Οι εταίροι ως εταίρες ασελγούν στις πολύχρωμές τους μπάρες τής Εξουσίας.
Διάβασα,στο protagon δυστυχώς,ένα αδιανόητο άρθρο τού Τάκη Μίχα,όπου αναρωτιόταν,δήθεν δεικτικά και προβοκατόρικα..."αν λειτουργούσε ακόμα η Μακρόνησος κι ο Σαμαράς εξήγγειλε την κατάργησή της,προφανώς η Αριστερά θα διαδήλωνε για την ανεργία στους καημένους τούς δεσμοφύλακες".
Απίστευτος ο κυνισμός στην αισχρή βεβήλωση τής συλλογικής μας μνήμης
-με την ίδια ευκολία που ανασύρουμε τα ξερονήσια για πλακίτσες,ας θυμηθούμε πως και τα μέλη των ΕςΕς τού Χίτλερ είχαν οικογένειες κι ενώ το πρωί έγδερναν με βασανιστήρια και γέμιζαν φούρνους με πτώματα,το βράδυ αγκάλιαζαν σπίτι τους παιδάκια,φιλούσαν χαρούμενοι τη γυναίκα τους κι έπεφταν ήσυχοι γι ανέφελο ύπνο...
-ω! αναίσχυντοι!
Ούτως ή άλλως ,αυτές τις μαύρες μέρες που η οθόνη βουλιάζει και το Σύστημα Εξουσίας τρομοκρατεί τρομοκρατημένο που χαλάει η Μπίζνα του,έχουν βγει όλοι οι γκεμπελίσκοι της κυβερνοπαραπληροφόρησης να μάς υποδείξουν την "ορθολογική,συνετή και ψύχραιμη στάση" αλλόφρονες.
Και όσους αντιδρούν στις χουντίζουσες νοοτροπίες τους,μάς μέμφονται με σνομπισμό κι απαξίωση,ελαφρά ως "συναισθηματικούς" ,ή πρετεντερικά ως"υστερικούς κι αμόρφωτους"
-το τί έχουν γράψει στις εφημερίδες Βήμα και Καθημερινή και τι λεν στα μικρόφωνα Μέγκα και Σκάι είναι πρωτοφανή και λυσσαλέα κι ενδεικτικά των τριγμών τής βεβαιότητάς τους για το αβέβαιο συνεχιζόμενο τού πάρτυ τους.
Είναι τα σκυλιά μιας αδηφάγου εποχής,αλλά το γάβγισμά τους δεν αλώνει άλλο την ψυχή μας
-τώρα ξεπροβάλει καθαρό και στέραιο το ερώτημα..."ποια ζωή μάς ετοιμάζουν;"
Διέλυσαν τον κόσμο που ζούσαμε,οι ίδιοι που τον χόρτασαν μίζες,τζάμπα κλοπιμέικα δημοσίου,θεσούλες ανέλεγκτης κραιπάλης,συμβόλαια,επιχορηγήσεις,δωράκια,αναθέσεις των δικών τους παιδιών.
Για να κρατηθούν στη θεσούλα και τώρα που τούς παρακολουθούν τ'αφεντικά στις Βερολινοβρυξέλες,συνυπογράφουν την Ανάπτυξη των Ιερών Αριθμών,με διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος κι εξαφάνιση τής κοινωνική ςπρόνοιας,φάρμακα,περίθαλψη,παιδεία,πολιτισμός,πουθενά κεντρική πολιτική δημόσιας προστασίας υπέρ των αδυνάμων,ουδεμία πρόταση υποστήριξης σε κράτος πολέμιο τής βαρβαρότητας,που απ'τον Διαφωτισμό προτιμά τον Μεσαίωνα σε σύγχρονο υβριδικό μοντέλο αποικιοκρατικής Αμερικής και μετα κομμουνιστικής Κίνας
-όποιος πληρώνει επιζεί,όπου φτωχός μιαν ασήμαντη απώλεια κερδοφορίας...στον Καιάδα!
Όλα αυτά (δεν) ήταν απλώς η ΕΡΤ λοιπόν.
Για όλα αυτά (δεν) τολμούν Εκλογές όσοι αντιπαθούν το ανεξέλεγκτο των λαουτζίκων
-ξέρουν θα καταποντιστούν και προγραμάτισαν σε διπολική βερσιόν τώρα,Ιούλιο-Αύγουστο οργιώδη επέμβαση επιχειρήσεων-κάρβουνο,να διαλύσουν το ανάχωμα ισχυρών δημόσιων οργανισμών,έχοντας τελειώσει με τους ανίσχυρους ιδιωτικούς υπαλλήλους,που έχουμε ήδη συνθλιβεί στον πανικό αναδουλειάς,απόλυσης κι ανεργίας-
Έχουν,εμετικά,χωρίς τύψεις,ξεκινήσει μια γενικευμένη αποσάρθρωση,δομική,ριζική και στα όρια τής αλητείας.
Και τώρα που βλέπουν,τελειώνουν,γίνονται πιο ακραίοι,πιο μοχθηρά βιαστικοί και σαλεμένοι.
Στο ξεφωνητό των διαδικτυακών ελευθεριαζόντων που τούς ξεπερνούν και τούς γελοιοποιούν,αυτοί απευθύνονται στην πλειοψηφία των εσαεί απόντων,στη μάζα των αδιάφορων,των απομακρυσμένων απ'τις κατεστραμένες Αθηνοσαλονίκες περιφερειών,στην ανέμελη κι άδολη επαρχία,σ'όσουν ζουν (ακόμα!) ήσυχα κι ανθρώπινα,τούς ωθούν στην αποχή και την άρνηση,για να βρουν ψεύτικη συναίνεση στους κολαούζους τής ευθύνης,ακόμα και με την ακροφασίζουσα άλογη κι ενστικτώδη αντίδραση τού πλήθους ακκίζονται.
Στην άγνοια τού πώς θ'αλλάξει ριζικά το μέλλον, παρανομούν,χρησιμοποιούν ισχύ και διασυνδέσεις,διαδίδουν κάθε συκοφαντία,εφευρίσκουν ως και πραξικοπήματα ποιμαντικής αθλιότητας και νοοτροπίας χωροφύλακα επταετίας
-τα δίνουν όλα για να αναστρέψουν τη γενικευμένη πραγματική εικόνα Θλίψης ,σε Χαρά Αναδημιουργίας και τρεις μέρες τώρα παλεύουν να ενθουσιαστεί το σεληνιασμένο ψηφοφοράτο με...Ανασχηματισμό!
Το ΠΑΣΟΚ τού 43% με τον αξέχαστο Γιώργο τιμωρήθηκε με 12% στις εκλογές τού Ιουνίου,κατρακυλά στο 5% σ'όλες τις δημοσκοπήσεις κι οΣαμαράς αναγκάζεται να το επαναφέρει Συγκυβερνήτη και καθοδηγητή της εξημέρωσής μας
-ο νονός Ευάγγελος Βενιζέλος μπορεί ως,βουλιμικός κι αλαζόνας,να οργανώσει την τελευταία του Προσφορά στην Πατρίδα,είτε διαλύοντας μαζί του την δεξιοεξουσιομανία,είτε να συντριβεί μαζί με την αχαλίνωρη ακροδεξιά και ψυχοπαθολογική εγωπάθεια τού Αντόνιο σ'έναν εκλογικό συνασπισμό ενάντια στον Σύριζα εχθρό
-θα διασκεδάσουμε μ'απολαυστικές σοσιαλεθνικιστικές στιγμές ευφορίας,χέρι χέρι Mιχελάκης και Χρυσοχο'ί'δης,Άδωνης και Φώφη,όλο το κακό συναπάντημα των υποτακτικών φρουρών τής Αυτοκρατορίας των Δανειστών,μια τελική αποθέωση τού Θιάσου,φτήνεια και κατάπτωση,σύστημα εν παρακμή,οι απάνθρωποι διαχειριστές αριθμολάγνοι ενάντιά μας,ριχνόμαστε λίγο λίγο,λίγοι λίγοι,μεζέδες στα θηριώδη προγράμματα Σωτηρίας (τους).
Και στην ΕΡΤ;
Ο χρόνος κι εκεί κυλά εναντίον τους,πέφτει η έγνοια μας στις πίσω μας σελίδες.
Κυριακή βράδυ 23/6 φτάνουμε γύρω στις 9,η αγία Πανσέληνος κρύβεται πίσω απ'το κτήριο,ακόμα και το φεγγάρι αργεί να φωτίσει το μισοάδειο προαύλιο.
Η Αθήνα καίγεται,αλλά μόνο απ'τον καύσωνα,ο κόσμος έφυγε στις παραλίες,το άγ(ρ)ιό του πνεύμα δεν αντέχει φαίνεται κι άλλη συμπαράσταση.
Απ'τις πολλές χιλιάδες που δεν χωρούσες να περπατήσεις τις δυο-τρεις πρώτες βραδιές,τώρα αραία να φαινόμαστε καμιά πεντακοσαρέα,ακόμα και τα τραπεζάκια των δεν πληρωνίστας,μλκκε,εργατικής αλληλεγγύης,αντικαπιταλιστικού αγώνα έχουν σκέτα φυλλάδια κι απουσιάζουν όσοι θα τα μοίραζαν,περιθωριακά όλα.
Προσέχω τα πρόσωπα των εργαζομένων
-δεν τούς ξέρω,τούς αναγνωρίζω απ'την απελπισία,είναι σίγουρα κατάκοποι,νιώθουν ανίσχυροι,έχουν τα μέσα αλλά μείναν άφωνοι,επιμένουν,ισχυρίζονται τη νέα δύναμη με τα 5.000.000 κλικ στο ίντερνετ,αλλά ποιος θα πληρώνει τώρα,η ώρα περνά και τ'αποθέματα στερεύουν,το πείραμα αυτοδιαχείρησης και τις εκπομπές των εργαζομένων ούτε ως σκέψη δε θα το συζητήσουν ποτέ οι εξουσίες.
Στην εξέδρα οι μουσικές επιμένουν,στήνεται έξαφνα ένας Ικαριώτικος χορός κι η κάμερα ζουμάρει να ξαναβρεί χαμόγελο κι ελπίδα, η παράνομη αναμετάδοση των "πειρατών τής openert" νυχθημερόν,αλλά το βλέπεις στα βλέμματα σ'όσους κοιτούν απ'τα σκαλάκια και τα παράθυρα,όσους κάθονται στο γκαζόν και τις ομάδες περιφρούρησης στα φυλάκια τού ραδιομεγάρου,πως δεν έχει Άνοιξη μετά απ'αυτό το σκληρό Καλοκαίρι,πως οι μηχανισμοί τής Εξουσίας είναι πιο δυνατοί κι υποστήριξη δε βρίσκουν ούτε απ'τους "συναδέλφους δημοσιογράφους",κατατροπωμένοι κι εκείνοι απ'τ'αφεντικά επιχειρηματίες,ούτε συμπάθεια δεν τολμούν να εκφράσουν χωρίς άδεια των συνοδοιπόρων αλλαξοκωλίων στουρνάρηδων.
Φεύγουμε πριν τα μεσάνυχτα,(αφού Δευτέρα δουλεύουμε),απ'τηνΕΡΤ.
Θλιμένοι.
Τελευταία εικόνα,στα φώτα πηγαινοέρχεται η θεούσα Ελένη Λουκά.
-μια τραγική φιγούρα,ένας άρρωστος άνθρωπος,που τον ενέπαιξαν κι αποθέωσαν και χρησιμοποίησαν οι Έμποροι Θεάματος στην Ιδιωτική Τηλεχαύνωση,οι Θέμοι κι οι Ψινάκηδες κι οι εύπεπτοι δηθεναθώοι πρωινατζήδες
-αποτρελαμένη ψάχνει την προσοχή,ένα μικρόφωνο,μιαν αναπνοή στη νέα εποχή που δεν μπορεί να κατανοήσει
...αλίμονο στους αβοήθητους κι ανήμπορους και πώς θ'αντιδράσουν να γίνονται σκουπίδια...
Γινόμαστε όλο και πιο χάλια.
Μπερδεύονται οι φωνές συμπαράστασης στα μεγάφωνα,το μάταιο τού αγώνα κι η τιμή των όπλων.
Και πάμε γι άλλα...
...ξεφυλλίζουμε φυλλάδια διακοπών,τα πλοία,τα νησιά,οι αμμουδιές,οι πανσέληνοι έρωτες,θάλασσες κρασιά λωτοφάγα.
Φουντώσαμε,απογοητευτήκαμε,να προλάβουμε τώρα την ψευδαίσθηση πως εμείς ακόμα επιλέγουμε και διαλέγουμε ζωή.
Θα μείνει σημάδι μέσα μας απ'τις νύχτες στην κατάμαυρη οθόνη;
Θα τούς τιμωρήσει εκεί που τούς πονά;
...στη μόνη μας στιγμή συμμετοχής που μάς αφήνουν ακόμα,εκεί,στην κάλπη,να θυμόμαστε παρακαλώ πως τόση σκοτεινιά δεν αντέχεται και θέλουμε να ζήσουμε μαζί,ελεύθεροι,αξιοπρεπείς,αυτόνομοι,ν'απαλλαγούμε των καχεκτικών κι ατσαλάκωτων γραβατωμένων,των άψυχων εκτελεστών ονείρων.
Πώς;
Πότε;
Με ποιους;
Προλαβαίνουμε;
Αντέχουμε;
Και πώς βρίσκουμε θέση σε μια πλειοψηφία που πάντα μειοψηφούσαμε και την καταγγέλαμε;
Μακάρι νά'ξερα!
(εν κατακλείδι,η αγαπημένη μου Απόγνωση...)
Διάβασα,στο protagon δυστυχώς,ένα αδιανόητο άρθρο τού Τάκη Μίχα,όπου αναρωτιόταν,δήθεν δεικτικά και προβοκατόρικα..."αν λειτουργούσε ακόμα η Μακρόνησος κι ο Σαμαράς εξήγγειλε την κατάργησή της,προφανώς η Αριστερά θα διαδήλωνε για την ανεργία στους καημένους τούς δεσμοφύλακες".
Απίστευτος ο κυνισμός στην αισχρή βεβήλωση τής συλλογικής μας μνήμης
-με την ίδια ευκολία που ανασύρουμε τα ξερονήσια για πλακίτσες,ας θυμηθούμε πως και τα μέλη των ΕςΕς τού Χίτλερ είχαν οικογένειες κι ενώ το πρωί έγδερναν με βασανιστήρια και γέμιζαν φούρνους με πτώματα,το βράδυ αγκάλιαζαν σπίτι τους παιδάκια,φιλούσαν χαρούμενοι τη γυναίκα τους κι έπεφταν ήσυχοι γι ανέφελο ύπνο...
-ω! αναίσχυντοι!
Ούτως ή άλλως ,αυτές τις μαύρες μέρες που η οθόνη βουλιάζει και το Σύστημα Εξουσίας τρομοκρατεί τρομοκρατημένο που χαλάει η Μπίζνα του,έχουν βγει όλοι οι γκεμπελίσκοι της κυβερνοπαραπληροφόρησης να μάς υποδείξουν την "ορθολογική,συνετή και ψύχραιμη στάση" αλλόφρονες.
Και όσους αντιδρούν στις χουντίζουσες νοοτροπίες τους,μάς μέμφονται με σνομπισμό κι απαξίωση,ελαφρά ως "συναισθηματικούς" ,ή πρετεντερικά ως"υστερικούς κι αμόρφωτους"
-το τί έχουν γράψει στις εφημερίδες Βήμα και Καθημερινή και τι λεν στα μικρόφωνα Μέγκα και Σκάι είναι πρωτοφανή και λυσσαλέα κι ενδεικτικά των τριγμών τής βεβαιότητάς τους για το αβέβαιο συνεχιζόμενο τού πάρτυ τους.
Είναι τα σκυλιά μιας αδηφάγου εποχής,αλλά το γάβγισμά τους δεν αλώνει άλλο την ψυχή μας
-τώρα ξεπροβάλει καθαρό και στέραιο το ερώτημα..."ποια ζωή μάς ετοιμάζουν;"
Διέλυσαν τον κόσμο που ζούσαμε,οι ίδιοι που τον χόρτασαν μίζες,τζάμπα κλοπιμέικα δημοσίου,θεσούλες ανέλεγκτης κραιπάλης,συμβόλαια,επιχορηγήσεις,δωράκια,αναθέσεις των δικών τους παιδιών.
Για να κρατηθούν στη θεσούλα και τώρα που τούς παρακολουθούν τ'αφεντικά στις Βερολινοβρυξέλες,συνυπογράφουν την Ανάπτυξη των Ιερών Αριθμών,με διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος κι εξαφάνιση τής κοινωνική ςπρόνοιας,φάρμακα,περίθαλψη,παιδεία,πολιτισμός,πουθενά κεντρική πολιτική δημόσιας προστασίας υπέρ των αδυνάμων,ουδεμία πρόταση υποστήριξης σε κράτος πολέμιο τής βαρβαρότητας,που απ'τον Διαφωτισμό προτιμά τον Μεσαίωνα σε σύγχρονο υβριδικό μοντέλο αποικιοκρατικής Αμερικής και μετα κομμουνιστικής Κίνας
-όποιος πληρώνει επιζεί,όπου φτωχός μιαν ασήμαντη απώλεια κερδοφορίας...στον Καιάδα!
Όλα αυτά (δεν) ήταν απλώς η ΕΡΤ λοιπόν.
Για όλα αυτά (δεν) τολμούν Εκλογές όσοι αντιπαθούν το ανεξέλεγκτο των λαουτζίκων
-ξέρουν θα καταποντιστούν και προγραμάτισαν σε διπολική βερσιόν τώρα,Ιούλιο-Αύγουστο οργιώδη επέμβαση επιχειρήσεων-κάρβουνο,να διαλύσουν το ανάχωμα ισχυρών δημόσιων οργανισμών,έχοντας τελειώσει με τους ανίσχυρους ιδιωτικούς υπαλλήλους,που έχουμε ήδη συνθλιβεί στον πανικό αναδουλειάς,απόλυσης κι ανεργίας-
Έχουν,εμετικά,χωρίς τύψεις,ξεκινήσει μια γενικευμένη αποσάρθρωση,δομική,ριζική και στα όρια τής αλητείας.
Και τώρα που βλέπουν,τελειώνουν,γίνονται πιο ακραίοι,πιο μοχθηρά βιαστικοί και σαλεμένοι.
Στο ξεφωνητό των διαδικτυακών ελευθεριαζόντων που τούς ξεπερνούν και τούς γελοιοποιούν,αυτοί απευθύνονται στην πλειοψηφία των εσαεί απόντων,στη μάζα των αδιάφορων,των απομακρυσμένων απ'τις κατεστραμένες Αθηνοσαλονίκες περιφερειών,στην ανέμελη κι άδολη επαρχία,σ'όσουν ζουν (ακόμα!) ήσυχα κι ανθρώπινα,τούς ωθούν στην αποχή και την άρνηση,για να βρουν ψεύτικη συναίνεση στους κολαούζους τής ευθύνης,ακόμα και με την ακροφασίζουσα άλογη κι ενστικτώδη αντίδραση τού πλήθους ακκίζονται.
Στην άγνοια τού πώς θ'αλλάξει ριζικά το μέλλον, παρανομούν,χρησιμοποιούν ισχύ και διασυνδέσεις,διαδίδουν κάθε συκοφαντία,εφευρίσκουν ως και πραξικοπήματα ποιμαντικής αθλιότητας και νοοτροπίας χωροφύλακα επταετίας
-τα δίνουν όλα για να αναστρέψουν τη γενικευμένη πραγματική εικόνα Θλίψης ,σε Χαρά Αναδημιουργίας και τρεις μέρες τώρα παλεύουν να ενθουσιαστεί το σεληνιασμένο ψηφοφοράτο με...Ανασχηματισμό!
Το ΠΑΣΟΚ τού 43% με τον αξέχαστο Γιώργο τιμωρήθηκε με 12% στις εκλογές τού Ιουνίου,κατρακυλά στο 5% σ'όλες τις δημοσκοπήσεις κι οΣαμαράς αναγκάζεται να το επαναφέρει Συγκυβερνήτη και καθοδηγητή της εξημέρωσής μας
-ο νονός Ευάγγελος Βενιζέλος μπορεί ως,βουλιμικός κι αλαζόνας,να οργανώσει την τελευταία του Προσφορά στην Πατρίδα,είτε διαλύοντας μαζί του την δεξιοεξουσιομανία,είτε να συντριβεί μαζί με την αχαλίνωρη ακροδεξιά και ψυχοπαθολογική εγωπάθεια τού Αντόνιο σ'έναν εκλογικό συνασπισμό ενάντια στον Σύριζα εχθρό
-θα διασκεδάσουμε μ'απολαυστικές σοσιαλεθνικιστικές στιγμές ευφορίας,χέρι χέρι Mιχελάκης και Χρυσοχο'ί'δης,Άδωνης και Φώφη,όλο το κακό συναπάντημα των υποτακτικών φρουρών τής Αυτοκρατορίας των Δανειστών,μια τελική αποθέωση τού Θιάσου,φτήνεια και κατάπτωση,σύστημα εν παρακμή,οι απάνθρωποι διαχειριστές αριθμολάγνοι ενάντιά μας,ριχνόμαστε λίγο λίγο,λίγοι λίγοι,μεζέδες στα θηριώδη προγράμματα Σωτηρίας (τους).
Και στην ΕΡΤ;
Ο χρόνος κι εκεί κυλά εναντίον τους,πέφτει η έγνοια μας στις πίσω μας σελίδες.
Κυριακή βράδυ 23/6 φτάνουμε γύρω στις 9,η αγία Πανσέληνος κρύβεται πίσω απ'το κτήριο,ακόμα και το φεγγάρι αργεί να φωτίσει το μισοάδειο προαύλιο.
Η Αθήνα καίγεται,αλλά μόνο απ'τον καύσωνα,ο κόσμος έφυγε στις παραλίες,το άγ(ρ)ιό του πνεύμα δεν αντέχει φαίνεται κι άλλη συμπαράσταση.
Απ'τις πολλές χιλιάδες που δεν χωρούσες να περπατήσεις τις δυο-τρεις πρώτες βραδιές,τώρα αραία να φαινόμαστε καμιά πεντακοσαρέα,ακόμα και τα τραπεζάκια των δεν πληρωνίστας,μλκκε,εργατικής αλληλεγγύης,αντικαπιταλιστικού αγώνα έχουν σκέτα φυλλάδια κι απουσιάζουν όσοι θα τα μοίραζαν,περιθωριακά όλα.
Προσέχω τα πρόσωπα των εργαζομένων
-δεν τούς ξέρω,τούς αναγνωρίζω απ'την απελπισία,είναι σίγουρα κατάκοποι,νιώθουν ανίσχυροι,έχουν τα μέσα αλλά μείναν άφωνοι,επιμένουν,ισχυρίζονται τη νέα δύναμη με τα 5.000.000 κλικ στο ίντερνετ,αλλά ποιος θα πληρώνει τώρα,η ώρα περνά και τ'αποθέματα στερεύουν,το πείραμα αυτοδιαχείρησης και τις εκπομπές των εργαζομένων ούτε ως σκέψη δε θα το συζητήσουν ποτέ οι εξουσίες.
Στην εξέδρα οι μουσικές επιμένουν,στήνεται έξαφνα ένας Ικαριώτικος χορός κι η κάμερα ζουμάρει να ξαναβρεί χαμόγελο κι ελπίδα, η παράνομη αναμετάδοση των "πειρατών τής openert" νυχθημερόν,αλλά το βλέπεις στα βλέμματα σ'όσους κοιτούν απ'τα σκαλάκια και τα παράθυρα,όσους κάθονται στο γκαζόν και τις ομάδες περιφρούρησης στα φυλάκια τού ραδιομεγάρου,πως δεν έχει Άνοιξη μετά απ'αυτό το σκληρό Καλοκαίρι,πως οι μηχανισμοί τής Εξουσίας είναι πιο δυνατοί κι υποστήριξη δε βρίσκουν ούτε απ'τους "συναδέλφους δημοσιογράφους",κατατροπωμένοι κι εκείνοι απ'τ'αφεντικά επιχειρηματίες,ούτε συμπάθεια δεν τολμούν να εκφράσουν χωρίς άδεια των συνοδοιπόρων αλλαξοκωλίων στουρνάρηδων.
Φεύγουμε πριν τα μεσάνυχτα,(αφού Δευτέρα δουλεύουμε),απ'τηνΕΡΤ.
Θλιμένοι.
Τελευταία εικόνα,στα φώτα πηγαινοέρχεται η θεούσα Ελένη Λουκά.
-μια τραγική φιγούρα,ένας άρρωστος άνθρωπος,που τον ενέπαιξαν κι αποθέωσαν και χρησιμοποίησαν οι Έμποροι Θεάματος στην Ιδιωτική Τηλεχαύνωση,οι Θέμοι κι οι Ψινάκηδες κι οι εύπεπτοι δηθεναθώοι πρωινατζήδες
-αποτρελαμένη ψάχνει την προσοχή,ένα μικρόφωνο,μιαν αναπνοή στη νέα εποχή που δεν μπορεί να κατανοήσει
...αλίμονο στους αβοήθητους κι ανήμπορους και πώς θ'αντιδράσουν να γίνονται σκουπίδια...
Γινόμαστε όλο και πιο χάλια.
Μπερδεύονται οι φωνές συμπαράστασης στα μεγάφωνα,το μάταιο τού αγώνα κι η τιμή των όπλων.
Και πάμε γι άλλα...
...ξεφυλλίζουμε φυλλάδια διακοπών,τα πλοία,τα νησιά,οι αμμουδιές,οι πανσέληνοι έρωτες,θάλασσες κρασιά λωτοφάγα.
Φουντώσαμε,απογοητευτήκαμε,να προλάβουμε τώρα την ψευδαίσθηση πως εμείς ακόμα επιλέγουμε και διαλέγουμε ζωή.
Θα μείνει σημάδι μέσα μας απ'τις νύχτες στην κατάμαυρη οθόνη;
Θα τούς τιμωρήσει εκεί που τούς πονά;
...στη μόνη μας στιγμή συμμετοχής που μάς αφήνουν ακόμα,εκεί,στην κάλπη,να θυμόμαστε παρακαλώ πως τόση σκοτεινιά δεν αντέχεται και θέλουμε να ζήσουμε μαζί,ελεύθεροι,αξιοπρεπείς,αυτόνομοι,ν'απαλλαγούμε των καχεκτικών κι ατσαλάκωτων γραβατωμένων,των άψυχων εκτελεστών ονείρων.
Πώς;
Πότε;
Με ποιους;
Προλαβαίνουμε;
Αντέχουμε;
Και πώς βρίσκουμε θέση σε μια πλειοψηφία που πάντα μειοψηφούσαμε και την καταγγέλαμε;
Μακάρι νά'ξερα!
(εν κατακλείδι,η αγαπημένη μου Απόγνωση...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου