Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΕΠΙ ΨΗΦΟΥ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΙ

Δώσ'μου το δικαίωμα ν'αμφιβάλω.

Μάθε ν'ακούς.

Η αντίθετη γνώμη είναι η δύναμη τής δικής σου γνώμης.

Δεν είμαι ηλίθιος να με κατευθύνουν τα παπαγαλάκια,που μόνο εσένα δεν κατορθώνουν να ποδηγετήσουν.

Δεν είσαι μόνος σου,σε κάθε σχέση,σπίτι,δουλειά,κοινωνία,πολιτική,αν θέλεις έστω έναν δίπλα σου,μάθε λέξεις όπως,σύνθεση,συμβιβασμός,κοινή προσπάθεια.

Δεν τα ξέρεις όλα και δε σού παραχωρώ το δικαίωμα να με κατηγορείς μόνο γιατί δεν αποθεώνω την αποψάρα σου.

Δε θέλω να κρεμάσω κανέναν προσκυνημένο στο Σύνταγμα και να εκτελέσω κανέναν προδότη στου Γουδή.-δεν περισσεύει κανείς.

Μάθε ν'αγαπάς,συνήθισε ν'ανέχεσαι,επέλεξε να συγχωρείς.

Ηθικός αυτουργός στη βία και το φασισμό είναι το Μίσος (σου.)

Αν πρέπει να ζήσουμε όλοι μαζί στην ίδια χώρα,δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος,μία γνώμη,μία φωνή,αλλά σεβασμός για τους ίδιους νόμους,αρχές και κανόνες - ειδικά όταν κανένας δεν τούς δίνει σημασία και δεν τούς ακολουθεί,ξεκίνα μαζί μου.

Αλαζονία κι Εξουσία είναι αυτοκόλλητες πληγές,κοινή ψύχωση ιδεολόγων τής αρπαχτής,σ'όλο το πολιτικό φάσμα,μην πέφτεις στην παγίδα των παροξυσμών τους,είναι παιχνίδι για να κρύβουν την κοινή τους διαφθορά,όσο πιο κοντά στην πηγή τής αυθαιρεσίας φτάνουν,τόσο ο μικρομεγαλισμός τους γιγαντώνεται.

Η Ελευθερία σου δεν ζυγίζεται καλύτερη τής δικής μου.

Μ' άρεσαν παλιά οι οργισμένες συζητήσεις για τη ζωντάνια τους,με τρομάζουν οι οργισμένες κρίσεις για τη θολωμένη τους αυθεντία.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να σκοτωθούμε μεταξύ μας και σε φοβάμαι ξαφνικά που φχαριστιέσαι όσα μάς χωρίζουν,αγνοείς ό,τι μάς φτιάχνει πατρίδα κι αφρίζεις στην αγωνία μου επιθετικότητα.

Δεν σ'αναγνωρίζω να κανιβαλίζεις παθιασμένη εκτόνωση,να ζητάς αίμα να κυλήσει στο δρόμο
-είσαι πια παρανο'ι'κός και φασίστας κι η προοδευτικίλα που οραματίζεσαι επί πτωμάτων είναι σκοτεινιά και τρέλα.

Ένα κλικ είσαι απ'τους τραμπούκους τής γειτονιάς που παίρνουν ρόπαλα,μαχαίρια και καραμπίνες,τα τελεσίγραφά σου ανοχή στα μελανοχιτώνια δολοφόνων.

Σιγουριά κι απολυτότητα,απέχθεια και κακεχέντρια,απαιτείς να μην τολμήσω να σού πω "έχεις άδικο".

Στην παραζάλη σου μού μιλάς λες κι είμαι εχθρός - δεν έχω συμφέροντα,δεν έχω μέσον για μάσα,δεν είμαι λαμόγιο,δε θέλω να ζήσω πάνω στο πτώμα σου,χάνεις το δίκιο σου,έγινες φανατικός.

Μην ουρλιάζεις,πονάω κι εγώ απ'όσα μάς συμβαίνουν,δεν έχω λεφτά να βγει ο μήνας,δεν έραψα ευρώ στο στρώμα,δεν έχω μία σε θυρίδες και ταμιευτήρια,μειώθηκε ο μισθός μου,φοροδέρνομαι,άφησα ανασφάλιστο το αυτοκινητάκι τού 2000 (τον άλλο μήνα και βλέπουμε),εδώ πεθαίνει η θεία στο χωριό και σκέφτομαι τα 150 ευρώ βενζίνες και διόδια ώς εκεί,μη μου παίρνεις τ'αυτιά,δε θέλω να πολεμήσω,να ζήσω θέλω.

Μην χτυπάς καμπάνες,άνοιξε βιβλία και διάβασε ιστορία - μην στην πουν στο τουίτερ,ψάξε,μάθε,ρώτα.

Κατανόηση κι αλληλεγγύη,αλτρουισμός και συμπόνοια - ψιλά γράμματα οι μικρές πράξεις που απαλύνουν τα μεγάλα δράματα.

Αναγνώρισε τις καλές προθέσεις,ξέπλυνε το μυαλό απ'τη συνομωσιολογία πού'χεις μουλιάσει χρόνια.

Καθαρότητα,όπως ναζιστική φιλοσοφία.
Η προπαγάνδα είναι όπλο μαζικής καταστροφής,τα μυστήρια και τα μυστικά ξεδιαλύνονται όταν ανοίγεις πόρτες,η συνεργασία είναι παιδευτικό μάθημα αγωγής τού πολίτη,η ισοτιμία κι ο πλουραλισμός ειλικρινής προσφορά ανταλλαγής ιδεών για την κοινωνική αλλαγή,η σύγχρονη προοδευτικότητα.

Η Ψήφος μου τιμωρία - αλλά βλέπω να πυροβολούμε όλοι τον εαυτό μας και βαρέθηκα να νιώθω χαμένος κι ολομόναχος σ'αρένα με λυσσασμένα θηρία.

Αύριο ή θα βγούμε μαζί να προχωρήσουμε μπροστά στο καλοκαίρι,ή θα μάς ξεράσει σην παγωνιά τού χθες η Διχόνοια.

Δεν έχω ιδέα τί σκατά να πάω να ψηφίσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου