Θυμάστε το Καστελόριζο;
Είχε λιακάδα,τοπίο γαλήνιο κι ελληνοπρεπές και μπαίναμε στον Πόλεμο κατά της Απειλής Χρεωκοπίας με το χαμόγελο στα χείλη και τους συνταξιούχους να κυνηγούν τον Παπανδρέου στο δρόμο για να τού χαρίσουν μισθούς για την Πατρίδα ρε γαμώτο!
Βλέπαμε τον Γιώργο παντού και συνεχώς...υπερκινητικός,μέσα κι έξω,σε λόγγους και ραχούλες,σε πόλεις και χωριά,σ' ανατολή και δύση,ο τιραμόλας ντούρασελ αρχηγός έτρεχε κι έτρεχε κι άντεχε τα χαστούκια της ρημάδας της ζωής με σθένος,παρρησία και νέες ρυτίδες κι ασπρίζαν τα μαλλιά του...
Η πατρίς όμως δεν θα είναι πάντα ευγνωμονούσα...πληθύναν τα Καστελόριζα μέτρα και δεν μάς σώζουν πια κι άλλες θύελλες ταπείνωσης στον ορίζοντα,μεσοπροθέσμως,παραπλεύρως,όλα στο δόξα πατρί κι οι πολεμιστές κουράζονται, μα ο άμαχος πληθυσμός θέλει ξανά να κυνηγήσει τον Σωτήρα της, (αυτή τη φορά με γιαούρτια και ντομάτες φοβάμαι...) αλλά δεν τον βλέπει συχνά...ίσως αποκλειστικά στις εξωτερικές ειδήσεις εξακολουθεί να ταξιδεύει,για το καλό μας βεβαίως βεβαίως κι όταν συσκέφτεται κι όταν πρωθυπουργεύει μειωμένης κυριαρχίας έστω, είναι ωσεί παρών και πάντα αναπληρών του κάποιος,
ο Βενιζέλος (που κι αυτός ευτυχεί που έχουμε τη διεθνή επιτροπία να μάς οδηγήσει στον καλό δρόμο της αναγκαστικής δίαιτας),
ο Μόσιαλος (που είπε τη γνωστή αστειότητα-παρωδία για τα νέα μέτρα πως "το αφορολόγητο στα 5000ευρώ είναι ο μέσος ευρωπα'ι'κός όρος" - να μάς πεις και ποιος είναι ο μέσος ευρωπα'ι'κός μισθός εξυπνάκια!),
ο Λοβέρδος (σκληρός και σταλινικός,ε,δεν πήγαν χαμένα τα νεανικά χρόνια στο ΚΚΕ)...,
ο πρόεδρος λοιπόν πήγε Θεσσαλονίκη κι έμεινε στο ξενοδοχείο δίπλα στο αεροδρόμιο,απόσταση τριακόσια μέτρα...δε σφίγγει πια χέρια,δεν θέλει πια να τον ευχαριστούμε,να τον ευγνωμονούμε,να τον συγχαίρουμε που δεν είναι Καραμανλής,άφαντος κι άεργος εν ενεργεία να τρώει σουβλάκια απ' το μεσημέρι σπίτι...
Η ηλιθιότητα των πάντα θρασύδειλων γλυφτοσυμβούλων και των "περιβάλλοντων" των πρωθυπουργών δεν έχει όρια...λες και αν δεν φαίνεται δεν ξέρουμε ποιος έχει την πολιτική ευθύνη για όσα δεν έγιναν,για όσα δεν προχώρησαν,για όσα δεν πραγματοποιήθηκαν όπως τα υποσχέθηκε,τα διαβεβαίωσε
- η θλίψη μας κι η οργή μας γι αυτόν αποκλειστικά,για τα πάντα λάθος,ένας χαμένος κόπος καλών προθέσεων,ευγενών και καλοκάγαθων - αλλά αυτά που μας συμβαίνουν δεν χωρούν καλοσυνάτες παραδοχές,δεν θέλαμε γαμπρό ή καλό θειο ή πατερούλη - γιατρό να μάς γιατρέψει ψηφίσαμε κι όχι να μάς στείλει αδιάβαστους - πεθαίναμε και μόνοι μας.
Αυτή τη μαύρη νύχτα των νέων μέτρων,τη νύχτα που για μια φορά ακόμα μετράμε την αντοχή,την υπομονή και την απελπισία μας,θέλαμε έστω το φοβισμένο κι ανασφαλές του βλέμμα - να βλέπουμε πώς το αντέχει,αν ντρέπεται ή έχει θράσος,να μιλήσει με ειλικρίνεια για τη θάλασσα που τά'κανε και για το παγόβουνο που έριξε το πλοίο - αφού τόσο δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος,ας βγει να υποστεί το κόστος της πραγματικής του ανεπάρκειας - κι αν κι αφού δεν μπορεί ας πάει στο καλό και θα μάς λείψει.
(ας πούμε κι ένα άσχετο -;-)ΥΓ. /
Ελεύθερος ο Μάκης Ψωμιάδης...ευτυχώς η Ελλάς κρατά ψηλά τη σημαία της διαφάνειας,των δίκαιων αγώνων και της άψογης τήρησης νόμων κι αξιών της...άλλος ένας άθλος της αμείλικτης κι άτεγκτης Δικαιοσύνης που ξέρει να στέκεται στο πλευρό των αθώων και των αδυνάμων και των αξίων τής πατρίδος... - ελπίζουμε αυτός ο άσπιλος άντρας να ηγηθεί την κάθαρση τού ποδοσφαίρου και...γιατί όχι,τώρα που ψάχνουμε τον επόμενο Πρωθυπουργό μήπως να;;...
Είχε λιακάδα,τοπίο γαλήνιο κι ελληνοπρεπές και μπαίναμε στον Πόλεμο κατά της Απειλής Χρεωκοπίας με το χαμόγελο στα χείλη και τους συνταξιούχους να κυνηγούν τον Παπανδρέου στο δρόμο για να τού χαρίσουν μισθούς για την Πατρίδα ρε γαμώτο!
Βλέπαμε τον Γιώργο παντού και συνεχώς...υπερκινητικός,μέσα κι έξω,σε λόγγους και ραχούλες,σε πόλεις και χωριά,σ' ανατολή και δύση,ο τιραμόλας ντούρασελ αρχηγός έτρεχε κι έτρεχε κι άντεχε τα χαστούκια της ρημάδας της ζωής με σθένος,παρρησία και νέες ρυτίδες κι ασπρίζαν τα μαλλιά του...
Η πατρίς όμως δεν θα είναι πάντα ευγνωμονούσα...πληθύναν τα Καστελόριζα μέτρα και δεν μάς σώζουν πια κι άλλες θύελλες ταπείνωσης στον ορίζοντα,μεσοπροθέσμως,παραπλεύρως,όλα στο δόξα πατρί κι οι πολεμιστές κουράζονται, μα ο άμαχος πληθυσμός θέλει ξανά να κυνηγήσει τον Σωτήρα της, (αυτή τη φορά με γιαούρτια και ντομάτες φοβάμαι...) αλλά δεν τον βλέπει συχνά...ίσως αποκλειστικά στις εξωτερικές ειδήσεις εξακολουθεί να ταξιδεύει,για το καλό μας βεβαίως βεβαίως κι όταν συσκέφτεται κι όταν πρωθυπουργεύει μειωμένης κυριαρχίας έστω, είναι ωσεί παρών και πάντα αναπληρών του κάποιος,
ο Βενιζέλος (που κι αυτός ευτυχεί που έχουμε τη διεθνή επιτροπία να μάς οδηγήσει στον καλό δρόμο της αναγκαστικής δίαιτας),
ο Μόσιαλος (που είπε τη γνωστή αστειότητα-παρωδία για τα νέα μέτρα πως "το αφορολόγητο στα 5000ευρώ είναι ο μέσος ευρωπα'ι'κός όρος" - να μάς πεις και ποιος είναι ο μέσος ευρωπα'ι'κός μισθός εξυπνάκια!),
ο Λοβέρδος (σκληρός και σταλινικός,ε,δεν πήγαν χαμένα τα νεανικά χρόνια στο ΚΚΕ)...,
ο πρόεδρος λοιπόν πήγε Θεσσαλονίκη κι έμεινε στο ξενοδοχείο δίπλα στο αεροδρόμιο,απόσταση τριακόσια μέτρα...δε σφίγγει πια χέρια,δεν θέλει πια να τον ευχαριστούμε,να τον ευγνωμονούμε,να τον συγχαίρουμε που δεν είναι Καραμανλής,άφαντος κι άεργος εν ενεργεία να τρώει σουβλάκια απ' το μεσημέρι σπίτι...
Η ηλιθιότητα των πάντα θρασύδειλων γλυφτοσυμβούλων και των "περιβάλλοντων" των πρωθυπουργών δεν έχει όρια...λες και αν δεν φαίνεται δεν ξέρουμε ποιος έχει την πολιτική ευθύνη για όσα δεν έγιναν,για όσα δεν προχώρησαν,για όσα δεν πραγματοποιήθηκαν όπως τα υποσχέθηκε,τα διαβεβαίωσε
- η θλίψη μας κι η οργή μας γι αυτόν αποκλειστικά,για τα πάντα λάθος,ένας χαμένος κόπος καλών προθέσεων,ευγενών και καλοκάγαθων - αλλά αυτά που μας συμβαίνουν δεν χωρούν καλοσυνάτες παραδοχές,δεν θέλαμε γαμπρό ή καλό θειο ή πατερούλη - γιατρό να μάς γιατρέψει ψηφίσαμε κι όχι να μάς στείλει αδιάβαστους - πεθαίναμε και μόνοι μας.
Αυτή τη μαύρη νύχτα των νέων μέτρων,τη νύχτα που για μια φορά ακόμα μετράμε την αντοχή,την υπομονή και την απελπισία μας,θέλαμε έστω το φοβισμένο κι ανασφαλές του βλέμμα - να βλέπουμε πώς το αντέχει,αν ντρέπεται ή έχει θράσος,να μιλήσει με ειλικρίνεια για τη θάλασσα που τά'κανε και για το παγόβουνο που έριξε το πλοίο - αφού τόσο δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος,ας βγει να υποστεί το κόστος της πραγματικής του ανεπάρκειας - κι αν κι αφού δεν μπορεί ας πάει στο καλό και θα μάς λείψει.
(ας πούμε κι ένα άσχετο -;-)ΥΓ. /
Ελεύθερος ο Μάκης Ψωμιάδης...ευτυχώς η Ελλάς κρατά ψηλά τη σημαία της διαφάνειας,των δίκαιων αγώνων και της άψογης τήρησης νόμων κι αξιών της...άλλος ένας άθλος της αμείλικτης κι άτεγκτης Δικαιοσύνης που ξέρει να στέκεται στο πλευρό των αθώων και των αδυνάμων και των αξίων τής πατρίδος... - ελπίζουμε αυτός ο άσπιλος άντρας να ηγηθεί την κάθαρση τού ποδοσφαίρου και...γιατί όχι,τώρα που ψάχνουμε τον επόμενο Πρωθυπουργό μήπως να;;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου