Τα Χριστούγεννα σάς είπα ποιους θα ήθελα να καλέσω στη γιορτή,να κάτσουμε δίπλα στο τραπέζι και να τούς ακούω να μού λεν ιστορίες - αν μπορούσα να τούς γνωρίσω,αν,στον φανταστικό κόσμο των δικών μου ξένων έρχονταν κοντά μου...
...απόψε,που αλλάζει η χρονιά ας διακαιώσω και τον τίτλο αυτής τής Σελίδας κι ας ταξιδέψω πάλι,
Πάντα Αλλού,στα μέρη που ΘΑ ήθελα να πάω - και ξέρω πως ποτέ δεν θα μπορέσω να φτάσω...ίσως και καλύτερα,αν έχουν δίκιο όσοι λεν πως αξίζει αρκεί να τα Ονειρεύεσαι Ταξίδια κι αν τα πραγματοποιήσεις όσα δεις μπορεί και να σ' απογοητεύσουν...
Αν λοιπόν,τη νύχτα τής Παραμονής μπορούσα να μην αλλάξω χρονιά στην Αθήνα...θά'θελα να είμαι...
...ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ...στη μυθολογία τόσων χρόνων,η λεωφόρος Τάιμς είναι ο προ-ορισμός για τη Γιορτή - αν ψάχνεις πανηγύρι,πολυκοσμία και τρέλα,να χωθείς στο ανώνυμο πλήθος για να καρναβαλίσεις το Πάρτυ,να φοράς σκούφο Άη Βασίλη ή κέρατα Ταράνδου,γάντια και φωσφοριζέ μπουφάν ν' αναβοσβήνει και να λαμπυρίζει το I love N.Y.,θά'χει χιόνια και παγωνιά,μεγάλη παρέα κι αγκαλιές,όλοι οι φίλοι,μονιασμένοι,αγαπημένοι κι όλοι μαζί ξανά,πιωμένοι,μελωδικοί,πολύχρωμοι,αλλοπαρμένοι,κανείς δε χάθηκε,κανείς δεν πρόδωσε,κανείς δεν ξέχασε,κανείς δεν πλήγωσε,πιασμένοι χέρι χέρι,ο κύκλος τής νιότης,απ' τα καλοκαίρια τής ξεγνοιασιάς.
...ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ (και γιατί μού έχει μείνει απωθημένο γαμήλιο δώρο που μάς στέρησαν αλήτες) για να δω πώς είναι πρωτοχρονιά με βερμούδα,ξυπόλητος στην άμμο,κοκτέιλ τροπικά φρούτα στον κοκοφοίνικα και βουτιά στο γαλαζοπράσινο πέλαγος,να παίζει Santana στο μπιτς μπαρ και ν' αλλάζει χρονιά δίπλα σ' αναμένη φωτιά που φέγγει το κύμα,αλμυρά φιλιά στο ζεστό καλοκαιρινό βράδυ,να περιμένω την πρώτη ανατολή στον ωκεανό,με χάδια κι εξομολόγηση και μυνήματα στους μακρινούς φίλους και στο μπουκάλι να χαθούν στη θάλασσα τα ναυάγια δίσεκτων χρόνων,να κοιτάζω τα χρώματα,να μετρώ τ' αστέρια,να συναντήσω καινούργιες ζωές στις διηγήσεις ντόπιων και ταξιδιωτών,να μάθω συνήθειες και χούγια και μύθους και γούρια και παραδόσεις και συνήθειες,πώς ξεκινά μια χρονιά στο πουθενά τού κόσμου.
...ΑΝΔΕΙΣ,αφού μιλάω για το πουθενά,νά'χει αέρα και να πετάν γεράκια,τα σύννεφα των βουνοκορφών κι εγώ να κρυώνω και να σφυρίζουν στ' αυτιά ρυθμοί και φλάουτα και τουμπερλέκια,οι πνευστοί ψίθυροι πνευμάτων,τοπίο αδάμαστο,σκηνές,κουκουλωμένοι στα σλήπιγκ μπανγκ με ροφήματα και ψημένα στα κάρβουνα τ' άσχημα κι οι αναποδιές,κιθάρες και κρασί,ηχώ του ουρανού και δεν θέλω μετάφραση,όσα μάς λεν οι άνθρωποι χαράζονται στο πρόσωπο με κινήσεις και βλέμματα,ακούω τον τρόπο,την αντοχή τους φαντάζομαι,πετάω ελεύθερος.
...ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ,πιο παγωμένοι από ποτέ,σφιχταγκαλιασμένοι σ' ιγκλού οι πιγκουίνοι,ξύρισμα άνεμος,αφουγκραζόμαστε το τέλος εκεί έξω,ζώντας το σήμερα σαν να είναι η τελευταία νύχτα όχι τού χρόνου αλλά τού κόσμου ολόκληρου,γέλια και φόβοι,δεν τολμάς να θυμηθείς όσους απόντες οριστικά,μη γίνει το δάκρυ κρύσταλο πέτρα και σε ρίξει χάμω,αλυχτούν αγρίμια,η μέσα μας φωτιά θα κρατήσει μυαλό και καρδιά ζεστά κι η αλήθεια θα γίνει πυρκαγιά στ' άχρηστα...έλα να δούμε το βόρειο σέλας (δεν ξέρω αν έχει βόρειο σέλας στην Ανταρκτική,αλλά μη μού χαλάτε τη φαντασίωση),ξεμυτίζουμε έξω,να μάθουν τα μάτια τα τραγούδια ενός τόπου αγέρωχα μυστηριακού,στο απροσδιόριστο όριο τού σύμπαντος.
...γι αυτό,το καλύτερο ταξίδι που θα ήθελα να κάνω,από πέντε χρονών θυμάμαι,είναι
στη ΣΕΛΗΝΗ,μόνοι μας αγάπη μου,εγώ κι εσύ πουθενά,στο άπειρο,περπάτημα στο κενό,ήχος σιωπή κι απάνω μας η Γη,φωτεινή,ν' αλλάζει χρονιά,να φεγγο-γη-οβολεί,σαν πυροτεχνήματα οι ευχές των ανθρώπων σ' όλες τις ηπείρους,να μην τις ακούμε,να μη βλέπουμε κανέναν,αλλά να τη νιώθουμε αιωρούμενη κι επίμονη την Αγάπη τού κόσμου όλου να πετά στρατόσφαιρες και να φτάνουν τα τραγούδια κι οι ελπίδες όλες εδώ,προσεληνωμένοι ν' αφουγκραζόμαστε τα επόμενα θαύματα.
2012 ταξίδια αρχίζουν απόψε - μαζί να είμαστε κι όπου μάς βγάλουν.
Καλή Χρονιά φίλοι μου μπλογκοσφαιρίτες!
...απόψε,που αλλάζει η χρονιά ας διακαιώσω και τον τίτλο αυτής τής Σελίδας κι ας ταξιδέψω πάλι,
Πάντα Αλλού,στα μέρη που ΘΑ ήθελα να πάω - και ξέρω πως ποτέ δεν θα μπορέσω να φτάσω...ίσως και καλύτερα,αν έχουν δίκιο όσοι λεν πως αξίζει αρκεί να τα Ονειρεύεσαι Ταξίδια κι αν τα πραγματοποιήσεις όσα δεις μπορεί και να σ' απογοητεύσουν...
Αν λοιπόν,τη νύχτα τής Παραμονής μπορούσα να μην αλλάξω χρονιά στην Αθήνα...θά'θελα να είμαι...
...ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ...στη μυθολογία τόσων χρόνων,η λεωφόρος Τάιμς είναι ο προ-ορισμός για τη Γιορτή - αν ψάχνεις πανηγύρι,πολυκοσμία και τρέλα,να χωθείς στο ανώνυμο πλήθος για να καρναβαλίσεις το Πάρτυ,να φοράς σκούφο Άη Βασίλη ή κέρατα Ταράνδου,γάντια και φωσφοριζέ μπουφάν ν' αναβοσβήνει και να λαμπυρίζει το I love N.Y.,θά'χει χιόνια και παγωνιά,μεγάλη παρέα κι αγκαλιές,όλοι οι φίλοι,μονιασμένοι,αγαπημένοι κι όλοι μαζί ξανά,πιωμένοι,μελωδικοί,πολύχρωμοι,αλλοπαρμένοι,κανείς δε χάθηκε,κανείς δεν πρόδωσε,κανείς δεν ξέχασε,κανείς δεν πλήγωσε,πιασμένοι χέρι χέρι,ο κύκλος τής νιότης,απ' τα καλοκαίρια τής ξεγνοιασιάς.
...ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ (και γιατί μού έχει μείνει απωθημένο γαμήλιο δώρο που μάς στέρησαν αλήτες) για να δω πώς είναι πρωτοχρονιά με βερμούδα,ξυπόλητος στην άμμο,κοκτέιλ τροπικά φρούτα στον κοκοφοίνικα και βουτιά στο γαλαζοπράσινο πέλαγος,να παίζει Santana στο μπιτς μπαρ και ν' αλλάζει χρονιά δίπλα σ' αναμένη φωτιά που φέγγει το κύμα,αλμυρά φιλιά στο ζεστό καλοκαιρινό βράδυ,να περιμένω την πρώτη ανατολή στον ωκεανό,με χάδια κι εξομολόγηση και μυνήματα στους μακρινούς φίλους και στο μπουκάλι να χαθούν στη θάλασσα τα ναυάγια δίσεκτων χρόνων,να κοιτάζω τα χρώματα,να μετρώ τ' αστέρια,να συναντήσω καινούργιες ζωές στις διηγήσεις ντόπιων και ταξιδιωτών,να μάθω συνήθειες και χούγια και μύθους και γούρια και παραδόσεις και συνήθειες,πώς ξεκινά μια χρονιά στο πουθενά τού κόσμου.
...ΑΝΔΕΙΣ,αφού μιλάω για το πουθενά,νά'χει αέρα και να πετάν γεράκια,τα σύννεφα των βουνοκορφών κι εγώ να κρυώνω και να σφυρίζουν στ' αυτιά ρυθμοί και φλάουτα και τουμπερλέκια,οι πνευστοί ψίθυροι πνευμάτων,τοπίο αδάμαστο,σκηνές,κουκουλωμένοι στα σλήπιγκ μπανγκ με ροφήματα και ψημένα στα κάρβουνα τ' άσχημα κι οι αναποδιές,κιθάρες και κρασί,ηχώ του ουρανού και δεν θέλω μετάφραση,όσα μάς λεν οι άνθρωποι χαράζονται στο πρόσωπο με κινήσεις και βλέμματα,ακούω τον τρόπο,την αντοχή τους φαντάζομαι,πετάω ελεύθερος.
...ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ,πιο παγωμένοι από ποτέ,σφιχταγκαλιασμένοι σ' ιγκλού οι πιγκουίνοι,ξύρισμα άνεμος,αφουγκραζόμαστε το τέλος εκεί έξω,ζώντας το σήμερα σαν να είναι η τελευταία νύχτα όχι τού χρόνου αλλά τού κόσμου ολόκληρου,γέλια και φόβοι,δεν τολμάς να θυμηθείς όσους απόντες οριστικά,μη γίνει το δάκρυ κρύσταλο πέτρα και σε ρίξει χάμω,αλυχτούν αγρίμια,η μέσα μας φωτιά θα κρατήσει μυαλό και καρδιά ζεστά κι η αλήθεια θα γίνει πυρκαγιά στ' άχρηστα...έλα να δούμε το βόρειο σέλας (δεν ξέρω αν έχει βόρειο σέλας στην Ανταρκτική,αλλά μη μού χαλάτε τη φαντασίωση),ξεμυτίζουμε έξω,να μάθουν τα μάτια τα τραγούδια ενός τόπου αγέρωχα μυστηριακού,στο απροσδιόριστο όριο τού σύμπαντος.
...γι αυτό,το καλύτερο ταξίδι που θα ήθελα να κάνω,από πέντε χρονών θυμάμαι,είναι
στη ΣΕΛΗΝΗ,μόνοι μας αγάπη μου,εγώ κι εσύ πουθενά,στο άπειρο,περπάτημα στο κενό,ήχος σιωπή κι απάνω μας η Γη,φωτεινή,ν' αλλάζει χρονιά,να φεγγο-γη-οβολεί,σαν πυροτεχνήματα οι ευχές των ανθρώπων σ' όλες τις ηπείρους,να μην τις ακούμε,να μη βλέπουμε κανέναν,αλλά να τη νιώθουμε αιωρούμενη κι επίμονη την Αγάπη τού κόσμου όλου να πετά στρατόσφαιρες και να φτάνουν τα τραγούδια κι οι ελπίδες όλες εδώ,προσεληνωμένοι ν' αφουγκραζόμαστε τα επόμενα θαύματα.
2012 ταξίδια αρχίζουν απόψε - μαζί να είμαστε κι όπου μάς βγάλουν.
Καλή Χρονιά φίλοι μου μπλογκοσφαιρίτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου