ΠΑΛΙΟΖΩΗ,ΠΑΛΙΟΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΚΟΙΝΩΝΙΑ...

Είναι Σάββατο απομεσήμερο,έχω παραγγείλει την , πέμπτη; έκτη; τί σημασία έχει ποια; , ρακή...βλέπω τον ήλιο να χρυσίζει στη χειμωνιάτικη θάλασσα,ακούω ωραίες μουσικές,το κορίτσι που αγαπάω είναι δίπλα μου και μού χαμογελά,λείπω σχεδόν μια βδομάδα,τριγύρισα σε μέρη που ακούμπησαν χρόνια παλιά αναμνήσεις,χαμένοι φίλοι,περασμένες τρέλες,χαρούμενα χρόνια-
έχω κόψει επαφή με τα νέα τού γύρω κόσμου,δεν διάβασα εφημερίδα,δεν άνοιξα ραδιάκι,τυχαίο ζάπιγκ χωρίς τηλεειδήσεις...μόνο βόλτες,περπάτημα,κουβεντούλα,φωτογραφίες,αγκαλιά,καφεδάκια,τάβλι,μεζεκλίκια κι ευχές...
- ό,τι αντέχει στη φθορά,όσο αντέχει η καρδιά κι αξίζει να μένει αλεξικέραυνο στους χειμώνες
- κι ήρθε η ώρα να γυρίσω πίσω, πάντα οι διακοπές δεν είναι παρά ψευδαίσθηση,ξέρω θα επιστρέψω,δεν θέλω,μακάρι μ' ένα μαγικό κλικ νά'μενα αμέριμνος,ήρεμος,ξεκούραστος και γαλήνιος για μια ζωή...

-αλλά ξανάρχομαι,ξαναμπαίνω στα τείχη μιας πόλης-τέρατος,ξαναβρίσκω τους χυδαίους ρυθμούς...
τους καθημερινούς συντοπίτες
αφασίας/ανταρσίας/αναισθησίας/ανικανότητας/ακαταλληλότητας/ακαλαισθησίας/άρνησης/ανασφάλειας/ανυπακοής/αντιπαλότητας/ανημποριάς/αγυρτίας...
...τόσα μαζεμάνα 'Α-λφα σε μια κοινωνία οριστικά τελειωμένη στο Ω-μέγα της।

Τουλάχιστο κάπου πήγα,κάτι είδα,κάπως όμορφα επέρασα...

Φαντάσου νά'μουν υπουργάρα και να ταξίδευα στα Παρίσια για φιλολογική κουβέντα και να μού τσάκιζαν τα νεύρα και να με χαλούσαν την γουίκεντ απόδραση οι αναρχοΣυριζαίοι και να με κήρ-ήττα(ν) ανεπιθύμητο στα επαναστατικά σαλόνια της νιότης μου και ρόμπα βιντεάκι να με κυκλοφορούσαν στο δίκτυο...

-ξεφύγαμε,
έρχονται οι μέρες τού λυντσαρίσματος με τη βίαιη ανακατανομή εξουσίας, όπου οι έχοντες και κατέχοντες τους μηχανισμούς θά' ναι παραδομένα κουφάρια στα όρνια των ομάδων πίεσης,ανυπόληπτοι,χωρίς κύρος και σεβασμό,αντιμετωπίζονται ως σάκοι τού μποξ,υπαίτιοι ή όχι για όλα τα δεινά τού κόσμου...
και το παιχνίδι των μήντια για δήθεν ανάδειξη πιο δήθεν κινημάτων...
-χάζευα τις...και καλά...αυθόρμητες κινητοποιήσεις έξω απ' τα σπίτια ημιθανών τής πολιτικής ιστορίας...χτες τού Τσοχατζόπουλου,σήμερα τού Σημίτη,αύριο τού Καραμανλή...
-κάτι υποστηρικτές γελοιομπλόγκερς,ακροδεξιοί φανφαρόζοι,αμελητέας σοβαρότητας φωνασκούντες παρασιτικοί,ανυπόληπτοι τιμητές και ξεχασμένες σκηνοθετοπερσόνες...
-πώς μετά να εμπιστευτείς αγνά αισθήματα πραγματικής αγανάκτησης για να γίνεις φέιγ-βολάν σε βολεμένα γλειφτοανθρωπάκια διατεταγμένων αφεντικών που επενδύουν στο χάος των διαπλοκών τους...
-γιατί να επενδύσεις στην αλλαζονική ξερολίαση εξτρασκουπιδιαραίων περιθωρίου που ταυτίζονται με τα καρατζαφυρερικά χολερικά κι άθλια συντηρητικά αντανακλαστικά τής πιο παραδομένης οχλαγωγίας...

- βία,βιαίως αλλαλαζόντων πριγκήπων κουρησκότους
-δύσκολοι καιροί μ' εύκολα συνθήματα και κριτική ασφαλούς ακινησίας
- γενική χρεοκωπία
- κι οι πλατείες των "εξεγέρσεων" γεμίσαν από χαιρέκακους καθοδηγητές τού μίσους
-όλοι θέλουν αίμα και ήρωες/σύμβολα νέων αδιεξόδων...
...ένδοξό μου παρελθόν πού ν'α'βλεπες πως θα γινόμουν άλλος,αστείος κι ασήμαντος...

...Α!...
μην ξεχάσω να σας ανακοινώσω, αν χάσατε κι εσείς μια βαρυασήμαντη εξελιξάρα...
η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε πως αποκαθιστά τον σύντροφο Πουλαντζά...
κλαίω από συγκίνηση...
το ΚΚΕ κι επισήμως έφτασε στο χίλια ενιακόσια εξήντα...πού θα πάει...έρχεται χούντα,μεταπολίτευση,περεστρόικα,θα πέσει το τείχος...θ' αλλάξει και χιλιετία...υπομονή κι ο ήλιος θα γίνει κόκκινος...

Σιγά μη λυπηθώ που έχασε το όσκαρ κι ο Λάνθιμος...βλέπετε δεν ψηφίζαν οι μικροκλίκες και στην πλειοψηφία δεν έχει ακόμη υπάρξει κατηγορία βράβευσης "η Αναγούλα τής χρονιάς"
-γελάω βλέποντας και τη διαφήμιση...τον Κουλόδοντα θα μοιράσει την Κυριακή η εφημερίς του Θέμου...ωχού συμφορά και πολιτισμικό σοκ για αναγνώστες λίγη τσόντα/λίγη μπάλα/λίγο κουτσομπολιό/λίγος αέρας λάιφ στάιλ κι όξω απ' το περίπτερο...άντε να συνευρεθούν με τις καλλιτεχνίες των ΜεγαλοΚουλτουροΤίποτα!...

Τί έχουμε να περιμένουμε ως έθνος πια - μακάρι νά'ξερα...

...άλλος περιμένει την αναδιάρθρωση τού χρέους να σπεκουλάρει στην καταστροφή
...άλλος τον Λούκα να περηφανονικήσει με ζε'ι'μπεκιά τη Γιουροβύζιους
...άλλος να εκδικηθεί που στο κυνήγι της φοροδιαφυγής του αναγκάσθηκε να πληρώσει κι ελπίζει στην κατάρευση του βρωμοκράτους και στην ησυχία των ελβετοκαταθέσεών του
...άλλος ζαχαρώνει με μελούρες έρωτες χρεωστικών Ζέτας-Μιχάλη
....άλλος στρατεύεται στους χουλιγκάνους εμπόρους ποδοσφαιρικών συμμοριών
...άλλος δακρύζει στην εκμετάλλευση ανθρώπινων υπάρξεων αδυνατώντας να δει την εμφανή προπαγάνδα πίσω απ' τις φτηνοστομφώδεις ευαισθησίες δικαιωμάτων μεταναστών
....άλλος υποκλίνεται στα παπαράτσι είδωλα της κόκα σώου/ζώου μπιζ
...άλλος επανιδρύει το κόμμα των τεμπέληδων κι ανίκανων με τσιρίδες νεοπατριωτραμπούκων
...άλλος δηλώνει ημιυπαιθρίους αυθαίρετους λοφίσκους ονειρευόμενος καταπατημένες πράσινες κοιλάδες

- κι άλλος νιώθει άστεγος στα γκρεμισμένα χρόνια...

-ώς την τελική μας απόσυρση και την οριστική διαγραφή χρεών...προλαβαίνουμε να κάψουμε όποια στοκαρισμένη ελπίδα
-για ειρηνική συμβίωση και κοινωνική συνεννόηση...

...τί νόστιμο το τυράκι τής αμφισβήτησης...πόσο εύκολα πέφτουμε στη φάκα τής διάλυσης

...το κοινό μας αύριο σκασίλα μας μεγάλη,

η πάρτη μας,η δυστυχία των άλλων,αυτόνομοι στο χάος,όποιοι και όσο αντέξουμε...
σαραβαλάκια οι αξίες μας κι αγκομαχούν στην ανηφόρα καιρών συννεφιασμένων।

Πότε έφυγα,πότε γύρισα,πώς θα τα βγάλουμε πέρα...
δεν έχω ιδέα...η μόνη μου επαναλαμβανόμενη βεβαιότητα-
η πλήρης αβεβαιότητα.