Κυκλοφορεί γρίπη,απεργία,μετανάστες και μειώσεις αποδοχών.
Μπαίνει Φλεβάρης και ο χειμώνας στην καρδιά μας μετακυλίεται ίωση βαρυχειμωνιάτικη παντού- σ' ατμόσφαιρα,γεγονότα και συμπεριφορές.
'Ολοι δύσκολα βγαίνουμε,δυσκολότερα επικοινωνούμε και δυσκο(ι)λ(ι)ότατα ελπίζουμε.
Δεν προχωράει τίποτα.
Δεν ικανοποιείται η ανάγκη κανενός.
'Ολοι χτυπούν στο δικό τους ρυθμό,όλοι δίκιο έχουμε,όλοι απαιτούμε,όλοι φωνάζουμε,όλοι γκρινιάζουμε,όλοι κοιτούν καχύποπτα όλους.
Οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς καταλαβαίνουν πως η γιαγιάκα θα ξεπαγιάσει στη στάση περιμένοντας ένα λεωφορείο που δεν θα περάσει ποτέ -
-αλλά καταχτημένα δικαιώματα χρόνων ανατρέπονται και δεν θα περάσουν!
Οι φαρμακοποιοί έχουν κλειστά τα μαγαζάκια τους,καταλαβαίνουν ότι ο παπουλάκος θα πάθει πνευμονία περιμένοντας μιαν ώρα στην ουρά έξω στην καταιγίδα, έξω απ' το διανυκτερεύον-
-αλλλά καταχτημένα δικαιώματα χρόνων ανατρέπονται και δεν θα περάσουν!
Οι γιατροί τού ΙΚΑ απεργούν απ' αύριο κι εγώ που έχω κλείσει το γαμημένο ραντεβού στον οφθαλμίατρο απ' τα Χριστούγεννα για τις 2/2 πάλι θα μείνω με το ρεπό στο μάτι και θα κλείσω το επόμενο για το Πάσχα και πάλι θ' απεργούν το βάζω και στοίχημα-
-αλλά καταχτημένα δικαιώματα χρόνων ανατρέπονται και δεν θα περάσουν!
Οι δικηγόροι απέχουν απ' τις δίκες και πάλι θ' αναβληθεί η καταδίκη τού ανήλικου, χωρίς δίπλωμα πιτσιρικά που χτύπησε τον μπαμπά με τ' αυτοκίνητο κι ορφάνεψα και περιμένω μιαν αποζημίωση πέντε χρόνια κι όλο απ' αναβολή σ' απεργία κι από αποχή σε διαμαρτυρία τρέχω στα δικαστήρια κι ήμουνα νιος και γέρασα-
αλλά καταχτημένα δικαιώματα ανατρέπονται και δεν θα περάσουν!
Οι καθηγητές είναι αποφασισμένοι ν'απεργήσουν στις εξετάσεις φέτος και σιγά το κύρος τού πανεπιστημίου που θέλει να μπει το στουρνάρι μας και πάντως θα το στείλουμε στο Λονδίνο για να συνέλθει και λίγο το μαμόθρεφτο-
αλλλά καταχτημένα δικαιώματα ανατρέπονται και δεν θα περάσουν!
...Κατάχτηση την κατάχτηση,με υψωμένα κι έξω τα γυμνά μου στήθη της αντίστασης και της ανυπακοής...πούντιασα, έχω πονοκέφαλο και βήχω,το 2004 πληρωνόμουν 1500 ευρώ και τώρα παίρνω 1000 και δεν είχα το δικαίωμα ούτε τότε να το πανηγυρίζω ούτε τώρα να κλαίγομαι που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά -
-με ποιον να τα βάλω,ποιον να εκβιάσω,πού να διαδηλώσω,ποιον να μουντζώσω,σε ποιον να καταγγείλω που όλα ανατρέπονται και να μην περάσουν;
Να πάω Αίγυπτο να συμπαραταχθώ και να κάψω καμιάν τράπεζα να μπλοκάρω το καπιταλιστικό σύστημα;
Να γράψω πύρινους συναισθηματισμούς και να στείλω επιστολή να τη δημοσιεύσει πρωτοσέλιδα η Ελευθεροτυπία καταγγέλοντας τη Χούντα τού Νεοφιλελεύθερου Πασόκ;
Να γραφτώ Σύριζα που οργανώνει κι ωραίες εκδρομές Κρήτη-Αθήνα με ξενάγηση στα νεοκλασσικά επαρχίας και πρωτευούσσης;
Να καλέσω τον Μάκη Ζοροδημοσιογράφο για να καταγγείλω τον πονηρό πολιτευτή που σε προεκλογική περίοδο με στέλνει 20 sms τη μέρα και δυο εμπιστευτικές επιστολές και τηλεφωνούν απ' το πολιτικό του γραφείο για να εκδηλώσουν την αφοσίωσή του σε μένα και τώρα που αργούν (μάλλον...) οι κάλπες είμαι ο κοπρίτης που τον παραμονεύω στο στενό να τού ρίξω μερικές ανάποδες να πει το δεσπότη Παναγιώτη;
...Τελείωσε και το big brother,ήταν μια ευκαιρία να χωθώ σ' ένα σπίτι ευάερο,ευήλιο,να ετοιμάζουν άλλοι το φαγάκι,να κοιμάμαι 24ωρα ανέμελης μαλθακότητας και να κέρδιζα και 200χιλιάρικα άκοπα κι ανώδυνα και γρήγορα, με μόνη ξεφτίλα πως και για κατούρημα να πήγαινα μια κάμερα θα ζουμάριζε το γαριδάκι μου...
...Και έχε χάρη που απεχθάνομαι τη βία...
...αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι άμα πάρω κουράγιο και μαθήματα απ' τους συντρόφους κουκουλοφόρους και τους ξυρισμενοκεφαλοφασίστες της γειτονιάς και καθαρίσω κανά λαμόγιο,καμιάν οχιά ανωτέρας τάξης...θ' αποδεχθώ ασμένως το φόνο,θα αρνηθώ τα ελαφρυντικά και θά'χω είκοσι χρονάκια ακατέβατες διακοπές με έξοδα τού δημοσίου,σίτιση,προαυλισμό και στρώμα με θέα κάγκελα,όλα τζάμπα κι αν είμαι και καλό παιδί εκεί μέσα μπορεί και ναρθεί να με κάνει και συνέντευξη ο Σταύρος Θεοδωράκης και Πρωταγωνιστής να γεννώ..διάσημος,πτωχός,παρ' ολίγον τίμιος...φονεύς εν απελπισία!
Αυτή η γενική απελπισία είναι που δεν καταπίνεται.
Ακόμα και οι λεπροί στη Σπιναλόγκα είχαν την ελπίδα πως το φάρμακο θα εφευρεθεί...
...εδώ και τώρα ποιος θα μας δώσει ένα ωραίο παραμύθι να ζαχαρώσει λιγάκι η πίκρα μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου