ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ψυχοΝΗΣΙΔΑ "ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"

Κουράστηκα να μετράω κέρματα για να (μην) μπορέσω να πιω μια μπίρα στην παραλία,να ψάχνω ξαπλώστρες με χρέωση "ό,τι πάρεις χωρίς έξτρα τιμή ομπρέλας",ξερογλείφοντας οχτώ ώρες το καλαμάκι τού φραπέ που έγινε βραστός στον ήλιο που ζεματάει την πλάτη με το ληγμένο εδώ και χρόνια αντιηλιακό που όταν το αγοράσαμε απ'τον χόντο είχε δείκτη προστασίας πενήντα και ήτο δέκα+δέκα δώρο.

Κουράστηκα τόσες Κυριακές να κοιτάζω τον ανεμιστήρα οροφής μην και φτιάξει τρύπα στο ταβάνι ναρθεί γαλανός ουρανός που αστραπές κι αν τις φοβάμαι πια κι ούτε αντοχή,ούτε προσμονή για καλύτερες μέρες.

Κουράστηκα να είμαι 47 και να παραπατάω σα γηραλέων Μητσοτάκης απέθαντος με τα χέρια ψηλά,παραδομένος και μ'έτοιμο τον τάφο μου να ρίχνω πετραδάκι πετραδάκι στην χαίνουσα ανοιχτή τρύπα τις πληγές με τα όνειρα και τις ελπίδες  που μού βγάζουν επειδικτικά τη γλώσσα κορο'ι'δευτικά κι ουρλιάζουν στ'αυτί μου να σκύψω κι άλλο μες το άνυδρο χώμα,λάσπη να γεννώ και μην τολμήσω ποτέ να ξανασηκωθώ.

Κουράστηκα να μην έχω Καλοκαίρι πουθενά,παρεάκι μόνο το άγχος,την πίεση,τα χρέη,τους απλήρωτους λογαριασμούς,οικογενειακές ληξιπρόθεσμες αποδείξεις χρεοκοπίας μ'αποθέματα που δεν φτάνουν ούτε για φριγανιές στο σούπερ μάρκετ και να φωσφορίζουν πυγολαμπίδες μες τη νύχτα των καιρών οι λέξεις Αγωνία κι Απελπισία
-τις έλιωσα τις έννοιες της καταστροφής,τσιμεντώθηκαν εντός μου και καίγομαι στο λιοπύρι τους ιδρωμένος σ'εφιάλτες που έγιναν η καθημερινότητα μιας αφόρητης πίκρας.

Κουράστηκα να κρατιέμαι από Νοσταλγίες
-όλα μπούρδες-
εδώ,στεγνά,στυγνά,μοναχικά χρόνια κι η πάρτη μας να ποδοπατά κάθε φαντασιακή έγνοια Ελευθερίας,το μόνο μας φρόνημα,να διασωθεί στην αρένα το τομάρι μας τρώγοντας τη σάρκα τού διπλανού μας.

Κουράστηκα να προσπαθώ να μην παρασυρθώ στη μηδαμινότητα των νέων προτεραιοτήτων...
//τόσο νέων που θυμίζουν μεσαίωνα...//
βαρύς θρησκευτικός συντηρητισμός,γιγαντωμένος φασισμός,σπαρασσόμενος αρνητισμός,απάνθρωπος κατακερματισμός φοβικής κοινωνίας εχθρών,ημιμαθής εθνικοτζαμπαπαλληκαρισμός,αρρωστημένος απομονωτισμός,τσογλανελιτισμός βαρύς σαν αδικία στην Ιστορία
-χαμένες ευκαιρίες όλη μας η ζωή.

Κουράστηκα να μην έχω ούτε καν καρπούζι στο ψυγείο κι εναλλάξ ρύζι,πατάτες,μακαρόνια μήπως περισσέψουν τα ελάχιστα,τα δανεικά κι αγύριστα,να φύγουμε λίγες μέρες και να μη φτάνουν ώς τη Λούτσα τελικά που έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε πίττα γύρο μέχρι τελικού πρηξίματος και πτώσεως ηθικού τού μπάτζετ "διακοπές" ,για το οποίον και χαχανίζουν οι παλιές φωτογραφίες στα κιτρινισμένα άλμπουμ,τότε που είχα το θράσος αυτές τις 15 μέρες τής άδειας μες το χρόνο να είναι η Ανάσα για να περάσει άλλος ένας,επιπλέουσες επιθυμίες μακριά των ΚΤΕΛ Αττικής/Πόρτο Ράφτη-Βραυρώνα-Σαρωνίδα και μην σπρώχνετε μαντάμ,αυτό δεν είναι κάθισμα είναι η κοιλιά μου και μη ρεύεστε κύριος μες τα μούτρα μου και τραβήξτε λίγο πιο κει τη μασχαλίτσα σας που έχει κάνει απ'την απλυσιά στόκο χλωρίδα και πανίδα ανεξερεύνητη στο σύγχρονο πολιτισμό.

Κουράστηκα να μη θυμάμαι το ταβερνάκι στην ακροθαλασσιά,τη συναυλία στο ανοιχτό θεατράκι,σοφοκλή κι αριστοφάνη στο αρχαίο κοίλον,αεράκι με ποτάκι στην ταράτσα μπαράκι και στο πλοίον ταξιδεύων κατάστρωμα για το νησί,το ηλιοβασίλεμα της ανεμελιάς κι η ξαστεριά ξεγνοιασιά πάντα.

Κουράστηκα να μην έχω τίποτα χειροπιαστό κι η πληρότητά μου,η ευτυχία μας,τούτη η αγάπη να μην μπορεί να πληρώσει ΕΝΦΙΑ,ΔΕΗ και τη δόση τού στεγαστικού απ΄τον οργανισμό εργατικής εστίας και που λέγαμε πως μάθαμε να κολυμπάμε στα βαθειά,αλλά εδώ στα ρηχά τα παλιόνερα και μάς πατάνε το κεφάλι στο βούρκο να πνιγούμε οι αφελείς που σκεφτήκαμε πως δουλεύουμε για να ζήσουμε με καλύτερες συνθήκες κι όχι να καταντήσουμε τιμωρητικόν παράδειγμα απαξίας και αποτυχημένων στατιστικών τής βασιλίσσης αγκέλας στον τίτλο βιβλίου ιδιωτικοποιήσεων,επικεφαλίδα κεφαλαίου "σας πάω γαμιώντας ώς τον πάτο"

Κουράστηκα και ν'αμπελοφιλοσοφώ και να γράφω πληγωμένος,νευριασμένος,επιθετικός,απολογητικός,διαλυμένος και δεν μού αρέσω που μοιρολατρώ και χειμωνιάζω κατακαλόκαιρο και δεν έχω κρύο νερό να πιω και δροσιά ν'ακουμπήσω σταλιά και σε κανέναν-αφού δεν επικοινωνώ εύκολα πια τώρα που είμαστε συντετριμένοι αλλά και συνειδητοποιημένοι για την ανεπάρκεια των όρκων και τα σαθρά των θεμελίων και τώρα που το ζόρισμα έφτασε κόμπος και θηλειά κι αποδείχθηκαν όλα κι όλοι λίγοι,ψεύτικοι,υποχθόνιοι,εκδικητικοί,μη διαθέσιμοι να μοιραστούμε χαραμάδες να μπει χαρά κι ήλιος φωτεινός στην κατάμαυρη καρδιά μας

Δεν πεθαίνουν μόνο απ'τ'αληθινά της σάρκας οι άνθρωποι
-αυτό ίσως και μεγαλώνοντας να το καταλάβουμε και να το αντέχαμε-
...εκείνο που νομίζω δεν παλεύεται εύκολα,είναι που χάνονται τα ιδεατά συμβόλαια της νιότης μας,σ'εκείνα δεν υπήρξε ρήτρα συνειδητοποίησης για τη φθορά τής επιβίωσης,την κακοτυχιά,την σκατοψυχιά και τ'απροσδόκητα

Κουράστηκα που μπαίνει ο Αύγουστος και δεν έχω ούτε ψυχή να γεμίσει μπαταρία κι ούτε να φεύγουμε βλέπω ν'αναπνεύσουμε λιγάκι και με πληγώνει που δεν θυμάμαι τον ήχο τού κύματος κι ιδέα δεν έχω πότε θα βγάλει μελτεμάκι να φυσήξει στη γειτονιά των ερειπίων μας.

Και με τρελαίνει η επίγνωση πως αυτό που μάς υποχρεώνουν να ζούμε απ'το 2010 λέγεται
"πρόωρη γήρανση πληθυσμού"
-ένα σχέδιο να φυτευτεί μια γενιά στην πιο παραγωγική της ηλικία απ'ευθείας κατεστραμένη,αδιάφορη,ητημένη και τελειωμένη κάθε προσδοκίας

Τίτλος τιμής η ιδιοκτησία και περηφάνεια μας αξία ανεκτίμητη ανεξίτηλων αισθημάτων το Ελληνικό μας Καλοκαίρι
-μάς το κλέψαν οι καριόληδες...

ΔΕΝ ΠΛΙΤΣ ΚΙ ΟΥΤΕ ΠΛΑΤΣ

Κάποτε έλεγαν "το καλοκαίρι είναι των φτωχών"
-μα νομίζω,η τυρανία να είσαι ξέμπαρκος και ρέστος ιούλιο-αύγουστο στην Αθήνα το 2016 είναι ήττα ολοκληρωτική...

...αδειάζει η πόλη-κι είσαι κλειδαμπαρωμένος στον ανεμιστήρα,το βράδυ χαζεύεις τα ρεπορτάζ κώλου παραλίας και τρελαίνεσαι που ούτε ώς τον Άλιμο μπορείς να κατέβεις,ούτε ομπρέλα-ξαπλώστρα,ειδικαί ακριβότεραι τιμαί τα σαββατοκύριακα βρε ηλίθιοι να μάθετε να μάς γεμίζετε τις ρακετοθέσεις να μην έχουμε να ρίξουμε μπαλάκια αι άνετοι άποικοι ακτογραμμής κι ούτε καφέ στο θερμός δηλαδή
-έσπασε πέρσι κι ουδέποτε αντικαταστάθηκε

...πιάνεις τον εαυτό σου να ζοχαδιάζεται στις αναρτήσεις των φίλων
 "ο τάδε γουστάρει στην παραλία Ναυάγιο",
ψάχνεις καρφί να τρυπήσεις το σωσίβιο να πνιγεί και παγόβουνο να βρει ο τιτανικός του,τί σκατά έχεις πάθει,κάποτε χαιρόσουν στη χαρά των άλλων,τώρα συννεφιάζεις όταν βουτάν στα κρυστάλλινα νερά  και θέλεις να στείλεις μιαν οικογένεια πεινασμένες  μέδουσες να τούς κάνουν μπλε μαρέν τους προκλητικούς που πήγαν ακροθαλασσιά

.. κι εσύ νοσταλγείς φωτογραφίες ξεγνοιασιές που διηγώντας τα να κλαις βαρέθηκες κι αυτό το μίζερον ένδοξον παρελθόν που τόκισες αέρα κοπανιστό να γίνει καταιγίδα τον αύγουστο και περιμένεις να μπει αύρα απ'το ερκοντίσιον,που πάλι στάζει αφού έχεις να το συντηρήσεις απ'το 2004 που στο έκανε  το πιο φτηνιάρικο της αγοράς δώρο γάμου απ'τα καρφούρ,μάρκα μ'έκαψες δεή και μυρίζει πίσσα έργα οδοποι'ί'ας κι ακούγεται σα ρόγχος θαλάσσιας φώκιας κι έτσι ατμόσφαιρα στην πλατεία αμερικής δεν γίνεται.

...πρέπει να σταματήσεις να μπαίνεις σούπερ μάρκετ με την πιστωτική για ένα καρπούζι αφού εξήντλησες τ'αποθέματα μακαρόνια-ρύζι-κριθαράκι απ'την 17ωρη σκληρή διαπραγμάτευση τής συνθηκολόγησης των ερειπωμένων τού ματαιωμένου 'Οχι και πίστωσις είπαμε τέλος,διότι το όριον έχει προ καιρού εκτοξευτεί στο μη περαιτέρω και βαριέσαι να σηκώνεις τηλέφωνα αξιοθρήνητων απειλών από την εταιρεία εισπαρακτικών δείνα που σε απειλεί με κατάσχεση τής φοβερής έπαυλης των 58 τετραγωνικών στην εξωτική Κυψέλη,που το στεγαστικό της το διαχειρίζεται η μεγάλη μας φίλη εθνική,αλλά τον ένφια τον πληρώνεις ως μελλοντικός ιδιοκτήτης εις τόπον χλοερόν και καταψύξεως εσύ ,κορο'ι'δάκι της αριστεροδεσποινίδος κυρίας Ελπίδας Έρχεται που θα τον καταργούσε μ'ένα άρθρο σ'έναν νόμο και πάει κι αυτή,επέταξεν εκτός πλαισίου στήριξης κι υπομονής μας και ξαναπλάθεται φαντασίωση καλύτερου αύριο για τον επόμενο σωτήρα,αμήν

...πάντως άδεια θα πάρεις και φέτος ,αλλά το επίδομα πια φτάνει μέχρι να  δοκιμάσεις το κτελ να σε πηγαίνει βάρκιζα για μπανάκι απογεματάκι αυλάκι πόρτο ράφτη
-να θυμηθείς την εφηβεία που χτυπιόσουν για θέση παράθυρο να μπαίνει αέρας μη ζέχνει ο ιδρώτας των ορθίων με τα κόπερτον,από και προς χαλκιδική που άλλην τέτοιαν δεν έχει-

..τίποτα δεν έχεις πια,παρά διάθεση να φύγεις,να ρίξεις μαύρη πέτρα και κανείς να μην ξαναρωτήσει πού πήγε αυτός ο μαλάκας,αλλά έχεις και τις υποχρεώσεις σου,μια δόση ακόμα και λίγην εφορία χωρίς σάλιο
-αλλά ευτυχώς κρατάς με νύχια και με δόντια συσκευήν με ανρόιντ εφαρμογήν για webbanking μεταφορές αγνώστων ποσών σε πιο αγνοημένες ανάγκες άφαντων πληρωμών και γρήγορον ίντερνετ διότι αν φτάσεις ώς την παραλία χωρίς μεγαμπάιτ πώς θα επιζήσεις να κοιτάς το κύμα άνευ πληροφόρηση φέισμπουκ,τόση μοναξιά δεν αντέχεται στην αφασία τού πλήθους χωρίς σήμα

...τέλειωσαν και τα παοδόσφαιρα που ήτο μιαν κάποια λύσιν και στα x-factor βγήκαν πάλι οι σκυλάδες να δοθεί εσάνς παραλιακή και κονσομασιόν ούισκι ξηροκάρπιον άλλης εποχής που ποτέ δεν σ'άρεζε κι ούτε συμμετείχες στην εθνική των καψούρηδων και ποτέ δεν της συγχωρείς τη ματαιότητα τόσης επίδειξης ψωνισμένων αλκοολικών κλεψιμέικων βεβαιοτήτων

-τρομερόν της απωλείας
-έφυγε και η ελένη διακοπές
(ποτέ δεν κατανόησες από τί κουραστικόν κι απάνθρωπον διακόπτουν ακριβώς όλες οι πλουσιοπερσόνες,αλλά προφανώς δεν θα μάθεις ο πτωχός τα βάσανα των χλιδάτων ανόητε)

..πάνε και οι Ποιοτικοί με Άποψη και στην επίδαυρο και στις συναυλίες τού καλοκαιριού ποστάρουν δέκα φεστιβάλ τί ωραία περνάμε με αλληλεγγύη και αλτρουισμό φιλάνθρωποι των απόρων και πόση αδρεναλίνη χαρίστηκε στο κουλτουροπλήθος με τις Ευαισθησίες,που αγχώνεται μην και δεν έχει άλλες εκδηλώσεις στο κλεινόν άστυ και πώς θα περνούν τα βράδυα τους να ξοδέψουν για εισοδήματα που.. πού στο διαόλο περίσσεψαν να δουν pink martini με τριάντα γιούρο έκαστος δεν το φαντάζεσαι

...κι όλο μάς χαιρετάν απ'τα ραδιόφωνα οι αγαπημένοι μας παραγωγοί και καλό σαββατοκύριακο και καλό ταξίδι και δυο βδομάδες θα λείψουνε και θα μάς στείλουν ίνσταγκραμ απ'το νησάκι που για να φτάσεις εκεί με τα ακτοπλο'ι'κά σε τιμές προσφοράς με τρεις ωνάσηδες χρέωση θέλεις δεκατρία μηνιάτικα προκαταβολή με σάντουιτς στο αλουμινόχαρτο και κιοφτέδες στο τάπερ,άσε το σαλέ με το σουηδικό κρεβάτι και την τουαλέτα μέγεθος Τήριον Λάνιστερ τού game of thrones στην μαγευτική πρώην άγονη γραμμή που έχει τιμή μεζονέτα μα'ι'άμι,πεντάστεροι στο κουφονήσι,
(οι άπλυτοι με το σανδάλι γυμνισμό είναι όνειρο απατηλό μεσοπολέμου )
και κάθε βράδυ παρτάκια με καλαμαράκια και γαρίδες και τί στο καλό το απόθεμα υπάρχει όντως στα στρώματα που μάς έπρηξαν όλοι οι τσακαλώτοι των οικονομικών;
- και μ'έπιασε να πάρω μαχαίρι να το κάνω πούπουλο κομμάτια μην κι έχω κρύψει πεντακοσάευρα και τα ξέχασα πριν τα κάπιταλ κοντρόλ και τώρα απλώς δοκιμάζω να το παίξω άφραγκος εγώ ο μικροβαρδινογιάννης με πρώιμο αλτσχάιμερ
- και τα μόνα μωβ που φαίνονται είναι κάτι ακάρεα που τα πνίξαμε στο φωτιστικόν οινόπνευμα

...ευτυχώς έχετε δουλίτσα!
-,μάς δουλεύουν οι συγγενείς στο τηλέφωνο,εννοώντας μην μείνετε άνεργοι και μάς ζητάτε δανεικά και δεν έχουμε όρεξη για μιζέρια και υποχρέωση καμία

..και συνεχίζονται τα γιούρογκρουπ και πριν πάνε διακοπές οι λαγκάρντηδες κι οι σόιμπλε κι οι ντράγκηδες των μαύρων ταμείων με τα κολάρα και τα μπόνους της απελπισίας μας,δίνουν νέα ραπόρτα τί μάς περιμένει από σεπτέμβρη που έχουμε και τόσο υψηλό βασικό μισθό οι τρισάθλιοι και χαλάμε τον μέσο όρο της αγαπημένης ευρωπα'ι'΄κής οικογένειας και κακομάθαμε τα χαμένα ελληνάκια,οι μπατιρογκαρσόνοι των εκλεκτών κρουαζιεράτων κι όπως στρώσατε να κοιμηθείτε τεμπελχανάδες που δεν φροντίσατε να γίνετε αποταμιευτές,πτυχιούχοι και διάσημοι με μπαμπά μητσοτάκη και μαμά μαριάννα λάτση και φανταστήκατε θα σάς αφήσουμε να ονειρεύεστε ήρεμα χρόνια με δροσερά απογέματα και καρπούζι στο ένα χέρι καλοκαίρι κι ουζάκια και βόλτες εξοχή,απλώς με τον ιδρώτα ενός μεροκάματου θα βγαίνατε καθαροί στων μνημονίων την τιμωρητική εποχή,άπληστοι τιποτένιοι κι ανώνυμοι μεροδούλι μεροφάι,θα σάς φάει η αποτυχία βρε μασκαράδες τής ξεγνοιασιάς και τής αθωότητος και του αθάνατου Καλοκαιριού στην υπέροχη πατρίδα των χαντακωμένων ιθαγενών χωρίς μέλλον κι έλεος.