ΠΑΛΙ ΠΑΛΗ ΚΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΛΙ...

Επέρασε όμορφα και παλα'ι'κά άλλη μια Γενική Απεργία
-επιτελέσαμε το επαναστατικό μας καθήκον
-είχε μια ολόλαμπρη μέρα αυτή τη φορά (διότι την περσινή μέρα απεργίας έβρεχε καταρρακτωδώς κι ανεβλήθη η πορεία της ΓΣΕΕ,μην κρυολογήσουν οι Αγωνισταί και δεν έχουμε οι μπολσεβίκοι καθοδήγηση)

Είδαμε κι ακούσαμε τους Ηγέτες των κινημάτων γελαστούς,υπερήφανα βροντοφωνάζοντες,πανηγυρικά παιανίζοντες την εναντίωσή τους στα ιταμά μνημόνια
-όλων αυτών που δεν κατάφεραν ούτε καν χρονικά τις επιπτώσεις τους να απομακρύνουν,όλων των μέτρων που δεν μπόρεσαν καν να λειάνουν τις συμφορές τους-

'Ολοι τους,παταγωδώς Αποτυχημένοι
-αλλά εκεί παραμένουν,γίγαντες των μεγαφώνων,πρωτοπόροι της υψωμένης γροθιάς,καθρεφτίζεται το ανάστημά τους που νιώθουν γνήσιοι απόγονοι,τού λένιν,της ρόζας και τού τσε...ευτυχείς στη φαντασίωση μιας φενάκης...
..."όλοι στους δρόμους!με ισχυρή λα'ι'κή εντολή!για την ανατροπή!"...

Πόσοι ήταν άραγε εκεί σήμερα;...κοσμοσυρροή...είκοσι;τριάντα χιλιάδες;...να τούς κάνουμε πανελλαδικά εβδομήντα χιλιάδες;...λαρτζ,με ούλτρα διάθεση ούριου ανέμου στην πάλη τού λαού μας;...
...ε;...
...4.000.000 άνεργοι και μη έχοντες σταθερή εργασία...
-πού στο διάολο είναι όλοι αυτοί;
-τι θα εκφραστεί με σιωπή,γυρισμένη πλάτη κι απουσία;
-γιατί όλο λέμε πως ήρθε η ώρα να μετατραπεί η απελπισία σ'οργισμένη λαοθάλασσα και συμπόρευση με πάθος,στόχους,σχέδια κι όραμα αγώνων μαζικών...κι ύστερα ήρεμα λουφάζουμε και ξεπιανόμαστε με τσιπουράκια στις παραλίες διηγούμενοι νίκες ηρωικού παρελθόντος καρτερώντας ν'αλλάξουν και να ωριμάσουν οι συνθήκες...έξι,επτά γενιές τώρα;

Γιατί έχουν θράσος οι αρχηγοί των πλακάτ να κηρύσσουν ανένδοτους όταν μια κοινωνία χάσκει άφωνη και λεηλατημένη μακριά απ'την τσιμινιέρα αγκαλιάζοντας i-phone μ'απεριόριστα γίγα μπάιτ και λογαριασμό στα τουίτερ;

Γιατί οι ίδιοι που διαδήλωσαν το πρωί,τ'απόγεμα πλημμύρισαν τα Μώλ ψωνίζοντας δωράκια για τις γιορτές και η βασική τους σκέψη είναι χριστούγεννα μακριά,σε χιονισμένη βουνοκορφή;
...τί Γράμμος/Βίτσι τί Αράχωβα/Παρνασσός...

Γιατί οι μπαχαλάκηδες σιδέρωσαν πάλι κουκούλες στο αμέριμνο τρεχαλητό με τα σκουριασμένα ΜΑΤ ξωπίσω τους άνευρα να εκτελούν συνήθεις ασκήσεις υπνώσεως τώρα κι όποτε φαίνεται να κινδυνεύει το ιερόν μας τρίπτυχο,η πατρίς,η θρησκεία κι η οικογένεια συγγενών φασιστόμουτρων;

Γιατί δεν αυτοκτόνησε από τύψεις για τη στυγνή οικονομίστικη αποκτήνωσή του ο Βόλφανγκ Σόιμπλε τώρα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου τού υπενθύμιση αγέρωχα το κατοχικό δάνειο,τις αυτοκτονίες και τη σφιγμένη θηλειά των κοκκινοδανεισμένων;

Γιατί τα κωλοκάναλα κουρήδων,αλαφούζων,μπομπολαίων,μαρινάκηδων έχουν ακόμα πιο δυνατή φωνή απ'την δήθεν εμβληματική των κινημάτων και τής κοινωνίας ΕΡΤ;

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στα επίσημα χαλιά με την Αγκέλα και ξεκαρδίζεται νιώθοντας ήσυχος,χωρίς τύψεις που πίσω στην καταθλιπτική του χώρα συνεχίζεται το ψυχόδραμα των τεστ αντοχής εκλεκτών χαρτογιακάδων τής τρόικας μοίρας που ξερνάει μέτρα σύνθλιψης στον ταπεινωμένο Του λαό που δεν τον νιώθει  που νιώθει χάλια;

Συντριβή και σκασμός
-αυτά έπρεπε να νιώθουν οι Αρχηγοί των Αγώνων,οι Κουτσούμπες,οι Λαφαζάνηδες,οι Ανταρσίες,οι ΓΣΕΕαΔΕΔήΔΕς...
...υπερφίαλλοι θεσιθήρες που απολαμβάνουν κάθε δυνατή επιχορήγηση,βουλευτική,κρατική,επιδοματική,συνδικαλιστική,κομματική
-ευδαιμονική η κληρονομιά της εξέγερσης,αποθέματα πληκτικής γραφειοκρατίλας,σφραγιδολάγνοι θεωρητικολόγοι,προσκολληόμενοι μικρόκοσμοι σε παντοτινή εξουσία,οδηγητές και πρωτοπόροι ξεπεσμένοι στις ευκολίες τους,απλοί τεχνικοί βοηθοί στο κοινωνικό όχημα τής Χύτρας
-η ακίνδυνη βαλβίδα που διώχνει την πίεση...

Χρειάστηκαν πέντε χρόνια μαζικής καταστροφής για ν'αποδειχθούν μαέστροι χωρίς ορχήστρα,φελλοί σ'αδειανό μπουκάλι θρυμματισμένων ονειρώξεων,ανεκδιήγητοι φανφαρόζοι παντογνώστες ξεπερασμένοι,ανίκανοι οραματιστές,τυπολάγνοι θεσμοφοριάζοντες αλαζόνες,ακκιζόμενοι μεσσίες αλαλλλάζοντος πλήθους
-αργόσχολοι κακομαθημένοι δημοσιο''υπαλληλίσκοι πενθήμεροι,αργόμισθοι
-κατάκοποι παραθεριστές ζωγράφοι που βαριούνται να γεμίσουν κουβάδες νερό όταν δίπλα τους η Ρώμη καίγεται...

Ορφανός ο κόσμος που τρομάζει στην αφασία τού πολιτικού του συστήματος
-τρύπιες σημαίες,ορθόδοξοι νεάτερνταλ,ψυχεδελικοί εγωπαθείς,αδιόρθωτα μικρόφωνα υπαλληλάκια αφεντάδων τού κλεμένου χρήματος,κραγμένες ψωνισμένες ασημαντότητες

Συνεχόμενοι πνιγμοί
-και η συντριβή τής ματαιότητας
-η βεβαιότητα πως δε βγαίνει πουθενά τόση πίεση,τέτοια φτώχεια,τόση ερημιά ιδεών,τέτοια παγίδα τέλματος

Για να έχουμε φτάσει στην εποχή που μπορεί ένας σκουπιδομπογδάνος ν'ασελγεί στο πτώμα τού Πολυτεχνείου και να αισθάνεται γίγαντας τής ελεύθερης ενημέρωσης που ξαναγράφει την Ιστορία όπως τη σερβίρουν οι αναθεωρητές της κοσμοπολίτικης εξαχρείωσης

Και πεσμένοι στο πάτωμα και ατιμασμένοι εμείς που δεν ουρλιάζουμε πια
(παρά μόνο όταν οτέ και κοσμοτέ γίνονται ένα)

Μην το πείτε σε κανένα
-ούτε αυτή τη φορά τόση κατάντια φέρνει επανάσταση σύντροφοι...

ΨΩΝΙσΑμε απο σβέρκο...

Δέκα και μισή  το πρωί
πήγα το κορίτσι μου στη Δουλεια (δεν βάζω τόνο,διαλέχτε)
-ούτε καν   α υ τ ό   δεν μπόρεσε η "αριστερά" της ευαίσθητης για την τύχη των εργαζόμενων Κυβέρνηση να κατορθώσει στη "σκληρή" διαπτραγμάτευση να επαναφέρει όπως παλιά
-την αργία των ανθρώπων που έχουν και οικογένεια και φίλους και έπρεπε χρόνο για να δουν το σπίτι ή και τη βόλτα τους ,ναι!μια βόλτα μόνο,να ξεσκάσουν βρε αδερφέ!...ούτε καν  α υ τ ό...

// ποια βόλτα δηλαδή,ελάτε σπίτι,αφήνω την κωλοδιάθεση,η βόλτα θέλει ξεγνοιασιά και χωρίς βάρος στην καρδιά,ελάτε σπίτι,ανάκατα όλα,ρούχα καλοκαιρινά για να μπουν πάνω...ρούχα χειμωνιάτικα για να βολευτούν κάτω...χαλιά ξετυλιγμένα...το πλυντήριο υπερθερμαίνεται αλλά η στοίβα των ασιδέρωτων βουνό...ποια βόλτα,ούτε να συμμαζέψεις,ούτε να καθαρίσεις,ούτε να προλάβεις ποια ωράρια,ποιον κακό μας τον καιρό...

μα έχουμε την Εργαλειοθήκη τού ΟΟΣΑ να την φχαριστηθούμε στο πετσί μας και Κυριακή λοιπόν Αγορά,να γουστάρει  το κοινό της ευδαιμονίας...
-αλήθεια ποιος θα βγει ν'αγοράσει τί ακριβώς σήμερα;
...πώς γίνεται ακόμα,ούτε που θυμάμαι...είναι πρώτη Νοεμβρίου,φυσικά δεν έχουμε πληρωθεί ακόμα,φυσικά έχουν τελειώσει τα χρήματα δέκα μέρες τώρα,αλλά κι όταν ευαρεστηθούν τα πολυεύσπλαχνα αφεντικά να βάλουν μισθοδοσία(αυτήν την πετσοκομένη,την άθλια και "πάλι καλά να λέτε που σάς τα δίνουμε",ε;)... όλα είναι πακεταρισμένα σε λογαρισμούς που τρέχουν,μάλιστα αυτό το μήνα αφήσαμε δυο απλήρωτους,να προστεθούν στους επόμενους κι όλο κάτι έκτακτο θα βγει...
//μα ποιος θα βγει χαλαρά για βόλτα και ψώνια σήμερα;
ποιοι αντέχουν ακόμα να ζουν ωσάν να μην έχει έρθει ο αρμαγεδών που κατακέφαλα ασφυκτιά τη ζωή μας πέντε χρόνια τώρα,να πάμε να τούς συγχαρούμε και να βγούμε και μια σέλφι μαζί με τις σακούλες τους να το διασκεδάσουμε;

//μήπως όμως,ειδικά αυτή την Κυριακή,κυκλοφορούν όλοι αυτοί έξω για να διαδηλώσουν την μεγάλη επιτυχία τού συστήματος,τη μεγάλη μας χαρά να ευχηθούμε,άντε και τού χρόνου...την Ανακεφαλαίωση των Τραπεζών;
-πρέπει να πειστούμε πως αυτή αποτελεί την οδό σωτηρίας ημών και το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας,εγώ,εσύ και ο μιχάλης σάλλας απόψε θ'ανοίξουμε σαμπάνια,τόση ευτυχία τα 14 δις που θα μάς φεσώσει η σακακιγραβατοφουλαριστή υπερκυβέρνηση βρυξελών για ν'αποκτήσουμε πλάτη για την Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα ,αυτές τις δυο αγχόνες που στηθήκαν πάνω απ'το κεφάλι μας και μάς ζάλισαν τον έρωτα μην και τις ξεχάσουμε στην οδό ονείρων που αεροβατούσαμε νομίζοντας πως το μέλλον μας είχε αγάπες  και λουλούδια και καθαρά βλέμματα σ'ανοιχτές θάλασσες και δεν ρωτήσαμε τον δίκαιο σόιμπλε που δήλωσε και "γενναιόδωρος" για το τελευταίο συμφωνηθέν Μνημονιάκη τού αλέξη μας,αυτό που το λεν Αριστερά και θα μείνει ανέκδοτο και πίκρα ανείπωτη και φτύσιμο στης καρδιάς τ'απροσδόκητα χτυπήματα που διαλύσαν τον γύρω μας κόσμο...

για ψώνια να βγούμε,
τροχάδην στα μώλ,γιορτάζουν δέκα χρόνια διαβρωμένες υπογραφές παρανομιών,πάνω στα ρέματα,μέσα στις μίζες,γύρω απ'τον υπέροχο θαυμαστό κόσμο της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας,όλων αυτών των μητσοτακηδοσταυροθεοδωρακηδοβενιζέλειων κλακαδόρων του Ιδιώτη Ευεργέτη που θα σαρώσει τη δημόσια λέρα,τρώγοντας σάρκες εργαζόμενων,διαλύοντας κοινωνικότητες,νοικοκυριά και προγραμματισμούς κι αφήνοντας κρανίου τόπου στα χαρτογιακάδικα μεταπτυχιακά τους, στην ευεξία των κληρονόμων της αριστοκρατίας, της φούσκας που έμαθαν να λεηλατούν χαριστικών κονδυλίων εφοπλισμού,έργων και βουλευτικής ιερότητας ως καθήκον δουλίτσας παρά τω δαιμονισμένο Κράτος, που αυτοί έφτιαξαν γίγαντα και μέδουσα και λερναία ύδρα για τις αποσιωπήσεις,τις δεξαμενές ρεμούλας,τις χαραμάδες φαταούλας,τις παραθυράτες απολαβές,τους παρατρεχάμενους αφινιασμένους δημαγωγούς της ανεπάρκειας ενός λιγδιασμένου τέρατος που πίνει το αληθινό ιδρωμένο μας αίμα,τιμημένοι ψηφοφόροι αυτόχειρες,ο λαουτζίκος τους πεθαίνει στα περιορισμένα κονδύλια των αραχνιασμένων ράτζων,παραμορφώνεται στ'αδειανά θρανία,ζαλίζεται στις ουρές των υπερχρεωμένων φοροκλικών τους,για να παραμείνουν άρχοντες κι εκλεκτοί των ισχυρών ελεγκτών,της θεότητας του Χρήματος,της τιμωρητικής κτηνωδίας μιας Εξουσίας των αδίστακτων κηνυγών της αναπνοής μας.

(μικρή πικρή ιστορία τώρα...
//
ενάμιση χρόνο τώρα έχει χαλάσει ο φούρνος μας,τρύπησε,δεν προλαβαίνει να μπει το ταψί μέσα και βραχυκυκλώνει και πετάει το ρελέ και συσκότιση,χάλασε,πόσο ν'αντέξει,αγόρασα την κουζίνα όταν κατέβηκα στην αθήνα,το 2000,τα έπαιξε,δουλεύουν μόνο τα μάτια,ενάμιση χρόνο ψήνουμε σ'ένα σκεύος μπάρμπεκιου που μάς έδωσαν γαμήλιο δώρο,στο μπαλκόνι ή ,και στο τηγάνι
{φίσλερ //"και ψήνει και τηγανίζει και μαγειρεύει" //}
,αποθηκευτικός χώρος ο φούρνος,ταψιά και σκεύη,μια χαρά,όλο λέγαμε,πιο μετά,να μαζέψουμε,άσε,καλοκαίρι,ποιος βάζει φούρνο,καλύτερα στη θάλασσα,πιο μετά,ούτε στον κωτσόβολο με σαράντα δόσεις δεν περίσσεψε,αφού ποτέ δεν θα περισσεύει
-τώρα που ξετιναγμένοι είμεθα θα πάρουμε τώρα,
ε!πήγαμε χτες,με δέκα λεπτά μετρητά στο πορτοφόλι και βάλαμε στην πιστωτική που έχει λίγα ακόμα να χωρέσει και ποιος ξέρει τί θα συμβεί πάλι να φορτωθούμε κι άλλα χρέη να μην ξέρουμε πώς θ'ανασάνουμε,αλλά είπαμε,ας κάνουμε κι εμείς τα χριστούγεννα,αν επιζήσουμε, ένα τραπέζι,όλο στους συγγενείς πηγαίνουμε,να γίνει μια φασαρία και στο σπιτικό μας,φωνές,χαρές,γλέντι,να διώξουμε για λίγες ώρες την κατάθλιψη,μια ψευδαίσθηση πως αντέχουμε να πάρει!, να έρθουν τα παιδιά και δυο φίλοι να πούμε καλή χρονιά μην και γίνει έτσι η έκπληξη κι έρθει όντως καλύτερη η γαμημένη
-είπαμε να δούμε μια κουζίνα ελληνική...
να πάρουμε την Ιζόλα,που ξανάνοιξε,να στηρίξουμε την ελληνική επιχειρηματικότητα...χιχιχιχι...τι πλάκα...το εργοστάσιο στην Πολωνία...
ε,να πάρουμε Πίτσος-εμπιστοσύνη...χχιιχιχι...τώρα;...έχει δώδεκα χρόνια που εξαγοράστηκε από την Bosche...γερμανικά προ'ι'όντα,έχει μείνει ένα εργοστάσιο που ουσιαστικά συναρμολογεί κομμάτια που φτιάχνονται στη Σλοβακία και την Τουρκία..

//άστο,μάταιο,πλήρωνε και μην ερεύνα)

γύριζα με το αυτοκίνητο στην πολυμποφορισμένη πόλη παγωνιά,μετρούσα με το  μάτι ποια μαγαζιά έμειναν κλειστά κυριακή,να τα εκτιμήσω κι όταν μπορέσω σ'αυτά να πάω για ψώνια...

// αρχίζουν τα δύσκολα τού χειμώνα
-κι η αβεβαιότητα μιας ακόμα λαίλαπας ,των ανίκανων η τιμωρία μας
-κανείς τους δεν είχε σχέδιο να στέρξει στις αγωνίες μας,όλοι για την κουτάλα και την καρέκλα και στού κασίδη το κεφάλι και συγγνώμη λάθος και τύψεις πολλές εμείς θα τις έχουμε που σαλταρισμένοι ερημώσαν τις πόλεις,τις νύχτες και  καταντήσαμε και ξεχάσαμε και τις γιορτές,από φόβο και δέος κι αληθινή αδυναμία να χωρέσουμε ελπίδα και λίγη χαρά, ξεχασμένη και πεταμένη στην απίθανή τους μανία να χρεοκοπούμε στιγματισμένοι αποτυχίες και πανικούς κι απρεπείς στην αναξιοπρέπεια των πανικών πως ούτε να φροντίσουμε τον διπλανό μας περισσεύει έγνοια,ούτε τον εαυτό μας να σώσουμε δεν έχουμε φωνή να φωνάξουμε βοήθεια,αριθμοί και στοχευμένες στατιστικές κι αναπροσαρμογή δεικτών κατάντησε η κραυγή μας,
όλα διάλα για την πάρτη τους.

τί περιμένουμε δεν ξέρω...

...η Κυριακή τρίτη μέρα Χριστουγέννων πριν την Πρωτοχρονιά θα είναι μ' ανοιχτά μαγαζιά να την κρεμάσουμε λαμπιόνια την ξεφτίλα μας;