Με μεγάλη συγκίνηση λάβαμε κι εμείς μιαν επιστολή του αγαπημενολατρευτού μας πρώην πρωθυπουργού Κυρίου Ξαπλωκώστα Παραλιαβουτιανλή.
Παραδέχομαι πως έχω συχνή αλληλογραφία μαζί Του , ως Μακεδόνας σε Μακεδόνα , κι έτσι - με βαρύ αίσθημα ευθύνης την παραδίδω στο ολιγοπληθές μου ακροατήριο και στην Ελληνική Ιστορία τής Κωμωδίας.
Να σημειώσω εδώ πως εστάλη,ως συνήθως,με delivery απ' το "Ψητοκυβερνείο Παραγωγής Ανεκδότων ο ΡαφηνοΜάσσας" και συνοδεύεται από τρεις πίττες γύρο απ' όλα (κρεμμύδι,τζατζίκι,ντομάτα,πατάτα..- το φαγητό ενώνει!)
" Πολυσαλταρισμένο μου blog pantallou!
Μήνες έχω να σου στείλω νέα μου,βαρέθηκα τόσο αραλίκι.
Μπούχτησα στις βουτιές,τις παραλίες,τα κοψίδια και κατακάηκα στον ήλιο.
Τίποτα δεν με συγκινεί πια...η μοναξιά τού Ηγέτη χωρίς το ποίμνιό Του...να σας καθοδηγώ,να σας εμπνέω,να σας διασκεδάζω - μ' έχει κλείσει η θλίψη στον εαυτό Μου.
Χάλια έγινα,στενοχωριέμαι,μελαγχολώ...κι όπως ξέρεις καλύτερα,εμείς οι χοντροί όταν αγχωνόμαστε,από αντίδραση μπουκωνόμαστε κι αρχίζουμε τις καταδρομικές στο ψυγείο..
Η πίεση της Ακυβερνησίας θα με οδηγήσει σε καμιά τρέλα,μα πώς αυτός ο Πάγκαλος με τόση δουλειά παχαίνει έτσι,πώς υποκείπτει στην έμφυτή του βουλημία,Εγώ που σκάρτο τρίωρο να πήγαινα Μαξίμου κι είχα ρέψει,μισός ήμουν,είχα πήξει στο μαρούλι/λάχανο/ψητή τσιπούρα...μπλιαααάχ!
Ευτυχώς απ' αυτή τη φριχτή ραστώνη που σε περιγράφω θέλησαν να με βγάλουν κάτι βήτα διαλογής βουλευτάκια και ζήτησαν να τους μιλήσω...δεν θυμάμαι καν για ποιο θέμα...πώς το λένε να δεις...Βουτα..πέδι...Βλημμα...πέδι...Βοθρο..πέδι..δεν με βοηθά η μνήμη της Διακυβερνήσεώς Μου,δεν καταλαβαίνω πώς στον καλόγερό Μου να τους βοηθήσω!
Πάντως πολύ χάρηκα που - με σωστό ύφος και ταιριαστό για μια τεράστια προσωπικότητα σαν τη δική Μου - δεν επέμειναν να τρέχω Σύνταγμα,η αλήθεια είναι πως και βαριέμαι και πολύ παρακμιακό είναι πια το κέντρο της Αθήνας,κατεβαίνω υποχρεωτικά κάθε 1η και 15 για να παίρνω τα φράγκα απ' το μισθό,ακόμα να μάθω να χειρίζομαι το ΑΤΜ να τα τραβάω με την κάρτα εδώ στην εξοχή.
Έτσι αποφάσισα να κάτσω να γράψω ένα γράμμα.
Έβαλα να παίζει Γαλάνη-Χατζηνάσιος..."τα γαλάζια σου γράμματα,τρυφερές αναμνήσεις"...να μού'ρθει έμπνευση,έβαλα ένα διπλό ουισκάκι,άνοιξα ένα σακουλάκι πατατάκια με γεύση μπάρμπεκιου,πήρα την πένα που μου χάρισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν όταν υπογράψαμε τον αγωγό...αχ μεγάλες στιγμές..αν και με κούρασε το ταξίδι ώς τη Μόσχα...πώς τα καταφέρνει αυτός ο βρωμοσοσιαλιστής ο Παπανδρέου τόσα πήγαιν' έλα...κι ετοιμάστηκα να μιλήσω στο Λαό Μου γι αυτή τη χαζολίμνη..
Κι επειδή φυσικά δεν έχω κανένα αρχείο,για τίποτα δεν κρατούσα σημειώσεις κι ό,τι σταυρόλεξα/κουτσομπολίστικα κι αθλητικές εφημερίδες είχα στο γραφείο τα έδωσα στην ανακύκλωση μην τα κουβαλάω εδώ πέρα...πώς να σκεφτώ το ιστορικό τής Βιστωνίδας;;;..
Αρχικά τηλεφώνησα στον μπάτλερ τού βασιλείου της Επικοινωνίας Μου,Θοδωρή Ταχυδρομόπουλο,εκείνη την ώρα η Μάρα καθάριζε την πισίνα κι έκανε φασαρία και δεν τον άκουγα καθαρά,κάτι για να βάλω τα χρυσόβουλα εκεί που ξέρω μού'λεγε...έκλεισα προβληματισμένος...πώς χάλασε αυτό το παιδί κι από αστική ευγένεια μιλάει πια σαν τον Τράγκα δεν ξέρω...
'Εβαλα ένα δεύτερο ποτηράκι,άνοιξα κάτι ξεχασμένα πακοτίνια..δεν μ' αρέσουν τα πακοτίνια,τα γαριδάκια είναι τ' αγαπημένα μου,αλλά οι βρωμοφορτηγατζήδες συνεχίζουν την απεργία τους και το DIA Ραφήνας είναι άδειο...και τηλεφώνησα την Αικατερίνη με τη χάρη της Παναγιάς,τη γυναίκα-σύμβολο τής φιλίας μου με τον σύζυγό της Παραδογιώργη Οφσορράκη..πω!..πω!..δεν είναι καλά το άτομο,σα μέγαιρα ούρλιαζε,σα ματιασμένη,μ' έβριζε λες κι άκουγε το Σατανά μέσα της...ενώ ορυόταν σχημάτισα στο κινητό μου τον αριθμό τού μοναχούλη μου τού Εφραιμούλη,να της φέρει να της φορέσει την Αγία Ζώνη,έναν εξορκισμό,ένα συμβόλαιο,κάτι να την ηρεμήσει.."η κλήση σας προωθείται"...
Μα κι αυτός δεν θέλει να μ' ακούει;
Κανείς;
Τσακισμένος ένιωσα ξαφνικά pantallou μου,παρατημένος κι αδειασμένους απ' τους φίλους..
Γιατί δεν μού μιλούν οι παλιοί μου συνεργάτες;
Γιατί μου κρατούν μουτράκια;
Να σε πω και για τον Τζόνι,όχι τον Walker,τον άλλο,τον Τζον Angel..μούτρα να δεις κι εκείνος,όλο το καλοκαίρι να μου ζητάει πέντε μισθούς μπροστά για μια...δεν κατάλαβα...προκαταβολή εγγυητικής σύλληψης..εγγύηση περαίωσης έργου..κι εγώ τού εξηγούσα δεν έχω ψιλά πάνω μου,δεν κρατάω ποτέ στη βερμούδα μη με κλέψουν στο μπάνιο...και στο σπίτι δεν έχει επιτρέψει η Ντόκτωρ Νατάσα να κυκλοφορούν λεφτά..άσε που όλα μου τα παίρνει,έχει τώρα και σπουδές και μού τα τρώει όλα το Λονδίνο,λύσσαξε να κάνει μεταπτυχιακά κι όλο τρέχει στις Ευρώπες..δεν φταίει κανείς,Εγώ που δεν την άφησα δασκαλίτσα να είναι όλη μέρα σχολείο-κουζίνα-σχολείο,Εγώ που πείστηκα πως αν τη μεταμόρφωνα, ως γιατρός θα με βοηθούσε καλύτερα στα τριγλυκερίδια..
Τέλως πάντων...ξεχάστηκα...τί σού'λεγα;
Μιαν επιστολή προσπαθώ να γράψω...κι ευτυχώς ήρθε σπίτι για πρέφα και το πιστό μου το σκυλάκι,ο Ευάγγελος Μεγαντόνειδος...μού είπε μην καρφώνομαι ν' απαντήσω κι αμέσως..να φτιάξουμε πρώτα κλίμα..έχουμε κάτι υπαλληλάκια κατά Φάληρο μεριά,μάς έχουν υποχρέωση από κάτι αναθέσεις κι άδειες,κάτι χάρες που τους κάναμε...να στήσουν ένα Εφετείο Αθωωτικό,να θολώσουν με τηλενερά το τοπίο,να μπλέξουν παπάδες,ιερά κείμενα,ιστορικά αρχεία,εδάφια,δικαστικά παραδικαστικά...ναρθεί μια κουκούλα να Σκά/σε/ι ώς τον ουρανό,πως δεν έγινε και κάτι μη νόμιμο,πως αδίκως κυλιστήκαμε στο βούρκο της ακαθαρσίας οι αναξιοπαθούντες κυβερνώντες!
Πολύ χαίρομαι που μ' εξυπηρετεί ακόμα ο μούσιας,μάλιστα για να τον ευχαριστήσω,έσπασα έναν κουμπαρά-γουρουνάκι που έχουν τα δίδυμα στο δωμάτιό τους και τού χάρισα 15,60 ευρώ,που μού είχε εκμυστηρευτεί ότι τα χρωστούσε σε μια ναυτιλιακή εταιρία που τον έπιασε λαθρεπιβάτη τον Αύγουστο και δεν είχε ο γλυκογυφτούλης μου να τους τα δώσει..
Μη στα πολυλογώ,όταν πέρασαν οι μέρες,στήθηκε κι η επιχείρηση συγκάληψη με τυποχειρομβοβίδα κρότου λάμψης απ' τα δικά μας τα χρυσόβουρλα που πήραν μεταγγραφή απ' το κρατικό μας φέουδο στο παρακρατικό μας το λιμάνι...ολοκλήρωσα και το γραμματάκι,δυόμιση σελίδες έγραψα,πιάστηκε το χεράκι μου,μέχρι να αδειάσει όλη η μπουκάλα και να ψηθεί κι η μπουγάτσα στο φούρνο,τα έβγαλα τα εσώψυχά μου,αντέγραψε και τις αθωωομουντζουρίτσες μου στον υπολογιστή ο Βαγγελοπαχυδερμούλης μου...δεν θα μάθω ποτέ το word...τίποτ' άλλο μη μου ζητήσουν να γράψω...τίποτ' άλλο δεν θα πω...μιλιά!!
'Εχω την Αλαλία απ' το Σοκ Οδυνηρής Απώλειας Εξουσίας..παίρνω ειδική αγωγή να ξεπεράσω το στερητικό σύνδρομο μη Διακυβέρνησης,πλούσια σε λιπαρά,τηγανητά και βύνη ζύθου.
Και θέλω να σε υποσχεθώ pantallou μου,θα βγω απ' την αρρώστια,θα ξαναβρώ τη χαρά κι αν με τσατίσουν κι άλλο θα ξαναπάρω πίσω το Κόμμα Μου,να σπρώξω πάλι την πατρίδα μου στον γκρεμό,μ' όλο μου το θράσος να διαλύσω κι όλη την Ευρώπη άμα λάχει,είμαι Θεός Εγώ!!...είμαι Μεγάλος!!...πολύ Μεγάλος!!!..
...Είμαι και σχεδόν σουρωμένος,πρέπει να σ' αφήσω,ήρθε κι η υπόλοιπη παλιοπαρέα,ο Πάκης μάλιστα έφερε και μια γίδα..ναι,ζωντανή τη σφάξαμε,τη φωνάζαμε Ντόρα,να φτιάξει το κέφι μας,την βάλαμε στα κάρβουνα την παλιογίδα,στη γάστρα με πατατούλες και φρέσκο βούτυρο να γίνει κόλαση το βράδυ στο τσιμπούσι...είναι η βραδυά τού Λάκη σήμερα,θα χαρούμε στο τσαντήρι του αυτό το αρρωστημένο μίσος του για τον Γιώργο...μεγάλη χαρά μάς δίνει μωρέ,μ' έχει και στα ώπα-ώπα,καμιά απαλή κουβέντα για ξεκάρφωμα...κι εγώ τον πρόσεχα πάντα,παράπονο από μένα δεν έχει...υπερμηντεισαγγελέα τον έκανα...λέει κι ωραία αστεία...μούρλια θα περάσουμε..
Α!..μην πας να μου απαντήσεις αμέσως σ' αυτό το γράμμα,θα λείψω ταξιδάκι πάλι λίγες μέρες,πάω Ισλανδία να χαζέψω και να συμπαρασταθώ σ' εκείνον τον μπουνταλά τους τον πρωθυπουργό που θα τον στείλουν φυλακή...άκουσον! άκουσον!..επειδή οδήγησε τη χώρα του σε χρεωκοπία..
Στην αρχή να πω,πανικοβλήθηκα λίγο,μην και θεωρηθεί "νομικό προηγούμενο"...αλλά έμαθα την κατηγορία κι ησύχασα,είναι " εγκληματική α μ έ λ ε ι α "...οοουυυφφ!...ντάξει, Εγώ όλα τα ήξερα,όλα τα έβλεπα νά'ρχονται,εν πλήρει γνώσει και συνειδήσει άρον άρον παρέδωσα την καυτή πατάτα στον χαζοΓιώργο..πες με α ν ί κ α ν ο.. ...αμελή όχι!
Σε φιλώ και σ' αγαπώ!
Ο παλιόπαιδος κι ατίθασος καρντάσης σου
Kostas
Υ.Γ.
Εννοείται βρε κουτό πως θα σε φέρω μπακαλιάρο απ' το Ρέικγιαβικ...να με φτιάξεις μια σκορδαλιά,να πάρουμε και καμιά κάσα ρετσίνες Μαλαματίνες..να το κάνουμε πάρτυ όπως περνούσαμε αλέγκροι στα παλιά πρωθυπουργικά μου συμβούλια.. "
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - ΜEDIAκές ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ (κι ένα Υστερόγραφο Ροζ Απελπισίας)
'Οσα βλέπω στην τηλεόραση,όσα ακούω στο ραδιοφωνάκι,όσα ξεφυλλίζω σε περιοδικά κι εφημερίδες,ό,τι κλικάρω στο δίκτυο...δεν έχω σχέση με το χώρο,δεν έχω γνωριμίες,δεν με κατευθύνει κανένας,δεν πληρώνομαι από πουθενά...λίγες σκέψεις για τα μήντια.
Η Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση βολοδέρνει στα όρια τής ανυποληψίας.
'Ενας γίγαντας,λένε όλοι,η ακινησία τον έπεισε πως είναι νάνος.
Και δυστυχώς περνά τις χειρότερες μέρες φτηνής και πρωτοφανούς μαύροπράσινης προπαγάνδας.
Ακόμη περισσότερη κι απ' το θλιβερό καιρό της -κυριολεκτικά!-χρυσής εποχής τού Γιου ενός Ταχυδρόμου.
'Εμειναν μόνο οι μέτριοι;
Παραδόθηκαν στο νόμο επιβολής αλαλίας μπροστά στα θέσφατα εντολών τού κυβερνητικού εκπροσώπου;
Φοβούνται πως αν δεν λιβανιστεί η νέα εξουσία κινδυνεύει η σιγουριά ακόμη και της έως σήμερα σίγουρης θεσούλας;
'Ο,τι κι αν συμβαίνει,αυτή τη στιγμή η εικόνα που μεταδίδει η ΕΡΤ στον τομέα Ειδήσεις-Ενημέρωση είναι αποκαρδιωτική σε όσους πίστεψαν πως ξημερώνει μια νέα εποχή με πολυφωνία,στυλ και άποψη τού...υποκειμενικού αντικειμενισμού από ανοιχτά μυαλά,κορυφαίες υπογραφές μ' ευρύτητα γνώσεων και πνεύματος.
Και ξάφνου ξεπέφτουμε σε καινούργια,αγνώστου ταυτότητος λιβανιστήρια,να εκφωνούν κυβερνελεγμένα κείμενα-δελτία τύπου,με ευτυχισμένο βλέμμα-πραγματικά να γελούν τ' αυτιά μεταφέροντας μιαν υπουργική πληροφορία,χαρούμενοι υποτακτικοί των αφεντικών τους..(λόγω δουλειάς,γυρίζω αργά το βράδυ και παρακολουθώ ειδήσεις στο δελτίο των 10 στην ΕΤ3,δείτε και θυμηθείτε με,θα φρίξετε!).
Μάθαμε γιατί έφυγαν οι παλιοί.."ήταν πολλά τα λεφτά 'Αρη!"..αλλά έδιναν μορφή,σοβαρότητα και κύρος ακόμη κι αν την καταλάβαινες τη φιλτραρισμένη "άνωθεν" συμβουλή...για όποιον άλλο λόγο δεν ήρθαν σημαντικοί "νέοι" (συμβάσεις,κατώτερη επαγγελματικά θέση,έλλειψη διοικητικής ευθύνης,άρνηση υπογραφών με το φόβο ελέγχου ύποπτων πεπραγμένων) ,είναι σίγουρα επιτακτική ανάγκη να φανεί,αν οι κοσμοπολίτες τού Μαξίμου θέλουν ή έχουν όντως άλλην αντίληψη ειδησεογραφικής πρότασης άσκησης εξουσίας ή υποκείπτουν κι αυτοί στον πειρασμό για ασφυκτική ποδηγέτηση κι ελεγχόμενο πνιγμό τής ελευθερίας του λόγου,αφήνοντας έρημα χωριά μηδενικής ακροαματικότητας κι επέμβασης στα κοινά.
Κι έτσι με στυμμένους κι αφημένους χωρίς πυξίδα και προοπτική δημοσιογράφους στην ΕΡΤ,μαίνεται με λύσσα ο πόλεμος κληρονομιάς τηλεθεατών κι ακροατών της.
Για μας το κοινό της Δημόσιας Τηλεόρασης γίνονται μάχες.
Για μας,που απεχθανόμαστε κραυγές και θεατρινισμούς,που ψάχνουμε ειδησεογραφία,σχόλια,έρευνες,ανταποκρίσεις,θεματικές ενότητες,συζητήσεις πολιτικού προβληματισμού και πολιτισμού,αφιερώματα,ιστορικά ντοκουμέντα.
Για όσα λίγα παινευόμαστε ως σκεπτόμενοι πολίτες.
Κονταροχτυπιούνται απ' τη μια,νεότευκτος,σύγχρονος,μοντέρνος,πνιγηρά τεχνολογικά τέλειος,ναυπηγοκολοσσιαίος σταθμός,με φανερή στυγνή εξυπηρέτηση επιχειρηματικών/πολιτικών στόλων,ούλτρα νεοφιλελεύθερης λογικής,εκλεπτυσμένης ασφυξίας εργασιακών δικαιωμάτων,κραυγάζων.."έχω φράγκα ν' αγοράσω τα πάντα,υποκλιθείτε στην ισχύ μου!"..,μια αριστοκρατία στην ελίτ των αστών τού πενθήμερου καλοβολεμένου και με οικολογική ευαισθησία περιτυλιγμένου σνομπισμού.
Κονταροχτυπιούνται απ' την άλλη,μικρά,τοπικής εμβέλειας κι εκπομπής κανάλια,αγνώστων χρηματοδοτών αχυρανθρώπων,ύποπτων ανταλλαγών συχνοτήτων, ή και γνωστής φτηνιάρικης,ρυπαρής παραπολιτικής κουτσομπολίστικης τηλεδημοκρατίας ψιθύρων,φημών,συνωμοσιολογίας,δασκαλίστικης ηθικοπλαστικής,γαργαλιστικού νεοσυντηριτισμού.
Ημιφασιστική εκφορά κι αντίληψη λόγου,ισοπεδωτικός μεσαιωνικός καταγγελτικός βαρβαρισμός από ημίτρελους ξεπεσμένους τηλεστάρ ή αλητοψωνισμένους αποκαλυπτικούς εκβιαστές φανερών συμβολαίων εξόντωσης.
Εκεί κοντά στον πάτο, και μια μικρογραφία τής κακοστημένης γραφειοκρατικής συνδικαλιστικής αργόμισθης ΕΡΤ ,οι δημοτικοί τηλεραδιοφωνικοί σταθμοί.
Στημένοι με την ένδοξη λογική κρατικού ραχατιού κι αργομισθίας,με διαρκή ροή χρήματος από αδιαφανείς προ'υ'πολογισμούς που επιβαρύνουν πόλεις και χωριά,στερώντας τα έργα αναμόρφωσης των τόπων,χωρίς ακροατήριο,χωρίς έλεγχο.
Δημοτικές ραδιοτηλεοράσεις για χώροι αναψυχής βαριεστημένων κουρασμένων γεροντοπαλίκαρων των μήντια,προς εξυπηρέτηση και σιωπή τους,λείανση κριτικής κι ασπίδα προστασίας ακαταδίωκτου των αρχόντων.
Μια χοάνη που χάνεται η ερευνητική κι αντιεξουσιαστική υφή τού επαγγέλματος ρεπόρτερ/δημοσιογράφος,για έναν μισθό,μια σιγουριά 4ετίας,ένα ήσυχο στεγασμένο δημοσιουπαλληλίκι χωρίς άγχος και πίεση.
Παντελής απουσία οικονομικής διαχείρησης δημοτικών πόρων,κατασπατάληση κοινοτικών επιχορηγήσεων,μόνος στόχος οι υποχρεώσεις κολλητών,επιχειρηματικοπολιτικών δεσμεύσεων,δημόσιες σχέσεις κι ανταλλαγές δεδουλευμένων για τη διατήρηση της εξουσίας και την επανεκλογή,χωρίς ψιθύρους κι αποδείξεις τής διασπάθισης μέσω δημοσίευσης των πεπραγμένων.
Φυσικά δεν είναι όλοι ίδιοι.
Φυσικά υπάρχουν και φωνές-κόσμημα,μερακλήδες,ραδιοφωνατζήδες,καλλιτέχνες τού μικροφώνου,δημιουργοί που γουστάρουν να φτιάχνουν ατμόσφαιρες,με μια κουβέντα και δυο μουσικές να ξαναφέρνουν την εποχή της αθωότητας...- αν κι απορώ γιατί δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν πως τους χρησιμοποιούν ως άλλοθι ποιότητας και παρέμβασης,μια ασπίδα αλήθειας στο αλαζονικό τους ψέμα.
'Ισως..."δουλειά να υπάρχει και πώς θα πληρωθούν οι λογαριασμοί τέλος τού μηνός".
Δύσκολοι καιροί για όλους.
Και δεν τα φάγαν όλοι,συλλογική ευθύνη νεοκυνισμών παγκάλειων λεονταρισμών,θολώνουν την αναζήτηση μιας άλλης πολιτικής δημοσιογραφικής αναπνοής,μακριά απ' την τσέπη και τα λογιστήρια συμφερόντων.
Δεν μπορώ να προτείνω λύσεις.
Ακούω , π.χ., να κλείσει η ΕΡΤ και να ξανανοίξει αυστηρά με τους αναγκαίους,να κλείσουν τα δημοτικά παραμάγαζα.
Γίνεται!
Σε μια νύχτα...και πάντα υπάρχουν οι άνθρωποι που στέλνονται απ' ευθείας στο ταμείο ανεργίας κι ο Γολγοθάς τους ξεπερνά τις επί χάρτου επινοήσεις μας.
Απλά τα παρατηρώ όλα τούτα.
Τα σχολιάζω με την αγωνία της χρόνιας...απ' τα 14 μου μανίας για διάβασμα,ακρόαση,θέαση,πληρώνοντας αντί για τσιγάρα το αντίτιμο αγοράς όλων των μορφών τυπωμένου...ναρκωτικού.
Στη μαγική νέα εποχή ηλεκτρονικών μέσων,άναυδος στέκομαι σε κοχλασμένα σχόλια στα μπλογκς (καλήν ώρα;)..κακιασμένα εμπαθή δημοσιεύματα σάιτ,χολεριασμένες καταγγελίες διαδικτυακής μηντιανταλλαγής ανυπόγραφων φαντασιοχρονογράφων της πόλης...- όλοι μαζί σ' ένα απ' ευθείας ριάλιτι απ' το μέλλον.
Το μέλλον τόσο παράλογο και σκοτεινό,λες κι ο Όργουελ ζει και μεταφέρει το 1984 στο 2010.
Μια σκακιέρα επιρροής,επιβολής κι ελέγχου τής κριτικής μας σκέψης,κάποιος φώναξε στα πούλια "ματ!" και δεν έχουμε άλλες κινήσεις ν' αναπνεύσουμε!
Υ.Γ.
(Λίγο σχετικό..λίγο άσχετο;..)
Αγαπητέ κύρ Γιάννη Μπουτάρη.
Άκουσα και ξανάκουσα τις δηλώσεις σας για τις μαύρες σελίδες ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης,την κριτική σας και τις προτάσεις σας για τα (παρασιτικά κι αναξιοπρεπή) δημοτικά μέσα TV100 -FM100.
Αφού κλείσατε το μάτι στους εργαζόμενους σ' αυτά,πως δεν μπορείτε να πετάξετε στο δρόμο τόσες οικογένειες..
(είπαμε,κρίσιμο θέμα πώς ξεχωρίζουν οι ανάγκες απλών συνειδητών εργατών/εραστών της είδησης απ' τους γλείφτες και τα κομματόσκυλα/στρατούς των Δημάρχων)...
...αναλύσατε τρόπους αύξησης των εσόδων της Δημοτικής Τηλεόρασης με νέες ζώνες προγράμματος - και μια νυχτερινή ζώνη ταινιών πορνό...ως σίγουρο χρήμα στο ταμείο απ' τις διαφημίσεις...
Εξαιρετικά!
Έχω κι άλλες προτάσεις,πιο προσοδοφόρες!
Γιατί όχι και βραδιές live sex με ακριβό εισιτήριο;
Κι επέκταση του θεσμού,να κάνουμε τη Θεσσαλονίκη ιδανικό προορισμό σεξοτουρισμού,μια Ινδονησία των Βαλκανίων,παιδάκια,ανήλικα,έφηβοι,νέοι,γέροι,όλα όργια και παρτούζες,όλα χύμα στο κύμα!
Άλλωστε ο πληρωμένος καρπός της απόλαυσης είναι όλος δικός μας,ιδέα και τρόπος ζωής αρχαιοελληνικός,με τις εταίρες στις πόλεις-κράτη,πάντα ιστορικά κι ελληνικά μεταλαμπαδεκδιδόμενες στα ατμοσφαιρικά πολυτελή μπουρδέλα τής Ευρώπης του Μεσοπολέμου και γλυκομελοστενάζοντας στη συλλογική μας μνήμη με τα κόκκινα φανάρια της Τρούμπας..ας προσγειωθούν και στη δημοτική τηλεόραση που ευαγγελίζεστε!
Άλλωστε κάτι ανάλογο είχατε προτείνει,στο προ 4ετίας πρόγραμμά σας,την ανάπλαση της περιοχής Βαρδάρη σε red zone,με ελεχόμενες δημοτικές επιχειρήσεις οίκων ανοχής,όπως Άμστερνταμ.
Να χεστούμε στο τάληρο λοιπόν!
Και μη θεωρήσετε το θυμό μου κινούμενο από αισθητική ή πολιτική σεμνοτυφία...
(θεωρώ αξέχαστη ηδονική εμπειρία τη συνεύρεσή μου το μακρινό 1994,με το ποσό των 15.000 δραχμών,στην ερωτούπολη της Ολλανδίας,στα κανάλια με τις βιτρίνες με τη Σίντυ απ' την Τζαμάικα...αχ με...υγρή περηφάνεια και νοσταλγία θυμάμαι όλες τις..κρίσιμες και χρήσιμες της ωρίμανσής μου λεπτομέρειες...)
Πέρα απ' την πλάκα,είναι βαθύτατα ΠΟΛΙΤΙΚΟ το θέμα!
Οραματίζεστε την αλλαγή νοοτροπίας σε μια λεηλατημένη ιδεών πόλη,μια εναλλακτική στάση ζωής,μιαν άλλη εικόνα σκέψης και δράσης,μια διαφορετική συνείδηση για ενεργούς πολίτες..
Πώς συμβαδίζουν τα ΠΑΣΟΚαζίνο και οι ΤηλεΤΣΟΝΤΕΣ,με τους καινούργιους δρόμους κι ορίζοντες...που να μας πάρει και να μας σηκώσει και να μας λιώσει το γαμημένο μίξερ των κερδών και των εσόδων πια!!!
ΦΑΟΥΛ κυρ Γιάννη!
Αυτογκόλ,στα όρια πολιτικού ευτελισμού και προσωπικού αυτοεξευτελισμού.
(εκλεκτής ποιότητος και παραγωγής λιωμένο)Βούτυρο στο (μουχλιασμένο) ψωμί των 'Ανθιμων!
Τζάμπα διαφήμιση στον εκρηκτικό πουριτανισμό των "καλών παιδιών" Γκιουλέκα.
Απ' της εκκλησιάς τα θυμιατά...στ' αρωματισμένα κεριά με τα ροζ καντήλια..
ΘΑΥΜΑ! ΘΑΥΜΑ!
Μην ξαναφέρετε στη μόδα το σύνθημα "Δώσε την τσόντα στο Λαό"..θα είναι τόσο κρίμα!...
Η Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση βολοδέρνει στα όρια τής ανυποληψίας.
'Ενας γίγαντας,λένε όλοι,η ακινησία τον έπεισε πως είναι νάνος.
Και δυστυχώς περνά τις χειρότερες μέρες φτηνής και πρωτοφανούς μαύροπράσινης προπαγάνδας.
Ακόμη περισσότερη κι απ' το θλιβερό καιρό της -κυριολεκτικά!-χρυσής εποχής τού Γιου ενός Ταχυδρόμου.
'Εμειναν μόνο οι μέτριοι;
Παραδόθηκαν στο νόμο επιβολής αλαλίας μπροστά στα θέσφατα εντολών τού κυβερνητικού εκπροσώπου;
Φοβούνται πως αν δεν λιβανιστεί η νέα εξουσία κινδυνεύει η σιγουριά ακόμη και της έως σήμερα σίγουρης θεσούλας;
'Ο,τι κι αν συμβαίνει,αυτή τη στιγμή η εικόνα που μεταδίδει η ΕΡΤ στον τομέα Ειδήσεις-Ενημέρωση είναι αποκαρδιωτική σε όσους πίστεψαν πως ξημερώνει μια νέα εποχή με πολυφωνία,στυλ και άποψη τού...υποκειμενικού αντικειμενισμού από ανοιχτά μυαλά,κορυφαίες υπογραφές μ' ευρύτητα γνώσεων και πνεύματος.
Και ξάφνου ξεπέφτουμε σε καινούργια,αγνώστου ταυτότητος λιβανιστήρια,να εκφωνούν κυβερνελεγμένα κείμενα-δελτία τύπου,με ευτυχισμένο βλέμμα-πραγματικά να γελούν τ' αυτιά μεταφέροντας μιαν υπουργική πληροφορία,χαρούμενοι υποτακτικοί των αφεντικών τους..(λόγω δουλειάς,γυρίζω αργά το βράδυ και παρακολουθώ ειδήσεις στο δελτίο των 10 στην ΕΤ3,δείτε και θυμηθείτε με,θα φρίξετε!).
Μάθαμε γιατί έφυγαν οι παλιοί.."ήταν πολλά τα λεφτά 'Αρη!"..αλλά έδιναν μορφή,σοβαρότητα και κύρος ακόμη κι αν την καταλάβαινες τη φιλτραρισμένη "άνωθεν" συμβουλή...για όποιον άλλο λόγο δεν ήρθαν σημαντικοί "νέοι" (συμβάσεις,κατώτερη επαγγελματικά θέση,έλλειψη διοικητικής ευθύνης,άρνηση υπογραφών με το φόβο ελέγχου ύποπτων πεπραγμένων) ,είναι σίγουρα επιτακτική ανάγκη να φανεί,αν οι κοσμοπολίτες τού Μαξίμου θέλουν ή έχουν όντως άλλην αντίληψη ειδησεογραφικής πρότασης άσκησης εξουσίας ή υποκείπτουν κι αυτοί στον πειρασμό για ασφυκτική ποδηγέτηση κι ελεγχόμενο πνιγμό τής ελευθερίας του λόγου,αφήνοντας έρημα χωριά μηδενικής ακροαματικότητας κι επέμβασης στα κοινά.
Κι έτσι με στυμμένους κι αφημένους χωρίς πυξίδα και προοπτική δημοσιογράφους στην ΕΡΤ,μαίνεται με λύσσα ο πόλεμος κληρονομιάς τηλεθεατών κι ακροατών της.
Για μας το κοινό της Δημόσιας Τηλεόρασης γίνονται μάχες.
Για μας,που απεχθανόμαστε κραυγές και θεατρινισμούς,που ψάχνουμε ειδησεογραφία,σχόλια,έρευνες,ανταποκρίσεις,θεματικές ενότητες,συζητήσεις πολιτικού προβληματισμού και πολιτισμού,αφιερώματα,ιστορικά ντοκουμέντα.
Για όσα λίγα παινευόμαστε ως σκεπτόμενοι πολίτες.
Κονταροχτυπιούνται απ' τη μια,νεότευκτος,σύγχρονος,μοντέρνος,πνιγηρά τεχνολογικά τέλειος,ναυπηγοκολοσσιαίος σταθμός,με φανερή στυγνή εξυπηρέτηση επιχειρηματικών/πολιτικών στόλων,ούλτρα νεοφιλελεύθερης λογικής,εκλεπτυσμένης ασφυξίας εργασιακών δικαιωμάτων,κραυγάζων.."έχω φράγκα ν' αγοράσω τα πάντα,υποκλιθείτε στην ισχύ μου!"..,μια αριστοκρατία στην ελίτ των αστών τού πενθήμερου καλοβολεμένου και με οικολογική ευαισθησία περιτυλιγμένου σνομπισμού.
Κονταροχτυπιούνται απ' την άλλη,μικρά,τοπικής εμβέλειας κι εκπομπής κανάλια,αγνώστων χρηματοδοτών αχυρανθρώπων,ύποπτων ανταλλαγών συχνοτήτων, ή και γνωστής φτηνιάρικης,ρυπαρής παραπολιτικής κουτσομπολίστικης τηλεδημοκρατίας ψιθύρων,φημών,συνωμοσιολογίας,δασκαλίστικης ηθικοπλαστικής,γαργαλιστικού νεοσυντηριτισμού.
Ημιφασιστική εκφορά κι αντίληψη λόγου,ισοπεδωτικός μεσαιωνικός καταγγελτικός βαρβαρισμός από ημίτρελους ξεπεσμένους τηλεστάρ ή αλητοψωνισμένους αποκαλυπτικούς εκβιαστές φανερών συμβολαίων εξόντωσης.
Εκεί κοντά στον πάτο, και μια μικρογραφία τής κακοστημένης γραφειοκρατικής συνδικαλιστικής αργόμισθης ΕΡΤ ,οι δημοτικοί τηλεραδιοφωνικοί σταθμοί.
Στημένοι με την ένδοξη λογική κρατικού ραχατιού κι αργομισθίας,με διαρκή ροή χρήματος από αδιαφανείς προ'υ'πολογισμούς που επιβαρύνουν πόλεις και χωριά,στερώντας τα έργα αναμόρφωσης των τόπων,χωρίς ακροατήριο,χωρίς έλεγχο.
Δημοτικές ραδιοτηλεοράσεις για χώροι αναψυχής βαριεστημένων κουρασμένων γεροντοπαλίκαρων των μήντια,προς εξυπηρέτηση και σιωπή τους,λείανση κριτικής κι ασπίδα προστασίας ακαταδίωκτου των αρχόντων.
Μια χοάνη που χάνεται η ερευνητική κι αντιεξουσιαστική υφή τού επαγγέλματος ρεπόρτερ/δημοσιογράφος,για έναν μισθό,μια σιγουριά 4ετίας,ένα ήσυχο στεγασμένο δημοσιουπαλληλίκι χωρίς άγχος και πίεση.
Παντελής απουσία οικονομικής διαχείρησης δημοτικών πόρων,κατασπατάληση κοινοτικών επιχορηγήσεων,μόνος στόχος οι υποχρεώσεις κολλητών,επιχειρηματικοπολιτικών δεσμεύσεων,δημόσιες σχέσεις κι ανταλλαγές δεδουλευμένων για τη διατήρηση της εξουσίας και την επανεκλογή,χωρίς ψιθύρους κι αποδείξεις τής διασπάθισης μέσω δημοσίευσης των πεπραγμένων.
Φυσικά δεν είναι όλοι ίδιοι.
Φυσικά υπάρχουν και φωνές-κόσμημα,μερακλήδες,ραδιοφωνατζήδες,καλλιτέχνες τού μικροφώνου,δημιουργοί που γουστάρουν να φτιάχνουν ατμόσφαιρες,με μια κουβέντα και δυο μουσικές να ξαναφέρνουν την εποχή της αθωότητας...- αν κι απορώ γιατί δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν πως τους χρησιμοποιούν ως άλλοθι ποιότητας και παρέμβασης,μια ασπίδα αλήθειας στο αλαζονικό τους ψέμα.
'Ισως..."δουλειά να υπάρχει και πώς θα πληρωθούν οι λογαριασμοί τέλος τού μηνός".
Δύσκολοι καιροί για όλους.
Και δεν τα φάγαν όλοι,συλλογική ευθύνη νεοκυνισμών παγκάλειων λεονταρισμών,θολώνουν την αναζήτηση μιας άλλης πολιτικής δημοσιογραφικής αναπνοής,μακριά απ' την τσέπη και τα λογιστήρια συμφερόντων.
Δεν μπορώ να προτείνω λύσεις.
Ακούω , π.χ., να κλείσει η ΕΡΤ και να ξανανοίξει αυστηρά με τους αναγκαίους,να κλείσουν τα δημοτικά παραμάγαζα.
Γίνεται!
Σε μια νύχτα...και πάντα υπάρχουν οι άνθρωποι που στέλνονται απ' ευθείας στο ταμείο ανεργίας κι ο Γολγοθάς τους ξεπερνά τις επί χάρτου επινοήσεις μας.
Απλά τα παρατηρώ όλα τούτα.
Τα σχολιάζω με την αγωνία της χρόνιας...απ' τα 14 μου μανίας για διάβασμα,ακρόαση,θέαση,πληρώνοντας αντί για τσιγάρα το αντίτιμο αγοράς όλων των μορφών τυπωμένου...ναρκωτικού.
Στη μαγική νέα εποχή ηλεκτρονικών μέσων,άναυδος στέκομαι σε κοχλασμένα σχόλια στα μπλογκς (καλήν ώρα;)..κακιασμένα εμπαθή δημοσιεύματα σάιτ,χολεριασμένες καταγγελίες διαδικτυακής μηντιανταλλαγής ανυπόγραφων φαντασιοχρονογράφων της πόλης...- όλοι μαζί σ' ένα απ' ευθείας ριάλιτι απ' το μέλλον.
Το μέλλον τόσο παράλογο και σκοτεινό,λες κι ο Όργουελ ζει και μεταφέρει το 1984 στο 2010.
Μια σκακιέρα επιρροής,επιβολής κι ελέγχου τής κριτικής μας σκέψης,κάποιος φώναξε στα πούλια "ματ!" και δεν έχουμε άλλες κινήσεις ν' αναπνεύσουμε!
Υ.Γ.
(Λίγο σχετικό..λίγο άσχετο;..)
Αγαπητέ κύρ Γιάννη Μπουτάρη.
Άκουσα και ξανάκουσα τις δηλώσεις σας για τις μαύρες σελίδες ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης,την κριτική σας και τις προτάσεις σας για τα (παρασιτικά κι αναξιοπρεπή) δημοτικά μέσα TV100 -FM100.
Αφού κλείσατε το μάτι στους εργαζόμενους σ' αυτά,πως δεν μπορείτε να πετάξετε στο δρόμο τόσες οικογένειες..
(είπαμε,κρίσιμο θέμα πώς ξεχωρίζουν οι ανάγκες απλών συνειδητών εργατών/εραστών της είδησης απ' τους γλείφτες και τα κομματόσκυλα/στρατούς των Δημάρχων)...
...αναλύσατε τρόπους αύξησης των εσόδων της Δημοτικής Τηλεόρασης με νέες ζώνες προγράμματος - και μια νυχτερινή ζώνη ταινιών πορνό...ως σίγουρο χρήμα στο ταμείο απ' τις διαφημίσεις...
Εξαιρετικά!
Έχω κι άλλες προτάσεις,πιο προσοδοφόρες!
Γιατί όχι και βραδιές live sex με ακριβό εισιτήριο;
Κι επέκταση του θεσμού,να κάνουμε τη Θεσσαλονίκη ιδανικό προορισμό σεξοτουρισμού,μια Ινδονησία των Βαλκανίων,παιδάκια,ανήλικα,έφηβοι,νέοι,γέροι,όλα όργια και παρτούζες,όλα χύμα στο κύμα!
Άλλωστε ο πληρωμένος καρπός της απόλαυσης είναι όλος δικός μας,ιδέα και τρόπος ζωής αρχαιοελληνικός,με τις εταίρες στις πόλεις-κράτη,πάντα ιστορικά κι ελληνικά μεταλαμπαδεκδιδόμενες στα ατμοσφαιρικά πολυτελή μπουρδέλα τής Ευρώπης του Μεσοπολέμου και γλυκομελοστενάζοντας στη συλλογική μας μνήμη με τα κόκκινα φανάρια της Τρούμπας..ας προσγειωθούν και στη δημοτική τηλεόραση που ευαγγελίζεστε!
Άλλωστε κάτι ανάλογο είχατε προτείνει,στο προ 4ετίας πρόγραμμά σας,την ανάπλαση της περιοχής Βαρδάρη σε red zone,με ελεχόμενες δημοτικές επιχειρήσεις οίκων ανοχής,όπως Άμστερνταμ.
Να χεστούμε στο τάληρο λοιπόν!
Και μη θεωρήσετε το θυμό μου κινούμενο από αισθητική ή πολιτική σεμνοτυφία...
(θεωρώ αξέχαστη ηδονική εμπειρία τη συνεύρεσή μου το μακρινό 1994,με το ποσό των 15.000 δραχμών,στην ερωτούπολη της Ολλανδίας,στα κανάλια με τις βιτρίνες με τη Σίντυ απ' την Τζαμάικα...αχ με...υγρή περηφάνεια και νοσταλγία θυμάμαι όλες τις..κρίσιμες και χρήσιμες της ωρίμανσής μου λεπτομέρειες...)
Πέρα απ' την πλάκα,είναι βαθύτατα ΠΟΛΙΤΙΚΟ το θέμα!
Οραματίζεστε την αλλαγή νοοτροπίας σε μια λεηλατημένη ιδεών πόλη,μια εναλλακτική στάση ζωής,μιαν άλλη εικόνα σκέψης και δράσης,μια διαφορετική συνείδηση για ενεργούς πολίτες..
Πώς συμβαδίζουν τα ΠΑΣΟΚαζίνο και οι ΤηλεΤΣΟΝΤΕΣ,με τους καινούργιους δρόμους κι ορίζοντες...που να μας πάρει και να μας σηκώσει και να μας λιώσει το γαμημένο μίξερ των κερδών και των εσόδων πια!!!
ΦΑΟΥΛ κυρ Γιάννη!
Αυτογκόλ,στα όρια πολιτικού ευτελισμού και προσωπικού αυτοεξευτελισμού.
(εκλεκτής ποιότητος και παραγωγής λιωμένο)Βούτυρο στο (μουχλιασμένο) ψωμί των 'Ανθιμων!
Τζάμπα διαφήμιση στον εκρηκτικό πουριτανισμό των "καλών παιδιών" Γκιουλέκα.
Απ' της εκκλησιάς τα θυμιατά...στ' αρωματισμένα κεριά με τα ροζ καντήλια..
ΘΑΥΜΑ! ΘΑΥΜΑ!
Μην ξαναφέρετε στη μόδα το σύνθημα "Δώσε την τσόντα στο Λαό"..θα είναι τόσο κρίμα!...
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
το πιο GREEN FUN PARK τής Ευρώπης στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ
Πρώτη Ιανουαρίου τού 2011.
Με την ειδική πτήση της ΚΑΤΑΡ airways προσγειώνεται στο παλιό αεροδρόμιο τού Ελληνικού ο επενδυτής πρίγκηψ των πετροδολαρίων της Σωτηρίας μας.
Είναι έτοιμη η τελετή έναρξης επενδύσεων κι υποδοχής των Ευεργετών Χρηματοδοτών της Ανάκαμψης κι Ανάπτυξης της νεκροοικονομίας μας.
Την τελετή σκηνοθετούν και χορογραφούν,τιμής ένεκεν,οι Γιάννης Δαλιανίδης και Φώτης Μεταξόπουλος.
Στη σκάλα του Εμιράτες Τζετ ομάδες Ελλήνων ανέργων του ΟΑΕΔ ντυμένοι πολύχρωμα κουρέλια και ξυπόλητα παιδάκια με ακορντεόν και γέροντες με μαύρα γυαλιά σε αναπηρικά καροτσάκια και δίγλωσσες χαρτονένιες ταμπέλες που γράφουν " Βοηθείστε μας!Είμαστε πτωχοί και χρεωκοπημένοι,καλέ!",σ' ένα χορευτικό τελετουργικό καλωσορίσματος με κραυγές και λυγμούς κι αναθέματα.
Στα μεγάφωνα παίζει Καζαντζίδης,σε βίντεο γουώλ προβάλλονται εναλάξ σκηνές με τη Ρένα Βλαχοπούλου στο "Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι" και Κώστα Βουτσά απ' το "Εμίρηδες και Κακομοίρηδες" που μοιράζει ρολόγια στους ιθαγενείς.
Παρατεταγμένοι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου,οι άντρες ντυμένοι τσολιάδες (πλην τού Θεόδωρου Πάγκαλου που για λόγους οικονομίας στα έξοδα για τα ραφτικά είναι,πολύ εντυπωσιακά γυμνός,με body painting στα δίχρωμα ασπρογάλαζα της σημαίας μας) ,οι γυναίκες φορούν τοπικές ενδυμασίες,η κάθε ομάδα βουλευτών χορεύουν ανάλογα την περιφέρειά τους Μακεδονίτικα,Νησιώτικα,Ηπειρώτικα,όλα τα δημοφιλή δημοτικά μας τραγούδια,ενώ ομάδες του ΣΔΟΕ τις ραίνουν με εισπραγμένα των προστίμων ευρώ απ' τους μετανοημένους φοροφυγάδες μας.
Ο Γιώργος σκουπίζει το πράσινο χαλί (για λόγους σημειολογικούς πράσινης αειφόρου ανάπτυξης καταργείται το κόκκινο),ενώ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου συντονίζει τους ψήστες στις υπαίθριες ψησταριές που μαγειρεύουν εδέσματα χαρακτηριστικά της υπέροχης ελληνικής χοληστερίνης (κοκορέτσια,σπλινάντερα,κοντοσούβλια,αρνιά),υπό τις οδηγίες τού άγρυπνου βλέμματος ως δοκιμαστή κρεάτων,ευγενικά προσφερθέντως τέως πρωθυπουργού μας Κώστα Καραμανλή.
'Ολοι μαζί έχοντας από πρωίας πιει τις κρητικές ρακές που αφιλοκερδώς κερνάει ο Μιχάλης Καρχιμάκης υποδέχονται τον Εμίρη ντίρλα τραγουδώντας τον Εθνικό μας Ύμνο,τραγούδια της ξενιτιάς,της προσφυγιάς και άλλα μοιρολόγια- υπουργοί του βαθέως ΠΑΣΟΚ ρίχνουν και μερικές ζε'ι'μπεκιές όταν τα μεγάφωνα παίζουν και Ρίτα Σακελαρίου.
Κατά μήκος της παλιάς πίστας του αεροδρομίου,στα πρότυπα της ενδόξου τελετής έναρξης των ολυμπιακών αγώνων,ο Εμίρης απολαμβάνει σκηνές αντίδρασης των ηρώων της ελληνικής συγχρόνου ιστορίας,ένα ποτ πουρί μπινελικιών,καντηλιών και χριστοπαναγιών,για να συνηθίσει τον πλούτο της ελληνικής φιλοξενίας...
...Ο οπλαρχηγός Αλαβάνος με τους αντάρτες της ΚΟΕ είναι σε λαγούμια,κάνουν σαμποτάζ σε εικονικά καζίνο ποντάροντας στο μπλακ τζακ δραχμές,ρούβλια,δηνάρια,πέσος και άλλα νομίσματα της γλυκιάς,υπέροχης σοσιαλιστικής εποχής...
...Αντιπροσωπίες του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουν συνεχείς ενστάσεις κι αιτούνται δικαστικές αποφάσεις αποζημιώσεων με υπομνήματα απταίστου δικηγορικής ρητορικής από κορυφαίους της σχολής βουλευτές με γουνάκια και περούκες, Νίκο Κωνσταντόπουλο και Αλέξη Μητρόπουλο...
Μέλη του ΛΑΟΣ κυνηγούν αλλοδαπούς,αφρικανούς και ασιάτες,σκουρόχρωμους γενικώς,τους γδέρνουν και τους πετούν σε καζάνια να βράζουν για μια σούπα που θα παρουσιάσει τις γευστικές της ιδιαιτερότητες,κατ ευθείαν απ' το master chef η Ευγενία Μανωλίδου...
...Δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής Ελληνικού σε ειδικά διαμορφωμένα σκηνάκια του ερυθρού σταυρού ξεκινούν απεργία πείνας υψώνοντας τα πανό της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες...
...Γίνεται και πτώση ειδικών ομάδων Καταστροφών,οι κορυφαίοι κομάντος Γιώργηδες-Αυτιάς και Τράγκας,απαγγέλοντας ποίηση,Σικελιανό,Παλαμά,Ρίτσο και Σεφερλή βροντοφωνάζουν το νέο ΟΧΙ στην αλλοίωση του εθνικού μας DNA,περιχύνουν βενζίνη τρεις απ' τις νταλίκες του Τζωρτζάτου και βάζουν μπουρλότο δηλώνοντας την αποφασιστικότητα του ελληνισμού στους ξένους δολιοφθορείς.
Αμέσως μετά οι ξένοι επενδυτές μας φωτογραφίζονται με τον Κώστα Σημίτη μπροστά στο μακέτο τού έργου - που δείχνει εντυπωσιακό...
Στην παραλία κάτω απ' την Ποσειδώνως θα χτιστεί μέσα στη θάλασσα ένα ξενοδοχείο-ομοίωμα του Κολοσσού της Ρόδου,κάθε μέλος του σώματος και μια σουίτα,σουίτα αστράγαλος,σουίτα μηρός,σουίτα γλουτός,σουίτα μασχάλη και ούτω καθεξής,ενώ ψηλά στο κούτελο θα έχει μπαλκόνια διαμορφωμένα σε παραδοσιακό ελληνικό καφενείο όπου θα επιτρέπεται το κάπνισμα,η πρέφα,ο "εδώ παπάς,εκεί παπάς,πού είναι ο παπάς" και θα σερβίρονται υποβρίχια,λουκουμάκια και κρόκος Κοζάνης.
Δίπλα,στη μαρίνα υπερπολυτελή εστιατόρια φτιαγμένα σαν παλιές αρχαιοελληνικές τριήρεις,οι σερβιτόροι με σανδάλια,λευκά σεντόνια και γυμνασμένα μπράτσα θα γλυκοκοιτάζουν τις τουρίστριες απαγγέλοντας αποσπάσματα τραγωδιών Σοφοκλή κι Αισχύλου,ενώ στους παιδότοπους χτισμένους με αμφιθεατρικό σχήμα θεάτρων Επιδαύρου,Δίον και Δελφών τα πιτσιρίκια θα διασκεδάζουν με χορικά του Αριστοφάνη και του Λάκη Λαζόπουλου.
Στην παλιά πίστα του Ανατολικού Αεροδρομίου θα χτιστούν και τα πιο χλιδάτα resort με κίονες δωρικού και ιωνικού ρυθμού,ενώ τα καζίνο θα έχουν,για την προστασία και την συμβολική ένωση επιχειρηματικότητας και φυσικής συνέχειας μορφή ενυδρείου,δηλαδά κάτω απ΄τις ρουλέτες,πίσω απ' τους μοχλούς στα φρουτάκια και κάτω απ' τα πόδια στις καρέκλες του μπακαρά,θα υπάρχουν δεξαμενές με νερό και θαλάσσια προστατευμένα ζώα,ενώ οι μπαταχτσήδες,οι χαμένοι κι οι ανεπιθύμητοι θα ρίχνονται στην πισίνα με τα πιράνχας,τους καρχαρίες και τους ξιφίες,ένα υπερθέαμα παγανιστικού κανιβαλισμού,μοναδικού στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Εννοείται όλες οι κατασκευές θα είναι εναρμονισμένες με το φυσικό περιβάλλον και υπό συνεχή έλεγχο ανταποδοτικότητας,θα λειτουργούν με ανεμογεννήτριες,φωτοβολτα'ικά και άλλες μορφές πράσινης ανάπτυξης,από άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό λαθρομεταναστών που θα μαζέψει απ' τις πλατείες της Αθήνας,παραδίδοντάς τες πάλι καθαρές κι ελληνικές στους κατοίκους της ο υπουργός προστασίας τού (τεμπέλη απ' τις χειρονακτικές εργασίες) πολίτη.
Ευτυχισμένοι,πλούσιοι και χορτάτοι απ' το θέαμα παρακολουθούν τη φαντασμαγορική τελετή από γιγαντοοθόνες σε όλες τις πρωτεύουσες της επαρχίας που οργανώνονται γλέντια υποδοχής των πλουσίων,την τηλεοπτική μετάδοση εκφωνούν συγκινημένοι ο Αλέξης Κωστάλας,η 'Ελλη Στάη και σχολιάζει η Ντόρα Μπακογιάννη,που η εύστοχη και διδακτική τριετία 90-93 της πρωθυπουργίας του αξιαγάπητου πατρός της έμαθε στους 'Ελληνες τί θα πει επενδύσεις.
Η μεγάλη στιγμή έφτασε.
Ο εμίρης τού Κατάρ Αλί Ξεσκί και ο ηγέτης των Καταραμένων Αλί,αλί και τρισαλί Γιώργος ανοίγουν τη βαλίτσα με τα εκατομμύρια,πετούν σε μια ειδικά διαμορφωμένη δεξαμενή γεώτρησης το φρέσκο αραβικό χρήμα που υπό τους ήχους των Καρμίνα Μπουράνα εκφενδονίζονται και σκοτεινιάζουν τον ουρανό σαν πετρέλαιο,μια βροχή δολαρίων,ένα υπερθέαμα υπό τα βλέμματα δακρυσμένων πατριωτών που κυλιούνται στα συντριβάνια της χλιδής για ένα εικοσοδόλαρο ξεγνοιασιάς .
Ευτυχείτε!
'Ηρθαν οι Εμίρηδες.
Ας μην το μιζεριάσουμε,διασκεδάστε! γλεντήστε! απολαύστε το!
'Ενα όνειρο είναι η Ανάπτυξη,μια ουτοπία,φάτε μάτια ψάρια.
Ο πνιγμένος απ' τα μαλιά πιάνεται,ενίοτε κι απ΄τα μούσια...έχουμε να ζήσουμε αξέχαστες εικόνες επιβίωσης με σχέδια απελπισίας..
Σαλαμαλέκουμ!
Με την ειδική πτήση της ΚΑΤΑΡ airways προσγειώνεται στο παλιό αεροδρόμιο τού Ελληνικού ο επενδυτής πρίγκηψ των πετροδολαρίων της Σωτηρίας μας.
Είναι έτοιμη η τελετή έναρξης επενδύσεων κι υποδοχής των Ευεργετών Χρηματοδοτών της Ανάκαμψης κι Ανάπτυξης της νεκροοικονομίας μας.
Την τελετή σκηνοθετούν και χορογραφούν,τιμής ένεκεν,οι Γιάννης Δαλιανίδης και Φώτης Μεταξόπουλος.
Στη σκάλα του Εμιράτες Τζετ ομάδες Ελλήνων ανέργων του ΟΑΕΔ ντυμένοι πολύχρωμα κουρέλια και ξυπόλητα παιδάκια με ακορντεόν και γέροντες με μαύρα γυαλιά σε αναπηρικά καροτσάκια και δίγλωσσες χαρτονένιες ταμπέλες που γράφουν " Βοηθείστε μας!Είμαστε πτωχοί και χρεωκοπημένοι,καλέ!",σ' ένα χορευτικό τελετουργικό καλωσορίσματος με κραυγές και λυγμούς κι αναθέματα.
Στα μεγάφωνα παίζει Καζαντζίδης,σε βίντεο γουώλ προβάλλονται εναλάξ σκηνές με τη Ρένα Βλαχοπούλου στο "Μια Ελληνίδα στο Χαρέμι" και Κώστα Βουτσά απ' το "Εμίρηδες και Κακομοίρηδες" που μοιράζει ρολόγια στους ιθαγενείς.
Παρατεταγμένοι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου,οι άντρες ντυμένοι τσολιάδες (πλην τού Θεόδωρου Πάγκαλου που για λόγους οικονομίας στα έξοδα για τα ραφτικά είναι,πολύ εντυπωσιακά γυμνός,με body painting στα δίχρωμα ασπρογάλαζα της σημαίας μας) ,οι γυναίκες φορούν τοπικές ενδυμασίες,η κάθε ομάδα βουλευτών χορεύουν ανάλογα την περιφέρειά τους Μακεδονίτικα,Νησιώτικα,Ηπειρώτικα,όλα τα δημοφιλή δημοτικά μας τραγούδια,ενώ ομάδες του ΣΔΟΕ τις ραίνουν με εισπραγμένα των προστίμων ευρώ απ' τους μετανοημένους φοροφυγάδες μας.
Ο Γιώργος σκουπίζει το πράσινο χαλί (για λόγους σημειολογικούς πράσινης αειφόρου ανάπτυξης καταργείται το κόκκινο),ενώ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου συντονίζει τους ψήστες στις υπαίθριες ψησταριές που μαγειρεύουν εδέσματα χαρακτηριστικά της υπέροχης ελληνικής χοληστερίνης (κοκορέτσια,σπλινάντερα,κοντοσούβλια,αρνιά),υπό τις οδηγίες τού άγρυπνου βλέμματος ως δοκιμαστή κρεάτων,ευγενικά προσφερθέντως τέως πρωθυπουργού μας Κώστα Καραμανλή.
'Ολοι μαζί έχοντας από πρωίας πιει τις κρητικές ρακές που αφιλοκερδώς κερνάει ο Μιχάλης Καρχιμάκης υποδέχονται τον Εμίρη ντίρλα τραγουδώντας τον Εθνικό μας Ύμνο,τραγούδια της ξενιτιάς,της προσφυγιάς και άλλα μοιρολόγια- υπουργοί του βαθέως ΠΑΣΟΚ ρίχνουν και μερικές ζε'ι'μπεκιές όταν τα μεγάφωνα παίζουν και Ρίτα Σακελαρίου.
Κατά μήκος της παλιάς πίστας του αεροδρομίου,στα πρότυπα της ενδόξου τελετής έναρξης των ολυμπιακών αγώνων,ο Εμίρης απολαμβάνει σκηνές αντίδρασης των ηρώων της ελληνικής συγχρόνου ιστορίας,ένα ποτ πουρί μπινελικιών,καντηλιών και χριστοπαναγιών,για να συνηθίσει τον πλούτο της ελληνικής φιλοξενίας...
...Ο οπλαρχηγός Αλαβάνος με τους αντάρτες της ΚΟΕ είναι σε λαγούμια,κάνουν σαμποτάζ σε εικονικά καζίνο ποντάροντας στο μπλακ τζακ δραχμές,ρούβλια,δηνάρια,πέσος και άλλα νομίσματα της γλυκιάς,υπέροχης σοσιαλιστικής εποχής...
...Αντιπροσωπίες του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουν συνεχείς ενστάσεις κι αιτούνται δικαστικές αποφάσεις αποζημιώσεων με υπομνήματα απταίστου δικηγορικής ρητορικής από κορυφαίους της σχολής βουλευτές με γουνάκια και περούκες, Νίκο Κωνσταντόπουλο και Αλέξη Μητρόπουλο...
Μέλη του ΛΑΟΣ κυνηγούν αλλοδαπούς,αφρικανούς και ασιάτες,σκουρόχρωμους γενικώς,τους γδέρνουν και τους πετούν σε καζάνια να βράζουν για μια σούπα που θα παρουσιάσει τις γευστικές της ιδιαιτερότητες,κατ ευθείαν απ' το master chef η Ευγενία Μανωλίδου...
...Δήμαρχοι της ευρύτερης περιοχής Ελληνικού σε ειδικά διαμορφωμένα σκηνάκια του ερυθρού σταυρού ξεκινούν απεργία πείνας υψώνοντας τα πανό της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες...
...Γίνεται και πτώση ειδικών ομάδων Καταστροφών,οι κορυφαίοι κομάντος Γιώργηδες-Αυτιάς και Τράγκας,απαγγέλοντας ποίηση,Σικελιανό,Παλαμά,Ρίτσο και Σεφερλή βροντοφωνάζουν το νέο ΟΧΙ στην αλλοίωση του εθνικού μας DNA,περιχύνουν βενζίνη τρεις απ' τις νταλίκες του Τζωρτζάτου και βάζουν μπουρλότο δηλώνοντας την αποφασιστικότητα του ελληνισμού στους ξένους δολιοφθορείς.
Αμέσως μετά οι ξένοι επενδυτές μας φωτογραφίζονται με τον Κώστα Σημίτη μπροστά στο μακέτο τού έργου - που δείχνει εντυπωσιακό...
Στην παραλία κάτω απ' την Ποσειδώνως θα χτιστεί μέσα στη θάλασσα ένα ξενοδοχείο-ομοίωμα του Κολοσσού της Ρόδου,κάθε μέλος του σώματος και μια σουίτα,σουίτα αστράγαλος,σουίτα μηρός,σουίτα γλουτός,σουίτα μασχάλη και ούτω καθεξής,ενώ ψηλά στο κούτελο θα έχει μπαλκόνια διαμορφωμένα σε παραδοσιακό ελληνικό καφενείο όπου θα επιτρέπεται το κάπνισμα,η πρέφα,ο "εδώ παπάς,εκεί παπάς,πού είναι ο παπάς" και θα σερβίρονται υποβρίχια,λουκουμάκια και κρόκος Κοζάνης.
Δίπλα,στη μαρίνα υπερπολυτελή εστιατόρια φτιαγμένα σαν παλιές αρχαιοελληνικές τριήρεις,οι σερβιτόροι με σανδάλια,λευκά σεντόνια και γυμνασμένα μπράτσα θα γλυκοκοιτάζουν τις τουρίστριες απαγγέλοντας αποσπάσματα τραγωδιών Σοφοκλή κι Αισχύλου,ενώ στους παιδότοπους χτισμένους με αμφιθεατρικό σχήμα θεάτρων Επιδαύρου,Δίον και Δελφών τα πιτσιρίκια θα διασκεδάζουν με χορικά του Αριστοφάνη και του Λάκη Λαζόπουλου.
Στην παλιά πίστα του Ανατολικού Αεροδρομίου θα χτιστούν και τα πιο χλιδάτα resort με κίονες δωρικού και ιωνικού ρυθμού,ενώ τα καζίνο θα έχουν,για την προστασία και την συμβολική ένωση επιχειρηματικότητας και φυσικής συνέχειας μορφή ενυδρείου,δηλαδά κάτω απ΄τις ρουλέτες,πίσω απ' τους μοχλούς στα φρουτάκια και κάτω απ' τα πόδια στις καρέκλες του μπακαρά,θα υπάρχουν δεξαμενές με νερό και θαλάσσια προστατευμένα ζώα,ενώ οι μπαταχτσήδες,οι χαμένοι κι οι ανεπιθύμητοι θα ρίχνονται στην πισίνα με τα πιράνχας,τους καρχαρίες και τους ξιφίες,ένα υπερθέαμα παγανιστικού κανιβαλισμού,μοναδικού στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Εννοείται όλες οι κατασκευές θα είναι εναρμονισμένες με το φυσικό περιβάλλον και υπό συνεχή έλεγχο ανταποδοτικότητας,θα λειτουργούν με ανεμογεννήτριες,φωτοβολτα'ικά και άλλες μορφές πράσινης ανάπτυξης,από άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό λαθρομεταναστών που θα μαζέψει απ' τις πλατείες της Αθήνας,παραδίδοντάς τες πάλι καθαρές κι ελληνικές στους κατοίκους της ο υπουργός προστασίας τού (τεμπέλη απ' τις χειρονακτικές εργασίες) πολίτη.
Ευτυχισμένοι,πλούσιοι και χορτάτοι απ' το θέαμα παρακολουθούν τη φαντασμαγορική τελετή από γιγαντοοθόνες σε όλες τις πρωτεύουσες της επαρχίας που οργανώνονται γλέντια υποδοχής των πλουσίων,την τηλεοπτική μετάδοση εκφωνούν συγκινημένοι ο Αλέξης Κωστάλας,η 'Ελλη Στάη και σχολιάζει η Ντόρα Μπακογιάννη,που η εύστοχη και διδακτική τριετία 90-93 της πρωθυπουργίας του αξιαγάπητου πατρός της έμαθε στους 'Ελληνες τί θα πει επενδύσεις.
Η μεγάλη στιγμή έφτασε.
Ο εμίρης τού Κατάρ Αλί Ξεσκί και ο ηγέτης των Καταραμένων Αλί,αλί και τρισαλί Γιώργος ανοίγουν τη βαλίτσα με τα εκατομμύρια,πετούν σε μια ειδικά διαμορφωμένη δεξαμενή γεώτρησης το φρέσκο αραβικό χρήμα που υπό τους ήχους των Καρμίνα Μπουράνα εκφενδονίζονται και σκοτεινιάζουν τον ουρανό σαν πετρέλαιο,μια βροχή δολαρίων,ένα υπερθέαμα υπό τα βλέμματα δακρυσμένων πατριωτών που κυλιούνται στα συντριβάνια της χλιδής για ένα εικοσοδόλαρο ξεγνοιασιάς .
Ευτυχείτε!
'Ηρθαν οι Εμίρηδες.
Ας μην το μιζεριάσουμε,διασκεδάστε! γλεντήστε! απολαύστε το!
'Ενα όνειρο είναι η Ανάπτυξη,μια ουτοπία,φάτε μάτια ψάρια.
Ο πνιγμένος απ' τα μαλιά πιάνεται,ενίοτε κι απ΄τα μούσια...έχουμε να ζήσουμε αξέχαστες εικόνες επιβίωσης με σχέδια απελπισίας..
Σαλαμαλέκουμ!
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010
(ΜΠΑΧΑΛΙ)CITY OF(F) ATHENS
Εικόνες σήμερα - εικόνες απ' το μέλλον.
Αφήστε τις νταλίκες να κατέβουν στο Σύνταγμα.
Είναι μια κάποια πρόοδος,το 1967 είχαν κατέβει τανκς.
Δίκαιο είναι ο νόμος του τραμπούκου.
'Οσο πιο πολύ φωνάζεις,ουρλιάζεις,χτυπιέσαι,τα σπας.ρημάζεις,κλείνεις δρόμους κι εθνικές,λιμάνια,αεροδρόμια - έχεις τότε ευκαιρία προβολής,απ' ευθείας επικοινωνία με την εξουσία και πάντα πρώτη,τιμητική θέση στο Ανεξάρτητο Τηλεκράτος Αυτιά.
Παραδίδουμε την περιφέρεια στον Αλαβάνο.
Θ' ανακηρύξει κράτος απαλλαγμένο απ' την τρόικα,ευτυχισμένοι αστοί θ'ανακαλύψουν τις γεωργικές καλλιέργειες,ό,τι δεν κάηκε θα σπαρθεί,θα πέσουν οι κοιλιές και τα προγούλια απ' τα σφηνάκια,όλοι οι αριστεροί πάλι πίσω στη γη τους,ως κι ο Ψαριανός αδύνατος θα μαζεύει μαρούλια,ντομάτες και κολοκυθάκια.
Ορίζεται διοικητής της Εθνικής Τράπεζας ο Λαφαζάνης,χάκερς του Τσίπρα καίνε τα αρχεία πελατών και διατάζει τους διευθυντές να περάσουν τα στεγαστικά των αδυνάτων σε λογαριασμούς πλουσίων,βουλευτών κι επιχειρηματιών,ενώ για συμπαράσταση οι τραπεζο'υ'υπάλληλοι κόβουν μπλοκ επιταγών με χρέωση τη Ντόιτσε Μπανκ.
Την ίδια ώρα ευτυχισμένοι Κνίτες εγκαθιδρύουν Λα'ι'κή Δημοκρατία της Νέας Μάκρης,όπου η συντρόφισσα Αλέκα διατηρεί εξοχική ντάτσα,επαναφέρουν εθνικό νόμισμα το ρούβλι κι αρχίζουν εξαγωγές χάρτου στην Κούβα για να κρατήσει ο Θεός Κάστρο την Τυποεκδοτική Αβάνας χωρίς απολύσεις.
Οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ προχωρούν σε μια θεαματική κίνηση.
Με πρόσχημα την ξενάγηση των ξένων ελεγκτών Βρυξελλών στο δίκτυο,τους βάζουν στα βαγόνια και τα οδηγούν σε κενή γραμμή και τα εκτροχιάζουν,δίνοντας έτσι έναυσμα της αντεπίθεσης τού λαού στους κατακτητές του.
Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ,ενθουσιασμένοι απ' το γλέντι τού τσίπουρου που ακολούθησε τη γενική τους συνέλευση,αρχίζουν κι αυτοί την συμμετοχή στη δημοκρατία του λαού,ανεβοκατεβάζοντας την τάση και τους διακόπτες του δικτύου,ώστε να ομορφύνουν το χάος,με μποτιλιαρισματοτρακαρίσματα στα χαλασμένα φανάρια,εγκλωβισμένους σ' ασανσέρ γερόντους,καμένες στα πιστολάκια ξανθές κομμωτηρίων και χαμένα αρχεία σε διαλυμένα pc.
'Ασυλο παντού,σε όλους.
Ομάδες αναρχικών ανατινάζουν και κατεδαφίζουν όποιο κτήριο δεν ταιριάζει στην αισθητική κουλτούρα Εξαρχείων,αριστεριστές καταλαμβάνουν το υπόγειο της Τράπεζας της Ελλάδος και μοιράζουν ράβδους χρυσού στους πένητες μετανάστες και μετατρέπουν την Πανεπιστημίου σε αεροδιάδρομο ώστε να μεταφέρονται με ευκολία απ' τα επιταγμένα αεροπλάνα της Πιο Νέας Ολυμπιακής του πιλότου Τσίπρα συγγενείς όλων των φυλών και φίλων Λαζόπουλου επί της υφηλίου.
Πεινασμένοι εκπαιδευτικοί αρχίζουν καταλήψεις και δεν αφήνουν τους μαθητές τους να κάνουν μάθημα,ενώ γίνονται καταγγελίες για λεηλασίες στα κυλικεία με τις τυρόπιττες.
Οι ταξιτζήδες μπουκάρουν στο πάρκιγκ της Βουλής,κλέβουν τις υπουργικές Μερσεντές και προσφέρουν δωρεάν μετακινήσεις γνωριμίας του λαού με τη χλιδή της εξουσίας.
Οι εφοριακοί στέλνουν σε όλους τους φορολογούμενους με εισόδημα ώς 25.000 ευρώ επιστροφή ύψους 100.000 ευρώ στον καθένα πληρωτέα άμεσα σε ειδικά γκισέ του Νομισματοκοπείου όπου υποχρεώνουν τον Παπακωνσταντίνου και τους διευθυντές της Ευρωπα'ι'κής Τράπεζας κρατώντας τους ομήρους να κόβουν χαρτονομίσματα-αρχίζοντας έτσι την αναδιανομή πλούτου.
Στη ΓΑΔΑ υψώνεται η αναρχική σημαία και παραδίδεται ο οπλισμός στα μέλη όποιας ομάδας δηλώσει διαθέσιμη να κάψει χάρτινα ομοιώματα Ντομινίκ Στρως Καν,ανοίγουν όλα τα κρατητήρια ατυνομικών τμημάτων και δίνονται τα κλειδιά στα έως τότε φυλακισμένα πλάσματα,οι διακινητές ναρκωτικών αναλαμβάνουν τη διεύθυνση και οργανώνουν σχέδιο διάλυσης γειτονιά τη γειτονιά,το πλιάτσικο,οι διαρρήξεις,η εκπόρνευση,οι ενέδρες,οι δολοφονίες,οι βιασμοί,όλα τα απλά καθημερινά δηλαδή να γίνονται με οργανόγραμμα,κοινωνική στόχευση και την ένταξη των εναπομεινόντων Ελλήνων στα πολυπολιτισμικά γκέτο.
Ταμπουρωμένοι πατριώτες αυτόχθονοι Αθηναίοι Χριστιανοί βρίσκονται στη Μητρόπολη,κάνουν λιτανεία κι εκλιπαρούν να επιστρέψει απ' την εξορία της Ραφήνας ο λυτρωτής τού 'Εθνους Κώστας Καραμανλής.
Προθυμοποιείται ο μοναχός Εφραίμ να διαθέσει το ελικόπτερό του για να τον φέρει απ΄την παραλία,αλλά ο Πρόεδρος αρνείται να σώσει τον ελληνισμό και την ορθοδοξία γιατί εκείνη την ώρα ψήνει μπριζόλες κι ετοιμάζεται να δει "Χίλιες και μια νύχτες".
Υπόσχεται όμως στους υπηκόους του να τους στείλει μια επιστολή-υπόμνημα με την συμπαράστασή του.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας μεταφέρεται στο κτήριο της ΓΣΕΕ στο Πεδίον Του Άρεως,όπου οι μεγάλοι του Αγώνα συνδικαλιστές Παναγόπουλος και Παπασπύρου κυρήσσουν τη Νέα Δημοσιο'υ'παλληλική Ελλάδα σε διαρκή Επανάσταση και καλούν όλα τα κόμματα και τους φορείς που υποστηρίζουν την ΑντιΜνημονιακή Πολιτική σε διαρκή συνεδρία προετοιμασίας Νέου Συντάγματος(το γράφει ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος),Νέου Εθνικού Ύμνου(τον συνθέτει ο Διονύσης Τσακνής,τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου),Νέων Εθνικών Συμβόλων(σημαία με κόκκινο ολόγραμμα Ελλάδας και γαλάζιο σφυροδρέπανο αντί σταυρού),διορίζουν τη Λιάνα Κανέλη πρόεδρο της ΕΡΤ που αναλαμβάνει αμέσως 24ωρη συνεχή εκπομπή καλώντας το λαό να πάνε να καταλάβουν το αρχηγείο των γερμανοτσολιάδων,το κτήριο του ΜΕGA.
Συλλαμβάνονται ο Γιάννης Πρετεντέρης,η 'Ολγα Τρέμη και ο Μανώλης Καψής και οδηγούνται κουρεμένοι γουλί με κουρέλια και ξυπόλητοι στη νέα τους δουλειά,να βάφουν τα καινούργια υποβρύχια στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος.
Απαγορεύεται η επιστροφή του Γιώργου στη χώρα και του αφαιρείται το ελληνικό διαβατήριο(ελπίζω να έχει).
Ζήτω η Τρέλα!
Ζήτω ο Ελληνικός -βαθύς- Χειμώνας!
Ζήτω το πιστόλι στον κρόταφο...ας πατήσει κάποιος τη σκανδάλη να ησυχάσουμε!
Αφήστε τις νταλίκες να κατέβουν στο Σύνταγμα.
Είναι μια κάποια πρόοδος,το 1967 είχαν κατέβει τανκς.
Δίκαιο είναι ο νόμος του τραμπούκου.
'Οσο πιο πολύ φωνάζεις,ουρλιάζεις,χτυπιέσαι,τα σπας.ρημάζεις,κλείνεις δρόμους κι εθνικές,λιμάνια,αεροδρόμια - έχεις τότε ευκαιρία προβολής,απ' ευθείας επικοινωνία με την εξουσία και πάντα πρώτη,τιμητική θέση στο Ανεξάρτητο Τηλεκράτος Αυτιά.
Παραδίδουμε την περιφέρεια στον Αλαβάνο.
Θ' ανακηρύξει κράτος απαλλαγμένο απ' την τρόικα,ευτυχισμένοι αστοί θ'ανακαλύψουν τις γεωργικές καλλιέργειες,ό,τι δεν κάηκε θα σπαρθεί,θα πέσουν οι κοιλιές και τα προγούλια απ' τα σφηνάκια,όλοι οι αριστεροί πάλι πίσω στη γη τους,ως κι ο Ψαριανός αδύνατος θα μαζεύει μαρούλια,ντομάτες και κολοκυθάκια.
Ορίζεται διοικητής της Εθνικής Τράπεζας ο Λαφαζάνης,χάκερς του Τσίπρα καίνε τα αρχεία πελατών και διατάζει τους διευθυντές να περάσουν τα στεγαστικά των αδυνάτων σε λογαριασμούς πλουσίων,βουλευτών κι επιχειρηματιών,ενώ για συμπαράσταση οι τραπεζο'υ'υπάλληλοι κόβουν μπλοκ επιταγών με χρέωση τη Ντόιτσε Μπανκ.
Την ίδια ώρα ευτυχισμένοι Κνίτες εγκαθιδρύουν Λα'ι'κή Δημοκρατία της Νέας Μάκρης,όπου η συντρόφισσα Αλέκα διατηρεί εξοχική ντάτσα,επαναφέρουν εθνικό νόμισμα το ρούβλι κι αρχίζουν εξαγωγές χάρτου στην Κούβα για να κρατήσει ο Θεός Κάστρο την Τυποεκδοτική Αβάνας χωρίς απολύσεις.
Οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ προχωρούν σε μια θεαματική κίνηση.
Με πρόσχημα την ξενάγηση των ξένων ελεγκτών Βρυξελλών στο δίκτυο,τους βάζουν στα βαγόνια και τα οδηγούν σε κενή γραμμή και τα εκτροχιάζουν,δίνοντας έτσι έναυσμα της αντεπίθεσης τού λαού στους κατακτητές του.
Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ,ενθουσιασμένοι απ' το γλέντι τού τσίπουρου που ακολούθησε τη γενική τους συνέλευση,αρχίζουν κι αυτοί την συμμετοχή στη δημοκρατία του λαού,ανεβοκατεβάζοντας την τάση και τους διακόπτες του δικτύου,ώστε να ομορφύνουν το χάος,με μποτιλιαρισματοτρακαρίσματα στα χαλασμένα φανάρια,εγκλωβισμένους σ' ασανσέρ γερόντους,καμένες στα πιστολάκια ξανθές κομμωτηρίων και χαμένα αρχεία σε διαλυμένα pc.
'Ασυλο παντού,σε όλους.
Ομάδες αναρχικών ανατινάζουν και κατεδαφίζουν όποιο κτήριο δεν ταιριάζει στην αισθητική κουλτούρα Εξαρχείων,αριστεριστές καταλαμβάνουν το υπόγειο της Τράπεζας της Ελλάδος και μοιράζουν ράβδους χρυσού στους πένητες μετανάστες και μετατρέπουν την Πανεπιστημίου σε αεροδιάδρομο ώστε να μεταφέρονται με ευκολία απ' τα επιταγμένα αεροπλάνα της Πιο Νέας Ολυμπιακής του πιλότου Τσίπρα συγγενείς όλων των φυλών και φίλων Λαζόπουλου επί της υφηλίου.
Πεινασμένοι εκπαιδευτικοί αρχίζουν καταλήψεις και δεν αφήνουν τους μαθητές τους να κάνουν μάθημα,ενώ γίνονται καταγγελίες για λεηλασίες στα κυλικεία με τις τυρόπιττες.
Οι ταξιτζήδες μπουκάρουν στο πάρκιγκ της Βουλής,κλέβουν τις υπουργικές Μερσεντές και προσφέρουν δωρεάν μετακινήσεις γνωριμίας του λαού με τη χλιδή της εξουσίας.
Οι εφοριακοί στέλνουν σε όλους τους φορολογούμενους με εισόδημα ώς 25.000 ευρώ επιστροφή ύψους 100.000 ευρώ στον καθένα πληρωτέα άμεσα σε ειδικά γκισέ του Νομισματοκοπείου όπου υποχρεώνουν τον Παπακωνσταντίνου και τους διευθυντές της Ευρωπα'ι'κής Τράπεζας κρατώντας τους ομήρους να κόβουν χαρτονομίσματα-αρχίζοντας έτσι την αναδιανομή πλούτου.
Στη ΓΑΔΑ υψώνεται η αναρχική σημαία και παραδίδεται ο οπλισμός στα μέλη όποιας ομάδας δηλώσει διαθέσιμη να κάψει χάρτινα ομοιώματα Ντομινίκ Στρως Καν,ανοίγουν όλα τα κρατητήρια ατυνομικών τμημάτων και δίνονται τα κλειδιά στα έως τότε φυλακισμένα πλάσματα,οι διακινητές ναρκωτικών αναλαμβάνουν τη διεύθυνση και οργανώνουν σχέδιο διάλυσης γειτονιά τη γειτονιά,το πλιάτσικο,οι διαρρήξεις,η εκπόρνευση,οι ενέδρες,οι δολοφονίες,οι βιασμοί,όλα τα απλά καθημερινά δηλαδή να γίνονται με οργανόγραμμα,κοινωνική στόχευση και την ένταξη των εναπομεινόντων Ελλήνων στα πολυπολιτισμικά γκέτο.
Ταμπουρωμένοι πατριώτες αυτόχθονοι Αθηναίοι Χριστιανοί βρίσκονται στη Μητρόπολη,κάνουν λιτανεία κι εκλιπαρούν να επιστρέψει απ' την εξορία της Ραφήνας ο λυτρωτής τού 'Εθνους Κώστας Καραμανλής.
Προθυμοποιείται ο μοναχός Εφραίμ να διαθέσει το ελικόπτερό του για να τον φέρει απ΄την παραλία,αλλά ο Πρόεδρος αρνείται να σώσει τον ελληνισμό και την ορθοδοξία γιατί εκείνη την ώρα ψήνει μπριζόλες κι ετοιμάζεται να δει "Χίλιες και μια νύχτες".
Υπόσχεται όμως στους υπηκόους του να τους στείλει μια επιστολή-υπόμνημα με την συμπαράστασή του.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας μεταφέρεται στο κτήριο της ΓΣΕΕ στο Πεδίον Του Άρεως,όπου οι μεγάλοι του Αγώνα συνδικαλιστές Παναγόπουλος και Παπασπύρου κυρήσσουν τη Νέα Δημοσιο'υ'παλληλική Ελλάδα σε διαρκή Επανάσταση και καλούν όλα τα κόμματα και τους φορείς που υποστηρίζουν την ΑντιΜνημονιακή Πολιτική σε διαρκή συνεδρία προετοιμασίας Νέου Συντάγματος(το γράφει ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος),Νέου Εθνικού Ύμνου(τον συνθέτει ο Διονύσης Τσακνής,τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου),Νέων Εθνικών Συμβόλων(σημαία με κόκκινο ολόγραμμα Ελλάδας και γαλάζιο σφυροδρέπανο αντί σταυρού),διορίζουν τη Λιάνα Κανέλη πρόεδρο της ΕΡΤ που αναλαμβάνει αμέσως 24ωρη συνεχή εκπομπή καλώντας το λαό να πάνε να καταλάβουν το αρχηγείο των γερμανοτσολιάδων,το κτήριο του ΜΕGA.
Συλλαμβάνονται ο Γιάννης Πρετεντέρης,η 'Ολγα Τρέμη και ο Μανώλης Καψής και οδηγούνται κουρεμένοι γουλί με κουρέλια και ξυπόλητοι στη νέα τους δουλειά,να βάφουν τα καινούργια υποβρύχια στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος.
Απαγορεύεται η επιστροφή του Γιώργου στη χώρα και του αφαιρείται το ελληνικό διαβατήριο(ελπίζω να έχει).
Ζήτω η Τρέλα!
Ζήτω ο Ελληνικός -βαθύς- Χειμώνας!
Ζήτω το πιστόλι στον κρόταφο...ας πατήσει κάποιος τη σκανδάλη να ησυχάσουμε!
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
ΔΑΓΚΩΤΟ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΧΑΡΧΟΥΔΑ
Ξεκίνησε η προεκλογική σφαγή καλών προθέσεων.
Η αθάνατη ελληνική ροπή εύκολου πλουτισμού,λαμογιάς και τεμπέλικης αρπαχτής ανεβάζει άλλη μια παράσταση του έργου "Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης".
Διασημότητες κι ασημαντότητες διεκδικούν μια ψήφο για να μπουν να καθαρίσουν την αυλή των νοικοκυραίων,να σώσουν το χωριό,να ομορφύνουν την πόλη...
..Να σωθούν κι οι ίδιοι. Απ' την ώρα που στην κεντρική εξουσία έκλεισε (;) η στρόφιγγα της διαφθοράς,όσο πιο χαμηλά στη βαθμίδα εξουσίας,τόσο...αποκεντρώνεσαι,τόσο ευκολότερη η πρόσβαση στο ταμείο ανεξέλεγκτου χρηματισμού και πλουτισμού Αρχόντων,Δημάρχων,συγγενών και φίλων.Προπύργιο της ρεμούλας...ε...της προσφοράς στον τόπο...λειτούργημα και καθήκον!
Αυτές οι γενικότητες γνωστές,αλλά ας μοιραστώ τώρα τον ειδικότερο θυμό μου- μαζί και λίγες τύψεις για την πόλη που ζω,την Αθήνα.
Ακούω τον ανεκδιήγητο Δήμαρχο Απολιθωμένων Όντων Νικήτα Κ.,σε μιαν ακόμη Α.Α.εμφάνισή του,δηλαδή Αυτάρεσκη Αλαζονική επίδειξη τού -εμφανώς σε όλους πλην του ίδιου- θλιβερού υπερΕγώ Του!
"Μη με ρωτάτε για τα ναρκωτικά στο Πολυτεχνείο και πέριξ της Ομόνοιας-αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
¨Μη με ρωτάτε για την πορνεία- αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
¨Μη με ρωτάτε για το παραεμπόριο και την κατάληψη των πεζοδρομίων από μα'ι'μουδίτσες- αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
"Μη με ρωτάτε για τους αστέγους στην Κλαυθμώνος-αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
Και τί στο διάολο τότε βάζεις υποψηφιότητα ρε Μεγάλε των Μεγάλων Τίποτα;
(Εντάξει,ο όρος "κύριος Τίποτα" είναι κατοχυρωμένος στο Θεό της Κενότητας Αβραμόπουλο,συγγνώμη).
Γιατί κατεβαίνεις για Δήμαρχος μωρέ;;;;
Μόνο για να κόβεις πεύκα και νερατζιές από πάρκα και πεζοδρόμια,χαρίζοντας νύχτα άδειες σε εταιρείες κατασκευών πάρκιγκ;
Μόνο για να χαριεντίζεσαι με την κάστα δημοσιοσχετιστών πέριξ της πλατείας Κολωνακίου;
Μόνο για να εξασφαλίσεις την προβολή της εικόνας Σου,γεμίζοντας αργόμισθους θησαυρίζοντες με κρατικά λεφτά δημοσιογράφους στον πιο ανούσιο,άχρωμο,άοσμο κι απόμακρο ραδιοσταθμό Δήμου στον πλανήτη;
Μόνο για τελετές και παράτες και φιλαρμονικές κι ορχήστρες τελειωμένων καλλιτεχνών με το κύρος ογκολίθων γυφτοσάλλιαγκων υμνητών της Χούντας - τύπου Γιώργου Κατσαρού;
Για να γεμίζουν οι Δημοτικές Επιχειρήσεις ημετέρους -κι αντιπάλους,βυσματάκια καλοπληρωμένων προς σιωπή κι αποφυγή κραξίματος;
Γιατί είσαι Δήμαρχος;
Ούτε καν καθαρή είναι η πόλη- εκτός αν θεωρείς κατόρθωμα να μην ζέχνει η Βασιλίσσης Σοφίας!
Τη βρωμιά και τη δυσωδία όλων των παραδρόμων τού κέντρου-μη συζητήσω για τη γειτονιά μου,την Πλατεία Αερικής,πέντε χρόνια εκεί,3 φορές μέτρησα υπαλλήλους σου να βγουν με κάνουλα νερό να την καθαρίσουν-γιγάντιο έργο να το πω!
Ούτε καν φωτεινή είναι η πόλη.
Σε ποια σκοτεινά σοκάκια έβαλες δυνατούς προβολείς,να φαίνεται εκεί το πεζοδρόμιο,να λάμπει ό,τι γίνεται κάθε νύχτα;
Γιατί αφήνεις μες το σκότος όλο το κομμάτι της Πατησίων,απ' την Πανεπιστημίου ώς την Λεωφόρο Αλεξάνδρας,όλη την Γ' Σεπτεμβρίου και πιο κάτω,αφήνοντας τη νύχτα να ξοδεύει 5ευρα για λευκή και μαύρη σάρκα,για διακίνηση όλων των ναρκωτικών του σύμπαντος και τις ενέσεις των τραγικών ανθρώπων-ερειπίων;
Όλα αυτά,ενδεικτικά μόνο,τιμή Σου και βιογραφικό Σου στην Υπέρτατη Αποτυχία- την Δημαρχία Σου.
Κάνοντας τα στραβά μάτια σε ό,τι μαυρίζει τη ζωή των πολιτών της Αθήνας.
Κάνοντας ύποπτα κονέ με φασιστοειδή,ποντάροντας στο μίσος,το διαχωρισμό,την άρνηση συμπόρευσης,τα κλειδωμένα παντζούρια των νοικοκυραίων.
(Ας θυμηθώ την Επιβολή Κλίματος Γιορτής,ο δήμαρχος με απαράμιλλο στυλ γεροντοκόρης σε χολλιγουτιανό ντραγκ σώου,τσιροκοπώντας για το δικαίωμα πανηγυριού γύρω απ' το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο σε μια πόλη-κάρβουνο,με το αίμα τού Αλέξη ακόμη νωπό,τον τραγικό Δεκέμβρη της Αθήνας)
Πού να αφουγγραστείς την καρδιά της πόλης;
Σε μπαράκια με κολλητάρια δεν γράφεται η ιστορία των πόλεων-κανά κλεφτό φιλί μεθυσμένο πριν τον ύπνο.
'Οσα χρόνια μένω στο κέντρο,μια φορά δεν σε είδα στα στενάκια μεταξύ Πατησίων κι Αχαρνών.
Με ποιους μιλάς;
Με ποιους αναρωτιέσαι και σχεδιάζεις τί μπορεί να γίνει;
Πώς μαθαίνεις πώς ζούμε;τί βλέπουμε;τί σκεφτόμαστε;
Δήμαρχος π ο ι ω ν Αθηναίων τελικά;
Μια ντροπή όλη δική σου!
Και μισή ντροπή δική μου...αν και τη μοιράζομαι μ' εκατοντάδες χιλιάδες άλλους κατοίκους της.
Κατοίκους Αθηνών - αλλά όχι ψ η φ ο φ ό ρ ο υ ς της!
'Ολοι όσοι ζούμε στα όρια του Δήμου και κυκλοφορούμε κι αφουγκραζόμαστε και σιωπούμε και προβληματιζόμαστε κι όσα συμβαίνουν μαυρίζουν τον αγώνα της επιβίωσης...κανείς δεν θα τα μάθει - δεν έχουμε μεταφέρει τα εκλογικά μας δικαιώματα εδώ!
Από - ευγενή!,δεν λέω!- διάθεση να κρατήσουμε επαφή με το γεννέθλιο τόπο μας.
Έτσι γινόμαστε συνυπεύθυνοι.
Χαρίζοντας την Αθήνα.
Σε γερασμένους αριστοκράτες που πούλησαν το πατρικό τους στο Άγιο Παντελεήμονα και φρίττουν χαζεύοντας απ' την τηλεόραση τον πόλεμο συμμοριών εκεί...εκεί που λαμβάνουν τα μαύρα αργύρια του τρόμου τους,αφού αυτοί νοίκιασαν το δυάρι σε αγνώστου ταυτότητος λαθρομετανάστες μετρώντας κεφάλια,όσο πιο πολλά,τόσα ευρώ παραπάνω...με τα νοίκια χτίζεις σπίτια.
Αυτοί θα έρθουν εκδρομή στο κέντρο 2 Κυριακές του Νοέμβρη,σταυρώνοντας-κυριολεκτικά!,το εθνοσωτήριο έργο της Επαναστάσεως και της Εξαθλίωσης.
Μαζί κι οι βολεμένοι του δημοτικού συστήματος εξουσίας,που ελπίζουν στην ανανέωση των συμβάσεων,μαζί κι ο κομματικός στρατός της Γαλάζιας Γενιάς,πικραμένων και κυνηγημένων του κακού ΠΑΣΟΚ,απάνεμο λιμάνι η Κοντζιά,κράτος εν κράτει.
Μ' αυτές τις τύψεις θ' ανέβω Θεσσαλονίκη να ψηφίσω Μπουτάρη.
Αλλά γυρνώντας θα ζήσω άλλη μια 4ετία κατάρρευσης κι υπανάπτυξης
Τουλάχιστον αυτή τη φορά θα έχει ο θρήνος γκλαμουριά!
Αφού αιχμή του δόρατος,ως υπουργός Εξωτερικών Δημοσίων Σχέσεων στη δύναμη κρούσης για τη σωτηρία της Αθήνας θα απολαύσουμε τον Ηλία Ψινάκη.
Τον συμπαθώ,γουστάρω την τρέλα του και πιστεύω ότι είναι ο μόνος αυθεντικός στο Βασίλειο των Σκουπιδιών,στα παράσιτα της σώου μπιζ έχει απόλυτη συνείδηση της γελοιότητας κι ο μόνος με ήθος στην παράνοια της πλασματικής ευημερίας κι αλλαξοκωλιάς των Βιπς Βαποράκιων Χαντακωμένων.
Αλλά είναι εκτός πόλης,βαθειά νυχτωμένος των αναγκών της.
Εδώ θέλει δρόμο το δρόμο,γειτονιά τη γειτονιά,κουδούνι το κουδούνι,πόρτα πόρτα,ιδρώτα,δάκρυα,έγνοια,χρόνο αφιερωμένο,δόσιμο,τρέξιμο-μήπως κάτι αλλάξει και σωθεί.
Ο Νικήτας συνάντησε τον Ηλία.
Για να γίνουμε το κέντρο με τις κουτσομπόλες,πρωτοσέλιδα γέλια στην Εσπρέσο.
Για να φανερωθεί το πραγματικό όραμα του μπαρμπαΝικήτα- μια πόλη ριάλιτι.
Κι αν διαλύεται,εμείς γλέντια και χαρές,μωρή κουλή...
Πάμε για θρίαμβο.
Της σαχλαμάρας.
'Αξιος!
Η αθάνατη ελληνική ροπή εύκολου πλουτισμού,λαμογιάς και τεμπέλικης αρπαχτής ανεβάζει άλλη μια παράσταση του έργου "Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης".
Διασημότητες κι ασημαντότητες διεκδικούν μια ψήφο για να μπουν να καθαρίσουν την αυλή των νοικοκυραίων,να σώσουν το χωριό,να ομορφύνουν την πόλη...
..Να σωθούν κι οι ίδιοι. Απ' την ώρα που στην κεντρική εξουσία έκλεισε (;) η στρόφιγγα της διαφθοράς,όσο πιο χαμηλά στη βαθμίδα εξουσίας,τόσο...αποκεντρώνεσαι,τόσο ευκολότερη η πρόσβαση στο ταμείο ανεξέλεγκτου χρηματισμού και πλουτισμού Αρχόντων,Δημάρχων,συγγενών και φίλων.Προπύργιο της ρεμούλας...ε...της προσφοράς στον τόπο...λειτούργημα και καθήκον!
Αυτές οι γενικότητες γνωστές,αλλά ας μοιραστώ τώρα τον ειδικότερο θυμό μου- μαζί και λίγες τύψεις για την πόλη που ζω,την Αθήνα.
Ακούω τον ανεκδιήγητο Δήμαρχο Απολιθωμένων Όντων Νικήτα Κ.,σε μιαν ακόμη Α.Α.εμφάνισή του,δηλαδή Αυτάρεσκη Αλαζονική επίδειξη τού -εμφανώς σε όλους πλην του ίδιου- θλιβερού υπερΕγώ Του!
"Μη με ρωτάτε για τα ναρκωτικά στο Πολυτεχνείο και πέριξ της Ομόνοιας-αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
¨Μη με ρωτάτε για την πορνεία- αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
¨Μη με ρωτάτε για το παραεμπόριο και την κατάληψη των πεζοδρομίων από μα'ι'μουδίτσες- αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
"Μη με ρωτάτε για τους αστέγους στην Κλαυθμώνος-αυτό δεν είναι ευθύνη του Δημάρχου"...
Και τί στο διάολο τότε βάζεις υποψηφιότητα ρε Μεγάλε των Μεγάλων Τίποτα;
(Εντάξει,ο όρος "κύριος Τίποτα" είναι κατοχυρωμένος στο Θεό της Κενότητας Αβραμόπουλο,συγγνώμη).
Γιατί κατεβαίνεις για Δήμαρχος μωρέ;;;;
Μόνο για να κόβεις πεύκα και νερατζιές από πάρκα και πεζοδρόμια,χαρίζοντας νύχτα άδειες σε εταιρείες κατασκευών πάρκιγκ;
Μόνο για να χαριεντίζεσαι με την κάστα δημοσιοσχετιστών πέριξ της πλατείας Κολωνακίου;
Μόνο για να εξασφαλίσεις την προβολή της εικόνας Σου,γεμίζοντας αργόμισθους θησαυρίζοντες με κρατικά λεφτά δημοσιογράφους στον πιο ανούσιο,άχρωμο,άοσμο κι απόμακρο ραδιοσταθμό Δήμου στον πλανήτη;
Μόνο για τελετές και παράτες και φιλαρμονικές κι ορχήστρες τελειωμένων καλλιτεχνών με το κύρος ογκολίθων γυφτοσάλλιαγκων υμνητών της Χούντας - τύπου Γιώργου Κατσαρού;
Για να γεμίζουν οι Δημοτικές Επιχειρήσεις ημετέρους -κι αντιπάλους,βυσματάκια καλοπληρωμένων προς σιωπή κι αποφυγή κραξίματος;
Γιατί είσαι Δήμαρχος;
Ούτε καν καθαρή είναι η πόλη- εκτός αν θεωρείς κατόρθωμα να μην ζέχνει η Βασιλίσσης Σοφίας!
Τη βρωμιά και τη δυσωδία όλων των παραδρόμων τού κέντρου-μη συζητήσω για τη γειτονιά μου,την Πλατεία Αερικής,πέντε χρόνια εκεί,3 φορές μέτρησα υπαλλήλους σου να βγουν με κάνουλα νερό να την καθαρίσουν-γιγάντιο έργο να το πω!
Ούτε καν φωτεινή είναι η πόλη.
Σε ποια σκοτεινά σοκάκια έβαλες δυνατούς προβολείς,να φαίνεται εκεί το πεζοδρόμιο,να λάμπει ό,τι γίνεται κάθε νύχτα;
Γιατί αφήνεις μες το σκότος όλο το κομμάτι της Πατησίων,απ' την Πανεπιστημίου ώς την Λεωφόρο Αλεξάνδρας,όλη την Γ' Σεπτεμβρίου και πιο κάτω,αφήνοντας τη νύχτα να ξοδεύει 5ευρα για λευκή και μαύρη σάρκα,για διακίνηση όλων των ναρκωτικών του σύμπαντος και τις ενέσεις των τραγικών ανθρώπων-ερειπίων;
Όλα αυτά,ενδεικτικά μόνο,τιμή Σου και βιογραφικό Σου στην Υπέρτατη Αποτυχία- την Δημαρχία Σου.
Κάνοντας τα στραβά μάτια σε ό,τι μαυρίζει τη ζωή των πολιτών της Αθήνας.
Κάνοντας ύποπτα κονέ με φασιστοειδή,ποντάροντας στο μίσος,το διαχωρισμό,την άρνηση συμπόρευσης,τα κλειδωμένα παντζούρια των νοικοκυραίων.
(Ας θυμηθώ την Επιβολή Κλίματος Γιορτής,ο δήμαρχος με απαράμιλλο στυλ γεροντοκόρης σε χολλιγουτιανό ντραγκ σώου,τσιροκοπώντας για το δικαίωμα πανηγυριού γύρω απ' το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο σε μια πόλη-κάρβουνο,με το αίμα τού Αλέξη ακόμη νωπό,τον τραγικό Δεκέμβρη της Αθήνας)
Πού να αφουγγραστείς την καρδιά της πόλης;
Σε μπαράκια με κολλητάρια δεν γράφεται η ιστορία των πόλεων-κανά κλεφτό φιλί μεθυσμένο πριν τον ύπνο.
'Οσα χρόνια μένω στο κέντρο,μια φορά δεν σε είδα στα στενάκια μεταξύ Πατησίων κι Αχαρνών.
Με ποιους μιλάς;
Με ποιους αναρωτιέσαι και σχεδιάζεις τί μπορεί να γίνει;
Πώς μαθαίνεις πώς ζούμε;τί βλέπουμε;τί σκεφτόμαστε;
Δήμαρχος π ο ι ω ν Αθηναίων τελικά;
Μια ντροπή όλη δική σου!
Και μισή ντροπή δική μου...αν και τη μοιράζομαι μ' εκατοντάδες χιλιάδες άλλους κατοίκους της.
Κατοίκους Αθηνών - αλλά όχι ψ η φ ο φ ό ρ ο υ ς της!
'Ολοι όσοι ζούμε στα όρια του Δήμου και κυκλοφορούμε κι αφουγκραζόμαστε και σιωπούμε και προβληματιζόμαστε κι όσα συμβαίνουν μαυρίζουν τον αγώνα της επιβίωσης...κανείς δεν θα τα μάθει - δεν έχουμε μεταφέρει τα εκλογικά μας δικαιώματα εδώ!
Από - ευγενή!,δεν λέω!- διάθεση να κρατήσουμε επαφή με το γεννέθλιο τόπο μας.
Έτσι γινόμαστε συνυπεύθυνοι.
Χαρίζοντας την Αθήνα.
Σε γερασμένους αριστοκράτες που πούλησαν το πατρικό τους στο Άγιο Παντελεήμονα και φρίττουν χαζεύοντας απ' την τηλεόραση τον πόλεμο συμμοριών εκεί...εκεί που λαμβάνουν τα μαύρα αργύρια του τρόμου τους,αφού αυτοί νοίκιασαν το δυάρι σε αγνώστου ταυτότητος λαθρομετανάστες μετρώντας κεφάλια,όσο πιο πολλά,τόσα ευρώ παραπάνω...με τα νοίκια χτίζεις σπίτια.
Αυτοί θα έρθουν εκδρομή στο κέντρο 2 Κυριακές του Νοέμβρη,σταυρώνοντας-κυριολεκτικά!,το εθνοσωτήριο έργο της Επαναστάσεως και της Εξαθλίωσης.
Μαζί κι οι βολεμένοι του δημοτικού συστήματος εξουσίας,που ελπίζουν στην ανανέωση των συμβάσεων,μαζί κι ο κομματικός στρατός της Γαλάζιας Γενιάς,πικραμένων και κυνηγημένων του κακού ΠΑΣΟΚ,απάνεμο λιμάνι η Κοντζιά,κράτος εν κράτει.
Μ' αυτές τις τύψεις θ' ανέβω Θεσσαλονίκη να ψηφίσω Μπουτάρη.
Αλλά γυρνώντας θα ζήσω άλλη μια 4ετία κατάρρευσης κι υπανάπτυξης
Τουλάχιστον αυτή τη φορά θα έχει ο θρήνος γκλαμουριά!
Αφού αιχμή του δόρατος,ως υπουργός Εξωτερικών Δημοσίων Σχέσεων στη δύναμη κρούσης για τη σωτηρία της Αθήνας θα απολαύσουμε τον Ηλία Ψινάκη.
Τον συμπαθώ,γουστάρω την τρέλα του και πιστεύω ότι είναι ο μόνος αυθεντικός στο Βασίλειο των Σκουπιδιών,στα παράσιτα της σώου μπιζ έχει απόλυτη συνείδηση της γελοιότητας κι ο μόνος με ήθος στην παράνοια της πλασματικής ευημερίας κι αλλαξοκωλιάς των Βιπς Βαποράκιων Χαντακωμένων.
Αλλά είναι εκτός πόλης,βαθειά νυχτωμένος των αναγκών της.
Εδώ θέλει δρόμο το δρόμο,γειτονιά τη γειτονιά,κουδούνι το κουδούνι,πόρτα πόρτα,ιδρώτα,δάκρυα,έγνοια,χρόνο αφιερωμένο,δόσιμο,τρέξιμο-μήπως κάτι αλλάξει και σωθεί.
Ο Νικήτας συνάντησε τον Ηλία.
Για να γίνουμε το κέντρο με τις κουτσομπόλες,πρωτοσέλιδα γέλια στην Εσπρέσο.
Για να φανερωθεί το πραγματικό όραμα του μπαρμπαΝικήτα- μια πόλη ριάλιτι.
Κι αν διαλύεται,εμείς γλέντια και χαρές,μωρή κουλή...
Πάμε για θρίαμβο.
Της σαχλαμάρας.
'Αξιος!
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΛΙΩΜΕΝΟ ΠΑΓΩΤΟ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Λοιπόν δεν θέλω να μαγαρίσω αυτό το Σαββατοκύριακο με θλιβερές ιστορίες.
Για μουχλιασμένα νεοδημοκρατικά πάρτι των ζόμπι - που αν είχαν λίγη τσίπα θα έπρεπε να μετονομάσουν τη σημερινή συνέντευξη τύπου "ετήσιο μνημόσυνο",να μοιράσουν κονιάκ,σοκολατένια ελίτσα,κουλουράκι,πικρό καφέ και κόλυβο σε φακελάκι με φωτογραφία Καραμανλή...
Για αναδιάρθρωση χρεών κι αναπροσαρμογή αρμοδιοτήτων υπουργών...
Για τις επόμενες δράσεις ενάντια στον στρατό κατοχής ΕΕ-ΔΝΤ...
Για τους τραμπουκονταλικέρηδες που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμοι στα διόδια των εθνικών οδών...
Δεν θέλω σήμερα ν' ακούω και να βλέπω ό,τι καίει το μυαλό μου - ίσως γιατί καίγομαι με 36 βαθμούς,ξαφνικά τέλη Σεπτέμβρη χτυπάει καλοκαίρι έξω κι η μνήμη φέρνει στραφτάλισμα ήλιου πάνω στο κύμα..
Είναι κι αυτή η συνήθης τρικυμία μέσα μου,αγκάθι η ταξιδιάρα ψυχή,με την πρώτη ευκαιρία αφήνει λιμάνια και νηνεμίες κι ανοίγεται φευγάτη στις μεγάλες θάλασσες,πάντα αλλού λέμε!
Φταίει οφίλος μου ο Μπ. που τηλεφώνησε χτες να μου πει πόσο υπέροχα είναι στον Αρμενιστή,λάδι η πενταγάλανη θάλασσα,μέτρησε οχτώ άτομα στην παραλία,προλαβαίνω να πάρω ελικόπτερο κι ένα μπουκάλι κρασί,πήραν το πρωί ολόφρεσκα λαυράκια απ' την τράτα που γύρισε απ' το ψάρεμα στον Όρμο της Παναγιάς και θα μπει το κάρβουνο στην ψησταριά,γρήγορα να ξεκινήσω,γρήγορα...
'Ηρθαν οι ακρογιαλιές και γέμισαν την Αθήνα βουτιές,Χαλκιδικές,τα νιάτα μας στα ξέγνοιαστα χρόνια,παρέες,κάμπινγκ κι όρκοι αιωνιότητας,φιλίες μπουκάλια αδειανά μ' υποσχέσεις ώς τον πάτο,ολονυχτίες,τσιμπούσια,κιθάρες δίπλα σ' αναμμένες φωτιές-κι εμείς ξαναμμένοι όλα να τα μάθουμε και να τα προλάβουμε,τραγούδια,αγκαλιές,χοροί,ξαστεριές -η αγάπη,παλάτι χτισμένο στην άμμο που θα ξεβράσει το κύμα του Σεπτέμβρη της απώλειας...
Γέλια,παιδιά είμαστε,18άρηδες,μετράμε γαλαξίες βράδυα αξημέρωτα στους ουρανούς,μακροβούτια,μ' αγαπάς-σ'αγαπώ,να βρω ώρες να επιμηκύνω το 24άωρο που δεν μου φτάνει να στα πω όλα,δυνατά τη μουσική,ανεβαίνω ψηλά και δεν ζαλίζομαι,όλος μου ο κόσμος μια παρέα,μεγάφωνες καρδιές αντιλαλούν τριγύρω- η ευτυχία θάναι αυτό!
'Ολα τα θυμάμαι,τίποτα δεν ξεχνώ,είναι το πιο τρυφερό κομμάτι στη μνήμη.
Σε κάθε δυσκολία της ζωής,σ' όλες τις αναποδιές,σ' όλα τα σταυροδρόμια,τις παλιές παρέες ανακαλώ να ρωτήσω κι απάντηση να πάρω για ποιο δρόμο να περπατήσω,κι αν βγει λάθος,προσπάθεια ξανά,πίστη στο μέλλον,αυτή είναι η παλιά υπόσχεση,δεν πάμε πίσω-μόνο μπροστά,να κρατήσω την ορμή και την αφελή σιγουριά εκείνης της ηλικίας,δύναμη παίρνω μην χαθώ,η ομορφιά θα ξανάρθει,οι καλύτερες μέρες ξημερώνουν- έτσι νομίζαμε τότε,έτσι θα είναι πάντα.
Να,κάτι τέτοιες ιστορές μελομένες έρχονται όταν έχει κάψα το φθονόπωρο,όταν στη δίνη μιας ατμόσφαιρας κατάρρευσης έρχεται κι ιδρώτας,στην Αθήνα της μαυρίλας (Κακλαμάν αμάν!,φασίστες,γκετοπλατείες,μαφίες παρανόμων,ασκόπως λεηλατούντες) , Θεσσαλονίκη της καφρίλας (Ψωμι-άδης uber alleς,Σωτήρ και παπαδολυτρωτισμός,αραχνιασμένοι αραχτοί ελεεινοανικανότητας δικαιωμένοι της ψήφου),το μίσος στην Ελλάδα με την παύλα - - - -...τί είναι αυτό; - - - -παύλα,το ιατρικό ανακοινωθέν δείχνει το καρδιογράφημα,η παύλα δηλώνει προφανώς ο ασθενής τίναξε τα πέταλα κι αποχώρησε του μάταιου κόσμου μας..
Το τέλος,η ταινία που θα κόψει πολλά εισιτήρια φέτος.
ΤΟ τέλος,the end.
Η τελκή λύση θαρθεί σε θερμοκρασίες βρασμού,άκου 36 τέλη Σεπτέμβρη,45 τον Οκτώβρη,75 το Νοέμβρη,όλα να καούν,όλα να λιώσουν.
Αν με ρωτάτε θάθελα η καταστροφή να έρθει όχι με καύσωνα,αλλά με παγωνιά διαρκείας...να ξυλιάσουμε...χιονοθύελλα...όλα πάγος -80 βαθμοί και ΤΕΛΟΣ!..επιτέλους λυτρωτική σιωπή...να θυμηθώ τη στιγμή πριν,μια σκέψη για τη ματαιότητα όλων (οι αντιπαλότητες,οι κακίες,οι μοχθηρίες,οι εγωισμοί,η ανωριμότητα να μάθουμε να ζούμε για το κοινό καλό)...μια σκέψη και πριν το τέλος τί ν' άξιζε για τελευταία επιθυμία...φυσικά μαζί σου,μωρό μου θα σ' αγκαλιάσω στο τελευταίο φιλί να φύγουμε ευτυχισμένοι...
Μακάβριες ονειροπαγίδες.
Θα με πείραξε η ζέστη.
Και μού 'λεγες,μη βλέπεις Αντώνη Σαμαρά Σαββατιάτικα,δεν θα το αντέξεις.
(Τί είπε ο κυρ-Αντώνης τού νέου ήθους,τού νέου λόγου,τής νέας πρότασης εξουσίας κι ελπίδας;...'Οτι ο Ψωμιάδης είναι πηγή έμπνευσης για το λαό,με το παράδειγμα της ζωής του,το πρωσοποκεντρικό..απλά μαθήματα παλαιοντολογικής Μαυρογιαλούρειας κοπής,αισχρού λα'ι'κισμού...κι ο Ραφηνοξάπλας χαλαρωμένος κι απλωμένος στην καρέκλα,χαμογελά και χειροκροτεί με ύφος "φέρτε μου τώρα και την πιατέλα με τις παντσέτες!"...)
Άστο,αφού με χαλάει,άστο!
Μπορεί και να συνέλθω...θα δροσίσει κάποτε.
Μπορεί και να κλείσω την τηλεόραση...να είχα μιαν ακτή κοντά και να βουτούσα πάλι όνειρα!...
Πότε είπες μπορούμε να την κοπανήσουμε για μικρό ταξιδάκι;
Για μουχλιασμένα νεοδημοκρατικά πάρτι των ζόμπι - που αν είχαν λίγη τσίπα θα έπρεπε να μετονομάσουν τη σημερινή συνέντευξη τύπου "ετήσιο μνημόσυνο",να μοιράσουν κονιάκ,σοκολατένια ελίτσα,κουλουράκι,πικρό καφέ και κόλυβο σε φακελάκι με φωτογραφία Καραμανλή...
Για αναδιάρθρωση χρεών κι αναπροσαρμογή αρμοδιοτήτων υπουργών...
Για τις επόμενες δράσεις ενάντια στον στρατό κατοχής ΕΕ-ΔΝΤ...
Για τους τραμπουκονταλικέρηδες που παίζουν κλέφτες κι αστυνόμοι στα διόδια των εθνικών οδών...
Δεν θέλω σήμερα ν' ακούω και να βλέπω ό,τι καίει το μυαλό μου - ίσως γιατί καίγομαι με 36 βαθμούς,ξαφνικά τέλη Σεπτέμβρη χτυπάει καλοκαίρι έξω κι η μνήμη φέρνει στραφτάλισμα ήλιου πάνω στο κύμα..
Είναι κι αυτή η συνήθης τρικυμία μέσα μου,αγκάθι η ταξιδιάρα ψυχή,με την πρώτη ευκαιρία αφήνει λιμάνια και νηνεμίες κι ανοίγεται φευγάτη στις μεγάλες θάλασσες,πάντα αλλού λέμε!
Φταίει οφίλος μου ο Μπ. που τηλεφώνησε χτες να μου πει πόσο υπέροχα είναι στον Αρμενιστή,λάδι η πενταγάλανη θάλασσα,μέτρησε οχτώ άτομα στην παραλία,προλαβαίνω να πάρω ελικόπτερο κι ένα μπουκάλι κρασί,πήραν το πρωί ολόφρεσκα λαυράκια απ' την τράτα που γύρισε απ' το ψάρεμα στον Όρμο της Παναγιάς και θα μπει το κάρβουνο στην ψησταριά,γρήγορα να ξεκινήσω,γρήγορα...
'Ηρθαν οι ακρογιαλιές και γέμισαν την Αθήνα βουτιές,Χαλκιδικές,τα νιάτα μας στα ξέγνοιαστα χρόνια,παρέες,κάμπινγκ κι όρκοι αιωνιότητας,φιλίες μπουκάλια αδειανά μ' υποσχέσεις ώς τον πάτο,ολονυχτίες,τσιμπούσια,κιθάρες δίπλα σ' αναμμένες φωτιές-κι εμείς ξαναμμένοι όλα να τα μάθουμε και να τα προλάβουμε,τραγούδια,αγκαλιές,χοροί,ξαστεριές -η αγάπη,παλάτι χτισμένο στην άμμο που θα ξεβράσει το κύμα του Σεπτέμβρη της απώλειας...
Γέλια,παιδιά είμαστε,18άρηδες,μετράμε γαλαξίες βράδυα αξημέρωτα στους ουρανούς,μακροβούτια,μ' αγαπάς-σ'αγαπώ,να βρω ώρες να επιμηκύνω το 24άωρο που δεν μου φτάνει να στα πω όλα,δυνατά τη μουσική,ανεβαίνω ψηλά και δεν ζαλίζομαι,όλος μου ο κόσμος μια παρέα,μεγάφωνες καρδιές αντιλαλούν τριγύρω- η ευτυχία θάναι αυτό!
'Ολα τα θυμάμαι,τίποτα δεν ξεχνώ,είναι το πιο τρυφερό κομμάτι στη μνήμη.
Σε κάθε δυσκολία της ζωής,σ' όλες τις αναποδιές,σ' όλα τα σταυροδρόμια,τις παλιές παρέες ανακαλώ να ρωτήσω κι απάντηση να πάρω για ποιο δρόμο να περπατήσω,κι αν βγει λάθος,προσπάθεια ξανά,πίστη στο μέλλον,αυτή είναι η παλιά υπόσχεση,δεν πάμε πίσω-μόνο μπροστά,να κρατήσω την ορμή και την αφελή σιγουριά εκείνης της ηλικίας,δύναμη παίρνω μην χαθώ,η ομορφιά θα ξανάρθει,οι καλύτερες μέρες ξημερώνουν- έτσι νομίζαμε τότε,έτσι θα είναι πάντα.
Να,κάτι τέτοιες ιστορές μελομένες έρχονται όταν έχει κάψα το φθονόπωρο,όταν στη δίνη μιας ατμόσφαιρας κατάρρευσης έρχεται κι ιδρώτας,στην Αθήνα της μαυρίλας (Κακλαμάν αμάν!,φασίστες,γκετοπλατείες,μαφίες παρανόμων,ασκόπως λεηλατούντες) , Θεσσαλονίκη της καφρίλας (Ψωμι-άδης uber alleς,Σωτήρ και παπαδολυτρωτισμός,αραχνιασμένοι αραχτοί ελεεινοανικανότητας δικαιωμένοι της ψήφου),το μίσος στην Ελλάδα με την παύλα - - - -...τί είναι αυτό; - - - -παύλα,το ιατρικό ανακοινωθέν δείχνει το καρδιογράφημα,η παύλα δηλώνει προφανώς ο ασθενής τίναξε τα πέταλα κι αποχώρησε του μάταιου κόσμου μας..
Το τέλος,η ταινία που θα κόψει πολλά εισιτήρια φέτος.
ΤΟ τέλος,the end.
Η τελκή λύση θαρθεί σε θερμοκρασίες βρασμού,άκου 36 τέλη Σεπτέμβρη,45 τον Οκτώβρη,75 το Νοέμβρη,όλα να καούν,όλα να λιώσουν.
Αν με ρωτάτε θάθελα η καταστροφή να έρθει όχι με καύσωνα,αλλά με παγωνιά διαρκείας...να ξυλιάσουμε...χιονοθύελλα...όλα πάγος -80 βαθμοί και ΤΕΛΟΣ!..επιτέλους λυτρωτική σιωπή...να θυμηθώ τη στιγμή πριν,μια σκέψη για τη ματαιότητα όλων (οι αντιπαλότητες,οι κακίες,οι μοχθηρίες,οι εγωισμοί,η ανωριμότητα να μάθουμε να ζούμε για το κοινό καλό)...μια σκέψη και πριν το τέλος τί ν' άξιζε για τελευταία επιθυμία...φυσικά μαζί σου,μωρό μου θα σ' αγκαλιάσω στο τελευταίο φιλί να φύγουμε ευτυχισμένοι...
Μακάβριες ονειροπαγίδες.
Θα με πείραξε η ζέστη.
Και μού 'λεγες,μη βλέπεις Αντώνη Σαμαρά Σαββατιάτικα,δεν θα το αντέξεις.
(Τί είπε ο κυρ-Αντώνης τού νέου ήθους,τού νέου λόγου,τής νέας πρότασης εξουσίας κι ελπίδας;...'Οτι ο Ψωμιάδης είναι πηγή έμπνευσης για το λαό,με το παράδειγμα της ζωής του,το πρωσοποκεντρικό..απλά μαθήματα παλαιοντολογικής Μαυρογιαλούρειας κοπής,αισχρού λα'ι'κισμού...κι ο Ραφηνοξάπλας χαλαρωμένος κι απλωμένος στην καρέκλα,χαμογελά και χειροκροτεί με ύφος "φέρτε μου τώρα και την πιατέλα με τις παντσέτες!"...)
Άστο,αφού με χαλάει,άστο!
Μπορεί και να συνέλθω...θα δροσίσει κάποτε.
Μπορεί και να κλείσω την τηλεόραση...να είχα μιαν ακτή κοντά και να βουτούσα πάλι όνειρα!...
Πότε είπες μπορούμε να την κοπανήσουμε για μικρό ταξιδάκι;
Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010
Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΡΟΙΣΣΩΝ
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας,εκνευρισμένος απ' τη μιζέρια που του προξενεί η ανακύκλωση της κρίσης,θ' αγοράσει μια ρολς ρόις,"έτσι για σπάσιμο,να τα βάλω ενάντια στο κακό κλίμα",δήλωσε.
Κρίση.
Η λέξη της χρονιάς,η κοινή αίσθηση μιας χώρας.
Η πατρίδα σε κρίση.
'Ολοι συμφωνούμε.'Ολοι...
...Για ελάτε όμως να σκεφτούμε πώς την παλεύει την κρίση ο καθένας - η λέξη ίδια,την ίδια λέξη καταλαβαίνουμε;
Ο Π. είναι τρομερά λυπημένος στο τηλέφωνο.
Τον ρωτώ τί έχει,άστα να πάνε,μού απαντά,"παλιοκρίση,αναγκάστηκα να σταματήσω το παιδί απ' το τζούντο".
Συζήτηση μια Κυριακή μεσημέρι στο μπαλκόνι με τον Γ. που έκπληκτος μ' ακούει να του εξηγώ πως δεν κάνω πλάκα κι ότι όντως έχω χρόνια που αγοράζω μόνο κατεψυγμένα ψάρια και σιγά μην του πω ότι και κρέας ψωνίζω απ' το σούπερ μάρκετ...κι είναι κάθιδρος που του γνέφω θετικά,"είπαμε κρίση,αλλά εγώ θέλω την κουτσουμούρα να σπαρταράει και το λιπάκι απ' το αρνί να του δίνει να καταλαβαίνει ο χασάπης μου!",λέει.
"Δεν πήρα ρε συ φέτος πρώτη φορά διαρκείας",μού τονίζει περίλυπος ο χουλιγκάνος Κ.
"Πως ντράπηκα φέτος στο νησί,χρόνια πάμε διακοπές στο ΓκρανΡεζόρτ,στη ρεσεψιόν μάς ρώτησαν πόσες επισκέψεις για σπα και μασάζ να μας κλείσουν,κι είπα άστο γλυκιά μου,όχι αυτή τη σεζόν,έσκασα απ' την ντροπή σου λέω!",εξομολογείται στο κινητό της η δηθεναριστοκράτισσα που καταδέχθηκε να μπει στο τρόλει δίπλα μου,"εδώ σε ταξί πια και μπαίνω μέρα παρά μέρα!"..οποία κατάπτωσις!
Εννοώ ότι ο καθένας ζει τη δική του πραγματικότητα.
Άλλος έκοψε το τρίτο ποτό του στη βραδυνή μπαρότσαρκα.
Άλλος τον καφέ και την τυρόπιττα πριν τη δουλειά.
Άλλος που έβγαινε κάθε Σάββατο για φαγητό,τώρα Κυριακάς,εορτάς κι αργίας.
'Αλλος πουλά το τέταρτο αυτοκίνητο στην τριμελή του οικογένεια(μωρό αβάφτιστο το τρίτο μέλος).
'Ως και η Γιάννα Αγγελοπούλου έβγαλε στο σφυρί το αγαπημένο της γιωτ,έλλειψη ρευστού γαρ..
Είμαστε σε κρίση,όμως αυτό που είναι ζωτικής σημασίας για σένα, εμένα μου φέρνει γέλια,ενώ αυτό που περιόρισα εγώ, εσύ το έχεις για τσίχλες και φιλοδώρημα.
Πριν λίγο καιρό ήρθε στο σπίτι μια φίλη κι αναρωτήθηκε πώς να μην είναι λασπωμένα τα μακαρόνια που μαγείρεψα,"μα είναι τα φτηνιάρικα απ' τα βρωμοεκπτωτικά μάρκετ που καταδέχεσαι να ψωνίζεις"...και μετά είχα δέκα λεπτά κήρυγμα για την πάστα εισαγωγής που εκείνη χρησιμοποιεί για ζυμαρικά ανώτερης ποιότητος,κι είμαι φριχτός και υπερβολικός που ψάχνω να κόψω 50 σεντς για νούμερο6 σπαγγέτι κι έχω καταντήσει γύφτος πια!..
...Ομισθός της είναι 3500 ευρώ,ο δικός μου 900...
...Κι όταν λέει "κι εγώ κατάλαβα την κρίση αλλά δεν κάνω έτσι!",εννοεί τον τελευταίο της γκόμενο που ένα βράδυ πριν 20 μέρες της έκανε φασαρία στη "Βιβλιοθήκη",λέγοντάς της,"βάλε κι εσύ μια φορά κανά φράγκο στο λογαριασμό,είσαι πολυέξοδο μωρό και δεν βγαίνω πια!"...και βγήκε για τσιγάρα και δεν γύρισε ποτέ- και δεν είχε ούτε κάρτα μαζί της και μας έψαχνε να πάμε να πληρώσουμε για να μη γίνει ρόμπα μες το Κολωνάκι!
Κρίση παίδες! Κρίση!
Για έναν συνταξιούχο που ζει στο νοίκι στα Σεπόλια και για το υπερπολυτελές "Πεντελικό" της Κηφισιάς που βαράει φαλιμέντο.
Για ένα ζευγάρι που έχει το σπιτάκι του στα Χανιά,με κήπο για ζαρζαβατικά και φρούτα κι ελιές και τον εισαγωγέα της Nautica που πτωχεύει(και τα μαύρα Ελβετία).
Ακόμη και στην ίδια δουλειά,εμφανείς οι διαφοροποιήσεις.
Υπάρχει ο δημόσιος υπάλληλος που ζαλίζεται απ' τις περικοπές των δώρων γιατί είναι το μόνο του εισόδημα,κι ο τυχερός κύριος που έχει γράψει το περίπτερο κοντά στη δουλειά μου στη γυναίκα του,ένα ωραιότατο συμπλήρωμα ο δημόσιος μισθός του...
Υπάρχει ο ιδιωτικός υπάλληλος με την απειλή της απόλυσης και τη γυναίκα του part time κακοπληρωμένη και φτωχαδάκια γονείς που δεν βγάζουν το μήνα,κι εκείνοι οι ιδιωτικοί με 3-4 συντάξεις γονιών που τσοντάρουν,κάτι μαγαζιά που νοικιάζουν,2 εξοχικά και άλλες καταθέσεις από ωραίες απολαβές στα ωραιότερα χρόνια ευδαιμονίας.(αρπαχτών,κομπινών,λαδωμάτων και άλλων "κεκτημένων")
'Ολοι δίκιο έχουμε.
Κι όλοι δηλώνουμε αγχωμένοι απ' την κρίση.
Κι οι κλέφτες κι οι φοροφυγάδες κι οι μειωμένων αποδοχών κι οι αγύρτες με τα μπλοκ επιταγών που τα δίνουν 8μηνα πια κι όσοι βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά κι απολύουν,κι όσων οι συμβάσεις των 500 ευρώ δεν ανανεώνονται..
'Ολοι στη μαζική απαισιοδοξία και τη μαύρη θλίψη.
'Ολα μαζί στο μπλέντερ.
Μια τρέλα,μια απελπισία ως μόδα του χειμώνα.
Ποιος λέει αλήθεια και τί είναι ψέματα;
Ποιος πεινάει πραγματικά και ποιος ξεκίνησε μόνο δίαιτα;
Ποιος όντως ζορίζεται και στέλνει ταμείο ανεργίας υπαλλήλους του και ποιος δεν σκοπεύει ούτε 1% απ' τα υπερκέρδη των προηγούμενων χρόνων να χαλαλίσει στους λούμπεν υποτακτικούς του;
Και σε δύσκολους καιρούς θεριεύει ο φόβος κι οι διαδόσεις ανεξέλεγκτες,πώς το λέγαν οι Γαλάτες του Αστερίξ,τρέμουμε μην μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι...και άλλα παραμύθια.
'Ισως μια λύση αυτό να είναι,να πιστέψουμε σε ένα νέο παραμύθι
.
Αφού χαμηλώσουμε,αφού ξεπεζέψουμε το καλάμι της τζάμπα καλοπέρασης,ήρεμοι,χωρίς αλαζονία,χωρίς επιδίωξη να βγάλουμε το μάτι του διπλανού μας που προκόβει και σηκώνει κεφάλι.
Ας δούμε μήπως κάποιος κοντά μας μάς χρειάζεται,να βοηθήσουμε χωρίς να προσβάλουμε,να συμπαρασταθούμε χωρίς ανταλλάγματα,μ' ανοιχτά μάτια να μιλήσουμε με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Να χρησιμοποιήσουμε ξανά χαμένες λέξεις και συμπεριφορές κλειδωμένες στα λεξικά -αλληλεγγύη,συμμετοχικότητα,κοινωνική ευαισθησία,αλτρουισμό.
Απ' τα σύνολα κερδών και συμφερόντων... στα σύνολα με τις παρέες - τί να τα κάνεις τα λεφτά αν στο γλέντι είσαι μονάχος;
Η κρίση.
Που έσκασε πρώτα μέσα μας.
Οι αριθμοί ακολούθησαν την πτώση τής ανθρωπιάς μας.
Πριν έρθει το "βερεσέ"...διαλύθηκε η ανάγκη για το "ρεφενέ".
Ίσως...και μακάρι!...στο "ε μ ε ί ς " να βρεθεί το πρώτο βήμα για μια νέα ελπίδα.
Κρίση.
Η λέξη της χρονιάς,η κοινή αίσθηση μιας χώρας.
Η πατρίδα σε κρίση.
'Ολοι συμφωνούμε.'Ολοι...
...Για ελάτε όμως να σκεφτούμε πώς την παλεύει την κρίση ο καθένας - η λέξη ίδια,την ίδια λέξη καταλαβαίνουμε;
Ο Π. είναι τρομερά λυπημένος στο τηλέφωνο.
Τον ρωτώ τί έχει,άστα να πάνε,μού απαντά,"παλιοκρίση,αναγκάστηκα να σταματήσω το παιδί απ' το τζούντο".
Συζήτηση μια Κυριακή μεσημέρι στο μπαλκόνι με τον Γ. που έκπληκτος μ' ακούει να του εξηγώ πως δεν κάνω πλάκα κι ότι όντως έχω χρόνια που αγοράζω μόνο κατεψυγμένα ψάρια και σιγά μην του πω ότι και κρέας ψωνίζω απ' το σούπερ μάρκετ...κι είναι κάθιδρος που του γνέφω θετικά,"είπαμε κρίση,αλλά εγώ θέλω την κουτσουμούρα να σπαρταράει και το λιπάκι απ' το αρνί να του δίνει να καταλαβαίνει ο χασάπης μου!",λέει.
"Δεν πήρα ρε συ φέτος πρώτη φορά διαρκείας",μού τονίζει περίλυπος ο χουλιγκάνος Κ.
"Πως ντράπηκα φέτος στο νησί,χρόνια πάμε διακοπές στο ΓκρανΡεζόρτ,στη ρεσεψιόν μάς ρώτησαν πόσες επισκέψεις για σπα και μασάζ να μας κλείσουν,κι είπα άστο γλυκιά μου,όχι αυτή τη σεζόν,έσκασα απ' την ντροπή σου λέω!",εξομολογείται στο κινητό της η δηθεναριστοκράτισσα που καταδέχθηκε να μπει στο τρόλει δίπλα μου,"εδώ σε ταξί πια και μπαίνω μέρα παρά μέρα!"..οποία κατάπτωσις!
Εννοώ ότι ο καθένας ζει τη δική του πραγματικότητα.
Άλλος έκοψε το τρίτο ποτό του στη βραδυνή μπαρότσαρκα.
Άλλος τον καφέ και την τυρόπιττα πριν τη δουλειά.
Άλλος που έβγαινε κάθε Σάββατο για φαγητό,τώρα Κυριακάς,εορτάς κι αργίας.
'Αλλος πουλά το τέταρτο αυτοκίνητο στην τριμελή του οικογένεια(μωρό αβάφτιστο το τρίτο μέλος).
'Ως και η Γιάννα Αγγελοπούλου έβγαλε στο σφυρί το αγαπημένο της γιωτ,έλλειψη ρευστού γαρ..
Είμαστε σε κρίση,όμως αυτό που είναι ζωτικής σημασίας για σένα, εμένα μου φέρνει γέλια,ενώ αυτό που περιόρισα εγώ, εσύ το έχεις για τσίχλες και φιλοδώρημα.
Πριν λίγο καιρό ήρθε στο σπίτι μια φίλη κι αναρωτήθηκε πώς να μην είναι λασπωμένα τα μακαρόνια που μαγείρεψα,"μα είναι τα φτηνιάρικα απ' τα βρωμοεκπτωτικά μάρκετ που καταδέχεσαι να ψωνίζεις"...και μετά είχα δέκα λεπτά κήρυγμα για την πάστα εισαγωγής που εκείνη χρησιμοποιεί για ζυμαρικά ανώτερης ποιότητος,κι είμαι φριχτός και υπερβολικός που ψάχνω να κόψω 50 σεντς για νούμερο6 σπαγγέτι κι έχω καταντήσει γύφτος πια!..
...Ομισθός της είναι 3500 ευρώ,ο δικός μου 900...
...Κι όταν λέει "κι εγώ κατάλαβα την κρίση αλλά δεν κάνω έτσι!",εννοεί τον τελευταίο της γκόμενο που ένα βράδυ πριν 20 μέρες της έκανε φασαρία στη "Βιβλιοθήκη",λέγοντάς της,"βάλε κι εσύ μια φορά κανά φράγκο στο λογαριασμό,είσαι πολυέξοδο μωρό και δεν βγαίνω πια!"...και βγήκε για τσιγάρα και δεν γύρισε ποτέ- και δεν είχε ούτε κάρτα μαζί της και μας έψαχνε να πάμε να πληρώσουμε για να μη γίνει ρόμπα μες το Κολωνάκι!
Κρίση παίδες! Κρίση!
Για έναν συνταξιούχο που ζει στο νοίκι στα Σεπόλια και για το υπερπολυτελές "Πεντελικό" της Κηφισιάς που βαράει φαλιμέντο.
Για ένα ζευγάρι που έχει το σπιτάκι του στα Χανιά,με κήπο για ζαρζαβατικά και φρούτα κι ελιές και τον εισαγωγέα της Nautica που πτωχεύει(και τα μαύρα Ελβετία).
Ακόμη και στην ίδια δουλειά,εμφανείς οι διαφοροποιήσεις.
Υπάρχει ο δημόσιος υπάλληλος που ζαλίζεται απ' τις περικοπές των δώρων γιατί είναι το μόνο του εισόδημα,κι ο τυχερός κύριος που έχει γράψει το περίπτερο κοντά στη δουλειά μου στη γυναίκα του,ένα ωραιότατο συμπλήρωμα ο δημόσιος μισθός του...
Υπάρχει ο ιδιωτικός υπάλληλος με την απειλή της απόλυσης και τη γυναίκα του part time κακοπληρωμένη και φτωχαδάκια γονείς που δεν βγάζουν το μήνα,κι εκείνοι οι ιδιωτικοί με 3-4 συντάξεις γονιών που τσοντάρουν,κάτι μαγαζιά που νοικιάζουν,2 εξοχικά και άλλες καταθέσεις από ωραίες απολαβές στα ωραιότερα χρόνια ευδαιμονίας.(αρπαχτών,κομπινών,λαδωμάτων και άλλων "κεκτημένων")
'Ολοι δίκιο έχουμε.
Κι όλοι δηλώνουμε αγχωμένοι απ' την κρίση.
Κι οι κλέφτες κι οι φοροφυγάδες κι οι μειωμένων αποδοχών κι οι αγύρτες με τα μπλοκ επιταγών που τα δίνουν 8μηνα πια κι όσοι βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά κι απολύουν,κι όσων οι συμβάσεις των 500 ευρώ δεν ανανεώνονται..
'Ολοι στη μαζική απαισιοδοξία και τη μαύρη θλίψη.
'Ολα μαζί στο μπλέντερ.
Μια τρέλα,μια απελπισία ως μόδα του χειμώνα.
Ποιος λέει αλήθεια και τί είναι ψέματα;
Ποιος πεινάει πραγματικά και ποιος ξεκίνησε μόνο δίαιτα;
Ποιος όντως ζορίζεται και στέλνει ταμείο ανεργίας υπαλλήλους του και ποιος δεν σκοπεύει ούτε 1% απ' τα υπερκέρδη των προηγούμενων χρόνων να χαλαλίσει στους λούμπεν υποτακτικούς του;
Και σε δύσκολους καιρούς θεριεύει ο φόβος κι οι διαδόσεις ανεξέλεγκτες,πώς το λέγαν οι Γαλάτες του Αστερίξ,τρέμουμε μην μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι...και άλλα παραμύθια.
'Ισως μια λύση αυτό να είναι,να πιστέψουμε σε ένα νέο παραμύθι
.
Αφού χαμηλώσουμε,αφού ξεπεζέψουμε το καλάμι της τζάμπα καλοπέρασης,ήρεμοι,χωρίς αλαζονία,χωρίς επιδίωξη να βγάλουμε το μάτι του διπλανού μας που προκόβει και σηκώνει κεφάλι.
Ας δούμε μήπως κάποιος κοντά μας μάς χρειάζεται,να βοηθήσουμε χωρίς να προσβάλουμε,να συμπαρασταθούμε χωρίς ανταλλάγματα,μ' ανοιχτά μάτια να μιλήσουμε με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Να χρησιμοποιήσουμε ξανά χαμένες λέξεις και συμπεριφορές κλειδωμένες στα λεξικά -αλληλεγγύη,συμμετοχικότητα,κοινωνική ευαισθησία,αλτρουισμό.
Απ' τα σύνολα κερδών και συμφερόντων... στα σύνολα με τις παρέες - τί να τα κάνεις τα λεφτά αν στο γλέντι είσαι μονάχος;
Η κρίση.
Που έσκασε πρώτα μέσα μας.
Οι αριθμοί ακολούθησαν την πτώση τής ανθρωπιάς μας.
Πριν έρθει το "βερεσέ"...διαλύθηκε η ανάγκη για το "ρεφενέ".
Ίσως...και μακάρι!...στο "ε μ ε ί ς " να βρεθεί το πρώτο βήμα για μια νέα ελπίδα.
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010
ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ-ΝΕΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ
Νομίζω έχουμε παρεξηγήσει τις κινήσεις των εκλεκτών επαγγελματιών οδηγών βυτιοφόρων και βενζινοπολών.
Οι άνθρωποι πασχίζουν για την προστασία και τη σωτηρία μας.
Κακώς νομίζουμε ότι για τα λεφτά τα κάνουν όλα,τούτοι οι πτωχοί και τίμιοι ιδιώτες,που με κόπο και βάσανα μάζεψαν ψιχουλεκατομυριάκια ε μ ά ς νοιάζονται -κι αυτοί!κι αυτοί!-.
Τί δεν έχουμε σκεφτεί;
Μετά την οικονομική ανάλυση και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού,δεν πέρασε από το νου σας να πάρετε ένα μπιτονάκι βενζίνη και ν' αυτοπυρποληθείτε;
...Ε ξεχάστε το!Αποσύρεται η βενζίνη,ιδού επίδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης -σώζουν κόσμο!
Άλλωστε τί τη θες τη βενζίνη;
Πού θα πας Σεπτεμβριάτικα;
Ποιος κάνει διακοπές τέτοιον καιρό;
...Ο Γιώργος!,θα πεις...προβοκατόρικα.Ντροπή!Είναι Νορβηγία για να κλείσει συμφωνίες ανάπτυξης(φαντάζομαι εισαγωγές φτηνού μπακαλιάρου).
Στο ίδιο θέμα,να χαρώ που και τα λοιπά μέλη τού υπουργικού συμβουλίου ακολουθούν το παράδειγμα Γιώργου και,σιγά μη γυρίσουν Αθήνα!
Το πρωί άκουγα τον κ.Μαγκριώτη να δηλώνει υπερήφανα ότι ..."απ' ευθείας απ' τη Θεσσαλονίκη ήρθαμε με τον κ.Ρέππα εδώ,στη Μυτιλήνη"...
Σιγά βρε παιδιά,μην εργάζεστε τόοοοσο εντατικά χρυσά μου!
Τέτοια πίεση πώς αντέχετε,4 μέρες εργώδης δουλειά Σαλόνικα και τώρα κοπιαστικές ώρες στη Λέσβο;
Μα δεν είστε κυβερνώντες νέας τεχνολογίας;On line σύσκεψη μήπως κόστιζε φθηνότερα;
Μήπως μένοντας Αθήνα,απλώς μέσω υπολογιστή δεν θα βλέπατε το κτήριο της συνάντησης με τους φορείς του νησιού,κι όλα τ' άλλα τζάμπα;
Είπαμε να διαφέρετε απ' τον Κώστα τον Βραδυκίνητο,αλλά τόσο μαζεμένο τζετ λανγκ πώς το αντέχετε;
Ευτυχώς εμείς ο απλός λαός έχουμε πιο σημαντικά θέματα,εξίσου σωτήρια για το μέλλον μας.
Για παράδειγμα έχουμε την τιμή,την ευλογία και την ευτυχία να προσκυνήσουμε Τίμιο Ξύλο!
Μάλιστα!
Σε μιαν εκκλησιά,πού αλλού,στη Θεσσαλονίκη,ο Άνθιμος της Μεσαιωνίας εγγυάται προσωπικά το "αυθεντικό" Τίμιο Ξύλο...-έτσι δήλωσε χωρίς να κοκκινίζει,είναι αυθεντικό,2010 χρόνια απ' τη Σταύρωση,τό'χε κρυμένο στον κόρφο του ο αντιπρόσωπος αγύρτης,ο έμπορος ελπίδων του κοσμάκη...
'Αγιες ώρες και στα σχολεία - αγιασμός!
Δεν πρόσεξα αν εκτός απ' τον ορθόδοξο παππά ήρθαν κι από άλλες εκκλησίες ιερείς,για τα μουσουλμανάκια,τα βουδιστάκια,τα αφρικανάκια...εκτός αν ο πάτερ Χαράλαμπος κάνει και ξενόγλωσσο ράντισμα υποχρεωτικών σταυροκοπημάτων.
Θα πεις,τί ευχέλαιο,ένα δελτίο ειδήσεων αν δεις,μέχρι και σε εξορκισμό φτάνεις.
Σωστό,αλλά χωρίς υπερβολή και τερατολογία,πώς θα σε κρατήσει ένας Τράγκας να μην κάνεις ζάπιγκ,αν δεν γουρλώσει το μάτι,αν δεν ανεβάσει τα ντεσιμπέλ,αν δεν χτυπήσει τη γροθιά στο τραπέζι;
Τώρα που είπα για γουρλωμένο μάτι, ο Κτηματίας Τήνου και Βορείων Προαστίων Αλαβάνος είναι έτσι από πάντα ή τώρα τελευταία το έπαθε το λάλημα;
Δήλωσε πως αν τον ψηφίσουμε για Περιφερειάρχη Αττικής θα κηρύξει την περιοχή...Αποτρο'ι'καμένη Ζώνη και θ' απαγορεύσει την είσοδο κάθε Ευρωπαίου ή Αμερικανού υπερασπιστή της ξένης κατοχής λόγω μνημονίου..
Παραδέχθηκε πως 60 χρονών άνθρωπος παίρνει τα φαρμακάκια του...αλλά προφανώς δεν είδε πως είναι ληγμένα.
Να το προσέξει,γιατί απ' το γέλιο-που όλοι το έχουμε ανάγκη,ώς τη γελοιότητα-απ' την οποία έχουμε πήξει,μακρύς ο δρόμος του αυτοεξευτελισμού.
Ευτυχώς πάντως,μιαν άλλη αρρώστια θ' αγαπήσουμε,θα ταυτιστούμε με τους αρρώστους,θα μοιραστούμε τη χαρά και τη θλίψη τους.
Στο Νησί του MEGA,θα δούμε εικόνες της Ελλάδας όπως την ονειρευόμαστε,1950,Σπιναλόγκα.
Και φτώχεια και λέπρα.
Αλλά κι εκείνοι ακόμη σώθηκαν,θεραπεία βρέθηκε...άρα;
'Αρα έχουμε κι εμείς ελπίδα,πέρα απ' το προφανές - ότι υπάρχουν και χειρότερα,τουλάχιστον είμαστε υγιείς,απλώς μας έχουν για παρείσακτους ζητιάνους οικονομικής ευδαιμονίας της Ευρώπης (ναι,αυτοί οι πραγματικοί λεπροί καπιταλιστές).
Μας βλέπουν σακάτηδες,λεπρούς και μιάσματα,θα τους τη φέρουμε όμως τους κουτόφραγκους,θα τους κορο'ι'δέψουμε,θα τους ξεπεράσουμε (με υπερπρωθυπουργό αντιμνημονίου το Γιάννη Δημαρά) και θα επιζήσουμε - ελπίζοντας σε 50 χρόνια να μας κάνει κι εμάς σήριαλ το Αλ Τζαζίρα.
Ευτυχείτε!
Οι άνθρωποι πασχίζουν για την προστασία και τη σωτηρία μας.
Κακώς νομίζουμε ότι για τα λεφτά τα κάνουν όλα,τούτοι οι πτωχοί και τίμιοι ιδιώτες,που με κόπο και βάσανα μάζεψαν ψιχουλεκατομυριάκια ε μ ά ς νοιάζονται -κι αυτοί!κι αυτοί!-.
Τί δεν έχουμε σκεφτεί;
Μετά την οικονομική ανάλυση και τη συνέντευξη του πρωθυπουργού,δεν πέρασε από το νου σας να πάρετε ένα μπιτονάκι βενζίνη και ν' αυτοπυρποληθείτε;
...Ε ξεχάστε το!Αποσύρεται η βενζίνη,ιδού επίδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης -σώζουν κόσμο!
Άλλωστε τί τη θες τη βενζίνη;
Πού θα πας Σεπτεμβριάτικα;
Ποιος κάνει διακοπές τέτοιον καιρό;
...Ο Γιώργος!,θα πεις...προβοκατόρικα.Ντροπή!Είναι Νορβηγία για να κλείσει συμφωνίες ανάπτυξης(φαντάζομαι εισαγωγές φτηνού μπακαλιάρου).
Στο ίδιο θέμα,να χαρώ που και τα λοιπά μέλη τού υπουργικού συμβουλίου ακολουθούν το παράδειγμα Γιώργου και,σιγά μη γυρίσουν Αθήνα!
Το πρωί άκουγα τον κ.Μαγκριώτη να δηλώνει υπερήφανα ότι ..."απ' ευθείας απ' τη Θεσσαλονίκη ήρθαμε με τον κ.Ρέππα εδώ,στη Μυτιλήνη"...
Σιγά βρε παιδιά,μην εργάζεστε τόοοοσο εντατικά χρυσά μου!
Τέτοια πίεση πώς αντέχετε,4 μέρες εργώδης δουλειά Σαλόνικα και τώρα κοπιαστικές ώρες στη Λέσβο;
Μα δεν είστε κυβερνώντες νέας τεχνολογίας;On line σύσκεψη μήπως κόστιζε φθηνότερα;
Μήπως μένοντας Αθήνα,απλώς μέσω υπολογιστή δεν θα βλέπατε το κτήριο της συνάντησης με τους φορείς του νησιού,κι όλα τ' άλλα τζάμπα;
Είπαμε να διαφέρετε απ' τον Κώστα τον Βραδυκίνητο,αλλά τόσο μαζεμένο τζετ λανγκ πώς το αντέχετε;
Ευτυχώς εμείς ο απλός λαός έχουμε πιο σημαντικά θέματα,εξίσου σωτήρια για το μέλλον μας.
Για παράδειγμα έχουμε την τιμή,την ευλογία και την ευτυχία να προσκυνήσουμε Τίμιο Ξύλο!
Μάλιστα!
Σε μιαν εκκλησιά,πού αλλού,στη Θεσσαλονίκη,ο Άνθιμος της Μεσαιωνίας εγγυάται προσωπικά το "αυθεντικό" Τίμιο Ξύλο...-έτσι δήλωσε χωρίς να κοκκινίζει,είναι αυθεντικό,2010 χρόνια απ' τη Σταύρωση,τό'χε κρυμένο στον κόρφο του ο αντιπρόσωπος αγύρτης,ο έμπορος ελπίδων του κοσμάκη...
'Αγιες ώρες και στα σχολεία - αγιασμός!
Δεν πρόσεξα αν εκτός απ' τον ορθόδοξο παππά ήρθαν κι από άλλες εκκλησίες ιερείς,για τα μουσουλμανάκια,τα βουδιστάκια,τα αφρικανάκια...εκτός αν ο πάτερ Χαράλαμπος κάνει και ξενόγλωσσο ράντισμα υποχρεωτικών σταυροκοπημάτων.
Θα πεις,τί ευχέλαιο,ένα δελτίο ειδήσεων αν δεις,μέχρι και σε εξορκισμό φτάνεις.
Σωστό,αλλά χωρίς υπερβολή και τερατολογία,πώς θα σε κρατήσει ένας Τράγκας να μην κάνεις ζάπιγκ,αν δεν γουρλώσει το μάτι,αν δεν ανεβάσει τα ντεσιμπέλ,αν δεν χτυπήσει τη γροθιά στο τραπέζι;
Τώρα που είπα για γουρλωμένο μάτι, ο Κτηματίας Τήνου και Βορείων Προαστίων Αλαβάνος είναι έτσι από πάντα ή τώρα τελευταία το έπαθε το λάλημα;
Δήλωσε πως αν τον ψηφίσουμε για Περιφερειάρχη Αττικής θα κηρύξει την περιοχή...Αποτρο'ι'καμένη Ζώνη και θ' απαγορεύσει την είσοδο κάθε Ευρωπαίου ή Αμερικανού υπερασπιστή της ξένης κατοχής λόγω μνημονίου..
Παραδέχθηκε πως 60 χρονών άνθρωπος παίρνει τα φαρμακάκια του...αλλά προφανώς δεν είδε πως είναι ληγμένα.
Να το προσέξει,γιατί απ' το γέλιο-που όλοι το έχουμε ανάγκη,ώς τη γελοιότητα-απ' την οποία έχουμε πήξει,μακρύς ο δρόμος του αυτοεξευτελισμού.
Ευτυχώς πάντως,μιαν άλλη αρρώστια θ' αγαπήσουμε,θα ταυτιστούμε με τους αρρώστους,θα μοιραστούμε τη χαρά και τη θλίψη τους.
Στο Νησί του MEGA,θα δούμε εικόνες της Ελλάδας όπως την ονειρευόμαστε,1950,Σπιναλόγκα.
Και φτώχεια και λέπρα.
Αλλά κι εκείνοι ακόμη σώθηκαν,θεραπεία βρέθηκε...άρα;
'Αρα έχουμε κι εμείς ελπίδα,πέρα απ' το προφανές - ότι υπάρχουν και χειρότερα,τουλάχιστον είμαστε υγιείς,απλώς μας έχουν για παρείσακτους ζητιάνους οικονομικής ευδαιμονίας της Ευρώπης (ναι,αυτοί οι πραγματικοί λεπροί καπιταλιστές).
Μας βλέπουν σακάτηδες,λεπρούς και μιάσματα,θα τους τη φέρουμε όμως τους κουτόφραγκους,θα τους κορο'ι'δέψουμε,θα τους ξεπεράσουμε (με υπερπρωθυπουργό αντιμνημονίου το Γιάννη Δημαρά) και θα επιζήσουμε - ελπίζοντας σε 50 χρόνια να μας κάνει κι εμάς σήριαλ το Αλ Τζαζίρα.
Ευτυχείτε!
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
3 ΜΕΡΕΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ ΒΑΡΔΑΡΗ
Ημερολόγιο εντυπώσεων και φανταστικών εικόνων απ' την τριήμερη απόβαση τού κράτους των Αθηνών στην "συμπρωτεύουσσα"...
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10-09-2010
Το τελευταίο πούλμαν που ο λαός υποδέχθηκε με χαρές κι αλλαλαγμούς ήταν θυμάμαι αυτό με τον Όττο Ρεχάγκελ και τους παίχτες τού Ζαγοράκη,νικητές και τροπαιούχους με την κεφαλιά του Χαριστέα στο ποδοσφαιρικό θαύμα του 2004.
Μέσα σε παραζάλη,1.000.000 Αθηναίοι απέκλεισαν τους δρόμους στη διαδρομή Αεροδρόμιο-Παναθηνα'ι'κό Στάδιο,σ' ένα παραμύθι μαζικής υστερίας,που φυσικά δεν υπήρξε ποτέ και είναι ανάμνηση παλιά,γαλάζιο γράμμα στο συρτάρι.
Στη Θεσσαλονίκη,Παρασκευή πρωί,ο Γιώργος έβαλε τους υπουργούς του στο άσπρο πούλμαν (χρώμα συμβολικό,αγνότητας κι αθωότητας) και πήγαν εκδρομ...ε!...βόλτ...ε!...στο λιμάνι για συνεδρίαση.
Φαντάστηκα πως κάποια στιγμή θ' ανοίξει ο πρωθυπουργός την πόρτα και θ' αρχίσει να πετά στον αέρα χαρτονομίσματα,εν είδη ανθρωπιστικής βοήθειας,ό,τι περίσσεψε απ' τις οικονομίες που εξοικονόμησε ο κ.Παπακωνσταντίνου κλείνοντας μονόκλινα δωμάτια κι όχι σουίτες στο Μακεδονία Παλλάς - ευτυχώς ο πρόεδρος δεν μπήκε στο λεωφορείο της χαράς κι απεσωβήθη ο λα'ι'κισμός.
Αναρωτήθηκα επίσης τί μουσική άκουγαν στη διαδρομή,ποιο άσμα έβαλε ο οδηγός στα μεγάφωνα να μερακλώσει η γαλαρία.Πιο ταιριαστό μού φαινόταν το "ντε βρε γα'ι'δαράκο ντε" και το "νιάου βρε γατούλα",τραγουδάκια εκδρομής κι αυτά,απ΄το "ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο"...αλλά το όλον ΠΑΣΟΚ πιθανόν να πρόκρινε πάλι Χατζιδάκη,αλλά με την Μελίνα,απ' το "Ποτέ την Κυριακή",εκεί που πάλι στο τέλος όλοι μαζί πάνε στην ακρογιαλιά...
Άραγε το πούλμαν συνάντησε στη διαδρομή του τα μέλη του ΠΑΜΕ,που είχαν,συμβολικά κι αυτά,αποκλείσει την είσοδο του Λευκού Πύργου υψώνοντας το πανό της αντίστασης;Θυμίζω τ' όνομα Λευκός έμεινε ως εξαγνισμός απ' τα φριχτά βασανιστήρια που τραβούσαν όσοι φυλακισμένοι είχαν τη χαρά της παραμονής εκεί,κι αν είχαν χιούμορ οι ΚΚΕδες θα μιλούσαν για το γκούλαγκ της Τουρκοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση,ευτυχώς που το υπουργικό συμβούλιο προγραμματίστηκε Παρασκευή και όχι Δευτέρα. Δευτέρα πρώτη μέρα στα σχολεία,ο πρόεδρος Γιώργος που αρέσκεται στους συμβολισμούς θα τους έσερνε με σχολικό.
Αν κάποιος έβλεπε το εν λόγω συμβούλιο στην τηλεοπτική κρατική υποχρεωτική αναμετάδοσή του και δεν ήξερε πρόσωπα και πράγματα κι ερχόταν πρώτη φορά στην Ελλάδα,θα ορκιζόταν πως πρωθυπουργός είναι ένας νταβραντισμένος κύριος μ' ευφράδεια ομιλίας,τον λένε Ευάγγελο Βενιζέλο και πήρε το λόγο από έναν συμπαθή φαλακρό με μουστάκι,προφανώς πρακτικογράφο/στενογράφο,τον Γιώργο Παπανδρέου.Δήθεν τού ζήτησε να μιλήσει για τα θέματα τού υπουργείου του,ο πληθωρικός "παρ' ολίγον αρχηγός" έβγαλε διάγγελμα Μέγα Θεσσαλονικάρχη,να ταπώσει τους υποδεέστερους,να δείξει ποιος είναι το αφεντικό κι ο τελετάρχης στη Βόρειο Ελλάδα.
Τί έκαναν οι υπουργοί κι ο πρόεδρος μετά την πολύωρη συνεδρίαση,δεν έμαθα.
Μάλιστα τηλεφώνησα τους κουμπάρους μου,μήπως κι ειδοποιήθηκαν απ' το Μαξίμου/παράρτημα Λιμάνι,για πρόσκληση σε γεύμα απ' τον Γιώργο,στα πλαίσια τόνωσης του ηθικού των παραμελημένων Σαλονικιών,μπορεί να τους επέλεξε τυχαία για τσιπουράκι ενδεικτικής επαφής με τον πολίτη κι επιδίωξης της κυβέρνησης να μη νιώθουν βήτα κατηγορίας σε σχέση με το κατεστημένο των Αθηνών..
Δεν απαντούν,φαντάζομαι όπως όλοι οι αυτόχθονες Σαλονικιοί,έκλεισαν πόρτες και παράθυρα,κατέβασαν στόρια και τηλέφωνα και κλείστηκαν στο καταφύγιο,να περάσει η λαίλαπα "επισκέψεων αρχηγών" στη ΔΕΘ- μετά θα δώσουν σημείο ζωής.
ΣΑΒΒΑΤΟ 11-09-2010
Το Σάββατο ξημέρωσε γαλήνιο για τους αντιεξουσιαστές της εξουσίας.
Μ' αρέσει να επαναλαμβάνω την αντίληψή του Γιώργου,πράγματι το πρώτο που σκέφτεσαι βλέποντας αυτούς τους σοφούς υπουργούς - τον Παπουτσή,τον Πάγκαλο,τον Καστανίδη,τη Διαμαντοπούλου- είναι ότι κανείς τους δεν είναι εξουσιαστικός τύπος,ποτέ αυτοκόλλητος με τίτλο/μερτσεντέ/κλητήρα/υπάλληλο υποκλίσεων....ω!ναι!,,,θυσιασμένοι στην εξυπηρέτησή μας,ταγμένοι στην πρόοδό μας,σκασμένοι στη στενοχώρια μας,δακρυσμένοι στη φτώχεια μας...Μα πόσο ΖΩΑ μάς θεωρούν οι σύμβουλοί του και το γράφουν και το ξαναγράφουν...κι εκείνος το εκφωνεί και το ξαναλέει...
Εκτός αν ο Γιώργος προσπαθεί με τον τίτλο "αντιεξουσιαστές της εξουσίας" να περιγράψει την Ημέρα Εθνικής Εορτής τους.
Διότι πλέον,το Σάββατο δεν είναι μέρα Εγκαινίων,είναι μέρα Επεισοδείων.
Και μένει να καθιερωθεί και θεσμικά.Αφού αυτά όλοι περιμένουν,αυτά όλοι προγραμματίζουν,αυτά ονειρεύονται τα κανάλια,γι αυτά μαζεύονται κάμερες απ' όλο τον κόσμο.
Να πέσει το ξύλο,να ιδρώσει ο εκφωνητής,να τρίψει τα μάτια του κλαίγοντας ο πολεμικός ανταποκριτής στην Εγνατίας,να ζουμάρεις "Πλατεία ΧΑΝΘ-Άγριο ξύλο".
Γι αυτό προτείνω να καθιερωθεί σαν Εορτή Αντοχής της Δημοκρατίας.
Του Αγίου Μπλοκ των Αντιεξουσιαστών.
Τα μπλοκ και τα κλομπ.
Μην πάει στράφι και η παρουσία και φιλοξενία όλης της αστυνομικής δύναμης της Ελλάδας,μια πόλη κλούβες και κράνη,περιπολικά και Ζητάδες,στρατικοποιημένες απαγορευμένες ζώνες...τόσο γλέντι για να γιορτάσουν οι πολίτες...τί να πω.
Το πρωινό των εγκαινίων κύλησε ήσυχα σχεδόν,μόνο ένα παπούτσι επιχείρησε να κινηθεί αιωρούμενο προς τον πρωθυπουργό,από έναν αγγαλομαθή ιατρό που το είχε υποσχεθεί αποκλειστικό πλάνο στο BBC,κρίμα,μ' ένα φραπεδάκι,ένα κεσεδάκι γιαούρτι,μια μπογιά,καλύτερος τζερτζελές θα προκαλείτο.
Ευτυχώς,οι άντρακλες οι θεριακλήδες ιδιοκτήτες φορτηγών αισθάνθηκαν καλύτερα το κοινό χαβαλέ αίσθημα,βέβαια δεν βρήκαν εύκαιρο τον Γιώργο,αλλά εντάξει,και ο συνετός εκλεκτός έμπορας Κωνσταντίνος Μίχαλος που βρέθηκε τη λάθος ώρα στη λάθος διαδρομή,ήταν μια θαυμάσια λήψη για τις κάμερες,τώρα βρωμόξυλο το λες,πώς ένας κουστουμαρισμένος κυριλέ τύπος μεταμορφώνεται σε Κεντέρης-σπρίντερ να γλιτώσει ένα λυντσάρισμα...ΟΚ,βγήκε το πλανάκι για τα δελτία των 8.
Αντιθέτως,δεν εντυπωσιαστήκαμε απ' τα κεντρικά επεισόδεια του απογέματος.
Οι δυνάμεις αντίστασης και πάλης έναντι τού Μνημονίου,εμφανώς ταλαιπωρημένοι απ' το ταξίδι με πούλμαν ώς τη Σαλονίκη δεν είχαν το πάθος και τη φρεσκάδα για μπάχαλο όπως αυτό που απολαμβάνουμε εδώ στην Αθήνα,ενώ εμφανώς πιο ξεκούραστοι φάνηκαν οι άνδρες σωμάτων ασφαλείας - χαρούμενοι προφανώς είτε που απαλλάχθηκαν απ' τον Χρυσοχο'ί'δη,είτε για να δείξουν καλό πρόσωπο στο νέο αφεντικό τους Παπουτσή.
Κάτι ψιλές,κροτιδούλες,λίγη κλωτσοπατινάδα,κάτι προσπάθησαν οι πρωτοπόροι τού κινήματος "κάφτα όλα να γουστάρουμε" αριστεριστές...γενικά ψιλοβαρεθήκαμε περιμένοντας μια ανακαίνιση τού κέντρου της πόλης και τελικά 2-3 δακρυγόνα και καμιά μολότωφ...τί να πω,δυσφήμιση της ανώτατης εκπαίδευσης επαναστατών η τόση πλήξη!
Εξαιρετική η ομιλία για την κατάσταση της οικονομίας.
Της οικονομίας της Μοζαμβίκης.
Και άλλων αφρικανικών μπανανιών.
Για τη ελληνική πραγματικότητα,οι σαφείς,αναλυτικές κι εύστοχες επισημάνσεις του πρωθυπουργού μας αποτελούν εξαίρετο υλικό για τον Γιώργο Καπουτζίδη,να γράψει μια νέα κωμωδία μούρλια.
'Οταν δεν έχεις να τάξεις τίποτ' άλλο απ' το "ελάτε να περαιώσετε τα κλεμένα,να σώσουμε το ταμείο",όταν το δεν υπάρχει σάλιο καλύπτεται με μεταξωτές κορδέλες στα φύκια τού τέλματος,τότε το νεφέλωμα το βαφτίζεις ξαστεριά,την αρλούμπα στοχευμένο πρόγραμμα επιστροφής στις αγορές και τη μεταθάνατον ζωή,φως στην άκρη τού τούνελ.
Αυτή η "εργώδης προσπάθεια" να πειστούμε ότι κάποια στιγμή μες το χρόνο η βαζελίνη θ΄αντικατασταθεί με κρέμα ανακούφισης του πόνου στις πειραγμένες αιμορο'ί'δες,συγκίνησε τους παρισταμένους κρατικοδίαιτους χειροκροτητές που όρθιοι στο τέλος της ομιλίας απωθέωσαν τον πρόεδρο,αναλογιζόμενοι πως ώς την επόμενη ΔΕΘ ή στη φυλακή ή στην εξορία θα ξαναζήσουν τέτοια μαγεία.
Μην επιμένετε,δεν έχω ιδέα πώς ξέσκασαν τη νύχτα του Σαββάτου οι εργασιομανείς κυβερνητικοί.
Δεν είμαι καλός στο πολιτιστικό ρεπορτάζ,για μπουζούκια και μοχίτο και σως αστακοβούτυρο σε κέλυφος ουρακοτάγκου δεν ειδικεύομαι.
Επίσης κουτσομπολιό για νυχτοπερπατήματα ΠΑΣΟΚεξουσίας μόνο τις αξέχατες ανέμελες εποχές Ανδρέα είχε γκλάμουρ,χλιδή κι αναξιοπρέπεια.
Αλλά το βασικότερό μου θέμα,είναι ότι και να μάθαινα κάτι δεν θα το έγραφα,καθαρά για λόγους διαμαρτυρίας κι ένθερμης αποδοκιμασίας για τη μη υπουργοποίηση της,ειδικευόμενης στη ζωή των κλαμπουζουξίδικων μετά τα μεσάνυχτα,τελευταίας Θεσσαλονικιάς θεάς Εύας Κα'ι'λή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 12-09-2010
Δεν ξέρω αν το πρωινό της Κυριακής το πέρασε ο πρόεδρος Γιώργος ξάπλα,μελαγχολικά αναλογιζόμενος "πως πέρασε ο καιρός,οι διακοπές τέλειωσαν και πώς γυρίζουμε στην βρωμΑθήνα και πώς θα θα περάσουν οι μέρες ώσπου να φύγουμε για το επίσημο ταξίδι στις πόλεις της καρδιάς μας Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον".
Δεν ξέρω αν σηκώθηκε αγριοξημερώματα για τζόκινγκ στα πλακόστρωτα της παραλίας.
Δεν έχω έγκυρη πληροφόρηση αν σκέφθηκε να ολοκληρώσει την υπόκλιση στο καθυστερημένο κατεστημένο της Θεσσαλονίκης,πηγαίνοντας στη δοξολογία του μητροπορδίτου Ανθίμου- μήπως κερδίσει κανά αντίδωρο απ' τον κάτοχο της αντιπροσωπίας "εκκλησιαστικής ψήφου" Παπαθεμελή.
'Αλλωστε το μπλοκ ρασοφόρων κυβερνώντων της Βασιλείας των ουρανών επί Θεσσαλονίκης το επόμενο σαββατοκύριακο έχει πανηγυρικό και σημαιοστολισμό ενδόξου παρουσίας Σαμαρά Αντωνίου και τέκνων,Γκιουλέκα Κωνσταντίνου και διαζευγμένων συζύγων - δεν νομίζω να ήλπιζε σοβαρά σε τέτοια αγιασμένη μετάνοια ούτε ο παναγριότατος.
Πάντως την ώρα συνεντεύξεως,ο πρωθυπουργός μας ευθυτενής,αφράτος,γελαστός και με τη συνήθη μωβ γραβάτα/συμβολισμό θλίψης,μαρασμού και μη σηματοδότησης ανάκαμψης,εισήλθε στην αίθουσα χωρίς να προσέξει το φάντασμα που πλανιόταν στην αίθουσα.
Αυτό ενός άλλου κυρίου,με τον ίδιο τίτλο εξουσίας,κάτοικο Ραφήνας με χόμπι τη συνεχή βρώση σπαλομπριζόλας,που είχε μπει στην ίδια αίθουσα αγέρωχος,θριαμβευτής,άνετος κι ωραίος 2 χρόνια πριν...και βγήκε "φυτό εσωτερικού χώρου",που λέεει κι ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας,χλωμός,ορντινάτζα Θεοδώρου του Καπανδριτίου,υπαλληλάκος οφσοράτου Πελεκητού,γκρεμισμένος της αλαζονίας του θρόνου Του...
Τα θυμόταν όλα αυτά ο Γιώργος;
Η καραμέλα των καλών προθέσεων πάντως ανήκει στο ιδεατό,παιδικό κι αφελές παρελθόν.
Πρώτα συμπεράσματα;
Ακριβώς αυτή η σύγκριση με το αστείο των προηγούμενων,μπροστά στον γελωτοποιό Καραμανλή να φαίνεται καθηγητής τού Χάρβαρντ,τον σώζει ακόμη.
Πετούσε την μπάλα στην εξέδρα,για όσα μέτρα πήρε είχε απαντήσεις,για τα μελλούμενα θεωρητικούρες και γενικότητες,κι αναμάσημα για το κράτος δικαίου και τον πόλεμο στη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή...
Και σίγουρα δεν ζορίστηκε και πολύ από ερωτήσεις χλιαρές κι απαλές - είναι φανερό ότι το μηντιακό σύστημα δεν ξέρει αν πρέπει από τώρα να τραβήξει το χαλάκι κάτω απ' τα πόδια του.
Αν και το βασικό,είναι η έλλειψη πειστικής,αναλυτικής κι εμπεριστατομένης απάντησης και σχεδιασμού για το θέμα "αν φτάσουμε στην πόρτα της χρεωκοπίας,ποια άλλη διέξοδο έχουμε".
( Θαυμάσαμε και χαρήκαμε ιδιαίτερα στον τομέα "κριτική" την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης,τού λατρεμένου μας κόματος σεμνοταπεινότητας,της ΝΔ.
'Οπως δήλωσε επί 3ήμερον η μεσημεριανή κουτσομπόλα τού star Χριστίνα Λαμπίρη..."ακούστε με καλέ!...γιατί δεν με παίζετε κι εμένα;...θα θυμώσω και θα τσιρίξω!"...ε...συγγνώμη,κάπου το μπέρδεψα...ο Πάνος Παναγιωτόπουλος έκανε δηλώσεις,αλλά ούτως ή άλλως σα να μιλούσε στα παρασιτοσκουπίδια της μοδάτης τηλεχαύνωσης,εξυπναδούλες,ατάκες δήθεν χιουμοριστικές,πολιτικός λόγος επιπέδου κολεγίου Αυτιά - και τί σημασία έχει τί λένε,ξεδιάντροπα,αυτοί,οι γαλάζιοι ατζαμήδες,οι νοικοκυραίοι της συμφοράς,άντε να κλάψεις και στην Τατιάνα ευτελισμένε εκπρόσωπε της τεμπελιάς και της μετριότητας!)
Η απογευματινή πτήση θα έφυγε απ' τη νυφούλα τού Θερμα'ι'κού πριν το ηλιοβασίλεμα,μαζί με τον ΓΑΠ και την ομάδα εξουσίας του.
('Αραγε με Ολυμπιακή ή με AEGEAN..ή δεν έχει πια καμιά σημασία)
Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης παρέμειναν στη θέση τους,οι στρατοί τού πατριωτικού μετώπου ενάντια στην κατοχή του ΔΝΤ επέστρεψαν στη βάση τους,στη λάγνα και ζημιάρα Αθήνα.
Βραδυάζει.
Οι κάτοικοι της "συμπρωτεύουσας" δεν θα βάλουν ξυπνητήρι απόψε,μην ξυπνήσουν Δευτέρα πρωί και το όνειρο μιας πόλης - φάρου της οικουμένης τελειώσει με παφλασμό σα σαπουνόφουσκα..
'Αλλωστε η Διεθνής Έκθεση συνεχίζει τη λειτουργία της,οι επόμενοι Σωτήρες τού Έθνους είναι έτοιμοι να εκδράμουν κι αυτοί και να τους εξηγήσουν το όνειρο...
Καληνύχτα Σαλονίκη - και καλή τύχη.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10-09-2010
Το τελευταίο πούλμαν που ο λαός υποδέχθηκε με χαρές κι αλλαλαγμούς ήταν θυμάμαι αυτό με τον Όττο Ρεχάγκελ και τους παίχτες τού Ζαγοράκη,νικητές και τροπαιούχους με την κεφαλιά του Χαριστέα στο ποδοσφαιρικό θαύμα του 2004.
Μέσα σε παραζάλη,1.000.000 Αθηναίοι απέκλεισαν τους δρόμους στη διαδρομή Αεροδρόμιο-Παναθηνα'ι'κό Στάδιο,σ' ένα παραμύθι μαζικής υστερίας,που φυσικά δεν υπήρξε ποτέ και είναι ανάμνηση παλιά,γαλάζιο γράμμα στο συρτάρι.
Στη Θεσσαλονίκη,Παρασκευή πρωί,ο Γιώργος έβαλε τους υπουργούς του στο άσπρο πούλμαν (χρώμα συμβολικό,αγνότητας κι αθωότητας) και πήγαν εκδρομ...ε!...βόλτ...ε!...στο λιμάνι για συνεδρίαση.
Φαντάστηκα πως κάποια στιγμή θ' ανοίξει ο πρωθυπουργός την πόρτα και θ' αρχίσει να πετά στον αέρα χαρτονομίσματα,εν είδη ανθρωπιστικής βοήθειας,ό,τι περίσσεψε απ' τις οικονομίες που εξοικονόμησε ο κ.Παπακωνσταντίνου κλείνοντας μονόκλινα δωμάτια κι όχι σουίτες στο Μακεδονία Παλλάς - ευτυχώς ο πρόεδρος δεν μπήκε στο λεωφορείο της χαράς κι απεσωβήθη ο λα'ι'κισμός.
Αναρωτήθηκα επίσης τί μουσική άκουγαν στη διαδρομή,ποιο άσμα έβαλε ο οδηγός στα μεγάφωνα να μερακλώσει η γαλαρία.Πιο ταιριαστό μού φαινόταν το "ντε βρε γα'ι'δαράκο ντε" και το "νιάου βρε γατούλα",τραγουδάκια εκδρομής κι αυτά,απ΄το "ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο"...αλλά το όλον ΠΑΣΟΚ πιθανόν να πρόκρινε πάλι Χατζιδάκη,αλλά με την Μελίνα,απ' το "Ποτέ την Κυριακή",εκεί που πάλι στο τέλος όλοι μαζί πάνε στην ακρογιαλιά...
Άραγε το πούλμαν συνάντησε στη διαδρομή του τα μέλη του ΠΑΜΕ,που είχαν,συμβολικά κι αυτά,αποκλείσει την είσοδο του Λευκού Πύργου υψώνοντας το πανό της αντίστασης;Θυμίζω τ' όνομα Λευκός έμεινε ως εξαγνισμός απ' τα φριχτά βασανιστήρια που τραβούσαν όσοι φυλακισμένοι είχαν τη χαρά της παραμονής εκεί,κι αν είχαν χιούμορ οι ΚΚΕδες θα μιλούσαν για το γκούλαγκ της Τουρκοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση,ευτυχώς που το υπουργικό συμβούλιο προγραμματίστηκε Παρασκευή και όχι Δευτέρα. Δευτέρα πρώτη μέρα στα σχολεία,ο πρόεδρος Γιώργος που αρέσκεται στους συμβολισμούς θα τους έσερνε με σχολικό.
Αν κάποιος έβλεπε το εν λόγω συμβούλιο στην τηλεοπτική κρατική υποχρεωτική αναμετάδοσή του και δεν ήξερε πρόσωπα και πράγματα κι ερχόταν πρώτη φορά στην Ελλάδα,θα ορκιζόταν πως πρωθυπουργός είναι ένας νταβραντισμένος κύριος μ' ευφράδεια ομιλίας,τον λένε Ευάγγελο Βενιζέλο και πήρε το λόγο από έναν συμπαθή φαλακρό με μουστάκι,προφανώς πρακτικογράφο/στενογράφο,τον Γιώργο Παπανδρέου.Δήθεν τού ζήτησε να μιλήσει για τα θέματα τού υπουργείου του,ο πληθωρικός "παρ' ολίγον αρχηγός" έβγαλε διάγγελμα Μέγα Θεσσαλονικάρχη,να ταπώσει τους υποδεέστερους,να δείξει ποιος είναι το αφεντικό κι ο τελετάρχης στη Βόρειο Ελλάδα.
Τί έκαναν οι υπουργοί κι ο πρόεδρος μετά την πολύωρη συνεδρίαση,δεν έμαθα.
Μάλιστα τηλεφώνησα τους κουμπάρους μου,μήπως κι ειδοποιήθηκαν απ' το Μαξίμου/παράρτημα Λιμάνι,για πρόσκληση σε γεύμα απ' τον Γιώργο,στα πλαίσια τόνωσης του ηθικού των παραμελημένων Σαλονικιών,μπορεί να τους επέλεξε τυχαία για τσιπουράκι ενδεικτικής επαφής με τον πολίτη κι επιδίωξης της κυβέρνησης να μη νιώθουν βήτα κατηγορίας σε σχέση με το κατεστημένο των Αθηνών..
Δεν απαντούν,φαντάζομαι όπως όλοι οι αυτόχθονες Σαλονικιοί,έκλεισαν πόρτες και παράθυρα,κατέβασαν στόρια και τηλέφωνα και κλείστηκαν στο καταφύγιο,να περάσει η λαίλαπα "επισκέψεων αρχηγών" στη ΔΕΘ- μετά θα δώσουν σημείο ζωής.
ΣΑΒΒΑΤΟ 11-09-2010
Το Σάββατο ξημέρωσε γαλήνιο για τους αντιεξουσιαστές της εξουσίας.
Μ' αρέσει να επαναλαμβάνω την αντίληψή του Γιώργου,πράγματι το πρώτο που σκέφτεσαι βλέποντας αυτούς τους σοφούς υπουργούς - τον Παπουτσή,τον Πάγκαλο,τον Καστανίδη,τη Διαμαντοπούλου- είναι ότι κανείς τους δεν είναι εξουσιαστικός τύπος,ποτέ αυτοκόλλητος με τίτλο/μερτσεντέ/κλητήρα/υπάλληλο υποκλίσεων....ω!ναι!,,,θυσιασμένοι στην εξυπηρέτησή μας,ταγμένοι στην πρόοδό μας,σκασμένοι στη στενοχώρια μας,δακρυσμένοι στη φτώχεια μας...Μα πόσο ΖΩΑ μάς θεωρούν οι σύμβουλοί του και το γράφουν και το ξαναγράφουν...κι εκείνος το εκφωνεί και το ξαναλέει...
Εκτός αν ο Γιώργος προσπαθεί με τον τίτλο "αντιεξουσιαστές της εξουσίας" να περιγράψει την Ημέρα Εθνικής Εορτής τους.
Διότι πλέον,το Σάββατο δεν είναι μέρα Εγκαινίων,είναι μέρα Επεισοδείων.
Και μένει να καθιερωθεί και θεσμικά.Αφού αυτά όλοι περιμένουν,αυτά όλοι προγραμματίζουν,αυτά ονειρεύονται τα κανάλια,γι αυτά μαζεύονται κάμερες απ' όλο τον κόσμο.
Να πέσει το ξύλο,να ιδρώσει ο εκφωνητής,να τρίψει τα μάτια του κλαίγοντας ο πολεμικός ανταποκριτής στην Εγνατίας,να ζουμάρεις "Πλατεία ΧΑΝΘ-Άγριο ξύλο".
Γι αυτό προτείνω να καθιερωθεί σαν Εορτή Αντοχής της Δημοκρατίας.
Του Αγίου Μπλοκ των Αντιεξουσιαστών.
Τα μπλοκ και τα κλομπ.
Μην πάει στράφι και η παρουσία και φιλοξενία όλης της αστυνομικής δύναμης της Ελλάδας,μια πόλη κλούβες και κράνη,περιπολικά και Ζητάδες,στρατικοποιημένες απαγορευμένες ζώνες...τόσο γλέντι για να γιορτάσουν οι πολίτες...τί να πω.
Το πρωινό των εγκαινίων κύλησε ήσυχα σχεδόν,μόνο ένα παπούτσι επιχείρησε να κινηθεί αιωρούμενο προς τον πρωθυπουργό,από έναν αγγαλομαθή ιατρό που το είχε υποσχεθεί αποκλειστικό πλάνο στο BBC,κρίμα,μ' ένα φραπεδάκι,ένα κεσεδάκι γιαούρτι,μια μπογιά,καλύτερος τζερτζελές θα προκαλείτο.
Ευτυχώς,οι άντρακλες οι θεριακλήδες ιδιοκτήτες φορτηγών αισθάνθηκαν καλύτερα το κοινό χαβαλέ αίσθημα,βέβαια δεν βρήκαν εύκαιρο τον Γιώργο,αλλά εντάξει,και ο συνετός εκλεκτός έμπορας Κωνσταντίνος Μίχαλος που βρέθηκε τη λάθος ώρα στη λάθος διαδρομή,ήταν μια θαυμάσια λήψη για τις κάμερες,τώρα βρωμόξυλο το λες,πώς ένας κουστουμαρισμένος κυριλέ τύπος μεταμορφώνεται σε Κεντέρης-σπρίντερ να γλιτώσει ένα λυντσάρισμα...ΟΚ,βγήκε το πλανάκι για τα δελτία των 8.
Αντιθέτως,δεν εντυπωσιαστήκαμε απ' τα κεντρικά επεισόδεια του απογέματος.
Οι δυνάμεις αντίστασης και πάλης έναντι τού Μνημονίου,εμφανώς ταλαιπωρημένοι απ' το ταξίδι με πούλμαν ώς τη Σαλονίκη δεν είχαν το πάθος και τη φρεσκάδα για μπάχαλο όπως αυτό που απολαμβάνουμε εδώ στην Αθήνα,ενώ εμφανώς πιο ξεκούραστοι φάνηκαν οι άνδρες σωμάτων ασφαλείας - χαρούμενοι προφανώς είτε που απαλλάχθηκαν απ' τον Χρυσοχο'ί'δη,είτε για να δείξουν καλό πρόσωπο στο νέο αφεντικό τους Παπουτσή.
Κάτι ψιλές,κροτιδούλες,λίγη κλωτσοπατινάδα,κάτι προσπάθησαν οι πρωτοπόροι τού κινήματος "κάφτα όλα να γουστάρουμε" αριστεριστές...γενικά ψιλοβαρεθήκαμε περιμένοντας μια ανακαίνιση τού κέντρου της πόλης και τελικά 2-3 δακρυγόνα και καμιά μολότωφ...τί να πω,δυσφήμιση της ανώτατης εκπαίδευσης επαναστατών η τόση πλήξη!
Εξαιρετική η ομιλία για την κατάσταση της οικονομίας.
Της οικονομίας της Μοζαμβίκης.
Και άλλων αφρικανικών μπανανιών.
Για τη ελληνική πραγματικότητα,οι σαφείς,αναλυτικές κι εύστοχες επισημάνσεις του πρωθυπουργού μας αποτελούν εξαίρετο υλικό για τον Γιώργο Καπουτζίδη,να γράψει μια νέα κωμωδία μούρλια.
'Οταν δεν έχεις να τάξεις τίποτ' άλλο απ' το "ελάτε να περαιώσετε τα κλεμένα,να σώσουμε το ταμείο",όταν το δεν υπάρχει σάλιο καλύπτεται με μεταξωτές κορδέλες στα φύκια τού τέλματος,τότε το νεφέλωμα το βαφτίζεις ξαστεριά,την αρλούμπα στοχευμένο πρόγραμμα επιστροφής στις αγορές και τη μεταθάνατον ζωή,φως στην άκρη τού τούνελ.
Αυτή η "εργώδης προσπάθεια" να πειστούμε ότι κάποια στιγμή μες το χρόνο η βαζελίνη θ΄αντικατασταθεί με κρέμα ανακούφισης του πόνου στις πειραγμένες αιμορο'ί'δες,συγκίνησε τους παρισταμένους κρατικοδίαιτους χειροκροτητές που όρθιοι στο τέλος της ομιλίας απωθέωσαν τον πρόεδρο,αναλογιζόμενοι πως ώς την επόμενη ΔΕΘ ή στη φυλακή ή στην εξορία θα ξαναζήσουν τέτοια μαγεία.
Μην επιμένετε,δεν έχω ιδέα πώς ξέσκασαν τη νύχτα του Σαββάτου οι εργασιομανείς κυβερνητικοί.
Δεν είμαι καλός στο πολιτιστικό ρεπορτάζ,για μπουζούκια και μοχίτο και σως αστακοβούτυρο σε κέλυφος ουρακοτάγκου δεν ειδικεύομαι.
Επίσης κουτσομπολιό για νυχτοπερπατήματα ΠΑΣΟΚεξουσίας μόνο τις αξέχατες ανέμελες εποχές Ανδρέα είχε γκλάμουρ,χλιδή κι αναξιοπρέπεια.
Αλλά το βασικότερό μου θέμα,είναι ότι και να μάθαινα κάτι δεν θα το έγραφα,καθαρά για λόγους διαμαρτυρίας κι ένθερμης αποδοκιμασίας για τη μη υπουργοποίηση της,ειδικευόμενης στη ζωή των κλαμπουζουξίδικων μετά τα μεσάνυχτα,τελευταίας Θεσσαλονικιάς θεάς Εύας Κα'ι'λή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 12-09-2010
Δεν ξέρω αν το πρωινό της Κυριακής το πέρασε ο πρόεδρος Γιώργος ξάπλα,μελαγχολικά αναλογιζόμενος "πως πέρασε ο καιρός,οι διακοπές τέλειωσαν και πώς γυρίζουμε στην βρωμΑθήνα και πώς θα θα περάσουν οι μέρες ώσπου να φύγουμε για το επίσημο ταξίδι στις πόλεις της καρδιάς μας Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον".
Δεν ξέρω αν σηκώθηκε αγριοξημερώματα για τζόκινγκ στα πλακόστρωτα της παραλίας.
Δεν έχω έγκυρη πληροφόρηση αν σκέφθηκε να ολοκληρώσει την υπόκλιση στο καθυστερημένο κατεστημένο της Θεσσαλονίκης,πηγαίνοντας στη δοξολογία του μητροπορδίτου Ανθίμου- μήπως κερδίσει κανά αντίδωρο απ' τον κάτοχο της αντιπροσωπίας "εκκλησιαστικής ψήφου" Παπαθεμελή.
'Αλλωστε το μπλοκ ρασοφόρων κυβερνώντων της Βασιλείας των ουρανών επί Θεσσαλονίκης το επόμενο σαββατοκύριακο έχει πανηγυρικό και σημαιοστολισμό ενδόξου παρουσίας Σαμαρά Αντωνίου και τέκνων,Γκιουλέκα Κωνσταντίνου και διαζευγμένων συζύγων - δεν νομίζω να ήλπιζε σοβαρά σε τέτοια αγιασμένη μετάνοια ούτε ο παναγριότατος.
Πάντως την ώρα συνεντεύξεως,ο πρωθυπουργός μας ευθυτενής,αφράτος,γελαστός και με τη συνήθη μωβ γραβάτα/συμβολισμό θλίψης,μαρασμού και μη σηματοδότησης ανάκαμψης,εισήλθε στην αίθουσα χωρίς να προσέξει το φάντασμα που πλανιόταν στην αίθουσα.
Αυτό ενός άλλου κυρίου,με τον ίδιο τίτλο εξουσίας,κάτοικο Ραφήνας με χόμπι τη συνεχή βρώση σπαλομπριζόλας,που είχε μπει στην ίδια αίθουσα αγέρωχος,θριαμβευτής,άνετος κι ωραίος 2 χρόνια πριν...και βγήκε "φυτό εσωτερικού χώρου",που λέεει κι ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας,χλωμός,ορντινάτζα Θεοδώρου του Καπανδριτίου,υπαλληλάκος οφσοράτου Πελεκητού,γκρεμισμένος της αλαζονίας του θρόνου Του...
Τα θυμόταν όλα αυτά ο Γιώργος;
Η καραμέλα των καλών προθέσεων πάντως ανήκει στο ιδεατό,παιδικό κι αφελές παρελθόν.
Πρώτα συμπεράσματα;
Ακριβώς αυτή η σύγκριση με το αστείο των προηγούμενων,μπροστά στον γελωτοποιό Καραμανλή να φαίνεται καθηγητής τού Χάρβαρντ,τον σώζει ακόμη.
Πετούσε την μπάλα στην εξέδρα,για όσα μέτρα πήρε είχε απαντήσεις,για τα μελλούμενα θεωρητικούρες και γενικότητες,κι αναμάσημα για το κράτος δικαίου και τον πόλεμο στη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή...
Και σίγουρα δεν ζορίστηκε και πολύ από ερωτήσεις χλιαρές κι απαλές - είναι φανερό ότι το μηντιακό σύστημα δεν ξέρει αν πρέπει από τώρα να τραβήξει το χαλάκι κάτω απ' τα πόδια του.
Αν και το βασικό,είναι η έλλειψη πειστικής,αναλυτικής κι εμπεριστατομένης απάντησης και σχεδιασμού για το θέμα "αν φτάσουμε στην πόρτα της χρεωκοπίας,ποια άλλη διέξοδο έχουμε".
( Θαυμάσαμε και χαρήκαμε ιδιαίτερα στον τομέα "κριτική" την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης,τού λατρεμένου μας κόματος σεμνοταπεινότητας,της ΝΔ.
'Οπως δήλωσε επί 3ήμερον η μεσημεριανή κουτσομπόλα τού star Χριστίνα Λαμπίρη..."ακούστε με καλέ!...γιατί δεν με παίζετε κι εμένα;...θα θυμώσω και θα τσιρίξω!"...ε...συγγνώμη,κάπου το μπέρδεψα...ο Πάνος Παναγιωτόπουλος έκανε δηλώσεις,αλλά ούτως ή άλλως σα να μιλούσε στα παρασιτοσκουπίδια της μοδάτης τηλεχαύνωσης,εξυπναδούλες,ατάκες δήθεν χιουμοριστικές,πολιτικός λόγος επιπέδου κολεγίου Αυτιά - και τί σημασία έχει τί λένε,ξεδιάντροπα,αυτοί,οι γαλάζιοι ατζαμήδες,οι νοικοκυραίοι της συμφοράς,άντε να κλάψεις και στην Τατιάνα ευτελισμένε εκπρόσωπε της τεμπελιάς και της μετριότητας!)
Η απογευματινή πτήση θα έφυγε απ' τη νυφούλα τού Θερμα'ι'κού πριν το ηλιοβασίλεμα,μαζί με τον ΓΑΠ και την ομάδα εξουσίας του.
('Αραγε με Ολυμπιακή ή με AEGEAN..ή δεν έχει πια καμιά σημασία)
Τα μνημεία της Θεσσαλονίκης παρέμειναν στη θέση τους,οι στρατοί τού πατριωτικού μετώπου ενάντια στην κατοχή του ΔΝΤ επέστρεψαν στη βάση τους,στη λάγνα και ζημιάρα Αθήνα.
Βραδυάζει.
Οι κάτοικοι της "συμπρωτεύουσας" δεν θα βάλουν ξυπνητήρι απόψε,μην ξυπνήσουν Δευτέρα πρωί και το όνειρο μιας πόλης - φάρου της οικουμένης τελειώσει με παφλασμό σα σαπουνόφουσκα..
'Αλλωστε η Διεθνής Έκθεση συνεχίζει τη λειτουργία της,οι επόμενοι Σωτήρες τού Έθνους είναι έτοιμοι να εκδράμουν κι αυτοί και να τους εξηγήσουν το όνειρο...
Καληνύχτα Σαλονίκη - και καλή τύχη.
Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010
ΠΟΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΤΕΧΕΙΣ Σ' ΕΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ;
'Ολοι όσοι γεννηθήκαμε και ζήσαμε στη Σαλονίκη,αυτές τις μέρες θέλουμε ή νιώθουμε πως πρέπει να μιλήσουμε γι αυτή.
Ξανά και ξανά,βουτιές στη μνήμη,στη γεύση,στη μυρωδιά,στο ύφος,στο στυλ,στα πρόσωπα,στα στέκια,στις γειτονιές - ό,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε,ό,τι νοσταλγούμε κυνηγάμε,όσα νιώθουμε τα μοιραζόμαστε...
...Αρκεί να μην ξαναδιαβάσουμε ποτέ τη φριχτή και γελοία φράση..."Θεσσαλονίκη,η ερωτική πόλη".
Επιβάλλεται να γίνει ενδελεχής έρευνα ποιος χρησιμοποίησε πρώτος αυτή την ηλιθιότητα και,αφού νομοθετήσουμε την επαναφορά τού δημόσιου εξευτελισμού,να τον μεταφέρουμε ντυμένο Μεγαλέξανδρο στην πλατεία Αριστοτέλους,να τον δέσουμε σε πάσαλο,τριγύρω μεγάφωνα θα παίζουν κυρήγματα 'Ανθιμου,διαγγέλματα Παπαγεωργόπουλου και ποντιακά και σκυλοτράγουδα Ψωμιάδη μέχρι να φωνάξει ΗΜΑΡΤΟΝ!,ενώ από κάτω θα του πετάμε μπουγάτσες,γεμιστά τσουρέκια,τρίγωνα Πανοράματος και καζάν ντιπί.
Χαζεύω τις ειδήσεις για το 4ήμερο διακοπ...ε!..κυβερνητικό πρόγραμμα μετακόμισης στην πρωτεύουσσα της Μακεδονίας (μας).
Ο πρωθυπουργός Γιώργος δεν τόλμησε να σταματήσει αυτό που ο αντιπολιτευόμενος εαυτός του θεωρούσε παρακμιακή αναχρονιστικότητα,την υποχρέωση όλου του κεντρικού μηχανισμού για εθνεγερτήριο ταξιδάκι αναψυχής,με γραμματείς κι υπουργούς και φαρισαίους κομματικούς,κι όλο τον παράπλευρο συρφετό,να ξοδεύει κρατικό χρήμα μόνο και μόνο για να μη θιχτεί το κομπλεξαρισμένο προφίλ "συμπρωτεύουσσας" ψύχωσης.
Και θα τ' ακούσει κιόλας,ήδη χαζεύω το μηντιακό κύκλωμα αγκαλιά με όσους έχυναν πατριωτικά δάκρυα για την κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης,όλοι μαζί να κυνηγούν τιμολόγια ξενοδοχείων κι αποδείξεις ταβερνείων καταγγέλοντας με λύσσα την πρωτοφανή σπατάλη..
Υπέροχες σκηνές!
Χειροκροτήματα,εγκαίνια,εκδηλώσεις...
Ο πανταχού παρών και τα πάντα δακρύβρεχτωνπληρών Λοβέρδος και η αδάμαστη Κατσέλη παρέστησαν σε γκαλά επιχειρηματικότητας/ανανεώσιμων πόρων/ασφάλισης/εργασιακής καινοτομίας- ή κενο τομίας;-,δεν ξέρω,δεν θυμάμαι ακριβώς τί και καμιά σημασία δεν έχει ποτέ για κανέναν..
Α!,ναι! Ο Γιώργος γευμάτισε με,κι ευλόγησε τους δύο πιο άτυχους ανθρώπους της σεζόν,το πρόβατο επί σφαγή κ.Μπόλαρη,υποψήφιο θύμα κανιβαλισμού απ' τον φορτωμένο και με εισαγγελικές κακουργηματικές περγαμηνές τηλεστάρ Πανίκα και τον ταυρομάχο κ.Μπουτάρη,που το σύνολο του πρασιναραχνιασμένου θηριώδους κομματομηχανισμού ορέγεται ως πληγωμένος ταύρος να τον κάνει κομματάκια και να τον περιχύσει με κρασί παραγωγής του για καλύτερη γεύση.
Και το κλου,η κορύφωσις,όλος ο ανασχηματιζόμενος θίασος συνεδριάζει πλήρει αναπτύξει υπουργικού συμβουλίου και ανεβάζει το έργο "η κυβέρνηση μετατρέπει τη Θεσσαλονίκη σε ατμομηχανή ανάπτυξης" και μάλιστα σε ανακαινισμένη αίθουσα του Οργανισμού Λιμένος,με φόντο το Θερμα'ι'κό.
Προτείνω εμφάνιση γκεστ σταρ στην τηλεοπτική αναμετάδοση τον Θόδωρο Αγγελόπουλο,να γυρίσει πλάνα για την επόμενη ταινία,αφού λατρεύει συννεφιές κι ομίχλες,τα καλύτερα φλύαρα λόγια,ομιχλώδη μπλαμπλά,συμβατικές αρλουμπολογίες κι υποσχεσιολαγνεία για την πόλη κόσμημα των Βαλκανίων,κέντρο ανάπτυξης του Σύμπαντος και διαγαλαξιακή πρωτεύουσα συνάντησης πολιτισμών.
Να μπουκώσουν οι ιθαγενείς,να ηρεμήσει το παπαδαριό,να σκιρτήσουν οι πατριδοτραμπούκοι.
Αναρωτιέμαι πώς δεν σκέφτηκε κανείς,αντί για υπουργικές συσκέψεις,να οργανωθεί ένα μεγάλο κυβερνητικό τσιμπούσι!
Να τους πάει ο Γιώργος για ούζα,να πλακωθούν στα μεζεκλίκια,να το ρίξουν στους χορούς και στα τραγούδια,θα γνωριστούν καλύτερα και θα συσφίξουν τις σχέσεις,'Αννα και Φώφη αγκαλιασμένες θα σιγοντάρουν τον Παπουτσή σε τριτοσεπτεμβριανό ζε'ι'μπέκικο,ο Παύλος θα ξεσφίξει τη γραβάτα να φανεί το γυμνασμένο στέρνο,ίσως πείσει και την πράσινη Τίνα ν' αφήσει το πράσινο τσάι και να πιει πράσινη ρετσίνα Μαλαματίνα...
Πιο αληθινές εικόνες μού μοιάζουν από τις "δράσεις που συνδυάζουν κοινωνικούς σκοπούς κι επιχειρηματικότητα"...κι άλλες σοσιαλιστικές κοτσανογλωσσοπλασίες.
Αφήστε τους τύπους και ρίξτε το στις μάσες,να γεμίσει μυρωδιά αλκοόλ,κάπνα τσιγάρα και μπαγλαμαδάκια λάγνα ερωτιάρικα...
'Ισως τότε κάτι ν' αναδυθεί από την..ερωτική πόλη των κλισαρισμένων συνηθειών που έγραφα στην αρχή.
Επιμένω για το τοπίο στην ομίχλη,ποντάρω στις πληροφορίες των μετεωρολόγων που μιλούν για κακοκαιρία και ζηλεύω.
Ζηλεύω που θα χαλάσει ο καιρός.
Και όχι γιατί μια καταιγίδα θα σώσει τη Σαλονίκη από το ετήσιο φεστιβάλ των μολότωφ και της τουριστικής επαναστατικότητας- είναι γνωστό ότι οι στρατιώτες της ανατροπής είναι ευαίσθητοι και ζαχαρένιοι και με παλιόβροχο δεν αντέχουν αντίσταση και πάλη...
Ζηλεύω γιατί η βροχή είναι η αγαπημένη μνήμη μου Θεσσαλονίκης.
Για την ακρίβεια,η ώρα που ο καιρός σκοτεινιάζει κι αλλάζουν τα χρώματα και θα βρέξει..(περίπου σαν το πλάνο που βλέπετε φόντο στη σελίδα)...
Δούλευα δίπλα στο λιμάνι,στη Λεωφόρο Νίκης,σχολούσα λίγο μετά τις 8,ώρα δειλινού προτιμούσα μέρες με μωβ βαριά σύννεφα χρωματισμένα από κλεφτές χαραμάδες κατακόκκινου ήλιου,έβγαινα στο πλακόστρωτο την ώρα που έπεφταν οι πρώτες σταγόνες,μαύριζε μετά ο ουρανός,αστραπές κι άρχιζε μπουρίνι - κι εγώ ηρεμούσα απ' την ένταση κι ησύχαζα,μουσκεμένος κι έτοιμος για ονειροταξίδια,μιαν ώρα δρόμος ώς το Ποσειδώνιο,παραλία,κύματα αφρίζοντα,τα ζευγάρια τρέχουν τρομαγμένα,βαρεμένοι σπόρτσμεν γλυστρούν και τσακίζονται,γριούλες τραβολογιούνται από λυσσασμένα κανίς - κι η βουή της πόλης εξα'υ'λωμένη με τον ήχο της βροχής μελωδία.
'Ολα τα σχέδια για τη ζωή και το μέλλον έτσι τάφτιαξα,περπατώντας στην παραλία με κεραυνούς και καρεκλοπόδαρα - θα μεγαλώσω...θα μάθω ν' ακούω...θα διαβάζω πιο πολύ...θ' αλλάξω...θα ερωτευθώ ώς το μεδούλι...θα μάθω να οδηγώ...θα βρω άλλη δουλειά...θα σε ξεχάσω...θα φύγω να σωθώ... - όλα θάλασσα,όλα μούσκεμα,όλα Θεσσαλονίκη.
Τόσο μακριά απ' τους παρείσακτους κηφήνες εξουσιαστών.
Τόσο μακριά απ' τους υποχρεωμένους κι αφιερωμένους στην αναγέννηση της πόλης - διά μέσου εδραίωσης της παρουσίας Τους,κι ξαφνικής αύξησης της περιουσίας Τους...
'Οσοι δ ε ν γεννηθήκατε κι όσοι δ ε ν ζήσατε στη Θεσσαλονίκη μην διαβάσετε λέξη,κι αν διαβάσετε,μην πιστέψετε κανέναν μας.
Αν τύχει και πάτε ή βρεθείτε ποτέ εκεί,απλώς βγείτε βόλτα,μιαν παράλληλη περπατησιά με την παραλία χαζεύοντας τον ορίζοντα.
Θα φτιάξετε τη δική σας ιστορία.
Θα είναι η καλύτερη.
Θα τα βρείτε όλα μέσα σας.
Ξανά και ξανά,βουτιές στη μνήμη,στη γεύση,στη μυρωδιά,στο ύφος,στο στυλ,στα πρόσωπα,στα στέκια,στις γειτονιές - ό,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε,ό,τι νοσταλγούμε κυνηγάμε,όσα νιώθουμε τα μοιραζόμαστε...
...Αρκεί να μην ξαναδιαβάσουμε ποτέ τη φριχτή και γελοία φράση..."Θεσσαλονίκη,η ερωτική πόλη".
Επιβάλλεται να γίνει ενδελεχής έρευνα ποιος χρησιμοποίησε πρώτος αυτή την ηλιθιότητα και,αφού νομοθετήσουμε την επαναφορά τού δημόσιου εξευτελισμού,να τον μεταφέρουμε ντυμένο Μεγαλέξανδρο στην πλατεία Αριστοτέλους,να τον δέσουμε σε πάσαλο,τριγύρω μεγάφωνα θα παίζουν κυρήγματα 'Ανθιμου,διαγγέλματα Παπαγεωργόπουλου και ποντιακά και σκυλοτράγουδα Ψωμιάδη μέχρι να φωνάξει ΗΜΑΡΤΟΝ!,ενώ από κάτω θα του πετάμε μπουγάτσες,γεμιστά τσουρέκια,τρίγωνα Πανοράματος και καζάν ντιπί.
Χαζεύω τις ειδήσεις για το 4ήμερο διακοπ...ε!..κυβερνητικό πρόγραμμα μετακόμισης στην πρωτεύουσσα της Μακεδονίας (μας).
Ο πρωθυπουργός Γιώργος δεν τόλμησε να σταματήσει αυτό που ο αντιπολιτευόμενος εαυτός του θεωρούσε παρακμιακή αναχρονιστικότητα,την υποχρέωση όλου του κεντρικού μηχανισμού για εθνεγερτήριο ταξιδάκι αναψυχής,με γραμματείς κι υπουργούς και φαρισαίους κομματικούς,κι όλο τον παράπλευρο συρφετό,να ξοδεύει κρατικό χρήμα μόνο και μόνο για να μη θιχτεί το κομπλεξαρισμένο προφίλ "συμπρωτεύουσσας" ψύχωσης.
Και θα τ' ακούσει κιόλας,ήδη χαζεύω το μηντιακό κύκλωμα αγκαλιά με όσους έχυναν πατριωτικά δάκρυα για την κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης,όλοι μαζί να κυνηγούν τιμολόγια ξενοδοχείων κι αποδείξεις ταβερνείων καταγγέλοντας με λύσσα την πρωτοφανή σπατάλη..
Υπέροχες σκηνές!
Χειροκροτήματα,εγκαίνια,εκδηλώσεις...
Ο πανταχού παρών και τα πάντα δακρύβρεχτωνπληρών Λοβέρδος και η αδάμαστη Κατσέλη παρέστησαν σε γκαλά επιχειρηματικότητας/ανανεώσιμων πόρων/ασφάλισης/εργασιακής καινοτομίας- ή κενο τομίας;-,δεν ξέρω,δεν θυμάμαι ακριβώς τί και καμιά σημασία δεν έχει ποτέ για κανέναν..
Α!,ναι! Ο Γιώργος γευμάτισε με,κι ευλόγησε τους δύο πιο άτυχους ανθρώπους της σεζόν,το πρόβατο επί σφαγή κ.Μπόλαρη,υποψήφιο θύμα κανιβαλισμού απ' τον φορτωμένο και με εισαγγελικές κακουργηματικές περγαμηνές τηλεστάρ Πανίκα και τον ταυρομάχο κ.Μπουτάρη,που το σύνολο του πρασιναραχνιασμένου θηριώδους κομματομηχανισμού ορέγεται ως πληγωμένος ταύρος να τον κάνει κομματάκια και να τον περιχύσει με κρασί παραγωγής του για καλύτερη γεύση.
Και το κλου,η κορύφωσις,όλος ο ανασχηματιζόμενος θίασος συνεδριάζει πλήρει αναπτύξει υπουργικού συμβουλίου και ανεβάζει το έργο "η κυβέρνηση μετατρέπει τη Θεσσαλονίκη σε ατμομηχανή ανάπτυξης" και μάλιστα σε ανακαινισμένη αίθουσα του Οργανισμού Λιμένος,με φόντο το Θερμα'ι'κό.
Προτείνω εμφάνιση γκεστ σταρ στην τηλεοπτική αναμετάδοση τον Θόδωρο Αγγελόπουλο,να γυρίσει πλάνα για την επόμενη ταινία,αφού λατρεύει συννεφιές κι ομίχλες,τα καλύτερα φλύαρα λόγια,ομιχλώδη μπλαμπλά,συμβατικές αρλουμπολογίες κι υποσχεσιολαγνεία για την πόλη κόσμημα των Βαλκανίων,κέντρο ανάπτυξης του Σύμπαντος και διαγαλαξιακή πρωτεύουσα συνάντησης πολιτισμών.
Να μπουκώσουν οι ιθαγενείς,να ηρεμήσει το παπαδαριό,να σκιρτήσουν οι πατριδοτραμπούκοι.
Αναρωτιέμαι πώς δεν σκέφτηκε κανείς,αντί για υπουργικές συσκέψεις,να οργανωθεί ένα μεγάλο κυβερνητικό τσιμπούσι!
Να τους πάει ο Γιώργος για ούζα,να πλακωθούν στα μεζεκλίκια,να το ρίξουν στους χορούς και στα τραγούδια,θα γνωριστούν καλύτερα και θα συσφίξουν τις σχέσεις,'Αννα και Φώφη αγκαλιασμένες θα σιγοντάρουν τον Παπουτσή σε τριτοσεπτεμβριανό ζε'ι'μπέκικο,ο Παύλος θα ξεσφίξει τη γραβάτα να φανεί το γυμνασμένο στέρνο,ίσως πείσει και την πράσινη Τίνα ν' αφήσει το πράσινο τσάι και να πιει πράσινη ρετσίνα Μαλαματίνα...
Πιο αληθινές εικόνες μού μοιάζουν από τις "δράσεις που συνδυάζουν κοινωνικούς σκοπούς κι επιχειρηματικότητα"...κι άλλες σοσιαλιστικές κοτσανογλωσσοπλασίες.
Αφήστε τους τύπους και ρίξτε το στις μάσες,να γεμίσει μυρωδιά αλκοόλ,κάπνα τσιγάρα και μπαγλαμαδάκια λάγνα ερωτιάρικα...
'Ισως τότε κάτι ν' αναδυθεί από την..ερωτική πόλη των κλισαρισμένων συνηθειών που έγραφα στην αρχή.
Επιμένω για το τοπίο στην ομίχλη,ποντάρω στις πληροφορίες των μετεωρολόγων που μιλούν για κακοκαιρία και ζηλεύω.
Ζηλεύω που θα χαλάσει ο καιρός.
Και όχι γιατί μια καταιγίδα θα σώσει τη Σαλονίκη από το ετήσιο φεστιβάλ των μολότωφ και της τουριστικής επαναστατικότητας- είναι γνωστό ότι οι στρατιώτες της ανατροπής είναι ευαίσθητοι και ζαχαρένιοι και με παλιόβροχο δεν αντέχουν αντίσταση και πάλη...
Ζηλεύω γιατί η βροχή είναι η αγαπημένη μνήμη μου Θεσσαλονίκης.
Για την ακρίβεια,η ώρα που ο καιρός σκοτεινιάζει κι αλλάζουν τα χρώματα και θα βρέξει..(περίπου σαν το πλάνο που βλέπετε φόντο στη σελίδα)...
Δούλευα δίπλα στο λιμάνι,στη Λεωφόρο Νίκης,σχολούσα λίγο μετά τις 8,ώρα δειλινού προτιμούσα μέρες με μωβ βαριά σύννεφα χρωματισμένα από κλεφτές χαραμάδες κατακόκκινου ήλιου,έβγαινα στο πλακόστρωτο την ώρα που έπεφταν οι πρώτες σταγόνες,μαύριζε μετά ο ουρανός,αστραπές κι άρχιζε μπουρίνι - κι εγώ ηρεμούσα απ' την ένταση κι ησύχαζα,μουσκεμένος κι έτοιμος για ονειροταξίδια,μιαν ώρα δρόμος ώς το Ποσειδώνιο,παραλία,κύματα αφρίζοντα,τα ζευγάρια τρέχουν τρομαγμένα,βαρεμένοι σπόρτσμεν γλυστρούν και τσακίζονται,γριούλες τραβολογιούνται από λυσσασμένα κανίς - κι η βουή της πόλης εξα'υ'λωμένη με τον ήχο της βροχής μελωδία.
'Ολα τα σχέδια για τη ζωή και το μέλλον έτσι τάφτιαξα,περπατώντας στην παραλία με κεραυνούς και καρεκλοπόδαρα - θα μεγαλώσω...θα μάθω ν' ακούω...θα διαβάζω πιο πολύ...θ' αλλάξω...θα ερωτευθώ ώς το μεδούλι...θα μάθω να οδηγώ...θα βρω άλλη δουλειά...θα σε ξεχάσω...θα φύγω να σωθώ... - όλα θάλασσα,όλα μούσκεμα,όλα Θεσσαλονίκη.
Τόσο μακριά απ' τους παρείσακτους κηφήνες εξουσιαστών.
Τόσο μακριά απ' τους υποχρεωμένους κι αφιερωμένους στην αναγέννηση της πόλης - διά μέσου εδραίωσης της παρουσίας Τους,κι ξαφνικής αύξησης της περιουσίας Τους...
'Οσοι δ ε ν γεννηθήκατε κι όσοι δ ε ν ζήσατε στη Θεσσαλονίκη μην διαβάσετε λέξη,κι αν διαβάσετε,μην πιστέψετε κανέναν μας.
Αν τύχει και πάτε ή βρεθείτε ποτέ εκεί,απλώς βγείτε βόλτα,μιαν παράλληλη περπατησιά με την παραλία χαζεύοντας τον ορίζοντα.
Θα φτιάξετε τη δική σας ιστορία.
Θα είναι η καλύτερη.
Θα τα βρείτε όλα μέσα σας.
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
ΠΑΙΔΙΑ ξαναΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΝΑ ξαναΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
'Ολοι έτοιμοι για τη μάχη της κατοχύρωσης των κεκτημένων.
Με τη σημερινή στάση εργασίας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς,εγκαινιάστηκε ουσιαστικά η νέα αντιστασιακή σεζόν.
Οι μαχητές,ξεκούραστοι απ' τα μπάνια του λαού,επιστρέφουν δριμύτεροι - με την εκδρομή εξαγωγής του εν Αθήναις αγώνα το Σάββατο στη φτωχομάνα Σαλονίκη,αυτή που βγάζει τα καλύτερα παιδιά..(εξαιρείται ο προσκυνημένος στο κεφάλαιο Μπουτάρης που πάει να χαλάσει τη σούπα).
'Ετσι μάθαμε,έτσι τα βρήκαμε,έτσι θα είναι αιώνια.
Και μοχλός πίεσης πάντα ο ίδιος, ο απλός πολίτης, ο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα των διεκδικητών,αφού δεν κατέχει ως εξουσία παρά μόνο το σαρκίον του...
Άκουγα το πρωί στο ραδιόφωνο τον πρόεδρο των εργαζομένων στα λεωφορεία να προειδοποιεί πως είμαστε στην αρχή,ίσως και απεργίας διαρκείας..."για να καταλάβουν ότι δεν έχουμε τίποτ' άλλο να δώσουμε".
Σίγουρα πράγματα.Προκαλούμε ανακοπή στον ασθενή για να πιέσουμε τη διοίκηση ν' αγοράσει υλικά ανανήψεως.
Οι εργαζόμενοι στα μεταφορικά μέσα ποντάρουν στην ταλαιπωρία των επιβατών τους για να κερδίσουν καλύτερες απολαβές απ' την πολιτική ηγεσία.
Φυσικά και το Υπουργείο Μεταφορών σφυρίζει αδιάφορα - εκεί μετρούν απλώς αριθμούς,έσοδα/έξοδα,έλλειμα;...περικοπές!,κλείνει ο λογαριασμός;..όχι;να πουληθεί η εταιρία,ή να κλείσει! Λογιστικά σωστό,η ανθρώπινη διάσταση όμως;
Και,ακόμη πιο φυσικά,επενδύει και η κυβέρνηση στην ίδια λογική,αλλά απ' την ανάποδη,η ταλαιπωρία των επιβατών να στραφεί εναντίον των απεργών ώστε να χάσουν το ηθικό πλεονέκτημα και να σταματήσουν.
Τώρα ας συζητήσουμε αυτό το "ηθικό" πλεονέκτημα του απεργού.
Η κοινωνία παραζαλισμένη,σε κάθε τομέα,σε κάθε χώρο εργασίας,δημόσιο κι ιδιωτικό,ο ένας εναντίον του άλλου,κι εκβιασμοί με μέσο την ένταση.
Θα κατεβάσουμε τους διακόπτες της ΔΕΗ -αν τολμάτε,φως σβηστό.
Θα κλείσουμε τις βάνες ύδρευσης - αν τολμάτε,νερό σταγόνα.
Δεν μεταφέρουμε πετρέλαιο και βενζίνη - θέρμανση και βόλτες κομένες,τολμάτε;
...Και πάει λέγοντας-και πανηγυρίζοντας με υπερένταση... no passaran.!
Προσπαθώ να θυμηθώ μια περίοδο αποχής κι ειρήνης κινητοποιήσεων.
Ποια χρονιά,για πόσο χρόνο,έναν;6μήνες;4 μήνες;
Πότε καθήσαμε να συμφωνήσουμε,ναι,δίκαια τα αιτήματα,ναι,περικοπές,δυσκολίες,ναι,αλλά σταματάμε τη συνήθεια άλλης μιας σεζόν πορειών στο κέντρο και αποφασίσαμε μόνο ένταση και πάθος εργατικότητας,κοιτάμε απόδοση και διάθεση,πέφτουμε με τα μούτρα ρε παιδί μου!,κι αφού αποδεχθούμε ότι όλοι θέλουμε την καλυτέρρευση της ζωής μας,μήπως είναι λύση αυτό που το παλιό τραγουδάκι έλεγε.."λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά";
Ξέρω! Ξέρω!
"Η αντιλα'ι'κή λαίλαπα τρόικας και ΔΝΤ της κυβέρνησης του μνημονίου"...και τα κεκτημένα χρόνων κι αντίσταση και πάλη...
Ξέρω ξέρω!,καμιά συναίνεση με ανάλγητες πολιτικές.
Βέβαια απορώ,αφού πάντα ο Λαός προβάλλεται ως ο υπέρτατος κριτής και πολιορκητής τού απόρθητου κάστρου τής φριχτής Εξουσίας,γιατί το πολιτικό/εργατικό/συνδικαλιστικό κίνημα δεν ψάχνει μορφές αγώνα και διεκδίκησης χωρίς να ταλαιπωρεί και να συνθλίβει αυτόν ακριβώς το Λαό,αυτήν την καθημερινότητά του που τόοοοσο σθεναρά υπερασπίζονται;
Ας θέσω δύο,εμπρηστικά λα'ι'κίστικα ερωτήματα ως υποθέσεις εργασίας για τη σημερινή απουσία δημόσιων συγκοινωνιών...
Ο πεθερός μου με την πετσοκομένη σύνταξη ΟΓΑ των 360 ευρώ που είχε σήμερα στη 1 ραντεβού στο νοσοκομείο,γιατί να ψάχνει λεφτά για ταξί σε διαδρομή που θα πήγαινε με λεωφορείο;
Ως εργαζόμενος των 900 ευρώ που μένω στα Πατήσια και δουλεύω Χολαργό,γιατί η μόνη λύση για να μην χαρίσω το μεροκάματό μου στους ταρίφες είναι το ωτο-στοπ;
Γενικότερα,τόσα χρόνια στο δρόμο,στην πορεία,τη διαδήλωση - ποιο το κέρδος σύντροφοι;
Όσοι κόπτονται ως ηγέτες των κα'υ'μών μας,κάθησαν μια μέρα να κουβεντιάσουν και να σκεφθούν να προτείνουν μιαν άλλη ιδέα,έναν καινούργιο τρόπο πίεσης,έναν διαφορετικό αγώνα με αντίληψη δράσης πραγματικά κοντά μας;
Δεν βλέπουν το αδιέξοδο πίσω απ' τα πανό;
Δεν τους λέει κάτι η αποχή του κόσμου,η άρνηση υποστήριξής τους;
Που δεν "πλατιάζει" η αντίδρασή μας;
Που μένουν μηδενικά τα εκλογικά ωφέλη;
Που έχουν μείνει συνδικάτα-σφραγίδες στις αφίσες;
Και με απύθμενη αλαζονία,κατοχυρωμένη αποκλειστικότητα υπεράσπισης τού λαού.
(Δεν χαρίζεται η ταμπέλα "αριστερός",μόνο επειδή αυτό δηλώνεις με θέρμη).
Και αν ψελλίσουμε,μήπως η λύση δεν είναι γενικώς "αντίσταση!",πού είναι ένα αναλυτικό στοχευμένο πρόγραμμα πρακτικής διαφορετικότητας...αν δεν υποστηρίξουμε τον Αγώνα,αυτομάτως είμαστε αντιδραστικοί,λουφαδόροι,καναπεδάτοι,προσκυνημένοι,ταξικοί εχθροί-και λίγο ηλίθιοι προφανώς, που πάμε και ψηφίζουμε κλέφτες και ψεύτες...
Ακούω τη βασική επιχειρηματολογία.
"Ακόμα κι αν φαίνεται αδιέξοδο,αν δεν βγαίναμε συνεχώς στο δρόμο,η επίθεση στα δικαιώματά μας θα ήταν πιο οδυνηρή,με πιο αποκρουστικά μέτρα,χυδαία κλοπή προγραμματισμού ζωής,κι είμαστε οργισμένοι γιατί είμαστε απελπισμένοι".
Εντάξει.Αληθινό ακούγεται.
Και πώς καθοδηγείς την οργή τού λαού...ω! ιερό κίνημα συνδικάτων;
Και πού στρέφεις την απελπισία τού λαού...ω!,αιωνίως,αλάνθαστο Κόμμα της υψωμένης γροθιάς;
Και πώς απομονώνεις τους μπαχαλάκηδες,πώς δεν τους στρέφεις γενικώς στις βιτρίνες,πώς τα νέα μέτρα δεν σε οδηγούν να πάρεις πέτρα,αφού βία στην βία της εξουσίας θα είναι δρόμος αδιέξοδης καταστροφής;
Απαντήσεις που καλύπτουν συνολικά όλους,για όλα,δεν υπάρχουν.
Μ' ένα ναι ή μ ' ένα όχι δεν λύνονται προβλήματα.
Δεν είναι απλώς...από δω το φως κι από κει το σκότος.
Εύκολο,απλουστευτικό,ξεπερασμένο.
Τόσα διαφορετικά προβλήματα,τόσες σύνθετες πραγματικότητες- μακάρι μ' ένα λάβαρο φωνάζοντας να μας ακούν οι τοίχοι στο ερημόκλειστο Σύνταγμα να πλησιάζαμε την Επανάσταση.
Η σιωπή τού κόσμου,εκκωφαντική,σχεδόν απειλητική,να φέρει περίσκεψη στις ηγεσίες.
Που να μην λοιδωρεί την ουτοπία τού αυτονόητου...
..."Η μισητή κυβέρνηση κατοχής όμως,ξεζουμίζει το λαό"...
ΟΚ! Ο δράκος θα είναι πάντα κακός στα παραμύθια.
Αρκεί να έχεις το χάρισμα να φτιάξεις και να διηγηθείς το παραμύθι σου,η αφήγηση να έχει μαγεία κι ενδιαφέρον...αλλιώς θα κοιμηθούμε σε δευτερόλεπτα.
Πάμε αγώνα,σύντροφοι!
Σε κερκίδες αδειανές,στεγνοί από ιδέες,θυμωμένοι,μουτρωμένοι.
Πλήξη.
Με τη σημερινή στάση εργασίας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς,εγκαινιάστηκε ουσιαστικά η νέα αντιστασιακή σεζόν.
Οι μαχητές,ξεκούραστοι απ' τα μπάνια του λαού,επιστρέφουν δριμύτεροι - με την εκδρομή εξαγωγής του εν Αθήναις αγώνα το Σάββατο στη φτωχομάνα Σαλονίκη,αυτή που βγάζει τα καλύτερα παιδιά..(εξαιρείται ο προσκυνημένος στο κεφάλαιο Μπουτάρης που πάει να χαλάσει τη σούπα).
'Ετσι μάθαμε,έτσι τα βρήκαμε,έτσι θα είναι αιώνια.
Και μοχλός πίεσης πάντα ο ίδιος, ο απλός πολίτης, ο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα των διεκδικητών,αφού δεν κατέχει ως εξουσία παρά μόνο το σαρκίον του...
Άκουγα το πρωί στο ραδιόφωνο τον πρόεδρο των εργαζομένων στα λεωφορεία να προειδοποιεί πως είμαστε στην αρχή,ίσως και απεργίας διαρκείας..."για να καταλάβουν ότι δεν έχουμε τίποτ' άλλο να δώσουμε".
Σίγουρα πράγματα.Προκαλούμε ανακοπή στον ασθενή για να πιέσουμε τη διοίκηση ν' αγοράσει υλικά ανανήψεως.
Οι εργαζόμενοι στα μεταφορικά μέσα ποντάρουν στην ταλαιπωρία των επιβατών τους για να κερδίσουν καλύτερες απολαβές απ' την πολιτική ηγεσία.
Φυσικά και το Υπουργείο Μεταφορών σφυρίζει αδιάφορα - εκεί μετρούν απλώς αριθμούς,έσοδα/έξοδα,έλλειμα;...περικοπές!,κλείνει ο λογαριασμός;..όχι;να πουληθεί η εταιρία,ή να κλείσει! Λογιστικά σωστό,η ανθρώπινη διάσταση όμως;
Και,ακόμη πιο φυσικά,επενδύει και η κυβέρνηση στην ίδια λογική,αλλά απ' την ανάποδη,η ταλαιπωρία των επιβατών να στραφεί εναντίον των απεργών ώστε να χάσουν το ηθικό πλεονέκτημα και να σταματήσουν.
Τώρα ας συζητήσουμε αυτό το "ηθικό" πλεονέκτημα του απεργού.
Η κοινωνία παραζαλισμένη,σε κάθε τομέα,σε κάθε χώρο εργασίας,δημόσιο κι ιδιωτικό,ο ένας εναντίον του άλλου,κι εκβιασμοί με μέσο την ένταση.
Θα κατεβάσουμε τους διακόπτες της ΔΕΗ -αν τολμάτε,φως σβηστό.
Θα κλείσουμε τις βάνες ύδρευσης - αν τολμάτε,νερό σταγόνα.
Δεν μεταφέρουμε πετρέλαιο και βενζίνη - θέρμανση και βόλτες κομένες,τολμάτε;
...Και πάει λέγοντας-και πανηγυρίζοντας με υπερένταση... no passaran.!
Προσπαθώ να θυμηθώ μια περίοδο αποχής κι ειρήνης κινητοποιήσεων.
Ποια χρονιά,για πόσο χρόνο,έναν;6μήνες;4 μήνες;
Πότε καθήσαμε να συμφωνήσουμε,ναι,δίκαια τα αιτήματα,ναι,περικοπές,δυσκολίες,ναι,αλλά σταματάμε τη συνήθεια άλλης μιας σεζόν πορειών στο κέντρο και αποφασίσαμε μόνο ένταση και πάθος εργατικότητας,κοιτάμε απόδοση και διάθεση,πέφτουμε με τα μούτρα ρε παιδί μου!,κι αφού αποδεχθούμε ότι όλοι θέλουμε την καλυτέρρευση της ζωής μας,μήπως είναι λύση αυτό που το παλιό τραγουδάκι έλεγε.."λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά";
Ξέρω! Ξέρω!
"Η αντιλα'ι'κή λαίλαπα τρόικας και ΔΝΤ της κυβέρνησης του μνημονίου"...και τα κεκτημένα χρόνων κι αντίσταση και πάλη...
Ξέρω ξέρω!,καμιά συναίνεση με ανάλγητες πολιτικές.
Βέβαια απορώ,αφού πάντα ο Λαός προβάλλεται ως ο υπέρτατος κριτής και πολιορκητής τού απόρθητου κάστρου τής φριχτής Εξουσίας,γιατί το πολιτικό/εργατικό/συνδικαλιστικό κίνημα δεν ψάχνει μορφές αγώνα και διεκδίκησης χωρίς να ταλαιπωρεί και να συνθλίβει αυτόν ακριβώς το Λαό,αυτήν την καθημερινότητά του που τόοοοσο σθεναρά υπερασπίζονται;
Ας θέσω δύο,εμπρηστικά λα'ι'κίστικα ερωτήματα ως υποθέσεις εργασίας για τη σημερινή απουσία δημόσιων συγκοινωνιών...
Ο πεθερός μου με την πετσοκομένη σύνταξη ΟΓΑ των 360 ευρώ που είχε σήμερα στη 1 ραντεβού στο νοσοκομείο,γιατί να ψάχνει λεφτά για ταξί σε διαδρομή που θα πήγαινε με λεωφορείο;
Ως εργαζόμενος των 900 ευρώ που μένω στα Πατήσια και δουλεύω Χολαργό,γιατί η μόνη λύση για να μην χαρίσω το μεροκάματό μου στους ταρίφες είναι το ωτο-στοπ;
Γενικότερα,τόσα χρόνια στο δρόμο,στην πορεία,τη διαδήλωση - ποιο το κέρδος σύντροφοι;
Όσοι κόπτονται ως ηγέτες των κα'υ'μών μας,κάθησαν μια μέρα να κουβεντιάσουν και να σκεφθούν να προτείνουν μιαν άλλη ιδέα,έναν καινούργιο τρόπο πίεσης,έναν διαφορετικό αγώνα με αντίληψη δράσης πραγματικά κοντά μας;
Δεν βλέπουν το αδιέξοδο πίσω απ' τα πανό;
Δεν τους λέει κάτι η αποχή του κόσμου,η άρνηση υποστήριξής τους;
Που δεν "πλατιάζει" η αντίδρασή μας;
Που μένουν μηδενικά τα εκλογικά ωφέλη;
Που έχουν μείνει συνδικάτα-σφραγίδες στις αφίσες;
Και με απύθμενη αλαζονία,κατοχυρωμένη αποκλειστικότητα υπεράσπισης τού λαού.
(Δεν χαρίζεται η ταμπέλα "αριστερός",μόνο επειδή αυτό δηλώνεις με θέρμη).
Και αν ψελλίσουμε,μήπως η λύση δεν είναι γενικώς "αντίσταση!",πού είναι ένα αναλυτικό στοχευμένο πρόγραμμα πρακτικής διαφορετικότητας...αν δεν υποστηρίξουμε τον Αγώνα,αυτομάτως είμαστε αντιδραστικοί,λουφαδόροι,καναπεδάτοι,προσκυνημένοι,ταξικοί εχθροί-και λίγο ηλίθιοι προφανώς, που πάμε και ψηφίζουμε κλέφτες και ψεύτες...
Ακούω τη βασική επιχειρηματολογία.
"Ακόμα κι αν φαίνεται αδιέξοδο,αν δεν βγαίναμε συνεχώς στο δρόμο,η επίθεση στα δικαιώματά μας θα ήταν πιο οδυνηρή,με πιο αποκρουστικά μέτρα,χυδαία κλοπή προγραμματισμού ζωής,κι είμαστε οργισμένοι γιατί είμαστε απελπισμένοι".
Εντάξει.Αληθινό ακούγεται.
Και πώς καθοδηγείς την οργή τού λαού...ω! ιερό κίνημα συνδικάτων;
Και πού στρέφεις την απελπισία τού λαού...ω!,αιωνίως,αλάνθαστο Κόμμα της υψωμένης γροθιάς;
Και πώς απομονώνεις τους μπαχαλάκηδες,πώς δεν τους στρέφεις γενικώς στις βιτρίνες,πώς τα νέα μέτρα δεν σε οδηγούν να πάρεις πέτρα,αφού βία στην βία της εξουσίας θα είναι δρόμος αδιέξοδης καταστροφής;
Απαντήσεις που καλύπτουν συνολικά όλους,για όλα,δεν υπάρχουν.
Μ' ένα ναι ή μ ' ένα όχι δεν λύνονται προβλήματα.
Δεν είναι απλώς...από δω το φως κι από κει το σκότος.
Εύκολο,απλουστευτικό,ξεπερασμένο.
Τόσα διαφορετικά προβλήματα,τόσες σύνθετες πραγματικότητες- μακάρι μ' ένα λάβαρο φωνάζοντας να μας ακούν οι τοίχοι στο ερημόκλειστο Σύνταγμα να πλησιάζαμε την Επανάσταση.
Η σιωπή τού κόσμου,εκκωφαντική,σχεδόν απειλητική,να φέρει περίσκεψη στις ηγεσίες.
Που να μην λοιδωρεί την ουτοπία τού αυτονόητου...
..."Η μισητή κυβέρνηση κατοχής όμως,ξεζουμίζει το λαό"...
ΟΚ! Ο δράκος θα είναι πάντα κακός στα παραμύθια.
Αρκεί να έχεις το χάρισμα να φτιάξεις και να διηγηθείς το παραμύθι σου,η αφήγηση να έχει μαγεία κι ενδιαφέρον...αλλιώς θα κοιμηθούμε σε δευτερόλεπτα.
Πάμε αγώνα,σύντροφοι!
Σε κερκίδες αδειανές,στεγνοί από ιδέες,θυμωμένοι,μουτρωμένοι.
Πλήξη.
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙΣ ΡΕ (ΑΝΝΑ) ΝΤΑΛΑΡΑ;;!!
Με αφάνταστη ψυχική ευφορία υποδέχθηκε η μαμά μου την ανασύσταση της Κυβερνήσεως.
Η μαμά έχει χρόνια α'υ'πνίες,κυκλοφορεί μπαλκόνι/σαλόνι κρατώντας τα φαναράκια όσων νυχτοπερπατούν στη γειτονιά και μου διαμαρτυρόταν ότι μετά τα μεσάνυχτα απεχθάνεται τη βαρετή τηλεόραση,έχει μάθει απ' έξω άπαντα του τηλεμάρκετιγκ,πώς να γυμνάζει γλουτούς και μέση,ποια είναι η ιδανική θέση του αυχένα στο ανατομικό μαξιλάρι,πόση κρέμα σύσφιξης χρειάζεται για να μην ξεχυλίζει η κυτταρίτιδα..
'Εως χτες η γκρίνια!
Σήμερα την άκουγα να λάμπει στο τηλέφωνο για όσα χάζευε χτες βράδυ..."ωραία αυτή η παρέα βρε παιδί μου...αυτό είναι σωστό μαλί,της Κάτιας Μακρή,ακούνητη η τρίχα,όχι σαν την ξεμαλλιασμένη Τρέμη...κι η γραβάτα τού 'Ακη Παυλόπουλου μοντέρνα αλλά όχι σαν την κιτσαρία του Πρετεντέρη...κι αυτός ο Παπανδρέου,γιατί τελείωσε τον ανασχηματισμό 2 παρά,δεν περίμενε ως τις 3,που κάνουν δράση και τα λεξοτανίλ μου και κοιμάμαι λιγάκι;"...
Δεν καταλαβαίνω και δεν συμμερίζομαι την τσατίλα των δημοσιογράφων επειδή ξενύχτησαν περιμένοντας την επίσημη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου - αυτή δεν είναι η δουλειά τους;
Αυτοί δεν είναι που φώναζαν για τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους και το αραλίκι τους,που καλομαθαίνουν να δουλεύουν 8-3 και πρέπει να εντατικοποιηθεί η εργασία και να απελευθερωθεί το ωράριο - αυτό θέλουν,ε!,ας κάνουν και καμιά τζαμπέ υπερωρία να βοηθήσουν και την ανάπτυξη επαγγελματικής συνείδησης νέας εποχής και να μην κλαίγονται ζοχαδιασμένοι.
Και σιγά πια το πρωτοφανές ανακοινώσεως 2 το βράδυ.
Πρωτότυπο θα ήταν και να ορκιζόταν κατά τις 4,μετά όλοι μαζί,πρόεδρος Παπούλιας,Γιώργαρος,αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και υπουργοί να πήγαιναν για πατσά στο "Αυτόφωρο" της Λεωφόρου Αλεξάνδρας- εντάξει Τίνα και Ζωρζ θα παράγγελναν χορτόσουπα-,μετά ο Παπανδρέου θα τους έριχνε και μια συνεδρίαση υπουργικού συμβουλίου 5 τα χαράματα..
...Και στις 6 το ξημέρωμα να τους ανέβαζε στην ταράτσα του Μαξίμου να δουν την Ανατολή,κι εγκαινιάζοντας τη λειτουργία του νέου Υπουργείου Υγείας,Διατροφής και Άθλησης τους έβαζε και να κάνουν πρωινή γυμναστική..."έλα να βλέπω τα υπουργάκια μου...ανάταση!,χεράκια πάνω...χεράκια κάτω..διάταση!..ανοίγουμε τα ποδαράκια τώρα!...Πάγκαλε,σταμάτα να ρουφάς την κοιλιά σου!"...ναι,κάτι τέτοιο είναι πρωτότυπο.
Σε αυτό το σημείο ελέγχονται ως ανακριβείς οι πληροφορίες ότι ο Γιώργος,κλέβοντας την ιδέα από αεροπορικές εταιρίες που αυξάνουν την τιμή του εισιτηρίου σε υπέρβαρους,θα την εφαρμόσει και στους χοντρούς της Κυβέρνησης,κόβοντας κονδύλια σε Καστανίδη,Βενιζέλο,Κατσέλη και λοιπούς,αν δεν χάσουν 30 κιλά ο καθένας ώς τα Χριστούγεννα.
Επίσης θέλω να δώσω συγχαρητήρια που σε καιρούς κρίσεως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ φροντίζει τους υπαλλήλους του,υπουργοποιώντας 48 μέλη,το 1/3 της κοινοβουλευτικής του ομάδας,φτιάχνοντας έτσι ένα ολιγομελές σχήμα αν σκεφτούμε πως 110 μένουν εκτός,δίνοντάς τους την έξτρα αμοιβή απ' το υπουργιλίκι τώρα που περικόπτεται ο πενιχρός βουλευτικός τους μισθουλάκος.
Προτείνω πάντως,στην επόμενη αναδόμηση,να έχει προβλεφθεί και μουσικοχορευτικό πρόγραμμα για όσους θέλουν να απολαύσουν από κοντά τις εξελίξεις- πώς μας καλούν τη βραδιά της Πανσελήνου να δούμε το φεγγάρι κι ανοίγουν τους αρχαιολογικούς χώρους-,ελάτε όλοι στο προαύλιο του Μαξίμου,πλούσιο θέαμα,γιγαντοοθόνες μεταφέρουν τα ραβασάκια των αναβαθμισμένων στα μεγκαφωνάκια,στα διαλείμματα παίζει η Καμεράτα του Μεγάρου Μουσικής και τραγουδούν απ' το μπαλκόνι του Μαξίμου ο,δεν θυμάμαι τώρα το ονοματάκι του,σύζυγος της νεοορκισθείσας 'Αννας Νταλάρα και η αγαπημένη αοιδός της κόρης του Γιώργου Δέσποινα Βανδή.
Γενικώς,αυτά τα σοσιαλιστικά χάπενιγκ θα ξυπνήσουν τη μισοκοιμισμένη σοσιαλιστική διάθεση και θα αποτελέσουν συγκλονιστική ώθηση στην κοινωνική δικτύωση και το οpen gove.
Από τη στιγμή μάλιστα που,ευτυχώς,τελευταία στιγμή διεσώθη η ψωνισμένη θεά μου υπουργίνα Θεοδώρα Τζάκρη,αυτό περίτρανα αποδεικνύει πως ο Γιώργος διατηρεί ακμαίο το χιούμορ του και προκρίνει πάντα το θέαμα στο τίποτα.
...Μη σας πω την κακιούλα που κυκλοφορεί,πως δεν έγινε στις 2 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος ο ανασχηματισμός,αλλά έχοντας 8 ώρες διαφορά ήταν 5 η ώρα το απόγεμα ώρα Ανατολικής Ακτής στην Αμερική,για να βλέπουν και να ενημερώνονται τα αφεντικά Χίλαρυ και Ομπάμα.
Αν αυτό δεν μας οδηγεί στη χαρμόσυνη επιβεβαίωση πως ο πρόεδρος παραμένει ένας διεθνιστής και αποτελεί ατραξιόν στην παγκόσμια σκηνή...μα τί άλλο θέλετε βρε αχάριστα;;;!!!
Μήπως ρε παιδιά συνεχίζονται οι ορκομωσίες,μήπως είναι ανοιχτές νέες υποψηφιότητες και προλαβαίνω να ράψω κοστούμι...μα δεν μ' ενημερώνετε,είναι non stop το ριάλιτι;
Η μαμά έχει χρόνια α'υ'πνίες,κυκλοφορεί μπαλκόνι/σαλόνι κρατώντας τα φαναράκια όσων νυχτοπερπατούν στη γειτονιά και μου διαμαρτυρόταν ότι μετά τα μεσάνυχτα απεχθάνεται τη βαρετή τηλεόραση,έχει μάθει απ' έξω άπαντα του τηλεμάρκετιγκ,πώς να γυμνάζει γλουτούς και μέση,ποια είναι η ιδανική θέση του αυχένα στο ανατομικό μαξιλάρι,πόση κρέμα σύσφιξης χρειάζεται για να μην ξεχυλίζει η κυτταρίτιδα..
'Εως χτες η γκρίνια!
Σήμερα την άκουγα να λάμπει στο τηλέφωνο για όσα χάζευε χτες βράδυ..."ωραία αυτή η παρέα βρε παιδί μου...αυτό είναι σωστό μαλί,της Κάτιας Μακρή,ακούνητη η τρίχα,όχι σαν την ξεμαλλιασμένη Τρέμη...κι η γραβάτα τού 'Ακη Παυλόπουλου μοντέρνα αλλά όχι σαν την κιτσαρία του Πρετεντέρη...κι αυτός ο Παπανδρέου,γιατί τελείωσε τον ανασχηματισμό 2 παρά,δεν περίμενε ως τις 3,που κάνουν δράση και τα λεξοτανίλ μου και κοιμάμαι λιγάκι;"...
Δεν καταλαβαίνω και δεν συμμερίζομαι την τσατίλα των δημοσιογράφων επειδή ξενύχτησαν περιμένοντας την επίσημη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου - αυτή δεν είναι η δουλειά τους;
Αυτοί δεν είναι που φώναζαν για τους τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους και το αραλίκι τους,που καλομαθαίνουν να δουλεύουν 8-3 και πρέπει να εντατικοποιηθεί η εργασία και να απελευθερωθεί το ωράριο - αυτό θέλουν,ε!,ας κάνουν και καμιά τζαμπέ υπερωρία να βοηθήσουν και την ανάπτυξη επαγγελματικής συνείδησης νέας εποχής και να μην κλαίγονται ζοχαδιασμένοι.
Και σιγά πια το πρωτοφανές ανακοινώσεως 2 το βράδυ.
Πρωτότυπο θα ήταν και να ορκιζόταν κατά τις 4,μετά όλοι μαζί,πρόεδρος Παπούλιας,Γιώργαρος,αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και υπουργοί να πήγαιναν για πατσά στο "Αυτόφωρο" της Λεωφόρου Αλεξάνδρας- εντάξει Τίνα και Ζωρζ θα παράγγελναν χορτόσουπα-,μετά ο Παπανδρέου θα τους έριχνε και μια συνεδρίαση υπουργικού συμβουλίου 5 τα χαράματα..
...Και στις 6 το ξημέρωμα να τους ανέβαζε στην ταράτσα του Μαξίμου να δουν την Ανατολή,κι εγκαινιάζοντας τη λειτουργία του νέου Υπουργείου Υγείας,Διατροφής και Άθλησης τους έβαζε και να κάνουν πρωινή γυμναστική..."έλα να βλέπω τα υπουργάκια μου...ανάταση!,χεράκια πάνω...χεράκια κάτω..διάταση!..ανοίγουμε τα ποδαράκια τώρα!...Πάγκαλε,σταμάτα να ρουφάς την κοιλιά σου!"...ναι,κάτι τέτοιο είναι πρωτότυπο.
Σε αυτό το σημείο ελέγχονται ως ανακριβείς οι πληροφορίες ότι ο Γιώργος,κλέβοντας την ιδέα από αεροπορικές εταιρίες που αυξάνουν την τιμή του εισιτηρίου σε υπέρβαρους,θα την εφαρμόσει και στους χοντρούς της Κυβέρνησης,κόβοντας κονδύλια σε Καστανίδη,Βενιζέλο,Κατσέλη και λοιπούς,αν δεν χάσουν 30 κιλά ο καθένας ώς τα Χριστούγεννα.
Επίσης θέλω να δώσω συγχαρητήρια που σε καιρούς κρίσεως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ φροντίζει τους υπαλλήλους του,υπουργοποιώντας 48 μέλη,το 1/3 της κοινοβουλευτικής του ομάδας,φτιάχνοντας έτσι ένα ολιγομελές σχήμα αν σκεφτούμε πως 110 μένουν εκτός,δίνοντάς τους την έξτρα αμοιβή απ' το υπουργιλίκι τώρα που περικόπτεται ο πενιχρός βουλευτικός τους μισθουλάκος.
Προτείνω πάντως,στην επόμενη αναδόμηση,να έχει προβλεφθεί και μουσικοχορευτικό πρόγραμμα για όσους θέλουν να απολαύσουν από κοντά τις εξελίξεις- πώς μας καλούν τη βραδιά της Πανσελήνου να δούμε το φεγγάρι κι ανοίγουν τους αρχαιολογικούς χώρους-,ελάτε όλοι στο προαύλιο του Μαξίμου,πλούσιο θέαμα,γιγαντοοθόνες μεταφέρουν τα ραβασάκια των αναβαθμισμένων στα μεγκαφωνάκια,στα διαλείμματα παίζει η Καμεράτα του Μεγάρου Μουσικής και τραγουδούν απ' το μπαλκόνι του Μαξίμου ο,δεν θυμάμαι τώρα το ονοματάκι του,σύζυγος της νεοορκισθείσας 'Αννας Νταλάρα και η αγαπημένη αοιδός της κόρης του Γιώργου Δέσποινα Βανδή.
Γενικώς,αυτά τα σοσιαλιστικά χάπενιγκ θα ξυπνήσουν τη μισοκοιμισμένη σοσιαλιστική διάθεση και θα αποτελέσουν συγκλονιστική ώθηση στην κοινωνική δικτύωση και το οpen gove.
Από τη στιγμή μάλιστα που,ευτυχώς,τελευταία στιγμή διεσώθη η ψωνισμένη θεά μου υπουργίνα Θεοδώρα Τζάκρη,αυτό περίτρανα αποδεικνύει πως ο Γιώργος διατηρεί ακμαίο το χιούμορ του και προκρίνει πάντα το θέαμα στο τίποτα.
...Μη σας πω την κακιούλα που κυκλοφορεί,πως δεν έγινε στις 2 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος ο ανασχηματισμός,αλλά έχοντας 8 ώρες διαφορά ήταν 5 η ώρα το απόγεμα ώρα Ανατολικής Ακτής στην Αμερική,για να βλέπουν και να ενημερώνονται τα αφεντικά Χίλαρυ και Ομπάμα.
Αν αυτό δεν μας οδηγεί στη χαρμόσυνη επιβεβαίωση πως ο πρόεδρος παραμένει ένας διεθνιστής και αποτελεί ατραξιόν στην παγκόσμια σκηνή...μα τί άλλο θέλετε βρε αχάριστα;;;!!!
Μήπως ρε παιδιά συνεχίζονται οι ορκομωσίες,μήπως είναι ανοιχτές νέες υποψηφιότητες και προλαβαίνω να ράψω κοστούμι...μα δεν μ' ενημερώνετε,είναι non stop το ριάλιτι;
Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. (Πάλι - Πάντα)
Χιλιάδες σελίδες,δεκάδες ώρες τηλεόρασης και ραδιοφώνου,ένθετα κι αφιερώματα,η εποχική "υποχρέωση" για την ώρα Θεσσαλονίκης.
Τις επόμενες μέρες η λέξη ΔΕΘ,στα χείλη όλων.
Κι οι προβολείς πάλι αναμμένοι στη γεννέθλια πόλη μου.
10 χρόνια μακριά της,ανεβαίνω πια μόνο ως τουρίστας!
Αλλά αυτό κι αν ματώνει περισσότερο την πληγή - αφού όλο σκέφτομαι πώς κατάντησε τόσο απομονωμένη,φοβική,θλιβερά σκοτεινή,κατάμαυρη,προπύργιο θρησκευτικού φανατισμού,ακροδεξιό κάστρο,εθνικιστική παραζάλη ανίκανων τσαρλατάνων.
Αλλά σήμερα δεν θα επιδοθώ σε λογίδριο αιτιών - για τη φυγή φωτισμένων μυαλών απ' την πόλη,για να μείνει εκεί μια ελιτίστικη κλειστή δημοσιο'υ'παλληλική αφρόκρεμα κουτοπόνηρων δημοσιοσχετιστών,ξεκομένων απ' την καθημερινότητα,που εξαργύρωσαν τον ευφησυχασμό τους με αραχτοσυμβόλαια σε αραχνιασμένα ΜΜΕ,για τη γραφειοκρατία μέτριων πολιτικάντηδων που στέγνωσαν αναζήτηση κι ιδεολογία αρκεί να επιβληθεί η κρατικοδίαιτη εξουσία τους..
(Εντάξει,δεν...αλλά τα είπα!)
Για τη Διεθνή 'Εκθεση θέλω να σας πω...κάνοντας πίσω,στην πόλη της παιδικής μου ηλικίας.
Λίγο μετά τα μέσα της 10ετίας του '70 και λίγες μέρες πριν εμείς,κατάμαυρα πιτσιρίκια καλοκαιρινού τριμήνου στη θάλασσα,επιστρέφουμε στα μισητά θρανία του 91ου Δημοτικού Σχολείου,με τις τάξεις των 55 μαθητών και της ημίτρελλης γριάς δασκάλας που επιβράβευε τους επιμελητές να κρατούν στο σπίτι τους τα βράδυα την αλουμινένια βέργα με την οποία έλυνε τις διαφορές της μαζί μας,περιμέναμε ως τελευταία πινελιά διακοπών,με λαχτάρα,το Σάββατο των εγκαινίων της ΔΕΘ.
Η μαμά έπιανε το σίδερο νωρίς,τα καλά τα Κυριακάτικα ρούχα,μετά έφτιαχνε το μεσημέρι τα μαλλιά της κώτσο με τόνους λακ βεβαίως.
Ενδιαμέσως χτυπούσαν κουδούνια και τηλέφωνο,να οργανωθεί η κάθοδος στο κέντρο,οι μπαμπάδες των φίλων αρνιόταν τα αυτοκίνητα-εκεί ακούσαμε την πρωτοφανέρωτη λέξη "μποτιλιάρισμα" -,ο μπαμπάς το επικύρωνε,με λεωφορείο φεύγουμε,που είναι ,τιμής ένεκεν της Εκθέσεως,"ελευθέρας",να πάμε να τριγυρίσουμε τα περίπτερα νωρίς,πριν αρχίσει η γιορτή.
Στην είσοδο απ' την πλευρά της ΧΑΝΘ,με την αψίδα πάνω απ' το ζαλισμένο θαυμασμού βλέμμα μας,τοποθετούμε το ειδικό κέρμα εισόδου,με χαραγμένη διαγώνια γραμμή και ανάγλυφη τη λέξη ΔΕΘ,στις πρώτες ηλεκτρικές μπάρες που θα χρησιμοποιήσουμε στις ουρές της ζωής μας-ανατριχιάζω ακόμη!
Και ξεχυνόμαστε μέσα!
Να περιηγηθούμε σ' όλους τους χώρους,κάθε κτήριο κι έκθεση μιας άγνωστής μας χώρας,ξεκινούσαμε πάντα απ' τις "συμμάχους"-έτσι οι γονείς μας τις ξεχώριζαν-,Γαλλία,Ιταλία,Γερμανία,Δυτική ασφαλώς!,την Ανατολική,των αντιπάλων κομμουνιστών την είχαν πάντοτε εντός του περιπτέρου που με δέος αφήναμε λίγο πριν το τέλος,το εχθρικό έδαφος της υπερδυνάμεως 'Ενωση Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών - εκεί μέναμε ως πιτσιρίκια άφωνα,λόγω μεγεθών,όλα τεράστια,τρακτέρ,μηχανήματα,διαστημόπλοια Γκαγκάριν,βιομηχανικά πάνελ,γιγάντιες οθόνες με παρελάσεις κι εμβατήρια,και ψυχρά αγέλαστα βλέμματα...
Γι αυτό και η τελευταία επίσκεψη,ήταν πάντα το αντίπαλον δέος,περίπτερο ΗΠΑ,η χαρά του παιδιού,πάρτυ,σημαιάκια,ευτυχισμένοι Μίκυ και Γκούφυ αγκάλιαζαν παιδάκια,μαυρούληδες με κάτασπρα δόντια μοιράζουν κονκάρδες,γλειφιντζούρια,γλυκά,καραμέλες,και ω! ναι! κόκα κόλες!!!,μας κυνηγούσαν οι γονείς μην πιούμε μονοκοπανιά πάνω από 3-4...(ο θρίαμβος της προπαγάνδας ξεκινά απ' το σχολειό,ε;)
Μετά τη συλλογή χιλιάδων διαφημιστικών που γέμιζαν σακούλες βάρους που μόνο γυμνασμένα μπράτσα θα σήκωναν,ερχόταν η κορύφωση της χαράς του μικρούλη...μπαίνουμε στο Λούνα Παρκ!...Φώτα,χρώματα,παιχνίδι,αναλάμβαναν δράση συνοδού οι γιαγιάδες κι οι παπούδες,γιατί οι "μεγάλοι" αποσύρθηκαν στα γρασίδια,γύρω απ' τα τραπεζάκια για μεζέδες και μαύρη FIX στο μεγάλο ποτήρι.
Εκεί καταλήγουμε κι εμείς,καταπονεμένοι απ' τα ουρλιαχτά και τη χαρά στα συγκρουόμενα,την αλυσίδα,την μπαλαρίνα,το τρενάκι-φάντασμα...σε μας το αραλίκι είχε χοτ ντογκ με-επιτρεπόμενη,μόνο για κείνο το μαγικό βράδυ της Έκθεσης-ασύλληπτη ποσότητα κέτσαπ και μουστάρδας,ενώ κρυφά δήθεν,με περηφάνια,ο αγαπημένος θείος μας "άφηνε" να δοκιμάσουμε απ' τον αφρό της μπίρας...
Και η πιο περίλαμπρη ώρα έφτανε!,γύρω στις 10,η ώρα των πυροτεχνημάτων.
Λουζόταν ο ουρανός εκπυρσοκροτήσεις,βολίδες χιλιόχρωμες,σχέδια στη νύχτα φωτεινά λουλούδια,μπουκέτα αστέρια,μπαλόνια,ένα απίθανο οπτικοακουστικό υπερθέαμα( - άσχετο αν ο μικρός που σας γράφει ήτο χέστης,τρόμαζα και για καλό και για κακό πλησίαζα διακριτικά τον μητρικό ποδόγυρο...)
Τρισευτυχισμένα παιδάκια πίσω στο σπίτι,πέφτοντας ξερά για ύπνο με φωτεινά όνειρα χωρίς κακούς δράκους,για κείνη τη μέρα γιορτής στην πιο όμορφη πόλη τού γνωστού μας κόσμου των 7-8 χρόνων...
'Οπως λέει κι ο "δικός" μας Νιόνιος,τα παιδιά μεγάλωσαν και φύγαν απ' το σπίτι...φύγαν κι άλλοι πολλοί...οι παπούδες κι οι γιαγιάδες πήγαν ταξίδι με τις πιο λατρεμένες θειες που ορμούσαν για ρουφηχτά φιλιά και τσιμπήματα στα μάγουλα...κι ο μπαμπάς χαμογελά γελαστός απ' τον ουρανό.."ε! μικρέ,έφτασαν οι μέρες της Διεθνούς Εκθέσεως!"...
...Οι παρέες της αλάνας και του πάρκου σκόρπισαν στα χρόνια της ενηλικίωσης,τώρα οι γιορτές περιορίστηκαν λόγω κρίσης και συμπυκνώθηκαν συλλογικότητας.
(Ευτυχώς ξαναβγήκε η FIX,αλλά όχι στο εκπληκτικό μπουκάλι της πρώτης φουρνιάς και πυροτεχνήματα πιο εντυπωσιακά περιμέναμε την Ολυμπιάδα για να σβήσει εκείνα της μνήμης).
Αυτή η ρημάδα η μνήμη δεν κουράζεται ποτέ,λίγο υγραίνει τα μάτια η νοσταλγία,λίγο μια πικρή συνειδητοποίηση πως το γλέντι ανέμελης ζωής είναι αυτό που χάθηκε ανεπιστρεπτί και τα εγκαίνια καμιάς έκθεσης δεν φέρνουνε πια ελπίδα.
Ας είναι.
Καλή ΔΕΘ συμπατριωτάκια,Σαλονικιοί συντοπίτες της ψυχής μου!
Τις επόμενες μέρες η λέξη ΔΕΘ,στα χείλη όλων.
Κι οι προβολείς πάλι αναμμένοι στη γεννέθλια πόλη μου.
10 χρόνια μακριά της,ανεβαίνω πια μόνο ως τουρίστας!
Αλλά αυτό κι αν ματώνει περισσότερο την πληγή - αφού όλο σκέφτομαι πώς κατάντησε τόσο απομονωμένη,φοβική,θλιβερά σκοτεινή,κατάμαυρη,προπύργιο θρησκευτικού φανατισμού,ακροδεξιό κάστρο,εθνικιστική παραζάλη ανίκανων τσαρλατάνων.
Αλλά σήμερα δεν θα επιδοθώ σε λογίδριο αιτιών - για τη φυγή φωτισμένων μυαλών απ' την πόλη,για να μείνει εκεί μια ελιτίστικη κλειστή δημοσιο'υ'παλληλική αφρόκρεμα κουτοπόνηρων δημοσιοσχετιστών,ξεκομένων απ' την καθημερινότητα,που εξαργύρωσαν τον ευφησυχασμό τους με αραχτοσυμβόλαια σε αραχνιασμένα ΜΜΕ,για τη γραφειοκρατία μέτριων πολιτικάντηδων που στέγνωσαν αναζήτηση κι ιδεολογία αρκεί να επιβληθεί η κρατικοδίαιτη εξουσία τους..
(Εντάξει,δεν...αλλά τα είπα!)
Για τη Διεθνή 'Εκθεση θέλω να σας πω...κάνοντας πίσω,στην πόλη της παιδικής μου ηλικίας.
Λίγο μετά τα μέσα της 10ετίας του '70 και λίγες μέρες πριν εμείς,κατάμαυρα πιτσιρίκια καλοκαιρινού τριμήνου στη θάλασσα,επιστρέφουμε στα μισητά θρανία του 91ου Δημοτικού Σχολείου,με τις τάξεις των 55 μαθητών και της ημίτρελλης γριάς δασκάλας που επιβράβευε τους επιμελητές να κρατούν στο σπίτι τους τα βράδυα την αλουμινένια βέργα με την οποία έλυνε τις διαφορές της μαζί μας,περιμέναμε ως τελευταία πινελιά διακοπών,με λαχτάρα,το Σάββατο των εγκαινίων της ΔΕΘ.
Η μαμά έπιανε το σίδερο νωρίς,τα καλά τα Κυριακάτικα ρούχα,μετά έφτιαχνε το μεσημέρι τα μαλλιά της κώτσο με τόνους λακ βεβαίως.
Ενδιαμέσως χτυπούσαν κουδούνια και τηλέφωνο,να οργανωθεί η κάθοδος στο κέντρο,οι μπαμπάδες των φίλων αρνιόταν τα αυτοκίνητα-εκεί ακούσαμε την πρωτοφανέρωτη λέξη "μποτιλιάρισμα" -,ο μπαμπάς το επικύρωνε,με λεωφορείο φεύγουμε,που είναι ,τιμής ένεκεν της Εκθέσεως,"ελευθέρας",να πάμε να τριγυρίσουμε τα περίπτερα νωρίς,πριν αρχίσει η γιορτή.
Στην είσοδο απ' την πλευρά της ΧΑΝΘ,με την αψίδα πάνω απ' το ζαλισμένο θαυμασμού βλέμμα μας,τοποθετούμε το ειδικό κέρμα εισόδου,με χαραγμένη διαγώνια γραμμή και ανάγλυφη τη λέξη ΔΕΘ,στις πρώτες ηλεκτρικές μπάρες που θα χρησιμοποιήσουμε στις ουρές της ζωής μας-ανατριχιάζω ακόμη!
Και ξεχυνόμαστε μέσα!
Να περιηγηθούμε σ' όλους τους χώρους,κάθε κτήριο κι έκθεση μιας άγνωστής μας χώρας,ξεκινούσαμε πάντα απ' τις "συμμάχους"-έτσι οι γονείς μας τις ξεχώριζαν-,Γαλλία,Ιταλία,Γερμανία,Δυτική ασφαλώς!,την Ανατολική,των αντιπάλων κομμουνιστών την είχαν πάντοτε εντός του περιπτέρου που με δέος αφήναμε λίγο πριν το τέλος,το εχθρικό έδαφος της υπερδυνάμεως 'Ενωση Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών - εκεί μέναμε ως πιτσιρίκια άφωνα,λόγω μεγεθών,όλα τεράστια,τρακτέρ,μηχανήματα,διαστημόπλοια Γκαγκάριν,βιομηχανικά πάνελ,γιγάντιες οθόνες με παρελάσεις κι εμβατήρια,και ψυχρά αγέλαστα βλέμματα...
Γι αυτό και η τελευταία επίσκεψη,ήταν πάντα το αντίπαλον δέος,περίπτερο ΗΠΑ,η χαρά του παιδιού,πάρτυ,σημαιάκια,ευτυχισμένοι Μίκυ και Γκούφυ αγκάλιαζαν παιδάκια,μαυρούληδες με κάτασπρα δόντια μοιράζουν κονκάρδες,γλειφιντζούρια,γλυκά,καραμέλες,και ω! ναι! κόκα κόλες!!!,μας κυνηγούσαν οι γονείς μην πιούμε μονοκοπανιά πάνω από 3-4...(ο θρίαμβος της προπαγάνδας ξεκινά απ' το σχολειό,ε;)
Μετά τη συλλογή χιλιάδων διαφημιστικών που γέμιζαν σακούλες βάρους που μόνο γυμνασμένα μπράτσα θα σήκωναν,ερχόταν η κορύφωση της χαράς του μικρούλη...μπαίνουμε στο Λούνα Παρκ!...Φώτα,χρώματα,παιχνίδι,αναλάμβαναν δράση συνοδού οι γιαγιάδες κι οι παπούδες,γιατί οι "μεγάλοι" αποσύρθηκαν στα γρασίδια,γύρω απ' τα τραπεζάκια για μεζέδες και μαύρη FIX στο μεγάλο ποτήρι.
Εκεί καταλήγουμε κι εμείς,καταπονεμένοι απ' τα ουρλιαχτά και τη χαρά στα συγκρουόμενα,την αλυσίδα,την μπαλαρίνα,το τρενάκι-φάντασμα...σε μας το αραλίκι είχε χοτ ντογκ με-επιτρεπόμενη,μόνο για κείνο το μαγικό βράδυ της Έκθεσης-ασύλληπτη ποσότητα κέτσαπ και μουστάρδας,ενώ κρυφά δήθεν,με περηφάνια,ο αγαπημένος θείος μας "άφηνε" να δοκιμάσουμε απ' τον αφρό της μπίρας...
Και η πιο περίλαμπρη ώρα έφτανε!,γύρω στις 10,η ώρα των πυροτεχνημάτων.
Λουζόταν ο ουρανός εκπυρσοκροτήσεις,βολίδες χιλιόχρωμες,σχέδια στη νύχτα φωτεινά λουλούδια,μπουκέτα αστέρια,μπαλόνια,ένα απίθανο οπτικοακουστικό υπερθέαμα( - άσχετο αν ο μικρός που σας γράφει ήτο χέστης,τρόμαζα και για καλό και για κακό πλησίαζα διακριτικά τον μητρικό ποδόγυρο...)
Τρισευτυχισμένα παιδάκια πίσω στο σπίτι,πέφτοντας ξερά για ύπνο με φωτεινά όνειρα χωρίς κακούς δράκους,για κείνη τη μέρα γιορτής στην πιο όμορφη πόλη τού γνωστού μας κόσμου των 7-8 χρόνων...
'Οπως λέει κι ο "δικός" μας Νιόνιος,τα παιδιά μεγάλωσαν και φύγαν απ' το σπίτι...φύγαν κι άλλοι πολλοί...οι παπούδες κι οι γιαγιάδες πήγαν ταξίδι με τις πιο λατρεμένες θειες που ορμούσαν για ρουφηχτά φιλιά και τσιμπήματα στα μάγουλα...κι ο μπαμπάς χαμογελά γελαστός απ' τον ουρανό.."ε! μικρέ,έφτασαν οι μέρες της Διεθνούς Εκθέσεως!"...
...Οι παρέες της αλάνας και του πάρκου σκόρπισαν στα χρόνια της ενηλικίωσης,τώρα οι γιορτές περιορίστηκαν λόγω κρίσης και συμπυκνώθηκαν συλλογικότητας.
(Ευτυχώς ξαναβγήκε η FIX,αλλά όχι στο εκπληκτικό μπουκάλι της πρώτης φουρνιάς και πυροτεχνήματα πιο εντυπωσιακά περιμέναμε την Ολυμπιάδα για να σβήσει εκείνα της μνήμης).
Αυτή η ρημάδα η μνήμη δεν κουράζεται ποτέ,λίγο υγραίνει τα μάτια η νοσταλγία,λίγο μια πικρή συνειδητοποίηση πως το γλέντι ανέμελης ζωής είναι αυτό που χάθηκε ανεπιστρεπτί και τα εγκαίνια καμιάς έκθεσης δεν φέρνουνε πια ελπίδα.
Ας είναι.
Καλή ΔΕΘ συμπατριωτάκια,Σαλονικιοί συντοπίτες της ψυχής μου!
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Παρατηρώ το σώμα των δημοσιογράφων όταν μιλούν στις ειδήσεις για τα σενάρια ανασχηματισμού κι εκλογών...
Σφίγγονται τα χέρια τους,τεντώνονται οι μυς του προσώπου,γυαλίζει το μάτι τους.
Είμαι βέβαιος αν ήμουν δίπλα τους,ιδρώτας θα κυλούσε στο λαιμό τους,κι αν ήταν γυμνοί σ' ένα κρεβάτι,μια πληροφορία,πως,ας πούμε,η Τίνα Μπιρμπίλη θ' αντικατασταθεί από τη Σούλα Μπούλα,θα τους προκαλούσε οργασμό ή πρόωρη εκσπερμάτιση.
Σχεδόν τους λυπάμαι,γελάω και μερικές φορές βαριέμαι αφόρητα.
Γι αυτούς,το βλέπεις,το νιώθεις,αποτελεί κορύφωση και υπέρτατη ηδονή,το ρεπορτάζ και το κυνήγι, μα να το πουν ένα δευτερόλεπτο πριν συμβεί,η αγωνία να μεταδώσουν το παρασκήνιο,τί προηγήθηκε στο μυαλό τού Γιώργου,πώς αντέδρασε ο μακαρίτης υπουργός,πώς χασκογελούσε ο ψάρακας στην Μεγάλη του Μαξίμου Σχολή...
...Μα είναι τόσο ασήμαντο για την αληθινή ζωή,την Κυριακή ή τη Δευτέρα μας,άσπρος γάτος-μαύρος γάτος,αρκεί να πιάνει τα ποντίκια,σκασίλα μας ποιος θα γίνει υπουργός,αν ο πρίγκηψ των Τουριστικών Ακινήτων Γερουλάνος αναδομηθεί κι αν δακρύσει (πάλι!πάλι!) ο Λομβέρδος στον αποχαιρετηστήριο λόγο του στο πολυπληθές υπαλληλικό του προσωπικό κλακαδόρων.
Οι υπουργοί δεν είναι οι πρωταγωνιστές για τις βραδυνές παραστάσεις των μήντια.
Να δουλέψουν μπορούν;
Να βρουν μια ιδέα και να την υλοποιήσουν;
Να βρουν,έστω μία λύση,για δέκα προβλήματα;
Να έχουν στο νου τους οποιαδήποτε δράση,εκτός από το πότε βγουν για χαριτωμενιές στο MEGA;
Γιατί,δεν αμφιβάλω,αυτό είναι το "κύρος" στο "έγκυρο" δελτίο που χαζεύουμε όλοι- το αλισβερίσι τύπου/εξουσίας,οι φανερές προτιμήσεις (Βενιζέλος-Ντόρα),οι κρυφές πλάτες (Πάγκαλος-Κουβέλης),οι αγαπημένοι να μισούμε(Λούκα-Παπουτσής),και λοιποί συσχετισμοί συμφερόντων,συνηθειών,αλληλοκαρφωμάτων,εμπιστοσύνης βάσει φιλικών σχέσεων,ειδικών κονδυλίων και ταξιδιών/δώρων...
...Θυμάμαι όταν η Αριστέα Μπουγάτσου δημοσίευσε στην Ελευθεροτυπία τα εισιτήρια και τις προσκλήσεις για τα ταξίδια και τα τραπεζώματα "του κυρίου και της κυρίας Παύλου Τσίμα" πληρωμένα όλα από τη Ζίμενς,ο εξαίρετος,ευγενής και πάντα! αριστερός δημοσιογράφος έστειλε επιστολή που έλεγε,ναι, πήγα ναι, η Ζίμενς πλήρωνε,δεν είναι δα και κάτι κακό,συνηθίζεται οι εταιρίες να προσφέρουν πακέτα φιλοξενίας,μ' έχει στείλει και η VODAFON στο γκραν-πρι φόρμουλα της Κωνσταντινούπολης...και,ρε παιδιά,δεν σας είπα,ο κύριος Χριστοφοράκος είναι συμμαθητής και φίλος μου απ' τα φοιτητικά χρόνια...
Αυτό που ο κ.Τσίμας θεωρεί φυσικό,αυτό ακριβώς έπεσε κεραυνός εν αιθρία στην αφελή,άδολη και αγνή λατρεία μου για το μυαλό και την προσωπικότητά του,αυτό,να πιστέψω κάθε λέξη,κάθε άποψη και κάθε κριτική που κάνεις για ένα σκάνδαλο διαφθοράς - αρκεί να τα γνωρίζω τα τακίμια σου απ΄την αρχή,την ώρα που μαθαίνουμε,που πρωτακούμε το όνομα Χριστοφοράκος, να έχεις τη μαγκιά να βγεις και να πεις,"αγαπητοί μου αναγνώστες,φίλοι τηλεθεατές,μάθετε είμαι κολητάρι του Μιχαλιού,έχουμε φάει μερικά σνίτσελ μαζί,έχω φιλοξενηθεί σε κάτι σουίτες απ' αυτόν,κι έτσι ό,τι σας πω από σήμερα και μετά,να τα φιλτράρετε αλλιώς"....στο ξεκίνημα,όχι αν και όταν κρεμαστείς στα μανταλάκια...
Κάπως έτσι διαλύονται οι "μύθοι" ,έπαψα να δένομαι συναισθηματικά με όποιον υπογράφει κείμενα που ταυτίζομαι,στα μεγάλα σαλόνια δεν έχει αλήθειες,στις ελίτ δε χωράνε ευαισθησίες,άργησα να το αποδεχθώ και να το ψειρίζω-αυτό κάνουν χρόνια τώρα πολλοί,να ψάχνουν πίσω απ' τις λέξεις,σε ποιαν επιρροή ανήκει το κανάλι,σε ποια παρέα συμφερόντων ο μεγάλος σχολιαστής,σε ποιαν αυλή μοιράζονται προσκλήσεις,ποιο λογιστήριο διακινεί μαύρες επιταγές...πόσα χρόνια έχει καταρρεύσει ο μύθος του ανεξάρτητου,αδέσμευτου "λειτουργού"τύπου...και γιατί όχι άλλωστε,πώς ειρωνεύονταν μετρώντας αυγοβραστήρες και λεμονοστίφτες των συνεταίρων τους πολιτικών,ας βρούμε κι εμείς ποιος πιστώνει (πάντα ιδεολογικά,βέεεβαια!) την "αντικειμενικότητά" τους.
Μένω λοιπόν,σήμερα από περιέργεια,καρφωμένος στις ειδήσεις.
Πλησιάζει η λαμπρή ώρα του πρώτου ανασχηματισμού - αν και το κλίμα μοιάζει με ανάρτηση κηδειόχαρτων και νεκρολογίας ανδρών επιφανών -.
Η κυβέρνηση αλλάζει.
Σας βλέπουμε άρχοντες της ενημέρωσης,σας ακούμε.
Ακούστε κι εσείς πως αυτό δεν σημαίνει ότι σας εμπιστευόμαστε,πως σας επικροτούμε,δεν έχει πια αγάπη και θαυμασμό το συμβόλαιο της τηλεθέασης,είμαστε χρόνια υποψιασμένοι.
'Αντε!...5...4...3...2...1..
...Τα μαχαίρια ακονίζονται,τα νύχια λυμάρονται,οι γραβάτες σφίγγονται,το δηλητήριο ανακατεύεται στο σάλιο της πρώτης ατάκας...- αρχίζουν τα γεγονότα στις 8 !!!
Σφίγγονται τα χέρια τους,τεντώνονται οι μυς του προσώπου,γυαλίζει το μάτι τους.
Είμαι βέβαιος αν ήμουν δίπλα τους,ιδρώτας θα κυλούσε στο λαιμό τους,κι αν ήταν γυμνοί σ' ένα κρεβάτι,μια πληροφορία,πως,ας πούμε,η Τίνα Μπιρμπίλη θ' αντικατασταθεί από τη Σούλα Μπούλα,θα τους προκαλούσε οργασμό ή πρόωρη εκσπερμάτιση.
Σχεδόν τους λυπάμαι,γελάω και μερικές φορές βαριέμαι αφόρητα.
Γι αυτούς,το βλέπεις,το νιώθεις,αποτελεί κορύφωση και υπέρτατη ηδονή,το ρεπορτάζ και το κυνήγι, μα να το πουν ένα δευτερόλεπτο πριν συμβεί,η αγωνία να μεταδώσουν το παρασκήνιο,τί προηγήθηκε στο μυαλό τού Γιώργου,πώς αντέδρασε ο μακαρίτης υπουργός,πώς χασκογελούσε ο ψάρακας στην Μεγάλη του Μαξίμου Σχολή...
...Μα είναι τόσο ασήμαντο για την αληθινή ζωή,την Κυριακή ή τη Δευτέρα μας,άσπρος γάτος-μαύρος γάτος,αρκεί να πιάνει τα ποντίκια,σκασίλα μας ποιος θα γίνει υπουργός,αν ο πρίγκηψ των Τουριστικών Ακινήτων Γερουλάνος αναδομηθεί κι αν δακρύσει (πάλι!πάλι!) ο Λομβέρδος στον αποχαιρετηστήριο λόγο του στο πολυπληθές υπαλληλικό του προσωπικό κλακαδόρων.
Οι υπουργοί δεν είναι οι πρωταγωνιστές για τις βραδυνές παραστάσεις των μήντια.
Να δουλέψουν μπορούν;
Να βρουν μια ιδέα και να την υλοποιήσουν;
Να βρουν,έστω μία λύση,για δέκα προβλήματα;
Να έχουν στο νου τους οποιαδήποτε δράση,εκτός από το πότε βγουν για χαριτωμενιές στο MEGA;
Γιατί,δεν αμφιβάλω,αυτό είναι το "κύρος" στο "έγκυρο" δελτίο που χαζεύουμε όλοι- το αλισβερίσι τύπου/εξουσίας,οι φανερές προτιμήσεις (Βενιζέλος-Ντόρα),οι κρυφές πλάτες (Πάγκαλος-Κουβέλης),οι αγαπημένοι να μισούμε(Λούκα-Παπουτσής),και λοιποί συσχετισμοί συμφερόντων,συνηθειών,αλληλοκαρφωμάτων,εμπιστοσύνης βάσει φιλικών σχέσεων,ειδικών κονδυλίων και ταξιδιών/δώρων...
...Θυμάμαι όταν η Αριστέα Μπουγάτσου δημοσίευσε στην Ελευθεροτυπία τα εισιτήρια και τις προσκλήσεις για τα ταξίδια και τα τραπεζώματα "του κυρίου και της κυρίας Παύλου Τσίμα" πληρωμένα όλα από τη Ζίμενς,ο εξαίρετος,ευγενής και πάντα! αριστερός δημοσιογράφος έστειλε επιστολή που έλεγε,ναι, πήγα ναι, η Ζίμενς πλήρωνε,δεν είναι δα και κάτι κακό,συνηθίζεται οι εταιρίες να προσφέρουν πακέτα φιλοξενίας,μ' έχει στείλει και η VODAFON στο γκραν-πρι φόρμουλα της Κωνσταντινούπολης...και,ρε παιδιά,δεν σας είπα,ο κύριος Χριστοφοράκος είναι συμμαθητής και φίλος μου απ' τα φοιτητικά χρόνια...
Αυτό που ο κ.Τσίμας θεωρεί φυσικό,αυτό ακριβώς έπεσε κεραυνός εν αιθρία στην αφελή,άδολη και αγνή λατρεία μου για το μυαλό και την προσωπικότητά του,αυτό,να πιστέψω κάθε λέξη,κάθε άποψη και κάθε κριτική που κάνεις για ένα σκάνδαλο διαφθοράς - αρκεί να τα γνωρίζω τα τακίμια σου απ΄την αρχή,την ώρα που μαθαίνουμε,που πρωτακούμε το όνομα Χριστοφοράκος, να έχεις τη μαγκιά να βγεις και να πεις,"αγαπητοί μου αναγνώστες,φίλοι τηλεθεατές,μάθετε είμαι κολητάρι του Μιχαλιού,έχουμε φάει μερικά σνίτσελ μαζί,έχω φιλοξενηθεί σε κάτι σουίτες απ' αυτόν,κι έτσι ό,τι σας πω από σήμερα και μετά,να τα φιλτράρετε αλλιώς"....στο ξεκίνημα,όχι αν και όταν κρεμαστείς στα μανταλάκια...
Κάπως έτσι διαλύονται οι "μύθοι" ,έπαψα να δένομαι συναισθηματικά με όποιον υπογράφει κείμενα που ταυτίζομαι,στα μεγάλα σαλόνια δεν έχει αλήθειες,στις ελίτ δε χωράνε ευαισθησίες,άργησα να το αποδεχθώ και να το ψειρίζω-αυτό κάνουν χρόνια τώρα πολλοί,να ψάχνουν πίσω απ' τις λέξεις,σε ποιαν επιρροή ανήκει το κανάλι,σε ποια παρέα συμφερόντων ο μεγάλος σχολιαστής,σε ποιαν αυλή μοιράζονται προσκλήσεις,ποιο λογιστήριο διακινεί μαύρες επιταγές...πόσα χρόνια έχει καταρρεύσει ο μύθος του ανεξάρτητου,αδέσμευτου "λειτουργού"τύπου...και γιατί όχι άλλωστε,πώς ειρωνεύονταν μετρώντας αυγοβραστήρες και λεμονοστίφτες των συνεταίρων τους πολιτικών,ας βρούμε κι εμείς ποιος πιστώνει (πάντα ιδεολογικά,βέεεβαια!) την "αντικειμενικότητά" τους.
Μένω λοιπόν,σήμερα από περιέργεια,καρφωμένος στις ειδήσεις.
Πλησιάζει η λαμπρή ώρα του πρώτου ανασχηματισμού - αν και το κλίμα μοιάζει με ανάρτηση κηδειόχαρτων και νεκρολογίας ανδρών επιφανών -.
Η κυβέρνηση αλλάζει.
Σας βλέπουμε άρχοντες της ενημέρωσης,σας ακούμε.
Ακούστε κι εσείς πως αυτό δεν σημαίνει ότι σας εμπιστευόμαστε,πως σας επικροτούμε,δεν έχει πια αγάπη και θαυμασμό το συμβόλαιο της τηλεθέασης,είμαστε χρόνια υποψιασμένοι.
'Αντε!...5...4...3...2...1..
...Τα μαχαίρια ακονίζονται,τα νύχια λυμάρονται,οι γραβάτες σφίγγονται,το δηλητήριο ανακατεύεται στο σάλιο της πρώτης ατάκας...- αρχίζουν τα γεγονότα στις 8 !!!
ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ ΚΥΡΙΟΙ FREE PRESS
Αν για κάτι χαίρομαι που έφυγε το καλοκαίρι είναι γιατί μπορώ πάλι,κάθε Πέμπτη πρωί στις 8,πριν τη δουλειά,ν' ανηφορίζω την Πανόρμου για να βρω τα...αγχολυτικά μου,την ATHENS VOICE και τη LIFO.
Τα διαβάζω πάντα απόγεμα ως ιεροτελεστία ανάγνωσης,σελίδες που φαντάζομαι γράφτηκαν νύχτα με φεγγαράδα (ή καταιγίδα), με αλκοόλ (σίγουρο!), με χάπια (λες...)- κι ελπίζω με αγκαλιά γεμάτη-ή έστω γεμάτη όνειρα.
Ύφος μποέμ,λίγο "κάφτε τα όλα,δε γαμιέται τί είναι η ζωή",κι εσάνς φυγής,της πληγωμένης,λιγάκι ευφησυχασμένης και σνομπ,αστικής και ψιλοβολεμένης νέας δημοσιογραφίας.
Αν και ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι "εγκέφαλοί" τους,Φώτης Γεωργελές και Στάθης Τσαγκαρουσιάνος δεν ένωσαν την τρέλα τους να γίνει πυρηνική έκρηξη αισθημάτων,και δεν δέχομαι ως αιτία τη ματαιοδοξία της πρωτιάς να δηλητηριάζει μεγάλες καρδιές (που θέλω ο αφελής να είναι κι οι δυο τους).
Αυτοί κι οι συνεργάτες τους γουστάρουν ακόμη να εκτυπώνουν αυτό που φαντάζονται και μυρίζονται πως είναι η αναπνοή μιας πόλης...τους στέλνω ευχές για έμπνευση και δημιουργία!
Γνωρίζω μόνο τις φωτογραφίες τους,έχω στείλει επιθετικά φαξ και μελιστάλαχτα γράμματα,κάποια τα δημοσίευσαν κι εκείνα για τα οποία ορκιζόμουν θα τους κινούσαν το ενδιαφέρον να πουν "πω.πω τί ωραία τα λέει αυτός!"...τα έφαγε η λήθη του τυπογραφείου.
Είμαι εθισμένος.
Κυρίως όταν διαφωνώ,φτιάχνομαι να τους την πω.
Για τη χρόνια αδυναμία τους, τούς συγχωρώ κι ας με τσατίζουν,γιατί μας αγνοούν,"εμάς",τους "κανονικούς",με τα 8ωρα,τα 900 ευρώ το μήνα,τις οικογενειακές υποχρεώσεις,τις εξόδους που αντέχουν ώς τα μεσάνυχτα αφού το ξυπνητήρι ρυθμίστηκε στις 6.
Εμάς που δεν ασχολείται ( με τί θέλουμε,πως περνάμε,πού πάμε,τί ακούμε,τί διαβάζουμε ) ο κύκλος της μηντιοκαλλιτεχνίας στο status ισχύος κι εξουσίας της.
Αφού και σε μας σιγοκαίει η φλόγα για καλύτερη ζωή,έχουμε πάθος (και χωρίς κατάποση οινοπνεύματος),έρωτες χωρίς να μιλάμε βρώμικα,κραιπάλες χωρίς εκτόνωση διά της προβολής τους,φαντασία χωρίς σκανάρισμα.
Μ' αρέσει να διαβάζω για τη μουσική που προτείνουν-κι ιδέα να μην έχω γι αυτή,να θέλω μεταφραστή για τις τεχνολογικές συμβουλές τους,να μην ηδονίζομαι για το νέο i-phone,να χασκογελώ για την εμμονή μου να θεωρούμαι πρωτόγονος που απαρνιέμαι τα "ευαγγέλιά" τους,το facebook και το twitter.
Μ' αρέσει το αεράκι τους,φωνές ελεύθερες,ήσυχες στη φθορά τους,ήρεμες στον πανικό τους,σίγουρες στις γνώσεις τους,ανοιχτές σ' όσα καινούργια ξεφυτρώνουν στη γη και την καρδιά των ανθρώπων.
Ζηλεύω πολλές φορές τα μυαλά που είναι μαζεμένα εκεί.
Τους χαίρομαι.
Ταυτίζομαι,χάνομαι,ονειρεύομαι,πορώνομαι με υπογραφές,νιώθω συμμέτοχος παρέας φίλων που αντέχουν ακόμα και ψάχνουν και ψάχνονται (κι ας καταλαβαίνω αμέσως πότε "πρέπει" να καταφύγουν σε κλισέ-αφιερώματα ρουτινιάρικα, υποχρεώσεις στους διαφημιστές τους).
Κι αν μου πείτε,σαν πολύ αθώα τα βλέπω,κι είναι απλώς ένα πιο σύγχρονο παιχνίδι επιρροής μ' εξουσιολάγνους νέας αγοράς...αφήστε με να είμαι αθώος και να μην παραδέχομαι πως πίσω από ταξίδια στα ηλιοβασιλέματα,βουτιές σε νερά κρυστάλλινα και φιλιά σε σκοτάδια φωτισμένων ψυχών...κρύβονται διακινητές κι οργανωτές προπαγάνδας κι επιβολής κουλτούρας.
Ας μείνει κάτι ανέγγιχτο,μακριά απ'τους δαιδαλώδεις λαβυρίνθους της κυνικότητας και των ισολογισμών.
Τα free press ξεπλένουν τις αμαρτίες των συγκροτημάτων τύπου,αποδεικνύουν πως έρευνα,γνώμη,άποψη,ρεπορτάζ και ακονισμένο μυαλό,έχουν φωνή και κρατούν απέναντι τα συστήματα επιβολής,κρατικής κι επιχειρηματικής παράδοσης.
Μακάρι ν' αντιμετωπίσουν την φτώχεια ιδεών,την άρνηση ανάγνωσης,τον ανταγωνισμό της φτήνιας και της χυδαιότητας, την κρίση που σαρώνει τη σκέψη.
Ειλικρινώς θαυμαστής και συνταξιδιώτης.
Τα διαβάζω πάντα απόγεμα ως ιεροτελεστία ανάγνωσης,σελίδες που φαντάζομαι γράφτηκαν νύχτα με φεγγαράδα (ή καταιγίδα), με αλκοόλ (σίγουρο!), με χάπια (λες...)- κι ελπίζω με αγκαλιά γεμάτη-ή έστω γεμάτη όνειρα.
Ύφος μποέμ,λίγο "κάφτε τα όλα,δε γαμιέται τί είναι η ζωή",κι εσάνς φυγής,της πληγωμένης,λιγάκι ευφησυχασμένης και σνομπ,αστικής και ψιλοβολεμένης νέας δημοσιογραφίας.
Αν και ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι "εγκέφαλοί" τους,Φώτης Γεωργελές και Στάθης Τσαγκαρουσιάνος δεν ένωσαν την τρέλα τους να γίνει πυρηνική έκρηξη αισθημάτων,και δεν δέχομαι ως αιτία τη ματαιοδοξία της πρωτιάς να δηλητηριάζει μεγάλες καρδιές (που θέλω ο αφελής να είναι κι οι δυο τους).
Αυτοί κι οι συνεργάτες τους γουστάρουν ακόμη να εκτυπώνουν αυτό που φαντάζονται και μυρίζονται πως είναι η αναπνοή μιας πόλης...τους στέλνω ευχές για έμπνευση και δημιουργία!
Γνωρίζω μόνο τις φωτογραφίες τους,έχω στείλει επιθετικά φαξ και μελιστάλαχτα γράμματα,κάποια τα δημοσίευσαν κι εκείνα για τα οποία ορκιζόμουν θα τους κινούσαν το ενδιαφέρον να πουν "πω.πω τί ωραία τα λέει αυτός!"...τα έφαγε η λήθη του τυπογραφείου.
Είμαι εθισμένος.
Κυρίως όταν διαφωνώ,φτιάχνομαι να τους την πω.
Για τη χρόνια αδυναμία τους, τούς συγχωρώ κι ας με τσατίζουν,γιατί μας αγνοούν,"εμάς",τους "κανονικούς",με τα 8ωρα,τα 900 ευρώ το μήνα,τις οικογενειακές υποχρεώσεις,τις εξόδους που αντέχουν ώς τα μεσάνυχτα αφού το ξυπνητήρι ρυθμίστηκε στις 6.
Εμάς που δεν ασχολείται ( με τί θέλουμε,πως περνάμε,πού πάμε,τί ακούμε,τί διαβάζουμε ) ο κύκλος της μηντιοκαλλιτεχνίας στο status ισχύος κι εξουσίας της.
Αφού και σε μας σιγοκαίει η φλόγα για καλύτερη ζωή,έχουμε πάθος (και χωρίς κατάποση οινοπνεύματος),έρωτες χωρίς να μιλάμε βρώμικα,κραιπάλες χωρίς εκτόνωση διά της προβολής τους,φαντασία χωρίς σκανάρισμα.
Μ' αρέσει να διαβάζω για τη μουσική που προτείνουν-κι ιδέα να μην έχω γι αυτή,να θέλω μεταφραστή για τις τεχνολογικές συμβουλές τους,να μην ηδονίζομαι για το νέο i-phone,να χασκογελώ για την εμμονή μου να θεωρούμαι πρωτόγονος που απαρνιέμαι τα "ευαγγέλιά" τους,το facebook και το twitter.
Μ' αρέσει το αεράκι τους,φωνές ελεύθερες,ήσυχες στη φθορά τους,ήρεμες στον πανικό τους,σίγουρες στις γνώσεις τους,ανοιχτές σ' όσα καινούργια ξεφυτρώνουν στη γη και την καρδιά των ανθρώπων.
Ζηλεύω πολλές φορές τα μυαλά που είναι μαζεμένα εκεί.
Τους χαίρομαι.
Ταυτίζομαι,χάνομαι,ονειρεύομαι,πορώνομαι με υπογραφές,νιώθω συμμέτοχος παρέας φίλων που αντέχουν ακόμα και ψάχνουν και ψάχνονται (κι ας καταλαβαίνω αμέσως πότε "πρέπει" να καταφύγουν σε κλισέ-αφιερώματα ρουτινιάρικα, υποχρεώσεις στους διαφημιστές τους).
Κι αν μου πείτε,σαν πολύ αθώα τα βλέπω,κι είναι απλώς ένα πιο σύγχρονο παιχνίδι επιρροής μ' εξουσιολάγνους νέας αγοράς...αφήστε με να είμαι αθώος και να μην παραδέχομαι πως πίσω από ταξίδια στα ηλιοβασιλέματα,βουτιές σε νερά κρυστάλλινα και φιλιά σε σκοτάδια φωτισμένων ψυχών...κρύβονται διακινητές κι οργανωτές προπαγάνδας κι επιβολής κουλτούρας.
Ας μείνει κάτι ανέγγιχτο,μακριά απ'τους δαιδαλώδεις λαβυρίνθους της κυνικότητας και των ισολογισμών.
Τα free press ξεπλένουν τις αμαρτίες των συγκροτημάτων τύπου,αποδεικνύουν πως έρευνα,γνώμη,άποψη,ρεπορτάζ και ακονισμένο μυαλό,έχουν φωνή και κρατούν απέναντι τα συστήματα επιβολής,κρατικής κι επιχειρηματικής παράδοσης.
Μακάρι ν' αντιμετωπίσουν την φτώχεια ιδεών,την άρνηση ανάγνωσης,τον ανταγωνισμό της φτήνιας και της χυδαιότητας, την κρίση που σαρώνει τη σκέψη.
Ειλικρινώς θαυμαστής και συνταξιδιώτης.
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
ΡΟΜΠΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
Αναρωτιόμουν αν μια ήττα,μια συντριβή,ένας καταποντισμός αποτελούν αφορμή ενδοσκόπησης,εσωτερικής λύτρωσης,αυτοκριτικής,επανακαθορισμού ολόκληρης της υπόλοιπης ζωής αυτού που τα υπόκειται όλα αυτά τα συνταρακτικά..
Ασφαλώς,είναι η απάντηση αν πρόκειται για κοινό θνητό.
Ασφαλώς και ΟΧΙ,αν πρόκειται για τα τέρατα προσωπικοτήτων,ηγετικών μορφών της πολιτικής κάστας των Βουλευτών.
'Οπως ο γιγαντιαίος φάρος σκέψης και παραδείγματος συμπεριφοράς προς μίμησιν,ο άξιος φυτεμένος,χωρίς καν την-ας πούμε δικαιολογία επιλογής απ' τον κόσμο-,αφού εκλέχθηκε χωρίς σταυρό διορισμένος Επικρατείας,μην και τον χάσουμε,απ' τον εξίσου γιγαντοτεράστιο αφεντικό του Ραφηνοξάπλα-...ναι,ομιλώ για τον πάντάξιο βουλευτή της ΝΔ Ευάγγελο Αντώναρο!
Δεν ξέρω αν μάθατε τα γεγονότα.
Επιβιβαζόμενος στο φέρυ της γραμμής Κως-Πάτμος,αρνήθηκε δυο φορές,μια στην είσοδο και μια στο σαλόνι όπου ξαναπροσπάθησε το πλήρωμα να του το παραδώσει,αρνήθηκε λοιπόν να πληρώσει 15,50 ευρώ,το κόστος του εισιτηρίου,λέγοντας κορδομένος,"είμαι βουλευτής Εγώ!"
Αυτό συνέβη τώρα κοντά,στις 18 Ιουλίου.
Όχι στα χρόνια της-αξέχαστης-παντοδυναμίας τού θιάσου Καραμανλή.
Τότε που άστραφτε η αλαζονία στο βλέμμα κι έπιανε παπά απ' τα γένια.
Τώρα!Που,θεωρητικά είχε περάσει χρόνος περισσυλογής για να συμπεράνει γιατί τους έφτυσε ο κόσμος,γιατί οι μόνοι που σπάραξαν με την ήττα τους ήταν οι επιθεωρησιογράφοι,γιατί θα μείνουν στη μνήμη μας για ανέκδοτα και γέλια και γιαούρτια (κεσεδάκι που και ο ίδιος είχε γευτεί προσωπικά σε εστιατόριο των Εξαρχείων).
Κι όμως,είναι Β ο υ λ ε υ τ ή ς ! Στο δικό Τους κόσμο η κλίκα τους θέλει υποκλίσεις κι όλοι σούζα κι όλοι γλειώδεις και με τη γελοία λάμψη,μα τους βλέπεις στα μάτια πώς κοιτάνε επιτιμιτικά το πόπολο,με την πομπώδη,γεμάτη στόμφο έκφραση..."σας παρακαλώ,είμαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου Εγώ!"(χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Κουλέ...).
Το βλέπεις πως μας θεωρούν υποδεέστερους,το παιδί που θα χορέψει μόλις χτυπήσουν παλαμάκια.
Είναι η προσωποποίηση ηθικής παρακμής,σκοτοδίνης,οι ψωνισμένοι της εξουσίας,τα πρότυπα δήθεν όλων μας,οι τιμητές ενός λαού που τον καλούν να σέβεται τους κανόνες της Δημοκρατίας- που τη φτύνουν και τη φτηναίνουν και την εκδίδουν με την αισχρή τους συμπεριφορά...θυμηθείτε τον άλλο γίγαντα αξιών,που θεώρησε πρέπον να κοσμίσει τους διαδρόμους τού Κοινοβουλίου με το πορτραίτο του,μην και οι επισκέπτες δεν χαμηλώσουν το βλέμμα στο ανάστημα του ζωγραφιστού Δημήτρη Σιούφα...!
Δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει τίποτα,φαντάζονται ανήκουν στην ανώτερη τάξη και αξιώνουν να τους υμνούμε,να τους ευλογούμε,δούλοι τους κι ιθαγενείς τους,"περάστε άρχοντα και κάντε μας ό,τι θέλετε!".
'Αρρωστοι,ζαβοί,υποχόνδριοι,εγωιστές,μικρόψυχοι,οι βουλευτές αν και καθρέφτης μας στην εποχή γενικής παρακμής είναι οι τελευταίοι που αρνούνται να οσμιστούν πως η κοινωνία βράζει και ψάχνεται,πέφτουν απ' τα σύννεφα που ξανάγινε της μόδας το χαβαλε-αναρχικό σύνθημα για την πυρκαγιά στο μπουρδέλο τη Βουλή...τόσο λίγοι να ηγηθούν,τόσο μικροί να εμπνεύσουν,τόσο φελοί και θα επιπλεύσουν ακόμα κι αν τους πετάξουμε στη θάλασσα.
Άξιοι οδηγοί στον εξευτελισμό των θεσμών.
Συνυπεύθυνοι ένας προς έναν.
Οι τζαμπατζήδες της Ιστορίας.
Ασφαλώς,είναι η απάντηση αν πρόκειται για κοινό θνητό.
Ασφαλώς και ΟΧΙ,αν πρόκειται για τα τέρατα προσωπικοτήτων,ηγετικών μορφών της πολιτικής κάστας των Βουλευτών.
'Οπως ο γιγαντιαίος φάρος σκέψης και παραδείγματος συμπεριφοράς προς μίμησιν,ο άξιος φυτεμένος,χωρίς καν την-ας πούμε δικαιολογία επιλογής απ' τον κόσμο-,αφού εκλέχθηκε χωρίς σταυρό διορισμένος Επικρατείας,μην και τον χάσουμε,απ' τον εξίσου γιγαντοτεράστιο αφεντικό του Ραφηνοξάπλα-...ναι,ομιλώ για τον πάντάξιο βουλευτή της ΝΔ Ευάγγελο Αντώναρο!
Δεν ξέρω αν μάθατε τα γεγονότα.
Επιβιβαζόμενος στο φέρυ της γραμμής Κως-Πάτμος,αρνήθηκε δυο φορές,μια στην είσοδο και μια στο σαλόνι όπου ξαναπροσπάθησε το πλήρωμα να του το παραδώσει,αρνήθηκε λοιπόν να πληρώσει 15,50 ευρώ,το κόστος του εισιτηρίου,λέγοντας κορδομένος,"είμαι βουλευτής Εγώ!"
Αυτό συνέβη τώρα κοντά,στις 18 Ιουλίου.
Όχι στα χρόνια της-αξέχαστης-παντοδυναμίας τού θιάσου Καραμανλή.
Τότε που άστραφτε η αλαζονία στο βλέμμα κι έπιανε παπά απ' τα γένια.
Τώρα!Που,θεωρητικά είχε περάσει χρόνος περισσυλογής για να συμπεράνει γιατί τους έφτυσε ο κόσμος,γιατί οι μόνοι που σπάραξαν με την ήττα τους ήταν οι επιθεωρησιογράφοι,γιατί θα μείνουν στη μνήμη μας για ανέκδοτα και γέλια και γιαούρτια (κεσεδάκι που και ο ίδιος είχε γευτεί προσωπικά σε εστιατόριο των Εξαρχείων).
Κι όμως,είναι Β ο υ λ ε υ τ ή ς ! Στο δικό Τους κόσμο η κλίκα τους θέλει υποκλίσεις κι όλοι σούζα κι όλοι γλειώδεις και με τη γελοία λάμψη,μα τους βλέπεις στα μάτια πώς κοιτάνε επιτιμιτικά το πόπολο,με την πομπώδη,γεμάτη στόμφο έκφραση..."σας παρακαλώ,είμαι εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου Εγώ!"(χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Κουλέ...).
Το βλέπεις πως μας θεωρούν υποδεέστερους,το παιδί που θα χορέψει μόλις χτυπήσουν παλαμάκια.
Είναι η προσωποποίηση ηθικής παρακμής,σκοτοδίνης,οι ψωνισμένοι της εξουσίας,τα πρότυπα δήθεν όλων μας,οι τιμητές ενός λαού που τον καλούν να σέβεται τους κανόνες της Δημοκρατίας- που τη φτύνουν και τη φτηναίνουν και την εκδίδουν με την αισχρή τους συμπεριφορά...θυμηθείτε τον άλλο γίγαντα αξιών,που θεώρησε πρέπον να κοσμίσει τους διαδρόμους τού Κοινοβουλίου με το πορτραίτο του,μην και οι επισκέπτες δεν χαμηλώσουν το βλέμμα στο ανάστημα του ζωγραφιστού Δημήτρη Σιούφα...!
Δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει τίποτα,φαντάζονται ανήκουν στην ανώτερη τάξη και αξιώνουν να τους υμνούμε,να τους ευλογούμε,δούλοι τους κι ιθαγενείς τους,"περάστε άρχοντα και κάντε μας ό,τι θέλετε!".
'Αρρωστοι,ζαβοί,υποχόνδριοι,εγωιστές,μικρόψυχοι,οι βουλευτές αν και καθρέφτης μας στην εποχή γενικής παρακμής είναι οι τελευταίοι που αρνούνται να οσμιστούν πως η κοινωνία βράζει και ψάχνεται,πέφτουν απ' τα σύννεφα που ξανάγινε της μόδας το χαβαλε-αναρχικό σύνθημα για την πυρκαγιά στο μπουρδέλο τη Βουλή...τόσο λίγοι να ηγηθούν,τόσο μικροί να εμπνεύσουν,τόσο φελοί και θα επιπλεύσουν ακόμα κι αν τους πετάξουμε στη θάλασσα.
Άξιοι οδηγοί στον εξευτελισμό των θεσμών.
Συνυπεύθυνοι ένας προς έναν.
Οι τζαμπατζήδες της Ιστορίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)