ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΙΧΩΣ ΔΡΑΚΟ

Κάθε Δευτέρα στροβιλίζονται στο μυαλό μου τα δισεκατομμύρια του Σαββατοκύριακου.

Ξεφυλλίζοντας εφημερίδες είμαι ακόμη ζαλισμένος.
Τσαλαβουτώ στις πισίνες και μετρώ το εμβαδόν τής ματαιοδοξίας τους.Στις απάτητες ακρογιαλιές,στα πλακόστρωτα φρουρόμενων οικισμών-στα όρια νομιμότητας-,στα αρχοντικά τής επίδειξης.

Πισίνα στα νησιά του Αιγαίου;
Ας παραβλέψουμε την καραμπινάτη παρανομία,στα άνυδρα των Κυκλάδων τέτοια σπατάλη νερού!
Μα έχεις μιας αναπνοής απόσταση μια θάλασσα γυαλί,πεντακάθαρη,πεντάμορφη,χιλλιοτραγουδισμένη!
Κι εσύ θέλεις στη γραμμή του μαγικού ορίζοντα πισίνα πριβέ ώστε μονάχα επιλεγμένοι κώλοι να βουτάνε,δεν αντέχεις να κατέβεις στην παραλία με τους λοιπούς ιθαγενείς,μην μαγαριστείς στα μικρόβια της ελληνικής οικογένειας,μην πατήσεις την πετσέτα του φτωχοδιαβόλου,μην και σου προτείνει κοινός θνητός κανά κεφτεδάκι απ το ταπεράκι κάτω απ την ομπρέλα.
Ο υπουργοεγωισμός του θέλει και πόρσε καγιέν και σαλόνι κάζα ντι χλίδα,και το βασικό,νυχτερινό φωτισμό πισινάτου κοκτέιλ σε φεγγαράτη θέα.

Μετρώ τα ατέλειωτα τετραγωνικά τής βουλιμίας τους.
Γιατί δεν στέγασα τις ελπίδες μου στα πρασινογάλαζα ταμεία;
Νά μουν τώρα κιμπάρης,βασιλιάς,κυριλέ,μεγιστάνας;
Γιατί δεν έγλειψα,δεν φίλησα,δεν παρακάλεσα σκοτεινά λαμόγια και κλίκες υψηλών αξιωμάτων;
Δεν είδα την αξία επένδυσης στους τεχνητούς παραδείσους με τις ακόμη καλύτερες μέρες στην καλύτερη Ελλάδα που αξίζουμε;

Τα μεγάλα μου όνειρα έμειναν η καλή καρδιά και το καθαρό κούτελο.
Το χρώμα των ματιών της,σημαντικότερο απ το χρώμα του χρήματος.
Το βάθος της ψυχής της,πολυτιμότερο απ το ύψος του λογαριασμού μου.
Απέτυχα.
Να γίνω ψεύτης,να κρύβω λόγια,να διαδίδω συκοφαντίες,να εκμεταλεύομαι ευκαιρίες,να πατώ υπολήψεις γι αναρρίχηση κι εξουσία.
Να μείνω ένας φυσιολογικός άνθρωπος - έστω κι αν η πρόκληση των βρώμικων μυαλών με κάνει να νιώθω απλώς ένας ηλίθιος.

Με αυτήν την επαναλαμβανόμενη κρίση ειλικρινούς μεταμέλειας,κάθε Δευτέρα ξεκινά μια βδομάδα στη μεγάλη μας πόλη.
Για μια καλημέρα.
Για μια κουβεντούλα τη νύχτα στο μπαλκονάκι,με έναν καφέ,μια μπίρα και τα νέα των λίγων καλών φίλων,των δικών μου ανθρώπων.
Ψάχνοντας μια ήσυχη ζωή.
Αν επιτρέπεται ακόμη να ζει κανείς ήσυχα.
Αν επιτρέπεται να σου αρέσει το σήριαλ του Παπακαλιάτη και όχι του Σεφερλή.
Αν επιτρέπεται να συγκινείσαι με την εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη και όχι της Βίκυς Χατζηβασιλείου.
Αν επιτρέπεται να τραγουδάς Ελευθερία Αρβανιτάκη κι όχι Σφακιανάκη.
Αν επιτρέπεται να σε ξεκουράζει το dancing with a star αφού δεν έχεις το πορτοφόλι της αριστερής διανόησης να ξοδεύεις ενός χρόνου εισοδήματα σε τριάντα μέρες στα βράχια του μεγαλεπήβολου Φεστιβάλ Αθηνών.
Αν επιτρέπεται ν αδημονείς για το ματς Αργεντινή-Ελλάδα και όχι τα ματς εκδοτών-μεγαλοδημοσιογράφων.
Αν επιτρέπεται να γελάς με τη σκυταλοδρομία ποιός έφαγε πιο πολλά κι έγινε μελετημένα για να μην τσακωθεί ποτέ,κι ύστερα να φωνάζει ως τιμητής "σας μηνύω κι όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα".
Και δεν λέει πως ο εισαγγελέας είναι δικός του,τον λαδώνει η στρατιά των συμβούλων του-μεγαλοδικηγόρων,κι όσο κι αν ψάξεις τίποτα δεν θα βρεις,κι αν κάποιος βρει έχει κονδύλι για να σιωπούν κι αυτοί,ταξιδάκια αναψυχής πληρωτέα με τη λήθη,δεν άκουσα,δεν είδα,δεν ξέρω τίποτα.
Κι ο ένας κρατά τον άλλο.
Και φτου κι απ την αρχή.

Και κάθε Κυριακή καταβροχθίζω σελίδες συμβολαίων θανάτου,απειλών και μαφιόζικων ξεκαθαρισμάτων,να ξεφυλλίζω τα επιλεγμένα αποκλειστικά,μυρίζουν και ξεχωρίζουν απ τις πραγματικές έρευνες,(τα τρωκτικοαποκαλυπτικά φίμωτρα δε θα γίνουν ποτέ Κούλογλου και Αυγερόπουλοι),είναι μυρωδιά από βόθρο και δεν αντέχω και κλείνω τη μύτη.

Για να σιγουρευτώ ότι δεν θάθελα να γίνω έτσι.
Να βεβαιωθώ ότι προτιμώ 127 ακόμη δόσεις για να πληρώσω το στεγαστικό μου των 85000 ευρώ,παρά 127 off shore αλληλένδετες με 85000 λογαριασμούς πασσών Ελβετιών και εξωχώριων νήσων.

Κάθε Δευτέρα χαίρομαι που η ζήλεια μου για μια ζωή χαρισάμενων επιταγών κρατά όσο ένα Σαββατοκύριακο.
Τα γουρούνια δεν έχουν τύψεις αν ποδοπατήσουν ανθρώπους κι αξιοπρέπειες και σοσιαλισμούς και ηθικοδιαφάνειες.

Κάθε Δευτέρα χαίρομαι που δεν αποκτηνώθηκα.
Χαλάλι μια τσέπη αδειανή.Χάρισμά τους.