Λες και κάποτε ζήσαμε σα βασιλιάδες...κλέβαμε εικόνες και ζωές των χλιδάτων,μπαίναμε σε φωτογραφίες με κότερα και πεντάστερα για μια νύχτα σε σουίτα με τζακούζι και θερμαινόμενη πισίνα,σκεφτήκαμε "ωραία που περνάν οι πλούσιοι"...
ώς εκεί και πλέον όχι όνειρα,μόνο πολιτικά ορθή σεξ/οικονομική στάση πληρωμών και ζάλη πονοκέφαλο όπως μετά από πιώμα τόνων αλκοόλ και χάλια στο ξημέρωμα - όλα χάλια.
Με ζεστασιά κι ειλικρινή διάθεση καρτερικότητας και η γυναίκα μου μπήκε στο κλαμπ των "θα δούμε πότε" στο κακοπληρωμένο part time της δουλειάς της όπου κι ανακοινώθηκε πως "αναγκαζόμαστε να σάς πληρώσουμε αυτό το μήνα τα μισά για μερική εξώφληση"...και βλέπουν ώς τις γιορτές αν θα ηρεμήσουν τα πράγματα...ωραία ατμόσφαιρα και πώς θα πληρώσεις όταν οι λογαριασμοί θα'ρθούν φουσκωμένοι,πώς να τους κόψεις στη μέση;...με ψαλίδι μόνο...εκτός κι αν μπορώ να κάμω συμφωνία με τη ΔΕΗ νά'χει ρεύμα μόνο το μισό σπίτι,νερό μόνο στο μπάνιο με κανάτα κι αντίστοιχα μισή χρέωση...και το δάνειο μισή δόση κι η κάρτα μισή πληρωμή και κοινόχρηστα μισό καλοριφέρ αναμένο και βενζίνη στη μέση και σούπερ μάρκετ μισή τιμή και βάλτε μισό κοτόπουλο (τελευταία ευκαιρία για δίαιτα!) και στο γάμο που πάμε σήμερα δώρο μόνο στον έναν απ' τους δυο,κορώνα στη νύφη,γράμματα στο γαμπρό κι ο άλλος στα βαφτίσια το μερτικό του φακελάκι...
όλα στη μέση-
μισά όνειρα,μισoτελειωμένο μέλλον.
Ευτυχώς,άλλοι τρέφονται με πλήρη λιπαρά επανάστασης διότι ο φόβος είναι "μικροαστική συνήθεια" κι ο καναπές μας απόδειξη συντηρητισμού...ξέρουν αυτοί,λύση για πάσαν κρίση και πάσαν μαλακυβέρνηση....και μάζευε κρατικά κονδύλια,στείλε καταθέσεις έξω να γλιτώσεις,κλεμένα,δανεικά κι αγύριστα,κρυφά βιβλία,υπερκέρδη λαμογιομόλογα και πάντα κυνηγός νεοφιλελευθερισμού που εσύ μαθαίνεις εντός του τα κόλπα να επιπλεύσεις...αφού δε σ' αγχώνουν πολιτευτάκια της εξέγερσης τα δικά μου άγχη, δεν έχεις γονείς να επιχειρούν να επιβιώσουν αποκλειστικά με σύνταξη ΟΓΑ,να ξημερώνουν στα ΙΚΑ για τα ρημαδοφάρμακα άρρωστοι γι άφαντους ντηλεράδες γιατρούς με κρυφά ιδιωτικά ιατρεία,δε βλέπεις μηδενική κατάθεση κι αέρα αναλήψεων μηδέν κι εμπόριο πλασματικών εισοδημάτων...ετοιμάζεις τζάμπα σοσιαλισμό και τα κορόιδα μάς καλείς σε θυσίες,οχλοβοή καταστροφής,συσίτια και πεθαμένους στις πλατείες...το πλάνο μας γιγάντωση τού δικού σου δικαίου,πώς αλλιώς θα κερδίσεις το ψηφοδέλτιο των περήφανων αντιστασιακών βορείων βιλλοπροστατών των συμφερόντων τού καταχρεωμένου λαουτζίκου;
...όταν δεν μπορείς να πάρεις τ' ανηψάκια σου να τα πας ένα σινεμαδάκι γιατί έχεις ήδη ξοδέψει με χρέη το επόμενο 15νθήμερο,όταν χάνεσαι από φίλους γιατί δεν έχεις μάθει να πηγαίνεις με άδεια χέρια σπίτι τους,όταν δεν θυμάσαι τί θα πει "ταβερνάκι" αφού ντρέπεσαι να σε κερνάνε πάντα οι κουμπάροι,δωράκι σε γιορτές μόνο αγάπη σκέτη,εκδρομή σαββατοκύριακο μόνο σε φυλλάδιο διαφήμισης,όταν ξαναδανείζεσαι στα σαράντα απ' τη σύνταξη της μαμάς κι αυτή τη δόση τού δανείου,όταν κόβεις ποδαρόδρομο για τη δουλειά για να κόψεις την κάρτα των είκοσι ευρώ για τα τρόλει...ε!,δεν περνάς και τις καλύτερες μέρες που λαχτάρισες να'ρθούν,δε γίνεται αυτή να είναι η προοπτική σου για δέκα χρόνια,ξέρεις πως κάτι έκτακτο θα προκύψει,μια ανάγκη,ένα απρόοπτο,κάτι που θα σε βουλιάξει πιο πολύ στα νέα χρεοστάσια που θα σε στείλουν στην κατάθλιψη,την απελπισία,πελαγωμένο,πανικόβλητο,καταπιεσμένο..
Δεν μαθαίνεται η μιζέρια,δε συνηθίζεται,δεν αντέχεται,είναι ένας βαρύς χειμώνας...
και μακάρι ν' άλλαζες διάθεση και να πλήρωνες με "μαζική αντίδραση",να ρεφάρεις με κέρδος να καεί το σπίτι τού γείτονα,ωφέλεια κρέμασμα όλα τα σόγια Παπανδρέου,εκπαίδευση μαθήματα διαπαιδαγώγισης πώς μουντζώνει τη Βουλή το πεντάχρονο,νίκη με γρονθοκόπηση τού βολευτή Φαταούλα,χτίσιμο το γκρέμισμα,ελπίδα τα καμένα...
Φτωχός σ' έρημη χώρα.
...θα ήταν σχεδόν ποιητικό,αν δεν ήταν η ζωή μου όλη τίποτα και πουθενά.
ώς εκεί και πλέον όχι όνειρα,μόνο πολιτικά ορθή σεξ/οικονομική στάση πληρωμών και ζάλη πονοκέφαλο όπως μετά από πιώμα τόνων αλκοόλ και χάλια στο ξημέρωμα - όλα χάλια.
Με ζεστασιά κι ειλικρινή διάθεση καρτερικότητας και η γυναίκα μου μπήκε στο κλαμπ των "θα δούμε πότε" στο κακοπληρωμένο part time της δουλειάς της όπου κι ανακοινώθηκε πως "αναγκαζόμαστε να σάς πληρώσουμε αυτό το μήνα τα μισά για μερική εξώφληση"...και βλέπουν ώς τις γιορτές αν θα ηρεμήσουν τα πράγματα...ωραία ατμόσφαιρα και πώς θα πληρώσεις όταν οι λογαριασμοί θα'ρθούν φουσκωμένοι,πώς να τους κόψεις στη μέση;...με ψαλίδι μόνο...εκτός κι αν μπορώ να κάμω συμφωνία με τη ΔΕΗ νά'χει ρεύμα μόνο το μισό σπίτι,νερό μόνο στο μπάνιο με κανάτα κι αντίστοιχα μισή χρέωση...και το δάνειο μισή δόση κι η κάρτα μισή πληρωμή και κοινόχρηστα μισό καλοριφέρ αναμένο και βενζίνη στη μέση και σούπερ μάρκετ μισή τιμή και βάλτε μισό κοτόπουλο (τελευταία ευκαιρία για δίαιτα!) και στο γάμο που πάμε σήμερα δώρο μόνο στον έναν απ' τους δυο,κορώνα στη νύφη,γράμματα στο γαμπρό κι ο άλλος στα βαφτίσια το μερτικό του φακελάκι...
όλα στη μέση-
μισά όνειρα,μισoτελειωμένο μέλλον.
Ευτυχώς,άλλοι τρέφονται με πλήρη λιπαρά επανάστασης διότι ο φόβος είναι "μικροαστική συνήθεια" κι ο καναπές μας απόδειξη συντηρητισμού...ξέρουν αυτοί,λύση για πάσαν κρίση και πάσαν μαλακυβέρνηση....και μάζευε κρατικά κονδύλια,στείλε καταθέσεις έξω να γλιτώσεις,κλεμένα,δανεικά κι αγύριστα,κρυφά βιβλία,υπερκέρδη λαμογιομόλογα και πάντα κυνηγός νεοφιλελευθερισμού που εσύ μαθαίνεις εντός του τα κόλπα να επιπλεύσεις...αφού δε σ' αγχώνουν πολιτευτάκια της εξέγερσης τα δικά μου άγχη, δεν έχεις γονείς να επιχειρούν να επιβιώσουν αποκλειστικά με σύνταξη ΟΓΑ,να ξημερώνουν στα ΙΚΑ για τα ρημαδοφάρμακα άρρωστοι γι άφαντους ντηλεράδες γιατρούς με κρυφά ιδιωτικά ιατρεία,δε βλέπεις μηδενική κατάθεση κι αέρα αναλήψεων μηδέν κι εμπόριο πλασματικών εισοδημάτων...ετοιμάζεις τζάμπα σοσιαλισμό και τα κορόιδα μάς καλείς σε θυσίες,οχλοβοή καταστροφής,συσίτια και πεθαμένους στις πλατείες...το πλάνο μας γιγάντωση τού δικού σου δικαίου,πώς αλλιώς θα κερδίσεις το ψηφοδέλτιο των περήφανων αντιστασιακών βορείων βιλλοπροστατών των συμφερόντων τού καταχρεωμένου λαουτζίκου;
...όταν δεν μπορείς να πάρεις τ' ανηψάκια σου να τα πας ένα σινεμαδάκι γιατί έχεις ήδη ξοδέψει με χρέη το επόμενο 15νθήμερο,όταν χάνεσαι από φίλους γιατί δεν έχεις μάθει να πηγαίνεις με άδεια χέρια σπίτι τους,όταν δεν θυμάσαι τί θα πει "ταβερνάκι" αφού ντρέπεσαι να σε κερνάνε πάντα οι κουμπάροι,δωράκι σε γιορτές μόνο αγάπη σκέτη,εκδρομή σαββατοκύριακο μόνο σε φυλλάδιο διαφήμισης,όταν ξαναδανείζεσαι στα σαράντα απ' τη σύνταξη της μαμάς κι αυτή τη δόση τού δανείου,όταν κόβεις ποδαρόδρομο για τη δουλειά για να κόψεις την κάρτα των είκοσι ευρώ για τα τρόλει...ε!,δεν περνάς και τις καλύτερες μέρες που λαχτάρισες να'ρθούν,δε γίνεται αυτή να είναι η προοπτική σου για δέκα χρόνια,ξέρεις πως κάτι έκτακτο θα προκύψει,μια ανάγκη,ένα απρόοπτο,κάτι που θα σε βουλιάξει πιο πολύ στα νέα χρεοστάσια που θα σε στείλουν στην κατάθλιψη,την απελπισία,πελαγωμένο,πανικόβλητο,καταπιεσμένο..
Δεν μαθαίνεται η μιζέρια,δε συνηθίζεται,δεν αντέχεται,είναι ένας βαρύς χειμώνας...
και μακάρι ν' άλλαζες διάθεση και να πλήρωνες με "μαζική αντίδραση",να ρεφάρεις με κέρδος να καεί το σπίτι τού γείτονα,ωφέλεια κρέμασμα όλα τα σόγια Παπανδρέου,εκπαίδευση μαθήματα διαπαιδαγώγισης πώς μουντζώνει τη Βουλή το πεντάχρονο,νίκη με γρονθοκόπηση τού βολευτή Φαταούλα,χτίσιμο το γκρέμισμα,ελπίδα τα καμένα...
Φτωχός σ' έρημη χώρα.
...θα ήταν σχεδόν ποιητικό,αν δεν ήταν η ζωή μου όλη τίποτα και πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου