Μπερδεμένο το κουβάρι με τα θέματα σήμερα,αφασία εν μέσω φάσης κρίσιμης,επκίνδυνη βαβέλ βεβαιοτήτων σα χορός μοίρας τραγικής,θορυβώδεις υπερφίαλοι λόγοι σε μια μέρα χωρίς Ειδήσεις
-επισήμως σιωπούν σε Απεργία εν μέσω προεκλογικής περιόδου οι Δημοσιογράφοι,σα να λέγαμε τι χρειάζονται οι Πυροσβέστες σε καιρό πυρκαγιάς,οι Γιατροί σε περίοδο λοιμού,οι Καθηγητές στις εξετάσεις...
...αλλά έτσι δεν γινόταν πάντα;...αιώνιος εκβιασμός των πολιτών χωρίς ευθύνη,μοχλός πίεσης για δίκαια ή άδικα μέτρα,τι σημασία έχει,οι οδοκαθαριστές Χριστούγεννα και Πάσχα αφήνουν σκουπίδια,οι Φωτοπουλαίοι κατεβάζουν διακόπτες τον καύσωνα,οι ναυτεργάτες άγρυπνοι φρουροί στις μπουκαπόρτες Ιούλιο...και ήδη οι εργαζόμενοι τού Μετρό εξήγγειλαν απεργία διαρκείας αμέσως μετά τις Εκλογές διότι κόπηκαν οι μισθοί (μην τούς ρωτήσεις μόνο πώς προσλήφθηκαν πότε...),αν κι ούτε η προεκλογική νηνεμία υπάρχει φέτος,αφού ήδη,με υπηρεσιακή Κυβέρνηση (δηλαδή χωρίς!) δεκαπέντε κιόλας πορείες προς την (κλειστή) Βουλή το τελευταίο δεκαήμερο...
...δεν υπάρχει σωτηρία,τα Ιερά Δικαιώματα μη χάσουμε και ποιος να πει για υποχρεώσεις και κόψει η μαγιονέζα μ'εκβιαστικά διλήμματα καταχθόνιων Ταλιμπάν των Μνημονίων...
...Όλοι δίκιο έχουμε και δεν την παλεύουμε,πιάνουμε Ιούνιο (επί το επαναστατικότερο...Ιούνη) κι ήρθε ο καιρός τής φορολογικής δήλωσης,καθυστερημένα κι επίτηδες απ'τον αλησμόνητο Ευάγγελο,για να συνηδειτοποιήσουμε άξαφνα τί πάει να πει Αφορολόγητο 5000 ευρώ κι όταν έρθει το ραβασάκι τού φορογδαρσίματος θα είναι κατακαλόκαιρο και το σαλτάρισμα θα χρεωθεί θερμοπληξία και θα τον έχουν προτιμήσει πάλι ένα σεβαστό ψηφοφορικό κοινό για το τόοοοσο σοβαρό κι ειλικρινές τής από βάαααθους καρδιάς μετάνοιας Του για μια ακόμη πρόκα στην άβυσο τής ευκολοσοσιαληστρικής συνήθειας τού να τα πάρουν μόνο από μας που μπορούν κι άντε να ψάχνεις να βρεις πώς θα βρεθούν χρήματα να ξεφύγεις δέκα μέρες θάλασσα τον Αύγουστο,καημός κι αυτός κι ελιτίστικη ανάγκη η ανάσα πια και το ανοιχτό πέλαγος θα γίνει κόλπος εκκαθαριστικού και πάει ο χρόνος διακοπών,έφυγε κι εχάθη...αν δουλεύεις βέβαια ώς τότε κι αν υπάρχει φέτος Αύγουστος για τη χώρα δηλαδή...
Και ποια η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τον πανικό μας και πώς ηρεμεί το αλαφιασμένο πλήθος και ποιος ποντάρει στο να χρησιμοποιεί το ευχολόγιο των κραυγών και ποιος συντονίζεται στην αφελή αντιπολιτευτική σωτηριολογία των θαυμάτων χωρίς αντίκρυσμα και ποιος βάζει πλάτη στις αλλαγές που απαιτούνται στο Δημόσιο δράκο των παραμυθοζωών μας και πώς επιζεί ο ιδιωτικός ασθενής τού κανιβαλισμού τής εργοδοτικής ασυδοσίας που γλείφει την καραμέλα τής ανταγωνιστικότητας...
...Σήριαλ παγκοσμιοποίησης και στεγνό καθάρισμα οικονομολόγων τού διαβρωμένου κυνικού πλούτου,με μάς κομπάρσους να φτάνουμε ξέπνοοι σ'ένα βουνό θεόρατο και μάς κυνηγούν σκυλιά και προσπαθούμε να σκαρφαλώσουμε με γυμνά πόδια και χωρίς σωστικά μέσα,βοήθεια δεν έρχεται,δεν περιμένουμε τίποτα από κανένα και τρωγόμαστε μεταξύ μας γιατί τρέχουμε και ποιος είν'ο αρχηγός σ'αυτό το ψυχόδραμα
-...τι σκατά θ'απογίνουμε!
Οι καρεκλοκένταυροι στοιχίζονται στους προθαλάμους μιας Εξουσίας που και οι ίδιοι δεν ξέρουν τί θα την κάνουν όταν την αποκτήσουν,σε κατεστραμένη κοινωνία ανεύθυνοι Ελπιδέμποροι αμεσοδημοκρατίας ως φαντασίωση πάπλωμα προστασίας στην ανικανότητα σχεδίου διάσωσης,τριγύρω τους μάχες συμφερόντων και λαμόγια τοποτηρητές ελέγχου στα πόστα τής απόλυτης ακινησίας εν αναμονή ρόλων για το επόμενο πλιάτσικο στους κουτόφραγκους που θα πιστέψουν μια δήθεν ισχυρή κυβέρνηση μεταρυθμίσεων...
Δεν ξέρω τί (να ) κάνω,τί να σκεφτώ,δεν έχω να γράψω άλλο απ'την έγνοια και το φόβο μου,δεν ελπίζω να τη σκαπουλάρω,δεν μπορώ το υφάκι τής καθοδήγησης που βρωμάει αχρηστία και τη σαλεμένη λα'ι'κίστικη δημαγωγία σιγουριά και φιγούρα,κατακλυσμιαία με πνίγουν χρέη,λογαριασμοί και δόσεις σε φθίνουσα μισθοδοσία,σωριάζομαι,δε βγαίνω,δεν κάνω σωστές πράξεις φαίνεται,δεν έχω ιδέα πώς θα ξημερώσω,ντροπή μου ο ανίκανος κι εγώ,με κοιτάω στον καθρέφτη και με πιάνω αγνώριστο,χάλιας,δεν είχα μυαλό να γίνω σπουδαίος,ένα φιάσκο η ζωή μου,δεν είχα προνοητικότητα για καβάτζες,να πιαστώ,να γίνω κάποιος μεγάλος,να προκόψω,ένας ανεπαρκής,ανειδίκευτος αποτυχημένος που ονειρεύτηκε αξιοπρέπεια και νοσταλγεί τ'αμέριμνα χρόνια,που βαδίζει στα σύννεφα και χτυπιέται στ'απροσδόκητα,απώλειες,συμφορές,αναποδιές
- ένα τίποτα είμαι.
...Δεν έχει και Τράγκα σήμερα να εκτονωθώ,να γελάσω...
-κάτσε να μπω στο facebook να βρίσω την Κριστίν των ΔΝΤυραννοκτόνων,να πάρουν οι έλληνες εκδίκηση και να κάνουν like θαυμαστών σχολίων όπως αυτό το κορυφαίο που βλέπω τώρα..."ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΚΑΡΙΟΛΑ - Ο ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ!"...
(τί ακριβώς να τής μεταφάσουν και τί να καταλάβει...)
Στέγνωσα.
Κενό.
Τόσες λέξεις και τις αξίζουν οι σιωπές...
-επισήμως σιωπούν σε Απεργία εν μέσω προεκλογικής περιόδου οι Δημοσιογράφοι,σα να λέγαμε τι χρειάζονται οι Πυροσβέστες σε καιρό πυρκαγιάς,οι Γιατροί σε περίοδο λοιμού,οι Καθηγητές στις εξετάσεις...
...αλλά έτσι δεν γινόταν πάντα;...αιώνιος εκβιασμός των πολιτών χωρίς ευθύνη,μοχλός πίεσης για δίκαια ή άδικα μέτρα,τι σημασία έχει,οι οδοκαθαριστές Χριστούγεννα και Πάσχα αφήνουν σκουπίδια,οι Φωτοπουλαίοι κατεβάζουν διακόπτες τον καύσωνα,οι ναυτεργάτες άγρυπνοι φρουροί στις μπουκαπόρτες Ιούλιο...και ήδη οι εργαζόμενοι τού Μετρό εξήγγειλαν απεργία διαρκείας αμέσως μετά τις Εκλογές διότι κόπηκαν οι μισθοί (μην τούς ρωτήσεις μόνο πώς προσλήφθηκαν πότε...),αν κι ούτε η προεκλογική νηνεμία υπάρχει φέτος,αφού ήδη,με υπηρεσιακή Κυβέρνηση (δηλαδή χωρίς!) δεκαπέντε κιόλας πορείες προς την (κλειστή) Βουλή το τελευταίο δεκαήμερο...
...δεν υπάρχει σωτηρία,τα Ιερά Δικαιώματα μη χάσουμε και ποιος να πει για υποχρεώσεις και κόψει η μαγιονέζα μ'εκβιαστικά διλήμματα καταχθόνιων Ταλιμπάν των Μνημονίων...
...Όλοι δίκιο έχουμε και δεν την παλεύουμε,πιάνουμε Ιούνιο (επί το επαναστατικότερο...Ιούνη) κι ήρθε ο καιρός τής φορολογικής δήλωσης,καθυστερημένα κι επίτηδες απ'τον αλησμόνητο Ευάγγελο,για να συνηδειτοποιήσουμε άξαφνα τί πάει να πει Αφορολόγητο 5000 ευρώ κι όταν έρθει το ραβασάκι τού φορογδαρσίματος θα είναι κατακαλόκαιρο και το σαλτάρισμα θα χρεωθεί θερμοπληξία και θα τον έχουν προτιμήσει πάλι ένα σεβαστό ψηφοφορικό κοινό για το τόοοοσο σοβαρό κι ειλικρινές τής από βάαααθους καρδιάς μετάνοιας Του για μια ακόμη πρόκα στην άβυσο τής ευκολοσοσιαληστρικής συνήθειας τού να τα πάρουν μόνο από μας που μπορούν κι άντε να ψάχνεις να βρεις πώς θα βρεθούν χρήματα να ξεφύγεις δέκα μέρες θάλασσα τον Αύγουστο,καημός κι αυτός κι ελιτίστικη ανάγκη η ανάσα πια και το ανοιχτό πέλαγος θα γίνει κόλπος εκκαθαριστικού και πάει ο χρόνος διακοπών,έφυγε κι εχάθη...αν δουλεύεις βέβαια ώς τότε κι αν υπάρχει φέτος Αύγουστος για τη χώρα δηλαδή...
Και ποια η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τον πανικό μας και πώς ηρεμεί το αλαφιασμένο πλήθος και ποιος ποντάρει στο να χρησιμοποιεί το ευχολόγιο των κραυγών και ποιος συντονίζεται στην αφελή αντιπολιτευτική σωτηριολογία των θαυμάτων χωρίς αντίκρυσμα και ποιος βάζει πλάτη στις αλλαγές που απαιτούνται στο Δημόσιο δράκο των παραμυθοζωών μας και πώς επιζεί ο ιδιωτικός ασθενής τού κανιβαλισμού τής εργοδοτικής ασυδοσίας που γλείφει την καραμέλα τής ανταγωνιστικότητας...
...Σήριαλ παγκοσμιοποίησης και στεγνό καθάρισμα οικονομολόγων τού διαβρωμένου κυνικού πλούτου,με μάς κομπάρσους να φτάνουμε ξέπνοοι σ'ένα βουνό θεόρατο και μάς κυνηγούν σκυλιά και προσπαθούμε να σκαρφαλώσουμε με γυμνά πόδια και χωρίς σωστικά μέσα,βοήθεια δεν έρχεται,δεν περιμένουμε τίποτα από κανένα και τρωγόμαστε μεταξύ μας γιατί τρέχουμε και ποιος είν'ο αρχηγός σ'αυτό το ψυχόδραμα
-...τι σκατά θ'απογίνουμε!
Οι καρεκλοκένταυροι στοιχίζονται στους προθαλάμους μιας Εξουσίας που και οι ίδιοι δεν ξέρουν τί θα την κάνουν όταν την αποκτήσουν,σε κατεστραμένη κοινωνία ανεύθυνοι Ελπιδέμποροι αμεσοδημοκρατίας ως φαντασίωση πάπλωμα προστασίας στην ανικανότητα σχεδίου διάσωσης,τριγύρω τους μάχες συμφερόντων και λαμόγια τοποτηρητές ελέγχου στα πόστα τής απόλυτης ακινησίας εν αναμονή ρόλων για το επόμενο πλιάτσικο στους κουτόφραγκους που θα πιστέψουν μια δήθεν ισχυρή κυβέρνηση μεταρυθμίσεων...
Δεν ξέρω τί (να ) κάνω,τί να σκεφτώ,δεν έχω να γράψω άλλο απ'την έγνοια και το φόβο μου,δεν ελπίζω να τη σκαπουλάρω,δεν μπορώ το υφάκι τής καθοδήγησης που βρωμάει αχρηστία και τη σαλεμένη λα'ι'κίστικη δημαγωγία σιγουριά και φιγούρα,κατακλυσμιαία με πνίγουν χρέη,λογαριασμοί και δόσεις σε φθίνουσα μισθοδοσία,σωριάζομαι,δε βγαίνω,δεν κάνω σωστές πράξεις φαίνεται,δεν έχω ιδέα πώς θα ξημερώσω,ντροπή μου ο ανίκανος κι εγώ,με κοιτάω στον καθρέφτη και με πιάνω αγνώριστο,χάλιας,δεν είχα μυαλό να γίνω σπουδαίος,ένα φιάσκο η ζωή μου,δεν είχα προνοητικότητα για καβάτζες,να πιαστώ,να γίνω κάποιος μεγάλος,να προκόψω,ένας ανεπαρκής,ανειδίκευτος αποτυχημένος που ονειρεύτηκε αξιοπρέπεια και νοσταλγεί τ'αμέριμνα χρόνια,που βαδίζει στα σύννεφα και χτυπιέται στ'απροσδόκητα,απώλειες,συμφορές,αναποδιές
- ένα τίποτα είμαι.
...Δεν έχει και Τράγκα σήμερα να εκτονωθώ,να γελάσω...
-κάτσε να μπω στο facebook να βρίσω την Κριστίν των ΔΝΤυραννοκτόνων,να πάρουν οι έλληνες εκδίκηση και να κάνουν like θαυμαστών σχολίων όπως αυτό το κορυφαίο που βλέπω τώρα..."ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΚΑΡΙΟΛΑ - Ο ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ!"...
(τί ακριβώς να τής μεταφάσουν και τί να καταλάβει...)
Στέγνωσα.
Κενό.
Τόσες λέξεις και τις αξίζουν οι σιωπές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου