Σήμερα το βράδυ αρχίζει το πανηγύρι της Γιουροβίζιον!
Δηλώνω,με όλες τις συνέπειες του νόμου,πως γ ο υ σ τ ά ρ ω τρελά!
(Και,όχι,ο παππούς μου δεν με είχε προειδοποιήσει ότι κινδυνεύω μεγαλώνοντας να με πουν "αδερφή"!)...
...Όλα ξεκίνησαν στο σχολείο...
Σε κάθε διαγωνισμό μαζευόμασταν στο σπίτι του Βασίλη για το πάρτυ.
Και όταν λέμε πάρτυ,εννοούμε..
...Τα πριν του διαγωνισμού...
Η Άννυ,ο Πέτρος,η Ζωίτσα κι η Μαρία εκτελούσαν τη χορογραφία τού επίσημου τραγουδιού μας,κανιβαλίζοντας με δικά τους κοστούμια-μακιγιάζ (απ τα συρτάρια της μαμάς και του μπαμπά) και ποτ-πουρί παλιών συμμετοχών (με γκραν σουξέ Μαρινέλα του κρασιού,της θάλασσας και του αγοριού της)...
Οι λοιποί καλεσμένοι αραχτοί στους καναπέδες με πίτσες,κόκα κόλες και μπίρες.
Χαβαλεδιάζαμε,πρώτο καμάκι,ένα χάδι,μια αγκαλιά.Και προγνωστικά με στοιχήματα φιλιά -χάνω,φιλάω την πιο χοντρή κι άσχημη/κερδίζεις,επιλέγεις να φιλήσεις όποια ήθελες πάντα!-.
Λίγο πριν ξεκινήσει η βραδυά,μοιράζεται η γραφική ύλη...
Ένα μπλοκ για τον καθένα,τα τραγούδια με τη σειρά εμφανίσεως,φωτογραφία των ερμηνευτών,με σημαία της χώρας και κουτάκια για την αναλυτική πολυ-βαθμολογία (άλλο για τη μουσική,άλλο για το στίχο,άλλο για χορευτικά/κοστούμια).
Απόλυτη ησυχία!!! Ξεκινάει!
Ανατριχίλα στο μουσικό σήμα της Γιουροβίζιον-εθνικός ύμνος,και κρυφός κα'υ'μός πότε θάχει κι η ΕΡΤ τη διοργάνωση,άρα θάχουμε κερδίσει ε μ ε ί ς !,άρα θα δικαιωθεί κι ο Χατζηνάσιος!! (Το "μάθημα σολφέζ" ήταν το τραγούδι ορόσημο για την πορεία προς την εθνική κατάκτηση/η Έλενα Παπαρίζου δεν υπήρχε ούτε στην πιο τρελή μας φαντασίωση! το 198..κάτι).
Απόλυτη προσήλωση στην περιγραφή.Και η κόντρα για την αγαπημένη εκφωνήτρια,μεγάλος καβγάς, είσαι με τη Μακώ Γεωργιάδου ή με την καινούργια Δάφνη Μπόκοτα;
Και η στιγμή που όλοι περιμέναμε ήρθε!!
Η ελληνική συμμετοχή...Κομένη ανάσα.Πανικός και πάθος.Σφιγμένα χέρια.Στο τέρμα η φωνή στην τηλεόραση και τραγουδάμε όλοι μαζί...
Λυτρωτικό χειροκρότημα στο τέλος.Και τα σχόλια...
"καλό"..-όχι!.."υπέροχο!"..-βαρετό.."τί λες;¨..-εσύ τί λες;..¨είσαι ηλίθιος!"..-κι εσύ κουφή!..
Τα γνωστά! 'Οσοι οι συναιδητιμόνες,τόσες κι οι απόψεις.Φωνές,διαφωνίες,ένταση!
Και η ώρα της ψηφοφορίας..
Πόσα "ντουζ πουάν"...για ένα ακόμη κρύο ντουζ εθνικής απογοήτευσης,για μια ακόμη χαμένη ευκαιρία!
Και μετά το διαγωνισμό,ο απολογισμός των πολεμιστών-τηλεθεατών.
Κουτσομπολιά και σχόλια και κατάρες κι ευχές -και μερικά φιλιά ακόμα στη ζούλα,μες το μπάνιο,πίσω απ την κουζίνα-η μπίρα χτυπάει απ την πρώτη γουλιά αν είσαι δεκατρία! (και φέρνει κι όνειρα γλυκά η αναπόληση-και χέρια μέσα στην κουβέρτα)...
EUROVISION,το πανηγυράκι λοιπόν!
Για μας τα παιδιά της μεγάλης πόλης,τα βολεμένα αστόπαιδα της ευτυχισμένης κι ανέμελης εφηβείας,ήταν γιορτή.
Ευκαιρία για έξαψη,αίσθηση συλλογικότητας,ψαγμένο καμάκι.
Γενιά σχεδόν απολιτίκ.Νέοι 13-17 χρόνων,με τα συνήθη άγχη της σχολικής ρουτίνας,χωρίς τον πανικό μεγάλων εξετάσεων.
Στα ανέφελα χρόνια με τα ατέλειωτα καλοκαίρια.
Της μεγάλης παρέας.Με ιδεολογία τα μεγάλα αισθήματα,κορυφή ο φίλος,η αγάπη,ο έρωτας,η κοπάνα,η εκδρομή,η βουτιά στη θάλασσα,πιτσαρία το Σάββατο,σινεμά Κυριακή πρωί,τράκα ΚΕΝΤ με γεύση δυόσμο,άσπρο πάτο ούζα και παγωμένες μπίρες στην παραλία,η ντίσκο που πάνε οι "μεγάλοι",οι νυχτερινές αφιερώσεις με τα ραδιάκια στο αυτί και τους ραδιοπειρατές προγόνους των sms,βαθμοί,μελό χωρισμοί,"με κοίταξε;","τώρα εσείς τάχετε;"...παιδιά,ναι μωρέ,παιδιά!Τραγούδησέ το!
Αυτή είναι η Γιουροβίζιον που ακόμη χαζεύω κάθε χρόνο.
Έφυγαν τα χρόνια της αθωότητας.
Οι φίλοι εκείνοι,μνήμη και γλέντι στην καρδιά.
Σαραντάρισα και μυαλό δεν έβαλα..-ή ίσως κολλάω κάθε χρόνο γι αυτήν ακριβώς την ψευδαίσθηση...
...ότι είμαι πάντα ξέγνοιαστος,χωρίς άγχη,ελλείψεις,αγωνίες,χρέη...
...οι παλιοί μου φίλοι είναι πάντα εδώ κοντά,δίπλα,μαζί,τραγουδάμε φάλτσα στον π λ α ν ή τ η ΕUROVISION...πάντα χαρούμενοι,πάντα γελαστοί.Τίποτα κακό δεν θα συμβεί ποτέ,τίποτα δεν θα μας χωρίσει,όλα φως,μουσική,χορός.
Θα νικήσουμε τη φθορά.
Καλησπέρα Όσλο!
Σήμα Γιουροβίζιον.
Ώπα! Φίλε ώπα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου