Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

RIDERS ON THE STORM

Είχα μια φίλη που το είχε σε κακό να πληρώνει οποιονδήποτε λογαριασμό στην ώρα του,κανέναν και ποτέ!...έπρεπε να τής τηλεφωνήσουν απ' την τράπεζα για ληξιπρόθεμη οφειλή δέκα φορές πριν πάει,να τής κόψουν φως,νερό,τηλέφωνο κι ας χρεωνόταν κι έξοδα επανασύνδεσης,να τής κάνουν ώς κι εξώδικα η διαχείρηση της πολυκατοικίας της μπας και δεήσει να δώσει μαζεμένα είκοσι μηνών κοινόχρηστα...κάθε άλλο από "φτωχή" την έλεγες,από "άποψη"...δεν έχω ηθική υποχρέωση για κανέναν που με ταλαιπωρεί...αυτό έλεγε.

...Αυτές τις μέρες,με την καταιγίδα των μέτρων (απ' τους ξεδιάντροπους που μάς υπόσχονταν πάτο στο βαρέλι και πως "η φοροδοτική ικανότητα των μισθωτών στέρεψε"),τη σκεφτόμουν καθώς αναρωτιέμαι τί κέρδισα εγώ,ο Ηλίθιος,που πάντα πριν καν έρθουν τα χαρτιά φρόντιζα να εξωφλώ κάθε τι χρωστούμενο,μόλις πληρωνόμουν να βάζω πάντα στην άκρη τα χρέη...και πώς,τώρα,το Κράτος ανταποδίδει τη σωστή μου στάση και μού "ζητά" και μ' εξωθεί να γίνω συνειδητά κι από αληθινή αδυναμία κακοπληρωτής,κλέφτης και να καθυστερώ κάθε δόση
- κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως η εξαθλίωση είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για την Πτώχευση που,δήθεν,αγωνίζονται ν'αποφύγουμε...και δε θα θερίσουν απλώς θύελλες,θα τούς παρασύρει μια βία πρωτόγονη,μια μάχη επιβίωσης άλλων αιώνων,μεσαίωνας με κυνηγούς κεφαλών επί πληρωμή
- μια πολιτεία παραδομένη στο χάος,αυτό διαπραγματεύονται τώρα;....

Κι η απελπισία τής έλλειψης εμπιστοσύνης σ' οποιονδήποτε "φίλο" των αγωνιών μας είναι που ξεχειλίζει τη χύτρα των αντοχών μας...σφυρίξαμε,λαλήσαμε εντελώς!
- σήμερα τα Συνδικάτα της Οργής κάλεσαν και καλά σε Γενική Απεργία...κοιτάζουν έξω και τριγύρω;...όλα λειτουργούν,ερήμην των φαντασιώσεών τους...
ας τη μετονομάσουμε Γενική Ταλαιπωρία,έτσι βοηθούν και συμπαρίστανται στους εργαζομένους,ωθώντας τους να ξοδέψουν το μεροκάματο σε ταξί,βενζίνη και τα νεύρα,τα μποτιλιαρίσματα και την υποχρεωτική αγρύπνια απ' τα χαράματα περπάτημα χωρίς δημόσια μέσα μεταφοράς...για το καλό μας πάντα!...
στα κάγκελα τόσες χαμένες δεκαετίες "παλλα'ι΄κών Αγώνων"...για ποια ακριβώς Νίκη της Εργατιάς σύντροφοι...
πώς,τόσες λιωμένες σόλες και βραχνιασμένοι λαιμοί άλλαξαν σε τί τη ζωή μας...
πώς κατατροπώθηκε ποια Πλουτοκρατία...
ποιο Σύστημα πανικοβλήθηκε και νοιάστηκε για τη βελτίωση των συνθηκών τής δουλειάς μας...
- Απεργία,μια Ασπιρίνη για τον Καρκίνο τής καθημερινότητας...

Με παραλύει αυτό το συναίσθημα τής Ματαιότητας - για την Απόλυτη Αφασία ενός Φαιδρού Πολιτικού Συστήματος  και των Παρατρεχάμενών του,λέω ,αυτό μαυρίζει το Μέλλον...
η Απόγνωση που γράφω συνέχεια,να νιώθω Μόνος σ' Έρημη Χώρα χωρίς σταγόνα νερό κι ελπίδα πουθενά...
ανίκανα ανθρωπάκια χαμένα και κλεισμένα στο ψεύτικο Κάστρο τους,νομίζουν Ηγούνται και τούς χειροκροτεί κιόλας,εκστασιασμένο απ' το μεγαλείο τους,το πλήθος...
-τον Σαμαρά που "παλεύει" για μας...θα στραμπουλήξει κανέναν αστράγαλο όταν θα σκίζεται το καλσόν
-τον ΤσεΤσίπρα στ' άρματα τής μάχης τής Περηφάνειας και της Απέλασης των τρο'ι'ικανών...θα γέμιζε το άδειο τραπέζι με πολλά κιλά νεοαντιστασιακού λα'ι'κισμού
-την Αλέκα που μουλιάζει στη βροχή καταγγέλοντας ακριβώς όσα το κόμμα της εφαρμόζει στις επιχειρήσεις του
- τους καβατζωμένους/γραβατωμένους μικροφωφονιάδες της δραχμής,τους βολεμένους κολαούζους μηντιάρχες κάθε Εξουσίας που επιδιώκουν να συνεχίσουν την καθοδήγηση...με το αζημίωτο των κρατικών κονδυλίων απεριόριστο φαγάκι τους
-τους "φωτισμένους" καθηγητάδες της αντιραγιαδοσύνης,φουσκωμένους κι αλληλοθαυμαζόμενους με προβλέψεις παρακμής,αντίστοιχες τής παιδείας που παραδίδουν χρόνια στα θλιβερά τους αμφιθέατρα,στα πανεπιστήμια τής κακιάς συμφοράς που διδάσκουν το δημοσιο'υ'παλληλίκι τους ως μόνη Γνώση και Σιγουριά και Δόξα τους.

Κι αν ο σαλταροΠαπανδρέου μάς είχε φλομώσει στα διαγγέλματα περί σίγουρης Διάσωσης και βέβαιης Σωτηρίας κάθε δυο μέρες,αλληλοαναιρούμενες αρλούμπες...
στο άλλο άκρο ο Παπαδήμος...στην απόλυτη Σιωπή,αφ' υψηλού κι εν κρυπτώ μελετώντας το Μέλλον μας,να μην καταδέχεται να μιλήσει στους ιθαγενείς Του...
-δε νιώθει την ανάγκη κάτι να μας πει;
-να μας προετοιμάσει ή να μάς προειδοποιήσει;
-να μας ζητήσει συμπαράταξη;
-να κλάψουμε στον ώμο του;
-να μας ζητήσει συγγνώμη κι άφεση αμαρτιών έστω;
...να δούμε και ν' ακούσουμε όχι μόνο τα τετελεσμένα απαιτούμενα των δανειστών μας,αλλά να δείξει δείγμα μιας σκέψης του,πως έχει Σχέδιο για την Αναδιάρθρωση τής πατρίδας σε υγιή βάση πολιτών που δεν θα ζητιανέυουν σε συσίτια,πως έχει στόχους και στάση και θέση Εθνικής Στρατηγικής για μια διαδρομή σε μέλλον καλύτερο των ζοφερών αριθμολάγνων γραφειοκρατών...

Σιχαίνομαι τους ξιπασμένους.
Μεγενθύνεται η Ανικανότητα κι η Αναξιοπιστία γιγαντώνεται όταν  ό λ ο ι δεν κάνουν πίσω,να περισσέψει ο εγωισμός κι η μονολιθικότητα,η αντιπαλότητα κι ο λα'ι'κισμός,οι ευκολίες κι οι σιγουριές,τα τσιτάτα κι οι ταμπέλες...και να προλάβουμε - αν μπορούμε πια - όλοι μαζί να κάτσουμε να σκεφτούμε τους γονείς και τα παιδιά και τη ζωή που θα ζήσουμε...στο ίδιο τραπέζι να συγκεραστούν γνώμες,ιδέες,π ρ α γ μ α τ ι κ έ ς  λύσεις,αληθινά σενάρια εξόδου τής κρίσης,πρακτικά ν' αναδιαμορφώσουμε "χτες"! το άρρωστο Δημόσιο και την Ιδιωτική φοροληστρική λαμογιά,να βρουν όλοι οι άξιοι,ικανοί και παντογνώστες των ελίτ τής διανόησης στο Σύστημα Εξουσία Ελλάδος ένα Δίκαιο δρόμο για τη Χώρα,να έχουμε θέση στο Σύγχρονο Κόσμο - λ ύ σ ε ι ς ,υπαρκτές,δυνατές,ενιαίες,να πείσουμε να μάς ξαναδούν συνεργάτες,συνομιλητές,συνοδοιπόρους.

Τί βλέπουμε;
Οι κατέχοντες την όποια εξουσία,άπαντες,με βήμα χαρωπό και στη δίνη τού Εθνικού Ντελίριου πως όλοι μάς χρωστούν και σε κανέναν δεν έχουμε Υποχρέωση και Κανόνες Διεθνούς Δικαίου δε γουστάρουμε,καμιά Ευθύνη ως υπέροχοι Πατριώτες,μάς οδηγούν σε βέβαιο Βατερλό με τη σημαία "όλα είναι εκβιασμός τού τέταρτου Ράιχ,ας τη βγάλουμε καθαρή τώρα και βλέπουμε" και θα τους κορο'ι'δέψουμε τους υπαλληλίσκους,αμέ!...
ας στήσουμε παιχνίδι,δήθεν αντίπαλα στρατόπεδα,Μνημονιακοί κι Αντιμνημονιακοί αγύρτες/αλληλοτροφοδοτούμενοι λογαριασμοί ελέγχου,τυφλοί στο τεράστιο GAME OVER που έρχεται καταπάνω μας...

...τα μαχαίρια ακονίζονται,οι ανήμποροι εμείς,σφαχτάρια για διάλυση κι εμφύλιο σπαραγμό...εδώ,στην πτέρυγα των πειραματόζωων...εδώ,στην αληθινή κακοκαιρία να πέφτουν κορμιά στην καταιγίδα (τους).

Υ.Γ.  ΠΕΜΠΤΗ 9/2/12 7.15' π.μ.
Οι μοιραίοι άθλιοι ισοπέδωσαν τη ζωή εκατομυρίων Ιδιωτικών υπαλλήλων,μην τολμώντας χρόνια τώρα ν'αγγίξουν την πελατεία τους - τα προνόμιά τους άθικτα κι η αφασία τους ολοκληρωτική...το μόνο που ΔΕΝ διαπραγματεύτηκαν,τους μισθούς μας που καμιά συνεισφορά δεν είχαν στο Δημόσιο Έλλειμμα -κι ενώ υπήρχε συμφωνία εργοδοτών κι εργαζομένων...ντροπή τους!...δεν ξέρω πια πώς θα σταματήσει αυτό,τί θα ζητήσουν αύριο,ποια μέτρα θα ξαναπάρουν,σε ποιον πάγκο τού χασάπη ανίκανα ανθρωπάκια θα μάς βάλουν κιμά /προσφορά στην τρέλα των Αγορών/Θεών τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου