Μην φανταζόμαστε πως επειδή έληξε η απεργία των οδοκαθαριστών θα μαζευτούν και τα σκουπίδια.
Στην Αθήνα,τ' απορριματοφόρα πάνε στη Φυλή - εκεί,με οριστική δικαστική απόφαση,οι 100 απ' τους 200 συμβασιούχους που έληγε το έργο τους,την Τρίτη απολύθηκαν...άρα συνεχίζουν οι μισοί την δουλειά,μαζεύουν τα μισά,άρα τα υπόλοιπα σκουπίδια θα συνεχίσουν να είναι ένα κόσμημα στους κάδους μας...απόδειξη για το αθάνατο ελληνικό κράτος με τις πρόχειρες λύσεις και τα εξαμβλώματα αποφάσεων που κουκουλώνονται,μετακυλίουν προβλήματα στο μπάχαλο μιας φενάκης,τη σιγουριά πως τίποτα δεν θ' αλλάξει.
Στην πολιτική σκηνή,
δηλώσεις - σκουπίδια διακοσμούν πάντοτε το λόγο τού Θεόδωρου Πάγκαλου.
Τελευταία εκτοξευθείσα δήλωση..."το μνημόνιο είναι ευτυχία"..(γιατί θα γίνει αναγκαστικά το συμμάζεμα κι η αναδιάρθρωση τού κράτους).
Ο απίστευτος κυνισμός,ενός αποδεδειγμένα άχρηστου - αφού 40 χρόνια υπουργός/διαμορφωτής αυτού ακριβώς τού Δημοσίου που τώρα μέμφεται κι ειρωνεύεται με θρασύτητα που αγγίζει τα όρια τού πρόστυχου,δεν εμπόδισε την ανάπλασή του...τί αποδεικνύει αυτό παρά ομολογία τής πλήρους του ανικανότητας;
Κι αντί να λουφάξει,να σκύψει ταπεινά από ντροπή το κεφάλι του κι αφού ψελλίσει συγγνώμη να στρώσει τον απροσμέτρητο κώλο του στη δουλειά να σώσει οτιδήποτε κι αν σώζεται (αν θυμάται ή έμαθε ποτέ τί πάει να πει "δουλειά")...αυτό το κήτος οπισθοδρόμησης,θλιβερός κι υπερόπτης,εκσφενδονίζει λιβέλους κατά απλών και ανωνύμων...ναι,συμμέτοχων στο πάρε-δώσε τού φαύλου κύκλου διαφθοράς στο Δημόσιο,αλλά είναι αυτοί που υπέκυψαν στις δικές του ανοιχτές αγκάλες απληστίας,που έχτισαν ψήφο-ψήφο τη δική του βουλευτική ασυλία,στο καθεστώς που αυτός συνδημιούργησε καθιερώνοντας την κομματική αντίληψη δοσοληψίας τετραετία την τετραετία.
Ο Πάγκαλος είναι πράγματι ευφυής - αυτό δεν του το αμφισβητεί κανείς...αλλά επειδή ακριβώς δεν είναι ηλίθιος γι αυτό είναι κι ο πιο ελεεινός όταν προκαλεί,στην ευφησυχασμένη του σιγουριά μιας περιουσίας απεκτημένης με την ατιμωρησία κύρους τού "κλάδου" του,στη βεβαιότητα πως όσα "μαζί φάγαμε"...αυτός τα έχτιζε σπίτια,πλούσιος σε καιρό κρίσης,να μην κινδυνεύει παρά μόνο με σκάσιμο -αφού εξουσία και βουλιμία πάνε,αιώνια,πακέτο.
Θα έγραφα "αιδώς!" - αλλά σιγά μην ντραπεί...-απλά ονειρεύομαι την τιμωρία που αξίζει σ' αυτόν και σ' όλους τους ομοίους του,παχύδερμους κι ανάλγητους τής πολιτικάντικης σαθρής δημο-ακράτειάς τους...πόσο ταιριαστή θα ήταν η υποχρεωτική τους μετάταξη εκεί που ανήκουν,στα σκουπίδια,υποχρεωτικό 8ωρο νυχτερινή βάρδια στη Φυλή,σαν ποινή και καταναγκαστική εργασία,να δει και να νιώσει στο πετσί του πώς είναι να πνίγεσαι στα σκατά...αφού μαζί τα φάγαμε,μαζί χέσαμε κιόλας!...να σαπίσει όπως τού αξίζει,ας το βουλώσει πια,έλεος με την κτηνώδη δύναμη τού βολεμένου αλήτη!
Αλλά τα σκουπίδια δεν έχουν τελειωμό κι όπου κι αν κοιτάξεις μυρίζουν αφόρητα...
...η τηλεόραση κάδος μη ανακυκλώσιμων μεσημεριανοκουτσουμπολιών...
...εφημερίδες ζέχνουν συμφερόντων,αξίζουν μόνο στην παλιά τους χρήση,πριν ανακαλυφθεί το χαρτί υγείας,κωλόχαρτο με σελοφάν για cd...
...πολιτισμός λάκος αφόδευσης και στον αφρό σκυλοσαπάκια σε ύποπτες αλλαξοτεχνίες...
...ο αθλητισμός άρρωστος ντόπας και βρώμικου χρήματος...
Πώς προχωράς με το σταυρό στο χέρι -δεν αλλάζουμε σημαία καλύτερα,να είναι μια χώρα με σήμα ανοιχτή σκουπιδοσακούλα,να ξεχυλίζει η μπόχα;...ίσως αξίζει να πνιγούμε απ' τη μυρωδιά των καμένων μας ελπίδων και μόνο τότε να βγει η μάσκα τού τεχνητού οξυγόνου...να πετάξουμε ό,τι μολύνει την ατμόσφαιρα,να εξα'υ'λωθούν πρόσωπα,καταστάσεις,θεσμοί,νοοτροπίες,συμπεριφορές,συνήθειες,όσα και ό,τι αρρώστησαν και μόλυναν τον υδροφόρο ορίζοντα των ονείρων μας να χαθούν,τα παλιά ξεθωριασμένα υλικά,το παλιό σύστημα αφού δεν αυτοκτονεί από τύψεις ας καθαρθεί μ' ένα μας φτύσιμο!
'Ολοι μαζί να βγούμε απ' τη συμφορά και να στύψουμε από πάνω μας τη σκουπιδίλα,καλύτεροι,υγιέστεροι,μετανοημένοι,ν' απαιτήσουμε,να προσπαθήσουμε και ν' ανακαλύψουμε μια καθάρια κι αμόλυντη ζωή,όχι πια ηττημένοι και χωμένοι σε ρυπαρή μάζα αποβλήτων.
Μαζέψτε τα σκουπίδια,φτάνει πια τόση δυσωδία στην ψυχή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου