Το τελευταίο κείμενο σ'αυτή τη σελίδα γράφτηκε πριν τις Εκλογές
-το προσωπικό μου πένθος μού 'κοψε και πόδια και χέρια και σκέψεις και λόγια-
κι είχε τότε πνιγμό και θυμό και μιαν αμυδρή σχισμή ν'ανθίσει λουλούδι κι ελπίδα.
Σχεδόν δυο μήνες μετά,
τσιμέντο έκλεισε τις ρωγμές κι η παγωνιά μαραίνει όσους καρπούς κι αν έσπειρε η Ελπίδα.
-καθώς η Άνοιξη δε λέει ναρθεί,αγέρας μανιασμένος απ'τα βερολίνα και τις βρυξέλες και παρασέρνει την έγνοια των νέων κυβερνώντων να πιστέψουν πως μπορεί να προκύψει αλλαγή στάσης κι οι ανάγκες τού λαού τους να γίνουν έργο,
πρωτοφανέρωτο μη μείνει πάλι στα λόγια
-ουρανοξύστες ο κυνισμός,η γραφειοκρατική απάθεια,η χρηματοπιστωτική στυγνότητα,οι νόμοι τού πιο χυδαίου τραπεζοκαπιταλισμού αμείλικτοι
-δεν υπάρχει παράκαμψη,δεν θ'αφεθεί κανείς ν'αναπνεύσει,να στηρίξει την πλειοψηφία,τους κατατρεγμένους,τους φτωχοδιαβόλους,τους μισθοσυντήρητους έστω
κακό σπυρί στον κολοσσιαίο τους μισανθρωπισμό,στις στατιστικές τους (απ)αξίες,
τροφή αμάσητοι όλοι μας στα σκληρομίζερα κλιμάκια εμπειρογνωμόνων τιμωρών,των θεσμοτρο'ι'κανικών κυνηγόσκυλων.
...και φτηνή ξεφτίλα των ιθαγενών προστατευόμενων υπαλληλάκων τους εντός,
που κρατούν ακόμα τα Μήντια,τις Εργολαβίες,τις Νομοθετικές Τερατογεννήσεις πέντε αδίστακτων χρόνων διάλυσης,των κατσαπλιάδων κάθε συνταγματικής Νομιμότητας.
Είναι όλοι εκεί
-οι πρετεντέρηδες λυσσομανούν,οι Μπάμπηδες προφητεύουν καταρρεύσεις,οι Ολγίτσες μπομπολεύουν στα μπουντρούμια την Αντίσταση και τη Συνέχεια του (παρα)Κράτους (τους)
-κινδυνολογούν σπέρνοντας την αμφιβολία,τον πανικό,την απογοήτευση,επενδύουν στην αστάθεια με φημολογία κι αδιέξοδα,προσεύχονται να κλείσει γρήγορα,με μια χρεωκοπία,ο μισητός τους κύκλος των ΣυριζΑνέλ που κορο'ι'δεύουν,
(αλλά και ξερογλύφονται ζητώντας καινούργια προστασία ακόμα κι απ'τη νέα Εξουσία για να την κανιβαλίσουν όπως μόνο αυτοί ξέρουν όταν ξανάρθει η ώρα),
αναζητούν ταυτοχρόνως αχίλλειες πτέρνες να παραμυθιάσουν το πόπολο,ανακολουθίες και συμβιβαστικές προθέσεις που τις αναγορεύουν σ'ουρανομήκεις κωλοτούμπες,με πικρόχολους συμψηφισμούς να καλυφθούν οι ανίκανοι κι υποταγμένοι εσαεί προστάτες τους,αποσιωπούν ειδήσεις,διαστρεβλώνουν λέξεις, με τα ολοκληρωτικά τους Συμφέροντα γαλουχημένοι ρίχνουν κροκοδίλεια δάκρυα για τους αδυνάμους,αλλά δεν ξεχνούν τον στόχο να ρίξουν γρήγορα τούς Αγνώστους απλύτους που..."συνομιλούν με τρομοκράτες"..."αμολάνε λαθρομετανάστες να γεμίσει η Ομόνοια έγκλημα"..."είναι κι ερασιτέχνες ακόμα μην γνωρίζοντας την ευρωπα'ι'κή θεσμική ιεράρχηση"..."ακροβατούν μ'επικίνδυνα φουστανελάτα κρεσέντα πατριωτικών θουρίων"...
...οι γύπες εργατοπατέρες πασών των μιζών θολώνουν τα νερά,να κρατηθεί στον αφρό η αίσθηση ενός Στιγμιαίου Λάθους των Αγενών Ψηφοφόρων που τόλμησαν να παρακούσουν τις εντολές Σόιμπλε και να χλευάσουν τα Succes Story του αποτυχημένου διδύμου των συμφορών ΣαμαροΒενιζέλων...
-αυτοί κι αν έχουν σαλτάρει εντελώς!
...οι συμβουλάτορές τους τούς διαβεβαίωναν περί Αριστερής Παρενθέσεως,
οι ίδιοι μελέτησαν,σχεδίασαν κι εκτέλεσαν πλήρη ναρκοθέτηση εδάφους τους πρώτους μήνες τής επόμενης μέρας και προσπαθούν να παραμείνουνΑρχηγοί στ'ατιμασμένα τους (απο)Κόμματα,χωρίς ντροπή,χωρίς λαό,χωρίς αξιοπρέπεια,αξιοθρήνητοι προστάτες ξένων εκτελεστών,φανφαρολόγοι φαντασιακών παραδείσων αξιόχρεου,αλλόκοτοι προφήτες κατακλυσμιαίων λοιμών "εν τη απουσία της απολύτου διανοίας των",
χαιρέκακοι θαρείς σε γενικευόμενο αφανισμό,ελεεινοί φερέφωνοι μεταφραστές τού μπλοκ της καμαρίλας εξωτερικού,συμπαρατασσόμενοι με τους εκβιασμούς των ντραγκιμέρκελ,την ανανδρία της πιστωτικής ασφυξίας,την κτηνωδία απόρριψης κάθε βοήθειας στους χειμαζόμενους πολίτες που εξουθενώθηκαν και φοροδάρθηκαν τόσα χρόνια.
'Ενας γλοιώδης ψευτοκοσμοπολιτισμός των βολεμένων,με φουσκωμένα πορτοφόλια,καταθέσεις,ακίνητα,θεσιθήρες πολυταξιδεμένοι κι ημίτρελοι ραπόρτων λες κι είναι οι κουβαλητές των πλακών τού Μωυσή επί της γης, αλαζόνες,μισσαλόδοξοι και διαπλεκόμενοι εξουσιών δαχτειλοδεικτούν τον καημό μας,διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για "επιστροφή στη Σοβιετία",αδωνίζουν πώς τολμούν να εμποδίζονται οι Ιερές Ιδιωτικοποιήσεις κι αφρίζουν τη Μεγάλη Ιδέα των Μεταρρυθμίσεων,δηλαδή την πλήρη αποδιοργάνωση κάθε εργασιακής ειρήνης και συννενόησης,τον μεσαίωνα δουλείας που γίνεται απασχόληση κι ανεργία,την ασυδοσία των ισχυρών και των αφεντικών,φανατικοί ιέρακες που έχουν και το θράσος να στιγματίζουν ως "εθνικοσοσιαλστικές" τις νέες ψηλαφίσεις εννοιών Πατρίδα-Καθήκον-Περηφάνεια-Αξιοπρέπεια.
-για μιαν αγκαλιά με τον κύριο Σουλτς κι έναν καλό λόγο του φον Σόιμπλε
-αυτοί είναι οι Αξίες στα βοθρώδη Ποτάμια τους,μαζί κι οι Αγορές,η Λαγκάρντ,το Πρωτογενές Πλεόνασμα,τα Funds κι η Κεντρική Τράπεζα
- αυτοί είναι οι Θεότητες που υποκλίνονται να υπηρετήσουν
-για να επιζήσουν οι εξωχώριοί τους μελλοντικοί απάνεμοι ξενώνες.
Λες και δεν ψηφίσαμε ποτέ.
Λες κι η χώρα έχει παραδοθεί στον αέναο μηχανισμό μιας Αλητείας τού Χρήματος.
Αυτοί οι κολοσσοί γιατροί τής διανοίας
- κι εμείς οι λεπροί που αρνούνται τη θεραπεία που θα μάς επαναφέρει στην Κανονικότητα της κοινωνίας των (φρανκεστάιν) αρεστών.
Λες και δεν ξέρουμε πως οι δουλίτσες τους κινδυνεύουν,γι αυτό θέλουν τη σιωπή των αμνών,απο'ι'δεολογικοποιημένες αναζητήσεις γενικοτήτων ως θέσφατα,ευχολόγιες κοινοτυπίες
-και απαγορευμένες οι λέξεις που τις βαφτίζουν"γραφικότητα"
...αμφιβολία...ανατροπή...αλληλεγγύη...συντροφικότητα...κοινότητα...ανάγκη...
-ό,τι φτιάχνει μιαν νέα πίστη συνολικής επαναδιατύπωσης των Αξιών ενός Έθνους,όσα επαναχαράσουν πολιτικές ευθύνες για καλύτερη ζωή στην πλειοψηφία των μνημονιοπαθών ατιμασμένων
-αυτά είναι εχθρός κι αντίπαλος και πασπαλίζονται με αφόρητη κινδυνολογία για να ξεχαστούν στην απεγνωσμένη επιβίωση των λιμασμένων...
...οι 'Ελληνες δεν είναι φίλοι των πορτοσάλτηδων
-ανοίγεις τα βρωμοκάναλια τους και νομίζεις ακούς μεταφρασμένη ντόιτσε βέλε και πως σε πιάνει τσίκνα από λουκάνικα φρανκφούρτης
-οι νεόπλουτοι υπερεκτιμημένοι φωστήρες της διεφθαρμένης κλίκας,παρακμιακοί κι ασήμαντοι φαταούληδες χάνουν τη γη τής επαγγελίας,οι περισπούδαστοι ρεντίκογλου κάνουν μαθήματα αντοχής και σωστής οικονομίας,λογοκριτές και φιλοχουντάρες μπαλτακίζοντος νεοφασισμού σε οργισμένη υπεράσπιση τής Δημοκρατίας
-θα ήτο γελοίο...
αν δεν ήταν πια επικίνδυνο!
Πιστέψαμε τελειώνουν και σηκώσαμε το κεφάλι να μπει αέρας στα πνευμόνια
-δεν το ανέχονται,παλεύουν να διασωθούν,πρέπει να χαρακτηριστούμε όλοι μειωμένης αντιλήψεως κι οι άφθαρτοι καινούργιοι να ποδοπατηθούν,να φαίνονται αστείοι,λίγοι,ημιμαθείς,παράξενοι,ιδεοληπτικοί κι ακραίοι(ως και συμπαραστάτες τού ξηρού),λα'ι'φστυλίστες αριστεροαριστοκράτες βαρουφικότητας,αδίστακτοι κουκουλοφόροι που θα κάψουν την αθήνα οι φίλοι τους,τρελοί που θα μάς βγάλουν απ'την ευρώπη,πυρομανείς που θα το κάνουν εδωπέρα Κούγκι
Ω ευλογημένο μας Ευρώ
προφύλαξέ μας απ'τους Προστάτες σου!
-δυο μηνάκια πέρασαν,
θέλησαν να μειώσουν το "παιδάκι",τον "άεργο",να τον εξευτελίσουν,
(αφού τον είπαμε κι όλοι κοματάντε )
τον Τσίπρα .
μάταιο-ανυπόληπτοι και κρώζουν ξανά και ξανά,αφόρητοι
-άσε που κι επιζούμε κιόλας, σκουπίζοντας τα σκατά των κουραδόμαγκων πασοκαδέξιων σφωγγοκωλάριων μ' άφθονο χαρτί υγείας που προφανώς περίσσεψε απ'τα σούπερ μάρκετ τής Βενεζουέλας
-τραβήξαμε καζανάκι να τους αφοδεύσει κάτω,αλλά έχουν βουλώσει την αποχέτευση διασωληνωμένοι οι αρουραίοι τού πιο δυσώδους υπονόμου και κρατά η μπόχα τους ακόμα και πνίγει τη χώρα και διώχνει την άνοιξη και συννεφιάζει τη λιακάδα κι ασελγεί στην αθωότητα τής ελπίδας.
Στα χαρακώματα κι έχουμε πόλεμο,ζωντανή σύνδεση με το Συμβούλιον τής Κορυφής των τεράτων,
απέναντί μας επταμερείς μαστιγώσεις κι εθνοσωτήριοι ντάισενμπλουμ επιτελείς τού στέματος, στα περιθώρια διαβουλεύσεων στους πύργους τού κολασμένου διευθυντηρίου,που κανονίζουν τη ρευστότητα,τις θεσμικές διαταγές και τα περιθώρια ροής ομολόγων
-οι ανθρωποφύλακες τής δόλιας μας ζωής που ψάχνει να χωρέσει ένα καλό νέο για το αύριο.
Φοβάμαι που όλο να φοβάσαι πώς το φοβόμαστε τόσο να γίνουν όλα μπουρδέλο..
-το προσωπικό μου πένθος μού 'κοψε και πόδια και χέρια και σκέψεις και λόγια-
κι είχε τότε πνιγμό και θυμό και μιαν αμυδρή σχισμή ν'ανθίσει λουλούδι κι ελπίδα.
Σχεδόν δυο μήνες μετά,
τσιμέντο έκλεισε τις ρωγμές κι η παγωνιά μαραίνει όσους καρπούς κι αν έσπειρε η Ελπίδα.
-καθώς η Άνοιξη δε λέει ναρθεί,αγέρας μανιασμένος απ'τα βερολίνα και τις βρυξέλες και παρασέρνει την έγνοια των νέων κυβερνώντων να πιστέψουν πως μπορεί να προκύψει αλλαγή στάσης κι οι ανάγκες τού λαού τους να γίνουν έργο,
πρωτοφανέρωτο μη μείνει πάλι στα λόγια
-ουρανοξύστες ο κυνισμός,η γραφειοκρατική απάθεια,η χρηματοπιστωτική στυγνότητα,οι νόμοι τού πιο χυδαίου τραπεζοκαπιταλισμού αμείλικτοι
-δεν υπάρχει παράκαμψη,δεν θ'αφεθεί κανείς ν'αναπνεύσει,να στηρίξει την πλειοψηφία,τους κατατρεγμένους,τους φτωχοδιαβόλους,τους μισθοσυντήρητους έστω
κακό σπυρί στον κολοσσιαίο τους μισανθρωπισμό,στις στατιστικές τους (απ)αξίες,
τροφή αμάσητοι όλοι μας στα σκληρομίζερα κλιμάκια εμπειρογνωμόνων τιμωρών,των θεσμοτρο'ι'κανικών κυνηγόσκυλων.
...και φτηνή ξεφτίλα των ιθαγενών προστατευόμενων υπαλληλάκων τους εντός,
που κρατούν ακόμα τα Μήντια,τις Εργολαβίες,τις Νομοθετικές Τερατογεννήσεις πέντε αδίστακτων χρόνων διάλυσης,των κατσαπλιάδων κάθε συνταγματικής Νομιμότητας.
Είναι όλοι εκεί
-οι πρετεντέρηδες λυσσομανούν,οι Μπάμπηδες προφητεύουν καταρρεύσεις,οι Ολγίτσες μπομπολεύουν στα μπουντρούμια την Αντίσταση και τη Συνέχεια του (παρα)Κράτους (τους)
-κινδυνολογούν σπέρνοντας την αμφιβολία,τον πανικό,την απογοήτευση,επενδύουν στην αστάθεια με φημολογία κι αδιέξοδα,προσεύχονται να κλείσει γρήγορα,με μια χρεωκοπία,ο μισητός τους κύκλος των ΣυριζΑνέλ που κορο'ι'δεύουν,
(αλλά και ξερογλύφονται ζητώντας καινούργια προστασία ακόμα κι απ'τη νέα Εξουσία για να την κανιβαλίσουν όπως μόνο αυτοί ξέρουν όταν ξανάρθει η ώρα),
αναζητούν ταυτοχρόνως αχίλλειες πτέρνες να παραμυθιάσουν το πόπολο,ανακολουθίες και συμβιβαστικές προθέσεις που τις αναγορεύουν σ'ουρανομήκεις κωλοτούμπες,με πικρόχολους συμψηφισμούς να καλυφθούν οι ανίκανοι κι υποταγμένοι εσαεί προστάτες τους,αποσιωπούν ειδήσεις,διαστρεβλώνουν λέξεις, με τα ολοκληρωτικά τους Συμφέροντα γαλουχημένοι ρίχνουν κροκοδίλεια δάκρυα για τους αδυνάμους,αλλά δεν ξεχνούν τον στόχο να ρίξουν γρήγορα τούς Αγνώστους απλύτους που..."συνομιλούν με τρομοκράτες"..."αμολάνε λαθρομετανάστες να γεμίσει η Ομόνοια έγκλημα"..."είναι κι ερασιτέχνες ακόμα μην γνωρίζοντας την ευρωπα'ι'κή θεσμική ιεράρχηση"..."ακροβατούν μ'επικίνδυνα φουστανελάτα κρεσέντα πατριωτικών θουρίων"...
...οι γύπες εργατοπατέρες πασών των μιζών θολώνουν τα νερά,να κρατηθεί στον αφρό η αίσθηση ενός Στιγμιαίου Λάθους των Αγενών Ψηφοφόρων που τόλμησαν να παρακούσουν τις εντολές Σόιμπλε και να χλευάσουν τα Succes Story του αποτυχημένου διδύμου των συμφορών ΣαμαροΒενιζέλων...
-αυτοί κι αν έχουν σαλτάρει εντελώς!
...οι συμβουλάτορές τους τούς διαβεβαίωναν περί Αριστερής Παρενθέσεως,
οι ίδιοι μελέτησαν,σχεδίασαν κι εκτέλεσαν πλήρη ναρκοθέτηση εδάφους τους πρώτους μήνες τής επόμενης μέρας και προσπαθούν να παραμείνουνΑρχηγοί στ'ατιμασμένα τους (απο)Κόμματα,χωρίς ντροπή,χωρίς λαό,χωρίς αξιοπρέπεια,αξιοθρήνητοι προστάτες ξένων εκτελεστών,φανφαρολόγοι φαντασιακών παραδείσων αξιόχρεου,αλλόκοτοι προφήτες κατακλυσμιαίων λοιμών "εν τη απουσία της απολύτου διανοίας των",
χαιρέκακοι θαρείς σε γενικευόμενο αφανισμό,ελεεινοί φερέφωνοι μεταφραστές τού μπλοκ της καμαρίλας εξωτερικού,συμπαρατασσόμενοι με τους εκβιασμούς των ντραγκιμέρκελ,την ανανδρία της πιστωτικής ασφυξίας,την κτηνωδία απόρριψης κάθε βοήθειας στους χειμαζόμενους πολίτες που εξουθενώθηκαν και φοροδάρθηκαν τόσα χρόνια.
'Ενας γλοιώδης ψευτοκοσμοπολιτισμός των βολεμένων,με φουσκωμένα πορτοφόλια,καταθέσεις,ακίνητα,θεσιθήρες πολυταξιδεμένοι κι ημίτρελοι ραπόρτων λες κι είναι οι κουβαλητές των πλακών τού Μωυσή επί της γης, αλαζόνες,μισσαλόδοξοι και διαπλεκόμενοι εξουσιών δαχτειλοδεικτούν τον καημό μας,διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για "επιστροφή στη Σοβιετία",αδωνίζουν πώς τολμούν να εμποδίζονται οι Ιερές Ιδιωτικοποιήσεις κι αφρίζουν τη Μεγάλη Ιδέα των Μεταρρυθμίσεων,δηλαδή την πλήρη αποδιοργάνωση κάθε εργασιακής ειρήνης και συννενόησης,τον μεσαίωνα δουλείας που γίνεται απασχόληση κι ανεργία,την ασυδοσία των ισχυρών και των αφεντικών,φανατικοί ιέρακες που έχουν και το θράσος να στιγματίζουν ως "εθνικοσοσιαλστικές" τις νέες ψηλαφίσεις εννοιών Πατρίδα-Καθήκον-Περηφάνεια-Αξιοπρέπεια.
-για μιαν αγκαλιά με τον κύριο Σουλτς κι έναν καλό λόγο του φον Σόιμπλε
-αυτοί είναι οι Αξίες στα βοθρώδη Ποτάμια τους,μαζί κι οι Αγορές,η Λαγκάρντ,το Πρωτογενές Πλεόνασμα,τα Funds κι η Κεντρική Τράπεζα
- αυτοί είναι οι Θεότητες που υποκλίνονται να υπηρετήσουν
-για να επιζήσουν οι εξωχώριοί τους μελλοντικοί απάνεμοι ξενώνες.
Λες και δεν ψηφίσαμε ποτέ.
Λες κι η χώρα έχει παραδοθεί στον αέναο μηχανισμό μιας Αλητείας τού Χρήματος.
Αυτοί οι κολοσσοί γιατροί τής διανοίας
- κι εμείς οι λεπροί που αρνούνται τη θεραπεία που θα μάς επαναφέρει στην Κανονικότητα της κοινωνίας των (φρανκεστάιν) αρεστών.
Λες και δεν ξέρουμε πως οι δουλίτσες τους κινδυνεύουν,γι αυτό θέλουν τη σιωπή των αμνών,απο'ι'δεολογικοποιημένες αναζητήσεις γενικοτήτων ως θέσφατα,ευχολόγιες κοινοτυπίες
-και απαγορευμένες οι λέξεις που τις βαφτίζουν"γραφικότητα"
...αμφιβολία...ανατροπή...αλληλεγγύη...συντροφικότητα...κοινότητα...ανάγκη...
-ό,τι φτιάχνει μιαν νέα πίστη συνολικής επαναδιατύπωσης των Αξιών ενός Έθνους,όσα επαναχαράσουν πολιτικές ευθύνες για καλύτερη ζωή στην πλειοψηφία των μνημονιοπαθών ατιμασμένων
-αυτά είναι εχθρός κι αντίπαλος και πασπαλίζονται με αφόρητη κινδυνολογία για να ξεχαστούν στην απεγνωσμένη επιβίωση των λιμασμένων...
...οι 'Ελληνες δεν είναι φίλοι των πορτοσάλτηδων
-ανοίγεις τα βρωμοκάναλια τους και νομίζεις ακούς μεταφρασμένη ντόιτσε βέλε και πως σε πιάνει τσίκνα από λουκάνικα φρανκφούρτης
-οι νεόπλουτοι υπερεκτιμημένοι φωστήρες της διεφθαρμένης κλίκας,παρακμιακοί κι ασήμαντοι φαταούληδες χάνουν τη γη τής επαγγελίας,οι περισπούδαστοι ρεντίκογλου κάνουν μαθήματα αντοχής και σωστής οικονομίας,λογοκριτές και φιλοχουντάρες μπαλτακίζοντος νεοφασισμού σε οργισμένη υπεράσπιση τής Δημοκρατίας
-θα ήτο γελοίο...
αν δεν ήταν πια επικίνδυνο!
Πιστέψαμε τελειώνουν και σηκώσαμε το κεφάλι να μπει αέρας στα πνευμόνια
-δεν το ανέχονται,παλεύουν να διασωθούν,πρέπει να χαρακτηριστούμε όλοι μειωμένης αντιλήψεως κι οι άφθαρτοι καινούργιοι να ποδοπατηθούν,να φαίνονται αστείοι,λίγοι,ημιμαθείς,παράξενοι,ιδεοληπτικοί κι ακραίοι(ως και συμπαραστάτες τού ξηρού),λα'ι'φστυλίστες αριστεροαριστοκράτες βαρουφικότητας,αδίστακτοι κουκουλοφόροι που θα κάψουν την αθήνα οι φίλοι τους,τρελοί που θα μάς βγάλουν απ'την ευρώπη,πυρομανείς που θα το κάνουν εδωπέρα Κούγκι
Ω ευλογημένο μας Ευρώ
προφύλαξέ μας απ'τους Προστάτες σου!
-δυο μηνάκια πέρασαν,
θέλησαν να μειώσουν το "παιδάκι",τον "άεργο",να τον εξευτελίσουν,
(αφού τον είπαμε κι όλοι κοματάντε )
τον Τσίπρα .
μάταιο-ανυπόληπτοι και κρώζουν ξανά και ξανά,αφόρητοι
-άσε που κι επιζούμε κιόλας, σκουπίζοντας τα σκατά των κουραδόμαγκων πασοκαδέξιων σφωγγοκωλάριων μ' άφθονο χαρτί υγείας που προφανώς περίσσεψε απ'τα σούπερ μάρκετ τής Βενεζουέλας
-τραβήξαμε καζανάκι να τους αφοδεύσει κάτω,αλλά έχουν βουλώσει την αποχέτευση διασωληνωμένοι οι αρουραίοι τού πιο δυσώδους υπονόμου και κρατά η μπόχα τους ακόμα και πνίγει τη χώρα και διώχνει την άνοιξη και συννεφιάζει τη λιακάδα κι ασελγεί στην αθωότητα τής ελπίδας.
Στα χαρακώματα κι έχουμε πόλεμο,ζωντανή σύνδεση με το Συμβούλιον τής Κορυφής των τεράτων,
απέναντί μας επταμερείς μαστιγώσεις κι εθνοσωτήριοι ντάισενμπλουμ επιτελείς τού στέματος, στα περιθώρια διαβουλεύσεων στους πύργους τού κολασμένου διευθυντηρίου,που κανονίζουν τη ρευστότητα,τις θεσμικές διαταγές και τα περιθώρια ροής ομολόγων
-οι ανθρωποφύλακες τής δόλιας μας ζωής που ψάχνει να χωρέσει ένα καλό νέο για το αύριο.
Φοβάμαι που όλο να φοβάσαι πώς το φοβόμαστε τόσο να γίνουν όλα μπουρδέλο..
