Στο στρατό,κάθε 3-4 μήνες,περιμέναμε τη Στρατηγική Επιθεώρηση - έναν εφιάλτη αγγαρειών...γυαλίζαμε κτήρια/υλικά/οχήματα κι ανθρώπους,ώστε,στημένοι σούζα και βαρώντας δυνατά με παλμό και πάθος προσοχή,υποβάλαμε σέβη σ' έναν υποχρεωτικώς ευσεβή μας καραβανά...ο οποίος με τη σειρά του έκανε πως έλεγχε διάφορα πάρα πολύ βασικά για την ετοιμότητα τού στρατεύματός του...όπως,αν έχουν σκόνη οι κουβέρτες,αν οι αρβύλες είναι σωστά στοιχημένες κάτω απ' τα κρεβάτια,αν έχει πεταμένες γόπες έξω απ' τα κτήρια κι αν στο Κ.Ψ.Μ. εκτός απ' τα DVD τού επιτελείου στρατού έπαιζε κι η Τζούλια τής κάθε εποχής..
Ερχόταν για μιαν ώρα,έπινε καφε κι ουίσκια με τους λοχαγούς,μάς έλεγε πόσο πολύ περήφανος ήτο που μας διοικούσε...και γεια...να πάρουμε και καμιά άδεια γιατί είχαμε πήξει..
Αυτά σκεφτόμουν σήμερα που υποδεχόμαστε το στρατηγό της οικονομικής μας επιθεώρησης Ντομινίκ-Στρως Καν και τον υποστράτηγό του 'Ολι Ρεν αύριο
...τόσο παγερά οικείοι,αδιάβροχοι κι απόμακροι...
...έρχονται και άγημα αποδίδει τιμές (σπρεντς)..
...θα βγάλουν δεκάρικους λόγους υποστήριξης ηθικού και συμπαράστασης με τσιτάτα τού Ευαγγελιομνημονίου,επίσημες συνομιλίες με προέδρους και πρωθυπουργό...και γεια σας...πιθανόν με χαμογελαστό αγγλοελληνικό κιτς τύπου "kalo kouragio!".
Θα ήταν λα'ι'κίστικο να ζητήσω όταν ξανάρθουν να είναι ινκόγκνιτο,να χτυπούσαν ένα τυχαίο κουδούνι πολυκατοικίας στην πλατεία Αμερικής,στα Καμίνια,στο Περιστέρι,στη Λούτσα,στο Μενίδι - να κουβεντιάσουν με απλούς μεροκαματιάρηδες,να κάτσουν 2-3 μέρες μαζί τους,να πάνε στο μανάβικο,στο σχολείο,στο λεωφορείο,στη δουλειά,να πάρουν μυρωδιά,κάτι να ψυλλιαστούν έξω απ' τα στεγανά των υπηρεσιών τους για το πώς ζει,πως βγαίνει ο μήνας,πώς τα βγάζει πέρα ο λαός για τον οποίο δήθεν κόπτονται κι αγωνιούν;
Ποιος απ' όλους,εγχώριους και συμμάχους ελεγκτές μας,έχει πραγματική εμπειρία,γνώση...έστω μνήμη...ρουτίνας της καθημερινής μάχης για επιβίωση ενός μέσου εργαζόμενου;
Σε ποιον κυνισμό πιστεύει,έχοντας αποστραγγιστεί από κάθε συναίσθημα και συναίσθηση πραγματικότητας...ώστε να δηλώνει ένας υπουργός οικονομικών,στεγνά,σαν εργοδότης σε δούλους,"ναι,αποφασίστε ή κόβονται μισθοί ή απολύεστε"...κι αυτός παραμένει και καλά σοσιαλιστής,αγέλαστος ανακοινωτής στέρησης τού δικαιώματος των πολιτών για ευημερία;
Μας ζαλίζουν,σενάρια καταστροφής,θεωρίες οικονομικής σαχάρας όπου θα ξεροσταλιάσουμε για μια κανάτα νερό στην όαση τού τραπεζοχρηματοπιστωτικού καμηλιέρη που ΔυΝαΤά θα μας οδηγήσει στην όαση τού τέλους τού χρέους..
...με πόση λύπη,στεναχώρια και συντριβή μας κοιτούν απ' τα χρυσοποίκιλτα θωρακισμένα άρματα Βρυξελλοφάντς πού 'μαστε ρακένδυτοι
κι απελπισμένοι...με τόσο κακότεχνο βούρκωμα συμπόνοιας...
Η ελίτ των εξουσιών στη Γερμανία-Βέλγιο-Ουάσιγκτον κι Αθήνα...όλο το πλέγμα κυβερνώντων και θεσμών,όλη η δομή ηγεσιών σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα ζει ξεκομένη εντελώς απ' τα στρώματα που εκπροσωπεί,μαθημένη ν' αμοίβεται πλουσιοπάροχα,καταναλωτές περιουσιακής άνεσης,ευφησυχασμένοι οργανωτές...τής ισοπέδωσης όλων των άλλων.
Λόγια-λόγια-λόγια...η ευαισθησία τους κι ο δηθενκα'υ'μός τους...όλων...αριστερών και λα'ι'κών δεξιών...λόγια-λόγια-λόγια...έχουν πρήξει έναν κόσμο που σέρνεται πνιγμένος στα χρέη που οι ίδιοι τού δημιούργησαν ή και αφελώς και λανθασμένα αμέριμνοι ή και πονηροί συσσώρευσαν...και τί μας διατάζουν με γλυκόλογα;...κόψτε το λαιμό σας να αντέξετε...μας μεταμορφώνουν από ανθρώπους με ανάσα και καρδιά σε δείκτες,στατιστικές και νούμερα απόδοσης...κι αν κυλήσει και λίγο αίμα,μιαν ανεργία,μιαν απόγνωση...εντάξει...παράπλευρη απώλεια,πώς κάνουμε έτσι;
Πόσες φορές,μήνες τώρα ακούμε γραβατωμένα μηχανάκια να παπαγαλίζουν..."εδώ καθορίζεται το μέλλον των παιδιών μας"...κασέτα χωρίς στάλα ειλικρίνειας,δεν πήρα εγώ εντολή να φτιάξω το σύστημα δομών της παγκόσμιας οικονομίας,να φορτωθώ τη σκουριά και την αρυθμία του,να τρελλαθώ για τη διατήρηση των δικών σας κεκτημένων...να λιώσω παλαβωμένος στη γη κι αυτοί οι μεγάλοι αποτυχώντες πρώτη θέση αεροπλάνου με υγρή πετσέτα για την εφίδρωση τής απογείωσης να μας χαζεύουν, τα συνήθη θύματα...
...όλοι αυτοί...τραπεζίτες,επιτροπές σοφών,παρασύμβουλοι κι εγγυητές στο κλαμπ των εκλεκτών..
...κι εμείς...
...εμείς να ξεδίνουμε με τη συνήθη ανιαρή επιμέτρηση επαναστατικότητας στις γυμναστικές επιδείξεις κομματικών συλλαλητηρίων...μάς αφήνουν να παίξουμε το ρόλο μας...
...απλώς εκτονώνοντας την ισοπέδωσή μας, φωνάζοντας να καεί να καεί η Νέα Τρούμπα η Βουλή...
...κι ύστερα πίσω στο σπίτι...έρημοι,βαρείς και μόνοι.
Καλωσορίσατε σύμμαχοι εταίροι τής Ενωμένης Ευρώπης - η ιδέα ήταν τόσο φιλόδοξη..."όλοι μαζί συμπολίτες σε μιαν ήπειρο αλληλεγγύης κι ευημερίας!"...
..πόσα εγκλήματα "όλοι μαζί" θα ζήσουμε ακόμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου