...Όπως λέγαμε "ρεζίλι των σκυλιών"
- μάς έχουν πετάξει ένα κόκκαλο,η νέα δανειακή σύμβαση,για άλλους είναι απαραίτητη τροφή και για άλλους φόλα - αλλά,νηστικοί στα όρια εξαθλίωσης,θα το φάμε υποχρεωτικά και βλέπουμε.
Η κοκκορομαχία των Γιώργου-Σαμαρά είναι στα όρια τής σχιζοφρένειας.
Δυο άνθρωποι μαλώνουνε στον αχυρώνα των ξένων - μάς πέταξαν μέσα,πήραν φωτιά τα χόρτα,η Ευρώπη κρατάει τις πυροσβεστικές μακριά μας και τ' αστέρια μας ρίχνουν ο ένας βενζίνη κι ο άλλος πετρέλαιο,φουντώνουν οι καπνοί,ακατάσχετη φλυαρία,μεγαλο'ι'δεατισμός και κομματίλα
- και την ώρα που θέλει σύνεση,σιωπή και δουλειά,οι δυο τους ονειρεύονται το ρόλο τού Σωτήρα...
(εδώ που τα λέμε όλοι οι αρχηγοί αλλού βρίσκονται,ακόμα κι η Αλέκα φαντασιώνεται να οδηγεί το λαό της σ' Επανάσταση)
- σαλπάρουμε για τη δίνη τού κυκλώνα χωρίς καπετάνιους,χωρίς πυξίδα,με ξεσκισμένα πανιά και σκλάβοι στα κατάρτια,κατάκωποι,άφραγκοι και πικραμένοι,εμείς.
Έλεος!
Είπε ο Μέγας Γιώργος...
"κληρονόμησα απ' τον παππού μου ένα ρολόι κι απ' τον πατέρα μου τ' όνομά του"
...εμείς πάλι κληρονομήσαμε απ' τον Γιώργο λογαριασμούς,χρέη κι έκτακτες εισφορές - και καμιά διάθεση για χειροκρότημα,για θριάμβους κι ιστορικές στιγμές,για το μπλαμπλαπαιχνίδισμα,πνιγμένοι σε μια χαωτική αφαίμαξη μισού εισοδήματος με παρόντες όρους δάνεια παλιών υπολογισμών,χορτασμένοι σοσιαλισμό - όχι άλλο.
Ο αναμαλλιασμένος Σαμαράς;
Τυχοδιωκτισμός στη νιοστή,μια ζωή μαχόμενος τού Τίποτα - απ' το "μακεδονικό" ώς την "αναδιαπραγμάτευση" δρόμος μονομανίας κι αρχοντοχωριατισμού.
Συντηρητισμός στα όρια σωβινιστικής απομόνωσης,εθνικισμός κι ορθοξία και μαζί μια μπουνταλοποιητική αίσθηση παρανο'ι'κής καταδίωξης...βάζω και στοίχημα πως αν κατορθώσουμε να τον εκλέξουμε θ' αναπολήσουμε τον ΓΑΠ σε χρόνο dt...
Kαι,στο μεταξύ της παιδικής μας χαράς,έξω,οι δανειστές μας,τρελαμένοι κι αδυσώπητοι,έχοντας εξαντλήσει το χρόνο τής ευγενούς διπλωματίας και το φιλικό χτύπημα στον ώμο,μπροστά στην επιμόλυνση και της δικής τους περιουσίας απ' τους αλαφρωίσκιωτους ΄Ελληνες,πέρασαν στο παρασύνθημα,ντύθηκαν στρατηγοί κι οριστικά επιτηρητές και παιδονόμοι μας κι επεμβαίνουν με όρους και ύφος σχεδόν εξευτελιστικού χλευαστικού Εθνοκαθαρτηρίου,κλείνουν τις στρόφιγγες τού (οικονομικού μας) οξυγόνου και μάς παραδίδουν στην Ιστορία των Λεπρών - πεταμένοι στα ευρωαπόνερα,απόβλητοι.
Κι όμως,υπάρχει κόσμος που όλο αυτό το σκηνικό της επιστροφής στη μετακατοχική Ελλάδα το προκρίνουν ως καλό σενάριο,χρήσιμο κι εύπεπτο - χτες,άκουγα κεραυνοβολημένος από δικό μου άνθρωπο...
"γιατί όχι;δεν δίνουμε σε κανέναν δανειστή λεφτά πια,έχουμε δικό μας νόμισμα κι έτσι κόβουμε όσες δραχμές γουστάρουμε και θα δίνουμε λεφτά σε μισθωτούς και συνταξιούχους για να μην πέσει φτώχεια κι ό,τι δεν μπορούμε να εισάγουμε από είδη πρώτης ανάγκης,ας τα μοιράζει η επόμενη κυβέρνηση με δελτίο,κρατικές αποθήκες,οργανωμένα λα'ι'κά συσίτια,όσα λείπουν θα μπουν σε λίστα αναμονής,αν δεν έχουμε πετρέλαιο,επιστροφή σε ξυλόσομπες,θα ξαναβάλουμε μαρούλια και ντομάτες στα μπαλκόνια,θα ξαναμάθουμε πώς φτιάχνεται το ψωμί στο φούρνο,όσοι μπορούμε θα γυρίσουμε στα χωριά μας,θα ζοριστούμε τρία-πέντε χρόνια και σιγά σιγά θα ορθοποδήσουμε"...
...τά'λεγε μ' ευχαρίστηση και ειλικρινή αφέλεια αναψοκοκκινισμένης απολυτότητας ως τη σωστή εθνική αριστερή πολιτική μάχη με τα διεθνή λαμόγια...αυτό το μέλλον για τα παιδιά που μεγαλώνει..
Έχουμε πραγματικά σαλτάρει.
Αυτοί είμαστε τελικά κι αυτούς που μάς αξίζουν έχουμε "ηγέτες" -πολιτικάντικοι τακτικισμοί κοντόθωρης επαρχίας στην καμένη χώρα με πολίτες κοινού εθνοπαραληρήματος...
Αλίμονό μας!
(ξέρω πως επαναλαμβάνομαι...συγγνώμη,γράφω προσπαθώντας να διαχειριστώ την απελπισία μου...)
YΓ. ΚΥΡΙΑΚΗ, 6/11/2011-ΩΡΑ 23.15'
Το ότι μες τη μαύρη νύχτα,με την απαίτηση των Όλι Ρεν και τον πανικό της άμεσης εξόδου απ' την ευρωζώνη οι δυο "ηγέτες" κατέληξαν σε συμφωνία,όχι μόνο δεν αλλάζει όσα γράφω πιο πάνω,αλλά επιβεβαιώνει πως τα παιχνίδια εξουσίας είναι η παραζάλη κακομαθημένων-χρειάστηκαν δυο ώρες για τα προφανή τής κοινής λογικής...
...τί μάς περιμένει αύριο,απ' τη μεγαλομανία και την αχρηστία τους,τί θα περιέχουν οι συμφωνίες,το νέο μνημόνιο και τί θα μάς υποχρεώσει να ζήσουμε η νέα υπερκυβέρνηση (και πώς θα την υποσκάψουν οι μέτριοι όλων των κομμάτων κι η δυσώδης μηντιοβοθρίλα)...μπορεί και νά'χουμε χρόνο να το δούμε...αν μάς το επιτρέψουν η Άγκελα κι ο Νικολά...
- μάς έχουν πετάξει ένα κόκκαλο,η νέα δανειακή σύμβαση,για άλλους είναι απαραίτητη τροφή και για άλλους φόλα - αλλά,νηστικοί στα όρια εξαθλίωσης,θα το φάμε υποχρεωτικά και βλέπουμε.
Η κοκκορομαχία των Γιώργου-Σαμαρά είναι στα όρια τής σχιζοφρένειας.
Δυο άνθρωποι μαλώνουνε στον αχυρώνα των ξένων - μάς πέταξαν μέσα,πήραν φωτιά τα χόρτα,η Ευρώπη κρατάει τις πυροσβεστικές μακριά μας και τ' αστέρια μας ρίχνουν ο ένας βενζίνη κι ο άλλος πετρέλαιο,φουντώνουν οι καπνοί,ακατάσχετη φλυαρία,μεγαλο'ι'δεατισμός και κομματίλα
- και την ώρα που θέλει σύνεση,σιωπή και δουλειά,οι δυο τους ονειρεύονται το ρόλο τού Σωτήρα...
(εδώ που τα λέμε όλοι οι αρχηγοί αλλού βρίσκονται,ακόμα κι η Αλέκα φαντασιώνεται να οδηγεί το λαό της σ' Επανάσταση)
- σαλπάρουμε για τη δίνη τού κυκλώνα χωρίς καπετάνιους,χωρίς πυξίδα,με ξεσκισμένα πανιά και σκλάβοι στα κατάρτια,κατάκωποι,άφραγκοι και πικραμένοι,εμείς.
Έλεος!
Είπε ο Μέγας Γιώργος...
"κληρονόμησα απ' τον παππού μου ένα ρολόι κι απ' τον πατέρα μου τ' όνομά του"
...εμείς πάλι κληρονομήσαμε απ' τον Γιώργο λογαριασμούς,χρέη κι έκτακτες εισφορές - και καμιά διάθεση για χειροκρότημα,για θριάμβους κι ιστορικές στιγμές,για το μπλαμπλαπαιχνίδισμα,πνιγμένοι σε μια χαωτική αφαίμαξη μισού εισοδήματος με παρόντες όρους δάνεια παλιών υπολογισμών,χορτασμένοι σοσιαλισμό - όχι άλλο.
Ο αναμαλλιασμένος Σαμαράς;
Τυχοδιωκτισμός στη νιοστή,μια ζωή μαχόμενος τού Τίποτα - απ' το "μακεδονικό" ώς την "αναδιαπραγμάτευση" δρόμος μονομανίας κι αρχοντοχωριατισμού.
Συντηρητισμός στα όρια σωβινιστικής απομόνωσης,εθνικισμός κι ορθοξία και μαζί μια μπουνταλοποιητική αίσθηση παρανο'ι'κής καταδίωξης...βάζω και στοίχημα πως αν κατορθώσουμε να τον εκλέξουμε θ' αναπολήσουμε τον ΓΑΠ σε χρόνο dt...
Kαι,στο μεταξύ της παιδικής μας χαράς,έξω,οι δανειστές μας,τρελαμένοι κι αδυσώπητοι,έχοντας εξαντλήσει το χρόνο τής ευγενούς διπλωματίας και το φιλικό χτύπημα στον ώμο,μπροστά στην επιμόλυνση και της δικής τους περιουσίας απ' τους αλαφρωίσκιωτους ΄Ελληνες,πέρασαν στο παρασύνθημα,ντύθηκαν στρατηγοί κι οριστικά επιτηρητές και παιδονόμοι μας κι επεμβαίνουν με όρους και ύφος σχεδόν εξευτελιστικού χλευαστικού Εθνοκαθαρτηρίου,κλείνουν τις στρόφιγγες τού (οικονομικού μας) οξυγόνου και μάς παραδίδουν στην Ιστορία των Λεπρών - πεταμένοι στα ευρωαπόνερα,απόβλητοι.
Κι όμως,υπάρχει κόσμος που όλο αυτό το σκηνικό της επιστροφής στη μετακατοχική Ελλάδα το προκρίνουν ως καλό σενάριο,χρήσιμο κι εύπεπτο - χτες,άκουγα κεραυνοβολημένος από δικό μου άνθρωπο...
"γιατί όχι;δεν δίνουμε σε κανέναν δανειστή λεφτά πια,έχουμε δικό μας νόμισμα κι έτσι κόβουμε όσες δραχμές γουστάρουμε και θα δίνουμε λεφτά σε μισθωτούς και συνταξιούχους για να μην πέσει φτώχεια κι ό,τι δεν μπορούμε να εισάγουμε από είδη πρώτης ανάγκης,ας τα μοιράζει η επόμενη κυβέρνηση με δελτίο,κρατικές αποθήκες,οργανωμένα λα'ι'κά συσίτια,όσα λείπουν θα μπουν σε λίστα αναμονής,αν δεν έχουμε πετρέλαιο,επιστροφή σε ξυλόσομπες,θα ξαναβάλουμε μαρούλια και ντομάτες στα μπαλκόνια,θα ξαναμάθουμε πώς φτιάχνεται το ψωμί στο φούρνο,όσοι μπορούμε θα γυρίσουμε στα χωριά μας,θα ζοριστούμε τρία-πέντε χρόνια και σιγά σιγά θα ορθοποδήσουμε"...
...τά'λεγε μ' ευχαρίστηση και ειλικρινή αφέλεια αναψοκοκκινισμένης απολυτότητας ως τη σωστή εθνική αριστερή πολιτική μάχη με τα διεθνή λαμόγια...αυτό το μέλλον για τα παιδιά που μεγαλώνει..
Έχουμε πραγματικά σαλτάρει.
Αυτοί είμαστε τελικά κι αυτούς που μάς αξίζουν έχουμε "ηγέτες" -πολιτικάντικοι τακτικισμοί κοντόθωρης επαρχίας στην καμένη χώρα με πολίτες κοινού εθνοπαραληρήματος...
Αλίμονό μας!
(ξέρω πως επαναλαμβάνομαι...συγγνώμη,γράφω προσπαθώντας να διαχειριστώ την απελπισία μου...)
YΓ. ΚΥΡΙΑΚΗ, 6/11/2011-ΩΡΑ 23.15'
Το ότι μες τη μαύρη νύχτα,με την απαίτηση των Όλι Ρεν και τον πανικό της άμεσης εξόδου απ' την ευρωζώνη οι δυο "ηγέτες" κατέληξαν σε συμφωνία,όχι μόνο δεν αλλάζει όσα γράφω πιο πάνω,αλλά επιβεβαιώνει πως τα παιχνίδια εξουσίας είναι η παραζάλη κακομαθημένων-χρειάστηκαν δυο ώρες για τα προφανή τής κοινής λογικής...
...τί μάς περιμένει αύριο,απ' τη μεγαλομανία και την αχρηστία τους,τί θα περιέχουν οι συμφωνίες,το νέο μνημόνιο και τί θα μάς υποχρεώσει να ζήσουμε η νέα υπερκυβέρνηση (και πώς θα την υποσκάψουν οι μέτριοι όλων των κομμάτων κι η δυσώδης μηντιοβοθρίλα)...μπορεί και νά'χουμε χρόνο να το δούμε...αν μάς το επιτρέψουν η Άγκελα κι ο Νικολά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου