Ο δρόμος της επιστροφής είναι σύντομος
-όσα χιλιόμετρα,δε σε νοιάζουν έχοντας χάσει την αύρα της θάλασσας και τον αέρα των δέντρων,βλέπεις πάλι μπροστά σου όσα έκρυψες βαθειά στη βαλίτσα,όσα κάηκαν στο
ηλιοβασίλεμα,όσα ανακατεύτηκαν στην άμμο...
-ιδού λοιπόν πίσω εδώ,σε περίμεναν λογαριασμοί και δόσεις και χρωστούμενα και τα έκτακτα κι αναπάντητες κλήσεις και χαιρέκακα μηνύματα πως κι άλλο καλοκαίρι πέρασε,ένα διάλειμμα ήταν κι όλη η πίκρα πάλι δικό σου ποτήρι να το πιεις ώς τον πάτο...
Ανοίγεις πόρτες και παράθυρα να μπει αέρας στο σπίτι,πεταμένα ρούχα,γεμίζεις πλυντήριο,άδειο ψυγείο φορτώνεσαι σακούλες στο σούπερ μάρκετ,γλάστρες μαράθηκαν,σκόνη δυο δάχτυλα στο μπαλκόνι,φτιάχνεις καφέ,περίλυπο ύφος και σιωπή -
τί έγινε στην Αθήνα εικοσιπέντε μέρες τώρα...πήρες μυρωδιά;...παραδέξου το... και ειδήσεις είδες κι εφημερίδα αγόρασες κι όλες οι συζητήσεις στην ακρογιαλιά και στα ουζάδικα είχαν αγωνία για το χειμώνα...
...αλλά γιατί σήμερα νιώθεις ξένος για τη ρουτίνα μιας ξεχασμένης γρήγορα καθημερινότητας που ξαναρχίζει,χάνεται το ταξίδι,άκυρο το γέμισμα των μπαταριών,πάλι ξεφλούδισες κι έφυγε το μαύρισμα κι έγινε μουτζούρα ο καιρός,ο χρόνος δε σού έφτασε,όση άδεια κι αν έτρεξε ζωή δε γίνεται-
το νησί,η βόλτα,τ' ολόγιομο φεγγάρι,τα ήσυχα σοκάκια,η σκιά κι η δροσιά στα πλατάνια,τ' απάνεμα λιμάνια,οι κρασάτες ευχές,τα πυρακτωμένα αισθήματα...
όλο το αναμνησιολόγιο κλειδώνει στο ντουλάπι,ορός για κρίσεις πανικού τού Νέου Ψύχους.
(και δεν ήταν ακριβώς ένα όνειρο αυτές οι διακοπές...την τέταρτη μέρα μάς ήρθαν νέα άσχημα και τρέξαμε να φύγουμε για κηδεία στο χωριό και σπάσαμε και μια πόρτα απ' τ' αυτοκίνητο πάνω στη ζάλη-πώς πέφτεις πάνω σε μια ελιά με την όπισθεν στραβάδι;- και ψάχναμε σαν τρελοί να βρούμε ανταλλακτικά και ξανασπάσαμε άλλο παράθυρο πάλι απ' τ'αυτοκίνητο-είναι λες καιρός να πιστέψεις στο κακό το μάτι;- και μια βδομάδα την περάσαμε σε νεκροταφεία και παρμπριζάδικα και κοστολόγιο εκτός ελέγχου και σιωπές και δάκρυα εκτός καλοκαιριού και οι βουτιές με κυάλια,στην πανσέληνο χρεωμένη αναποδιά...
-τέλως πάντων,έμεινε κάτι προς το τέλος να θυμήσει πως μια στιγμή είναι η ευτυχία-φτάνει και περισσεύει ένα κύμα,ένα φιλί κι άχρονη μέρα απέραντο γαλάζιο...)
Τί είπαμε έχει τώρα εδώ πίσω;
- Βγήκαν ταξί στην πόλη;
- Οι τρο'ι'κανοί ξεκουράστηκαν ή θαρθούν με νεύρα για τη χορήγηση της επόμενης δόσης;
- 'Εκανε κανό φέτος ο Γιώργος;
- Αδυνάτισε με τέτοιο τρέξιμο ο Βενιζέλος ή το άγχος τον παχαίνει;
- Υπάρχουν ακόμα συντάξεις τού ΙΚΑ και οι συνταξιούχοι προσκάλεσαν τον Αυτιά γι αμμόλουτρα στην Αιδηψό;
- Ξανάστησαν αντίσκηνα στο κάμπινγκ Συντάγματος;
- Φορτώνουν πάλι οργή και μούτζες οι οργισμένοι ταξιδιώτες των αγανακτισμένων Κυκλαδοδιακοπούντων με ραντεβού στη Διεθνή 'Εκθεση Θεσσαλονίκης ρινγκ πρώτος φθινοπωρινός γύρος;
- 'Εχει bonus εκλογές ο νόμος για το δημοψήφισμα;
- Τώρα που αποποινικοποιήθηκε η φούντα δε θ' ακούγεται πιο χαλαρά η νέα δέσμη μέτρων μ' απλανή χαμένα βλέμματα στη φοροκλεπτική ντίρλα μας;
- Η Μούντις,η Φιτς κι η Στάνταρντ Πουρς σε ποια χρεωκοπία να ποντάρουν αυτόν το Σεπτέμβρη;
- Τελείωσαν τα φεστιβάλ των ζάμπλουτων ροκάδων αισθηματιών μας που σπέρνουν επανάσταση για μελωδικές θύελλες υπερκερδών τους;
- Συμβάλαμε στην τουριστική ανάπτυξη μη ζητώντας ούτε μία απόδειξη απ' τους τόνους καλαμαράκια που καταναλώσαμε;
- Για ποια απεργία θα κερδηθεί η πρωτιά τού "καλού χειμώνα";
- Θ' ανοίξουν τα σχολεία ή θα γίνει ο αγιασμός μαζί με τη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου;
- Γιατί έχει πάλι "παραπέντε" στο MEGA,ζει ο Καπουτζίδης;
- Πώς άρχισε το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο χωρίς την ευλογία τού ακόμα φυγόδικου Μάκαρου Ψωμιάδη;
- Τί να την κάνω την επιστροφή απ' την άδεια χωρίς άδεια προσαρμογής από άδεια;
'Ολα είναι δρόμος,δεν έχει πινακίδες για τη σωστή διαδρομή,ο χάρτης βράχηκε και ξεθώριασε,δεν πιάνει οδηγός πλοήγησης,δεν ξέρω πού να πάω,πού πατώ και πού θα με βγάλει,καλύτερη η άγνοια απ' την αδυναμία να βρω το καταφύγιο να σωθώ απ' την καταιγίδα,να καταφέρω να κερδίσω τις καλύτερες μέρες που αγόρασα πακέτο ελπίδας για καλή ζωή μ' ανέφελες εποχές -
όλα δρόμος,
κανείς οδηγός,βοήθεια από πουθενά και δύναμη ψάχνω στα γελαστά σου μάτια,πάμε μαζί,όπως στο νησί,επίγνωση ναυαγίου,απόγνωση επιβίωσης,ακάθεκτη ασπίδα η αγάπη,σε πείσμα δύσκολων καιρών.
Επιστροφή-
προλαβαίνουμε μια κοντινή βουτιά ακόμα;
...δεν θέλει κόπο η προσγείωση,τρόπο θέλει,άφησε ανοιχτά πατζούρια,βάλε κι άλλο καφέ,γλυκό τού κουταλιού φέραμε,να ζαχαρώσουμε ήρεμα κι απλά,πάμε πάλι βήμα βήμα,να μετρηθούμε μερόνυχτα ώς το επόμενο μαξιλάρι φυγής,να χτίσουμε αντοχές καλοκαίρια,πάρε βαθειές εισπνοές...
...καλωσορίσματα κι ευχές,ξανανοίξαμε και σάς ξαναπεριμένουμε,
πάντα αλλού
και παράτα τα κύματα,άσε το μπουκάλι που έριξες στη θάλασσα θα κάνει μόνο του ταξίδι,
βάζω δρόμο στο φόντο και πάλι μαζί χρονογράφοντας τη στιγμή που περνά και δε χάνεται -
-"κλικ" κι αρχή μπλογκοχρονιάς και πάμε!
-όσα χιλιόμετρα,δε σε νοιάζουν έχοντας χάσει την αύρα της θάλασσας και τον αέρα των δέντρων,βλέπεις πάλι μπροστά σου όσα έκρυψες βαθειά στη βαλίτσα,όσα κάηκαν στο
ηλιοβασίλεμα,όσα ανακατεύτηκαν στην άμμο...
-ιδού λοιπόν πίσω εδώ,σε περίμεναν λογαριασμοί και δόσεις και χρωστούμενα και τα έκτακτα κι αναπάντητες κλήσεις και χαιρέκακα μηνύματα πως κι άλλο καλοκαίρι πέρασε,ένα διάλειμμα ήταν κι όλη η πίκρα πάλι δικό σου ποτήρι να το πιεις ώς τον πάτο...
Ανοίγεις πόρτες και παράθυρα να μπει αέρας στο σπίτι,πεταμένα ρούχα,γεμίζεις πλυντήριο,άδειο ψυγείο φορτώνεσαι σακούλες στο σούπερ μάρκετ,γλάστρες μαράθηκαν,σκόνη δυο δάχτυλα στο μπαλκόνι,φτιάχνεις καφέ,περίλυπο ύφος και σιωπή -
τί έγινε στην Αθήνα εικοσιπέντε μέρες τώρα...πήρες μυρωδιά;...παραδέξου το... και ειδήσεις είδες κι εφημερίδα αγόρασες κι όλες οι συζητήσεις στην ακρογιαλιά και στα ουζάδικα είχαν αγωνία για το χειμώνα...
...αλλά γιατί σήμερα νιώθεις ξένος για τη ρουτίνα μιας ξεχασμένης γρήγορα καθημερινότητας που ξαναρχίζει,χάνεται το ταξίδι,άκυρο το γέμισμα των μπαταριών,πάλι ξεφλούδισες κι έφυγε το μαύρισμα κι έγινε μουτζούρα ο καιρός,ο χρόνος δε σού έφτασε,όση άδεια κι αν έτρεξε ζωή δε γίνεται-
το νησί,η βόλτα,τ' ολόγιομο φεγγάρι,τα ήσυχα σοκάκια,η σκιά κι η δροσιά στα πλατάνια,τ' απάνεμα λιμάνια,οι κρασάτες ευχές,τα πυρακτωμένα αισθήματα...
όλο το αναμνησιολόγιο κλειδώνει στο ντουλάπι,ορός για κρίσεις πανικού τού Νέου Ψύχους.
(και δεν ήταν ακριβώς ένα όνειρο αυτές οι διακοπές...την τέταρτη μέρα μάς ήρθαν νέα άσχημα και τρέξαμε να φύγουμε για κηδεία στο χωριό και σπάσαμε και μια πόρτα απ' τ' αυτοκίνητο πάνω στη ζάλη-πώς πέφτεις πάνω σε μια ελιά με την όπισθεν στραβάδι;- και ψάχναμε σαν τρελοί να βρούμε ανταλλακτικά και ξανασπάσαμε άλλο παράθυρο πάλι απ' τ'αυτοκίνητο-είναι λες καιρός να πιστέψεις στο κακό το μάτι;- και μια βδομάδα την περάσαμε σε νεκροταφεία και παρμπριζάδικα και κοστολόγιο εκτός ελέγχου και σιωπές και δάκρυα εκτός καλοκαιριού και οι βουτιές με κυάλια,στην πανσέληνο χρεωμένη αναποδιά...
-τέλως πάντων,έμεινε κάτι προς το τέλος να θυμήσει πως μια στιγμή είναι η ευτυχία-φτάνει και περισσεύει ένα κύμα,ένα φιλί κι άχρονη μέρα απέραντο γαλάζιο...)
Τί είπαμε έχει τώρα εδώ πίσω;
- Βγήκαν ταξί στην πόλη;
- Οι τρο'ι'κανοί ξεκουράστηκαν ή θαρθούν με νεύρα για τη χορήγηση της επόμενης δόσης;
- 'Εκανε κανό φέτος ο Γιώργος;
- Αδυνάτισε με τέτοιο τρέξιμο ο Βενιζέλος ή το άγχος τον παχαίνει;
- Υπάρχουν ακόμα συντάξεις τού ΙΚΑ και οι συνταξιούχοι προσκάλεσαν τον Αυτιά γι αμμόλουτρα στην Αιδηψό;
- Ξανάστησαν αντίσκηνα στο κάμπινγκ Συντάγματος;
- Φορτώνουν πάλι οργή και μούτζες οι οργισμένοι ταξιδιώτες των αγανακτισμένων Κυκλαδοδιακοπούντων με ραντεβού στη Διεθνή 'Εκθεση Θεσσαλονίκης ρινγκ πρώτος φθινοπωρινός γύρος;
- 'Εχει bonus εκλογές ο νόμος για το δημοψήφισμα;
- Τώρα που αποποινικοποιήθηκε η φούντα δε θ' ακούγεται πιο χαλαρά η νέα δέσμη μέτρων μ' απλανή χαμένα βλέμματα στη φοροκλεπτική ντίρλα μας;
- Η Μούντις,η Φιτς κι η Στάνταρντ Πουρς σε ποια χρεωκοπία να ποντάρουν αυτόν το Σεπτέμβρη;
- Τελείωσαν τα φεστιβάλ των ζάμπλουτων ροκάδων αισθηματιών μας που σπέρνουν επανάσταση για μελωδικές θύελλες υπερκερδών τους;
- Συμβάλαμε στην τουριστική ανάπτυξη μη ζητώντας ούτε μία απόδειξη απ' τους τόνους καλαμαράκια που καταναλώσαμε;
- Για ποια απεργία θα κερδηθεί η πρωτιά τού "καλού χειμώνα";
- Θ' ανοίξουν τα σχολεία ή θα γίνει ο αγιασμός μαζί με τη δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου;
- Γιατί έχει πάλι "παραπέντε" στο MEGA,ζει ο Καπουτζίδης;
- Πώς άρχισε το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο χωρίς την ευλογία τού ακόμα φυγόδικου Μάκαρου Ψωμιάδη;
- Τί να την κάνω την επιστροφή απ' την άδεια χωρίς άδεια προσαρμογής από άδεια;
'Ολα είναι δρόμος,δεν έχει πινακίδες για τη σωστή διαδρομή,ο χάρτης βράχηκε και ξεθώριασε,δεν πιάνει οδηγός πλοήγησης,δεν ξέρω πού να πάω,πού πατώ και πού θα με βγάλει,καλύτερη η άγνοια απ' την αδυναμία να βρω το καταφύγιο να σωθώ απ' την καταιγίδα,να καταφέρω να κερδίσω τις καλύτερες μέρες που αγόρασα πακέτο ελπίδας για καλή ζωή μ' ανέφελες εποχές -
όλα δρόμος,
κανείς οδηγός,βοήθεια από πουθενά και δύναμη ψάχνω στα γελαστά σου μάτια,πάμε μαζί,όπως στο νησί,επίγνωση ναυαγίου,απόγνωση επιβίωσης,ακάθεκτη ασπίδα η αγάπη,σε πείσμα δύσκολων καιρών.
Επιστροφή-
προλαβαίνουμε μια κοντινή βουτιά ακόμα;
...δεν θέλει κόπο η προσγείωση,τρόπο θέλει,άφησε ανοιχτά πατζούρια,βάλε κι άλλο καφέ,γλυκό τού κουταλιού φέραμε,να ζαχαρώσουμε ήρεμα κι απλά,πάμε πάλι βήμα βήμα,να μετρηθούμε μερόνυχτα ώς το επόμενο μαξιλάρι φυγής,να χτίσουμε αντοχές καλοκαίρια,πάρε βαθειές εισπνοές...
...καλωσορίσματα κι ευχές,ξανανοίξαμε και σάς ξαναπεριμένουμε,
πάντα αλλού
και παράτα τα κύματα,άσε το μπουκάλι που έριξες στη θάλασσα θα κάνει μόνο του ταξίδι,
βάζω δρόμο στο φόντο και πάλι μαζί χρονογράφοντας τη στιγμή που περνά και δε χάνεται -
-"κλικ" κι αρχή μπλογκοχρονιάς και πάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου