Στο Εργοστάσιο τής Χαλυβουργίας ανεβαίνει Κακό Θέατρο
-είναι μια Παράσταση,το Νέο Μεγάλο μας Τσίρκο...
(φυσικά στις πλάτες των ανώνυμων εργαζόμενων,τα θύματα,κατεστραμένοι,απλήρωτοι μήνες,καταδικασμένοι).
Δοκιμαστικά σεζόν φθινοπώρου - αναδιάταξη Στρατευμάτων...
...η Κυβέρνηση δείχνει Πυγμή!
-αυτή που δεν τόλμησε στους Δανειστές,αυτή που δεν φρόντισε για τους αδύναμους,αυτή που δεν μοιράστηκε προς όφελος των πολλών.
Οχυρώνεται στο γράμμα τού Νόμου,για να προειδοποιήσει πως με καταστολή,εμμονή κι ένταση υπέρ τής δυναμικής των Σοκ θα προχωρήσει στην οικονομία νεοφιλελεύθερα όπως προστάζουν οι ισχυροί,θεοποιώντας την Ιδιωτική Πρωτοβουλία,κατακρεουργώντας αυτό που δήθεν προασπίζεται - το Δικαίωμα στην Εργασία...
-ποια εργασία ακριβώς;
...των μισθών δουλεμπορίου,των καθεστώτων που προκρίνει η Μέρκελ και το ΔΝΤ,Βουλγαρίας,Λεττονίας κι ακόμα χαμηλότερα,Ινδονησίας και Κίνας;
Επαναφέροντας το "Νόμος και Τάξη" ως Ευαγγέλιο συντηρητισμού,να καλμάρει τους μπα'ι'λντισμένους Αθηναίους που μετρούν τις πληγές ερήμωσης,στυγνής εγκληματικότητας και πρωτοφανούς γκετοποίησης,σιδερόφραχτη Προστασία,επιστροφή στη Βία τής Εξουσίας,που πάντα φέρνει αντίδραση...
...Βούτυρο πολιτική στο ψωμί των ΤσεΤσίπρηδων!
Η σημειολογία της Αγωνιστικότητας ως μα'ι'ντανός αερολογίας με ωραία γεύση,τα μεγάλα λόγια,τα δικαιώματα,ο ανθρωπισμός,η αλληλεγγύη
-στην τελματική μυωπική επαναστατικότητα να μην κινείται τίποτα,η καθημερινότητα μια κολασμένη "ζύμωση" χωρίς σχέδιο,πρακτική εφαρμογή,ο σκοπός δεν έχει μέσα καν για ν'αγιαστούν.
Μακριά από κάθε κουλτούρα συνεργασίας,ανώνυμες μπαλαφάρες ανύπαρκτων κοινωνικών συμμαχιών,ουδεμιά ανάσα διαχείρισης κρίσεων,μακριά από την επάρατο νόσο συμμετοχής γι αποφάσεις κοινής δράσης για τη βελτίωση των συνθηκών σήμερα,όχι στον μακρινό παράδεισο τής εργατικής επικράτησης,χωρίς το στοίχημα σύμπνοιας,μια δοκιμή ήρεμης και συστηματικής δουλειάς,να δοθεί μια ευκαιρία ανόρθωσης.
Η ευκολία της υψωμένης γροθιάς,των διαχωρισμών - εμείς οι Καλοί,οι Κακοί απέναντί μας.
...Το ΚΚΕ συρρικνώθηκε για όλα όσα αγιοκατέκτησε ως Νόμο τού Εργάτη
-για να κλείνει λιμάνια,για να διώχνει εργοστάσια,για να φρακάρει εθνικές οδούς,για να μπαίνουν λουκέτα στην αγορά...όλα συνέπεια των μουχλιασμένων ιδεοληψιών του,να επιμένουν χίλια χρόνια,με θεοκρατική μανία στην Κομμουνιστική Ολοκλήρωση,τυφλοί να δουν πως δεν μπορεί για κάθε νόσο τού καπιταλισμού το φάρμακο σωτηρίας να είναι εσαεί και μια Μαζική Απεργία - περιφρουρούμενη λοστο/γρονθο/πατιναρισμένη
- καμιά άλλη άποψη,εχθρός η Αμφιβολία,ταξικός αντίπαλος η Αμφισβήτηση των θέσφατων κανόνων τής Καθοδήγησης...
...κι από κοντά τα φασιστάκια των Νεοναζί,να καρπωθούν κι εκείνοι την Απελπισία ως οι μόνοι άξιοι Αντισυστημικοί,προωθώντας την αρρωστημένη τους υπεροψία αίματος και φυλής,την ακραία τους βία τραμπούκων ως αντίπαλο δέος..."εμάς μόνο φοβούνται κι αποκυρήσουν τα κατεστημένα συμφέροντα - εμείς είμαστε η λύση"...το φόβητρο φίμωτρο στην κοινωνία των ιδεών,οι Ιεροεξεταστές τού Μίσους.
Και πίσω από τις τακτικές και τις πολιτικάντικες κινήσεις στη σκακιέρα πασών των γραφειοκρατικών εξουσιών...
-οι ιστορίες των ανθρώπων που χάνουν τη δουλειά,την πίστη τους στην αξία της συντροφικότητας,της συναδελφικής αλληλεγγύης και χωρίζονται,διαμάχη επιβίωσης για τα ψίχουλα μιας επιτακτικής ανάγκης,φοβούνται,συνθλίβονται στα χρέη,αλλάζουν τη ζωή αναγκαστικά και συντριπτικά,πειραματόζωα στον καιρό τής Ανταγωνιστικότητας,της Δημοσιονομικής Προσαρμογής,στην Αναδιάρθρωση ασήμαντοι,μια στατιστική απώλεια...
Η Χαλυβουργία ως παράδειγμα...και κάθε άλλη,μικρή ή μεγάλη εταιρεία,επιχείρηση,εργοδοσία,οι αμείλικτοι αριθμοί,η ανώνυμη απελπισία,η εξώφθαλμη αδικία,η φανερή χρησιμότητα παραδειγματικής τιμωρίας,ο πανικός μιας χώρας που διαλύεται κι επανασυστήνεται χωρίς δικαιώματα,αξιοπρέπεια και σχεδιασμό επαναχάραξης ενός καλύτερου μέλλοντος.
Τα τεχνοκρατικά οικονομικίστικα τείχη ορθώνονται βουνά θεόρατα κι ακλόνητοι βράχοι στα γυμνά μας πέλματα...πώς να σκαρφαλώσουμε απροστάτευτοι,γδαρμένοι,αμαθείς κι ανίδεοι πώς επιζείς στη έρημο και μόνη παρηγοριά κρατικίστικη ημιμάθεια,άγνοια,πειραματισμούς ανίκανων προστατών, βαθειά νυχτωμένων πολιτευτών προοδευτικίλας...
-δεν ακούγεται φωνή,δεν υπάρχει κουράγιο,μια διαρκή ήττα τόσα χρόνια,μοναξιά,στην αφάνεια,ανεπάρκεια,ένα λάθος κάθε δρόμος,σε λάθος τόπο.
Δεν ήρθε καλοκαίρι για μας - και πώς θα την παλέψουμε κι άλλον χειμώνα...
-είναι μια Παράσταση,το Νέο Μεγάλο μας Τσίρκο...
(φυσικά στις πλάτες των ανώνυμων εργαζόμενων,τα θύματα,κατεστραμένοι,απλήρωτοι μήνες,καταδικασμένοι).
Δοκιμαστικά σεζόν φθινοπώρου - αναδιάταξη Στρατευμάτων...
...η Κυβέρνηση δείχνει Πυγμή!
-αυτή που δεν τόλμησε στους Δανειστές,αυτή που δεν φρόντισε για τους αδύναμους,αυτή που δεν μοιράστηκε προς όφελος των πολλών.
Οχυρώνεται στο γράμμα τού Νόμου,για να προειδοποιήσει πως με καταστολή,εμμονή κι ένταση υπέρ τής δυναμικής των Σοκ θα προχωρήσει στην οικονομία νεοφιλελεύθερα όπως προστάζουν οι ισχυροί,θεοποιώντας την Ιδιωτική Πρωτοβουλία,κατακρεουργώντας αυτό που δήθεν προασπίζεται - το Δικαίωμα στην Εργασία...
-ποια εργασία ακριβώς;
...των μισθών δουλεμπορίου,των καθεστώτων που προκρίνει η Μέρκελ και το ΔΝΤ,Βουλγαρίας,Λεττονίας κι ακόμα χαμηλότερα,Ινδονησίας και Κίνας;
Επαναφέροντας το "Νόμος και Τάξη" ως Ευαγγέλιο συντηρητισμού,να καλμάρει τους μπα'ι'λντισμένους Αθηναίους που μετρούν τις πληγές ερήμωσης,στυγνής εγκληματικότητας και πρωτοφανούς γκετοποίησης,σιδερόφραχτη Προστασία,επιστροφή στη Βία τής Εξουσίας,που πάντα φέρνει αντίδραση...
...Βούτυρο πολιτική στο ψωμί των ΤσεΤσίπρηδων!
Η σημειολογία της Αγωνιστικότητας ως μα'ι'ντανός αερολογίας με ωραία γεύση,τα μεγάλα λόγια,τα δικαιώματα,ο ανθρωπισμός,η αλληλεγγύη
-στην τελματική μυωπική επαναστατικότητα να μην κινείται τίποτα,η καθημερινότητα μια κολασμένη "ζύμωση" χωρίς σχέδιο,πρακτική εφαρμογή,ο σκοπός δεν έχει μέσα καν για ν'αγιαστούν.
Μακριά από κάθε κουλτούρα συνεργασίας,ανώνυμες μπαλαφάρες ανύπαρκτων κοινωνικών συμμαχιών,ουδεμιά ανάσα διαχείρισης κρίσεων,μακριά από την επάρατο νόσο συμμετοχής γι αποφάσεις κοινής δράσης για τη βελτίωση των συνθηκών σήμερα,όχι στον μακρινό παράδεισο τής εργατικής επικράτησης,χωρίς το στοίχημα σύμπνοιας,μια δοκιμή ήρεμης και συστηματικής δουλειάς,να δοθεί μια ευκαιρία ανόρθωσης.
Η ευκολία της υψωμένης γροθιάς,των διαχωρισμών - εμείς οι Καλοί,οι Κακοί απέναντί μας.
...Το ΚΚΕ συρρικνώθηκε για όλα όσα αγιοκατέκτησε ως Νόμο τού Εργάτη
-για να κλείνει λιμάνια,για να διώχνει εργοστάσια,για να φρακάρει εθνικές οδούς,για να μπαίνουν λουκέτα στην αγορά...όλα συνέπεια των μουχλιασμένων ιδεοληψιών του,να επιμένουν χίλια χρόνια,με θεοκρατική μανία στην Κομμουνιστική Ολοκλήρωση,τυφλοί να δουν πως δεν μπορεί για κάθε νόσο τού καπιταλισμού το φάρμακο σωτηρίας να είναι εσαεί και μια Μαζική Απεργία - περιφρουρούμενη λοστο/γρονθο/πατιναρισμένη
- καμιά άλλη άποψη,εχθρός η Αμφιβολία,ταξικός αντίπαλος η Αμφισβήτηση των θέσφατων κανόνων τής Καθοδήγησης...
...κι από κοντά τα φασιστάκια των Νεοναζί,να καρπωθούν κι εκείνοι την Απελπισία ως οι μόνοι άξιοι Αντισυστημικοί,προωθώντας την αρρωστημένη τους υπεροψία αίματος και φυλής,την ακραία τους βία τραμπούκων ως αντίπαλο δέος..."εμάς μόνο φοβούνται κι αποκυρήσουν τα κατεστημένα συμφέροντα - εμείς είμαστε η λύση"...το φόβητρο φίμωτρο στην κοινωνία των ιδεών,οι Ιεροεξεταστές τού Μίσους.
Και πίσω από τις τακτικές και τις πολιτικάντικες κινήσεις στη σκακιέρα πασών των γραφειοκρατικών εξουσιών...
-οι ιστορίες των ανθρώπων που χάνουν τη δουλειά,την πίστη τους στην αξία της συντροφικότητας,της συναδελφικής αλληλεγγύης και χωρίζονται,διαμάχη επιβίωσης για τα ψίχουλα μιας επιτακτικής ανάγκης,φοβούνται,συνθλίβονται στα χρέη,αλλάζουν τη ζωή αναγκαστικά και συντριπτικά,πειραματόζωα στον καιρό τής Ανταγωνιστικότητας,της Δημοσιονομικής Προσαρμογής,στην Αναδιάρθρωση ασήμαντοι,μια στατιστική απώλεια...
Η Χαλυβουργία ως παράδειγμα...και κάθε άλλη,μικρή ή μεγάλη εταιρεία,επιχείρηση,εργοδοσία,οι αμείλικτοι αριθμοί,η ανώνυμη απελπισία,η εξώφθαλμη αδικία,η φανερή χρησιμότητα παραδειγματικής τιμωρίας,ο πανικός μιας χώρας που διαλύεται κι επανασυστήνεται χωρίς δικαιώματα,αξιοπρέπεια και σχεδιασμό επαναχάραξης ενός καλύτερου μέλλοντος.
Τα τεχνοκρατικά οικονομικίστικα τείχη ορθώνονται βουνά θεόρατα κι ακλόνητοι βράχοι στα γυμνά μας πέλματα...πώς να σκαρφαλώσουμε απροστάτευτοι,γδαρμένοι,αμαθείς κι ανίδεοι πώς επιζείς στη έρημο και μόνη παρηγοριά κρατικίστικη ημιμάθεια,άγνοια,πειραματισμούς ανίκανων προστατών, βαθειά νυχτωμένων πολιτευτών προοδευτικίλας...
-δεν ακούγεται φωνή,δεν υπάρχει κουράγιο,μια διαρκή ήττα τόσα χρόνια,μοναξιά,στην αφάνεια,ανεπάρκεια,ένα λάθος κάθε δρόμος,σε λάθος τόπο.
Δεν ήρθε καλοκαίρι για μας - και πώς θα την παλέψουμε κι άλλον χειμώνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου