ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

...Δεν είναι μόνο ο τίτλος τού τραγουδιού
-είναι που έχεις ανάγκη πολλές φορές να ξαναγίνεις παιδί
 κι όταν όλα τριγύρω ζορίζουν και δεν αντέχεις άλλο,να το ανοίξεις το παράθυρο και να πεταχτείς έξω,ν'αποδράσεις απ'τα σκούρα,να δραπετεύσεις απ'τις ευθύνες και τα βάσανα
-να νιώσεις πως μπορείς να ξανακάνεις μια σκανταλιά,να φύγεις προς άγνωστη κατεύθυνση,να μη γυρίσεις πίσω.

Είναι ένα παράθυρο και στην ελπίδα
-να συνεχίζεις να πιστεύεις πως υπάρχει διαφυγή κι έχεις μιαν έξοδο κινδύνου,δεν τέλειωσαν όλα,δεν έχεις εγκλωβιστεί,δε σε πήρε από κάτω.

Μαζεύονται πάλι μαύρα σύννεφα,όλα πέφτουν έξω και πάλι τείχη βαριά κι υψωμένα βουνά εμπρος σου
-αναδουλειές,χρέη,υποχρεώσεις,αρρώστιες,αναποδιές-
μια πίεση που δε θυμάσαι πότε αρχίνησε,αλλά δε βλέπεις και πουθενά πότε και πώς θα τελειώσει
(σαν την ατέρμονη διαπραγμάτευση με ΔΝΤ και λοιπούς εταίρους που όλο λένε οδηγεί στο φως της εξόδου απ'το τούνελ κι είναι πάντα ο προβολέας απ'το τρένο που σε κάνει λιάρδα στις σκοτεινές γραμμές με τα ανελέητα μέτρα,
αλά απόψε ας μη μιλάμε για όλα αυτά...)

Τα παράθυρό μας που θέλεις ορθάνοιχτα να μπει αέρας καθαρός είναι τα χρόνια μας της αθωότητας
-ακούγονται τραγούδια και γέλια και χαρές,είναι οι δικοί μας άνθρωποι,αγαπημένοι,οι γονείς,οι φίλοι,οι έρωτες,ακροθαλασσιές,ξαστεριές,υποσχέσεις κι όνειρα της καλύτερης ζωής,σελίδες βιβλία να φτιάχνουν ζωγραφισμένους ορίζοντες,ταξίδια να προσθέτουν μνήμες λουλουδιασμένες, συλλογικότητα,συνοδοιπορία,συντροφικότητα,σύμπνοια,
τα συναρπαστικά των ανακαλύψεων,τόποι,πρόσωπα,ιστορίες,επαφές,πνεύμα και γαλήνη στα πέλαγα,
ταινίες,θέατρα,συναυλίες
-κρατάς  το χέρι της
και λες,αντέχουμε!,προχωράμε
 κι ομορφαίνουμε,καταλαβαίνουμε,εμπιστευόμαστε,μοιραζόμαστε,αγαπάμε.

Τα ερμητικά κλειστά παράθυρα που σε τρομάζουν
-κλειδαμπαρωμένα παντζούρια,τραβηγμένες κουρτίνες,θλίψεις,απώλειες,απουσίες,ξαφνικές στενοχώριες,απρόοπτοι θρήνοι-
δε θέλεις να ζεις,δε θέλεις ν'ακούς,δεν μπορείς να μιλήσεις,δεν έχεις να ζητήσεις βοήθεια,δεν αντέχεις τον πόνο,δεν μπορείς μονάχος πουθενά,δεν αναγνωρίζεις τον κακό σου εαυτό,δεν τολμάς ν'αντιδράσεις στο μίσος των αγριμιών που κατοικούν δίπλα σου,δεν αντιμετωπίζονται οι κραυγές τους,ο φθόνος,οι δεισιδαιμονίες,η θρησκοληψία,οι μονομανίες,η εγωπάθεια,η αδίστακτη επιβίωση επί πτωμάτων,οι κατραπακιές,οι τρικλοποδιές,η κακοήθεια των μανιασμένων ανικανοποίητων,
η ανήθικη λογική ποδοπατήματος γιατί εξακολουθείς να ζητάς αρχές,αξιοπρέπεια,ήθος,γνώση,αλληλεγγύη,ζωτικό χώρο κι ελευθερία.

'Ηλιος και φως σ'ευωδιαστές γλάστρες και τιτιβίσματα και πουλιά αγέρωχα βλέμματα κι αρώματα και τοπία ανοιξιάτικα και καλοκαιρινές αποδράσεις και βουτιές σ'όσα σε μάθαν πώς να γίνεσαι ένα,
πως μαζί μπορούμε καλύτερα,
πως οι υποσχέσεις φτιάξαν πραγματικούς καινούργιους δρόμους ν'αλλάξει η μιζέρια
 κι η φτώχεια της καθημερινότητας τολμά να χτίζει βαθειές ψυχές,να ριζώνουν προσδοκίες και να στολίζονται χρόνια με καθαρά κούτελα,λεβεντιά και περηφάνεια
 κι όλα μας τα πλούτη η αγάπη ετούτη!

Ανοιχτά παράθυρα,ήρεμες κουβέντες,να μαθαίνεις,να ανανεώνεσαι,να ωριμάζεις,να παθιάζεσαι,να συνειδητοποιείς άλλην μια φορά πως τα θαύματα στ'απλά τα πράγματα,
να καταφέρνεις να εξελλίσεσαι (κι όχι να ελίσεσαι σα φίδι)
-να μην έχεις  χρόνο να βαραίνεις που δεν προλαβαίνεις,
πως όλα τριγύρω αλλάζουν και δεν μένουν ίδια και γίνονται κερδισμένα χρόνια αν θ έ λ ε ι ς να είναι τέτοια
-ευτυχισμένος στα βάσανα
-πρόθυμος στις θυσίες
-ευαίσθητος στα σκληροτράχηλα μονοπάτια
-φίλος κι αδελφός,προστάτης στους κατατρεγμένους,συμμέτοχος στην κοινωνία που προοδεύει
-παιδί στα γλέντια,στις τρέλλες δεκτικός,ανέμελα παλαβωμένος στον αφρό των κυμάτων που θα βγάλουν στα λιμάνια των μεγάλων προσδοκιών.

Οπωσδήποτε παράθυρο!
-να πιστεύεις πως έχει ανοίγματα η σκοτεινιά,να ορθώνεσαι δυνατός κι αντίθετα στο ρεύμα
να είναι το κεφάλι έξω,δεν πνίγεσαι,μη σε παρασύρει η μούχλα,η απόγνωση,η ξινίλα,η κλεισούρα,η συντήρηση τελειωμένων μυαλών,οι κατάκοποι κι οι ηττημένοι κι οι παρανο'ι'κοί ψυχαναγκαστικοί μην σε πατήσουν κάτω,οι αρρωστημένοι μισάνθρωποι μη σε κάνουν σαν τα μούτρα τους
-αισιόδοξοςκι αθεράπευτα ρομαντικός,
είναι καλύτερα έτσι /ε ί σ α ι καλύτερος έτσι!
-έχεις Αύριο να δοκιμάσεις,τη χαρά μιας επόμενης μέρας δε θα τη στερηθείς άλλο
-θ'ανοίξεις πάλι το παράθυρο και θα πετάξεις ξανά

-έλα μαζί μου να πάμε μακριά,δεν μάς κρατάει κανείς
-ακόμα κι εδώ τελικά να μείνουμε,έμαθες να πιστεύεις πως και τώρα δα να το αποφασίσουμε,
έχει σημασία πως  μ πο ρ ο ύ μ ε
//και θα φεύγουμε!