Επέρασε όμορφα και παλα'ι'κά άλλη μια Γενική Απεργία
-επιτελέσαμε το επαναστατικό μας καθήκον
-είχε μια ολόλαμπρη μέρα αυτή τη φορά (διότι την περσινή μέρα απεργίας έβρεχε καταρρακτωδώς κι ανεβλήθη η πορεία της ΓΣΕΕ,μην κρυολογήσουν οι Αγωνισταί και δεν έχουμε οι μπολσεβίκοι καθοδήγηση)
Είδαμε κι ακούσαμε τους Ηγέτες των κινημάτων γελαστούς,υπερήφανα βροντοφωνάζοντες,πανηγυρικά παιανίζοντες την εναντίωσή τους στα ιταμά μνημόνια
-όλων αυτών που δεν κατάφεραν ούτε καν χρονικά τις επιπτώσεις τους να απομακρύνουν,όλων των μέτρων που δεν μπόρεσαν καν να λειάνουν τις συμφορές τους-
'Ολοι τους,παταγωδώς Αποτυχημένοι
-αλλά εκεί παραμένουν,γίγαντες των μεγαφώνων,πρωτοπόροι της υψωμένης γροθιάς,καθρεφτίζεται το ανάστημά τους που νιώθουν γνήσιοι απόγονοι,τού λένιν,της ρόζας και τού τσε...ευτυχείς στη φαντασίωση μιας φενάκης...
..."όλοι στους δρόμους!με ισχυρή λα'ι'κή εντολή!για την ανατροπή!"...
Πόσοι ήταν άραγε εκεί σήμερα;...κοσμοσυρροή...είκοσι;τριάντα χιλιάδες;...να τούς κάνουμε πανελλαδικά εβδομήντα χιλιάδες;...λαρτζ,με ούλτρα διάθεση ούριου ανέμου στην πάλη τού λαού μας;...
...ε;...
...4.000.000 άνεργοι και μη έχοντες σταθερή εργασία...
-πού στο διάολο είναι όλοι αυτοί;
-τι θα εκφραστεί με σιωπή,γυρισμένη πλάτη κι απουσία;
-γιατί όλο λέμε πως ήρθε η ώρα να μετατραπεί η απελπισία σ'οργισμένη λαοθάλασσα και συμπόρευση με πάθος,στόχους,σχέδια κι όραμα αγώνων μαζικών...κι ύστερα ήρεμα λουφάζουμε και ξεπιανόμαστε με τσιπουράκια στις παραλίες διηγούμενοι νίκες ηρωικού παρελθόντος καρτερώντας ν'αλλάξουν και να ωριμάσουν οι συνθήκες...έξι,επτά γενιές τώρα;
Γιατί έχουν θράσος οι αρχηγοί των πλακάτ να κηρύσσουν ανένδοτους όταν μια κοινωνία χάσκει άφωνη και λεηλατημένη μακριά απ'την τσιμινιέρα αγκαλιάζοντας i-phone μ'απεριόριστα γίγα μπάιτ και λογαριασμό στα τουίτερ;
Γιατί οι ίδιοι που διαδήλωσαν το πρωί,τ'απόγεμα πλημμύρισαν τα Μώλ ψωνίζοντας δωράκια για τις γιορτές και η βασική τους σκέψη είναι χριστούγεννα μακριά,σε χιονισμένη βουνοκορφή;
...τί Γράμμος/Βίτσι τί Αράχωβα/Παρνασσός...
Γιατί οι μπαχαλάκηδες σιδέρωσαν πάλι κουκούλες στο αμέριμνο τρεχαλητό με τα σκουριασμένα ΜΑΤ ξωπίσω τους άνευρα να εκτελούν συνήθεις ασκήσεις υπνώσεως τώρα κι όποτε φαίνεται να κινδυνεύει το ιερόν μας τρίπτυχο,η πατρίς,η θρησκεία κι η οικογένεια συγγενών φασιστόμουτρων;
Γιατί δεν αυτοκτόνησε από τύψεις για τη στυγνή οικονομίστικη αποκτήνωσή του ο Βόλφανγκ Σόιμπλε τώρα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου τού υπενθύμιση αγέρωχα το κατοχικό δάνειο,τις αυτοκτονίες και τη σφιγμένη θηλειά των κοκκινοδανεισμένων;
Γιατί τα κωλοκάναλα κουρήδων,αλαφούζων,μπομπολαίων,μαρινάκηδων έχουν ακόμα πιο δυνατή φωνή απ'την δήθεν εμβληματική των κινημάτων και τής κοινωνίας ΕΡΤ;
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στα επίσημα χαλιά με την Αγκέλα και ξεκαρδίζεται νιώθοντας ήσυχος,χωρίς τύψεις που πίσω στην καταθλιπτική του χώρα συνεχίζεται το ψυχόδραμα των τεστ αντοχής εκλεκτών χαρτογιακάδων τής τρόικας μοίρας που ξερνάει μέτρα σύνθλιψης στον ταπεινωμένο Του λαό που δεν τον νιώθει που νιώθει χάλια;
Συντριβή και σκασμός
-αυτά έπρεπε να νιώθουν οι Αρχηγοί των Αγώνων,οι Κουτσούμπες,οι Λαφαζάνηδες,οι Ανταρσίες,οι ΓΣΕΕαΔΕΔήΔΕς...
...υπερφίαλλοι θεσιθήρες που απολαμβάνουν κάθε δυνατή επιχορήγηση,βουλευτική,κρατική,επιδοματική,συνδικαλιστική,κομματική
-ευδαιμονική η κληρονομιά της εξέγερσης,αποθέματα πληκτικής γραφειοκρατίλας,σφραγιδολάγνοι θεωρητικολόγοι,προσκολληόμενοι μικρόκοσμοι σε παντοτινή εξουσία,οδηγητές και πρωτοπόροι ξεπεσμένοι στις ευκολίες τους,απλοί τεχνικοί βοηθοί στο κοινωνικό όχημα τής Χύτρας
-η ακίνδυνη βαλβίδα που διώχνει την πίεση...
Χρειάστηκαν πέντε χρόνια μαζικής καταστροφής για ν'αποδειχθούν μαέστροι χωρίς ορχήστρα,φελλοί σ'αδειανό μπουκάλι θρυμματισμένων ονειρώξεων,ανεκδιήγητοι φανφαρόζοι παντογνώστες ξεπερασμένοι,ανίκανοι οραματιστές,τυπολάγνοι θεσμοφοριάζοντες αλαζόνες,ακκιζόμενοι μεσσίες αλαλλλάζοντος πλήθους
-αργόσχολοι κακομαθημένοι δημοσιο''υπαλληλίσκοι πενθήμεροι,αργόμισθοι
-κατάκοποι παραθεριστές ζωγράφοι που βαριούνται να γεμίσουν κουβάδες νερό όταν δίπλα τους η Ρώμη καίγεται...
Ορφανός ο κόσμος που τρομάζει στην αφασία τού πολιτικού του συστήματος
-τρύπιες σημαίες,ορθόδοξοι νεάτερνταλ,ψυχεδελικοί εγωπαθείς,αδιόρθωτα μικρόφωνα υπαλληλάκια αφεντάδων τού κλεμένου χρήματος,κραγμένες ψωνισμένες ασημαντότητες
Συνεχόμενοι πνιγμοί
-και η συντριβή τής ματαιότητας
-η βεβαιότητα πως δε βγαίνει πουθενά τόση πίεση,τέτοια φτώχεια,τόση ερημιά ιδεών,τέτοια παγίδα τέλματος
Για να έχουμε φτάσει στην εποχή που μπορεί ένας σκουπιδομπογδάνος ν'ασελγεί στο πτώμα τού Πολυτεχνείου και να αισθάνεται γίγαντας τής ελεύθερης ενημέρωσης που ξαναγράφει την Ιστορία όπως τη σερβίρουν οι αναθεωρητές της κοσμοπολίτικης εξαχρείωσης
Και πεσμένοι στο πάτωμα και ατιμασμένοι εμείς που δεν ουρλιάζουμε πια
(παρά μόνο όταν οτέ και κοσμοτέ γίνονται ένα)
Μην το πείτε σε κανένα
-ούτε αυτή τη φορά τόση κατάντια φέρνει επανάσταση σύντροφοι...
-επιτελέσαμε το επαναστατικό μας καθήκον
-είχε μια ολόλαμπρη μέρα αυτή τη φορά (διότι την περσινή μέρα απεργίας έβρεχε καταρρακτωδώς κι ανεβλήθη η πορεία της ΓΣΕΕ,μην κρυολογήσουν οι Αγωνισταί και δεν έχουμε οι μπολσεβίκοι καθοδήγηση)
Είδαμε κι ακούσαμε τους Ηγέτες των κινημάτων γελαστούς,υπερήφανα βροντοφωνάζοντες,πανηγυρικά παιανίζοντες την εναντίωσή τους στα ιταμά μνημόνια
-όλων αυτών που δεν κατάφεραν ούτε καν χρονικά τις επιπτώσεις τους να απομακρύνουν,όλων των μέτρων που δεν μπόρεσαν καν να λειάνουν τις συμφορές τους-
'Ολοι τους,παταγωδώς Αποτυχημένοι
-αλλά εκεί παραμένουν,γίγαντες των μεγαφώνων,πρωτοπόροι της υψωμένης γροθιάς,καθρεφτίζεται το ανάστημά τους που νιώθουν γνήσιοι απόγονοι,τού λένιν,της ρόζας και τού τσε...ευτυχείς στη φαντασίωση μιας φενάκης...
..."όλοι στους δρόμους!με ισχυρή λα'ι'κή εντολή!για την ανατροπή!"...
Πόσοι ήταν άραγε εκεί σήμερα;...κοσμοσυρροή...είκοσι;τριάντα χιλιάδες;...να τούς κάνουμε πανελλαδικά εβδομήντα χιλιάδες;...λαρτζ,με ούλτρα διάθεση ούριου ανέμου στην πάλη τού λαού μας;...
...ε;...
...4.000.000 άνεργοι και μη έχοντες σταθερή εργασία...
-πού στο διάολο είναι όλοι αυτοί;
-τι θα εκφραστεί με σιωπή,γυρισμένη πλάτη κι απουσία;
-γιατί όλο λέμε πως ήρθε η ώρα να μετατραπεί η απελπισία σ'οργισμένη λαοθάλασσα και συμπόρευση με πάθος,στόχους,σχέδια κι όραμα αγώνων μαζικών...κι ύστερα ήρεμα λουφάζουμε και ξεπιανόμαστε με τσιπουράκια στις παραλίες διηγούμενοι νίκες ηρωικού παρελθόντος καρτερώντας ν'αλλάξουν και να ωριμάσουν οι συνθήκες...έξι,επτά γενιές τώρα;
Γιατί έχουν θράσος οι αρχηγοί των πλακάτ να κηρύσσουν ανένδοτους όταν μια κοινωνία χάσκει άφωνη και λεηλατημένη μακριά απ'την τσιμινιέρα αγκαλιάζοντας i-phone μ'απεριόριστα γίγα μπάιτ και λογαριασμό στα τουίτερ;
Γιατί οι ίδιοι που διαδήλωσαν το πρωί,τ'απόγεμα πλημμύρισαν τα Μώλ ψωνίζοντας δωράκια για τις γιορτές και η βασική τους σκέψη είναι χριστούγεννα μακριά,σε χιονισμένη βουνοκορφή;
...τί Γράμμος/Βίτσι τί Αράχωβα/Παρνασσός...
Γιατί οι μπαχαλάκηδες σιδέρωσαν πάλι κουκούλες στο αμέριμνο τρεχαλητό με τα σκουριασμένα ΜΑΤ ξωπίσω τους άνευρα να εκτελούν συνήθεις ασκήσεις υπνώσεως τώρα κι όποτε φαίνεται να κινδυνεύει το ιερόν μας τρίπτυχο,η πατρίς,η θρησκεία κι η οικογένεια συγγενών φασιστόμουτρων;
Γιατί δεν αυτοκτόνησε από τύψεις για τη στυγνή οικονομίστικη αποκτήνωσή του ο Βόλφανγκ Σόιμπλε τώρα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου τού υπενθύμιση αγέρωχα το κατοχικό δάνειο,τις αυτοκτονίες και τη σφιγμένη θηλειά των κοκκινοδανεισμένων;
Γιατί τα κωλοκάναλα κουρήδων,αλαφούζων,μπομπολαίων,μαρινάκηδων έχουν ακόμα πιο δυνατή φωνή απ'την δήθεν εμβληματική των κινημάτων και τής κοινωνίας ΕΡΤ;
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στα επίσημα χαλιά με την Αγκέλα και ξεκαρδίζεται νιώθοντας ήσυχος,χωρίς τύψεις που πίσω στην καταθλιπτική του χώρα συνεχίζεται το ψυχόδραμα των τεστ αντοχής εκλεκτών χαρτογιακάδων τής τρόικας μοίρας που ξερνάει μέτρα σύνθλιψης στον ταπεινωμένο Του λαό που δεν τον νιώθει που νιώθει χάλια;
Συντριβή και σκασμός
-αυτά έπρεπε να νιώθουν οι Αρχηγοί των Αγώνων,οι Κουτσούμπες,οι Λαφαζάνηδες,οι Ανταρσίες,οι ΓΣΕΕαΔΕΔήΔΕς...
...υπερφίαλλοι θεσιθήρες που απολαμβάνουν κάθε δυνατή επιχορήγηση,βουλευτική,κρατική,επιδοματική,συνδικαλιστική,κομματική
-ευδαιμονική η κληρονομιά της εξέγερσης,αποθέματα πληκτικής γραφειοκρατίλας,σφραγιδολάγνοι θεωρητικολόγοι,προσκολληόμενοι μικρόκοσμοι σε παντοτινή εξουσία,οδηγητές και πρωτοπόροι ξεπεσμένοι στις ευκολίες τους,απλοί τεχνικοί βοηθοί στο κοινωνικό όχημα τής Χύτρας
-η ακίνδυνη βαλβίδα που διώχνει την πίεση...
Χρειάστηκαν πέντε χρόνια μαζικής καταστροφής για ν'αποδειχθούν μαέστροι χωρίς ορχήστρα,φελλοί σ'αδειανό μπουκάλι θρυμματισμένων ονειρώξεων,ανεκδιήγητοι φανφαρόζοι παντογνώστες ξεπερασμένοι,ανίκανοι οραματιστές,τυπολάγνοι θεσμοφοριάζοντες αλαζόνες,ακκιζόμενοι μεσσίες αλαλλλάζοντος πλήθους
-αργόσχολοι κακομαθημένοι δημοσιο''υπαλληλίσκοι πενθήμεροι,αργόμισθοι
-κατάκοποι παραθεριστές ζωγράφοι που βαριούνται να γεμίσουν κουβάδες νερό όταν δίπλα τους η Ρώμη καίγεται...
Ορφανός ο κόσμος που τρομάζει στην αφασία τού πολιτικού του συστήματος
-τρύπιες σημαίες,ορθόδοξοι νεάτερνταλ,ψυχεδελικοί εγωπαθείς,αδιόρθωτα μικρόφωνα υπαλληλάκια αφεντάδων τού κλεμένου χρήματος,κραγμένες ψωνισμένες ασημαντότητες
Συνεχόμενοι πνιγμοί
-και η συντριβή τής ματαιότητας
-η βεβαιότητα πως δε βγαίνει πουθενά τόση πίεση,τέτοια φτώχεια,τόση ερημιά ιδεών,τέτοια παγίδα τέλματος
Για να έχουμε φτάσει στην εποχή που μπορεί ένας σκουπιδομπογδάνος ν'ασελγεί στο πτώμα τού Πολυτεχνείου και να αισθάνεται γίγαντας τής ελεύθερης ενημέρωσης που ξαναγράφει την Ιστορία όπως τη σερβίρουν οι αναθεωρητές της κοσμοπολίτικης εξαχρείωσης
Και πεσμένοι στο πάτωμα και ατιμασμένοι εμείς που δεν ουρλιάζουμε πια
(παρά μόνο όταν οτέ και κοσμοτέ γίνονται ένα)
Μην το πείτε σε κανένα
-ούτε αυτή τη φορά τόση κατάντια φέρνει επανάσταση σύντροφοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου