Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ ΚΑ (μα) ΡΙΕΡΕΣ

Το ηθικοπλαστικό κομμάτι για τον Ντομινίκ Στρως Καν μ' αφήνει παγερά αδιάφορο - οι κήνσορες τής ηθικής μού προκαλούν γέλιο,συνήθως κρύβουν σκελετούς στην ντουλάπα τους (π.χ. , οι θρησκευόμενοι παιδεραστές ή οι "οικογενειάρχες" με πακέτα κρυφών τσοντοδιακοπών στην Τα'ι'λάνδη) - και ο προσωπικός του εξευτελισμός ανήκει αποκλειστικά στην τιμωρία των βλεμάτων τής οικογένειάς του.

Η Εξουσία ως αφροδισιακό έχει Ιστορία αιώνων κι είναι ν' απορείς για το ναρκωτικό που τραβάει στο φως ερωτύλους,μύγες και κατσαρίδες - απ' τον Καλιγούλα ώς τον Ζαχόπουλο,ίδιος ο εμετός.

Για εκείνο που εντυπωσιάζομαι στα γεγονότα τού κυρίου ΔΝΤ,είναι για την απολυτότητα τού συστήματος ελέγχων/κατηγοριών/συντεταγμένων κανόνων - φανταστείτε ανάλογο περιστατικό στην Ελλάδα...αν δεν είχε ανακληθεί ο Γάλλος πρέσβης κι έθετε σε δοκιμασία τις σχέσεις το διπλωματικό επεισόδειο...μην σας πω θα βομβάρδιζαν Ραφάλ την Αθήνα για την "ασέβεια στον Πρόεδρο"...πάντως Ελληνική Αστυνομία να κατεβάζει απ' τη VIP θέση αεροπλάνου οτιδήποτε άλλο εκτός απ' τις αποσκευές,τα δώρα και τα μεταφερόμενα κουτιά με σοκολατάκια των αφεντικών της...είναι απλώς ανεκδοτολογικού περιεχομένου αφηγήματα!...ορτινάτζες πλουσίων και ισχυρών,τροχονόμοι λιμουζινών έξω απ' τα παρανόμως παρκαρισμένα στις Μεγάλες Βρετανίες,υπηρέτες γι αγορές από σούπερ μάρκετ και δουλικοί εξυπηρετητές για μια ευνο'ι'κή μετάθεση ή απόσπαση - οι υπηρεσίες "προστασίας τού Πολίτη" είναι σκετς για επιθεώρηση - και τα dvd απ' τις σειρές CSI New York/Maiami απλώς τα χαζεύουν οι καρεκλοκένταυροι της ΓΑΔΑ ως μια μακρινή κι εξωτική περίπτωση επιστημονικής φαντασίας,ανάμεσα στο τρίτο φραπόγαλο και το πρώτο ουισκάκι της βάρδιας..
...εδώ η αυστηρότητα και το "αμείλικτον" τού νόμου εξαντλούνται σε φτωχαδάκια,μπατίρηδες,ξέμπαρκους μετανάστες,πρεζόνια και κλεφτρόνια - άντε και σ' ερασιτέχνες διαδηλωτές που δεν φρόντισαν με κουκούλες και μολότωφ να έχουν άσυλο,να μην μπλέκουν με συλλήψεις και βρωμόξυλο σε ζαρντινιέρες.

Και,γενικότερα,ένα οργανωμένο πακέτο δικαιοσύνης/ισονομίας είναι μόνο ιλουστρασιόν πρόγραμμα προεκλογικής δέσμευσης για χρήση ώς την ψηφοφορία και μετά ούτε καν στην ανακύκλωση σκουπιδοφάγων - η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς είναι το πιο βαρετά επαναλαμβανόμενο αστείο στη σύγχρονη Ελληνική Πολιτική Ιστορία.

(Και για να ξαναγυρίσουμε στον ατακτούλη Στρως Καν - διαψεύδονται κατηγορηματικά οι φήμες ότι στη σουίτα μπήκε για να υποκλέψει συνομιλίες του και πιο πολλά κους κους για  τον προδοτοΠαπανδρέου ντυμένος ως καμαριέρα ο Λαζόπουλος...)

Ωραία περνάμε με ιστορίες κρεβατοκάμαρας,εθνικές νίκες στα μουσικά χαβαλεπάρτυ τηλεοπτικών πατριωτικών μονομαχιών τύπου Γιουροβίζιον,τις πρώτες βουτιές στα ηλιόλουστα Σαββατοκύριακα και τον Τρύφωνα dancing with ανεμελοτσαχπινιά στις ξεκούραστες βραδιές της Κυριακής -

-αλλά πάντα ξημερώνει Δευτέρα,γυρίζουμε στη δουλειά κι έρχονται πάλι ληξιπρόθεσμα δάνεια,στάσεις πληρωμών,αναδιαρθρώσεις χρεών,απολύσεις στο Δημόσιο,στέγνωμα αγορών κι ακάλυπτες οι επιταγές μιας χώρας -

-και το Μίσος αρχηγός κι Οδηγητής των ψυχοπαθών με τις μολότωφ...
και οι παράπλευρες απώλειες...μια γυναίκα που πουλούσε λουλούδια κι ένας περαστικός της σωτήρας απ' τις φλόγες που κατακάηκε εκείνος
- στην ανιδιοτέλεια τού μεγαλείου του μια Ντροπή Τιμωρός...αλλά σε ποιων τ' αυτιά και την πέτρινη καρδιά να καταλάβουν τ' απλά των ανθρώπων...εδώ άκουσα με τ' αυτιά μου από φίλους της "εξεγερμένης" δηθεναριστεράς πως όλα όσα έγιναν στα  Εξάρχεια (όπως στη Μαρφίν ή όπου αλλού ξεφεύγει το μπάχαλο) είναι "προβοκάτσια" παρακρατικών και του Παπουτσή (χτες τού Χρυσοχο'ί'δη) για να σπιλωθεί η Αντίσταση στο Μνημόνιο και να μην κατέβει ο Λαός στα πεζοδρόμια...-βαρύς σταλινισμός,ακατάσχετη συνομωσιολογία των βαρεμένων,μια θλιβερή γελοιότητα - οι παρωπίδες οδηγούν σε απόλυτη αποκοπή απ' την πραγματικότητα και τα εγκαύματα στ' αθώα σώματα δεν γίνονται καθρέφτης στο κενό των σπασμένων τους ειδώλων
- αλόκοτο μέλλον γεμάτο πίκρες,σκληροί καιροί,απάνθρωπα χρόνια -
καλύτερα στη χαύνωση ν' αφεθούμε,με πορνό ανέκδοτα για κερατούκληδες γυμνούς σαλιαρίζοντες προέδρους και κρυφογελάκια σεξιστικών φτηνών αρωμάτων κλειδαρότρυπας.

Τελικά όσο πιο ακίνδυνα χαζοχυδαιολογούμε τόσο περισσότερη αντοχή φαίνεται ν' αποκτούμε ως αντισώματα στην τρέλα των καθημερινοτήτων - μακριά εξόριστες οι σοβαρές σκέψεις και τα κρίσιμα ζητήματα - γουστάρουμε μαύρες γαζέλες καμαριέρες και να πέφτουμε απ' τα σύννεφα σε κάθε "ξαφνική" επιστροφή στους θορυβώδεις βρώμικους δρόμους επικαιρότητας -με τα ανεπίστρεπτα θύματα και το αίμα των ευφησυχασμών μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου