Είναι εξωφρενικά αστείο να γκρινιάζουν σαν τα κοκόρια κι επιδεικτικά κατινίστικα να μαλώνουν οι κυβερνητικοί "εταίροι" για το ποιος "διπαραγματεύεται" καλύτερα απ'τον άλλο,να αλληλοκαρφώνονται για μυστικές διαβουλεύσεις,αδυναμίες,παρατυπίες,υποκλίσεις στους τρο'ι'κανούς,αμφισημία λόγων προεκλογικών κι έργων μετεκλογικών,για Αξιοσυνόμετρο που θα μετρά τον καταλληλότερο των συζητήσεων,ένα ξεπουπούλιασμα πολιτικάντικων κύκλων,"συνεργατών" φωστήρων με μοναδικό έργο αλληλοδιαρροών,εξυπνακίστικων εντυπωσιοφανών μεγαφώνων
- η κοινωνία αποσβολωμένη καίγεται κι οι άνθρωποι που δήθεν επιλέχθηκαν να εργαστούν αρμονικά,να ιδρώνουν νυχθημερόν να μάς οδηγήσουν στο καλύτερο αύριο παίζουν σα παιδάκια στην εφηβεία για το ποιος την έχει μεγαλύτερη ! (την ευθύνη χρεωκοπίας)...
-ο άθλιος Βενιζέλος,ο ανίδεος Σαμαράς,ο ρακοσυλλέκτης ευαισθησίας Κουβέλης κι οι μετριοανίκανοι συνεργάτες τους,οι θεσιθήρες υπουργάρες,οι αργυρώνητοι μεγαλοστελεχάρες συμβουλάτορες,ανέτοιμοι,μοιραίοι ιστορικών χαμένων ευκαιριών και διαπραγματευόμενοι στον καθρέφτη τής αυταρέσκειάς τους!
Κι όλοι με "ματωμένη καρδιά" για τους καημούς τού κόσμου,ένα ανέκδοτο συμπαράστασης διά αλληλογραφίας,περιχαρακωμένοι στον πλούτο τους,στον μαγικό κόσμο των άνετων προαστείων,των μεγάρων τής ευκολίας,τής χλιδής,τής θεωρητικής συμπαράστασης με τούς κατατρεγμένους υπηκόους/ιθαγενείς τους,αστείοι μεγαλάσχημοι Ανακτορικοί Αριστοκράτες τού Βουλευταρίου/Δελφιναρίου τους...
-μέχρι και η Μέρκελ έχει ενστερνιστεί το λυπημένο βλέμμα και τη "συμπάθεια" στους αδυνάμους...-
...μα,αν ματώνετε ρε παιδιά για τα μέτρα που ετοιμάζεστε να πάρετε,μην τα παίρνετε να μη μάς σώσετε μπας και τελικά σωθούμε
-και μην σάς βλέπουμε κλαμένους κροκόδειλους ,τόση αγωνία για την κατάντια μας που οι ίδιοι οργανώσατε,παγκοσμίως,τα σα'ί'νια όλων των γραφειοκρατών κι οι φαντασμένοι τραπεζιτοχρηματιστές όλοι,πώς νιώθετε καλύτερα τώρα που μάς καταλαβαίνετε δεν καταλαβαίνω!
Εξαπάτηση,απόλυτη αδυναμία προνοιακής πολιτικής,Καιάδας δικαιωμάτων στην εργασία,αξιοπρέπειας στη διαβίωση,χείμαρος φοροκαταιγιστικών αθλιοτήτων,χωρίς αφορολόγητο,χωρίς προστασία καμιά,στον αέρα οι πάντες γιατί έχουμε μια Διοίκηση ανίκανων να βρούμε όσους κλέβουν γελοιοποιώντας τους κρατικούς μηχανισμούς εποπτείας κι ελέγχων για την ισότητα των πολιτών,την αξιοκρατία,την εύρυθμη λειτουργία παντού,με κατανομή των υποχρεώσεων βάσει πραγματικών συνεισφορών στους φόρους που χρειάζονται για να υπάρχει Κράτος,ζώντας τρία χρόνια τώρα την πλήρη στάση πληρωμών τού Δημοσίου που στεγνώνει κάθε συναλλαγή ή ασχολία μαζί του,χωρίς βοήθεια για τους έχοντες ανάγκη,ασφαλισμένοι στον αέρα,χαμένοι σε μάταιες εισφορές μιας ζωής πεταμένες στον κουβά των λαμόγιων,απόλυτα ανακόλουθοι κανόνες ανατρέπουν δεκαετίες προγραμματισμών
- η Κατάθλιψη δίπλα στην Οργή,ένα κοκτέιλ θλίψης και αγανάκτησης έτοιμο να γίνει ο σεισμός τής διάλυσής μας.
Δεν ξέρουν να κυβερνήσουν στα δύσκολα,τριγύρω τους όλοι οι επαγγελματίες,οι σύλλογοι εργαζομένων,οι φορείς,οι θεσμοί,οι οργανωμένοι χτυπημένοι της ολισθηρής αναδιανομής εισοδημάτων δικαίως στα κεραμίδια και εκείνοι πετούν παντεσπάνι να χορτάσει το λιμασμένο πλήθος,οι εντυπωσιασμοί των τυφλών που βλέπουν,των πλουσίων δανεισμένων με τα πτωχά εκκαθαριστικά,των παρανόμων δωροδοκούντων και των ασμένως δωροδοκημένων που συμπλήρωναν τον πενιχρό ή εκλεκτό μισθό τους,ένας κακός χαμός αλληλοσυγκρουόμενων ομάδων που οδηγούν την Κοινωνία σε πλήρη σύγχιση,μαρασμό αλληλεγγύης και διχόνοια εμπλοκής στη συμμετοχή στη διαφθορά,το αληθινό μας είδωλο,που μαθητεύσαμε ανίδεοι σ' εθνική σικέ ευζωία μ' ενέχυρο το ίδιο μας το μέλλον...
Κι οι απεργίες εδώ,η κλειστή Αθήνα,το κέντρο των εξελίξεων,το χαράκωμα της επίδειξης αντίδρασης,τα "επώδυνα" μέτρα είναι πια αγχόνη στο λαιμό μας
-κι η αδυναμία συνεννόησης,η απρέπεια παράδοσης μέχρι και των αναπήρων στις περικοπές που γίνηκαν αληθινό αίμα,εξαθλίωση,ανέχεια...
-μαύρο σύννεφο η ελεγχόμενη των συμμάχων φαντασιακή μας Διεθνής τής Σωτηρίας,αγνοώντας πώς γίνονται ανθηροί οι καταρρακωμένοι μας αριθμοί στη μυρωδιά σαπισμένων ζωών,της πλειοψηφίας των νεόπτωχων προδομένων πολιτών που δεν πιστεύουν πια κανένα,παραδέρνονται ακραίων θεατρίνων,στο μίσος των βλαμένων,στη φασίζουσα τρέλα των χωρίς αξία εκτονώσεων,χωρίς σχέδιο και συμμετοχική δημιουργική κρίση αναγκαίων αλλαγών,χωρίς εκπροσώπηση αξιοθρήνητων σπεκουλαδόρων δήθεν ανατροπής,συλλογική αυτοκτονία,όχλος κανονικός και καρναβάλια οι κραυγάζοντες κήνσορες των μαγικών λύσεων επιστροφής στον χαμένο Παράδεισο...
Ένα κοχλασμένο φθινόπωρο κι ο ανελέητος χειμώνας τής απαθούς πολιτικάντικης στοχοπροσήλωσης στα "τελευταία μέτρα"
- την ευτυχία τής συγκατάνευσης των Ευρωπαίων φίλων μας ως μοίρα συφοριασμένη καθημερινότητα,μιαΤαφόπλακα στη χαμένη μας ζωή
-ή δεν καταλαβαίνουν πως στεγνώσαμε , ή καταλαβαίνουν κι οργανώνουν το Βατερλώ τους με τυράκι επιβίωσής τους εμάς στη φάκα και πως θα τούς πούμε κι ευχαριστώ απαιτούν αλαζονικά που κλέψαν το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας,ρημάξαν στην ανασφάλεια,το άγχος τής ανεργίας,την παράλογη τιμωρία των γερόντων,την καταναγκαστική επιστροφή στ'αδειανά μπατζάκια των μαυρόασπρων φιλμ μιάς ακόμα καταστροφής,κάθε μέρα πικρό φαρμάκι τη ζωή μας.
Όσοι προλαβαίνουν και μπορούν φεύγουν -πίσω στα χωριά τους οι έχοντες τρόπο και δουλειά να επιβιώσουν κι έξω απ'τα σύνορα τα έξυπνα παιδιά μας,οι έχοντες τη Γνώση,τη μάθηση,την ευχέρεια να παλέψουν
-εμείς οι χαμένοι,οι πολλοί πεταμένοι και στυμένοι ανάξιων μετριοτήτων,των εξουσιαστών μας στην παράλυτη Δημοκρατία
-χωρίς ελπίδα,χωρίς εκπροσώπηση,χωρίς πυξίδα,ζαλισμένοι,έρημοι και μόνοι να τρώμε τις σάρκες μας.
- η κοινωνία αποσβολωμένη καίγεται κι οι άνθρωποι που δήθεν επιλέχθηκαν να εργαστούν αρμονικά,να ιδρώνουν νυχθημερόν να μάς οδηγήσουν στο καλύτερο αύριο παίζουν σα παιδάκια στην εφηβεία για το ποιος την έχει μεγαλύτερη ! (την ευθύνη χρεωκοπίας)...
-ο άθλιος Βενιζέλος,ο ανίδεος Σαμαράς,ο ρακοσυλλέκτης ευαισθησίας Κουβέλης κι οι μετριοανίκανοι συνεργάτες τους,οι θεσιθήρες υπουργάρες,οι αργυρώνητοι μεγαλοστελεχάρες συμβουλάτορες,ανέτοιμοι,μοιραίοι ιστορικών χαμένων ευκαιριών και διαπραγματευόμενοι στον καθρέφτη τής αυταρέσκειάς τους!
Κι όλοι με "ματωμένη καρδιά" για τους καημούς τού κόσμου,ένα ανέκδοτο συμπαράστασης διά αλληλογραφίας,περιχαρακωμένοι στον πλούτο τους,στον μαγικό κόσμο των άνετων προαστείων,των μεγάρων τής ευκολίας,τής χλιδής,τής θεωρητικής συμπαράστασης με τούς κατατρεγμένους υπηκόους/ιθαγενείς τους,αστείοι μεγαλάσχημοι Ανακτορικοί Αριστοκράτες τού Βουλευταρίου/Δελφιναρίου τους...
-μέχρι και η Μέρκελ έχει ενστερνιστεί το λυπημένο βλέμμα και τη "συμπάθεια" στους αδυνάμους...-
...μα,αν ματώνετε ρε παιδιά για τα μέτρα που ετοιμάζεστε να πάρετε,μην τα παίρνετε να μη μάς σώσετε μπας και τελικά σωθούμε
-και μην σάς βλέπουμε κλαμένους κροκόδειλους ,τόση αγωνία για την κατάντια μας που οι ίδιοι οργανώσατε,παγκοσμίως,τα σα'ί'νια όλων των γραφειοκρατών κι οι φαντασμένοι τραπεζιτοχρηματιστές όλοι,πώς νιώθετε καλύτερα τώρα που μάς καταλαβαίνετε δεν καταλαβαίνω!
Εξαπάτηση,απόλυτη αδυναμία προνοιακής πολιτικής,Καιάδας δικαιωμάτων στην εργασία,αξιοπρέπειας στη διαβίωση,χείμαρος φοροκαταιγιστικών αθλιοτήτων,χωρίς αφορολόγητο,χωρίς προστασία καμιά,στον αέρα οι πάντες γιατί έχουμε μια Διοίκηση ανίκανων να βρούμε όσους κλέβουν γελοιοποιώντας τους κρατικούς μηχανισμούς εποπτείας κι ελέγχων για την ισότητα των πολιτών,την αξιοκρατία,την εύρυθμη λειτουργία παντού,με κατανομή των υποχρεώσεων βάσει πραγματικών συνεισφορών στους φόρους που χρειάζονται για να υπάρχει Κράτος,ζώντας τρία χρόνια τώρα την πλήρη στάση πληρωμών τού Δημοσίου που στεγνώνει κάθε συναλλαγή ή ασχολία μαζί του,χωρίς βοήθεια για τους έχοντες ανάγκη,ασφαλισμένοι στον αέρα,χαμένοι σε μάταιες εισφορές μιας ζωής πεταμένες στον κουβά των λαμόγιων,απόλυτα ανακόλουθοι κανόνες ανατρέπουν δεκαετίες προγραμματισμών
- η Κατάθλιψη δίπλα στην Οργή,ένα κοκτέιλ θλίψης και αγανάκτησης έτοιμο να γίνει ο σεισμός τής διάλυσής μας.
Δεν ξέρουν να κυβερνήσουν στα δύσκολα,τριγύρω τους όλοι οι επαγγελματίες,οι σύλλογοι εργαζομένων,οι φορείς,οι θεσμοί,οι οργανωμένοι χτυπημένοι της ολισθηρής αναδιανομής εισοδημάτων δικαίως στα κεραμίδια και εκείνοι πετούν παντεσπάνι να χορτάσει το λιμασμένο πλήθος,οι εντυπωσιασμοί των τυφλών που βλέπουν,των πλουσίων δανεισμένων με τα πτωχά εκκαθαριστικά,των παρανόμων δωροδοκούντων και των ασμένως δωροδοκημένων που συμπλήρωναν τον πενιχρό ή εκλεκτό μισθό τους,ένας κακός χαμός αλληλοσυγκρουόμενων ομάδων που οδηγούν την Κοινωνία σε πλήρη σύγχιση,μαρασμό αλληλεγγύης και διχόνοια εμπλοκής στη συμμετοχή στη διαφθορά,το αληθινό μας είδωλο,που μαθητεύσαμε ανίδεοι σ' εθνική σικέ ευζωία μ' ενέχυρο το ίδιο μας το μέλλον...
Κι οι απεργίες εδώ,η κλειστή Αθήνα,το κέντρο των εξελίξεων,το χαράκωμα της επίδειξης αντίδρασης,τα "επώδυνα" μέτρα είναι πια αγχόνη στο λαιμό μας
-κι η αδυναμία συνεννόησης,η απρέπεια παράδοσης μέχρι και των αναπήρων στις περικοπές που γίνηκαν αληθινό αίμα,εξαθλίωση,ανέχεια...
-μαύρο σύννεφο η ελεγχόμενη των συμμάχων φαντασιακή μας Διεθνής τής Σωτηρίας,αγνοώντας πώς γίνονται ανθηροί οι καταρρακωμένοι μας αριθμοί στη μυρωδιά σαπισμένων ζωών,της πλειοψηφίας των νεόπτωχων προδομένων πολιτών που δεν πιστεύουν πια κανένα,παραδέρνονται ακραίων θεατρίνων,στο μίσος των βλαμένων,στη φασίζουσα τρέλα των χωρίς αξία εκτονώσεων,χωρίς σχέδιο και συμμετοχική δημιουργική κρίση αναγκαίων αλλαγών,χωρίς εκπροσώπηση αξιοθρήνητων σπεκουλαδόρων δήθεν ανατροπής,συλλογική αυτοκτονία,όχλος κανονικός και καρναβάλια οι κραυγάζοντες κήνσορες των μαγικών λύσεων επιστροφής στον χαμένο Παράδεισο...
Ένα κοχλασμένο φθινόπωρο κι ο ανελέητος χειμώνας τής απαθούς πολιτικάντικης στοχοπροσήλωσης στα "τελευταία μέτρα"
- την ευτυχία τής συγκατάνευσης των Ευρωπαίων φίλων μας ως μοίρα συφοριασμένη καθημερινότητα,μιαΤαφόπλακα στη χαμένη μας ζωή
-ή δεν καταλαβαίνουν πως στεγνώσαμε , ή καταλαβαίνουν κι οργανώνουν το Βατερλώ τους με τυράκι επιβίωσής τους εμάς στη φάκα και πως θα τούς πούμε κι ευχαριστώ απαιτούν αλαζονικά που κλέψαν το χαμόγελο και την αισιοδοξία μας,ρημάξαν στην ανασφάλεια,το άγχος τής ανεργίας,την παράλογη τιμωρία των γερόντων,την καταναγκαστική επιστροφή στ'αδειανά μπατζάκια των μαυρόασπρων φιλμ μιάς ακόμα καταστροφής,κάθε μέρα πικρό φαρμάκι τη ζωή μας.
Όσοι προλαβαίνουν και μπορούν φεύγουν -πίσω στα χωριά τους οι έχοντες τρόπο και δουλειά να επιβιώσουν κι έξω απ'τα σύνορα τα έξυπνα παιδιά μας,οι έχοντες τη Γνώση,τη μάθηση,την ευχέρεια να παλέψουν
-εμείς οι χαμένοι,οι πολλοί πεταμένοι και στυμένοι ανάξιων μετριοτήτων,των εξουσιαστών μας στην παράλυτη Δημοκρατία
-χωρίς ελπίδα,χωρίς εκπροσώπηση,χωρίς πυξίδα,ζαλισμένοι,έρημοι και μόνοι να τρώμε τις σάρκες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου