Από σήμερα θα βλέπω μόνο Τατιάνα...
Ατέλειωτες ώρες παιχνίδια εξουσίας,ως βουλιμική ανάγκη επιβίωσης οικογενειοθρεμένων πρωθυπουργηγεμονίσκων με παζάρια/ξενύχτια/μπλόφες/τάξιμο/αντεγκλήσεις/κραυγές/δείπνα/διαβουλεύσεις/υποσχέσεις/ανταλλάγματα/ζυμώσεις/προστριβές/αναδιπλώσεις/επιλεκτικές συναντήσεις/χρονοδιαγράμματα/αντιπάλους/εχθρούς/επίκκληση ενότητας/φερρέγγυες λύσεις/επαναδιατυπώσεις/αποστάτες/ανακολουθίες -
και κωλοτούμπες...τόσες μαζεμένες,στο τσίρκο βολευτάκηδων ρηχών,αστείων,εγωίσταρων,μηδαμινής σοβαρότητας- όλοι αυτοί που δήθεν κόπτονται για το έθνος που κινδυνεύει,οι βασιλείς τού παρασκηνίου για τον αυτοθαυμαζόμενο καθρέφτη τους,την κυβερνησάρα μισθοδοσία τής αξιοθρήνητης επαγγελματικής τους επιβράβευσης
- καίγεται ο τόπος,διασαλεύτηκε το σύμπαν όλο,από Ιαπωνία ώς Ανταρκτική μιλούν κεραυνοβολημένοι για τ' ακροβατικά τού ζογκλέρ μας George...και μεις;...ή μάλλον οι ταγοί των συμφερόντων μας,οι εκλεκτοί τής ψήφου μας,ζουν το δικό τους μαγικό κόσμο,τής ίντριγκας,διαδρομιστές στο τίποτα μιας σαπουνόφουσκας - για μια γαμημένη θεσούλα ρίχνουν στην άβυσσο εμάς που , ορκίσθηκαν! , να υπηρετήσουν...
Δεν αξίζει ν' αγωνιώ γι αυτά τα τερατώδη καρναβάλια,να νευριάζω,να συγχίζομαι,νά'μαι σε μιαν οθόνη όλη μέρα/νύχτα μην χάσω τις εξελίξεις,να τα μαθαίνω όλα,να κρίνω,να κουβεντιάζω,να παθιάζομαι,να συζητώ,να προβλέπω,να σχολιάζω...εδώ γράφω σήμερα το νούμερο 252 κειμενάκι κι αν βάφτισα αυτό το blog "πάντα αλλού" πάντα με δαύτους ασχολήθηκα για πάνω απ'τα 200,απεγνωσμένος απ' την αλαζονία τους,τη μετριότητα,την ανεπάρκεια,τη ρημαδοπολιτικάντική τους δολιότητα,κυνηγώντας τη χίμαιρα μιας συλλογικότητας που κανείς δεν επιλέγει/ενδιαφέρεται/αχολείται/νοιάζεται...
Γι αυτό σάς λέω...Τατιάνα και ξερό ψωμί!
...κουτσομπολιά,ζ..σώου μπιζ,τί είπε η Μενεγάκη,πού έφαγε ο Ρουβάς,ποιος αποθέωσε τον Ψινάκη,γιατί χώρισε η Κατερίνα Παπουτσάκη,ποιο είναι το νέο μεγάλο αμόρε της Σούλας Μπούλας,τρέλα με κορδέλα,να βλέπω μόνο σινεμά,διέξοδος σινεφίλ,ο Ιρανικός Κινηματογράφος μού άρεζε πάντα (πλάκα κάνω),έναν σχιζοφρενή Λάνθιμο ακόμα-και σαββατοκύριακο τα καφενεία νά'ναι καλά...ποδόσφαιρο ώς το ξημέρωμα,στοίχημα,nova κι αθλητική εφημερίδα κι αν έχω κι α'υ'πνίες αγοράζω και χαλί Δέσποινα Μοιραράκη και μαξιλάρια που βολεύουν τον αυχένα και βραστήρα υγιεινής διατροφής,να γίνω ποδηλάτης (θα κάνω κι εκπομπή για εκδρομούλες με κρατική βοήθεια),μπαρόβιος για συνεχή χάπενιγκ μπεκρούλιακας,θα ζω το μύθο μου στα κοινωνικά "κινήματα",παρέες που θ' ασπρίζουμε πλακάκια να γράφουν τα φρικιά συνθήματα,θα πάω γυμναστήριο φίτνες θα γίνω,φυσιολάτρης,ανακύκλωση μάνιακ,θα ξαναδιαβάσω τα βιβλία απ' τη βιβλιοθήκη(πού λεφτά για καινούργια),θα ξεσκονίσω τα χιλιάδες cd και θα τ'ακούω ένα ένα την ημέρα,χίλιες μέρες,χίλιες νύχτες,χίλιες ζωές...
-να μην ακούω,να μη βλέπω,να μην καταλαβαίνω - μακριά απ' τα κοράκια με τις γραβάτες στο δημοκρατικό ανάκτορο τής πλατείας Συντάγματος,μακριά των αθλίων πατριδοκάπηλων,επιτέλους
π ά ν τ α α λ λ ο ύ μακριά τους!
ΥΓ.
Τό 'γραψα πριν την περιβόητη ψήφο εμπιστοσύνης,το ηρωικό και πένθιμο πασοκικό ψυχόδραμα...όλου τού πλανήτη τα δίκτυα επικεντρωμένα στο αγωνιώδες ερώτημα αν ο βουλευτής Λιτζέρης θα πει Ναι ή Όχι στον πανικοβλαμμένο μας...
...ένα γέλιο ήταν πάντα πιο λυτρωτικό απ΄τα μαύρα δάκρυα τού μέλλοντος που μάς σέβιρε η εξευτελιστική του ανεπάρκεια-
ξεκινήστε τη διαβούλευση για την κυβέρνηση σωτηρίας (σας) χωρίς εμένα...ούτως ή άλλως χαμένος και καμένος...
-είπαμε...εγώ,πια,μόνο Τατιάνα!
YΓ.2
Ακούγοντας την ομιλία Παπανδρέου,στη συγκινητική αποχαιρετιστήρια παράστασή του ( ακόμα και σήμερα ένα "συγγνώμη" για όσα υποστήκαμε με τα απάνθρωπα μέτρα και για τον τραγέλαφο των τελευταίων ημερών,που το φχαριστήθηκε κιόλας,λέγοντας πως "συντάραξε τον κόσμο",δεν τόλμησε ν' αρθρώσει)
...σκέφτομαι απλώς,
πως δε χρειάζεται τελικά ελικόπτερο για να φύγει - αρκεί ένα ασθενοφόρο.
Ατέλειωτες ώρες παιχνίδια εξουσίας,ως βουλιμική ανάγκη επιβίωσης οικογενειοθρεμένων πρωθυπουργηγεμονίσκων με παζάρια/ξενύχτια/μπλόφες/τάξιμο/αντεγκλήσεις/κραυγές/δείπνα/διαβουλεύσεις/υποσχέσεις/ανταλλάγματα/ζυμώσεις/προστριβές/αναδιπλώσεις/επιλεκτικές συναντήσεις/χρονοδιαγράμματα/αντιπάλους/εχθρούς/επίκκληση ενότητας/φερρέγγυες λύσεις/επαναδιατυπώσεις/αποστάτες/ανακολουθίες -
και κωλοτούμπες...τόσες μαζεμένες,στο τσίρκο βολευτάκηδων ρηχών,αστείων,εγωίσταρων,μηδαμινής σοβαρότητας- όλοι αυτοί που δήθεν κόπτονται για το έθνος που κινδυνεύει,οι βασιλείς τού παρασκηνίου για τον αυτοθαυμαζόμενο καθρέφτη τους,την κυβερνησάρα μισθοδοσία τής αξιοθρήνητης επαγγελματικής τους επιβράβευσης
- καίγεται ο τόπος,διασαλεύτηκε το σύμπαν όλο,από Ιαπωνία ώς Ανταρκτική μιλούν κεραυνοβολημένοι για τ' ακροβατικά τού ζογκλέρ μας George...και μεις;...ή μάλλον οι ταγοί των συμφερόντων μας,οι εκλεκτοί τής ψήφου μας,ζουν το δικό τους μαγικό κόσμο,τής ίντριγκας,διαδρομιστές στο τίποτα μιας σαπουνόφουσκας - για μια γαμημένη θεσούλα ρίχνουν στην άβυσσο εμάς που , ορκίσθηκαν! , να υπηρετήσουν...
Δεν αξίζει ν' αγωνιώ γι αυτά τα τερατώδη καρναβάλια,να νευριάζω,να συγχίζομαι,νά'μαι σε μιαν οθόνη όλη μέρα/νύχτα μην χάσω τις εξελίξεις,να τα μαθαίνω όλα,να κρίνω,να κουβεντιάζω,να παθιάζομαι,να συζητώ,να προβλέπω,να σχολιάζω...εδώ γράφω σήμερα το νούμερο 252 κειμενάκι κι αν βάφτισα αυτό το blog "πάντα αλλού" πάντα με δαύτους ασχολήθηκα για πάνω απ'τα 200,απεγνωσμένος απ' την αλαζονία τους,τη μετριότητα,την ανεπάρκεια,τη ρημαδοπολιτικάντική τους δολιότητα,κυνηγώντας τη χίμαιρα μιας συλλογικότητας που κανείς δεν επιλέγει/ενδιαφέρεται/αχολείται/νοιάζεται...
Γι αυτό σάς λέω...Τατιάνα και ξερό ψωμί!
...κουτσομπολιά,ζ..σώου μπιζ,τί είπε η Μενεγάκη,πού έφαγε ο Ρουβάς,ποιος αποθέωσε τον Ψινάκη,γιατί χώρισε η Κατερίνα Παπουτσάκη,ποιο είναι το νέο μεγάλο αμόρε της Σούλας Μπούλας,τρέλα με κορδέλα,να βλέπω μόνο σινεμά,διέξοδος σινεφίλ,ο Ιρανικός Κινηματογράφος μού άρεζε πάντα (πλάκα κάνω),έναν σχιζοφρενή Λάνθιμο ακόμα-και σαββατοκύριακο τα καφενεία νά'ναι καλά...ποδόσφαιρο ώς το ξημέρωμα,στοίχημα,nova κι αθλητική εφημερίδα κι αν έχω κι α'υ'πνίες αγοράζω και χαλί Δέσποινα Μοιραράκη και μαξιλάρια που βολεύουν τον αυχένα και βραστήρα υγιεινής διατροφής,να γίνω ποδηλάτης (θα κάνω κι εκπομπή για εκδρομούλες με κρατική βοήθεια),μπαρόβιος για συνεχή χάπενιγκ μπεκρούλιακας,θα ζω το μύθο μου στα κοινωνικά "κινήματα",παρέες που θ' ασπρίζουμε πλακάκια να γράφουν τα φρικιά συνθήματα,θα πάω γυμναστήριο φίτνες θα γίνω,φυσιολάτρης,ανακύκλωση μάνιακ,θα ξαναδιαβάσω τα βιβλία απ' τη βιβλιοθήκη(πού λεφτά για καινούργια),θα ξεσκονίσω τα χιλιάδες cd και θα τ'ακούω ένα ένα την ημέρα,χίλιες μέρες,χίλιες νύχτες,χίλιες ζωές...
-να μην ακούω,να μη βλέπω,να μην καταλαβαίνω - μακριά απ' τα κοράκια με τις γραβάτες στο δημοκρατικό ανάκτορο τής πλατείας Συντάγματος,μακριά των αθλίων πατριδοκάπηλων,επιτέλους
π ά ν τ α α λ λ ο ύ μακριά τους!
ΥΓ.
Τό 'γραψα πριν την περιβόητη ψήφο εμπιστοσύνης,το ηρωικό και πένθιμο πασοκικό ψυχόδραμα...όλου τού πλανήτη τα δίκτυα επικεντρωμένα στο αγωνιώδες ερώτημα αν ο βουλευτής Λιτζέρης θα πει Ναι ή Όχι στον πανικοβλαμμένο μας...
...ένα γέλιο ήταν πάντα πιο λυτρωτικό απ΄τα μαύρα δάκρυα τού μέλλοντος που μάς σέβιρε η εξευτελιστική του ανεπάρκεια-
ξεκινήστε τη διαβούλευση για την κυβέρνηση σωτηρίας (σας) χωρίς εμένα...ούτως ή άλλως χαμένος και καμένος...
-είπαμε...εγώ,πια,μόνο Τατιάνα!
YΓ.2
Ακούγοντας την ομιλία Παπανδρέου,στη συγκινητική αποχαιρετιστήρια παράστασή του ( ακόμα και σήμερα ένα "συγγνώμη" για όσα υποστήκαμε με τα απάνθρωπα μέτρα και για τον τραγέλαφο των τελευταίων ημερών,που το φχαριστήθηκε κιόλας,λέγοντας πως "συντάραξε τον κόσμο",δεν τόλμησε ν' αρθρώσει)
...σκέφτομαι απλώς,
πως δε χρειάζεται τελικά ελικόπτερο για να φύγει - αρκεί ένα ασθενοφόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου