Κανονικός πόλεμος παντού.
Και μεις απαθείς ή αμαθείς ή απεγνωσμένα απελπισμένοι στην αδυναμία μας να βοηθήσουμε ό,τι κι αν παλεύεται να σωθεί από τούτο τον αιώνια άδικο κι αγωνιώδη πανικό να επιζήσουμε και να ξαναβρούμε ένα δρόμο για μια καλύτερη ζωή
-το ανέκδοτο γενιών ολόκληρων η Καλύτερη Ζωή,
διαλύεται σαν κακό όνειρο με μια μανιακή καταστροφή κάθε δεδομένης αξιοπρέπειας,αδιαφορία για κάθε προσπάθεια ευρύτερης κοινωνικής αξιοσύνης,απέχθεια για κάθε μορφή αλληλεγγύης,εφιαλτική κατατρόπωση όποιας ευνο'ι'κής πολιτικής για την ελευθερία,την ευδαιμονία,την βελτίωση εργασιακών και οικονομικών δεικτών,την προστασία και τα δικαιώματα,την αντίληψη προστασίας αδυνάμων,την υγειονομική ασπίδα γενεών,την ευκαιρία εκπαιδευτικής ανέλιξης,τις πολιτιστικές και αναγεννησιακές απολαβές που θ'ανυψώσουν πνεύμα και σώμα για μια αλλιώτικη προσέγγιση αντιθέσεων και διαφορών
-δεν θέλουν τον απλό άνθρωπο να βελτιώνεται,ν'ακμάζουν οι κοινωνίες,να φτιάχνονται δομές και τρόποι να εφευρίκονται για την ελεύθερη διαφυγή των σκληρών κανόνων ενός συστήματος εκμετάλλευσης κι ανταγωνισμού
-να χρωστάς,να μην ελπίζεις,να μην ανασαίνεις καθαρό αέρα και να μην περιμένεις ούτε μιαν διαφυγή,ένα ταξίδι,μιαν αγάπη,μια παρέα που θα πάει μια βόλτα,ένα γλέντι,μιαν καλοκαιριά στη θάλασσα
-τίποτα στο μέλλον,μονάχα στοχοπροσήλωση αριθμητικής υπεραξίας και δουλειά χωρίς ανταμοιβή,φορογδαρμένοι,ξυπόλητοι στ'ακανθώδη κι ερεβώδη πλεονασματικά γκέτο μιας Τιμωρίας των εθνών που αφήνονται ξανά στο μίσος των Αρίων,στις μοχθηρές αναψηλαφίσεις ιστορικών μανιακών φαντασιακών αξιών,στα πατριδοκαπηλικά αφηγήματα παρορμητικών ανωτεροτήτων,πίσω στη θρησκόληπτη ημιμάθεια,τη δαιμονοποίηση,τη συντηρητική περιχαράκωση
-ποντάρουν στο αίμα της Ιστορίας για να σβηστεί η επιθυμία Ανατροπής μιας υπερεξουσίας τραπεζοκαθαρμάτων ,ηγέτες και νομενκλατούρα ευτυχισμένων συμβουλίων κορυφής,ανέλεγκτοι μηχανισμοί,οι ίδιοι φτιάχνουν κανόνες προστασίας της αγυρτίας τους,νομοθετούν ασυλία κι υπεροψία πανίσχυρης γραφειοκρατίας υψώνουν,ευχαριστημένοι θαρρείς που λεηλατούν τ'αποθέματα κοινωνιών και τρομοκρατούν τους λαούς για τους τρομοκράτες που ποτέ δεν προσεγγίζουν τα κλειστά τους φρούρια αλλά εύκολα δυναμιτίζουν τις πλατείες,τον ακάλυπτο χώρο,το ελεύθερο σαββατοκύριακο,πόλεμοι,βομβαρδισμοί,νέοι εχθροί,πανικός και για την οριστική τους σύνθλιψη λίγη πυρηνική απειλή ακόμα
-ποτέ μην σηκώσουν κεφάλι οι χαντακωμένοι,φτωχοί και ξυπόλητοι,χωρίς ελπίδες και προσδοκίες,φοβισμένοι πάντα για να μην κυνηγήσουμε το απροσδόκητο και το καινούργιο Αύριο.
Δεν έχουμε διαφυγή
-τα σύνορα κλείστηκαν χρόνια και πρώτα μέσα μας
πριν ερμητικά τα σφραγίσουμε για τους διπλανούς μας,η αγελάδα τού γείτονα να ψοφήσει,η ζήλεια,η κακοήθεια,το ατέρμονο αλισβερίσι της πρωτιάς,η κλειδαμπαρωμένη βίλα,κάμερες και φράχτες,προάστια και σεκιουριτάδικη ασφάλεια,προστασία νομικών τειχών,υπερκέρδη και κλέψιμο φορολογικών παραδείσων προσωπικής απόλαυσης,επί πτωμάτων στη δουλειά,επί αδυνάμων η απέχθεια,ο θάνατός σου η ζωή μου,μάθε να επιβάλεσαι,ο ισχυρός εγωπαθής πλούσιος,κέρδος πάνω απ'όλα,εκμετάλευση και μανιακή επιζήτηση ατομισμού κι ευδαιμονία χλιδής,να ξεχωρίζουμε-
κλειστήκαμε στο οικογενειακό/μερικές φορές και στο προσωπικό μας φρούριο κι ήταν πιο εύκολο μετά να μάθουμε να ρίχνουμε βόμβες,αφορισμούς να κοκορευόμαστε και πολέμιοι κάθε κοινωνικής και συλλογικής ευθύνης εκπαιδευμένοι,τόσο ευεπήφοροι των αποκλεισμών,τόσο σίγουροι των απαξιώσεων και των φοβικά εκδικητικών βεβαιοτήτων μας-
δασκαλεμένοι και σκοτεινιασμένοι κλειδωμένης καρδιάς,ανήμποροι ν'ανοιχτούμε οριζόντων.αγνώμονες κι απάνθρωποι σαν κακομαθημένα πλουσιόπαιδα όλοι μάς μυρίζουν άσχημα
και κανείς δεν μάς φτάνει να τού επιτρέψουμε να μάς περάσει.
Βόμβες στον "πολιτισμένο" μας παράδεισο
-εγκατάλειψη και προσφυγιά και πόλεις εάλω-
ευκολάκια στανταράκια παθιασμένων εναλλαγών νεομεσαιωνικού βαρβαρισμού και λυσσώδους περιχαρακωμένου εθνοκεντρισμού.
Και το πάρτι των διαφυγόντων λαμογιών συνεχίζεται ακάθεκτο στα ερείπια των παραζαλισμένων πολιτών που έχουν ρημάξει τα έξι χρόνια κατάθλιψης κι επιθετικής λιτότητας
-οι μηντιάρχες,ο επιχειρηματίες του κρατικοδίαιτου ελληνοκαπιταλισμού,τα γλοιώδη χρηματιστηριακά κοράκια ετών σημητικοβενιζελισμού,οι γραβατοφορεμένοι κράχτες υπερκερδών
-τίποτα δεν έχει αλλάξει στην χώρα,Σύριζα επιλέξαμε κι ήρθε η ερμητικά κλειστή αφασία των δηθεναριστερών μιας αοριστολογίας καλών προθέσεων,αμαθών στην άγνοια τού σύγχρονου κόσμου στην σιγουριά κι ιντερνετική σύνθλιψη ενός ανηλεούς άλλου τρόπου επιβίωσης και μεροκάματου τού τρόμου,στην αδυναμία προσέγγισης μιας διεθνούς τού αμοραλισμού,στην έλλειψη πραγματικής επαφής με την συντριπτική καθημερινότητα,στην πίεση των χρόνων ελλειμματικοί,κλικαρισμένων παρελθοντικών φαντασιώσεων που γίνονται αναχώματα προόδου κι αλαζονία χωρίς ακροατήριο,άφαντοι στον συλλογικό αφανισμό,ψεύτικα λόγια και μεγάλοι στόχοι τόσο χαμένοι στο ιδεατό τους παρελθόν,καρικατούρα μέλλοντος που κανέναν δεν συγκινεί και σ'όλους φέρνει πάλι το μεγάλο θυμό για ένα κοινοβουλευτικό αριστοκρατείο που δεν έχει πια άμυνες και αποθέματα ισχύος,εχθρικοί τού λαού τους κι αβλαβείς της γενικής εξαθλίωσης
-στο συλλογικό υποσυνείδητο δεν υπάρχει πια εναλλακτική πρόταση,δοκιμάσαμε τη γοητεία τού άλλου δρόμου μιας ονειρικής ευαισθησιας στην Εξουσία και κατατροπωθήκαμε απ'τα Όχι μας στα Ναι μιας συντριπτικής ήττας και τους χαζεύουμε να μην ξερουν πού πατούν και πού πηγαίνουν και γρήγορα να έχουν τις ίδιες αγκαλιές και τα χαριεντίσματα των ισχυρών που πήγαιναν κάποτε να βροντοφωνάξουν go back και δεν έχουν λύση πουθενά και πάλι στην τσέπη μπαίνει μαχαίρι,στα μπαλώματα συνεταίροι μιας ακόμα συνδιαλλαγής τρόικας λατρείας επί εφορίας στην ένφια κακομοιριά μας
- πολιτικές και κανόνες και δικαιοσύνη οριστικά αφημένες στην κατάντια βολεμάτων και τζακιών που μοιράζουν τ'αποθέματα και αφοινιασμένοι οι εχθροί μιας πληγωμένα πελαγωμένης Δημοκρατίας έρχονται μετά να βρουν κρεμάλες,πυρκαγιές και διαλυμένες πατρίδες εύφορο έδαφος να βαλτώσουμε και πτώματα να γεμίσουμε να το φχαριστηθούμε
-η καλύτερη μαγιά για τον Πόλεμο φούσκωσε τα χρόνια της χολερικής αποστέρησής μας απ'τον καθαρό αέρα,τη διαφυγή μας στον ήλιο,την καλύτερή μας εποχή,ένα καλοκαίρι που έπνιξαν στο πυρρακτωμένο Αιγαίο πελαγος των βαρυχειμωνιάτικων παιχνιδιών τους-
την αίσθηση τού ανίσχυρου,τού ευτελισμένου τίποτα,τού ασήμαντου ανθρωπάκου μάς χαρίσαν πρότυπο Μέλλοντος.
Ευτυχώς για το ζεματισμενο πόπολο,είναι έτοιμος ο σάκης και έρχεται το x-factor
-σωθήκαμε...
Και μεις απαθείς ή αμαθείς ή απεγνωσμένα απελπισμένοι στην αδυναμία μας να βοηθήσουμε ό,τι κι αν παλεύεται να σωθεί από τούτο τον αιώνια άδικο κι αγωνιώδη πανικό να επιζήσουμε και να ξαναβρούμε ένα δρόμο για μια καλύτερη ζωή
-το ανέκδοτο γενιών ολόκληρων η Καλύτερη Ζωή,
διαλύεται σαν κακό όνειρο με μια μανιακή καταστροφή κάθε δεδομένης αξιοπρέπειας,αδιαφορία για κάθε προσπάθεια ευρύτερης κοινωνικής αξιοσύνης,απέχθεια για κάθε μορφή αλληλεγγύης,εφιαλτική κατατρόπωση όποιας ευνο'ι'κής πολιτικής για την ελευθερία,την ευδαιμονία,την βελτίωση εργασιακών και οικονομικών δεικτών,την προστασία και τα δικαιώματα,την αντίληψη προστασίας αδυνάμων,την υγειονομική ασπίδα γενεών,την ευκαιρία εκπαιδευτικής ανέλιξης,τις πολιτιστικές και αναγεννησιακές απολαβές που θ'ανυψώσουν πνεύμα και σώμα για μια αλλιώτικη προσέγγιση αντιθέσεων και διαφορών
-δεν θέλουν τον απλό άνθρωπο να βελτιώνεται,ν'ακμάζουν οι κοινωνίες,να φτιάχνονται δομές και τρόποι να εφευρίκονται για την ελεύθερη διαφυγή των σκληρών κανόνων ενός συστήματος εκμετάλλευσης κι ανταγωνισμού
-να χρωστάς,να μην ελπίζεις,να μην ανασαίνεις καθαρό αέρα και να μην περιμένεις ούτε μιαν διαφυγή,ένα ταξίδι,μιαν αγάπη,μια παρέα που θα πάει μια βόλτα,ένα γλέντι,μιαν καλοκαιριά στη θάλασσα
-τίποτα στο μέλλον,μονάχα στοχοπροσήλωση αριθμητικής υπεραξίας και δουλειά χωρίς ανταμοιβή,φορογδαρμένοι,ξυπόλητοι στ'ακανθώδη κι ερεβώδη πλεονασματικά γκέτο μιας Τιμωρίας των εθνών που αφήνονται ξανά στο μίσος των Αρίων,στις μοχθηρές αναψηλαφίσεις ιστορικών μανιακών φαντασιακών αξιών,στα πατριδοκαπηλικά αφηγήματα παρορμητικών ανωτεροτήτων,πίσω στη θρησκόληπτη ημιμάθεια,τη δαιμονοποίηση,τη συντηρητική περιχαράκωση
-ποντάρουν στο αίμα της Ιστορίας για να σβηστεί η επιθυμία Ανατροπής μιας υπερεξουσίας τραπεζοκαθαρμάτων ,ηγέτες και νομενκλατούρα ευτυχισμένων συμβουλίων κορυφής,ανέλεγκτοι μηχανισμοί,οι ίδιοι φτιάχνουν κανόνες προστασίας της αγυρτίας τους,νομοθετούν ασυλία κι υπεροψία πανίσχυρης γραφειοκρατίας υψώνουν,ευχαριστημένοι θαρρείς που λεηλατούν τ'αποθέματα κοινωνιών και τρομοκρατούν τους λαούς για τους τρομοκράτες που ποτέ δεν προσεγγίζουν τα κλειστά τους φρούρια αλλά εύκολα δυναμιτίζουν τις πλατείες,τον ακάλυπτο χώρο,το ελεύθερο σαββατοκύριακο,πόλεμοι,βομβαρδισμοί,νέοι εχθροί,πανικός και για την οριστική τους σύνθλιψη λίγη πυρηνική απειλή ακόμα
-ποτέ μην σηκώσουν κεφάλι οι χαντακωμένοι,φτωχοί και ξυπόλητοι,χωρίς ελπίδες και προσδοκίες,φοβισμένοι πάντα για να μην κυνηγήσουμε το απροσδόκητο και το καινούργιο Αύριο.
Δεν έχουμε διαφυγή
-τα σύνορα κλείστηκαν χρόνια και πρώτα μέσα μας
πριν ερμητικά τα σφραγίσουμε για τους διπλανούς μας,η αγελάδα τού γείτονα να ψοφήσει,η ζήλεια,η κακοήθεια,το ατέρμονο αλισβερίσι της πρωτιάς,η κλειδαμπαρωμένη βίλα,κάμερες και φράχτες,προάστια και σεκιουριτάδικη ασφάλεια,προστασία νομικών τειχών,υπερκέρδη και κλέψιμο φορολογικών παραδείσων προσωπικής απόλαυσης,επί πτωμάτων στη δουλειά,επί αδυνάμων η απέχθεια,ο θάνατός σου η ζωή μου,μάθε να επιβάλεσαι,ο ισχυρός εγωπαθής πλούσιος,κέρδος πάνω απ'όλα,εκμετάλευση και μανιακή επιζήτηση ατομισμού κι ευδαιμονία χλιδής,να ξεχωρίζουμε-
κλειστήκαμε στο οικογενειακό/μερικές φορές και στο προσωπικό μας φρούριο κι ήταν πιο εύκολο μετά να μάθουμε να ρίχνουμε βόμβες,αφορισμούς να κοκορευόμαστε και πολέμιοι κάθε κοινωνικής και συλλογικής ευθύνης εκπαιδευμένοι,τόσο ευεπήφοροι των αποκλεισμών,τόσο σίγουροι των απαξιώσεων και των φοβικά εκδικητικών βεβαιοτήτων μας-
δασκαλεμένοι και σκοτεινιασμένοι κλειδωμένης καρδιάς,ανήμποροι ν'ανοιχτούμε οριζόντων.αγνώμονες κι απάνθρωποι σαν κακομαθημένα πλουσιόπαιδα όλοι μάς μυρίζουν άσχημα
και κανείς δεν μάς φτάνει να τού επιτρέψουμε να μάς περάσει.
Βόμβες στον "πολιτισμένο" μας παράδεισο
-εγκατάλειψη και προσφυγιά και πόλεις εάλω-
ευκολάκια στανταράκια παθιασμένων εναλλαγών νεομεσαιωνικού βαρβαρισμού και λυσσώδους περιχαρακωμένου εθνοκεντρισμού.
Και το πάρτι των διαφυγόντων λαμογιών συνεχίζεται ακάθεκτο στα ερείπια των παραζαλισμένων πολιτών που έχουν ρημάξει τα έξι χρόνια κατάθλιψης κι επιθετικής λιτότητας
-οι μηντιάρχες,ο επιχειρηματίες του κρατικοδίαιτου ελληνοκαπιταλισμού,τα γλοιώδη χρηματιστηριακά κοράκια ετών σημητικοβενιζελισμού,οι γραβατοφορεμένοι κράχτες υπερκερδών
-τίποτα δεν έχει αλλάξει στην χώρα,Σύριζα επιλέξαμε κι ήρθε η ερμητικά κλειστή αφασία των δηθεναριστερών μιας αοριστολογίας καλών προθέσεων,αμαθών στην άγνοια τού σύγχρονου κόσμου στην σιγουριά κι ιντερνετική σύνθλιψη ενός ανηλεούς άλλου τρόπου επιβίωσης και μεροκάματου τού τρόμου,στην αδυναμία προσέγγισης μιας διεθνούς τού αμοραλισμού,στην έλλειψη πραγματικής επαφής με την συντριπτική καθημερινότητα,στην πίεση των χρόνων ελλειμματικοί,κλικαρισμένων παρελθοντικών φαντασιώσεων που γίνονται αναχώματα προόδου κι αλαζονία χωρίς ακροατήριο,άφαντοι στον συλλογικό αφανισμό,ψεύτικα λόγια και μεγάλοι στόχοι τόσο χαμένοι στο ιδεατό τους παρελθόν,καρικατούρα μέλλοντος που κανέναν δεν συγκινεί και σ'όλους φέρνει πάλι το μεγάλο θυμό για ένα κοινοβουλευτικό αριστοκρατείο που δεν έχει πια άμυνες και αποθέματα ισχύος,εχθρικοί τού λαού τους κι αβλαβείς της γενικής εξαθλίωσης
-στο συλλογικό υποσυνείδητο δεν υπάρχει πια εναλλακτική πρόταση,δοκιμάσαμε τη γοητεία τού άλλου δρόμου μιας ονειρικής ευαισθησιας στην Εξουσία και κατατροπωθήκαμε απ'τα Όχι μας στα Ναι μιας συντριπτικής ήττας και τους χαζεύουμε να μην ξερουν πού πατούν και πού πηγαίνουν και γρήγορα να έχουν τις ίδιες αγκαλιές και τα χαριεντίσματα των ισχυρών που πήγαιναν κάποτε να βροντοφωνάξουν go back και δεν έχουν λύση πουθενά και πάλι στην τσέπη μπαίνει μαχαίρι,στα μπαλώματα συνεταίροι μιας ακόμα συνδιαλλαγής τρόικας λατρείας επί εφορίας στην ένφια κακομοιριά μας
- πολιτικές και κανόνες και δικαιοσύνη οριστικά αφημένες στην κατάντια βολεμάτων και τζακιών που μοιράζουν τ'αποθέματα και αφοινιασμένοι οι εχθροί μιας πληγωμένα πελαγωμένης Δημοκρατίας έρχονται μετά να βρουν κρεμάλες,πυρκαγιές και διαλυμένες πατρίδες εύφορο έδαφος να βαλτώσουμε και πτώματα να γεμίσουμε να το φχαριστηθούμε
-η καλύτερη μαγιά για τον Πόλεμο φούσκωσε τα χρόνια της χολερικής αποστέρησής μας απ'τον καθαρό αέρα,τη διαφυγή μας στον ήλιο,την καλύτερή μας εποχή,ένα καλοκαίρι που έπνιξαν στο πυρρακτωμένο Αιγαίο πελαγος των βαρυχειμωνιάτικων παιχνιδιών τους-
την αίσθηση τού ανίσχυρου,τού ευτελισμένου τίποτα,τού ασήμαντου ανθρωπάκου μάς χαρίσαν πρότυπο Μέλλοντος.
Ευτυχώς για το ζεματισμενο πόπολο,είναι έτοιμος ο σάκης και έρχεται το x-factor
-σωθήκαμε...
