Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

ΔΩΣΕ ΦΟΒΟ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΜΕ,ΣΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΜΗΝ ΒΓΟΥΜΕ

Νομίζω πάντα η Εξουσία πασχίζει να προλάβει τις εξεγέρσεις τού λαού της σπέρνοντας τον Φόβο
(ειδικά όταν δεν αποσυσπειρώνεται η οργή της κοινωνίας με τη Διχόνοια...)

Από το 2010 του Μνημονίου και της Κρίσης όλοι κάτι τρέμουμε...
//πως θα χαθούν τα κεκτημένα τού αιώνα...
//πως εξαερώνονται οικονομίες μιας ζωής...
//πως πεθαίνουν οι άρρωστοί μας...
//πως δεν θα πάρουμε σύνταξη ποτέ...
//πόσο σύντομα θα μείνουμε άνεργοι και πάμφτωχοι κι άστεγοι...
//πότε θα μάς κόψουν φως νερό τηλέφωνο...
//πώς μεγαλώνουν τα πρόστιμα όσο μικραίνει η δυνατότητά μας να τα πληρώνουμε...
//πώς σκαρφαλώνει δυσθεώρητη η φορολογία εισοδήματος ώς την αγχόνη...
//πότε θα βγούμε εκτός ευρώ,ηπείρου και σύμπαντος όλου...

...άσε αν βγεις έξω να φωνάξεις φοβάσαι πόσο βρωμόξυλο θα φας κι αν αντέξεις τόσα χημικά που θα σού σερβίρουν στη μούρη οι προστάτες σου πολίτη...

Κι αν εξαντληθεί ο τρόμος της καθημερινότητας και κατακαθήσει η απελπισία τού αόρατου μέλλοντος,ύστερα έρχονται και οι αιώνιοι φόβοι της εθνικής συνείδησης,τού κυνηγημένου ανάδελφου μύθου μας...

//σήμερα φοβάσαι πως οι χαντακωμένοι της Συρίας θα σ'αλοιώσουν τον παθιασμένο ελληνάρα μέσα σου,την ώρα που τζιχαντιστές μουσουλμάνοι θα ισοπεδώνουν την ορθόδοξή σου  μοναδικότητα,ενώ θα μαγαρίζονται στα νησιά τού Αιγαίου έθιμα και παραδόσεις κι η καθαρότητα τής φυλής μας και τ'αριστοκρατικά Διαβατά (κάτι σαν το πέραμα κι ο ασπρόπυργος της θεσσαλονίκης) οι Ξένοι θα τα μετατρέψουν σε χαβούζα ασελγώντας τον φανταστικό παραδείσιο παλατιανό τους διάκοσμο...

...και σίγουρα φοβάσαι πως η Τουρκιά είναι έτοιμη να σε κατακτήσει πάλι εισβάλλοντας στη θράκη και τής πατρίδος τη σημαία πού'χει χρώμα γαλανό θα την ποδοπατήσουν οι,κατ'Άνθιμο,πιθηκάνθρωποι γυφτοσκοπιανοί που χτίζουν τείχους κι αμολούν σκυλιά στων αλεξανδρινών απογόνων τις αυλές της μακεδονίας μας και να μην τολμήσουν οι τσίπροκαμένοι να γίνουν Ιωαννίδηδες προδότες στιγματισμένοι εθνικών συμφορών ,που είπε και ο μεγάλος στρατηλάτης γιώργος τράγκας σήμερον στον αντικειμενικό real...

Κατάμαυροι ως 'Ελληνες
-ιδρωμένοι και παραλυμένοι στον φασισμό της ημιμάθειας,πνιγμένοι των παθών μας,τσακισμένοι των αντοχών μας
-οι πανικόβλητοι αδαείς,εμείς οι περσόνες τουιτερφε'ι'σμπούκηδες τρεμάμενοι

Υπάρχουν κι οι εραστές του τηλεκοντρόλ κι όσοι φοβούνται μη δεν μπορούν συντόμως ν'απολαμβάνουν πρωινά με λιάγκα και σκορδά,απογέματα να κουβεντιάζουν μ'ελένη και τατιάνα και βράδυ ν'αποκοιμιούνται με την αννίτα πάνια,στα κανάλια της ελεύθερης κι αδούλωτης εξημέρωσης
-καθρέφτης σου είμαι αρναούτογλου και σού μοιάζω..

Φοβάμαι το χρέος,
φοβάσαι τον σόιμπλε,
φοβάται την πτώση της ντόιτσεμπανκ,
φοβόμαστε το μπέιλιν στις καταθέσεις,
φοβόσαστε το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων,
φοβούνται οι ζακυνθινοί μέχρι και τον κωνσταντίνο μπογδάνο πως θα μακελέψει τον αισθαντικό τους ποιητή διονύσιο σολωμό.

Φοβάται ο ψυχάρης τον νίκο παππά
-τού κρατικοποίησε και το τελευταίο του παιχνίδι,το μέγαρο μουσικής...
//κι ο μπάμπης παπαδημητρίου τον ευκλείδη τσακαλώτο,μην τού εθνικοποιήσει καμιά τράπεζα,εικόνα χρυσή πολύτιμη ξανθιά αγαπημένη παναγιά του.

Φέτος σαλτάρουμε από φόβο κι απλώς αν γριπωθούμε,διαβεβαιώνουν κι οι ράνιες θρασκιές κι οι άννες δρούζες για τον φονιά ιό τον ανεξέλεγκτο τού φταρνίσματος τιμωρού των αμαρτιών μας...
//αυτών που είχε ψυχανεμιστεί ως κατάρα και το τέλος μας ο άγιος Πα'ί'σιοοοοος(βοήθειά μας!)

-και με την ευκαιρία...
μετανοείτε,πλησιάζει η ώρα τής κρίσεως και τής συντελείας,αρνηθείτε να δεχτείτε να βγάλετε φωτογραφίες και να δώσετε βιομετρικά δεδομένα για τις νέες διαβολοταυτότητες με το μοχθηρό τσιπάκι τού σατανά που θα μάς μεταμορφώσει στην ασημαντότητα τού παγκοσμιοποιημένου τής αφάνειας...

Α!...
...ξανάρχισαν και τα x-files...κι έτσι έρχεται πάλι κι ο φόβος των εξωγήινων,όλο και κάτι τομαχτικό υπάρχει εκεί έξω,εκεί πάνω στη μόνη μας ώς τώρα γαλήνια ενατένιση των άστρων...

Πήραν και δυο κόκκινες κάρτες και πέναλντι εναντίον τους οι υπερήρωες θρυλέοντες και φοβάσαι πια πως διαλύεται μέχρι κι η τελευταία σταθερά τού συστήματος ,η σιγουριά μας πως όλα να πα να γαμηθούν,ο ολυμπιακός να κερδά...

Φοβάσαι και τί σόι τραγούδι θα είναι αυτό που θα διάλεξε ο τσακνής για τη γιουροβίζιον κι αν θα ξεφτιλιστούμε με το ποντιακό χιπ χπο χαρουμενοβαλκανικό ήχο που ελπίζουμε να γεννήσει 12άρια στη στοκχόλμη ο φιλοπροσφυγόπουλος στίχος που ανάθεμα αν καταλαβαίνουν οι, ώς προσφάτως τρεφόμενοι με βελανίδια την ώρα που εμείς διαβάζαμε πλάτωνα κι αριστοτέλη απ'το τάμπλετ τού αδώνηδος,λοιποί κουφοστενοκεφαλάκηδες δηθενευρωπαίοι σύμμαχοι...

Φοβάμαι κι αν θα προλάβει να πηδηχτεί απ'το παράθυρο τού x-factor κι ο γιώργος λεβέντης πριν κλείσει τον ΣΚΑΙ ο,πρωτοξάδελφος μετακλητός τού κιμγιουνγκβορεοκορέα,εσπρεσοφρέντος φλαμπουράρης...

Σοβαροί ή αστείοι τόσοι συσωρευμένοι Φόβοι
 και πρωτοφανέρωτα τα έντρομα απωθημένα μας
//ξεφτίζουν οι συλλογικότητες,μειονεκτούν οι αλληλοβοήθειες,απορρυθμίζονται οι συντροφικότητες,περιγελιούνται οι αλληλεγγύες,εξαφανίζονται οι ανεκτικότητες
//υπερεκχειλίζει η κακία,ανθεί η μοχθηρία κι η αποκρουστική μας όψη δηλητηριασμένη απ'τα πιο βορβορώδη μας ένστικτα.

Η αδρεναλίνη,
μάς φροντίζει η Εξουσία να μην διοχετεύεται δημιουργικά,να μην φιλοσοφεί,να μην ονειρεύεται,να μη σχεδιάζει δραπέτευση για τον θαυμαστό κόσμο μιας ακόμα Ουτοπίας
//για να μη σαρωθεί απ'το ανελέητο της δικής της αποκτήνωσης μάς ρίχνει αγρίμια στη λάσπη,την παγωνιά,στη μισσαλοδοξία και το ανικανοποίητο μειονεκτικό χάος ενός σπαραχτικά γενικευόμενου Φόβου -Τέρατος

...να μείνουμε χωμένοι βαθειά σκυμένοι στα παρελθόντα μας συντρίμια

...να μην τολμήσουμε να βρούμε κοινή κραυγή...
" φ τ ά ν ε ι  π ι α ! "
και να μη ξαναβρεθούμε στο κύμα ενός ολόφωτου καλοκαιριού που θα ταξιδεύει κατάστρωμα με τους κατατρεγμένους τού κόσμου αγκαλιά,να σκεφτόμαστε,να τραγουδάμε,να γλεντάμε και να πετάμε στις γραμμές των οριζόντων
//μια διαφορετική Ζωή,σ'ένα καινούργιο σύνολο,ο κόσμος που θα κάψει τούς παλιούς ηγέτες τής υπέργηρης μεσαιωνικά συντηρητικής και μουχλιασμένης κυρίαρχης τάξης...

...πώς τολμήσαμε κάποτε να πιστέψουμε βαθειά πως όλα γίνονται;
//έτσι ξανά και γιατί όχι και τί έχουμε να χάσουμε τα μπατιράκια τού προλεταριάτου,
στο πιο βαθύ μας σκοτάδι,πάλι ν'ανάψει μια σπίθα
// κι η επανάσταση να ξεκινήσει μέσα μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου