Θέλω να μιλήσω για τη Μισθωτή Εργασία ως Υπάλληλος
- όχι για ελεύθερο επάγγελμα,όχι για χομπίστες εισοδηματίες,όχι για ιδιοκτήτες ακινήτων,όχι για καταθέτες περιουσιών κι αφορολόγητων εταιρειών βιτρίνα κι εκατομυριούχους καλλιτέχνες τής προσφυγιάς (των εσόδων στα μαύρα βιβλία τής "ευαισθησίας" τους)
- υπαλληλίκι,νέτο,σκέτο,ακαβάτζωτο.
Βλέπω πηχιαίους τίτλους,ακούω ουρανομήκεις κραυγές..."το Δημόσιο υπόκειται διωγμό!"..."πογκρόμ στις ΔΕΚΟ"..."σφαγιάζονται οι δημόσιοι κατάδικοι!"...
...έχω πολλούς δικούς μου ανθρώπους που δουλεύουν γραφείο,κήπο,επαρχία,αξιοθέατα,σχολειά,εισιτήρια,τηλέφωνα,χαλαρά,γαλήνια,ήσυχα,φίλοι,συγγενείς,
γνωστοί,
χρόνια τώρα ήταν πάντα πολύ κουρασμένοι,πολύ ταλαιπωρημένοι,πολύ ενοχλημένοι,πολύ μιζεριασμένοι στη δουλειά - τώρα,όντως λεφτά τούς κόβουν πολλά,τώρα,όντως ζορίζει η εργασιακή τους νηνεμία και το όνειρο πασσών γενεών εγαζομένων,η Μονιμότητα τρίζει...
...πείτε μου όμως έστω έναν ακόμα λόγο για να φύγεις απ' το Δημόσιο ακόμα και σήμερα
(αφού δε βγαίνετε ρε παιδιά γιατί δεν παραιτήστε;)
...ή καλύτερα να σάς πω γιατί θα έτρεχα εγώ να μπω στο Δημόσιο ακόμα και σήμερα και με τα λεφτά λίγα (όπως βενζίνη...χίλια παίρνω,χίλια θέλω) και με σύμβαση αορίστου χρόνου (απ' τα 14μου χρόνια συμβάσεις "αορίστου" έχουν υπογραφεί αόριστα πολλές!) -
λοιπόν βασικάααα βασικό Δώρο Δημοσίου, το 5νθήμερο,
να σχολάς Παρασκευή μεσημέρι και να ξαναγυρνάς Δευτέρα πρωί...αν δεν έχεις "κολλήσει" καμιά Πέμπτη και Τρίτη άδεια,ρεπό,αρρώστια,"κάτι μού'τυχε!", "πω πω! τί έπαθα"...
...δοκιμάστε το ίδιο τροπάρι στον Ιδιώτη Αφεντικό για μονιμότητα στο ταμείο ανεργίας...
Αλλά καλύτερα να μιλήσω για όσα έζησα ώς σήμερα,όσα γνωρίζω χρόνια στη δουλειά,έξω,για μένα,τη γυναίκα μου,άλλους,φίλους,γυναίκες και άντρες απροστάτευτους στην τρέλα συνθηκών,σιωπηλούς και αληθινά ταλαιπωρημένους...
- ω ρ ά ρ ι ο ; το ξεχνάς!
τις πιο πολλές φορές πιάνεις δουλειά στο "περίπου" - άσε τί γράφει νομότυπα το "χαρτί ωραρίου προσωπικού" - ψέμα σφραγισμένο σε μια υπηρεσία που ποτέ δεν ελέγχει τίποτα...αν είσαι στην αγορά στην καλύτερη περίπτωση σχολάς Σάββατο πριν νυχτώσει και σ' εποχιακές περιόδους,γιορτές,αργίες,τουριστικά,non stop 12ωρα,15ωρα να ξεχάσεις πώς είναι το σπίτι σου (έχω ζήσει παραμονή Πρωτοχρονιάς αγροίκο τζιπάτο κάθαρμα να γκρινιάζει στην πόρτα πώς τολμάμε να κλείνουμε...έντεκα πριν τα μεσάνυχτα...)
- μ ι σ θ ο δ ο σ ί α ; χα! 9 στα 10 αφεντικά θεωρούν ότι η μεγάλη τους προσφορά εξαντλείται στο ότι σε έχουνε προσλάβει και αν πρέπει αυτό ν' αντιστοιχεί σε αξιοπρεπή αμοιβή ηλίθιοι είναι να έχουν εσένα που τολμάς και τη ζητάς;...μιλιούνα απ' έξω τα δεκαοχτάχρονα και τσιμουδιά please!...δεν μαθαίνεις το μισθό παρά μόνο όταν περάσει ο πρώτος μήνας,αν δεν σού τον χρεώσουν ώς "μαθητεία",κοινώς τζάμπα,φυσικά το βασικό μισθό,όσα χρόνια κι αν δούλευες αλλού,σιγά μην σού αναγνωρίσουν και τις τριετίες...κρίση!κρίση!...α!,δεν έχει σημασία αν είσαι "υπεύθυνος καταστήματος",στα χαρτιά τού ΙΚΑ γράφει "ανειδίκευτος εργάτης",μειωμένα ένσημα,λιγότερα δηλωμένα μεροκάματα και υπερωρίες υπέρ των ωραίων ματιών τού εργοδότη,κάτι ψίχουλα να πεις ευχαριστώ κι αν κάτι δεν πάει καλά τραβάμε και μείωση μισθού...ε,ας πάει κι ένας μήνας πίσω στο να τα πάρεις αυτά τα όποια χρήματα και δύο και τρεις,η στάση πληρωμών είναι κανόνας τουλάχιστο δεκαπέντε χρόνια τώρα!...κι αν δε θες τα "έναντι",γεια! και να τούς γράφεις,οι νομικές τους υπηρεσίες θα σε τσαλακώσουν πριν τολμήσεις να πεις "καταγγελία"...
- ε ρ γ α σ ι α κ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς ;...έχω δει κοπελίτσες πωλήτριες να ξεφορτώνουν τριαξονικά φορτηγά με έπιπλα,τόνους κατεψυγμένα και μετά κοριτσόπουλα με μακό στα ψυγεία,σε φούρνους σαράντα βαθμοί ώρες,το χαμαλίκι πάει σύννεφο,σκούπισμα,γυάλισμα,ξεσκόνισμα,ξανά και ξανά,όταν δεν μπει πελάτης στο μαγαζί δεν κάθεσαι,ξανά κουβάλημα,ξανά αναδιάταξη,δε λουφάρουμε,ανακαίνιση και χαμόγελο ξεκούρασης στον αγοραστή...μην κάνεις διάλειμμα,μην πας τουαλέτα,μην τολμάς να ζητήσεις νερό ή τσιγάρο,πιο γρήγορα,πιο υπεύθυνα,πάλι φορτηγό ήρθε,μάθε υδραυλικά,μάθε ηλεκτρολογικά,μην τολμήσεις να παντρευτείς-θ' απολυθείς,μην τολμήσεις να μείνεις έγκυος - καθήκον η εργασιακή ευελιξία,λάστιχο,ειδικότις " τα πάντα " τώρα!
...αν είσαι σε αλυσίδα καταστημάτων,μόλις "παλιώσεις" και δικαιούσαι νόμιμες αυξήσεις ή κοστίζεις τόσο ώστε να ετοιμάζεται το επόμενο part time κορόιδο, αρχίζει η επιχείρηση "να παραιτηθεί,μη δίνουμε αποζημίωση"...κοινώς, πού μένεις; Σεπόλια;...μεταφέρεσαι να δουλέψεις στη Γλυφάδα...Παγκράτι;...στα Καμίνια είναι ωραία...α! και σπαστό ωράριο,δυόμιση φεύγεις,πέντε ξανάρχεσαι...γιατί έχει σκόνη το βιβλίο;γιατί είδα λεκέ στο πλακάκι;γιατί είναι στραβό το πιάτο στη βιτρίνα;πώς πιάνεις έτσι το σερβίτσιο;γιατί λερώθηκες (κουβαλώντας τα κιβώτια στη βροχή με τη γραβάτα;)γιατί δεν βάφτηκες-πώς είσαι έτσι βαμμένη;
Ζευγάρια που δουλεύουν χρόνια χωρίς κοινές άδειες...ποτέ γιατρός πρωινό στο ΙΚΑ,νοσοκομείο,εφορία,κάτι έκτακτο - απλά δεν γίνεται κι αν γίνει,μπαίνεις μαύρη λίστα...τριήμερα,πριν μια γιορτή,αργία..τί είναι οι διακοπές;...ανέκδοτο!..ταξιδεύω Μεγάλο Σάββατο να σχολάσω αντί για τις έξι στις τέσσερις να προλάβω την Ανάσταση έξι ώρες δρόμο η Σαλονίκη;...όχι βέβαια!...απόλυση χωρίς αποζημίωση να σημειωθεί ώς οικειοθελής αποχώρηση (που δεν απαιτεί καν υπογραφή τού εργαζόμενου)
και προσβολές - μάθε να κάνεις χαρακτήρα με προσβολές - αντέχεις να είσαι
χαζός/ηλίθιος/χοντρός/κοντός/πουτάνα/πούστης/τσόλι/λεχρίτισσα/καριόλα/ανίκανος/ανεπρόκοπος/βρωμιάρα/γελοίος
...ανάλογα με τα ταμεία τής ημέρας,τα φεγγάρια ή τους καβγάδες των αγίων οικογενειών των αφεντικών;
...Θα μπορούσα να γράφω σελίδες.
Για όλα τα παραπάνω κι όσα ξέρουμε στο πετσί μας ανομολόγητη ψυχοφθορά,λυπάμαι που γελάω και καμιά διάθεση συμπαράστασης δεν έχω για τους Αγωνιστές Δημοσίους Υπαλλήλους που τούς κακοτρέχει το ΔΝΤ κι οι προσκυνημένοι της τρόικας...που πάω ποδαρόδρομο ή τρεις ώρες μποτιλιαρισμένος γιατί σε κάθε απεργία πρέπει να κλείνονται τα μέσα μεταφοράς (που τα πληρώνουμε ως φορολογούμενοι οι μπα'ι'λντισμένοι) στ' αμαξοστάσια και να δηλώνει ο συνδικαλισταράς "θα χυθεί αίμα αν μάς πειράξουν",τα κεκτημένα τής ξεκούρασης κι από πάνω να μάς φτύνουν εμάς που δεν σηκωνόμαστε απ΄τον καναπέ,λένε οργίλοι οι γσεεαδεδυπαμίτες
- ναι,διότι πώς να τολμήσω ν' απεργήσω,αν θέλω κι αύριο να είμαι στη μισθοδοσία...αλλά κι έπειτα από είκοσι χρόνια ορθοστασία στα δεκαπεντάωρα πού να περπατήσω αλέγκρος στα Συντάγματα,δεν έχω ούτε ανάσα για υψωμένη γροθιά,δεν έχω κουράγιο για φωνή ντουντούκα κι αγανάκτηση λυγμός στο κρεβάτι,ωχ πονάει η μεσούλα μου,πιάσε μεσουλίντ κοριτσάκι!ο καναπές σανατόριο και bonus φάρμακα για τα γερασμένα μου χρόνια...
...καλά κάνετε "μαζικό ξεσηκωμό" ...τόσα χρόνια εναντίον μου,δεν δικαιούστε ούτε καν τον οίκτο μου για ό,τι κι αν συμβεί - λυπάμαι - είστε απέναντι...λυπάμαι - χαιρέκακα πιάνω τον εαυτό μου μέχρι ν' απολαμβάνει να χάνεται το έδαφος κάτω απ' τα καλοζωισμένα δημοσιοποδαράκια σας (κι ας ξέρω πως για όλους μας έρχονται τα χειρότερα)
- καλώς ήλθατε στον Αληθινό Κόσμο!
- Με την εγγύηση τού Δημοσίου...βολεμένοι,τεμπέληδες,αργόσχολοι και τζάμπα μάγκες...
...τρέχετε τώρα!
ΥΓ 1
Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Διαμάντια βρίσκεις παντού και στο Δημόσιο,ήθος κι αξιοπρέπεια που σού φέρνουν δάκρυα στα μάτια - αλλά δαχτυλοδειχτούμενα τα στολίδια,σταγόνα στον ωκεανοχετό.
ΥΓ 2
Αν τολμήσεις ν ' ανοίξεις συζήτηση για όλα αυτά μαζί τους θα σε κατασπαράξουν - το πρώτο που μαθαίνουν στις δημόσιες κουβέντες είναι το λα'ι'κισμό τού όχλου κι η δημοκρατία περίπατο για την αποψάρα τους,το δικαίωμα αντίθετης γνώμης ύποπτο,πρακτοριλίκι,καταχθόνιο σχέδιο ξένων κέντρων - δε σού χαρίζουν αμφιβολία ούτε καρδιακοί φίλοι αν πατήσεις τα χωράφια τής ευαρέσκειάς τους...όσο πιο Αριστερά τα κεκτημένα συμφέροντα,τόσο πιο πολλά "δε δικαιούσαι να ομιλείς" και ισοπεδωτικός λεκτικός κι ηθικός τραμπουκισμός (ενίοτε έτοιμοι για ξύλο,όντως!)
-θλίψη
ΥΓ 3
Όταν φοβάμαι να μιλήσω για όλα αυτά,όταν φοβάμαι να γράψω για όλα αυτά...
...για ποια κοινή μοίρα,για ποια κοινωνική αλληλεγγύη,για ποια ίδια ζωή να παλέψουμε μαζί στην έρημη χώρα;
- όχι για ελεύθερο επάγγελμα,όχι για χομπίστες εισοδηματίες,όχι για ιδιοκτήτες ακινήτων,όχι για καταθέτες περιουσιών κι αφορολόγητων εταιρειών βιτρίνα κι εκατομυριούχους καλλιτέχνες τής προσφυγιάς (των εσόδων στα μαύρα βιβλία τής "ευαισθησίας" τους)
- υπαλληλίκι,νέτο,σκέτο,ακαβάτζωτο.
Βλέπω πηχιαίους τίτλους,ακούω ουρανομήκεις κραυγές..."το Δημόσιο υπόκειται διωγμό!"..."πογκρόμ στις ΔΕΚΟ"..."σφαγιάζονται οι δημόσιοι κατάδικοι!"...
...έχω πολλούς δικούς μου ανθρώπους που δουλεύουν γραφείο,κήπο,επαρχία,αξιοθέατα,σχολειά,εισιτήρια,τηλέφωνα,χαλαρά,γαλήνια,ήσυχα,φίλοι,συγγενείς,
γνωστοί,
χρόνια τώρα ήταν πάντα πολύ κουρασμένοι,πολύ ταλαιπωρημένοι,πολύ ενοχλημένοι,πολύ μιζεριασμένοι στη δουλειά - τώρα,όντως λεφτά τούς κόβουν πολλά,τώρα,όντως ζορίζει η εργασιακή τους νηνεμία και το όνειρο πασσών γενεών εγαζομένων,η Μονιμότητα τρίζει...
...πείτε μου όμως έστω έναν ακόμα λόγο για να φύγεις απ' το Δημόσιο ακόμα και σήμερα
(αφού δε βγαίνετε ρε παιδιά γιατί δεν παραιτήστε;)
...ή καλύτερα να σάς πω γιατί θα έτρεχα εγώ να μπω στο Δημόσιο ακόμα και σήμερα και με τα λεφτά λίγα (όπως βενζίνη...χίλια παίρνω,χίλια θέλω) και με σύμβαση αορίστου χρόνου (απ' τα 14μου χρόνια συμβάσεις "αορίστου" έχουν υπογραφεί αόριστα πολλές!) -
λοιπόν βασικάααα βασικό Δώρο Δημοσίου, το 5νθήμερο,
να σχολάς Παρασκευή μεσημέρι και να ξαναγυρνάς Δευτέρα πρωί...αν δεν έχεις "κολλήσει" καμιά Πέμπτη και Τρίτη άδεια,ρεπό,αρρώστια,"κάτι μού'τυχε!", "πω πω! τί έπαθα"...
...δοκιμάστε το ίδιο τροπάρι στον Ιδιώτη Αφεντικό για μονιμότητα στο ταμείο ανεργίας...
Αλλά καλύτερα να μιλήσω για όσα έζησα ώς σήμερα,όσα γνωρίζω χρόνια στη δουλειά,έξω,για μένα,τη γυναίκα μου,άλλους,φίλους,γυναίκες και άντρες απροστάτευτους στην τρέλα συνθηκών,σιωπηλούς και αληθινά ταλαιπωρημένους...
- ω ρ ά ρ ι ο ; το ξεχνάς!
τις πιο πολλές φορές πιάνεις δουλειά στο "περίπου" - άσε τί γράφει νομότυπα το "χαρτί ωραρίου προσωπικού" - ψέμα σφραγισμένο σε μια υπηρεσία που ποτέ δεν ελέγχει τίποτα...αν είσαι στην αγορά στην καλύτερη περίπτωση σχολάς Σάββατο πριν νυχτώσει και σ' εποχιακές περιόδους,γιορτές,αργίες,τουριστικά,non stop 12ωρα,15ωρα να ξεχάσεις πώς είναι το σπίτι σου (έχω ζήσει παραμονή Πρωτοχρονιάς αγροίκο τζιπάτο κάθαρμα να γκρινιάζει στην πόρτα πώς τολμάμε να κλείνουμε...έντεκα πριν τα μεσάνυχτα...)
- μ ι σ θ ο δ ο σ ί α ; χα! 9 στα 10 αφεντικά θεωρούν ότι η μεγάλη τους προσφορά εξαντλείται στο ότι σε έχουνε προσλάβει και αν πρέπει αυτό ν' αντιστοιχεί σε αξιοπρεπή αμοιβή ηλίθιοι είναι να έχουν εσένα που τολμάς και τη ζητάς;...μιλιούνα απ' έξω τα δεκαοχτάχρονα και τσιμουδιά please!...δεν μαθαίνεις το μισθό παρά μόνο όταν περάσει ο πρώτος μήνας,αν δεν σού τον χρεώσουν ώς "μαθητεία",κοινώς τζάμπα,φυσικά το βασικό μισθό,όσα χρόνια κι αν δούλευες αλλού,σιγά μην σού αναγνωρίσουν και τις τριετίες...κρίση!κρίση!...α!,δεν έχει σημασία αν είσαι "υπεύθυνος καταστήματος",στα χαρτιά τού ΙΚΑ γράφει "ανειδίκευτος εργάτης",μειωμένα ένσημα,λιγότερα δηλωμένα μεροκάματα και υπερωρίες υπέρ των ωραίων ματιών τού εργοδότη,κάτι ψίχουλα να πεις ευχαριστώ κι αν κάτι δεν πάει καλά τραβάμε και μείωση μισθού...ε,ας πάει κι ένας μήνας πίσω στο να τα πάρεις αυτά τα όποια χρήματα και δύο και τρεις,η στάση πληρωμών είναι κανόνας τουλάχιστο δεκαπέντε χρόνια τώρα!...κι αν δε θες τα "έναντι",γεια! και να τούς γράφεις,οι νομικές τους υπηρεσίες θα σε τσαλακώσουν πριν τολμήσεις να πεις "καταγγελία"...
- ε ρ γ α σ ι α κ έ ς σ υ ν θ ή κ ε ς ;...έχω δει κοπελίτσες πωλήτριες να ξεφορτώνουν τριαξονικά φορτηγά με έπιπλα,τόνους κατεψυγμένα και μετά κοριτσόπουλα με μακό στα ψυγεία,σε φούρνους σαράντα βαθμοί ώρες,το χαμαλίκι πάει σύννεφο,σκούπισμα,γυάλισμα,ξεσκόνισμα,ξανά και ξανά,όταν δεν μπει πελάτης στο μαγαζί δεν κάθεσαι,ξανά κουβάλημα,ξανά αναδιάταξη,δε λουφάρουμε,ανακαίνιση και χαμόγελο ξεκούρασης στον αγοραστή...μην κάνεις διάλειμμα,μην πας τουαλέτα,μην τολμάς να ζητήσεις νερό ή τσιγάρο,πιο γρήγορα,πιο υπεύθυνα,πάλι φορτηγό ήρθε,μάθε υδραυλικά,μάθε ηλεκτρολογικά,μην τολμήσεις να παντρευτείς-θ' απολυθείς,μην τολμήσεις να μείνεις έγκυος - καθήκον η εργασιακή ευελιξία,λάστιχο,ειδικότις " τα πάντα " τώρα!
...αν είσαι σε αλυσίδα καταστημάτων,μόλις "παλιώσεις" και δικαιούσαι νόμιμες αυξήσεις ή κοστίζεις τόσο ώστε να ετοιμάζεται το επόμενο part time κορόιδο, αρχίζει η επιχείρηση "να παραιτηθεί,μη δίνουμε αποζημίωση"...κοινώς, πού μένεις; Σεπόλια;...μεταφέρεσαι να δουλέψεις στη Γλυφάδα...Παγκράτι;...στα Καμίνια είναι ωραία...α! και σπαστό ωράριο,δυόμιση φεύγεις,πέντε ξανάρχεσαι...γιατί έχει σκόνη το βιβλίο;γιατί είδα λεκέ στο πλακάκι;γιατί είναι στραβό το πιάτο στη βιτρίνα;πώς πιάνεις έτσι το σερβίτσιο;γιατί λερώθηκες (κουβαλώντας τα κιβώτια στη βροχή με τη γραβάτα;)γιατί δεν βάφτηκες-πώς είσαι έτσι βαμμένη;
Ζευγάρια που δουλεύουν χρόνια χωρίς κοινές άδειες...ποτέ γιατρός πρωινό στο ΙΚΑ,νοσοκομείο,εφορία,κάτι έκτακτο - απλά δεν γίνεται κι αν γίνει,μπαίνεις μαύρη λίστα...τριήμερα,πριν μια γιορτή,αργία..τί είναι οι διακοπές;...ανέκδοτο!..ταξιδεύω Μεγάλο Σάββατο να σχολάσω αντί για τις έξι στις τέσσερις να προλάβω την Ανάσταση έξι ώρες δρόμο η Σαλονίκη;...όχι βέβαια!...απόλυση χωρίς αποζημίωση να σημειωθεί ώς οικειοθελής αποχώρηση (που δεν απαιτεί καν υπογραφή τού εργαζόμενου)
και προσβολές - μάθε να κάνεις χαρακτήρα με προσβολές - αντέχεις να είσαι
χαζός/ηλίθιος/χοντρός/κοντός/πουτάνα/πούστης/τσόλι/λεχρίτισσα/καριόλα/ανίκανος/ανεπρόκοπος/βρωμιάρα/γελοίος
...ανάλογα με τα ταμεία τής ημέρας,τα φεγγάρια ή τους καβγάδες των αγίων οικογενειών των αφεντικών;
...Θα μπορούσα να γράφω σελίδες.
Για όλα τα παραπάνω κι όσα ξέρουμε στο πετσί μας ανομολόγητη ψυχοφθορά,λυπάμαι που γελάω και καμιά διάθεση συμπαράστασης δεν έχω για τους Αγωνιστές Δημοσίους Υπαλλήλους που τούς κακοτρέχει το ΔΝΤ κι οι προσκυνημένοι της τρόικας...που πάω ποδαρόδρομο ή τρεις ώρες μποτιλιαρισμένος γιατί σε κάθε απεργία πρέπει να κλείνονται τα μέσα μεταφοράς (που τα πληρώνουμε ως φορολογούμενοι οι μπα'ι'λντισμένοι) στ' αμαξοστάσια και να δηλώνει ο συνδικαλισταράς "θα χυθεί αίμα αν μάς πειράξουν",τα κεκτημένα τής ξεκούρασης κι από πάνω να μάς φτύνουν εμάς που δεν σηκωνόμαστε απ΄τον καναπέ,λένε οργίλοι οι γσεεαδεδυπαμίτες
- ναι,διότι πώς να τολμήσω ν' απεργήσω,αν θέλω κι αύριο να είμαι στη μισθοδοσία...αλλά κι έπειτα από είκοσι χρόνια ορθοστασία στα δεκαπεντάωρα πού να περπατήσω αλέγκρος στα Συντάγματα,δεν έχω ούτε ανάσα για υψωμένη γροθιά,δεν έχω κουράγιο για φωνή ντουντούκα κι αγανάκτηση λυγμός στο κρεβάτι,ωχ πονάει η μεσούλα μου,πιάσε μεσουλίντ κοριτσάκι!ο καναπές σανατόριο και bonus φάρμακα για τα γερασμένα μου χρόνια...
...καλά κάνετε "μαζικό ξεσηκωμό" ...τόσα χρόνια εναντίον μου,δεν δικαιούστε ούτε καν τον οίκτο μου για ό,τι κι αν συμβεί - λυπάμαι - είστε απέναντι...λυπάμαι - χαιρέκακα πιάνω τον εαυτό μου μέχρι ν' απολαμβάνει να χάνεται το έδαφος κάτω απ' τα καλοζωισμένα δημοσιοποδαράκια σας (κι ας ξέρω πως για όλους μας έρχονται τα χειρότερα)
- καλώς ήλθατε στον Αληθινό Κόσμο!
- Με την εγγύηση τού Δημοσίου...βολεμένοι,τεμπέληδες,αργόσχολοι και τζάμπα μάγκες...
...τρέχετε τώρα!
ΥΓ 1
Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Διαμάντια βρίσκεις παντού και στο Δημόσιο,ήθος κι αξιοπρέπεια που σού φέρνουν δάκρυα στα μάτια - αλλά δαχτυλοδειχτούμενα τα στολίδια,σταγόνα στον ωκεανοχετό.
ΥΓ 2
Αν τολμήσεις ν ' ανοίξεις συζήτηση για όλα αυτά μαζί τους θα σε κατασπαράξουν - το πρώτο που μαθαίνουν στις δημόσιες κουβέντες είναι το λα'ι'κισμό τού όχλου κι η δημοκρατία περίπατο για την αποψάρα τους,το δικαίωμα αντίθετης γνώμης ύποπτο,πρακτοριλίκι,καταχθόνιο σχέδιο ξένων κέντρων - δε σού χαρίζουν αμφιβολία ούτε καρδιακοί φίλοι αν πατήσεις τα χωράφια τής ευαρέσκειάς τους...όσο πιο Αριστερά τα κεκτημένα συμφέροντα,τόσο πιο πολλά "δε δικαιούσαι να ομιλείς" και ισοπεδωτικός λεκτικός κι ηθικός τραμπουκισμός (ενίοτε έτοιμοι για ξύλο,όντως!)
-θλίψη
ΥΓ 3
Όταν φοβάμαι να μιλήσω για όλα αυτά,όταν φοβάμαι να γράψω για όλα αυτά...
...για ποια κοινή μοίρα,για ποια κοινωνική αλληλεγγύη,για ποια ίδια ζωή να παλέψουμε μαζί στην έρημη χώρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου