ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ!

Ελλάς Ελλήνων Αυθαιρετούντων...
...δεν υπάρχει ελπίδα καμιά να μεγαλώσουν γενιές καινούργιας νοοτροπίας,γαλουχημένες με αξίες,σταθερές,ιδανικά,σε κοινωνίες συλλογικότητας,με αρχές,ευνομία,συνειδητότητα,με την παλιά (και συκοφαντημένη) Αγωγή τού Πολίτη...

...ρυθμίζονται λοιπόν,δηλαδή και τυπικά νομιμοποιούνται για 40 χρόνια τα Αυθαίρετα (κηρύσσοντας επίσημα την έναρξη της...εμπρηστικής περιόδου με κίνητρο πυρκαγιάς
"κτίστε ελεύθερα!"),
αποθεώνοντας τους αγύρτες,τους κλέφτες,τους καταπατητές,τους διαβρωμένους,τους αεριτζήδες,τα λαμόγια - όλα τα εθνικά μας μπουμπούκια,το μεδούλι τού τελειωμένου μας Κράτους...

Η αισχρή δικαιολογία είναι "αφού δεν μπορούμε να τα κατεδαφίσουμε,τουλάχιστο ας μπουν λεφτά στο ταμείο" - για σταθείτε ανευθυνο'υ'πεύθυνοι κρατούντες!...
...γιατί δεν μπορείτε να τα γκρεμίσετε;
...γιατί δεν μπορείτε να κόψετε νερό και ρεύμα σ' αυτά;
...γιατί να μη ζητήσετε αστικές αποζημιώσεις για "συνεχιζόμενη κατοχή αυθαίρετου",με αδυναμία οποιασδήποτε συναλλαγής/κληρονομιάς/παραχώρησης/ενημερότητας τού κατόχου μέχρι να το ρίξετε κάτω;
....γιατί δεν απολύετε όσους δημοσίους υπαλλήλους υπέγραψαν τα χαρτιά στις πολεοδομίες;
...γιατί δε στέλνετε φυλακή όσους εμπλέκονται σε νομικά,συμβολαιογραφικά,δημοτικά ζητήματα επί της κατασκευής τους;
....γιατί δεν παραδίδετε αυτή τη γη σε φτωχούς καλλιεργητές;
....γιατί δεν αναδασώνετε ό,τι  είναι εφικτό και τα υπόλοιπα,με αρχιτεκτονικές μελέτες ν' αναδιαμορφώσουν το τοπίο μιας τσιμεντένιας πατρίδας;

Κρατική τυφλότητα,ευκολία,προχειρότητα,στρουθοκαμηλισμός - συνέργεια σ' έγκλημα διαρκείας.
Κι όσοι δεν χώθηκαν στο κόλπο για ένα εξοχικό,ένα παράνομο κεραμίδι βουτιά στο πέλαγος της ανομίας ας νιώθουν ηλίθιοι και πεταμένοι στον οχετό παρανομούντων με τη βούλα ΥΠΕΧΩΔΕ...

...όχι!,ντροπή καμιά κι όταν αρχίσει η κατρακύλα δε σταματά,έχει μάλιστα θράσος αυτό το ίδιο κράτος ν' απαιτεί συνέπεια από μας,να μας απειλεί με πρόστιμα και ψειρού γι ανεκπλήρωτα χρέη,να μας βομβαρδίζει περαιώσεις,έκτακτες εισφορές,άγρια φορολόγηση μισθωτής εργασίας,αφαίμαξη φτωχοδιαβόλων...ενώ ο λεχρίτης με θέα τον παράδεισο ας πίνει αμέριμνος σφηνάκια στην πισίνα στην άκρη τού ορίζοντα εις υγείαν των κορόιδων - πώς το τραγουδούσε και τον κράζαν ο Σαββόπουλος..."κράτος ασυστόλων και πεσμένων κώλων/κωλοέλληνες!" - ποτέ δεν μάς άρεζε και δεν αντέχαμε να κοιτάζουμε τα μούτρα μας στον καθρέφτη...

Θα ζήλευα τ' αρπαχτικά - παρατηρώ όσους πατούν επί πτωμάτων,όσους μοιράζουν ψέματα για να καπαρώσουν βρώμικα περιουσίες,δουλειές με φακελάκια,εξαργυρωμένη ευμάρεια,πίστη στον ιερό κανόνα "όλα έχουν την τιμή τους",την κοινωνική άνοδο και την ισχύ με σάρωση κάθε νομιμότητας...
....ναι,σχεδόν ζηλεύω - αλλά,ευχαριστώ,δεν θα πάρω,αλλιώς μεγάλωσα,αλλιώς έμαθα τη ζωή,να σχεδιάζω με ειλικρίνεια,αφοσίωση και γνήσια συντροφικότητα άνευ συμβολαίων και παραδόπιστης συμπεριφοράς και λυπάμαι την κατάντια όσων  συνήθισαν να πουλάν ώς και τη μάνα τους...δεν έχουν ποτέ κανέναν δίπλα τους,άγνωστη λέξη η εμπιστοσύνη,υποπτεύονται τους πάντες πως θα τούς πληρώσουν με το ίδιο κάλπικο νόμισμα,περιτριγυριζόμενοι μόνο από όρνια που ξεζουμίζουν κάθε τους συναίσθημα - σάπιο το καράβι τής εξαχρειωμένης τους υπεροχής,άνοδος χωρίς αγάπη πουθενά...

...ας πούμε προτιμώ το καθαρό κούτελο απ' το φουσκωμένο λογαριασμό με τα κλεμένα,αγκαλιά κι ευτυχισμένο χαμόγελο παρά τα παγωμένα βλέμματα στα πέτρινα πρόσωπα με τις πισώπλατες μαχαιριές -
σπίτι πάνω στη θάλασσα δεν θ' αποχτήσω ποτέ,θα μείνει ανομολόγητο όνειρο,μια επιθυμία στα όρια απωθημένου...δε βαριέσαι!,έτσι ίσως ν' αδημονώ ειλικρινώς για τις διακοπές που έρχονται και  θα χαθώ στο ηλιοβασίλεμα,ήσυχα κι απλά,έχοντας χαρτιά νόμιμα για τα σίγουρα παλάτια μου
- στην άμμο - μακριά απ' τη μπαζωμένη γη αυθαίρετης χώρας!