Δεν είμαι φυσιογνωμιστής - αλλά κοιτάζω με προσοχή τους "αντιμνημονιακούς"...
...τον Τσίπρα,την Παπαρήγα,τους συνδικαλιστές Δημοσίου,τον Μίκη,τον Αλαβάνο,τον Λαζόπουλο,το ανάδελφο πατριωτικό μηντιακό κίνημα Τράγκα/Αυτιά/Παπαγιάννη/Στάθη και τους λοιπούς οργίλους κήρυκες τού Ευαγγελίου "όλοι στους δρόμους!"...
...την χαιρεκακία τους,την εμφανή τους απόλαυση - για τα νούμερα που δεν βγαίνουν,τα σχέδια που δεν προχωρούν,τους προγραμματισμούς που πέφτουν έξω....-το ευχαριστιούνται,λένε "χρεωκοπούμε" με πάθος,συμπεραίνουν "η χώρα καταρρέει" και είναι έτοιμοι να στήσουν γλέντι και πανηγύρι.
Ικανοποιημένοι..."εμείς σάς τα λέγαμε"...."το είχαμε δει" - και νίπτουν τας χείρας - γιατί,ευτυχώς,μόνο λένε/λένε/λένε...πόσο εύκολο να μιλάς χωρίς ευθύνες,να καταγγέλεις χωρίς προτάσεις,να κινδυνολογείς χωρίς συνέπειες,να καταδικάζεις χωρίς γνώση - μακριά απ' το σπίτι μου η φωτιά,ας καούν οι οχτροί,σκασίλα μου...
Μαθημένοι στην επαναστατική γυμναστική,οργανωτική διαδηλωτική καθημερινότητα,επιτυχής αφισοκόλληση παντού,εξαίρετα ευφυολογήματα,εύηχα συνθήματα,γυαλιστερή καθοδήγηση χάπενιγκ,γιαουρτομάνια,θορυβώδεις εξυπνακισμούς -κι εχθροί - εχθροί παντού,μάς κυκλώνουν,θα μας αφελληνίσουν,θα μας υποτάξουν στα ύπουλα ιμπεριαλιστικά σχέδια της πλουτοκρατίας
- το τέλμα είναι η περιουσία τους - η ακινησία η τιμή και η υπόληψή τους - τα κεκτημένα των αγώνων - όλοι σήμερα στο Σύνταγμα - έτσι μάθαμε,έτσι ξέρουμε,έτσι κληρονομούμε στους απογόνους την Αντίσταση - ο λαός στους δρόμους - ξεσηκωμός - μαζί για πουθενά - και μετά;
Ας αφήσουμε το Μετά,
φοβάμαι κανείς δεν έχει έστω μια Ιδέα πώς πάμε στο Μετά...
...το ερώτημά μου είναι "τί κάνουμε τώρα"...για να ζητάμε ελπίδα κι ένα Μετά καλύτερο;
Αφού όλοι αποδεχόμαστε μια κρατική μηχανή αποδιοργανωμένη πως δεν πάει άλλο κι όλοι ζητάμε μια αναδιάταξη τού Δημοσίου τομέα για να κινηθούν τ' αραχνιασμένα γρανάζια τού συστήματος -γιατί δεν επενδύσαμε στην κοινή προσπάθεια - γιατί δεν βάλαμε, για ένα εύλογο διάστημα ανοχής, στην άκρη τα πολεμοφόδια τού Αγώνα - μια συμφωνία...ενός;...δύο; χρόνων με μόνο κι ένα σύνθημα "δουλειά!" - να προσηλωθούμε ο καθένας στον τομέα του,την υπηρεσία του,το πόστο,το μαγαζί του - μόνο Δουλειά - κι ιδέες πρακτικές,ιδέες δημιουργικές,με την επίγνωση ενός ιδεατού πατριωτισμού - για την ευημερία και το καλύτερο αύριο,ρε γαμώτο!
Φαντασιώσεις!
Μικροκομματισμοί,αντιΠασοκομανία,προσωπικές εμπάθειες,το αμερικανάκι ο Παπανδρέου,οι σοσιαλΗστές,οι υπόδουλοι των τραπεζών,οι λεηλατητές των λα'ι'κών καταχτήσεων....τόσα σιχτιρίσματα,τόσες κραυγές,τόση απαξίωση,λεονταρισμοί,αλαλαγμοί - οι προδότες...πάλι και πάντα προδότες - να χτυπήσουν οι καμπάνες,να τους διώξουμε νύχτα μ' ελικόπτερο - φυλακή να τους χώσουμε- ντου,να τους λυντσάρουμε....στο ίδιο έργο θεατές χρόνια,αιώνες τώρα - κοίτα που ζητώ τώρα,απλώς σιωπή και Δουλειά - συντηρητισμός η συνεννόηση,ο συμβιβασμός,η κοινή λογική,η κατανόηση των δυσκολιών,η επίγνωση αδυναμιών,η διάθεση να διορθωθούν τα λάθη,οι κενοί τόποι δεδομένων - ας δεχτούμε ότι η εποχή αλλάζει,ότι όλα εντάσσονται σ'ένα καινούργιο περιβάλλον για όλους τους τομείς τής ζωής,η εργασία,η φύση,η κοινωνική πραγματικότητα - όλα αλλάζουν - αλλά εμείς εκεί!..."ο Λαός,ο Λαός στα πεζοδρόμια" - ό,τι μάθαμε κορώνα στο κεφάλι μας,σιγά μην τ' αλλάξουμε - Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...
...τριγύρω η Αθήνα καταστρέφεται,το κέντρο διαλύεται,όλα κλείνουν,σε λίγο χωρίς ήχο πόλης,κλειδωμένοι,ρολά κατεβασμένα....-η φοροδιαφυγή θεριεύει,όλοι ψάχνουν να ενταχθούν στη συνειδησιακή ελαφρότητα των ΔενΠληρωνίστας,πενθήμερα πρωινά παρακαλώ για δουλειά,μπήκε η Άνοιξη,καλοκαιράκι έρχεται,να φεύγω Παρασκευές πριν το μεσημέρι...τώρα που κόψαν και τα μισθά και τα επιδόματα έγκαιρης τεμπελίασης,θα σάς δείξω εγώ παλιο παπακωνσταντίνηδες!.
.."παραλία! παραλία! παραλία! - να καεί τού ΔουΝουΤου η αναλγησία!"...Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...μάς μάθανε να τρουπώνουμε κι υπογράψαμε συμβάσεις ορισμένου για ναρθούν αορίστου ξάπλες....κι είπαν τέρμα αυτά και μάς πετάξαν την ψήφο κατακέφαλα...τί θ' απογίνουμε οι τζάμπα υπάλληλοί τους,στα τζάμπα όνειρα,με τα τζάμπα χαμένα χρόνια..
..Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...τί ωραία,τί όμορφα,λίγο παραμύθι ακόμα κι η κρίση θα γίνει η ευκαιρία μας (ν' ανέβουν τα ποσοστά μας,να ξαναμπούμε στη Βουλή - που σάς καλούμε να την κάψετε)...
Σ' αυτόν τον Λαβύρινθο τής Αυτοκαταστροφής δεν θέλω να χαθώ - και δεν ξέρω πώς να βγω.
Σιωπή λοιπόν,ας χαζέψουμε τους μικρομεγαλισμούς των ηγετών της Λα'ι'κής Επανάστασης,στο στραβό γυαλό που στραβά αρμενίζουμε,κάτω τα χέρια απ' τους διακόπτες της ΔΕΗ,μπορούμε και μόνοι μας να χαθούμε στα σκοτάδια,δεύτε τελευταίον ασπασμό,ας χρεωκοπήσουμε με το κεφάλι ψηλά και προτεταγμένα τα στήθη....στ' άρματα!...στ' άρματα!..εμπρός παληκάρια,ίσα συντρόφια και τους φάγαμε...
...τον Τσίπρα,την Παπαρήγα,τους συνδικαλιστές Δημοσίου,τον Μίκη,τον Αλαβάνο,τον Λαζόπουλο,το ανάδελφο πατριωτικό μηντιακό κίνημα Τράγκα/Αυτιά/Παπαγιάννη/Στάθη και τους λοιπούς οργίλους κήρυκες τού Ευαγγελίου "όλοι στους δρόμους!"...
...την χαιρεκακία τους,την εμφανή τους απόλαυση - για τα νούμερα που δεν βγαίνουν,τα σχέδια που δεν προχωρούν,τους προγραμματισμούς που πέφτουν έξω....-το ευχαριστιούνται,λένε "χρεωκοπούμε" με πάθος,συμπεραίνουν "η χώρα καταρρέει" και είναι έτοιμοι να στήσουν γλέντι και πανηγύρι.
Ικανοποιημένοι..."εμείς σάς τα λέγαμε"...."το είχαμε δει" - και νίπτουν τας χείρας - γιατί,ευτυχώς,μόνο λένε/λένε/λένε...πόσο εύκολο να μιλάς χωρίς ευθύνες,να καταγγέλεις χωρίς προτάσεις,να κινδυνολογείς χωρίς συνέπειες,να καταδικάζεις χωρίς γνώση - μακριά απ' το σπίτι μου η φωτιά,ας καούν οι οχτροί,σκασίλα μου...
Μαθημένοι στην επαναστατική γυμναστική,οργανωτική διαδηλωτική καθημερινότητα,επιτυχής αφισοκόλληση παντού,εξαίρετα ευφυολογήματα,εύηχα συνθήματα,γυαλιστερή καθοδήγηση χάπενιγκ,γιαουρτομάνια,θορυβώδεις εξυπνακισμούς -κι εχθροί - εχθροί παντού,μάς κυκλώνουν,θα μας αφελληνίσουν,θα μας υποτάξουν στα ύπουλα ιμπεριαλιστικά σχέδια της πλουτοκρατίας
- το τέλμα είναι η περιουσία τους - η ακινησία η τιμή και η υπόληψή τους - τα κεκτημένα των αγώνων - όλοι σήμερα στο Σύνταγμα - έτσι μάθαμε,έτσι ξέρουμε,έτσι κληρονομούμε στους απογόνους την Αντίσταση - ο λαός στους δρόμους - ξεσηκωμός - μαζί για πουθενά - και μετά;
Ας αφήσουμε το Μετά,
φοβάμαι κανείς δεν έχει έστω μια Ιδέα πώς πάμε στο Μετά...
...το ερώτημά μου είναι "τί κάνουμε τώρα"...για να ζητάμε ελπίδα κι ένα Μετά καλύτερο;
Αφού όλοι αποδεχόμαστε μια κρατική μηχανή αποδιοργανωμένη πως δεν πάει άλλο κι όλοι ζητάμε μια αναδιάταξη τού Δημοσίου τομέα για να κινηθούν τ' αραχνιασμένα γρανάζια τού συστήματος -γιατί δεν επενδύσαμε στην κοινή προσπάθεια - γιατί δεν βάλαμε, για ένα εύλογο διάστημα ανοχής, στην άκρη τα πολεμοφόδια τού Αγώνα - μια συμφωνία...ενός;...δύο; χρόνων με μόνο κι ένα σύνθημα "δουλειά!" - να προσηλωθούμε ο καθένας στον τομέα του,την υπηρεσία του,το πόστο,το μαγαζί του - μόνο Δουλειά - κι ιδέες πρακτικές,ιδέες δημιουργικές,με την επίγνωση ενός ιδεατού πατριωτισμού - για την ευημερία και το καλύτερο αύριο,ρε γαμώτο!
Φαντασιώσεις!
Μικροκομματισμοί,αντιΠασοκομανία,προσωπικές εμπάθειες,το αμερικανάκι ο Παπανδρέου,οι σοσιαλΗστές,οι υπόδουλοι των τραπεζών,οι λεηλατητές των λα'ι'κών καταχτήσεων....τόσα σιχτιρίσματα,τόσες κραυγές,τόση απαξίωση,λεονταρισμοί,αλαλαγμοί - οι προδότες...πάλι και πάντα προδότες - να χτυπήσουν οι καμπάνες,να τους διώξουμε νύχτα μ' ελικόπτερο - φυλακή να τους χώσουμε- ντου,να τους λυντσάρουμε....στο ίδιο έργο θεατές χρόνια,αιώνες τώρα - κοίτα που ζητώ τώρα,απλώς σιωπή και Δουλειά - συντηρητισμός η συνεννόηση,ο συμβιβασμός,η κοινή λογική,η κατανόηση των δυσκολιών,η επίγνωση αδυναμιών,η διάθεση να διορθωθούν τα λάθη,οι κενοί τόποι δεδομένων - ας δεχτούμε ότι η εποχή αλλάζει,ότι όλα εντάσσονται σ'ένα καινούργιο περιβάλλον για όλους τους τομείς τής ζωής,η εργασία,η φύση,η κοινωνική πραγματικότητα - όλα αλλάζουν - αλλά εμείς εκεί!..."ο Λαός,ο Λαός στα πεζοδρόμια" - ό,τι μάθαμε κορώνα στο κεφάλι μας,σιγά μην τ' αλλάξουμε - Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...
...τριγύρω η Αθήνα καταστρέφεται,το κέντρο διαλύεται,όλα κλείνουν,σε λίγο χωρίς ήχο πόλης,κλειδωμένοι,ρολά κατεβασμένα....-η φοροδιαφυγή θεριεύει,όλοι ψάχνουν να ενταχθούν στη συνειδησιακή ελαφρότητα των ΔενΠληρωνίστας,πενθήμερα πρωινά παρακαλώ για δουλειά,μπήκε η Άνοιξη,καλοκαιράκι έρχεται,να φεύγω Παρασκευές πριν το μεσημέρι...τώρα που κόψαν και τα μισθά και τα επιδόματα έγκαιρης τεμπελίασης,θα σάς δείξω εγώ παλιο παπακωνσταντίνηδες!.
.."παραλία! παραλία! παραλία! - να καεί τού ΔουΝουΤου η αναλγησία!"...Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...μάς μάθανε να τρουπώνουμε κι υπογράψαμε συμβάσεις ορισμένου για ναρθούν αορίστου ξάπλες....κι είπαν τέρμα αυτά και μάς πετάξαν την ψήφο κατακέφαλα...τί θ' απογίνουμε οι τζάμπα υπάλληλοί τους,στα τζάμπα όνειρα,με τα τζάμπα χαμένα χρόνια..
..Αντίσταση/Εξέγερση/Αγώνας...τί ωραία,τί όμορφα,λίγο παραμύθι ακόμα κι η κρίση θα γίνει η ευκαιρία μας (ν' ανέβουν τα ποσοστά μας,να ξαναμπούμε στη Βουλή - που σάς καλούμε να την κάψετε)...
Σ' αυτόν τον Λαβύρινθο τής Αυτοκαταστροφής δεν θέλω να χαθώ - και δεν ξέρω πώς να βγω.
Σιωπή λοιπόν,ας χαζέψουμε τους μικρομεγαλισμούς των ηγετών της Λα'ι'κής Επανάστασης,στο στραβό γυαλό που στραβά αρμενίζουμε,κάτω τα χέρια απ' τους διακόπτες της ΔΕΗ,μπορούμε και μόνοι μας να χαθούμε στα σκοτάδια,δεύτε τελευταίον ασπασμό,ας χρεωκοπήσουμε με το κεφάλι ψηλά και προτεταγμένα τα στήθη....στ' άρματα!...στ' άρματα!..εμπρός παληκάρια,ίσα συντρόφια και τους φάγαμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου