ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

...Δεν είναι μόνο ο τίτλος τού τραγουδιού
-είναι που έχεις ανάγκη πολλές φορές να ξαναγίνεις παιδί
 κι όταν όλα τριγύρω ζορίζουν και δεν αντέχεις άλλο,να το ανοίξεις το παράθυρο και να πεταχτείς έξω,ν'αποδράσεις απ'τα σκούρα,να δραπετεύσεις απ'τις ευθύνες και τα βάσανα
-να νιώσεις πως μπορείς να ξανακάνεις μια σκανταλιά,να φύγεις προς άγνωστη κατεύθυνση,να μη γυρίσεις πίσω.

Είναι ένα παράθυρο και στην ελπίδα
-να συνεχίζεις να πιστεύεις πως υπάρχει διαφυγή κι έχεις μιαν έξοδο κινδύνου,δεν τέλειωσαν όλα,δεν έχεις εγκλωβιστεί,δε σε πήρε από κάτω.

Μαζεύονται πάλι μαύρα σύννεφα,όλα πέφτουν έξω και πάλι τείχη βαριά κι υψωμένα βουνά εμπρος σου
-αναδουλειές,χρέη,υποχρεώσεις,αρρώστιες,αναποδιές-
μια πίεση που δε θυμάσαι πότε αρχίνησε,αλλά δε βλέπεις και πουθενά πότε και πώς θα τελειώσει
(σαν την ατέρμονη διαπραγμάτευση με ΔΝΤ και λοιπούς εταίρους που όλο λένε οδηγεί στο φως της εξόδου απ'το τούνελ κι είναι πάντα ο προβολέας απ'το τρένο που σε κάνει λιάρδα στις σκοτεινές γραμμές με τα ανελέητα μέτρα,
αλά απόψε ας μη μιλάμε για όλα αυτά...)

Τα παράθυρό μας που θέλεις ορθάνοιχτα να μπει αέρας καθαρός είναι τα χρόνια μας της αθωότητας
-ακούγονται τραγούδια και γέλια και χαρές,είναι οι δικοί μας άνθρωποι,αγαπημένοι,οι γονείς,οι φίλοι,οι έρωτες,ακροθαλασσιές,ξαστεριές,υποσχέσεις κι όνειρα της καλύτερης ζωής,σελίδες βιβλία να φτιάχνουν ζωγραφισμένους ορίζοντες,ταξίδια να προσθέτουν μνήμες λουλουδιασμένες, συλλογικότητα,συνοδοιπορία,συντροφικότητα,σύμπνοια,
τα συναρπαστικά των ανακαλύψεων,τόποι,πρόσωπα,ιστορίες,επαφές,πνεύμα και γαλήνη στα πέλαγα,
ταινίες,θέατρα,συναυλίες
-κρατάς  το χέρι της
και λες,αντέχουμε!,προχωράμε
 κι ομορφαίνουμε,καταλαβαίνουμε,εμπιστευόμαστε,μοιραζόμαστε,αγαπάμε.

Τα ερμητικά κλειστά παράθυρα που σε τρομάζουν
-κλειδαμπαρωμένα παντζούρια,τραβηγμένες κουρτίνες,θλίψεις,απώλειες,απουσίες,ξαφνικές στενοχώριες,απρόοπτοι θρήνοι-
δε θέλεις να ζεις,δε θέλεις ν'ακούς,δεν μπορείς να μιλήσεις,δεν έχεις να ζητήσεις βοήθεια,δεν αντέχεις τον πόνο,δεν μπορείς μονάχος πουθενά,δεν αναγνωρίζεις τον κακό σου εαυτό,δεν τολμάς ν'αντιδράσεις στο μίσος των αγριμιών που κατοικούν δίπλα σου,δεν αντιμετωπίζονται οι κραυγές τους,ο φθόνος,οι δεισιδαιμονίες,η θρησκοληψία,οι μονομανίες,η εγωπάθεια,η αδίστακτη επιβίωση επί πτωμάτων,οι κατραπακιές,οι τρικλοποδιές,η κακοήθεια των μανιασμένων ανικανοποίητων,
η ανήθικη λογική ποδοπατήματος γιατί εξακολουθείς να ζητάς αρχές,αξιοπρέπεια,ήθος,γνώση,αλληλεγγύη,ζωτικό χώρο κι ελευθερία.

'Ηλιος και φως σ'ευωδιαστές γλάστρες και τιτιβίσματα και πουλιά αγέρωχα βλέμματα κι αρώματα και τοπία ανοιξιάτικα και καλοκαιρινές αποδράσεις και βουτιές σ'όσα σε μάθαν πώς να γίνεσαι ένα,
πως μαζί μπορούμε καλύτερα,
πως οι υποσχέσεις φτιάξαν πραγματικούς καινούργιους δρόμους ν'αλλάξει η μιζέρια
 κι η φτώχεια της καθημερινότητας τολμά να χτίζει βαθειές ψυχές,να ριζώνουν προσδοκίες και να στολίζονται χρόνια με καθαρά κούτελα,λεβεντιά και περηφάνεια
 κι όλα μας τα πλούτη η αγάπη ετούτη!

Ανοιχτά παράθυρα,ήρεμες κουβέντες,να μαθαίνεις,να ανανεώνεσαι,να ωριμάζεις,να παθιάζεσαι,να συνειδητοποιείς άλλην μια φορά πως τα θαύματα στ'απλά τα πράγματα,
να καταφέρνεις να εξελλίσεσαι (κι όχι να ελίσεσαι σα φίδι)
-να μην έχεις  χρόνο να βαραίνεις που δεν προλαβαίνεις,
πως όλα τριγύρω αλλάζουν και δεν μένουν ίδια και γίνονται κερδισμένα χρόνια αν θ έ λ ε ι ς να είναι τέτοια
-ευτυχισμένος στα βάσανα
-πρόθυμος στις θυσίες
-ευαίσθητος στα σκληροτράχηλα μονοπάτια
-φίλος κι αδελφός,προστάτης στους κατατρεγμένους,συμμέτοχος στην κοινωνία που προοδεύει
-παιδί στα γλέντια,στις τρέλλες δεκτικός,ανέμελα παλαβωμένος στον αφρό των κυμάτων που θα βγάλουν στα λιμάνια των μεγάλων προσδοκιών.

Οπωσδήποτε παράθυρο!
-να πιστεύεις πως έχει ανοίγματα η σκοτεινιά,να ορθώνεσαι δυνατός κι αντίθετα στο ρεύμα
να είναι το κεφάλι έξω,δεν πνίγεσαι,μη σε παρασύρει η μούχλα,η απόγνωση,η ξινίλα,η κλεισούρα,η συντήρηση τελειωμένων μυαλών,οι κατάκοποι κι οι ηττημένοι κι οι παρανο'ι'κοί ψυχαναγκαστικοί μην σε πατήσουν κάτω,οι αρρωστημένοι μισάνθρωποι μη σε κάνουν σαν τα μούτρα τους
-αισιόδοξοςκι αθεράπευτα ρομαντικός,
είναι καλύτερα έτσι /ε ί σ α ι καλύτερος έτσι!
-έχεις Αύριο να δοκιμάσεις,τη χαρά μιας επόμενης μέρας δε θα τη στερηθείς άλλο
-θ'ανοίξεις πάλι το παράθυρο και θα πετάξεις ξανά

-έλα μαζί μου να πάμε μακριά,δεν μάς κρατάει κανείς
-ακόμα κι εδώ τελικά να μείνουμε,έμαθες να πιστεύεις πως και τώρα δα να το αποφασίσουμε,
έχει σημασία πως  μ πο ρ ο ύ μ ε
//και θα φεύγουμε!

ΟΙ ΤΑΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

...2017;...
Πλάκα κάνετε,καλώς ήλθατε στο Νέο Ελληνικό Μεσαίωνα

//18 βουλευτές υποκλίνονται στους Ορθοδοξί Χομε'ι'νί και ζητούν την Ανέγερση τού Υπέρλαμπρου Ναού της Παναγιάς της Ψηφοσυλλέκτριας
-και μάλιστα στο Ζάππειο ή τον Εθνικό Κήπο...πολλά δέντρα έχει εκεί μέσα και τις νύχτες γίνονται όργια,οπότε ας φωταγωγηθούν παγκάρια και κολυμπήθρες τού Σιλωάμ και εξομολογητήρια μάρμαρα και αγιογραφίες μην τρέχει το ποίμνιο σερνάμενο στα γόνατα ώς την Τήνο κι έχουν ακριβύνει τα εισιτήρια πλοίων
-δώσε  Αντίδωρον στο πόπολο,οι ψαλμοί των τελειωμένων,ποιοι ψεκασμοί...
ενόρασις διά τον πτωχοποιημένον ασθενή τού Κυρίου Δεηθώμεν...

Κάθε στάση των λεωφορείων δίπλα σ'εκκλησιές και γίνεται μέσα της σταυροπροσκυνήσεως,νέοι,γέροι και παιδιά σε θρησκευτοδέος κι άιντε μετά μη θέλεις να κάψεις τούς Φίληδες που τολμήσαν να σκεφτούν ν'αφαιρεθεί η δεινοπαθούσα μαθητιώσα νεολαία των ληγμένων ρασοφόρων που τής προσδίδουν θυμίαμα και λιβάνια και πατερημά αποστηθίζοντα ως τίμημα αυτογνωσίας της πατρίδος και τούς κανόνες τής ολοκληρωτικής δεσπόδουζας θρησκοληψίας αποδίδουν τιμές κι εδάφια,ατέλειωτες ώρες διδασκαλίας βυζαντινής μεγαλοπρέπειας και παπαμιχαηλίζοντες σταυροφόροι της εξεγέρσεως αγρίες λαύρες φαντασίωσης και κρυφών σχολιών φεγγαρολουσμένες παράνοιες τού Κώστα Πρέκα ευχόμενοι μακαρίαν ζωήν
//στην πυρά,μάγισσες συριζάπλυτοι της Αθε'ί'ας,εδώ είναι Άγιος ο Πα'ί'σιος κι εκατομύρια τρομοκρατημένοι ιθαγενείς πιστεύουν πως δολοφονήθηκε ο Χριστόδουλος που θά μάς ξανέβαζε να συνεχίσουμε τη λειτουργία στην Αγιά Σοφιά (που δεν μάς ενοχλεί που τής δίνει όνομα σε γήπεδον ποδοσφαίρου ένας κομπογιαννίτης της επιχειρηματικής αγυρτίας και τζογαραλητείας)
 κι άλλοι τόσοι φοβούνται πως τα παιδιά τους θα εξισλαμιστούν από τις ορδές των αλλόθρησκων που κατακλύζουν τις ελλαδοπλατείες και της νήσους και θα μάς στείλουν πιλάφι στους παραδείσους οι τζιχαντιστές αν δεν ξέρουμε απ'εξω τα Ευαγγέλια και τον ύμνο της Αναστάσεως δεν τον ξεπουλήσουμε για μια πιατέλα μαγειρίτσα γρήγορα γρήγορα ακατάνυκτοι μεγάλο Σάββατο βράδυ της Αποκαλύψεως...

Στα δικαστήρια πάντως,αν πας μάρτυς ή κατηγορούμενος έχεις πλέον επιλογή,α!,έχουμε Αριστερά της προόδου και της Πανοκαμενίασης και σού λέει η κυρία Πρόεδρος στο εδώλειον αν θέλουμε να ορκιστούμε στο Ευαγγέλιον ή με Πολιτικόν όρκον
-και καθώς τούς βλέπεις τούς τηβενοφόρους αδέκαστους σκέφτεσαι αν τολμήσω να ζητήσω Πολιτικόν,η Δίκη θα εξελιχθεί με κουκλοξκλαν άποψη ζυγαριάς προκαταλήψεως και με βλέπω ένοχο για φόνο εκ προμελέτης ιδιαζόντως ειδεχθή
-κι ας πήγα μάρτυρας σε τροχαία παράβασιν που ένας ποδηλάτης έπεσε πάνω σ'έναν πάγκο με ντομάτες και τραυματίστηκε ο πωλών αγγουροματοσαλάταν...

Και ο πανοσκουρλέτης της ξεκάθαρης Αλλαγής των θεσμών έχει φέρει δυο χρόνια τώρα Νομοθεσίαν που επιτρέπεται η Καύσις των Νεκρών και όλοι χειροκροτήσαμε,αγνοοώντας μιαν μικρήν λεπτομέρειαν,ότι για να κατασκευαστούν κιόλας οι χώροι,θέλει απόφασιν Δημάρχου και Περιφεριάρχην,αυτοί που έχουν την Εταιρεία Νεκροαταφεία ΑΕ και βγάζουν τ'άντερά τους από τα τρισάγια,τις κηδείες,τα μνημόσυνα,τα κόλυβα,τα λουλούδια,τα εικονοστάσια,τους καφεδοκονιάκιους νοσταλγούς μακαριτών κάθε εννιάμερα,τρίμηνα,εξάμηνα,χρόνο,εκταφές και χωνευτήρια και πάτερ ελάτε στο άνω διάζωμα όπου ανάψαμε το λιβανιστήριον να πείτε ονόματα θανόντων και δεν έχω πιο ψηλά από εικοσάευρον για τρία λεπτά υπερλάμπρου αποχωρήσεως βλεμμάτων του υπηρεσιακού ιερέως περιοχής Βήτα θέσεως Νεκρού που νωρίτερα μαλλιοτραβιόταν με τον ιερέα της Πρώτης Θέσεως Νεκρού που ετόλμησε και πήγε στον τομέα ευθύνης και καταπάτησε το καθήκον της (παραδο)πίστεως κι έχουν προκηρυχθεί και εξήντα καινούργιες θέσεις νεκροθαφτών και λιποκαθαρτήριων υπαλλήλων με μόρια ανεργίας,φίλων τού άρχοντα και εκτός ΑΕΠ και μελέτην καινούργια απεφάσισεν το Δημοτικόν Συμβούλιον ομοφόνως για εγκαίνια  χώρων υγιεινής με προγράμματα τού ΕΣΠΑ και εδόθη επέκτασις των Κοιμητηρίων τού Ορθοδόξου ποιμνίου κι εκτός σχεδίου και πέφτουν προμήθειες,κατασκευές εκκλησιακών έργων και γραφιοκηδειόσημα
-σιγά που θα χάσουμε μίζα διαρκείας για ένα πιτς φυτίλι κι η στάχτη στο βάζον
...ήμαρτον...

Αγία Οικογένεια και Υπέρλαμπρη Θρησκεία,αγαστή Ιστορική πορεία
-με ψέματα,αίματα,δοσιλόγους και βασανιστές Μακρονήσων και Χούντες και Προδοσίες,όλοι τυφλοί,κουφοί και διαβάζανε και δεν πρόσεξαν την Καταστροφή και την Ισοπέδωση και την Εθνική Ανέχεια  και στη φτώχεια των τόπων τα Μέγαρα των προσευχών,στις καλύβες της Επαρχίας φεγγοβολούν τα Ιερά Χρήματα,δεν είχαν φαγητό,δεν είχαν αποχεύτευση,δεν είχαν στον ήλιο μοίρα στα καπνά,στ'αμπέλια,στα πρόβατα,αλλά τον Μέγα Ναόν σε παγγάρι αδήλωτο Χρήμα δέκα Χρόνια υπέρ Ανεγέρσεως πάντα πιστοί,στο Δίσκο για τους Πληγέντες,στα Βαπτίσια και τους Γάμους οι Υποχρεούντες κουμπαρονονοί τον οβολό τους περικαλώ και μην μάς πείτε πως αλληθωρίζουμε στα πορτοφόλια υμών,μετάνοια
- και ντροπήν που σκέφτεστε πως τα Μοναστήρια είναι στο φιλέτο κάθε δάσους,στα πιο όμορφα χωρικά ύδατα,στα ποτάμια και τις λίμνες θωρηκτά,το όρος των Λαμόγιων,Κράτος εν Κράτει κι υπόκκλισιν κάθε Πρωθυπουργού και Τιμήν τού Προέδρου όλων των Ιδεολογιών να μην υπόκειται στους νόμους και το Σύνταγμα ,εκεί στη Χαλκιδική που έχει Θαύμα πασών των ορθοδόξων επί της γής  κι ιερουργούν οι Εφραίμηδες κάθε μακαρίας μαφίας τού γεννάδιου Έθνους που θέλει Άβατα,ολονυχτίες κι οράματα στα κελιά των μοναχών και της κτηματομεσίας τού Μητροπολίτου,σκανδαλιζόμενοι και ουδέποτε σαρκαζόμενοι...

...μιας αδυναμίας να σκεφτείς,να μάθεις,να αμφισβητήσεις,να εξισώσεις την Αγωνία του Θανάτου με την Αγάπη για τη Ζωή και να δεις τ'ανθρώπινα πάθη ως ευκαιρία να γίνεις κοινός θνητός,απλός,να μοιράζεσαι,να είσαι αλληλέγγυος τού πόνου των Ανθρώπων,διεθνιστής των Συμφορών των Αδυνάμων
-χωρίς Εξουσίες τού Στέματος,της Ραβδου και της μούχλας των βαρεμενοπαραλόγων,να οργίζεσαι τού Άδικου Πολέμου που σφάζονται παιδιά και γυναίκες καταδικάζονται μάγισσες και ασέλγεια κι αρρωστημένα απωθημένα και παιδεραστία και βρωμιά και σδυσωδία ευχών κι αγιασμών

και άει στο διάολο να πάτε κι ακόμα πιο ψηλά σε τόπον χλοερόν και καταψύξεως και Παραδείσιον,σάς το χαρίζω το ατέλειωτον Γκαζόν της Ησυχίας και τής Δευτέρας Παρουσίας,αχ εγώ στο πυρ το Εξώτερον...
αφήστε με να σκορπίσω στάχτη στα πέλαγα,να γίνω θάλασσα κι αέρας Καλοκαίρι
-αυτά είναι οι Θεοί μου,οι φίλοι μου,τα βιβλία και τα τραγούδια μου,όνειρα κι ελπίδες για ξάστερα χρόνια,
μιαν αγκαλιά κι ένα χαμόγελό της η Προσευχή μου
//για την ατέλειωτη Αγάπη μεσημέρι στην Ακρογιαλιά
ΑΜΉΝ.

ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ

Aποσυμπίεση.
Χρειαζόμαστε πάλι γαλανό ουρανό,γλυκό αεράκι,ήσυχα βλέμματα,ραστώνη κι ανέμελους μήνες.

Ο Χειμώνας είναι ανηλεής
-και κρατάει 7 χρόνια
-και δεν είναι φαγούρα,είναι λεηλασία,τυφώνας που ξεχερσώνει τις ζωές ταλαίπωρων ανθρώπων,μάς ξεσκίζει,μάς αποδιοργανώνει,μάς ρίχνει στα σκοτεινά ασυνείδητα μιας φρίκης πολεμικής,
με μανία να γνωρίσουμε φτώχεια,δυστυχία,ορφάνια και την αίσθηση τής απόγνωσης
-καθημερινότητα,να σκύψουμε το κεφάλι οριστικά,να είμαστε τα σκουπίδια της Δύσης,οι υποτακτικοί αφεντάδων και ξένοι στο ίδιο μας το σπίτι
-στην πατρίδα μας επαίτες,χωρίς χαμόγελο,χωρίς πίστη κι ελπίδα καλύτερης ζωής
//οι τελειωμένοι.

Κι αμέριμνοι οι Εκλεκτοί μας της Εξουσίας
συνεχίζουν να πειραματίζονται στου κασίδη το κεφάλι
//διαπραγματεύονται σκληρά κι έχουν σχέδιο//
-το έχουμε ακούσει τόσες φορές,
απ'το Καστελόριζο ώς τα Ζάππεια κι απ'τον πολύπλαγκτο Βενιζέλο ώς τον Νεανία Τσίπρα
και είναι πια το Εθνικό μας Ανέκδοτο

//σιχαμένα άχρηστα κι ανίκανα πλασματάκια,ο πολιτικός μας συρφετός μοιάζει παραδομένος σε μια χαύνωση απραξίας,αφέλειας κι υπόδουλης μεγαλοστομίας,
ένα μπουλούκι συμφεράτζας,ανίδεο,άτολμο,ανοργασμικό,άφαντο της αληθινής ζωής και των καημών των πολιτών τους,
βαριεστημένοι μεσήλικες σε ακαμψία πνεύματος,οράματος και προοπτικής,
μόνο μάσα και κουτάλα κι ένδοξος μπλαμπλα-αυτοθαυμασμός "επιτευγμάτων"
//τόσο ρηχοί,τόσοι ανόητοι,πόσοι γραβατοφορεμένοι αδίστακτοι

-απ'την ψήφο χαντακωμένοι,απ'τον ειδωλολατρικό αποθεωτή ξεθωριασμένοι,απ'την απέχθεια απομακρισμένοι
//σα να γίνονται όλα κάπου μακριά μας,σαν ένα πέπλο σιωπής να κρώζουν και να μην ακούμε,
σαν τσιμεντόμπαλες να μάς κρατούν ακούνητα,παγωμένα στρατιωτάκια,
αλλού εκρήξεις,αλλού αντίδραση και διαμαρτυρία και καταγγελία και κίνηση ιδεών και αλληλεγγύη και συνασπισμοί κινήματα για τον άλλο δρόμο
...εμείς άφαντοι,τσακωμένοι με όλους,κακομοιριασμένοι,απαθείς,αποχαυνωμένοι σε οθόνες και πληκτρολόγια και χάπενινγκ και κινητά όνειρα με χρεώσεις μεγκαμπάιτ ψευδαίσθησης κανονικότητας

//αποστρέφουμε βλέμμα,νου και καρδιά απ'το Σύστημα που μάς φτιάξαν όμοιούς τους
-ολίγιστοι κι εμείς,ασπόνδυλοι,χαμένοι,άρρυθμοι,
απορημένοι πώς ο βάλτος τού μέλλοντος μάς κρατάει ακόμα ζωντανούς χωρίς ανάσα,
σε κώμα χωρίς αύριο,στη λάσπη κραυγαζόντων απολυτοτήτων,στο συρφετό κακοστημένων μεγαλοπιασμένων,στη δυσωδία οικογενειακών μαφιόζικων υπεραξιών διορισμένων εταιρικών θαυμάτων,χειροκροτητές  κλακαδόροι ψεύτικων και χάρτινων αρχηγίσκων,παρακμιακοί διακινητές μαυρισμένων φαιών καθαρμάτων
-δεν μάς ενοχλεί που γύρω μας μεσαίωνας καραδοκεί,που γίναμε συγκοινωνούντα δοχεία φασιστών κι αρρωστημένων δουλικών εγωπαθών τομαριών
//για ένα νεύμα αποκτήνωσης,σαρκοβόρα θηρία να κάψουμε των γειτόνων την αυλή που ανθίζει ακόμα ένα κάποιο βλέμμα αισιοδοξίας και λεβεντιάς και περηφάνειας
-η Κρίση που γέννησε τον Τρομακτικό Εαυτό μας,πρώτους εμάς καταβροχθίζει

Ακόμα αντέχουν αισθήματα
//γίνονται γεγονότα στους μικρόκοσμους τής Τέχνης,ακούμε τραγούδια με βαθειά ψυχή,βλέπουμε θέατρα με καλοκαιρινή αύρα,διαβάζουμε κείμενα αέναης νιότης που επιμένει για δρόμους δυνατούς κι ανθρώπινους
//ολοένα λιγότερη πίστη,μικραίνουν οι αποδοχές κοινού τόπου,κουράζονται οι σωτήριοι διδάσκοντες Ηθους και Προόδου τη χολή,τη μνησικακία,τη ζήλια και το μίσος των Παρασίτων που διαλυτικά χωνεύουν το Χρήμα και την Υποταγή ως μέθη Νέας Αριστοκρατίας των Κακών
//ναι,το Καλό ήταν πάντα Πλειοψηφία σε μια χώρα που δεν επέζησε να δει αν άξιζε η Θυσία τόσων χαμένων χρόνων για φως στο τούνελ
- η Γέννηση μιας άλλης Εποχής,
όλοι μαζί,ελεύθεροι,υγιείς,μορφωμένοι ιδανικών κι αγωνιών
 συνεχιστές της ιστορικότητας και της ανόθευτης κι απείραχτης ποιητικότητας,
 μιας ακρογιαλιάς που θα μάς μάζευε όλους γύρω από μια φωτιά,στο κοινό γλέντι τής επαναστατικής συμπόρευσης για τον καινούργιο θαυμαστό κόσμο που τόσες γενιές ονειρεύτηκαν αληθινό κι όμορφο
//κι έμεινε τελικά μια Ουτοπία άφαντη κι απροσδιόριστη,ένα οριστικό Ψέμα

Πώς ζούμε Σήμερα,τί επιπλέει νικηφόρο δίπλα μας..
τηλεοπτικοί καννιβαλισμοί,χυδαίοι φερέφωνοι μηντιακής προπαγάνδας,επιχειρηματικά κνώδαλα και χαμερπείς τυχάρπαστοι διακινητές μιζαδόροι,χαοτικοί υστερόβουλοι κομματόσκυλοι κατεστημένοι καθηγητάδες,συγγραφείς κοιλιόδουλοι αφεντικών,κοσμοπολίτικα απάνθρωπα φωνασκούντα τιποτένια αλητάκια σε ρόλο νέας τάξης καθοδήγησης,επιστροφή στον πολτοποιημένο χυλό μετριοτήτων,καταρρέοντες διανοητές μισθοφόροι τελματωμένων σαρκοβόρων εξουσιομανιακών τού παρασκηνίου,της αρπακτικής παλαιοδιεφθαρμένης ελίτ που επιμένουν να καταδιώκουν την εξέλιξη και στην εμμονική τους διάθεση να κρατηθούν κολαούζοι των χαρτογιακάδων οικονομικών κυβερνητών μάς χαρίζουν κάθε τι φτηνό ως κόσμημα,κάθε βοθρώζουσα ιδεοληψία ως προοπτική συνδιαλλαγής και την υπεραξία των κλεμένων τους απόδειξη ισχύος και δική μας ασημαντότητα ως υποταγής εγκώμιον
//είμαστε άξιοι της κακιάς μας μοίρας,αμόρφωτοι,τεμπέληδες κι ιθαγενείς που αξίζει μόνο να γίνουμε σερβιτόροι τού Μεγάλου Αφέντη τους.

Κατεβαίνει πιο χαμηλά ο πάτος,ολοένα τον φτάνουμε κι ολοένα γκρεμιζόμαστε στο σκοτάδι της γενικευόμενης πτώσης μιας κοινωνίας που τρεκλίζει και δεν ξανασηκώνει κεφάλι.

Δεν πάει πουθενά,δεν βρίσκω διέξοδο ν'ακουμπήσω μια καθάρια σκέψη,να ριζώσει,να καρπίσει,ν'ανθίσει Άνοιξη,να γίνει βουτιά στο πέλαγος των επιθυμιών που μάς μεγάλωσαν και μάς έφτιαξαν Ανθρώπους.

Βρείτε μου τις νέες Λέξεις να χτίσουμε έναν καινούργιο Δρόμο
-δεν αντέχω άλλο τόση χειμωνιά.