Θα προτιμούσα σήμερα να μιλήσω μόνο για τον Λεωνίδα Κύρκο -
η ευγένεια και το χαμόγελό του ήταν η αφορμή να τον ακούσω,η αισιοδοξία του,το ανοιχτό μυαλό,οι ιδέες χωρίς στεγανά και τα επιχειρήματα σε κάθε σύγκρουση, η ευκαιρία μου να τον εμπιστευτώ και να είμαι κοντά του πολιτικά στο ξεκίνημά μου,παλιά,στα νιάτα μου,στα πρώτα παθιασμένα χρόνια της "αλλαγής",με άγριες αντιπαραθέσεις κι ατέλειωτες ώρες"ζύμωσης",κοκορομαχιών,πολιτικοφιλοσοφικής μπαρουφολογίας-
η πρώτη μου ψήφος με βρίσκει φαντάρο στον 'Εβρο,1989,συγκέντρωση τού ενιαίου Συνασπισμού στην κατάμαυρη Αλεξανδρούπολη,σκαστός απ' το στρατόπεδο με τα στραβά μάτια Κνίτη Επιλοχία(!),πλατεία μισοάδεια,αγωνία και παθιασμένος εγώ ν' ακούω τον ένθερμο Λεωνίδα για την απούσα Ελευθερία,την αναζήτηση της Αριστεράς της Ευαισθησίας,με το βαθύ συναίσθημα της ενότητας,τού μονιάσματος,της αδελφοσύνης και την αναγκαιότητα της Κάθαρσης και της Ηθικής της πολιτικής...
...τα χρόνια φύγανε αέρας,τα στερνά δεν τίμησαν απόλυτα τα πρώτα-αμάν αυτή η αναζήτηση ρόλου εθνικού κεφαλαίου,που παραμένει η μπανανόφλουδα για όλους τους Μεγάλους Παλαιούς -
αλλά δεν έχουν αυτά σημασία πια...σκύβω ταπεινά στο μέγεθος τού ανδρός,συνεχίζω να τρομάζω και την αντοχή να θαυμάζω για τις μνήμες των διωγμών,τού μίσους στα δίσεκτα χρόνια,στους γελαστούς απελπισμένους των μακρονήσων,στους φυλακισμένους βασανιζόμενους για τ' αδειανά πουκάμισα...
- και φυσικά να ντρέπεται το ΚΚΕ για την άθλια σιωπή του σε τούτη την απώλεια,με τη συνήθη μικρότητα και τυφλότητα τού αρρωστημένου του σταλινισμού...ούτε μια κουβέντα αποχαιρετισμού...εκδικητικοί...φτηνοί και νάνοι ηγέτες τού τίποτα...
Στο μεταξύ ξαναείδα αυτές τις μέρες το στρατόπεδο που σάς έγραψα στην αρχή...σ' έκτακτο δελτίο ειδήσεων για τη φωτιά που ρήμαξε τον 'Εβρο...εκεί υπηρέτησα,μεταξύ Φερρών και Καβησού,στο 561 τάγμα πεζικού έμεινα 15 απ' τους 20 μήνες θητείας...τότε στα χρόνια με τις συνεχόμενες εκλογές (για να πετύχουμε Πρωθυπουργό Μητσοτάκη τρομάρα μας!)...είκοσι χρόνια έχω ν' ανέβω εκεί...στην Γκατζολία (συγγνώμη,αλλά έτσι τη λέγαμε όσοι ταλαίπωροι φαντάροι βρεθήκαμε 8 ώρες δρόμο με τα ΚΤΕΛ απ' τη Σαλονίκη...και πάλι καλά,χαμηλά εμείς...τί να πουν και οι "πινέζες",όσοι ανηφόριζαν ώς το τέρμα τού χάρτη μετά το Σουφλί και την Ορεστιάδα)...θέλω πολύ να ξαναπάω,να ξαναδώ τ' ανόθευτα μέρη των ωραίων δυσπρόσιτων κουρασμένων ανθρώπων,να ψάξω για σημάδια απ' τη θητεία χωρίς την "αγχωμένη μαλακία" των χακί τρελομηνών στα σύνορα...
-κάηκε το σύμπαν δυστυχώς,κινδύνεψε η παραδεισένια Δαδιά,τα έρημα χωριά εκκενώθηκαν,τα φυλάκια στο ποτάμι σ' επιφυλακή...
αμάν κάθε χρόνο αυτή η πληγή των πυρκαγιών,οι ανίκανοι φορείς δήθεν πυροπροστασίας με τ' ανύπαρκτα πετσοκομένα κονδύλια πρόληψης,η εκκωφαντική απουσία στοιχειώδους οργάνωνσης και συνεννόησης πολιτείας/δημάρχων/πολιτών,όλα αφημένα στο Τυχαίο...μέχρι και η ύπαρξη τού μέλλοντός μας...
Σκασίλα των Μέσων όλα αυτά,μάς πρήξαν από χτες,κάνουν πάρτυ τα Μήντια για τη συγχώνευση Alpha-Eurobank,χαρές και γλέντια με τα καλπάζοντα χρηματιστήρια,να και τα κεφάλαια των περιβόητων Καταριανών να εξαγοράζουν τον ξεθωριασμένο μας εγωισμό...
- σκασίλα μας και μας για τα οικονομολαμόγια,μετοχές,κεφάλαια και καταθέσεις δεν έχουμε,αλισβερίσι και θεσούλα δεν ζεσταίνει κανένας για μας,μόνο κάρτες και χρέη πληρώνουμε...να πουν να χαρίσουν καμιά δόση για να γιορτάσουμε μαζί με τους ΛατσηδοΚωστόπουλους...μάλιστα!,να τον ευλογήσω το γάμο κι εγώ...
Γενικώς,πρώτη μέρα επιστροφής και στη δουλειά και ζαλισμένος κι είρων χορτασμένος διακοπών απέναντι σε μια καθημερινότητα που θα μάς πάρει φαλλάγγι και θα έχει και 36 βαθμούς πάλι να ξαναλιώσουμε,να μας κλείσει το μάτι η θάλασσα για μια βουτιά ακόμη το σαββατοκύριακο πριν τις θύελες των συνεχόμενων χειμώνων-
μπερδεύεται το μάτι και τ' αυτιά μας τί να πρωτοπροσέξουμε σήμερα απ' τις Ειδήσεις...
...βρέθηκε αριθμός κινητού που παρακολουθούσε τον Καραμανλή να ανήκει σε υπάλληλο της Αμερικάνικης Πρεσβείας...έλα!...τί να ήθελαν οι άσπονδοι φιλοακουστές μας...σίγουρα δεν πεινούσαν κι είπαν να βρουν έγκυρο κι αχόρταγο να μάθουν κανά καλό βρωμεροντιλίβερι για σουβλάκια;...μήπως ετοίμαζαν κανά βιβλίο μαγειρικής για τη Masterchefερίνα Χίλαρι που θα έπαιρνε την εξουσία;
...κατακρήμνιση των βάσεων των εισακτέων στα πανεπιστήμια της α-συναίνεσης ...τα στουρνάρια έχουν πια φέιςμπουκ,τί να την κάνουν την αγωνία της μάθησης μπρος στην ευκολία των καιρών του τσατ/τουίτερ...ας είν' καλά τα κορόιδα οι γονείς που χρηματοδοτούν το χρυσαραλίκι και τις φοιτηταλλαξοκωλιές των αμέριμνων ταξιδευτών τού φρέντο...
...κι οι μακρινές εικόνες αποκάλυψης με τον τυφώνα Αιρήν στη λατρεμένη (μάταιο όνειρο να πάω!) Νέα Υόρκη γίνονται απ' ευθείας μετάδοση καταστροφολαγνείας κι οι σαλεμένοι πρώτοι διδάξαντες τηλεοπτικής υστερίας αμερικανορεπόρτερς έχουν άξιους συνεχιστές τους βλαμενοστραβελάκηδες αναμεταδοτές φόβου...πώς είσαι έντρομος που φυσάει και βρέχει στο Μανχάταν;...πιτσιλάει στη Μεσογείων βρε θηρίο;...χαλαρώστε και μην μάς ταράζετε!...μα τί λέω! - επαγγελματική τους μανία οι κραυγές,συνήθεια και δευτέρα φύσις η υπερβολή,το σαλτάρισμα,το εμπόριο πόνου και φόβου,αυτά μοσχοπουλάνε οι μικροφωνολάτρες πανικών...
...ξαναχωνόμαστε στο καβούκι τού πατροναρίσματος,της ποδηγέτησης των μαζών,χαντακωμένοι διαδικτύων συμφοράς κι αντάρας -
που να πάρει και γυρίσαμε σε κακιά εποχή και τί θ' απογίνουμε να δούμε...
μια βαθειά αναπνοή για την πιο μεγάλη Τσαγκαροδευτέρα της χρονιάς!
η ευγένεια και το χαμόγελό του ήταν η αφορμή να τον ακούσω,η αισιοδοξία του,το ανοιχτό μυαλό,οι ιδέες χωρίς στεγανά και τα επιχειρήματα σε κάθε σύγκρουση, η ευκαιρία μου να τον εμπιστευτώ και να είμαι κοντά του πολιτικά στο ξεκίνημά μου,παλιά,στα νιάτα μου,στα πρώτα παθιασμένα χρόνια της "αλλαγής",με άγριες αντιπαραθέσεις κι ατέλειωτες ώρες"ζύμωσης",κοκορομαχιών,πολιτικοφιλοσοφικής μπαρουφολογίας-
η πρώτη μου ψήφος με βρίσκει φαντάρο στον 'Εβρο,1989,συγκέντρωση τού ενιαίου Συνασπισμού στην κατάμαυρη Αλεξανδρούπολη,σκαστός απ' το στρατόπεδο με τα στραβά μάτια Κνίτη Επιλοχία(!),πλατεία μισοάδεια,αγωνία και παθιασμένος εγώ ν' ακούω τον ένθερμο Λεωνίδα για την απούσα Ελευθερία,την αναζήτηση της Αριστεράς της Ευαισθησίας,με το βαθύ συναίσθημα της ενότητας,τού μονιάσματος,της αδελφοσύνης και την αναγκαιότητα της Κάθαρσης και της Ηθικής της πολιτικής...
...τα χρόνια φύγανε αέρας,τα στερνά δεν τίμησαν απόλυτα τα πρώτα-αμάν αυτή η αναζήτηση ρόλου εθνικού κεφαλαίου,που παραμένει η μπανανόφλουδα για όλους τους Μεγάλους Παλαιούς -
αλλά δεν έχουν αυτά σημασία πια...σκύβω ταπεινά στο μέγεθος τού ανδρός,συνεχίζω να τρομάζω και την αντοχή να θαυμάζω για τις μνήμες των διωγμών,τού μίσους στα δίσεκτα χρόνια,στους γελαστούς απελπισμένους των μακρονήσων,στους φυλακισμένους βασανιζόμενους για τ' αδειανά πουκάμισα...
- και φυσικά να ντρέπεται το ΚΚΕ για την άθλια σιωπή του σε τούτη την απώλεια,με τη συνήθη μικρότητα και τυφλότητα τού αρρωστημένου του σταλινισμού...ούτε μια κουβέντα αποχαιρετισμού...εκδικητικοί...φτηνοί και νάνοι ηγέτες τού τίποτα...
Στο μεταξύ ξαναείδα αυτές τις μέρες το στρατόπεδο που σάς έγραψα στην αρχή...σ' έκτακτο δελτίο ειδήσεων για τη φωτιά που ρήμαξε τον 'Εβρο...εκεί υπηρέτησα,μεταξύ Φερρών και Καβησού,στο 561 τάγμα πεζικού έμεινα 15 απ' τους 20 μήνες θητείας...τότε στα χρόνια με τις συνεχόμενες εκλογές (για να πετύχουμε Πρωθυπουργό Μητσοτάκη τρομάρα μας!)...είκοσι χρόνια έχω ν' ανέβω εκεί...στην Γκατζολία (συγγνώμη,αλλά έτσι τη λέγαμε όσοι ταλαίπωροι φαντάροι βρεθήκαμε 8 ώρες δρόμο με τα ΚΤΕΛ απ' τη Σαλονίκη...και πάλι καλά,χαμηλά εμείς...τί να πουν και οι "πινέζες",όσοι ανηφόριζαν ώς το τέρμα τού χάρτη μετά το Σουφλί και την Ορεστιάδα)...θέλω πολύ να ξαναπάω,να ξαναδώ τ' ανόθευτα μέρη των ωραίων δυσπρόσιτων κουρασμένων ανθρώπων,να ψάξω για σημάδια απ' τη θητεία χωρίς την "αγχωμένη μαλακία" των χακί τρελομηνών στα σύνορα...
-κάηκε το σύμπαν δυστυχώς,κινδύνεψε η παραδεισένια Δαδιά,τα έρημα χωριά εκκενώθηκαν,τα φυλάκια στο ποτάμι σ' επιφυλακή...
αμάν κάθε χρόνο αυτή η πληγή των πυρκαγιών,οι ανίκανοι φορείς δήθεν πυροπροστασίας με τ' ανύπαρκτα πετσοκομένα κονδύλια πρόληψης,η εκκωφαντική απουσία στοιχειώδους οργάνωνσης και συνεννόησης πολιτείας/δημάρχων/πολιτών,όλα αφημένα στο Τυχαίο...μέχρι και η ύπαρξη τού μέλλοντός μας...
Σκασίλα των Μέσων όλα αυτά,μάς πρήξαν από χτες,κάνουν πάρτυ τα Μήντια για τη συγχώνευση Alpha-Eurobank,χαρές και γλέντια με τα καλπάζοντα χρηματιστήρια,να και τα κεφάλαια των περιβόητων Καταριανών να εξαγοράζουν τον ξεθωριασμένο μας εγωισμό...
- σκασίλα μας και μας για τα οικονομολαμόγια,μετοχές,κεφάλαια και καταθέσεις δεν έχουμε,αλισβερίσι και θεσούλα δεν ζεσταίνει κανένας για μας,μόνο κάρτες και χρέη πληρώνουμε...να πουν να χαρίσουν καμιά δόση για να γιορτάσουμε μαζί με τους ΛατσηδοΚωστόπουλους...μάλιστα!,να τον ευλογήσω το γάμο κι εγώ...
Γενικώς,πρώτη μέρα επιστροφής και στη δουλειά και ζαλισμένος κι είρων χορτασμένος διακοπών απέναντι σε μια καθημερινότητα που θα μάς πάρει φαλλάγγι και θα έχει και 36 βαθμούς πάλι να ξαναλιώσουμε,να μας κλείσει το μάτι η θάλασσα για μια βουτιά ακόμη το σαββατοκύριακο πριν τις θύελες των συνεχόμενων χειμώνων-
μπερδεύεται το μάτι και τ' αυτιά μας τί να πρωτοπροσέξουμε σήμερα απ' τις Ειδήσεις...
...βρέθηκε αριθμός κινητού που παρακολουθούσε τον Καραμανλή να ανήκει σε υπάλληλο της Αμερικάνικης Πρεσβείας...έλα!...τί να ήθελαν οι άσπονδοι φιλοακουστές μας...σίγουρα δεν πεινούσαν κι είπαν να βρουν έγκυρο κι αχόρταγο να μάθουν κανά καλό βρωμεροντιλίβερι για σουβλάκια;...μήπως ετοίμαζαν κανά βιβλίο μαγειρικής για τη Masterchefερίνα Χίλαρι που θα έπαιρνε την εξουσία;
...κατακρήμνιση των βάσεων των εισακτέων στα πανεπιστήμια της α-συναίνεσης ...τα στουρνάρια έχουν πια φέιςμπουκ,τί να την κάνουν την αγωνία της μάθησης μπρος στην ευκολία των καιρών του τσατ/τουίτερ...ας είν' καλά τα κορόιδα οι γονείς που χρηματοδοτούν το χρυσαραλίκι και τις φοιτηταλλαξοκωλιές των αμέριμνων ταξιδευτών τού φρέντο...
...κι οι μακρινές εικόνες αποκάλυψης με τον τυφώνα Αιρήν στη λατρεμένη (μάταιο όνειρο να πάω!) Νέα Υόρκη γίνονται απ' ευθείας μετάδοση καταστροφολαγνείας κι οι σαλεμένοι πρώτοι διδάξαντες τηλεοπτικής υστερίας αμερικανορεπόρτερς έχουν άξιους συνεχιστές τους βλαμενοστραβελάκηδες αναμεταδοτές φόβου...πώς είσαι έντρομος που φυσάει και βρέχει στο Μανχάταν;...πιτσιλάει στη Μεσογείων βρε θηρίο;...χαλαρώστε και μην μάς ταράζετε!...μα τί λέω! - επαγγελματική τους μανία οι κραυγές,συνήθεια και δευτέρα φύσις η υπερβολή,το σαλτάρισμα,το εμπόριο πόνου και φόβου,αυτά μοσχοπουλάνε οι μικροφωνολάτρες πανικών...
...ξαναχωνόμαστε στο καβούκι τού πατροναρίσματος,της ποδηγέτησης των μαζών,χαντακωμένοι διαδικτύων συμφοράς κι αντάρας -
που να πάρει και γυρίσαμε σε κακιά εποχή και τί θ' απογίνουμε να δούμε...
μια βαθειά αναπνοή για την πιο μεγάλη Τσαγκαροδευτέρα της χρονιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου