Η απογοήτευση είναι η εθνική μας ασθένεια τα τελευταία χρόνια (απ' τις πυρκαγιές τού 2007 και μετά τουλάχιστον...)
- όλοι είμαστε άναυδοι κι αν άλλος το κορο'ι'δεύει,άλλος το φιλοσοφεί,άλλος το χαβαλεδιάζει,πάντως αυτό που μένει όταν κλείνεις το ραδιάκι,την τηλεόραση,τον υπολογιστή και ξαπλώνεις να κοιμηθείς είναι σαν το κατακάθι στον καφέ - π ί κ ρ α - που τόσο σημαντικά ζητήματα τα χειρίζονται νάνοι,που τόσα σκοτεινά (και ουδέποτε ονομαζόμενα) συμφέροντα επιλέγουν/μαγειρεύουν/πριμοδοτούν/προικοδοτούν/επιβάλλουν (;) ακόμα και το ρυθμό τής αναπνοής μας...
Κι αν αυτός ο κύκλος τής γελοιοποίησης έκλεισε με την αναγκαία κι αναγκαστική επιλογή -και ήττα τής Πολιτικής-ενός πρωθυπουργού που ΔΕΝ εκλέξαμε,ΔΕΝ γνωρίζουμε και ΔΕΝ είχαμε ώς σήμερα ακούσει ούτε τη φωνή του - τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...
...πώς κυβερνιέται το καράβι με συλλογικότητα,συνεννόηση και συνομιλητές χίλιους καπετάνιους (εμφανώς σουρωμένους) και τις αυλές των προθύμων να βάζουν τρικλοποδιές και να θολώνουν τα κυάλια και ν' απομαγνητίζουν την πυξίδα και να σκίζουν τους χάρτες πορείας;
...πώς θα μπορέσει να πείσει εμάς,τους χαμένους όλων των συμφωνιών,τους γδαρμένους όλων των εισφορών,τους καρβουνιάρηδες στ' αμπάρια πού' καναν πληγές τα κουπιά κι οι εντολές για συνεχείς αλλαγές ρότας τού καρυδότσουφλου πλοιαρίου "η ρημαγμένη Ελλάς";
Κι αν οι γνωριμίες,οι εποχές κι οι συνεννοήσεις με τους Ευρωπαίους μεγαλοσυνέταιρούς μας βρουν τη νηνεμία που χρειάζεται - αυτή που ονομάσαμε τα τελευταία χρόνια η "αγορά"...
για μάς ποιοι και πότε θα νοιαστούν,να γυρίσουν να δουν,να καταλάβουν,να νιώσουν πώς περνάμε,τί σημαίνουν οι σαρωτικές αλλαγές τής ζωής μας και πώς οι αριθμοί βελτιώνονται χωρίς τους ανθρώπους που τους κινούν;
Δεν ξέρω αν υπήρχαν κι άλλοι δρόμοι κι επιλογές εκτός τής σκληρής λιτότητας και τής κάθετης πτώσης εισοδημάτων και τής οριακής επιβίωσης στα όρια τής φτώχειας για τα 3/4 πλέον τής κοινωνίας
- είμαι απόλυτα βέβαιος ότι εδώ θα παιχτεί το κρίσιμο πολιτικό θέμα αυτής τής περίεργης και πρωτότυπης κυβέρνησης.
Πώς θ' αντιδράσουν οι θορυβημένοι κλακαδόρικοι στρατοί αργόσχολων των προέδρων των δύο μεγάλων (;) κομμάτων τώρα που έχασαν τον έλεγχο των διαδρόμων.
Πώς θα εντείνουν ή θα ησυχάσουν οι μικρομεγαλοσυνδικαλισταράδες με τους Αγώνες επί δικαίων και συχνότατα αδίκων προνομίων τους.
Πώς θα οργανωθεί η κατευθυνόμενη μηντιακή "αγανάκτηση" τού τηλεπλήθους.
Πώς θα ρίξουν συγκυβερνομολότωφ οι γνωστοί άγνωστοι,οι μπαχαλάκηδες,οι υπερπατριώτες τού γλυκού νερού,οι ντουντούκες και τα κλάξον των ανεγκέφαλων σιγουρατζήδων.
...Αλλά τώρα ας απολαύσουμε λίγες ώρες fake "ομόνοιας",στημένα χαμόγελα,"θερμές" χειραψίες,εθνοκοινοτυπίες...φωταγωγημένα το Προεδρικό κι η Βουλή,έχουμε νέο αφεντικό ένοικο Μαξίμου,πρώτη μέρα Λουκά Παπαδήμου,
ευγενικά είθισται να καλωσορίζουμε
(το θέμα ποτέ δεν ήταν πώς θα μπει,αλλά πώς θα βγει απ' εκεί!)
...παρακαλώ,προσωρινά κρύψτε τα σκουπίδια κάτω απ' το χαλί...!
- όλοι είμαστε άναυδοι κι αν άλλος το κορο'ι'δεύει,άλλος το φιλοσοφεί,άλλος το χαβαλεδιάζει,πάντως αυτό που μένει όταν κλείνεις το ραδιάκι,την τηλεόραση,τον υπολογιστή και ξαπλώνεις να κοιμηθείς είναι σαν το κατακάθι στον καφέ - π ί κ ρ α - που τόσο σημαντικά ζητήματα τα χειρίζονται νάνοι,που τόσα σκοτεινά (και ουδέποτε ονομαζόμενα) συμφέροντα επιλέγουν/μαγειρεύουν/πριμοδοτούν/προικοδοτούν/επιβάλλουν (;) ακόμα και το ρυθμό τής αναπνοής μας...
Κι αν αυτός ο κύκλος τής γελοιοποίησης έκλεισε με την αναγκαία κι αναγκαστική επιλογή -και ήττα τής Πολιτικής-ενός πρωθυπουργού που ΔΕΝ εκλέξαμε,ΔΕΝ γνωρίζουμε και ΔΕΝ είχαμε ώς σήμερα ακούσει ούτε τη φωνή του - τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...
...πώς κυβερνιέται το καράβι με συλλογικότητα,συνεννόηση και συνομιλητές χίλιους καπετάνιους (εμφανώς σουρωμένους) και τις αυλές των προθύμων να βάζουν τρικλοποδιές και να θολώνουν τα κυάλια και ν' απομαγνητίζουν την πυξίδα και να σκίζουν τους χάρτες πορείας;
...πώς θα μπορέσει να πείσει εμάς,τους χαμένους όλων των συμφωνιών,τους γδαρμένους όλων των εισφορών,τους καρβουνιάρηδες στ' αμπάρια πού' καναν πληγές τα κουπιά κι οι εντολές για συνεχείς αλλαγές ρότας τού καρυδότσουφλου πλοιαρίου "η ρημαγμένη Ελλάς";
Κι αν οι γνωριμίες,οι εποχές κι οι συνεννοήσεις με τους Ευρωπαίους μεγαλοσυνέταιρούς μας βρουν τη νηνεμία που χρειάζεται - αυτή που ονομάσαμε τα τελευταία χρόνια η "αγορά"...
για μάς ποιοι και πότε θα νοιαστούν,να γυρίσουν να δουν,να καταλάβουν,να νιώσουν πώς περνάμε,τί σημαίνουν οι σαρωτικές αλλαγές τής ζωής μας και πώς οι αριθμοί βελτιώνονται χωρίς τους ανθρώπους που τους κινούν;
Δεν ξέρω αν υπήρχαν κι άλλοι δρόμοι κι επιλογές εκτός τής σκληρής λιτότητας και τής κάθετης πτώσης εισοδημάτων και τής οριακής επιβίωσης στα όρια τής φτώχειας για τα 3/4 πλέον τής κοινωνίας
- είμαι απόλυτα βέβαιος ότι εδώ θα παιχτεί το κρίσιμο πολιτικό θέμα αυτής τής περίεργης και πρωτότυπης κυβέρνησης.
Πώς θ' αντιδράσουν οι θορυβημένοι κλακαδόρικοι στρατοί αργόσχολων των προέδρων των δύο μεγάλων (;) κομμάτων τώρα που έχασαν τον έλεγχο των διαδρόμων.
Πώς θα εντείνουν ή θα ησυχάσουν οι μικρομεγαλοσυνδικαλισταράδες με τους Αγώνες επί δικαίων και συχνότατα αδίκων προνομίων τους.
Πώς θα οργανωθεί η κατευθυνόμενη μηντιακή "αγανάκτηση" τού τηλεπλήθους.
Πώς θα ρίξουν συγκυβερνομολότωφ οι γνωστοί άγνωστοι,οι μπαχαλάκηδες,οι υπερπατριώτες τού γλυκού νερού,οι ντουντούκες και τα κλάξον των ανεγκέφαλων σιγουρατζήδων.
...Αλλά τώρα ας απολαύσουμε λίγες ώρες fake "ομόνοιας",στημένα χαμόγελα,"θερμές" χειραψίες,εθνοκοινοτυπίες...φωταγωγημένα το Προεδρικό κι η Βουλή,έχουμε νέο αφεντικό ένοικο Μαξίμου,πρώτη μέρα Λουκά Παπαδήμου,
ευγενικά είθισται να καλωσορίζουμε
(το θέμα ποτέ δεν ήταν πώς θα μπει,αλλά πώς θα βγει απ' εκεί!)
...παρακαλώ,προσωρινά κρύψτε τα σκουπίδια κάτω απ' το χαλί...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου