Μια μικρή,καθημερινή κι ασήμαντη ιστοριούλα θα σάς διηγηθώ,τίποτα πρωτότυπο,ανήκουστο και πρωτοφανές...ένα απλό συμβάν...
Παρασκευή πρωί εγχειρίστηκε η αδερφή μου,στη Θεσσαλονίκη,προγραμματισμένη επέμβαση,αλλά χρειάστηκαν πολλές φιάλες αίμα,κινητοποιήθηκαν φίλοι και συγγενείς,χρειάστηκε να δώσω κι εγώ...φλας μπακ...την τελευταία φορά που πήγα,μεσημέρι,μετά τη δουλειά,στο πιο κοντινό μου νοσοκομείο,στην αιμοδοσία τού Αλεξάνδρα,το προηγούμενο καλοκαίρι, μ' ενημέρωσαν πως το ωράριό τους κλείνει στη 1 και δεν γίνεται τίποτα..."λόγω έλλειψης προσωπικού"...πήγα λίγο πιο πάνω,στο Ιπποκράτειο,όπου η μονάδα λειτουργούσε ώς τις 7 τ'απόγεμα συνεχώς...
...προσέξατε το χρόνο που γράφω;..."λειτουργούσε"-αόριστος...διότι τώρα που ξαναπήγα...ώρα 2.20'...ανοίγω πόρτα...πολλά σκοτάδια...άδεια κρεβάτια και ψυχή ζώσα...ψάχνω γιατρούς,ψάχνω νοσηλευτές...ανοιγοκλείνω πόρτες...πετυχαίνω κύριο να πατά κουμπάκια στον υπολογιστή του,αναθαρρώ..."μπορώ να δώσω αίμα,σας παρακαλώ;"...με κοιτά με ύφος ανθρώπου πού τού ζήτησαν ν' ανοίξει το θησαυροφυλάκιο και να χαρίσει όλες τις ράβδους χρυσού στον πρώτο περαστικό...έκπληκτος και με ιερό δέος απαντά..."λυπάμαι,η αιμοδοσία λειτουργεί 9με1"...ψελλίζω το ποιηματάκι μου...πως την τελευταίοα φορά και μπλα...μπλα..μπλα..μπλα...με κοιτά συγκαταβατικά..."πάλιωσαν τα νέα φίλε μου,περιορισμός κονδυλίων κι αναπροσαρμογή προγράμματος,έτσι σ'όλη την Αθήνα περιορίζεται το συνεχές ωράριο και για τις αιμοδοσίες στο 30%"...εξηγώ πως εργάζομαι,δε βολεύει πρωί,είναι επείγον,αν κάτι μπορούμε να κάνουμε...μάταιος κόπος...αλλά,φωτίζεται το πρόσωπό του..."είναι κοντά μας το Λα'ι'κό Νοσοκομείο,εκεί να πάτε,συνεχώς ώς τις 6 εκεί!"...
...ας περπατήσει ο αιμοδότης,ελπίζοντας η κούραση τής μέρας να μη ρίξει την πίεση κι αιματοκρίτη και πάει τζάμπα η βόλτα στα κτήρια τού Εθνικού Συστήματος Υγείας...ανεβαίνω τη Μεσογείων να βγω Φειδιπίδου...βρίσκω μιαν αυλόπορτα,δεκάδες κτήρια,ποιο να είναι το "δικό" μου...ρωτώ στο κυλικείο που βρίσκω,ουδείς ξέρει...βρίσκω αμφιθέατρο με φοιτητές...κανείς...ευτυχώς ένας μερακλής γιατρός κάνει τσιγαράκι στο παγκάκι..."δαιδαλώδης η διαδρομή σου κύριε...μπες στο απέναντι κτήριο και ξαναρώτα"...ανοίγω πόρτες...κατεβαίνω ορόφους...περπατώ διαδρόμους...ο π τ α σ ί α !...ταμπέλα ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ...πικρό το γέλιο μου στο τζάμι κι ουρά 15 ανθρώπων διαβάζει μαζί μου σελίδα Α4 κολημένη με σελοτέιπ που γράφει τα εξής..."ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3/2/2012 ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΙΜΟΛΗΨΙΩΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ 12έως3 ΛΟΓΩ ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ - ευχαριστούμε για την κατανόηση"...
αν δε δώσω αίμα είναι γιατί μού κόπηκε και χλώμιασα και μάλλον έρχεται εγκεφαλικό...
...κ ο π ή π ί τ τ α ς ;;;;
....3.20' έρχεται ο πρώτος αιμολήπτης ευτυχής που κέρδισε το φλουρί ελπίζω,για να γίνει σβέλτα η δουλειά...έχω ήδη καυγαδίσει με τρεις που ναι μεν ήταν πίσω μου στην ουρά,αλλά δόθηκε προτεραιότητα στην καταχώρηση των στοιχείων τους,στον ένα επειδή ήτο Εθελοντής και πάντα είθισται να προηγούνται (κι ας μη δούλευε εδώ και τρεις μήνες κι ας μην ξαναδούλευε τ' απόγεμα όπως εγώ),στον δεύτερο διότι "ο κύριος δίνει ερυθρά,να μπει πρώτος" (τη μόνη ερυθρά που θυμάμαι εκτός τής θαλάσσης ήταν κάτι εξανθήματα φαγούρας στην παιδική αρρώστια και ξαναξύνομαι απ' τον εκνευρισμό και φουντώνω και τώρα!) κι ο τρίτος απλώς δεν απάντησε στην ερώτησή μου "πού πάτε κύριος;" κι αν κρίνω απ' το πολλά βαρύ ύφος και απ' το ότι μασούλαγε κι έφευγε άχνη ζάχαρη στα χείλη απ' τη βασιλόπιττα,γνωστός ή συνάδελφός τους ήταν και το Μέσον περνά παντού,πάντα!...
4.05' καταφέρνω και βρίσκομαι στον μετρητή πίεσης ,εξηγώντας στο γιατρό τις αθλοπαιδιές και τους διαπληκτισμούς τού πρηγουμένου δίωρου ευχόμενος τόσος εκνευρισμός να μη μου στερήσει την ανάγκη να δώσω αιματάκι..."α! εσείς φωνάζατε;σάς ακούγαμε!;καλύτερα,θα πετάχτηκαν κι οι φλέβες σας έξω,να μην ψάχνουμε πού θα μπει η βελόνα"...κάνει και χιούμορ για ατμόσφαιρα,τί καλό!...
4.20' έχω πάρει χυμό και μπισκότα και φεύγω..."πολύ γρήγορα σηκωθήκατε,θα ζαλιστείτε!"...
...τί να πω...για ποια απ' όλες τις ζαλάδες να πω,για ποιο Αθάνατο Σύστημα Ταλαιπώριας,ποιας Υγείας και ποιον Λοβέρδο,τον Αναμορφωτή,τον Καθοδηγτή,τον Επόμενο Αρχηγό - εγγύηση επιτυχίας του το Μπάχαλο - ποια γαμημένη Πρόνοια,ευαισθησία και δημοσιο'υ'παλληλική νοοτροπία εν μέσω κατάρρευσης...παντοτινό ωράριο παροχής Δημοσίων Υπηρεσιών "9-1"...κόψε το κεφάλι σου και πάρε ρεπό,άδεια,παρακάλα,ψάξε καβάτζα,υποχρεώσου,τρέχα,παιδέψου,τσιτώσου,φώναξε,βρίσε,κλάψε!...
...Μια Ασήμαντη Ιστορία.
...απ' τις χιλιάδες καθημερινές,αδιάφορες μικροστιγμές των ανωνύμων...ένα τίποτα-έτσι και νιώθω...κάτι σα σκουπίδι-έτσι και μάς φέρονται,ακριβώς να στέκεσαι τιποτένιος απέναντι στο Κράτος που μισείς και σιχαίνεσαι - έτσι σού συμπεριφέρονται,μυρμηγκάκι να σε πατήσουν,έτσι νιώθεις...
...ω! σόρι!
δεν είμαι πολύ ένθερμος Πατριώτης σήμερα που κρίνεται το μέλλον τής χώρας,του PSI κι έχει εμπλοκή η ερωτική περίπτυξη με την τρόικα και διαπραγματεύονται σκληρά το τρίο μπελκάντο των Σωτήρων κι αν δεν παραιτηθεί κι ο Παπαδήμος μπορεί και να μείνει ώς το 2013...τι κρίμα να μη ριγώ από συγκίνηση κι αγωνία...
Υ.Γ. Ευτυχώς η εγχείρηση που μ' ενδιέφερε,πέτυχε...για τον Ασθενή - Ε.θνικό Σ.ύστημα Υ.γείας όρκο δεν παίρνω κι αμφιβάλλω αν αξίζει ή προλαβαίνει πια να επιζήσει...
Παρασκευή πρωί εγχειρίστηκε η αδερφή μου,στη Θεσσαλονίκη,προγραμματισμένη επέμβαση,αλλά χρειάστηκαν πολλές φιάλες αίμα,κινητοποιήθηκαν φίλοι και συγγενείς,χρειάστηκε να δώσω κι εγώ...φλας μπακ...την τελευταία φορά που πήγα,μεσημέρι,μετά τη δουλειά,στο πιο κοντινό μου νοσοκομείο,στην αιμοδοσία τού Αλεξάνδρα,το προηγούμενο καλοκαίρι, μ' ενημέρωσαν πως το ωράριό τους κλείνει στη 1 και δεν γίνεται τίποτα..."λόγω έλλειψης προσωπικού"...πήγα λίγο πιο πάνω,στο Ιπποκράτειο,όπου η μονάδα λειτουργούσε ώς τις 7 τ'απόγεμα συνεχώς...
...προσέξατε το χρόνο που γράφω;..."λειτουργούσε"-αόριστος...διότι τώρα που ξαναπήγα...ώρα 2.20'...ανοίγω πόρτα...πολλά σκοτάδια...άδεια κρεβάτια και ψυχή ζώσα...ψάχνω γιατρούς,ψάχνω νοσηλευτές...ανοιγοκλείνω πόρτες...πετυχαίνω κύριο να πατά κουμπάκια στον υπολογιστή του,αναθαρρώ..."μπορώ να δώσω αίμα,σας παρακαλώ;"...με κοιτά με ύφος ανθρώπου πού τού ζήτησαν ν' ανοίξει το θησαυροφυλάκιο και να χαρίσει όλες τις ράβδους χρυσού στον πρώτο περαστικό...έκπληκτος και με ιερό δέος απαντά..."λυπάμαι,η αιμοδοσία λειτουργεί 9με1"...ψελλίζω το ποιηματάκι μου...πως την τελευταίοα φορά και μπλα...μπλα..μπλα..μπλα...με κοιτά συγκαταβατικά..."πάλιωσαν τα νέα φίλε μου,περιορισμός κονδυλίων κι αναπροσαρμογή προγράμματος,έτσι σ'όλη την Αθήνα περιορίζεται το συνεχές ωράριο και για τις αιμοδοσίες στο 30%"...εξηγώ πως εργάζομαι,δε βολεύει πρωί,είναι επείγον,αν κάτι μπορούμε να κάνουμε...μάταιος κόπος...αλλά,φωτίζεται το πρόσωπό του..."είναι κοντά μας το Λα'ι'κό Νοσοκομείο,εκεί να πάτε,συνεχώς ώς τις 6 εκεί!"...
...ας περπατήσει ο αιμοδότης,ελπίζοντας η κούραση τής μέρας να μη ρίξει την πίεση κι αιματοκρίτη και πάει τζάμπα η βόλτα στα κτήρια τού Εθνικού Συστήματος Υγείας...ανεβαίνω τη Μεσογείων να βγω Φειδιπίδου...βρίσκω μιαν αυλόπορτα,δεκάδες κτήρια,ποιο να είναι το "δικό" μου...ρωτώ στο κυλικείο που βρίσκω,ουδείς ξέρει...βρίσκω αμφιθέατρο με φοιτητές...κανείς...ευτυχώς ένας μερακλής γιατρός κάνει τσιγαράκι στο παγκάκι..."δαιδαλώδης η διαδρομή σου κύριε...μπες στο απέναντι κτήριο και ξαναρώτα"...ανοίγω πόρτες...κατεβαίνω ορόφους...περπατώ διαδρόμους...ο π τ α σ ί α !...ταμπέλα ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ...πικρό το γέλιο μου στο τζάμι κι ουρά 15 ανθρώπων διαβάζει μαζί μου σελίδα Α4 κολημένη με σελοτέιπ που γράφει τα εξής..."ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3/2/2012 ΣΗΜΕΡΑ Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΙΜΟΛΗΨΙΩΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ 12έως3 ΛΟΓΩ ΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ - ευχαριστούμε για την κατανόηση"...
αν δε δώσω αίμα είναι γιατί μού κόπηκε και χλώμιασα και μάλλον έρχεται εγκεφαλικό...
...κ ο π ή π ί τ τ α ς ;;;;
....3.20' έρχεται ο πρώτος αιμολήπτης ευτυχής που κέρδισε το φλουρί ελπίζω,για να γίνει σβέλτα η δουλειά...έχω ήδη καυγαδίσει με τρεις που ναι μεν ήταν πίσω μου στην ουρά,αλλά δόθηκε προτεραιότητα στην καταχώρηση των στοιχείων τους,στον ένα επειδή ήτο Εθελοντής και πάντα είθισται να προηγούνται (κι ας μη δούλευε εδώ και τρεις μήνες κι ας μην ξαναδούλευε τ' απόγεμα όπως εγώ),στον δεύτερο διότι "ο κύριος δίνει ερυθρά,να μπει πρώτος" (τη μόνη ερυθρά που θυμάμαι εκτός τής θαλάσσης ήταν κάτι εξανθήματα φαγούρας στην παιδική αρρώστια και ξαναξύνομαι απ' τον εκνευρισμό και φουντώνω και τώρα!) κι ο τρίτος απλώς δεν απάντησε στην ερώτησή μου "πού πάτε κύριος;" κι αν κρίνω απ' το πολλά βαρύ ύφος και απ' το ότι μασούλαγε κι έφευγε άχνη ζάχαρη στα χείλη απ' τη βασιλόπιττα,γνωστός ή συνάδελφός τους ήταν και το Μέσον περνά παντού,πάντα!...
4.05' καταφέρνω και βρίσκομαι στον μετρητή πίεσης ,εξηγώντας στο γιατρό τις αθλοπαιδιές και τους διαπληκτισμούς τού πρηγουμένου δίωρου ευχόμενος τόσος εκνευρισμός να μη μου στερήσει την ανάγκη να δώσω αιματάκι..."α! εσείς φωνάζατε;σάς ακούγαμε!;καλύτερα,θα πετάχτηκαν κι οι φλέβες σας έξω,να μην ψάχνουμε πού θα μπει η βελόνα"...κάνει και χιούμορ για ατμόσφαιρα,τί καλό!...
4.20' έχω πάρει χυμό και μπισκότα και φεύγω..."πολύ γρήγορα σηκωθήκατε,θα ζαλιστείτε!"...
...τί να πω...για ποια απ' όλες τις ζαλάδες να πω,για ποιο Αθάνατο Σύστημα Ταλαιπώριας,ποιας Υγείας και ποιον Λοβέρδο,τον Αναμορφωτή,τον Καθοδηγτή,τον Επόμενο Αρχηγό - εγγύηση επιτυχίας του το Μπάχαλο - ποια γαμημένη Πρόνοια,ευαισθησία και δημοσιο'υ'παλληλική νοοτροπία εν μέσω κατάρρευσης...παντοτινό ωράριο παροχής Δημοσίων Υπηρεσιών "9-1"...κόψε το κεφάλι σου και πάρε ρεπό,άδεια,παρακάλα,ψάξε καβάτζα,υποχρεώσου,τρέχα,παιδέψου,τσιτώσου,φώναξε,βρίσε,κλάψε!...
...Μια Ασήμαντη Ιστορία.
...απ' τις χιλιάδες καθημερινές,αδιάφορες μικροστιγμές των ανωνύμων...ένα τίποτα-έτσι και νιώθω...κάτι σα σκουπίδι-έτσι και μάς φέρονται,ακριβώς να στέκεσαι τιποτένιος απέναντι στο Κράτος που μισείς και σιχαίνεσαι - έτσι σού συμπεριφέρονται,μυρμηγκάκι να σε πατήσουν,έτσι νιώθεις...
...ω! σόρι!
δεν είμαι πολύ ένθερμος Πατριώτης σήμερα που κρίνεται το μέλλον τής χώρας,του PSI κι έχει εμπλοκή η ερωτική περίπτυξη με την τρόικα και διαπραγματεύονται σκληρά το τρίο μπελκάντο των Σωτήρων κι αν δεν παραιτηθεί κι ο Παπαδήμος μπορεί και να μείνει ώς το 2013...τι κρίμα να μη ριγώ από συγκίνηση κι αγωνία...
Υ.Γ. Ευτυχώς η εγχείρηση που μ' ενδιέφερε,πέτυχε...για τον Ασθενή - Ε.θνικό Σ.ύστημα Υ.γείας όρκο δεν παίρνω κι αμφιβάλλω αν αξίζει ή προλαβαίνει πια να επιζήσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου