'Οταν μετακόμισα στην Αθήνα,το 2000,ήμουν σχεδόν ευτυχισμένος μόνο γι αυτό
-ότι ήρθα στην πόλη που όλα τα θεάματα ήταν δικά μου,θα πήγαινα κάθε βδομάδα θέατρο,θα έβλεπα γρήγορα τις αγαπημένες μου ταινίες,συναυλίες που δεν προλάβαινα να επιλέξω,τα μουσεία,τα χάπενιγκ,τις εκδηλώσεις που πάντα ζήλευα,όλα δίπλα μου!
Το πρώτο που σταμάτησα όταν ήρθε η Κρίση,ήταν εφημερίδες και περιοδικά,εγώ ο παμφάγος της ενημέρωσης,πρώτα οι καθημερινές,μετά του σαββάτου,τελικά κι η κυριακή δεν είχε πια ξεφύλισμα κι έγινε απλή συνήθεια αυτό που λεν σερφάρισμα στο ίντερνετ και μια θλίψη να κοντοστέκομαι λαθραναγνώστης στα περίπτερα κι άιντε καμιά μοναδική προσφορά μη χάσω τον καζαντζάκη,τον αρκά ή τα μπεστ οφ τής χαρούλας σε σιντί,δικαιολογία για να πιάσω μελάνι στο δάχτυλο και να νευριάσω για τη γνώμη στη στήλη απόψεις που δεν θυμάμαι πλέον ούτε καν ποιος τίς γράφει,τρία και τέσσερα ευρώ δεν
-καιρό τώρα.
Το δεύτερο που έκοψα ήταν το σινεμά
-δεν πειράζει είπα,τώρα μάθαμε και το downloading,άσε που δεν παχαίνει με ποπ κορν και πέπσι κόλα
- αν και το αντικαταστήσαμε με πατατάκια προσφορά σούπερ μάρκετ και παγωτό 1+1 δώρο,δυο λίτρα το επεισόδειο θέλαμε στο game of thrones και στο dowton abbey,ωραία,βλέπουμε και σειρές πλέον
Μετά σταμάτησα τα θέατρα
-έμενε βέβαια το δώρο των χριστουγέννων να πηγαίνουμε πρωτοχρονιά και φώτα
-δεν πειράζει είπα,όταν ούτε απ'εκεί έμενε κάτι εκτός χρωστούμενων,έχουμε απ'τα ραδιάκια μας να μοιράζουν προσκλήσεις,αν και όταν όλο και κάτι κερδίζουμε,ας μείνει ο βασιλιάς ληρ χωρίς αναγνώριση των υπηκόων τού στέματός του...
Με τις συναυλίες,χειρότερα,ήταν πάντα πανάκριβα τα εισιτήρια,δεν είδα σχεδόν ποτέ καμιά απ'όσες κύκλωνα στα περιοδικάκια κι ένας φίλος που μού υποσχέθηκε τον ιούνιο δωρεάν πρόσκληση για τον robbie williams,ακόμα αγνοείται και τον γιάννη χαρούλη που τον πετύχαμε οχτώ ευρώ στην αμφιλοχία τον αύγουστο,τον αφήσαμε,αφού το ίδιο βράδυ είδαμε τον παναθηνα'ι'κό στην πλατεία τού χωριού με μπίρα 1,5 ευρώ και δώρο φυστικάκια κερνούσε το κατάστημα.
Μουσεία,ε!,κυνηγούσαμε τις παγκόσμιες μέρες που ήταν τζάμπα,κάτι οικογενειακά εισιτήρια για περιήγηση με τα σχολεία δεν μάς παίρνει το φιζίκ μας,τέλως πάντων ως ωραίοι έλληνες,δεν τα επιλέγουμε και για κάθε βράδυ σαν τα σουβλάκια,ντάξει,πήγαμε και μια μεσημεριά με δροσιά στην Ακρόπολη,12 ευρώ το άτομο,νίλα,αλλά όμορφα ήτο,θά'χουμε να το θυμόμαστε σαν εμπειρία στην αλλαγή δεκαετίας,τότε ήτο.
Με τα βιβλία ήταν πιο εύκολο,αφού δεν είχα και ιδεολογικό πρόβλημα να σταματήσω μεμιας τούς αγαπημένους μου συγγραφείς που γινήκανε παρατρεχάμενοι γλείφτες και γλίτσες της εξουσίας,ο Χωμενίδης,ο Τατσόπουλος κι η ανεκδιήγητη κοσμοπολίτισσα της μνησικακίας των νεόπτωχων λούμπεν μιζεριαριστεριστών που μάθανε τα όμορφα παρίσια Σώτη Τριανταφύλλου,μέχρι και στην "τριλογία της κρίσης" δεν διάβασα τον Επίλογο διότι ο λατρευτός μου Πέτρος Μάρκαρης κατέβηκε δημοτικοσύμβουλος τού Καμίνη κι εγώ μονοσταύρι στον Γαβριήλ Σακελαρίδη
-σταμάτησαν και τα κουπόνια της εργατικής εστίας που την επήρε και τη σήκωσε το δεύτερο μνημόνιο,έκοψα και τις επισκέψεις στην "πρωτοπορία" που εργαζόμουν παλαιότερα και με κερνούσαν περαιτέρω έκπτωση κι ήταν και παράνομη πράξη για συνδικαλιστική καταγγελία κι έτσι ξανάβγαλα αράχνες απ'τη βιβλιοθήκη να ξανασυναντήσω απ'τον λουντέμη ώς και τον ιούλιο βερν δηλαδή,τί να κάμω ο πτωχός,άπαντα αλιέντε απ'το έθνος τού μπόμπολα ηναγκάσθη...
Πολιτιστικές εκδηλώσεις είχαμε κάθε τέλος καλοκαιριού μια νύχτα Ηπειρώτικη στην Ηλιούπολη που κάποτε μέναμε,ωραία κλαρίνα και νόστιμο κρέας στα κάρβουνα με τσίπουρα σε πλαστικό ποτηράκι,όλα τζάμπα,προσφορά τού δήμου,αλλά το νοίκι εκεί στο ωραίον προάστιο ήταν για νεόπλουτους και γυρίσαμε στην Κυψέλη,αφού ήμασταν στα όρια της νεότητος αλλά στο "πλουσίου" περάσαμε ξώφαλτσα και δεν μάς κράτησαν σε πολιτείες-τένις κλαμπ δίπλα στον χατζηνικολάου σε μεζονέτα τα μισθά μας .
Πνευματικές αναζητήσεις γενικώς τις μοιραζόμασταν με κρασάκια και καλαμαράκια δίπλα στο κύμα,ώσπου το κύμα της ακρίβειας αρχικώς τα περιόρισε σ'ένα κυριακάτικο μούχρωμα κι ύστερα μόνο όταν ερχόταν καμιά επίσκεψη από τα βόρεια βρίσκαμε καμιά ήσυχη γωνιά απάνεμα και φτηνιάρικα να βάλουμε καμιά κατεψυγμένη χταποδιά στο λαδόξυδο και τελικά και το μικρό μας μπαλκονάκι ήρεμα χωράει και στριμωγμένα δυο τρεις φίλους αν εμφανιστούν να τούς τρατάρουμε μακαρόνια με σάλτσα μανιτάρια.
Με τις γιορτές και τις αργίες τραπέζια τής οικογενείας και των κολλητών μάς τα έφαγε η κούραση,η υπερωριακή εργασία κι η υπερχρεωμένη μας κάρτα και τα έχουμε καταργήσει ή σπανιότερα αντικαταστήσει με ντιλίβερι προσφορές στις τρεις πίτσες των 16 κομματιών δώρο άλλη μία,μόνο 9,90 και δέκα καλαμάκια(τέως σουβλάκια) χοιρινά 10 ευρώ να τα ζηλεύουν και τ'αδέσποτα μην τα τρώνε
'Αφραγγοι στην Αθήνα
-πάρτε το υπόλοιπο τού λογαριασμού μας και κάντε το επενδύσεις να σηκώσουμε παράγγα στην Βομβάη να περάσουμε σούπερ παραντάις αμέριμνοι στα καλοκαίρια που δεν χάθηκαν στο χειμώνα,που ξοδέψαμε ό,τι υπήρχε στην άκρη στα νοσοκομεία και τις ιδιωτικές νοσηλείες πανικού και στα οικονομικά μνημόσυνα τρίτη θέση στα μνήματα για τρία χρόνια και γεια σας και σάς βιβλιάρια αποταμιεύσεων όλα μαζί δεν αντέξαν ούτε την πρώτη συμφορά,ούτε τους προσωπικούς αγώνες για να μεγαλώσει η οικογένεια,τόσες τράπεζες χαρτούρα για μηδενικά αποθέματα ευημερίας κι έχει στους απολογισμούς μιας ζωής αποτυχιών το πηλίκον μηδέν κι εις το πλεόνασμα κερδίσαμε μόνο αισθημάτων και μεγάλων προσδοκιών κι η αγάπη η μεγάλη κι ο καθαρός ουρανός και το μέτωπο τής αφοσίωσης ουδέποτε επλήρωναν δάνεια και λογαριασμούς και δεν είχαμε το μυαλό να βρούμε διεξόδους ημιλαμογιάς απαλλαγμένης των ηθικών μας χρεώσεων και δεν εκληρονομήσαμε οικογενειακήν περιουσία ικανή ν'αντέξει πάνω από μια τρέλα να μπεις στο αεροπλάνο και να πας τρεις μερες στα χανιά για χοχλιούς στην πανσιόν τού καπετάν μιχάλη και αυτό ν'αποτελεί το πλούσιο μυστικό που θα το κρατάμε ενθύμιο απ'το 2004 μαζί με το εισιτήριο δοκιμαστικής έναρξης της ολυμπιάδος τρεις μέρες νωρίτερα της γνωστής χαρισμένο απ' τη γιάννα αγγελόπουλος-δασκαλάκη.
Οπότε,άλλη μιαν Κυριακή μέσα
-ευτυχώς έχει υγρασία και βροχή και παλιόκαιρος και δεν έχει σημασία που πάλι περισσεύει χρόνος απ'το μισθό μας που λιγοστεύει κι αδυνατεί ν'ανταποκριθεί στους λογαρισμούς έστω
-και δεν έχει καφέ στην πλατεία και μπίρα στην ακροθαλασσιά και σταμάτησα και την βενζίνη στην πιστωτική διότι δεν μού ανεβάζουν το πιστωτικό οριο όσες χαρές κι αν τούς κάνω να βάζω το ελάχιστο της δόσεως εμπρόθεσμα και δεν μπορώ έτσι ούτε καν μιαν αυτοκινητάδα να σε πάω και στην πειρα'ι'κή που σού είχα υποσχεθεί να κάτσουμε για γαριδούλες με ρετσινούλα στη Μαριγώ πρόπερσι που περάσαμε απ'εξω την πρωτομαγιά.
Στ'ανήψια κορο'ι'δευόμαστε με σοκολατίτσες προσφοράς απ'τα καρφούρ και τα βρωμοτζάμπο να είναι καλά στις γιορτές τους,αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τούς άνεργους συγγενείς να στείλουν σε καλύτερο σχολειό τα παιδιά,να βρουν μια θέση για το κολυμβητήριο που έχει θέμα υγείας ο μικρός και να πάμε χαλαρά να θρηνήσουμε το τρίτο μνημόνιο φοροδιαφεύγοντας να μάς τιμωρήσει ο τρύφων με αμείλικτη εισφορά αλληλεγγύης και θα με βρει τώρα πλέον που δεν έχω περάσει πέντε φορές ΚΤΕΟ και το πρόστιμο περιμένω να δω πώς θα το βάλω σε δώδεκα δόσεις που προτίμησα να πηγαίνω στο συνεργείο κανονικά για σέρβις ν'αντέχει το αυτοκινητάκι για τα φοβερά μας καλοκαιρινά ταξίδια που οργώναμε τις εθνικές να προλάβουμε ζωντανούς τους γονιούς που φεύγουν πριν προλάβουμε να τούς πάμε κι εκείνους μια βόλτα κι έμειναν στης μνήμης τις λιακάδες γελαστοί να κρατηθούμε απ'τα όμορφα χρόνια που μάς χαντάκωσαν οι χαλεποί καιροί και τελειώσαν όλα.
Δεν θέλω να γκρινιάζω,αλλά τί θα συμβεί όταν χειροτερέψουν κι άλλο τα πράγματα κι αν χάσουμε τη δουλειά 47 χρονών απόφοιτοι Λυκείου,με γνώσεις αγγλικής επιπέδου αλέξη τσίπρα,στην πρώτη του περίοδο,της "μαντάμ μέρκελ" και οσφυαλγίας και δυο δίσκοι πονεμένοι να μην προβλέπεται το ψυχολογικόν λουμπάγκο κι όλα ασήκωτα πια και σιγά μην μάς λυπηθεί και μην μάς κατανοήσει κανείς που παίζεται κάθε μέρα η επιβίωση και δεν υπάρχει σάλιο κι όπως αληθινά έχω ξαναγράψει ακόμα και τα κέρματα απ'τις βασιλόπιτες έχουμε ξοδέψει και ο κουμπαράς-γουρουνάκι μού χασκογελάει άδειος κι εγώ έχω να κάψω τουλάχιστον μπόλικες θερμίδες,αφού το πάχος μου το κάλος μου θα θυσιαστεί κι αυτό στης νέας εποχής τις ανάγκες που αποδεκάτισαν κι όνειρα και προσδοκίες κι ελπίδες και μπουρδέλο όλα και πανικός να μην χωράν τα μαγνητάκια στο ψυγείο με τα μπιλιετάκια κι άλλα χρέη που δεν μπορούμε πια να υπολογίσουμε εκτάκτως έκτακτα συμφορών και μη προβλέψιμων παλουκιών της κατεστραμένης πόλης
- εμείς,
οι αληθινές εικόνες ερειπίων.
-ότι ήρθα στην πόλη που όλα τα θεάματα ήταν δικά μου,θα πήγαινα κάθε βδομάδα θέατρο,θα έβλεπα γρήγορα τις αγαπημένες μου ταινίες,συναυλίες που δεν προλάβαινα να επιλέξω,τα μουσεία,τα χάπενιγκ,τις εκδηλώσεις που πάντα ζήλευα,όλα δίπλα μου!
Το πρώτο που σταμάτησα όταν ήρθε η Κρίση,ήταν εφημερίδες και περιοδικά,εγώ ο παμφάγος της ενημέρωσης,πρώτα οι καθημερινές,μετά του σαββάτου,τελικά κι η κυριακή δεν είχε πια ξεφύλισμα κι έγινε απλή συνήθεια αυτό που λεν σερφάρισμα στο ίντερνετ και μια θλίψη να κοντοστέκομαι λαθραναγνώστης στα περίπτερα κι άιντε καμιά μοναδική προσφορά μη χάσω τον καζαντζάκη,τον αρκά ή τα μπεστ οφ τής χαρούλας σε σιντί,δικαιολογία για να πιάσω μελάνι στο δάχτυλο και να νευριάσω για τη γνώμη στη στήλη απόψεις που δεν θυμάμαι πλέον ούτε καν ποιος τίς γράφει,τρία και τέσσερα ευρώ δεν
-καιρό τώρα.
Το δεύτερο που έκοψα ήταν το σινεμά
-δεν πειράζει είπα,τώρα μάθαμε και το downloading,άσε που δεν παχαίνει με ποπ κορν και πέπσι κόλα
- αν και το αντικαταστήσαμε με πατατάκια προσφορά σούπερ μάρκετ και παγωτό 1+1 δώρο,δυο λίτρα το επεισόδειο θέλαμε στο game of thrones και στο dowton abbey,ωραία,βλέπουμε και σειρές πλέον
Μετά σταμάτησα τα θέατρα
-έμενε βέβαια το δώρο των χριστουγέννων να πηγαίνουμε πρωτοχρονιά και φώτα
-δεν πειράζει είπα,όταν ούτε απ'εκεί έμενε κάτι εκτός χρωστούμενων,έχουμε απ'τα ραδιάκια μας να μοιράζουν προσκλήσεις,αν και όταν όλο και κάτι κερδίζουμε,ας μείνει ο βασιλιάς ληρ χωρίς αναγνώριση των υπηκόων τού στέματός του...
Με τις συναυλίες,χειρότερα,ήταν πάντα πανάκριβα τα εισιτήρια,δεν είδα σχεδόν ποτέ καμιά απ'όσες κύκλωνα στα περιοδικάκια κι ένας φίλος που μού υποσχέθηκε τον ιούνιο δωρεάν πρόσκληση για τον robbie williams,ακόμα αγνοείται και τον γιάννη χαρούλη που τον πετύχαμε οχτώ ευρώ στην αμφιλοχία τον αύγουστο,τον αφήσαμε,αφού το ίδιο βράδυ είδαμε τον παναθηνα'ι'κό στην πλατεία τού χωριού με μπίρα 1,5 ευρώ και δώρο φυστικάκια κερνούσε το κατάστημα.
Μουσεία,ε!,κυνηγούσαμε τις παγκόσμιες μέρες που ήταν τζάμπα,κάτι οικογενειακά εισιτήρια για περιήγηση με τα σχολεία δεν μάς παίρνει το φιζίκ μας,τέλως πάντων ως ωραίοι έλληνες,δεν τα επιλέγουμε και για κάθε βράδυ σαν τα σουβλάκια,ντάξει,πήγαμε και μια μεσημεριά με δροσιά στην Ακρόπολη,12 ευρώ το άτομο,νίλα,αλλά όμορφα ήτο,θά'χουμε να το θυμόμαστε σαν εμπειρία στην αλλαγή δεκαετίας,τότε ήτο.
Με τα βιβλία ήταν πιο εύκολο,αφού δεν είχα και ιδεολογικό πρόβλημα να σταματήσω μεμιας τούς αγαπημένους μου συγγραφείς που γινήκανε παρατρεχάμενοι γλείφτες και γλίτσες της εξουσίας,ο Χωμενίδης,ο Τατσόπουλος κι η ανεκδιήγητη κοσμοπολίτισσα της μνησικακίας των νεόπτωχων λούμπεν μιζεριαριστεριστών που μάθανε τα όμορφα παρίσια Σώτη Τριανταφύλλου,μέχρι και στην "τριλογία της κρίσης" δεν διάβασα τον Επίλογο διότι ο λατρευτός μου Πέτρος Μάρκαρης κατέβηκε δημοτικοσύμβουλος τού Καμίνη κι εγώ μονοσταύρι στον Γαβριήλ Σακελαρίδη
-σταμάτησαν και τα κουπόνια της εργατικής εστίας που την επήρε και τη σήκωσε το δεύτερο μνημόνιο,έκοψα και τις επισκέψεις στην "πρωτοπορία" που εργαζόμουν παλαιότερα και με κερνούσαν περαιτέρω έκπτωση κι ήταν και παράνομη πράξη για συνδικαλιστική καταγγελία κι έτσι ξανάβγαλα αράχνες απ'τη βιβλιοθήκη να ξανασυναντήσω απ'τον λουντέμη ώς και τον ιούλιο βερν δηλαδή,τί να κάμω ο πτωχός,άπαντα αλιέντε απ'το έθνος τού μπόμπολα ηναγκάσθη...
Πολιτιστικές εκδηλώσεις είχαμε κάθε τέλος καλοκαιριού μια νύχτα Ηπειρώτικη στην Ηλιούπολη που κάποτε μέναμε,ωραία κλαρίνα και νόστιμο κρέας στα κάρβουνα με τσίπουρα σε πλαστικό ποτηράκι,όλα τζάμπα,προσφορά τού δήμου,αλλά το νοίκι εκεί στο ωραίον προάστιο ήταν για νεόπλουτους και γυρίσαμε στην Κυψέλη,αφού ήμασταν στα όρια της νεότητος αλλά στο "πλουσίου" περάσαμε ξώφαλτσα και δεν μάς κράτησαν σε πολιτείες-τένις κλαμπ δίπλα στον χατζηνικολάου σε μεζονέτα τα μισθά μας .
Πνευματικές αναζητήσεις γενικώς τις μοιραζόμασταν με κρασάκια και καλαμαράκια δίπλα στο κύμα,ώσπου το κύμα της ακρίβειας αρχικώς τα περιόρισε σ'ένα κυριακάτικο μούχρωμα κι ύστερα μόνο όταν ερχόταν καμιά επίσκεψη από τα βόρεια βρίσκαμε καμιά ήσυχη γωνιά απάνεμα και φτηνιάρικα να βάλουμε καμιά κατεψυγμένη χταποδιά στο λαδόξυδο και τελικά και το μικρό μας μπαλκονάκι ήρεμα χωράει και στριμωγμένα δυο τρεις φίλους αν εμφανιστούν να τούς τρατάρουμε μακαρόνια με σάλτσα μανιτάρια.
Με τις γιορτές και τις αργίες τραπέζια τής οικογενείας και των κολλητών μάς τα έφαγε η κούραση,η υπερωριακή εργασία κι η υπερχρεωμένη μας κάρτα και τα έχουμε καταργήσει ή σπανιότερα αντικαταστήσει με ντιλίβερι προσφορές στις τρεις πίτσες των 16 κομματιών δώρο άλλη μία,μόνο 9,90 και δέκα καλαμάκια(τέως σουβλάκια) χοιρινά 10 ευρώ να τα ζηλεύουν και τ'αδέσποτα μην τα τρώνε
'Αφραγγοι στην Αθήνα
-πάρτε το υπόλοιπο τού λογαριασμού μας και κάντε το επενδύσεις να σηκώσουμε παράγγα στην Βομβάη να περάσουμε σούπερ παραντάις αμέριμνοι στα καλοκαίρια που δεν χάθηκαν στο χειμώνα,που ξοδέψαμε ό,τι υπήρχε στην άκρη στα νοσοκομεία και τις ιδιωτικές νοσηλείες πανικού και στα οικονομικά μνημόσυνα τρίτη θέση στα μνήματα για τρία χρόνια και γεια σας και σάς βιβλιάρια αποταμιεύσεων όλα μαζί δεν αντέξαν ούτε την πρώτη συμφορά,ούτε τους προσωπικούς αγώνες για να μεγαλώσει η οικογένεια,τόσες τράπεζες χαρτούρα για μηδενικά αποθέματα ευημερίας κι έχει στους απολογισμούς μιας ζωής αποτυχιών το πηλίκον μηδέν κι εις το πλεόνασμα κερδίσαμε μόνο αισθημάτων και μεγάλων προσδοκιών κι η αγάπη η μεγάλη κι ο καθαρός ουρανός και το μέτωπο τής αφοσίωσης ουδέποτε επλήρωναν δάνεια και λογαριασμούς και δεν είχαμε το μυαλό να βρούμε διεξόδους ημιλαμογιάς απαλλαγμένης των ηθικών μας χρεώσεων και δεν εκληρονομήσαμε οικογενειακήν περιουσία ικανή ν'αντέξει πάνω από μια τρέλα να μπεις στο αεροπλάνο και να πας τρεις μερες στα χανιά για χοχλιούς στην πανσιόν τού καπετάν μιχάλη και αυτό ν'αποτελεί το πλούσιο μυστικό που θα το κρατάμε ενθύμιο απ'το 2004 μαζί με το εισιτήριο δοκιμαστικής έναρξης της ολυμπιάδος τρεις μέρες νωρίτερα της γνωστής χαρισμένο απ' τη γιάννα αγγελόπουλος-δασκαλάκη.
Οπότε,άλλη μιαν Κυριακή μέσα
-ευτυχώς έχει υγρασία και βροχή και παλιόκαιρος και δεν έχει σημασία που πάλι περισσεύει χρόνος απ'το μισθό μας που λιγοστεύει κι αδυνατεί ν'ανταποκριθεί στους λογαρισμούς έστω
-και δεν έχει καφέ στην πλατεία και μπίρα στην ακροθαλασσιά και σταμάτησα και την βενζίνη στην πιστωτική διότι δεν μού ανεβάζουν το πιστωτικό οριο όσες χαρές κι αν τούς κάνω να βάζω το ελάχιστο της δόσεως εμπρόθεσμα και δεν μπορώ έτσι ούτε καν μιαν αυτοκινητάδα να σε πάω και στην πειρα'ι'κή που σού είχα υποσχεθεί να κάτσουμε για γαριδούλες με ρετσινούλα στη Μαριγώ πρόπερσι που περάσαμε απ'εξω την πρωτομαγιά.
Στ'ανήψια κορο'ι'δευόμαστε με σοκολατίτσες προσφοράς απ'τα καρφούρ και τα βρωμοτζάμπο να είναι καλά στις γιορτές τους,αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τούς άνεργους συγγενείς να στείλουν σε καλύτερο σχολειό τα παιδιά,να βρουν μια θέση για το κολυμβητήριο που έχει θέμα υγείας ο μικρός και να πάμε χαλαρά να θρηνήσουμε το τρίτο μνημόνιο φοροδιαφεύγοντας να μάς τιμωρήσει ο τρύφων με αμείλικτη εισφορά αλληλεγγύης και θα με βρει τώρα πλέον που δεν έχω περάσει πέντε φορές ΚΤΕΟ και το πρόστιμο περιμένω να δω πώς θα το βάλω σε δώδεκα δόσεις που προτίμησα να πηγαίνω στο συνεργείο κανονικά για σέρβις ν'αντέχει το αυτοκινητάκι για τα φοβερά μας καλοκαιρινά ταξίδια που οργώναμε τις εθνικές να προλάβουμε ζωντανούς τους γονιούς που φεύγουν πριν προλάβουμε να τούς πάμε κι εκείνους μια βόλτα κι έμειναν στης μνήμης τις λιακάδες γελαστοί να κρατηθούμε απ'τα όμορφα χρόνια που μάς χαντάκωσαν οι χαλεποί καιροί και τελειώσαν όλα.
Δεν θέλω να γκρινιάζω,αλλά τί θα συμβεί όταν χειροτερέψουν κι άλλο τα πράγματα κι αν χάσουμε τη δουλειά 47 χρονών απόφοιτοι Λυκείου,με γνώσεις αγγλικής επιπέδου αλέξη τσίπρα,στην πρώτη του περίοδο,της "μαντάμ μέρκελ" και οσφυαλγίας και δυο δίσκοι πονεμένοι να μην προβλέπεται το ψυχολογικόν λουμπάγκο κι όλα ασήκωτα πια και σιγά μην μάς λυπηθεί και μην μάς κατανοήσει κανείς που παίζεται κάθε μέρα η επιβίωση και δεν υπάρχει σάλιο κι όπως αληθινά έχω ξαναγράψει ακόμα και τα κέρματα απ'τις βασιλόπιτες έχουμε ξοδέψει και ο κουμπαράς-γουρουνάκι μού χασκογελάει άδειος κι εγώ έχω να κάψω τουλάχιστον μπόλικες θερμίδες,αφού το πάχος μου το κάλος μου θα θυσιαστεί κι αυτό στης νέας εποχής τις ανάγκες που αποδεκάτισαν κι όνειρα και προσδοκίες κι ελπίδες και μπουρδέλο όλα και πανικός να μην χωράν τα μαγνητάκια στο ψυγείο με τα μπιλιετάκια κι άλλα χρέη που δεν μπορούμε πια να υπολογίσουμε εκτάκτως έκτακτα συμφορών και μη προβλέψιμων παλουκιών της κατεστραμένης πόλης
- εμείς,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου