ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΑΣΤΕΡΙΩΣΗΣ

'Οταν τον Μάιο του 2010 ξεκινούσε η κοινωνική μας συντριβή,στο Καστελόριζο συνετελέσθη η αρχή τής πιο βάρβαρης νέας Ελληνικής Ιστορίας ως Τιμωρία των Πολλών για την Εξουσία των Ολίγων,η εγκαθίδρυση της τηλεοπτικής υστερίας με όρους μαζικής προπαγάνδισης Καταστροφής και των φοβικών επιπτώσεών της στο σαστισμένο πόπολο
-κάθε βδομάδα σχεδόν,το μηντιακό στερέωμα έδινε ρεσιτάλ Γενικευμένου Πανικού,επέβαλε όρους και τελεσίγραφα,έστελνε γέροντες στα ταμεία των τραπεζών,δεσμίδες κάτω απ'τα στρώματα και αντικαταθλιπτικά σα χυμό πορτοκάλι αναζωογονητικά των επιδιώξεων ενός Συστήματος που έπαιζε τα ρέστα του,την επιβίωση της παρακμής του και τη ματαίωση της αντίδρασης τού κόσμου  μέσω απόλυτης δαιμονικής κατάθλιψης
 - βλέπε,άκου,τρόμαζε,πίστεψέ μας και σώπα

Κάθε εξάμηνο ερχόταν η day-zero,μια συγκλονιστική μάχη επιβίωσης παιζόταν στο δαιμονισμένο Κοινοβούλιο ,όπου οι Σωτήρες πάλευαν να κρατήσουν την πατρίδα στο ευρώ,τη γιαγιά στο σούπερ μάρκετ,τη βενζίνη στην άσφαλτο,το ψωμί στο τραπέζι και το ηλεκτρικό ρεύμα διαθέσιμο για να μην επιστρέψουμε στο 1950 κι ακόμα παραπίσω στον εμφύλιο τής δαιμονισμένης μαυρόασπρης ψωροκώσταινας,με την άοκνη υπερπροσπάθεια των ηγετών μας,με θυσίες και ιδρώτα και τη συναίσθηση επιτέλεσης ιερού σκοπού
-νυν υπερπάντων η θέση μας στην Ευρώπη,η Ελλάς κοιτούσε τα Σπρεντς σαν αστακομακαρονάδα,τα psi και οι Μoody's πήραν τη θέση τους στην οθόνη της εκπαιδευτικής μας αγωνίας και οι υπογραφές μας ως τιμιότις,πιστότις,ποιότις και θεσμική συνέχεια συνθηκών πολεμικού ανακοινωθέντος υπέρ  Αγγλικού Δικαίου Ιθαγενών εκπολιτισμένων κι υποταγής στο δίκαιο τού ισχυρού Δανειστή,ήθελαν νύχτες Κυριακής,πριν ανοίξουν οι Αγορές και χυμήξουν στην καταβαραθρωμένη μας ελλαδίτσα να της δείξουν ασέλγεια,να ψηφίζονται τα πολυνομοσχέδια τού ενός άρθρου κατεπειγόντως,χωρίς ανάγνωση,χωρίς προετοιμασία ,συχνά και χωρίς μετάφραση,απ'ευθείας από το δεσποτάτο των Βρυξελών και του αναψοκοκκινισμένου υπουργού Οικονομίας,διεκπαιρεωτή των Επιθυμιών Βερολίνου και πασών των Αμερικανών Λαγκάρντ θεοτήτων παγκοσμοιοποίησης αγνών πλουσίων θεσμικών εγγυητών τής ειρήνης υμών των αμόρφωτων παραχα'ι'δεμένων,χρονίως πασχούντων καταναλωτισμού και χλιδοφαντασμένου νεοπλουτοσκυλάδικου κοπρόσκυλου βίου.

Και καθόμασταν έντρομοι στης τηλεόρασης την ξέπνοη μάχη πεπρωμένου
-τι να πω,μέχρι και τα  dancing with the stars  αναβάλλονταν μια βδομάδα για ζωντανή σύνδεση με το περιστύλιο τής Βουλής που ο πολεμικός ανταποκριτής θα μετέδιδε λεπτό προς λεπτό τον αγώνα τον καλό τής επώδυνης προσγείωσής μας απ'την ευμάρεια και την τεμπελιά και τη διεφθαρμένη μας  ηλιοθεραπεία στον ξεκάθαρο δρόμο τής νεοφιλελεύθερης τιμωρητικής δημοκρατίας των Τραπεζών και τής μαντάμ Μέρκελ,τής απόλυτης Θεάς των Ελπίδων μας.

Από τότε που όλα ωραία,υποτακτικά,με χαμηλωμένο βλέμμα και ανήσυχη αβεβαιότητα αποδεχόμασταν ως ένα δρόμο που το κακό μας ριζικό,η αποχαλινωμένη μας μαλθακότητα κι η έμφυτη ελλαδικότητα όριζαν ως αναγκαία συνθήκη επιβίωσης για να παραμείνουμε ενταγμένοι στον καλό κόσμο και την ήπειρο της ευδαιμονίας,πέρασαν τέσσερα χρόνια,τρία μνημόνια και ένας γκρεμός που μάς πέταξαν χωρίς αλεξίπτωτο
-είδαμε μισθούς να κατρακυλούν,δικαιώματα να καταβαραθρώνονται,συνταξιούχους να πεθαίνουν,απολύθηκαν οι τρεις στους δέκα συνέλληνες,χρεωθήκαμε δέκα χαράτσια αλληλεγγύης κι είκοσι εισφορές ανταποδοτικότητας και πέντε μηνιάτικα γίναν φόρος κατοχής τού μέλλοντος,έφυγε το γέλιο μας,η ανάσα μας κόπηκε,τα επιδόματα,τα περισσευόμενα της αντοχής μας στέρεψαν,όσοι πληρώνονται ακόμα είναι φιλοδώρημα,διαλύθηκαν προγραμματισμένες χρεωμένες προοπτικές,υποθηκεύτηκαν σπίτια,ρημάξαν δρόμοι,κλείσαν νοσοκομεία,κόπηκε το πετρέλαιο ως πρώτη ύλη θέρμανσης και κίνησης κι έγινε κόσμημα ένδειξης πλουτισμού το καλοριφέρ,παγώσαν οι μαθητές στα έρημα σχολεία,έσβησε το εμπόριο,πετάχτηκαν λεμονόκουπες χρόνια εργασίας,τρακάραν αυτοκίνητα σαραβαλιασμένα χρόνια,μπήκαμε στην αρρώστια της αναξιοπρεπούς φτωχοποίησης

-αλλά το χειρότερο
-τούς είδαμε να κρατούν την πίττα δική τους,να συνεχίζουν τη μάσα,τον πλουτισμό,την αλαζονία της εξουσίας,να ξαναμοιράζονται καρέκλες,θέσεις,έργα,κέρδη,αφορολόγητη ασυδοσία,λίστες ξένων τραπεζών κι εξωχώριες μίζες αμύθητης κραιπάλης,μόνο για μας η τιμωρία,η κατρακύλα,η ερημοποίηση τής ζωής,εμείς τα φάγαμε,εμείς φταίμε,δικά τους πάντα τα προνόμια,επιχειρηματίες και πολιτικάντηδες σε ντηλ μαφιόζικης συμμορίας,γραβατοκολαρισμένοι επιτηρητές τής κατάπτωσής μας δίνουν μαθήματα αναλγησίας,φέραν Αδώνηδες να μάς κουνάν το δάχτυλο και Πάγκαλους να μάς εξυβρίζουν που δεν αποδεχόμαστε τη μοίρα τού ανειδίκευτου χειροκροτητή τους,άμισθοι,υπόδουλοι,ξεγραμμένοι,υποτακτικοί,απασχολήσιμοι,γλείφτες και τελειωμένοι στην καταχρεωμένη μας μοίρα.

Και το παραμύθι τής Σκληρής Διαπραγμάτευσης καιρό τώρα δεν έχει δράκο
-γελάμε πάλι με το δήθεν επίμονο κοπιαστικό τους έργο,τα φοβερά τους διλλήμματα,τις πάντα Κρίσιμες Ώρες,το Νομοσχέδιο Σταθμό της Σωτηρίας,τη συνταρακτική ολημερία συνεδρίαση και ψηφοφορία που θα δείξει αν το Έθνος θα παραμείνει στην άβυσσο τού χρέους ή θα διασωθεί χρεωμένο ώς την αυτοκτονία,τον πλειστηριασμό και την ανεργία τού γκετοποιημένου πληθυσμού των δικαιωμένων αριθμών τους

Κλεισμένοι στο Ανάκτορο τής Δημοκρατίας τους,ξεφτισμένοι κύρους,εξευτελισμένοι ιδεών και παθιασμένοι αυλοκόλακες τής γλειώδους υπεροψίας τους,οι εξουσιομανείς αρχηγοί κι οι κλακαδόροι βολεμένοι εθνοσωτήρες,έντρομοι στη σιωπή τού εξαγριωμένου πλήθους που δεν τολμούν να συναντήσουν,περιφραγμένοι με τεθωρακισμένη προστασία,απόντες σε κάθε ανοιχτή πλατεία,μηδέποτε κυκλοφορούντες πουθενά μόνοι τους,καταργώντας συγκεντρώσεις,διαλύοντας διαδηλώσεις,περιφράζοντας παρελάσεις,τρομοκρατούμενοι τις κάλπες που ξορκίζουν στην αποχή,την αποστασιοποίηση και την απολιτικοποίηση φέικ κινημάτων κοσμοπολίτικης ψευτοπροοδευτικότητας παραποτάμιας τεχνολογικής υπεροχής,ετοιμάζουν άλλη μιαν Κυριακή των Κρίσιμων Ωρών
-για το Γάλα του Λαού,για τα παιδιά μας που θα μεγαλώσουν σε Θερμική Επεξεργασία ηλιθιότητας,παστεριωμένα κι απο-ομογενοποιημένα,πρόβατα επί σφαγήν ΣαμαροΒενιζέλειων καθαρμάτων.

Οι κωλοτούμπες βολευτάδες που ξεκίνησαν πάλι τον αγώνα της καταψήφισης υπέρ των λα'ι'κών συμφερόντων,για το συνήθες δούλεμα της πελατείας των ψηφοφόρων τους,που τούς θεωρούν πάντα κοθώνια,τούς κρατούν πάντα σε μαυρογιαλούρειες εποχές,θεωρώντας τους λωτοφάγους,χαζούς κι επιμόνως αυτόχειρες (κι έτσι θα είναι για να τούς διαλέγους ακόμα...),βρήκαν ένα καλό ελληνικό λεξικό κι έγιναν λεξιπλάστες αναθεωρητές,έδωσαν άλλο ένα χαστούκι στην Τρόικα και τής κάναν τη μούρη κρέας,φρουροί ξανά τής δικής τους αποζημίωσης,πού να χάνουνε τώρα 8 χιλιάρικα μηνιάτικο και το κύρος του χειροκροτητή των Μεγάλων Τιμονιέρηδων
-γαργάλατα τα γάλατα,επιθεωρησιακός Σεφερλής ο της Αναπτύξεως Χατζιδάκης μάς διαβεβαιώνει πως παλεύει για να φτηνύνει η αγελάδα την άρμεξη και να φτάσει ευτυχισμένο το Γάλα της πατριώτισσας στην εύχαρη  γαλανόλευκη οικογένεια -στη χώρα των γερασμένων,χωρίς γέννες,χωρίς παιδιά-ελληνικό γάλα μιας μέρας κατάμαυρης, φρεσκαδούρα κοροιδίας και υψηλής αποδοχής τής κατάντιας μας.

Από Δευτέρα τουλάχιστον,μετά το ΝΑΙ άλλης μιας επιτυχούς διαπραγμάτευσης,λίγο πριν το θαύμα τής εξόδου μας από το καταραμένο Μνημόνιο και πριν αποθεώσουμε τη Νέα τους Ελάδα,με προσευχές και γονυκλισίες στον ατρόμητο Αντώνη μας, μπορούμε αν  και όπου τούς συναντήσουμε να τούς πετάμε κεσεδάκι αγνό ελληνικό γιαούρτι
 - κάνει καλό  στην επιδερμίδα τους και ξοδευόμαστε για την ανόρθωση και την  πλεονασματκή μας Οικονομία.

ΤΑ "ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ" ΝΤΡΟΠΗΣ (τους)

Γυρίζω με τα πόδια σπίτι απ'τη δουλειά
-τα κλειστά μαγαζιά στην 3ης Σεπτεμβρίου και στην Πατησίων νομίζω είναι πια περισσότερα απ'τ'ανοιχτά,λουκέτα,βρώμικα τζάμια,ερείπια,δεκάδες πεταμένοι λογαριασμοί,σπασμένα ξύλα,σκουπίδια
- η αγορά νεκρώνει
 - η πόλη βυθίζεται
- οι άνθρωποι χάνονται στην ανεργία και την εγκατάλειψη
(και ο αμήχανος Καμίνης παραγγέλνει διορία επιθυμίας στήριξης των μελλοθάνατων αφεντικών του να συνεχίσει το αόρατο Έργο Του)

Γυρίζω με τα πόδια σπίτι απ'τη δουλειά
-κι ακούω ραδιάκι στ'ακουστικά απ'το τηλέφωνο
-επίτηδες "κυβερνητική" συχνότητα,
 "βήμαfm",
έχει δυο ώρες τώρα που αναμένεται Διάγγελμα Πρωθυπουργού για τη συμφωνία με την τρόικα και πρέπει στον ΔΟΛ να είναι οι μόνοι αναψοκοκκινισμένοι που το θεωρούν τόσο σημαίνων το θέμα που καίγονται,ακούς λαχανιασμένες φωνές,συνδέσεις,ο ρεπόρτερ στο Μαξίμου φουντωμένος,η ρεπόρτερ στο Οικονομικών ραγισμένη φωνή,ο μεγασχολιαστής στο μικρόφωνο σερβιτόρος μνημονιοπιπίλας,περηφάνεια,χαρά απερίγραπτη
-και μια λέξη επαναλαμβάνουσας γλίτσας,μετράω δέκα φορές τουλάχιστο την είπαν,παπαγαλία χαρτάκι εντολή φαίνεται...
-"επίτευξη"-
...συμφωνίας...δεν είναι μια υπογραφή,δεν είναι ένα κλείσιμο δουλειάς,δεν είναι κάτι συμβατικόν,σύνηθες πια τέσσερα χρόνια δόσεις,δεν είναι κάτι μηδαμινό κι αμελητέο...
είναι  Ε Π Ι Τ Ε Υ ΓΜ Α...

Ένας κόσμος χωριστά το Παλάτι τής Εξουσίας,έχουν γιορτές και πανηγύρια
-στο σπίτι ανοίγω Μέγκα (σόρρυ)
- ιδού ο Αντόνιο Παναγίτσας κι ο Στουρνάρης στο μικρόφωνο παίρνει τα 'Οσκαρ
 / δεν εξηγείται αλλιώς ότι ευχαριστεί τρεμάμενος τους συνεργάτες,τους ανθυπουπαλλήλους του και το επιτελείον του προσωπικώς έναν έναν/
... κι αμέσως μετά,ο ταπεινόφρων παραδίδει το πόντιουμ στον Αρχηγό των Σωτήρων για την παράσταση
 "ω! ιθαγενείς! τα έδιωξα τ'άγρια θηρία"...
-κι έχει χαμόγελο γερμανολευκαμένο,έχει πεντακόσια εκατομύρια  ευρώνα δώκει λίγο πριν τις εκλογές
/αν το μετρήσεις εφάπαξ σ'ένα εκατομύριο ασθενείς κι ενστόλους/θέλει ο ακροδεξιούλης να κρυφτεί κι η χαρά δεν τον αφήνει,μη χάσουμε και τούς ξυλοφορτωτές εντολών μας στην κάλπη/...δηλαδή βγαίνει ένα πενηντάρι το μήνα κι εφάπαξ να ξαναπώ,το πολύ,ε; /
και στους ιδιωτικούς υπαλλήλους που μάς απομυζούν χωρίς λιπαντικό χρόνια,ψέματα και ξεδιάντροπο δούλεμα πως θα έχουν αύξηση οι μισθοί τους και έτοιμοι οι κρουνοί απ τ'αφεντικά τους διότι μειώνονται οι εισφορές
(που κάποτε θα έφερναν σύνταξη,αλλά ποιος ζει ποιος πεθαίνει)
-ζούμε τις Ιστορικές Στιγμές,ελαφρώς προεκλογικές πια κι έχει κι αρχή αναπτύξεως και δικαίωση θυσιών και το τέλος των δοκιμασιών
- και απορώ γιατί δεν το κλείνω τον ρημάδι τον υπολογιστή να βγω στο δρόμο με μια σημαία να ξανακατέβω Ομόνοια μήπως ήδη βγήκαν οι φτωχοί να ψωνίσουν με το πλεόνασμα και την αλλαγή κλίματος!

Τόσα επιτεύγματα μαζεμένα θα μάς πέσουν βαριά,να σφάξουμε δυο αρνιά το Πάσχα,ένα για να γεμίσει το στομάχι τού καταπονημένου μας σπιτικού κι άλλο ένα για τον Στρατηλάτη Σαμαρά που ξαναδίνει νόημα κι "Ελπίδα"...αυτή την καταραμένη λέξη που εξαφάνισαν τα καθίκια
(ουπς! απαράδεκτη λα'ι'κίστικη  έκφραση το "καθίκια",απαξιωτική των αρχών μας εκτροπή)
 και μάς την πιπιλίζουν κάθε που τούς δίνει άλλο ένα εξάμηνο διορίας το αφεντικό που έχει κι εκείνο Ευρωεκλογές και μην τα κάνουμε από τώρα ρόιδο και δεν τσιμπήσουμε ψηφαλάκια ανοχής πριν προλάβει να διαλυθεί η χουλιγκάνα Χρυσαυγή και πάρει το Ποτάμι εμπιστοσύνη κρίσιμης τάξεως μαζών που γοητεύονται απ'το κιμπαριλίκι του ασπίλου κι αμολύντου νέουΠρωταγωνιστή Τηλε- Ηγέτη,ιδού ωσανά έρχεται πάνω στο κουζουλό του άρμα ο Κρητίκαρος επιχειρηματίας εκπομπάρχης,σερβίρεται με καλά λόγια απ'τον Μητσοτάκη,τη Ντόρα,τον Πρετεντέρη,τον Θέμο, ο Σταυραετός Σωτήρ κι αυτός  να τρουπώσει και να γευτεί μερίδιο αστοχίας ψηφοφόρων υπέρ βωμών κι εστιών λιμασμένων,περήφανων και πατριωτικών χαστουκιών στην ευλογημένη Ήπειρο των δανειστών,στο ευτυχισμένο Τραπεζιτικό Τραπέζι αποφάγια μεζεδάκια για το πόπολο,μακριά των κινδύνων τού  "μπορεί κι αναντρεπτικού  κι άσε μην το διακινδυνέψουμε το πείραμα να χαθεί η κουτάλα" Αλέξη και του βαρεμένου Καμένου και του ναζιστικού μορφώματος και χαθεί κι η θεσούλα τού εκλεκτού Πάγκαλου που τον διόρισε ο Αβραμόπουλος στην στρατιωτική επιτροπή σοφών της Ε.Ε. νά'χει να ξεδίνει το συνταξιοδοτικό του κενό ταξιδεύον ο γίγαντας.

Πήραμε μια δόση ακόμα
-τρέμουν τις Εκλογές,σιγά μην έρχονταν κλαμένοι να ζητήσουν συγγνώμη που μάς διέλυσαν τη ζωή-
αλλά έχουν το θράσος να το ζητωκραυγάζουν στα κουρελιασμένα τους μεγάφωνα,να εξαπολύουν ρίγη συγκινήσεως και εθνοπατριωτικούς θούριους οι εκλεκτοί τους παράσιτοι δονητές των σαπιοκάναλων,να τσιροκοπούν οι Αδώνηδες κι οι Μισέλ Ασημακοπούλες στα στασίδια των προθύμων
-να τούς ακούν ποιοι,να τούς ανέχονται πόσο ακόμα,να τούς χειροκροτούν πόσοι πια,να τους αποδέχονται οι δημοσκοπημένοι κι οι σαλταρισμένοι ως φάρμακο ποιας ακριβώς σωτηρίας,τί θέλουν να μάς πείσουν πως τόσο χαντακωμένοι είμαστε που η αρρώστια μοιάζει γιατρειά στα νυστέρια τής ανικανότητας και τού κυνισμού και τής απαξιωτικής λυσσασμένης τους αγυρτίας,πόσο ακόμα θα μάς εκστασιάζουν τα κονκλάβια των φαταούληδων ενός Συστήματος γάγγραινας και την πληγή στα πόδια μας θα τη βλέπουμε ιάσιμη μ'ασπιρίνη τα τσιτάτα τού Παναγίτσα και τον εμετικό τυχοδιωκτισμό των ΒενιζελοΒορίδηδων

Και να βγούμε έξω να γιορτάσουμε άλλο  ένα Επίτευγμα λοιπόν
-να κατηφορίσουμε παραλία,να χαζέψουμε το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού,με τους κρεμαστούς κήπους,τα γάργαρα νερά στις παρθένες βουνοκοργφές του,πράσινο,αέρας αναψυχής,τα χλιδάστερα καζίνο και τις μαρίνες ανανέωσης και ψυχικής ανάτασης σε βίρτσουαλ πραγματικότητα και τα εμπορικά μεγαθήρια που μετατρέψαν κιόλας την ρημαδΑθήνα σε Μόντε Κάρλο και τρελαίνονται στον ΣΚΑΙ να παραληρούν απ'τη χαρά των Λάτσηδων οι μπαμπάρηδες που αναμορφώνεται το τοπίο κι ήδη έχουμε 35 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στα εργοτάξια που οι μακέτες παρουσιάζουν κιόλας τοποθετημένα στα μισογκρεμισμένα τείχη τού παλιού μας αεροδρομίου.

Κανείς τους δε ρώτησε Πώς και με Ποια εργασιακά δεδομένα φτιάχνουν τις δουλειές τους οι Ισχυροί τους συνπότες
-τι τούς νοιάζει;
-ρώτησαν πώς υπογάφηκαν ποιες συμβάσεις με ποιους όρους,π.χ, στο Κινέζικο γκέτο τού Λιμανιού που καμιά Επιθεώρηση Εργασίας δεν μπορεί να περάσει μέσα και κανένας Θεοδωράκης δεν ξέρει να κάμει αφιέρωμα  με ωραίες μουσικές εκπομπές και πλάνα αγιασμένα στο  μούχρωμα τού δειλινού που σχολάν οι δεκαεξάωροι στοιβαγμένοι "απασχολούμενοι" των Ειδικών Συνθηκών ;
-αναρωτιούνται πώς ξοδεύονται αυτά τα 586 μεικτά που στο χέρι γίνονται σκάρτα 500 για να ζήσεις σε ποιαν αξιοπρεπή ζωή πασσάς ποιων επιπέδων κοινωνικής ειρήνης και ποιότητας διαβίωσης κι αναπτέρωσης ηθικού κι οικογενειακής αναφοράς κι εθνικής περηφάνειας για να γουστάρεις να τούς ευγνωμονείς και να τούς ψηφίζεις με το αναπτερωμένο ηθικό τής ανήθικής τους αλαζονίας,αυτής που διαχειρίζονται το θυμό και την απελπισία μας και μάς κρατούν μαζεμένους και μάς ποτίζουν δηλητήριο για το καλό τού Έθνους και μάς ευφησυχάζουν πως θαρθεί μιαν άνοιξη ευφορίας τόσο μεγάλης που την Εφορία των έντοκων ληξιπρόθεσμων και των καταχρεωμένων λογαριασμών μην και τις λύσουμε με το Μαύρο μας φύσημα στην κάλπη και φωνάξουμε Είναι Γυμνοί και τούς κυνηγήσουμε νωρίτερα να λαχανιάσουν και τούς προσβάλουμε το Δημοκρατικό τους Δικαίωμα να μάς εξευτελίζουν κάθε ώρα,κάθε μέρα,σε κάθε απλήρωτο γραμμάτιο,σε κάθε φόρο,σε κάθε μείωση μισθού,σε κάθε ακριβό τρόφιμο,σε κάθε δάνειο κι έξωση,σε χρυσοπληρωμένο ξεγραμμένο φάρμακο στα κλειστά νοσοκομεία,στην έρημη παιδεία,την καταπονεμένη σύνταξη,στα κλειστά κοινωνικά δίκτυα,στους ανίατους ,στ'ασυλα,τα ορφανοτροφεία,στη γιγαντωμένη ανεργία και την ημιεπίσημη τού προθαλάμου της,τη φτηνή δουλική  και σχεδόν άμισθη εργασία,σ'αυτόν τον Εφιάλτη που μάς ρίξαν άβουλους και μοιραίους μην τολμήσουμε να ουρλιάξουμε...

-ήρθε η ώρα να πληρώσετε τομάρια

 -και μετά να ξαναγίνουμε πολιτισμένοι και κοινοβουλευτικά θεσμικοί  και να μην ξερνάμε στους Πρετεντέρηδες  σε κάθε φαγοπότι  της κυριλέ παρακμής τους.

" Επιτεύχθη" συμφωνία...
-καλή χώνεψη καθάρματα.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΤΩΣΗ

Yπάρχει κάποιος λόγος να ξοδεύουμε τόσα χρήματα για μισθούς πρωθυπουργού,αναπληρωτή στον πρωθυπουργό,υπουργού,αναπληρωτή υπουργού,υφυπουργού,γενικού γραμματέα
...όλων αυτών που δεν έχουν δικαίωμα ούτε την ενιαία τιμή Βιβλίου ν'αποφασίσουν χωρίς έγκριση τής Τρόικας;

Τζάμπα μάγκες
- τόση γιγαντιαία διαπραγμάτευση για ένα νεύμα υπόκλισης στους δανειστές τής εθνοσωτηρίου ημών κυβέρνησης Βρυξελών,τέτοια αποφασιστικότητα και τόσα έξοδα για το βασικό θέμα αυτού του εξαμηνιαίου διαγωνίσματος τοκοδοσίας...

είναι λέει προαπαιτούμενο...

...αν το γάλα θα είναι ημέρας ή εβδομάδας ή εισαγόμενο απ'τις κοιλάδες των Άλπεων να μάς κοστίζει και λιγότερα απ'της μακρινής Μακεδονίας;

-γαργάλατα ρε συ Άδωνη,που είσαι ευτυχισμένος να εξασκείς τα βλαχοαγγλικά σου στον Τόμσεν έχοντας αφήσει δυο μήνες στο δρόμο όποιον έχει ανάγκη περίθαλψης,βυθίζοντας την Υγεία στον πρωτογονισμό τής αισχροκέρδειας και παίζοντας στα ζάρια τις ζωές των εχόντων την καλύτερη κράση
-θα μετρήσει κανείς πόσοι θάνατοι αυτό το τρίχρονο τής Εθνικής μας Καταστροφής οφείλονται στο έλλειμμα κονδυλίων και τον διαχειριστή της δημόσιας φροντίδας προς τιμήν και δόξα των κολητών ιδιωτών επικερδών ελεγκτών των εκλεκτών,τον οδοστρωτήρα τής πανωλεθρίας,της αναίδειας,τής αμετροέπειας,του νεοκυνισμού,της γλωσσοδιάρροιας,τής αλαζονικής μετριότητας,της οργουελικής καταβαράθρωσης αξιών,τού ολετήρα καρτουνίστικου μακιαβελικού Γεωργιάδη Υπουργού
-της πιο ηχηρής απόδειξης μιας εγκληματικής κι επικίνδυνης επιλογής των σαμαροβενιζέλειων καθοδηγητών μας ;

...Αλλά τί να λέμε τώρα
-μετράμε πόσο τοις εκατό θα διασωθεί από το παλαιόν ΠΑΣΟΚ στο Ποτάμι των καλοβολεμένων τής φρι πρες μπαρόβιας Αθήνας κι αν θ'ανακοπεί η κωλοπαιδίαση των απλύτων Συριζαίων που δεν λένε να νερώσουν κι εντελώς το κρασί τους και παρ'όλην την επιδεικνύουσσα σοβαρότητα και προσαρμοστικότητα των δραγασοσταθάκηδων εξακολουθούν να είναι ολίγον ανεξέλεγκτοι τιμωρητικοί κι αυθάδεις σε δημοκράτες βάθους Βορίδη και Πάρη Κουκουλόπουλου και θαυματοποιούς τύπου Άρη Σπα-ηλιοτόπουλου που γίνεται Τζουλιάνι ο Άτεγκτος τής Ασφάλειας και της μηδενικής ανοχής,να βυθίσει την πρωτεύουσσα αντιπαροχή συσσυτίου παγκοσμιοποιημένης τραπεζοκρατίας

Μηδενική αντοχή που μετατρέπει τον θυμό και την οργή των ψηφοφόρων απ'την απάθεια στην απαίτηση και την ακρότητα εκδικητικότητας πέρα απ'την αντοχή των αξιών μας και που μάς συμπεριφέρονται σαν πρόβατα επί σφαγήν με χαρά κι αφέλεια κι ηλιθιότητα,αφού εμείς φταίμε,να ψηφίζουμε ώς και τους καραμανλοπαπανδρέου τζούνιορ που έκαμαν το αγροτικό τους επί των εσόδων μιας 40ετίας,καλά να πάθουμε και μαζί τα φάγαμε,αλλά αυτοί έχουν καταθέσεις στην Ελβετία και μόνιμο επάγγελμα Συνταξιούχος Ταξιδιώτης και να τούς εκλέξουμε να συνεχίσουν τη Σωτηρία διότι οι κακοί φασίστες παραμονεύουν,αν δεν παραδοθούμε στα μετακομμουνιστικά υπόλοιπα σταλινικής σοβιετίας να σαλτάρουν οι Φαήλοι Κρανιδιώτηδες που στοχοποιούνται οι καημένοι και τούς βάζουν βόμβες οι παρακρατικοί τους συνομιλητές να ταραχθεί η γριούλα στην Ακρόπολη και να ξαναδακρύσει στην Παναγιά τη Σαμαριώτιδα το κάλπικό της καθήκον,να δικαιωθούν οι δημοσκόποι πως ντέρμπυ είναι να κοιμηθούμε λίγη ξεδιαντροπιά κι ανηθικότητα ακόμα,μη γίνει η στραβή τον Μάιο και τρέχουμε να διασώσουμε το ευρώ τού Σόιμπλε μη μυρίσει το σκατό μας  στο παξιμάδι  φρέσκο αγνό βουτυρομπεμπέ  Τσίπρα,για ν'απλωθεί ο Αλέξης τροπαιούχος τής ανάγκης μας.

...Βόμβες έγραψα και θαυμάζουμε στην αρχή τής πιο δυσώδους προεκλογικής εκστρατείας και το εξαιρετικό ανθολόγιο αναμνήσεων τού αγνού συνεχιστή τής λα'ι'κής απελευθερωτικής μεταΕΑΜικής σκανδαλοφορίας Κουφοντίνα,ο οποίος ώς απόγονος ανταρτών εκδίδει τις μνήμες της 17Νοέμβρη στην κολυμπήθρα των εκδόσεων Λαλιώτη-Λιβάνη για να μάθουν και οι νεότεροι πόσο σημαντικό ανορθωτικό έργο στην αύξηση των κονδυλίων αντιτρομοκρατικής υστερίας βοήθησαν οι ένοπλοι σύντοφοι των κοινωνικών δικτύων παρατρεχαμένων υποστηρικτών εκτελεστικής αφασίας,πόσοι Χρυσοχο'ί'δηδες έκαναν καριέρα χαφιεδίζοντας στις CIA όλου τού πολιτισμένου αστυνομικού βαθέως κράτους και πόσα εκατομύρια σκορπίσαν για κάμερες,χαφιέδες,παρακολουθήσεις,ανακρίσεις,ασφυκτικό κλοιό αλεξίσφαιρων τζιπ και μερσεντές κολάρων και σεναρίων αποκαταστήσεων τής εμπιστοσύνης στους πολιτικούς ογκολίθους Μητσοτάκηδες από κυνηγούς κεφαλών συγγενών Γιωτόπουλους και Ξηρούς κουκουλοφόρους δημίους προς τιμήν κι υπόλοιπον θητείας αντάρτικου στο θολομένο επαναστατικό δίκαιο τού ισχυρού περίστροφου τού λαού.

Αλλά το Ποτάμι τής Ιστορίας ως γνωστόν δεν γυρίζει πια σήριαλ λόγω κόστους,παραδέρνει κι η εγκυρότητα Μεγκάλων κατασκευαστών έργων,οπότε συμφέρει να γίνει κόμμα,αύρα διαφημιστικής κλιπαδόρικης φρεσκαδούρας,σα γιαούρτι για τη δισκοιλιότητα ένας συμπαθής πρωταγονιστής Σταύρος,αριστερός λα'ι'κός απ'την Αγία Βαρβάρα,αγγίξτε τον,είναι ένας από μας,καλό παιδί,Αρχηγός κι Ηγέτης,είναι μια λέξη μόνο,κύμα κι ορμή να κοπάσει η Οργή,να προτείνει συναυλίες,διακοπές κι επιστροφή στην αγροτική παραγωγή ελληνικών ματζουνιών προς σωτηρία τού πεσμένου ίματζ των ειδώλων κλικαδόρων ίντερνετ ηρώων νέας τεχνολογίας και συναισθηματικής αποχής τού παλαιοκομμματισμού που οι ίδιοι εγκατέστησαν φάρο ζωής και νεοπλουτισμού τους,αλλά αυτά περάσαν,τι τα θες,τι τα θυμάσαι,όλα τού χθες παρελθόντα,ατιμώρητα κι όλοι δικοί μας είμαστε,πάμε μπροστά,πάμε μοντάζ,ένα πλάνο απλανές,να πούμε τραγουδάκια,να κάνουμε αγκαλίτσες και φιλάκια,με όραμα κι ελπίδα και Ψήφο απ'τα βάθη τής νεότητος,νέα ταυτότητα,αμνησία καλοφωτισμένη,εξαργυρωμένη,προωθητική των πολυμέσων,ξάφνου αντιθετική παρατρεχάμενων πασών εξουσιών,μπον βιβέρ τής ευαισθησίας προς άγραν κωπηλατών στην μεταμνημονιακή όαση αναδημιουργίας,αναπτύξεως κι ευτυχούς φτώχειας που μαζί θα επιζήσουμε,εμείς οι δεκάευροι χορηγοί κι αυτοί,οι σταυραετοί τής δημοσιογραφικής παρασιτίας διαδρομιστές χρόνιας εξουσιομανιακής διασύνδεσης,οι αρνητές τού ολοκαυτώματος μιας κοινωνίας που έχει πάθος για τζιν τόνικ κι ελεύθερο σεξ στο χωράφι των παραποτάμιων κοινοτήτων,στης αγάπης τα λιβάδια και στων απολιτίκ ιδεολόγων τού μετατίποτα .

Συντηριτισμός και μίσος και φόβος και τρόμος,μείγμα απέχθειας,οι πιο δεξιοί από ποτέ όσο γνωρίσαμε Σαμαράδες τροφοδοτούν τον κοινωνικό αυτοματισμό και  λεηλατούν ό,τι απέμεινε κονδυλίων κι άμυνας των εξασθενημένων αστών,οι πόλεις γίνονται νερώνειες έρημοι δοκιμής επιστροφής στο δόγμα τού ισχυρού,επιβίωση και ο θάνατός σου η ζωή μου,ξύλο,πείνα και μεροδούλι μεροφάι,κανένα δικαίωμα,όλοι χαμογελαστοί Έλληνες,υποδοχείς τουριστών τής χλιδάτης δυναστείας των ολίγων εκλεκτών τού δυτικού αριστοκρατοράτου,επιστροφή στα γκέτο,άποροι κι άτεκνοι,δέκα δέκα στο πατρικό ώς τα γεράματα τής ευθανασίας ως προοπτική και τής χρεωμένης ανεργίας ώς την ευλογημένη απασχόληση που διαδέχθηκε τ'αμέριμνα χρόνια τής Εργασίας ώς μέσον βελτίωσης τής ποιότητας ζωής που θα παραμείνει μακέτα για προεκλογικές υποσχέσεις στις λεηλατημένες των ελπίδων καμένες γειτονιές.

Θα ξαναγίνει η Ζωή γέλιο και πάθος κι οι επόμενες μνήμες θα έχουν πάλι γιορτές και καλοκαίρια

-αλλά θα είναι διαφήμιση τράπεζας και κινητή τηλεφωνία να βρεις γρήγορα τη χαμένη κλήση τής Δημοκρατίας
-που εκπίπτει,θολώνει και μακελεύεται απ'τους προστάτες της

-και τη δική μας αφύπνιση  ως ιδεατή στροφή λίγο πριν το απόλυτο κενό,τον γκρεμό τής παραίτησης,τον τρόμο τής αποκτήνωσης,τον αιμοβόρικο παραληρηματικό μας οίστρο να βγάζουμε τον χειρότερο εαυτό μας στον διπλανό μας
-δεν ξέρω πώς,αλλά πόσο πολύ θέλω να πιστέψω πάλι πως τόση σκοτεινιά φτάνει,τέλειωσε και ξημερώνει λιακάδα,να σηκωθώ λίγο ψηλότερα

-
τη λέξη "ελπίδα" ξανά να τη χαρίσω,ν'αναπνεύσω.

Μια ψήφος δεν αρκεί - αλλά μιαν αρχή να γίνει ρε γαμώτο.