Δυο μέρες απεργούν οι δημοσιογράφοι...ή όχι ακριβώς...η νέα εποχή στέκεται αυστηρή απέναντι στους τιμητές της,η κρίση στα μήντια έχει καταργήσει όλα τα δεδομένα τής δουλειάς τους και η νέα τεχνολογία έχει φέρει το ίντερνετ χώρο συνεχούς ενημέρωσης σκορπίζοντας απεργιακές εξαγγελίες,επισήμως μόνο οι τηλεοράσεις μένουν χωρίς ειδήσεις και τα ειδησεογραφικά ραδιόφωνα λιγοστά,ενώ να μην έχει δυο μέρες εφημερίδες με συνολική καθημερινή κυκλοφορία 70χιλιάδες φύλλα...ποιος νοιάζεται,όταν όλα μαθαίνοντια από σάιτ και μπλογκς...όλα;...στα όρια τής νομιμότητας,ράδιο αρβύλα με λαπτοπ - τί φταίει,ποιο φίδι δάγκωσε ποια εξουσία,τα συμβόλαια εξόντωσης,οι αβάντες,στημένα πρωτοσέλιδα,χάρες,συμφωνίες κάτω απ'το τραπέζι...η περίφημη Διαπλοκή τύπου και πολιτικού συστήματος,πολυπλόκαμη,κουβάρι μ'επιχειρηματικές πλάτες,λαβύρινθος μ' αλήθειες και ψέματα,η μέθη ελέγχου ώς την αλητεία,καθοδηγούμενες ερευνητικές απάτες και γλείφτες παρασκηνίων - κάτι μαθαίνουμε,μπλεγμένοι και σε θεωρίες συνωμοσίας...
...αλλά σήμερα θα μιλήσω για παλιές εποχές κι ασπρόμαυρες μνήμες,όσα θυμάμαι και χαιρόμουν παιδί - περί μήντια λόγος...μέσα δεκαετίας τού 1970...
...όποιος τηλεφωνούσε σπίτι μας κι έτρεχα χαζό παιδί χαρά γεμάτο να σηκώσω εγώ το τηλέφωνο απαντούσα "κάθε μεσημέρι,λέγεται;"...μόλις είχε ξεκινήσει στην ΕΡΤ η πρώτη μεσημεριανή ζώνη τηλεόρασης από τις 2 το μεσημέρι!...εντυπωσιακό,είχαμε τηλεπτικό πρόγραμμα μόνο 6 απόγεμα με 12 μεσάνυχτα...ήταν ένα ελαφρύ ενημερωτικοψυχαγωγικό μαγκαζίνο,είχε κι ειδήσεις και σχόλια και ρεπορτάζ και τηλεφωνικές παρεμβάσεις κοινού και παιχνίδια με δώρα,σε πιο ανεπίσημο στυλ,για πρώτη φορά χωρίς γραβάτες και με χαμογελαστούς παρουσιαστές ( το ξεκίνησε ο ΝάσοςΑθανασίου,μετά,στα τριοκολόρε χρόνια μαζί,τρεις στον αέρα με Σεμίνα Διγενή,Γιώργο Παπαδάκη -πριν καταντήσουν μεγαλοπιασμένοι καθοδηγητές)...διαφορετικούς,ανθρώπινους εκφωνητές φιλικούς,να σπάει η μουντρούχα κι η σοβαροφάνεια τού επίσημου μεγάλου δελτίου των 9 με στομφώδη κολαριστά πουκάμισα αγέρωχης προπαγάνδας από συνοφρυωμένους κυρίους (Κώστας Σερέζης) ή απειλητικά αγέρωχες επιθετικές φωνές γυναικών (Εύη Δεμίρη)- τα νέα μου είδωλα έτρεχα σχολώντας απ' το σχολείο να τα χαζεύω νιάτα λαμπερά στην οθόνη...
...τ' απόγεμα βλέπαμε Επίκαιρα με τον Κώστα Σισμάνη,Μεθοριακό Σταθμό και Νόρα Βαλσάμη στα άπαντα Ξενόπουλου στην ΥΕΝΕΔ,αν και περίμενα να'ρθει Πέμπτη βράδυ να δω το αγαπημένο μου αγγλικό αστυνομικό,τον Ρότζερ Μουρ ως Σάιμον Τέμπλαρ στον "Άγιο",υβρίδιο Τζέιμς Μποντ μικρής οθόνης - και το πάρτυ ήτο τα σαββατοκύριακα,κορυφαία στιγμή η ελληνική ταινία παλιού κινηματογράφου,σαββατόβραδο στις δέκα,όλη η οικογένεια επί τής τιβούλας και πριν αρχίσι είκοσι λεπτά διαφημίσεις,κάναμε διαγωνισμό ποιος θα βρεί πιο γρήγορα ποια θα παίξει τώρα...κυριακάτικα τηλεπαιχνίδια με Άλκη Στέα και Χρήστο Οικονόμου και,φυσικά,Αθλητική Κυριακή με Διακογιάννη κι όταν σταμάτησε,τον αξεπέραστο Βαγγέλη Φουντουκίδη που έπρεπε να πάρεις δραμαμίνες για ν' αντέξεις πώς κούναγε κεφάλι και τεράστια μαύρα γυαλιά εκφωνώντας τα ντέρμπυ τής μπάλας...
Είμαστε τέλη τού '70 θυμίζω,τότε που ούτε καν ασύρματο τηλέφωνο δεν υπήρχε,όχι κινητό ή υπολογιστής,κουμπάκια πληκτρολογίου υπήρχαν μόνο στις ζυγαριές που μετρούσε η μαμά ζάχαρη για τα γλυκά...
αλλλά εδώ μιλάμε για τη χρυσή εποχή των εφημερίδων,που πουλούσαν καθημερινά 250 , 300 χιλιάδες φύλλα,μη φανταστείτε πολυσέλιδες εκδόσεις,τεράστιες σελίδες,πιο μεγάλες απ' τη σημεριή Καθημερινή,5 ή 7 ή 9 σελίδες Δευτέρα-Παρασκευή κι ώς 24 στις σαββατοκυριακάτικες...κι αν τις ακουμπούσες σε οτιδήποτε ήταν άσπρο,το μελάνι τους χυνόταν παντού,στάμπα και μυρωδιά πετρέλαιο και κυνηγητό παντόφλα η μαμά μη λερωθεί το σεντόνι/κουβέρτα/σεμεδάκι/πετσετάκι/τραπεζομάντηλο απ' τα "παλιόχαρτα,τί διαβάζεις εννιά χρονώ σκατό;τί καταλαβαίνεις απ' αυτά;"...τίποτα δεν καταλάβαινα,αλλά μ' άρεζε να χαζεύω τίτλους τεράστιους στα πρωτοσέλιδα...
...άσε που είχαμε ωραία παλαβοοικογένεια,μπαμπάς χουντοβασιλικός αγόραζε Ελληνικό Βορρά,Ακρόπολη και Βραδυνή,τ' ατίθασα νιάτα,τα ξαδέλφια κι οι φοιτητορέμπελοι θειοί Νέα κι Ελευθεροτυπία κι ο αγαπημένος θείος στην Καλαμαριά - προσφυγάκια στην εποχή πού'θελες γαλότσες για να περπατήσεις στη λασπουριά με το κοκκινόχωμα-στη μασχάλη Ριζοσπάστη...η διασκέδασή μου σε γιορτές,κυριακές,εκδρομές,αργίες,όλοι γύρω απ' το τραπέζι με πειράγματα που εξελίσσονταν σε καυγάδες κι υπονοούμενα και μπολσεβίκους,κονσερβοκούτια,το βασιλιά,την αλλαγή,αστούς και φελούς,καραμανλήδες και παπανδρέου κι η Ιδέα,η Σοβιετική Ένωσις!...ένας τέλειος αχταρμάς κάζου,ανεκδότων κι επαναστατικών τσιτάτων,σχολειό για το διψασμένο νου τού δεκάχρονου,έκανα χάζι τ' αναψοκοκκινισμένα μουτράκια,μια ωραία χάβρα εν οίκω και μάθημα πέρα απ' τα σχολικά εγχειρίδια και τη στημένη τους επιλεκτική ιστορία..
Εφηβικά σκιρτήματα,νυχτερινές εξομολογήσεις μετασχολικών σκιρτημάτων και κρυφά βλέματα και καρδούλες στα κοριτσίστικα λευκώματα κι αφιερώσεις στα πειρατικά ραδιοφωνάκια και μπλουζ στα πικάπ για δύο στα πάρτυ με πορτοκαλάδα κι η νυχτερινή ζώνη στο Δεύτερο Πρόγραμμα,μεταμεσονύχτια λόγια,παρέα το τρανζιστοράκι να μένει ανοιχτό,ξεχασμένο στον ύπνο ώς το πρωί,μαγικές φωνές και μουσικές,απ' τον Παπαστεφάνου και τον Πετρίδη ώς τη Μαριανίνα Κριεζή,τη Λυκιαρδοπούλου και την Άννα Παναγιωτοπούλου...τραγούδια κι εξαίσιες ιστορίες,καλεσμένοι συγγραφείς,ποιητές ζωγράφοι,τραγουδιστές -εκπομπές μ' αιτία και περιεχόμενο γνώση νά'σαι σφουγγάρι να μαθαίνεις και να ονειρεύεσαι,ταξίδι κι ας είχες ταβάνι για ουρανό,ραδιοκύματα φευγάτος...
Τότε -και σήμερα.
Τα λίγα ασπρόμαυρα γίναν έγχρωμα,συντριπτική η αριθμητική και τεχνολογική τους υπεροχή,τα μέσα απογειώθηκαν αλλά χάθηκαν από μας,τους συνταξιδιώτες τους ξεχάσαν...
...αν και παραμένουν για τους γονείς το καλύτερο προσάναμα στα ξύλα κι ωραίο περιτύλιγμα για φρέσκα ψάρια...
...συλλεκτικοί τίτλοι μνήμης...Ρομάντζο,Φαντάζιο,ο διαγωνισμός στη ΡαδιοΤηλεόραση "ποιος σκότωσε τον Τζέι Αρ" για την πρώτη σαπουνόπερα,το Ντάλας είχε...ένα εκατομύριο συμμετοχές (με γράμμα και γραμματόσημο!),τα παιδικά Αγόρι,Μπλεκ,η Μανίνα κι η Κατερίνα στα κορίτσια,Ταχυδρόμος,Εικόνες και Επίκαιρα οι μεγάλοι...μού φαίνονται πιο σημαντικά,πολύτιμα κι εύθραστα,υποκειμενικά και τέλεια...
...ζει ο Κώστας Χούντας; (κάπου τον πήρε το μάτι μου,στα παρασιτοκάναλα τής πλάκας να κάνει εκπομπή!)...τί να κουβεντιάζει και πώς καμαρώνει το γιο της,φτυστός η μάνα του-κέρβερος των δελτίων,ανταποκριτή τής ΝΕΤ στις Βρυξέλες η Εύη Δεμίρη;...ήταν καλύτερη η Δευτέρα με το Θέατρό της από τώρα που έγινε σώου επικοινωνιακής κραυγής και φερέφωνα συμφερόντων σε τωκ σώου κι ανατροπές κι απαοκαλυπτικά δελτία σαβούρας κι εκβιαστών...;
...όλα μπερδεύονται γλυκά...48 ώρες απεργία,χωρίς ενημέρωση...οι Δημοσιογράφοι έβαλαν τα χεράκια τους κι έβγαλαν τα ματάκια τους...1977 θυμάμαι,2012 ζω,γράφω στο μπλογκ μου,like στον Τοίχο φίλων,στείλε email,ποιο ipad μωρέ κυκλοφόρησε τώρα κι αύριο να βγω για freepress και μάζεμα κουπόνια την Κυριακή στις εφημερίδες,για σούπερ μάρκετ,θέατρο και καλυντικά κι η μάνα θέλει (μια ζωή) Πάριο..
...κλικ - enter - delete...
...στην εποχή που όλα μένουν δύσκολα και δύσπεπτα - τόσα μέσα - τόσες απορίες...
...αλλά σήμερα θα μιλήσω για παλιές εποχές κι ασπρόμαυρες μνήμες,όσα θυμάμαι και χαιρόμουν παιδί - περί μήντια λόγος...μέσα δεκαετίας τού 1970...
...όποιος τηλεφωνούσε σπίτι μας κι έτρεχα χαζό παιδί χαρά γεμάτο να σηκώσω εγώ το τηλέφωνο απαντούσα "κάθε μεσημέρι,λέγεται;"...μόλις είχε ξεκινήσει στην ΕΡΤ η πρώτη μεσημεριανή ζώνη τηλεόρασης από τις 2 το μεσημέρι!...εντυπωσιακό,είχαμε τηλεπτικό πρόγραμμα μόνο 6 απόγεμα με 12 μεσάνυχτα...ήταν ένα ελαφρύ ενημερωτικοψυχαγωγικό μαγκαζίνο,είχε κι ειδήσεις και σχόλια και ρεπορτάζ και τηλεφωνικές παρεμβάσεις κοινού και παιχνίδια με δώρα,σε πιο ανεπίσημο στυλ,για πρώτη φορά χωρίς γραβάτες και με χαμογελαστούς παρουσιαστές ( το ξεκίνησε ο ΝάσοςΑθανασίου,μετά,στα τριοκολόρε χρόνια μαζί,τρεις στον αέρα με Σεμίνα Διγενή,Γιώργο Παπαδάκη -πριν καταντήσουν μεγαλοπιασμένοι καθοδηγητές)...διαφορετικούς,ανθρώπινους εκφωνητές φιλικούς,να σπάει η μουντρούχα κι η σοβαροφάνεια τού επίσημου μεγάλου δελτίου των 9 με στομφώδη κολαριστά πουκάμισα αγέρωχης προπαγάνδας από συνοφρυωμένους κυρίους (Κώστας Σερέζης) ή απειλητικά αγέρωχες επιθετικές φωνές γυναικών (Εύη Δεμίρη)- τα νέα μου είδωλα έτρεχα σχολώντας απ' το σχολείο να τα χαζεύω νιάτα λαμπερά στην οθόνη...
...τ' απόγεμα βλέπαμε Επίκαιρα με τον Κώστα Σισμάνη,Μεθοριακό Σταθμό και Νόρα Βαλσάμη στα άπαντα Ξενόπουλου στην ΥΕΝΕΔ,αν και περίμενα να'ρθει Πέμπτη βράδυ να δω το αγαπημένο μου αγγλικό αστυνομικό,τον Ρότζερ Μουρ ως Σάιμον Τέμπλαρ στον "Άγιο",υβρίδιο Τζέιμς Μποντ μικρής οθόνης - και το πάρτυ ήτο τα σαββατοκύριακα,κορυφαία στιγμή η ελληνική ταινία παλιού κινηματογράφου,σαββατόβραδο στις δέκα,όλη η οικογένεια επί τής τιβούλας και πριν αρχίσι είκοσι λεπτά διαφημίσεις,κάναμε διαγωνισμό ποιος θα βρεί πιο γρήγορα ποια θα παίξει τώρα...κυριακάτικα τηλεπαιχνίδια με Άλκη Στέα και Χρήστο Οικονόμου και,φυσικά,Αθλητική Κυριακή με Διακογιάννη κι όταν σταμάτησε,τον αξεπέραστο Βαγγέλη Φουντουκίδη που έπρεπε να πάρεις δραμαμίνες για ν' αντέξεις πώς κούναγε κεφάλι και τεράστια μαύρα γυαλιά εκφωνώντας τα ντέρμπυ τής μπάλας...
Είμαστε τέλη τού '70 θυμίζω,τότε που ούτε καν ασύρματο τηλέφωνο δεν υπήρχε,όχι κινητό ή υπολογιστής,κουμπάκια πληκτρολογίου υπήρχαν μόνο στις ζυγαριές που μετρούσε η μαμά ζάχαρη για τα γλυκά...
αλλλά εδώ μιλάμε για τη χρυσή εποχή των εφημερίδων,που πουλούσαν καθημερινά 250 , 300 χιλιάδες φύλλα,μη φανταστείτε πολυσέλιδες εκδόσεις,τεράστιες σελίδες,πιο μεγάλες απ' τη σημεριή Καθημερινή,5 ή 7 ή 9 σελίδες Δευτέρα-Παρασκευή κι ώς 24 στις σαββατοκυριακάτικες...κι αν τις ακουμπούσες σε οτιδήποτε ήταν άσπρο,το μελάνι τους χυνόταν παντού,στάμπα και μυρωδιά πετρέλαιο και κυνηγητό παντόφλα η μαμά μη λερωθεί το σεντόνι/κουβέρτα/σεμεδάκι/πετσετάκι/τραπεζομάντηλο απ' τα "παλιόχαρτα,τί διαβάζεις εννιά χρονώ σκατό;τί καταλαβαίνεις απ' αυτά;"...τίποτα δεν καταλάβαινα,αλλά μ' άρεζε να χαζεύω τίτλους τεράστιους στα πρωτοσέλιδα...
...άσε που είχαμε ωραία παλαβοοικογένεια,μπαμπάς χουντοβασιλικός αγόραζε Ελληνικό Βορρά,Ακρόπολη και Βραδυνή,τ' ατίθασα νιάτα,τα ξαδέλφια κι οι φοιτητορέμπελοι θειοί Νέα κι Ελευθεροτυπία κι ο αγαπημένος θείος στην Καλαμαριά - προσφυγάκια στην εποχή πού'θελες γαλότσες για να περπατήσεις στη λασπουριά με το κοκκινόχωμα-στη μασχάλη Ριζοσπάστη...η διασκέδασή μου σε γιορτές,κυριακές,εκδρομές,αργίες,όλοι γύρω απ' το τραπέζι με πειράγματα που εξελίσσονταν σε καυγάδες κι υπονοούμενα και μπολσεβίκους,κονσερβοκούτια,το βασιλιά,την αλλαγή,αστούς και φελούς,καραμανλήδες και παπανδρέου κι η Ιδέα,η Σοβιετική Ένωσις!...ένας τέλειος αχταρμάς κάζου,ανεκδότων κι επαναστατικών τσιτάτων,σχολειό για το διψασμένο νου τού δεκάχρονου,έκανα χάζι τ' αναψοκοκκινισμένα μουτράκια,μια ωραία χάβρα εν οίκω και μάθημα πέρα απ' τα σχολικά εγχειρίδια και τη στημένη τους επιλεκτική ιστορία..
Εφηβικά σκιρτήματα,νυχτερινές εξομολογήσεις μετασχολικών σκιρτημάτων και κρυφά βλέματα και καρδούλες στα κοριτσίστικα λευκώματα κι αφιερώσεις στα πειρατικά ραδιοφωνάκια και μπλουζ στα πικάπ για δύο στα πάρτυ με πορτοκαλάδα κι η νυχτερινή ζώνη στο Δεύτερο Πρόγραμμα,μεταμεσονύχτια λόγια,παρέα το τρανζιστοράκι να μένει ανοιχτό,ξεχασμένο στον ύπνο ώς το πρωί,μαγικές φωνές και μουσικές,απ' τον Παπαστεφάνου και τον Πετρίδη ώς τη Μαριανίνα Κριεζή,τη Λυκιαρδοπούλου και την Άννα Παναγιωτοπούλου...τραγούδια κι εξαίσιες ιστορίες,καλεσμένοι συγγραφείς,ποιητές ζωγράφοι,τραγουδιστές -εκπομπές μ' αιτία και περιεχόμενο γνώση νά'σαι σφουγγάρι να μαθαίνεις και να ονειρεύεσαι,ταξίδι κι ας είχες ταβάνι για ουρανό,ραδιοκύματα φευγάτος...
Τότε -και σήμερα.
Τα λίγα ασπρόμαυρα γίναν έγχρωμα,συντριπτική η αριθμητική και τεχνολογική τους υπεροχή,τα μέσα απογειώθηκαν αλλά χάθηκαν από μας,τους συνταξιδιώτες τους ξεχάσαν...
...αν και παραμένουν για τους γονείς το καλύτερο προσάναμα στα ξύλα κι ωραίο περιτύλιγμα για φρέσκα ψάρια...
...συλλεκτικοί τίτλοι μνήμης...Ρομάντζο,Φαντάζιο,ο διαγωνισμός στη ΡαδιοΤηλεόραση "ποιος σκότωσε τον Τζέι Αρ" για την πρώτη σαπουνόπερα,το Ντάλας είχε...ένα εκατομύριο συμμετοχές (με γράμμα και γραμματόσημο!),τα παιδικά Αγόρι,Μπλεκ,η Μανίνα κι η Κατερίνα στα κορίτσια,Ταχυδρόμος,Εικόνες και Επίκαιρα οι μεγάλοι...μού φαίνονται πιο σημαντικά,πολύτιμα κι εύθραστα,υποκειμενικά και τέλεια...
...ζει ο Κώστας Χούντας; (κάπου τον πήρε το μάτι μου,στα παρασιτοκάναλα τής πλάκας να κάνει εκπομπή!)...τί να κουβεντιάζει και πώς καμαρώνει το γιο της,φτυστός η μάνα του-κέρβερος των δελτίων,ανταποκριτή τής ΝΕΤ στις Βρυξέλες η Εύη Δεμίρη;...ήταν καλύτερη η Δευτέρα με το Θέατρό της από τώρα που έγινε σώου επικοινωνιακής κραυγής και φερέφωνα συμφερόντων σε τωκ σώου κι ανατροπές κι απαοκαλυπτικά δελτία σαβούρας κι εκβιαστών...;
...όλα μπερδεύονται γλυκά...48 ώρες απεργία,χωρίς ενημέρωση...οι Δημοσιογράφοι έβαλαν τα χεράκια τους κι έβγαλαν τα ματάκια τους...1977 θυμάμαι,2012 ζω,γράφω στο μπλογκ μου,like στον Τοίχο φίλων,στείλε email,ποιο ipad μωρέ κυκλοφόρησε τώρα κι αύριο να βγω για freepress και μάζεμα κουπόνια την Κυριακή στις εφημερίδες,για σούπερ μάρκετ,θέατρο και καλυντικά κι η μάνα θέλει (μια ζωή) Πάριο..
...κλικ - enter - delete...
...στην εποχή που όλα μένουν δύσκολα και δύσπεπτα - τόσα μέσα - τόσες απορίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου