ΑΚΑΠΝΗ ΖΩΗ

" Η Ελλάδα από σήμερα σβήνει το τσιγάρο ".

Το ξαναέκοψε και πέρσι επί αειμνήστου Αβραμοπούλου,αλλά από τη θλίψη τής απώλειας μιας τέτοιας αγέρωχης κι αλησμόνητης πολιτικής μορφής,το ξανάρχισε...

Η εκπαίδευση του πληθυσμού επικεντρώνεται στην απεξάρτηση απ' τον καπνό...
Συνειδητή επιλογή αλλαγής τρόπου ζωής;...Όχι - πρόστιμα κι απαγορεύσεις...τη εξαιρέσει καζίνων και σκυλάδικων,εκεί μπορείς ακόμη να καπνίσεις μια σεζόν,κίνητρο δημιουργίας νέων τζογαδόρων,ενδελεχής μελέτη πολιτιστικών νυχτογαβγισμάτων...μην και στενοχωρηθούν οι νταλκαδιασμένοι,μην ενοχληθεί η ώρα των καψούρηδων.

" Η Ελλάδα από σήμερα κόβει το τσιγάρο ".

Δεν κάπνισα ποτέ στη ζωή μου,όχι επειδή δεν το ήθελα,αλλά γιατί όποτε το ξεκινώ,3η -4η μέρα πέφτω στο κρεβάτι με 40 πυρετό κι οξεία φαρυγγίτιδα....
...Το προσπάθησα πολλές φορές,να το αρχίσω...

...Στα 14,όταν πήγα πρώτη φορά χωρίς γονείς κατασκήνωση,μαγκιά και μίμηση των "μεγάλων"...
...Στα 20,τις πρώτες μέρες στο στρατό,για παρηγοριά κι απόδραση της φυλακισμένης διάθεσης...κι άλλη μια,παλιοσειρά,10 μήνες στον 'Εβρο,όταν με 4τρασέλιδο γράμμα-εξομολόγηση,η αγαπημένη μου Σ. μού ζητούσε να μείνουμε φίλοι - άναψα τσιγάρο με τον πιο εφετζίδικο τρόπο που σκέφτηκα,με τις στάχτες απ' τον καμένο φάκελο χωρισμού...
...Στα 30 που έφυγα απ' τη Σαλονίκη κι ήρθα στην Αθήνα,παρέα στις μοναχικές βόλτες των μεγάλων λεωφόρων,να ταιριάξω το ηλιοβασίλεμα με το φουγάρο που με μπαρούτιαζε εντός...

Μάταιος κόπος,είπαμε,τέζα κάτω-άρρωστος.
'Ολα αυτά τα χρόνια απλώς αποτελώ ατραξιόν για τους καπνιστές φίλους μου,όταν τους κάνω καμιά τράκα σε γιορτές,γάμους και βαπτίσεις,χαχανίσματα και πειράγματα για τον τρόπο που το επιχειρώ,για το βήχα και τον πνιγμό αν κατέβει καπνός μέσα.

" Η Ελλάδα από σήμερα σβήνει το τσιγάρο".

Κάτι που απλώς θα ήταν ευκαιρία αλλαγής συνηθειών.
'Οπως Γερμανία,ας πούμε...
...Πρόπερσι,είμαστε με φίλους στη Φρανκφούρτη,βγήκαμε στην παγωμένη,βροχερή νύχτα σε μια μπυραρία,κι εκεί που είμασταν 8 γύρω από ένα τραπέζι,έμεινα μόνος μου,να κρατάω τα κλειδιά της παρέας που απλώς βγήκε έξω για τσιγάρο- έξω εννοούμε μεγάλες τέντες και ομπρέλλες,σόμπες υγραερίου,πάγκους με κόκκινες καρώ κουβερτούλες και τασάκια.
Μετά πάλι μέσα,χαβαλές και σχολιάκια για το ψοφόκρυο και τις νέες γνωριμίες της πίσσας και της νικοτίνης.

Εδώ κοιτούσα έκπληκτος,στην εκπομπή των Λυριτζή-Οικονόμου,παππούδες σε καφενεία της Κρήτης,να δηλώνουν πως αν και το έκοψαν χρόνια θα το ξαναρχίσουν,ο ένας από αντίδραση στις αποφάσεις μιας ανάλγητης κυβέρνησης κι ενάντια στο μνημόνιο,ο άλλος διότι ως περήφανος Κρητίκαρος δεν ανέχεται γενικώς απαγορεύσεις κι " ας έρθει κάποιος να τολμήσει να με σηκώσει απ' την καρέκλα και να με βγάλει έξω!",δήλωσε με αλλόφρων βλέμμα...

Φαντάζομαι σε λίγο θα οργανώνονται εκδρομές,πούλμαν με καπνίζοντες,"7 μέρες ντουμάνιασμα στην αδούλωτη Μεγαλόνησο",το σαλτάρισμα στην υπηρεσία της κρίσης του τουρισμού.

" Η Ελλάδα από σήμερα κόβει το τσιγάρο".

Πριν λίγες βδομάδες νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο ο πεθερός μου,επιδεινώθηκαν πολλαπλά χρόνια προβλήματα υγείας παντού,καρδιά,πνεύμονες,νεφρά..
Εννοείται,το πρώτο που ρώτησε ο γιατρός γράφοντας το ιστορικό του ήταν αν καπνίζει,με περηφάνεια και φωνή στεντόρεια ο πεθερός μου απάντησε "καμιάν εικοσαριά!",ο γιατρός αναψοκοκκινισμένος τον ρώτησε "δεν πιστεύω να μιλάς σοβαρά",κι εκείνος ανταπάντησε για τη μοναδική του παρέα τώρα που δεν μπορεί πουθενά να πάει...εξανέστη ο επιστήμων..."είσαι 10 ώρες συνδεδεμένος κάθε νύχτα με μηχάνημα οξυγόνου,έχεις 2 εμφράγματα,ετοιμάζεσαι για αιμοκάθαρση,δεν μπορείς από αναπνοή να πας ούτε μέχρι την τουαλέτα κι ακόμα θεωρείς παρέα σου το τσιγάρο;"

Πολύ τον συγκίνησε,τον κράτησε τρεις βδομάδες στο θάλαμο για παρακολούθηση κι εξετάσεις,τελευταία Κυριακή νοσηλείας πάμε να του κάνουμε λίγες ώρες παρέα,κάποια στιγμή σηκώνεται με δυσκολία απ' το κρεβάτι,"ωραία μέρα είναι σήμερα,δεν βγαίνουμε λίγο έξω στο μπαλκόνι;"...και βγάζει κάτω απ' το στρώμα μισοάδειο πακέτο 'Ασσο φίλτρο,"βέβαια σήμερα νιώθω αδύναμος,πριν φύγετε φέρτε μου ένα πακέτο γιατί τελειώνουν αυτά!"...και με δυσκολία τραβά για την μπαλκονόπορτα.

Λοιπόν η Ελλάδα θα κόψει το τσιγάρο.
Αν ήταν στο χέρι των μη καπνιζόντων,σίγουρο!
Αν και την υστερία τους δεν την κατάλαβα ποτέ.
Παθιασμένη εναντίωση,με θρησκευτικό φανατισμό και βλέμμα αμερικανότρελου,έτοιμοι ν' αρπάξουν την καραμπίνα και να μπουκάρουν σε λέσχη μιασμάτων καπνιστών και να το κάνουν Κούγκι,εκδικητές νικοτινοκαθαρότητας.
Εκεί,στις γόπες εξαντλείται η οικολογική τους συνείδηση.

" Η Ελλάδα κόβει το τσιγάρο".

Παρακαλώ το δυστυχισμένο όργανο ακάπνου τάξεως που θα προσπαθήσει να επιβάλλει το νόμιμο πρόστιμο στην προστάτιδα αγία των τεκέδων Λιάνα Κανέλη,να με φωνάξει να είμαι σε μια γωνιά να περιγράψω το σκηνικό τρόμου,το λα'ι'κό πανηγύρι ανταρσίας,καινούργιο συκώτι ν' αποκτήσω.

Βάζω ένα στοίχημα,αν η Ελλάδα κόψει το τσιγάρο,να κόψω το κεφάλι μου.
" Η Ελλάδα κόβει το τσιγάρο"...αυτό είναι το πιο σύντομο νέο ανέκδοτο τού φθινοπώρου.