ΜίΣΟΣ EXPRESS ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΕΝΟ

Θα ήθελα να διασκεδάσω με τα σοβαρά,να τα ξορκίσω με γέλιο...

Να μιλήσω για (αν)ύποπτα δέματα... στη Ραφήνα ελέγχονται τα πακέτα delivery με τα πιττόγυρα/τζατζίκια/κοκορέτσια ,μην κι επιτεθεί κανείς με κοντοσούβλια-δυναμιτάκια στον ΒουδοΚώστα... στη Ρηγίλης συνελήφθη υπερήλικας Ψηλός Κρητικός να παραδίδει μουχλιασμένα σπιτικά ντολμαδάκια σε τάπερ για τον Σαμαρά... τέτοια να γράφω... αλλά δεν μού βγαίνει διάθεση χιουμοριστική,δεν είναι πλέον political correct να χρησιμοποιείται η έκφραση-κλισέ.."επιστολή/βόμβα απέστειλε ο τάδε στον δείνα",είναι κυριολεξία.

'Εχω λύπη μεγάλη - και θυμό.

Για τα κακοχορτασμένα,πλουσιοσαλταρισμένα,δηθεναναρχοεπαναστατημένα κωλόπαιδα.

Για τη δόξα τού ανώφελου αίματος,την ταχυμεταφερόμενη πυρίτιδα - εκμεταλλευόμενοι το διάτρητο,μη ελεγχόμενο σύστημα διακίνησης επιστολών και δεμάτων,η χαρά των μπαχαλάκηδων.

Το μόνο που έμαθαν στη δυστυχισμένη άνετη ζωή τους είναι τον εύκολο δρόμο...να μισούν.

Τους λυπάμαι - κατεστραμένο μυαλό,η έλλειψη αυτού που μάς ξεχωρίζει απ' τις αγέλες τών ζώων,ο ανθρωπισμός μας.
Κανένα περιεχόμενο σύνθετης σκέψης πέρα απ' το άσπρο/μαύρο,κενό ιδεολογίας,αστείρευτος κυνισμός,εύκολος τρόμος/πυροτέχνημα,ελαφρότητα στα όρια ηλιθιότητας...

..Γιατί είσαι ηλίθιος όταν μεταφέρεσαι στα δικαστήρια να βρίζεις και να φτύνεις τους δημοσιογράφους - αυτούς ακριβώς που χρησιμοποιείς για να σε αναδείξουν ως μέγα τρομοκράτη - ακριβώς αυτών το σύστημα υπηρετείς,αδημονείς για τον μηντιακό παροξυσμό,χλευάζεις τον εντυπωσιασμό που κυνηγάς ως παραδοχή μεγαλείου και παραδειγματισμού ,λάγνος δημοσιότητας.

...Γιατί είσαι ηλίθιος που δεν μπήκες καν στον κόπο να σκεφτείς,με το παιδαριώδες,σαλεμένο σου μυαλό,πως όσα δήθεν αντιστασιακά οργανώνεις...αυτά θα γίνουν το τέλειο άλλοθι τού κράτους...για επέκταση αστυνόμευσης,περαιτέρω έλεγχο προσωπικών δεδομένων,επέμβαση με αυστηρότερους κανόνες στη μετακίνηση,στην καθημερινότητα,στη διόγκωση καταναγκασμών,στον περιορισμό - συνολικά- τής Ελευθερίας μας.

Τους αξίζει χλευασμός και κανιβαλισμός,αυτοαναγορεύονται τιμητές και τιμωροί...τρομάζοντας ένα ήδη φοβισμένο και συντηρητικοποιημένο πλήθος - και τα μέσα φτιάχνουν το σκηνικό επιβολής των κανόνων τους,εύκολα και απλά.

Το να πατάς στις φοβίες και να οργανώνεις με σεναριολογία και θεωρίες συνομωσίας μια πανίσχυρη τρομολαγνεία,σε διαλυμένο κράτος,ανυπαρξία θεσμών διεφθαρμένων και καταστροφολογία είναι ένα καλοσερβιρισμένο θέ(α)μα για χουχουλιασμένους αδαείς,συμμαζεμένους στα ήσυχα προάστια,μακριά απ' την πυροδοτημένη Αθήνα...επιτυχία ήδη των ανεγκέφαλων η αδράνεια των μαζών - σιγά μην ανατραπεί το σύστημα μ' έναν κίτρινο φάκελο διακόσια μέτρα απ' το γραφείο τής Μέρκελ!

Θα ήταν απομονωμένα και πλήρως κατοχυρωμένα ως ανήθικα ανθρωπάκια όλοι αυτοί οι θρασύδειλοι τής βίας...αν δεν κυριαρχούσε,εντεινόμενη τα τελευταία χρόνια,η λέξη-κλειδί για την εξήγηση όλων αυτών των φαινομένων..το Μ ί σ ο ς .

Ζούμε στην κοινωνία τού μίσους - ας το παραδεχθούμε!

'Ολοι τα βάζουν με όλους,λυσσωδώς,με απολυτότητα και μανία ιερού πολέμου.

Μετανάστες,ντόπιοι,πλούσιοι,φτωχαδάκια,δημόσιοι υπάλληλοι,ιδιωτικοί,ταξιτζήδες,οδηγοί,αναρχικοί,μπάτσοι,τραπεζίτες,σκυλάδες,μαύροι,ισλαμιστές,ορθόδοξοι,gay,άπλυτοι,πόρνες,θεούσες -όλοι,εναντίον όλων!

Η έλλειψη οποιασδήποτε κοινωνικής συνοχής.
Η αδυναμία ένταξης σε σύνολα,με υποχρεώσεις,κανόνες,θεσμούς,σεβασμό σε πλειοψηφίες,ανοχή σε μειοψηφίες - ενιαίο έθνος με δημοκρατία εντέλει.

Τα γράφω συχνά - ειλικρινώς νιώθω κουραστικό να επαναλαμβάνομαι...αλλά αυτή η μανιώδης αντιπαράθεση αντιπαλότητας για τον πλήρη αφανισμό τού "διαφορετικού", τού "άλλου",τής αντίθετης γνώμης...με τρομάζει.

( Παρενθετικά ένα παράδειγμα για τού λόγου το αληθές,μια κουβέντα φίλων,λίγο καιρό πριν που πιστεύουν τί;..ακούστε τους...

..."Μακάρι να πυροβολήσει κανένας σύντροφος τον Παπανδρέου,τον Παπακωνσταντίνου,τον Προβόπουλο,την Ντόρα...γιατί όχι...πόλεμο έχουμε,κατοχικό στρατό και μάς γάμησαν,όπως μάς πήδηξαν έτσι να τους πηδήξουν,μπαμ και κάτω να το φχαριστηθούμε!"

Αλήθεια,αυτά είπαν,άνθρωποι τής διπλανής πόρτας,οικογενειάρχες,νέοι,με δυο παιδιά 5 και 4 χρόνων,με καλό εισόδημα,μορφωμένοι,σπίτι με στεγαστικό,αυτοκίνητο,μηχανάκι,ένα-δυο ακίνητα,εξοχικό...κυριλέ κι ενταγμένοι σ' ένα απ' τα κόμματα τού μηδέν τοις εκατό...έτοιμοι για το σάλτο μορτάλε.. )

Δεν συζητάμε για ν' ακούσουμε τον άλλο,να μάθουμε κάτι καινούργιο,να γνωρίσουμε,να εμβαθύνουμε.
Προφασιζόμαστε διάλογο - αρκεί τελικά ο άλλος να χειροκροτήσει το μεγαλείο τής άποψής μας,να ενστερνίζεται απόλυτα τις ιδέες μας,πλήρως ενταγμένος στο καλούπι μας...αλλιώς... θα τον διαβάλλουμε,θα τον ταπεινώσουμε,θα τον συκοφαντήσουμε,θα τον κουτσομπολέψουμε,θα τον υπονομεύσουμε - μέχρι να νιώσει σκουπίδι,ανελέητα,αδύναμος,τελειωμένος.

Είμαστε ηδονισμένοι με τη συντριβή τού διπλανού μας - έτσι αξίζει η μίζερη κι αγέλαστη ζωή μας,να μισούμε.

Είναι τρέλα όλο αυτό - και χειροτερεύει σε συνθήκες έντασης,φτώχειας,άγνοιας συγκερασμού πολυπολιτισμικότητας,ανεργίας,εγκληματικότητας.

Ας το ξαναγράψω - έχει αρχίσει ένας σκοτεινός,ύπουλος κι αδυσσώπητος εμφύλιος.

'Εχουμε άμυνες λογικής και ανοχής,πάθος ειρηνικής ζωής κι ανιδιοτελή/αδελφική αγάπη ,ως αντίδοτα,μήπως και σωθούμε;