ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΩ

Αλλά το μυαλό πάντα αλλού.

Αλλά γύρισες,δε γίνεται αλλιώς
-και πια νιώθεις τυχερός που μπόρεσες έστω δυο βδομάδες να φύγεις.

Κι ανοίγεις την πόρτα να ξανανοίξεις παράθυρα να μπει Σεπτέμβρης,αδειάζεις βαλίτσες να φύγει η θερινή σου η στολή στα πρώτα πλυντήρια.

Μηχανικές κινήσεις,αδειάζεις-
και μέσα σου παρακαλείς να έβρισκες στο μαγιό λίγη αμμουδιά ακόμα,να μυρίζουν τα φανελάκια θάλασσα κι αντιηλιακό οι βερμούδες.

Και κολλάς στο ψυγείο άλλο ένα μαγνητάκι απ'το φετινό Νησί των Θησαυρών σου,τα ηλιοβασιλέματα να θυμάσαι,τις αγκαλιές με τις ευχές στα πεφταστέρια,τα γέλια στις βουτιές στις ακρογιαλιές.

( Κι ας ξενερώνεις απ'τη χαλασμένη ζυγαριά που αποκαλύπτει πως οι παγωμένες μπίρες και τα λαδοτύρια γίναν πλάτος κι όχι ύψος πάλι...)

Πόσα φρένα ήθελες να πατήσεις όταν το γκάζι αντίκρυσε την πρώτη πινακίδα "Αθήνα",αφού δεν ήθελες να γυρίσεις,ειδικά τώρα καθόλου να ξαναντικρύσεις τη βρώμικη πόλη,τους σαλταρισμένους αφρισμένους γορίλες προστάτες της,την αποκρουστική σαλεμένη καθημερινότητα,ένα κούρεμα ακόμα,τη διάσωση των δεικτών οικονομίας στην ανθρωποθυσία σου,το χρηματοπιστωτικό κενό,το μετέωρο σχέδιο σωτηρίας,το email τής τρόικας στην αδούλωτη Φώφη τής Εθνικής Άμυνας,τους ληγμένους λογαριασμούς,τις τσιρίδες τού φανφαρώνου Άδωνη,τους απλήρωτους φόρους,τ'αραχνιασμένα λουκέτα στα μαγαζιά,την ερειπωμένη γερασμένη γειτονιά,την αγριεμένη απελπισία,την άξεστη φτώχεια,την αγενή συμπίεση των πάντα ξένων,την τυφλωμένη βιαιότητα,την αδιανόητη απόγνωση.

-εδώ,στην ακάνθινη σταυρωμένη μας Πρωτεύουσσα τού Τέλους,στον κατάμαυρο τόπο Δίχως Μέλλον.

Ήθελες να έχει πάντα καλοκαίρι.

Να τα σβήσεις όλα παιδιάστικα,σαντιγύ στο παγωτό,καραβάκι για βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά,χίλια φεγγάρια πανσέληνοι σ'ατέλειωτον Αύγουστο.
-χωρίς χρόνο/δυσκολίες/παλούκια/άγχη/κρίσεις πανικού/απαισιοδοξία.

΄Ηθελες τα ήσυχα μέρη,τις ήρεμες μέρες,τις δροσιές στα δέντρα στις εκδρομές,με τους ζεστούς ανθρώπους και την καρδιά ολάνθιστη,τ'απολαυστικά αλμυρά φιλιά.

Ήθελες να πιστέψεις πως τριγυρνάς φυσιολογικός στην κανονικότητα,με σταθερότητα κι επικοινωνία κι αξιοπρέπεια,στη ρυθμισμένη εναλλαγή ρυθμών που έφτιαξες τη ζωή σου,με το δούναι και το λαβείν,την προσπάθεια και την ανταμοιβή,τη δουλειά και μετά την ξεκούραση.

-ήθελες...

...Κι ήρθαν τυφώνες στους ανελέητους χειμώνες ακόμα αποκαλόκαιρο και  ξαναβλέπεις πώς φαίνονταν ναυαγισμένοι  οι δαρμένοι των καιρών και γέμισαν οι ακτές σωσσίβια χωρίς ψυχές,σιωπές χωρίς χαρές στις ομπρέλες,κατάρες και θυμός στα ταβερνάκια(χωρίς ούτε μια απόδειξη ως συνήθως),απογοήτευση και πικραμένα χαμόγελα στα κύματα
-αμέτρητα τα μέτρησες.

/Τί να βγάλεις απ'τη βαλίτσα μωρέ;/

Ψήφισαν οι Γερμανοί την Αγκέλα τους μοίρα να τελειώσει το παραμύθι μας;

Μέτρησε τ'αποθεματικά μας κρυμένα εισοδήματα ο Στουρνάρας ή θα μπει ως Ψυχώ με το ψαλίδι νύχτα να σκίσει τα στρώματα να τα βρει τ'αφορολόγητα τα πούπουλά μας στα κόκοματ;

Εκπίπτει το τεκμαρτό επίπεδο ελευθερίας στην αφθονία της ανέλεγκτης αναπνοής μας;

Επιβλήθηκε η αναδιαπραγματευτική υπευθυνότητα των σωτηριολάγνων εξουσιομανιακών βενιζελοσαμαράδων επί των ανάλγητων επαναστατικών μας διαθέσεων ώστε ν'αυτοπυρποληθούμε με το φθηνότερο πετρέλαιο θέρμανσης επί των  καταραμένων καναπέδων μας;

Επιτάχθηκαν επιτέλους οι δημοσιοκαθηγητάδες κερδοσκόποι της παπαγαλίας των αχρηστοκανακάρηδών μας που θέλουν κι αγιασμό τα κακομαθημένα χαμένα γενιάς κι επιβαλόμενης μετανάστευσης;

Ξανάνοιξε η Βουλή να συναγωνισθούν οι διακοπούντες ταξιδιάρηδες πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος και Κώστας,ποιος έκανε τις πιο πολλές βουτιές στα πιο χλιδάτα κέντρα αποτοξίνωσης και τα διλήμματά τους σοβαρά,αστακομακαρονάδα ή σπληνάντερο,όργια απάθειας από το αβάσταχτο των ευθυνών τους ναυάγιο;

Να υπερψηφίσουν οι καημένοι εθνοπατέρες της αγωνίας τους για το πώς περνά ο μέσος ψηφοαχθοφόρος τους,ένα ακόμα πιο τελευταίο,πακέτο αναδιαρθρώσεως τού ελειμματικού μας ανάξιου κι ημιθανούς αρρώστου Κράτους μας;

Θα προκληθεί εμετός ή διάρροια με τη γιγαντιαία κατσαριδομάχη του τσεκουράτου Βορίδη με τον ένοικο Δαφνίου μοντελΗλία τού χιτλερικού;

Θ'αυτοκτονήσει στο προαύλιο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή ο Φώτης Κουβέλης για να συγκινηθούμε που τον κορόιδεψαν οι παλιοδεξιοπασόκοι/
 (που εορτάζουν με Συμπόσιο την τρίτη τού σεπτέμβρη,τρομάρα τους, οι διεθνιστές Σημίτης και Παπανδρέου,τής αρπαχτής και της λαμογιάς τού καπράσινου ήλιου τής μίζας και της διαπλοκής,στον Κορυδαλό την τούρτα με τον Άκη τους αξίζαν)
 /και τού στερήσαν οριστικά κι αμετάκλητα το Τρίτο Πρόγραμμα;

Ευτυχώς Υψώθηκε Σημαία Εθνικής Υπερηφάνειας!...
-το Πρωτογενές Πλεόνασμα...
...των θλιβερών τεχνοκρατών
-ανθρωπάκια που απεχθανόμασταν και σιχαινόμασταν την καλοτα'ι'σμένη τους γραβατίλα και το ήξεραν και μάς περίμεναν στη γωνία να μάς τιμωρήσουν για την υπεραξία των αισθημάτων μας και μάς πατήσαν κάτω και μάς φτύσαν και μάς κατακλέβουν και μάς κυνηγούν λυσσασμένα και μάς δαχτυλοσκοπούν ως τεμπέληδες,ανίκανους,ανίδεους των μεγάλων τους στόχων και μάς απαγορεύουν τα όνειρα,μάς μαυρίζουν την καρδιά,χωρίς δικαιώματα και δουλειά χωρίς μισθό και ανεργία προοπτική και να λες Ευχαριστώ Ω Αφέντη!,δε θέλω σπίτι κι οικογένεια και γυναίκα να μη δω και τα παιδιά να με κοιτάζουν σε φωτογραφία στο κάδρο για το κυριακάτικο τραπέζι που έχω εργασίαν και χαρά κι Ανάπτυξη κι Επενδύσεις,ωδές,εμβατήρια,κλομπ και χημικά και απαγορεύονται οι αναχρονισμοί,οι απεργίες κι η ηρωική σκέψη για καλύτερη ζωή να μην ξανασυμβεί,να γίνει κακία και μίσος και ψήφος στα μαύρα σκυλιά και κοινωνικός αυτοματισμός και να καεί η κατσίκα τού διπλανού.

/Η βαλίτσα άδειασε και πάει στο πατάρι./

Σιγά μην έχουν ντροπή να δουν τη χυδαιότητά τους στον καθρέφτη της ανικανότητάς τους και φύγουν να εξαφανιστούν και να μάς ζητήσουν προσωπικά στον καθένα μας Συγγνώμη,σιγά μην ξαναθυμηθούν πως γεννήθηκαν κάποτε άνθρωποι, οι τελειωμένοι εφιάλτες των Μαξίμων,οι άρρωστοι βουλιμικοί τής εξουσίας,οι ανίκητοι της ανηθικότητας.

Πήραν θέση στα κανάλια κι οι κολούζοι τους,οι χορτασμένοι αρουραίοι πρετεντέρηδες,τής σαπισμένης παραεξουσίας ,να δώσουν γραμμή και προπαγάνδα καταστροφολογίας αν ξεφύγουμε σύριζα στα επιδοτούμενα νεοκονδυλιοφόρικα κι αιμοβόρικα εργοληπτικά τους σχέδια αφαίμαξης κάθε χυμού αναπνοής μας...

-λάβετε θέσεις,αρχίζουν το χλιμίντρισμα τα παχύδερμα.


Κι όσο πάει κι όπου βγούμε κι αν ξεφύγει απ'τη Συρία κανά ειρηνευτικό βλήμμα του Νομπελίστα Ομπάμα στρατηλάτη και σκάσει πάνω μας ...
...πιθανόν και να φορογδάρει ο Στουρνάρας ώς και την τελευταία μας κατοικία,χαράτσι αποχαιρετισμού αυτού του μάταιου κόσμου,για μας,τις παράπλευρες απώλειες τής ματαιοδοξίας τους.

Κουράγιο παιδιά!

Της Επιστροφής καημοί αβάσταχτοι
-κι ό,τι θυμάσαι,της απέραντης όμορφης θάλασσας ο ήχος μπορεί και να ξανάρθει,η μαγική εκείνη ώρα να ξαναγίνει Ταξίδι...