Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ

'Οταν ήρθαν τα Μνημόνια κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια
-κι ανοίχτηκαν οι λέξεις κι ενώθηκαν αντίθετα ρεύματα και φτιαχτήκαν καινούργιες κοινότητες
-των λεηλατημένων,των ευρωτσακισμένων,όσων φτιάχναν τη ζωή και μείναν με τα τούβλα στο χέρι,μετέωροι,άφραγκοι και τρομοκρατημένοι στην επέλαση των Ξένων

-ήταν η Εποχή που είπαμε μ'ένα στόμα μια φωνή NO MORE TANKS,ONLY BANKS
//
εκεί τρύπωσε κι ο Σύριζα κι έγινε με την ανοχή πολλών,διαφορετικών ομάδων Κυβέρνηση,
μέσα στη γενική απορία πώς τη βγάζουμε καθαρή να επιζήσουμε και μετά βλέπουμε.

Και τα χρόνια περνάνε και η Εποχή των Τεράτων φυσικά δεν τελειώνει,
αλλά γίναν τα κουμάντα,στεριώσανε τα νέα δεδομένα,
όλοι ξέρουν πώς κυλάει η νέα Ιστορία μιας λελογισμένης χρεοκοπίας,
με υποτακτικούς όρους,σκυμένα κεφάλια και μειονεκτικούς yesmen
στην εξουθενωμένη κοινωνία των συντετριμένων.

Κι οι εσαεί βολεμένοι ξαναβλέπουν τα χαμένα τους χρόνια με τα χρυσοποίκιλτα κλοπιμαία τους
 και δεν αντέχουν τη νομιμότητα και την ασιτία των Υποχρεώσεων και την Εφορία να κραδαίνει προωθημένα logistics που δεν υπερκαλύπτονται με φακελάκια "συνεννοήσεως" και τις δουλίτσες να χτίζουν οικόπεδα,ν'αλλάζουν καταθέσεις και να γλιτώνουν μεζονέτες με ένα τηλέφωνο στον κύριο διευθυντή "δια την υπόθεσήν σας".

'Οσοι δεν πλήρωναν,αρπαχτικά
- αυτοί διαμαρτυρήθηκαν πρώτοι και σιγά μην τούς ένοιαξε ποτέ
 αν η πλέμπα θα καταντούσε να ψάχνει φαγητό στα συσίτια
 ή αν οι γύφτοι θα γεμίσουν τα ράτζα στα νοσοκομεία
-χτίσαν ένα ίματζ καλοπέρασης μ'ένα μαγαζάκι οι μικρομεσαίοι χωρίς αποδείξεις,χωρίς εισφορές εργαζομένων,χωρίς έλεγχο ποτέ και για τίποτα για να έρθουν τα κωλόπαιδα της αριστερής ηθικής να τούς υποχρεώσουν να ζουν μόνο για να βγαίνει ο μήνας,
ε όχι!

Αδήλωτα,βγαλμένα στις ευρώπες και τις καρα'ι'βικές,πειραγμένα στοιχεία κι ισολογισμοί πείνας για χαλαρές διακοπές στις μυκόνους,ώς και στα κοινωνικά τιμολόγια να ενταχθούν υπέρ απορίας
κι απορίας μας για το  θράσος τους το βαρύ,την κληρονομική λαμογιά να στέρξουν μη χάσουν επίδομα.
- όλα τα μεταχειρίστηκαν κι ο ένφιας βαρύς
//είναι πια η ώρα να επιστρέψουν στην επίδειξη,την κυνική συμπεριφορά,την κακία των παράδων τους,τη μοχθηρία της ανωτερότητας και της αριστείας των μαφιόζικων κόλπων που τούς χάρισαν δεκαετίες απολαύσεων.

Εκεί συναντήθηκαν με δυο κρίσιμες μάζες
-των φοβισμένων και των αποκεντρωμένων.

Οι φοβισμένοι 'Ελληνες,των αστικών κέντρων και των ειδυλλιακών προαστείων.
είδαν τούς ξένους να έρχονται αγέλες,να τούς μυρίζουν,να τούς κυνηγούν να τούς κλέψουν ψωμί,χρυσαφικά και θυρίδες
και συμορίες ν'ανοίγουν μάντρες και να κλείνουν συναγερμούς αδειάζοντας βίλες,
κολπαδόροι και ρεμάλια όλων των ηπείρων,κλεπταποδόχοι και φυλακόβιοι
και ξέμπαρκοι της παγκοσμιοποίησης βρήκαν στο χάρτη τους την ελλάδίτσα μας
 και γεμίσαν πλατείες κι ημιυπόγεια και μετά αγοράσαν σπίτια και μαγαζιά και γίνανε συνοικίες αγνώστων γλωσσών στο κέντρο της Αθήνας,Γεναδίου,Σατωμβριάνδου,Σοφοκλέους και Μεταξουργείο και Κολωνός και Σεπόλια
 και μάθαν υπολογιστές,χειρισμό καλάσνικωφ και τρέχουν ιλιγγιωδώς να ξεφύγουν των ημεδαπών μπάτσων που ούτε εντολές,ούτε γνώσεις,ούτε διάθεση για τρεις κι εξήντα να ρισκάρουν τη ζωή τους να τούς βρουν  να τούς μαντρώσουν πού ακριβώς
και να τούς αφήσει ελεύθερους  ο νομικός πολιτισμός μας την επομένη για να τούς περιμένουν νύχτα σπίτι τους.

Και το σύνδρομο τού καταδιωκόμενου Πατριώτη υποβαλλόμενο από ξέγνοιαστους και πληρωμένους αγύρτες των Εθνών,τηλεκανίβαλους και επαγγελματίες  διχόνοιας και μίσους,
σπειρώμενος Τρόμος τού 'Αλλου
 και η Αρρώστεια τής άγνοιας,της ημιμάθειας και των συνδρόμων περηφάνειας κι ανώτερης φυλής...
...θα μάς πάρουν τις εκκλησιές,κινδυνεύει η πίστη μας,υπάρχει σχέδιο εξαφάνισης τού έθνους των ηρώων,ο πολιτισμός μας καταστρέφεται,γεννοβολούν και μάς κλέβουν δουλειές κι επιδόματα και μόνο για τούς πρόσφυγες οι νόμοι και πλημμυρίσαν τα νησιά μας και μάς πήραν τις πόλεις μας και θα μάς πάρουν τα κορίτσια μας και θα μπασταρδέψουν τη γενιά μας,μιναρέδες και κρεμύδια τηγανητά κι απλυσιά και μπίχλα στα λιγδιασμένα ρούχα
-κι ό,τι τού λωλεί τού λωλοστεφανή

Κι η αδάμαστη πολύχρωμη ελληνική επαρχία,στις ομορφιές των θαλασσών και την αγέρωχη φύση των βουνών,η Κρήτη κι η Ηπειρος και τα νησιά κι η Πελοπόνησος,η Καστοριά κι η Μάνη
-τόσο μακριά από το Χάος των Πόλεων,άλλη μυρωδιά,άλλη καθημερινότητα,άλλα σπίτια,άλλες αντοχές,άλλες προσλαμβάνουσες,άλλη αίσθηση πότε αρχίζει ο Χειμώνας και πώς αλλάζει η φύση Καλοκαίρι,αλλιώτικη επαφή με τα ίδια προβλήματα σε άλλα μεγέθη προσαρμοστικότητας και συνοδοιπορίας,η δουλειά,η ανεργία,η παραβατικότητα,οι Ξένοι,
//όλα πιο μετρημένα,πιο ανώδυνα,πιο φευγαλέα σ'ειδήσεις κι ίντερνετ...

...που ξεσάλωσαν τα δίκτυα και γεμίσαν οι σελίδες τρέλα,απεχθή κυνηγόσκυλα κακιασμένα σχόλια,δηλητήριο αστυνομίας ίνσταγκραμ και φέισμπουκ...

( και την αιώνιά μου απορία πόσα κινητά μπορείς να πληρώνεις το χρόνο αλλά να μη σού περισσεύει ποτέ φράγκο για να πληρώσεις ένα φόρο υπέρ αστέγων κι αναπήρων -μην αλλάζω θέμα...)

...ενημέρωση φέικ νιουζ,
θεωρίες συνωμοσίας,υπόνοιες,καταγγελίες,ψέματα,χυδαιότητες,παροξυσμός,ανοίκειες κατατροπόσεις,λυντσάρισμα κανονικό,πυρρακτωμένα δηλητήρια εκτοξεύονται νυχθημερόν μόλις μια λέξη και μια σκέψη δεν μάς αρέσει,
να πατηθούν κάτω οι συνειδήσεις που θέλουν σκέψη,ωριμότητα,ευαισθησία,κοινωνικότητα,αλληλεγγύη,
που νοιάζονται,που έχουν απορίες,ενδοιασμούς,αμφιβολίες,
που ξεφεύγουν να δουν ορίζοντα κι ηλιοβασίλεμα και να κλάψουν και να γελάσουν
 και να μην είναι on line περιπολία ιδεολογική αστυνομία
που καραδοκεί να συνετίσει,να κάψει μάγισσες,να παραδώσει στη χλεύη τού όχλου
 τους ξεστρατημένους στα Πρέπει της Σκοτεινιάς,τού Νέου Μεσαίωνα.

'Ετσι,μεταξύ τελικού ΜάστερΣεφ κι αγωνίας για τις νέες δολοφονίες στο Τατουάζ,
επελέξαμε να γκρεμίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Αλέξη Τσίπρα
 από τη διαχείριση της επόμενης μέρας των Κανόνων Επιβίωσης της Ελλάδος στις πλάκες των Εντολών τού Ιερατείου Βερολίνου-Βρυξελών-Ουάσιγκτον.

Είμεθα και όλοι Μακεδόνες
-έστω κι αν κατοικούμε μια ζωή στο Μπραχάμι.
Το όνομά μας είναι η ψυχή μας και το δάκρυ τού Εθνάρχη αξέχαστο
παιανίζει θούριους,στήνει αγάλματα και δίνει ακόμα και στον Ψωμιάδη 7% ψήφους
και στον πωλητή κοιραληφών Βελόπουλο γλιτσαδόρο ξανθού γένους 20χιλιάρικα μισθουλάκο για μια θέση στα σαλόνια των ισχυρών,
προς αντικατάσταση τού κλόουν Λεβέντη και των δολοφόνων Μιχαλολιάκων τού ειδώλου μας άντρακλα ελληνάρα χρυσαυγίτη φασιστάκου
-αυτοί δεν ενοχλούν προφανώς ούτε την καθημερινότητά μας,ούτε τις αντιλήψεις μας για τη ζωή,ούτε τις ανοιχτές μας κεραίες,
είναι ωραίοι τύποι και βοηθούν τις γριούλες από την επίθεση των απολίτιστων,
είναι καλά παιδιά άντε λίγο ξεστρατημένα και βλαμένα ίσως,
όμως δεν κινδυνεύουμε από τούς αδώνηδες και τούς κασιδιάρηδες και τούς λιακόπουλους
 όσο από τις μπογιές τού Ρουβίκονα στο (μπουρδέλο δεν τη λέγαμε;) ιερό προαύλιο της Βουλής
και την  άδεια τού σαλεμένου εκτελεστή Κουφοντίνα
 με τις σπασμένες βιτρίνες των συμπαραστατών εισαγώμενων και παντοτινά ανώνυμων αναρχικών της πορδής με τα λεφτά τού μπαμπά

Καταπίνουμε τόσες προσβολές τόσα χρόνια
-είμαστε πάντοτε μιας ήττας που νικάει την εξουσία... έλεγε κάποτε ο Σαββόπουλος

//φευ,πριν προτείνει κι αυτός να στείλουμε τούς αλλοδαπούς πρόσφυγες σε μακρονήσια//

-είμαστε η μειοψηφία όσοι προσπαθούμε χρόνια να επιζήσουμε αρκούμενοι
 σε λιγοστά υπάρχοντα,πλούσια όνειρα,καθαρή συνείδηση,αναρχική καρδιά,
γαλήνιες σκέψεις κι ήσυχους καλούς ανθρώπους φίλους και συντρόφους στα εύκολα και τα δύσκολα.

Θα τα καταφέρουμε πάλι ;

Θα κλείσουμε τ'αυτιά ερμητικά στην επιστροφή των Αγρίων
-θα ποδοπατήσουν τα ελάχιστα των δικαιωμάτων μας για μιαν αξιοπρεπή επιβίωση
-θα ξεσαλώσουν τα νομιμοφανή ανδρείκελα των θεσμικών εκδοροσφαγέων,
οι χαιρέκακοι βενιζελοσαμαράδες,οι ρουφιάνοι τελάληδες πορτοσάλτηδες,
οι σαπισμένοι κληρονόμοι τού στέματος λαδωμένοι των αιώνων Αρχηγοί κι Οδηγοί της Χώρας
//εμπιστευόμαστε τούς Μητσοτάκηδες...
 παρέα με τους χαρτογιακάδες στουρνάρειους κήρυκες των οικονομικών θαυμάτων υψηλής Πύλης κλειδούχων τού μέλλοντός μας
... αμήν κυρία Λαγκάρντ μου,βάστα γερούν,δείξε ευμένεια και καλοσύνη κύριε Σόιμπλε άρχοντά μας ,εσύ ό,τι πεις,
οι γερμανοί είναι πάλι φίλοι μας,
πάντα ήταν άλλωστε...

Οι αυταπάτες μας τελειώσαν ούτως ή άλλως χρόνια.

Στη νέα βασιλεία των Αγρίων,
θάθελα όσο πιο μακριά μπορώ των λυσσασμένων δοντιών της.

Με σιωπή,χωρίς θυμό,
μ'υπομονή και καρτερία,σφυρίζοντας κανά τραγούδι,κοιτάζοντας μιαν ανοιχτή θάλασσα,με ένα δάκρυ στο ηλιοβασίλεμα κι ένα χάδι  αγκαλιά,κουβεντιάζοντας και διαβάζοντας,δουλεύοντας και χαζεύοντας υπόνοιες ανέμελων στιγμών,απροσδόκητων μικρών θαυμάτων,αναμνησιολογώντας,ονειροπολώντας
κι εσαεί ελπίζοντας να ξαναβρεθούμε.

Θα τα καταφέρουμε
- βγάλε το ερωτηματικό και ξαναγράψτο να το πιστέψουμε-
θα τα καταφέρουμε.
//έτσι μάθαμε,έτσι μεγαλώσαμε και δεν θέλουμε και ν' αλλάξουμε άλλωστε.