Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

ΡΟΜΠΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Αναρωτιόμουν αν μια ήττα,μια συντριβή,ένας καταποντισμός αποτελούν αφορμή ενδοσκόπησης,εσωτερικής λύτρωσης,αυτοκριτικής,επανακαθορισμού ολόκληρης της υπόλοιπης ζωής αυτού που τα υπόκειται όλα αυτά τα συνταρακτικά..

Ασφαλώς,είναι η απάντηση αν πρόκειται για κοινό θνητό.

Ασφαλώς και ΟΧΙ,αν πρόκειται για τα τέρατα προσωπικοτήτων,ηγετικών μορφών της πολιτικής κάστας των Βουλευτών.

'Οπως ο γιγαντιαίος φάρος σκέψης και παραδείγματος συμπεριφοράς προς μίμησιν,ο άξιος φυτεμένος,χωρίς καν την-ας πούμε δικαιολογία επιλογής απ' τον κόσμο-,αφού εκλέχθηκε χωρίς σταυρό διορισμένος Επικρατείας,μην και τον χάσουμε,απ' τον εξίσου γιγαντοτεράστιο αφεντικό του Ραφηνοξάπλα-...ναι,ομιλώ για τον πάντάξιο βουλευτή της ΝΔ Ευάγγελο Αντώναρο!

Δεν ξέρω αν μάθατε τα γεγονότα.
Επιβιβαζόμενος στο φέρυ της γραμμής Κως-Πάτμος,αρνήθηκε δυο φορές,μια στην είσοδο και μια στο σαλόνι όπου ξαναπροσπάθησε το πλήρωμα να του το παραδώσει,αρνήθηκε λοιπόν να πληρώσει 15,50 ευρώ,το κόστος του εισιτηρίου,λέγοντας κορδομένος,"είμαι βουλευτής Εγώ!"

Αυτό συνέβη τώρα κοντά,στις 18 Ιουλίου.
Όχι στα χρόνια της-αξέχαστης-παντοδυναμίας τού θιάσου Καραμανλή.
Τότε που άστραφτε η αλαζονία στο βλέμμα κι έπιανε παπά απ' τα γένια.
Τώρα!Που,θεωρητικά είχε περάσει χρόνος περισσυλογής για να συμπεράνει γιατί τους έφτυσε ο κόσμος,γιατί οι μόνοι που σπάραξαν με την ήττα τους ήταν οι επιθεωρησιογράφοι,γιατί θα μείνουν στη μνήμη μας για ανέκδοτα και γέλια και γιαούρτια (κεσεδάκι που και ο ίδιος είχε γευτεί προσωπικά σε εστιατόριο των Εξαρχείων).

Κι όμως,είναι Β ο υ λ ε υ τ ή ς ! Στο δικό Τους κόσμο η κλίκα τους θέλει υποκλίσεις κι όλοι σούζα κι όλοι γλειώδεις και με τη γελοία λάμψη,μα τους βλέπεις στα μάτια πώς κοιτάνε επιτιμιτικά το πόπολο,με την πομπώδη,γεμάτη στόμφο έκφραση..."σας παρακαλώ,είμαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου Εγώ!"(χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Κουλέ...).

Το βλέπεις πως μας θεωρούν υποδεέστερους,το παιδί που θα χορέψει μόλις χτυπήσουν παλαμάκια.
Είναι η προσωποποίηση ηθικής παρακμής,σκοτοδίνης,οι ψωνισμένοι της εξουσίας,τα πρότυπα δήθεν όλων μας,οι τιμητές ενός λαού που τον καλούν να σέβεται τους κανόνες της Δημοκρατίας- που τη φτύνουν και τη φτηναίνουν και την εκδίδουν με την αισχρή τους συμπεριφορά...θυμηθείτε τον άλλο γίγαντα αξιών,που θεώρησε πρέπον να κοσμίσει τους διαδρόμους τού Κοινοβουλίου με το πορτραίτο του,μην και οι επισκέπτες δεν χαμηλώσουν το βλέμμα στο ανάστημα του ζωγραφιστού Δημήτρη Σιούφα...!

Δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει τίποτα,φαντάζονται ανήκουν στην ανώτερη τάξη και αξιώνουν να τους υμνούμε,να τους ευλογούμε,δούλοι τους κι ιθαγενείς τους,"περάστε άρχοντα και κάντε μας ό,τι θέλετε!".

'Αρρωστοι,ζαβοί,υποχόνδριοι,εγωιστές,μικρόψυχοι,οι βουλευτές αν και καθρέφτης μας στην εποχή γενικής παρακμής είναι οι τελευταίοι που αρνούνται να οσμιστούν πως η κοινωνία βράζει και ψάχνεται,πέφτουν απ' τα σύννεφα που ξανάγινε της μόδας το χαβαλε-αναρχικό σύνθημα για την πυρκαγιά στο μπουρδέλο τη Βουλή...τόσο λίγοι να ηγηθούν,τόσο μικροί να εμπνεύσουν,τόσο φελοί και θα επιπλεύσουν ακόμα κι αν τους πετάξουμε στη θάλασσα.

Άξιοι οδηγοί στον εξευτελισμό των θεσμών.
Συνυπεύθυνοι ένας προς έναν.
Οι τζαμπατζήδες της Ιστορίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου