Μεγαλώνεις,όταν έρχονται γιορτές κι οι απόντες είναι πιο έντονα παρόντες κι η λίστα τους μεγαλώνει σ'αριθμό και γίνεται λυγμός την Ανάσταση-
δεν θα τούς ξαναδείς,δε θα ξανακούσεις τις φωνές τους,δε θα κρατηθείς στο γέλιο τους,δε θα νιώσεις ποτέ ασφάλεια κοιτάζοντάς τους δίπλα σου
-έφυγαν,η σκέψη τους πέταξε,κρύβεις βαθειά μέσα σου τόση λύπη,επιτάφιος θρήνος για τους δικούς σου ανθρώπους...
Το Πάσχα είναι η παιδική ηλικία κι εκτείνεται ώς την πρώτη άδεια καρέκλα στο τραπέζι τής Λαμπρής,τώρα συγκρατείς το δάκρυ λες και μαζεύεις βιαστικά σκουπιδάκια κάτω απ'το χαλί,γέμισε φωνές η αυλή,μικροί κια μεγάλοι εν δράσει,κάρβουνα,σούβλα,η αναμονή τής ξεροψημένης τραγανής καθαρής χοληστερίνης,μεζέδες,ευχές,κρασί,μουσικές,όλα πάλι φωτεινά,παλεύεις με την απελπισία των καιρών και τη μελαγχολία τής μνήμης
-θα κερδίσεις,θέλεις τη ζωή δυνατά,όρθιος με φίλους,αγαπημένους,το νοιάξιμο των δικών σου ελπίδων
-αυτή είναι η γιορτή,το στοίχημα να προχωράς,σχεδόν ένα θαύμα.
Ένα ταξίδι τον Απρίλη,αι γενεαί πάσαι στη μεγάλη φυγή,στην επιστροφή στον γενέθλιο τόπο,εικόνες και τηλέφωνα και μυνήματα κι αποστάσεις,τώρα κοντά ξανά,όλα να χωρέσουν μια στιγμή στο δεύτε λάβετε φως να ξαναγίνονταν όλα όπως χθες
-το πλοίο φεύγει,το αεροπλάνο πέταξε,πατάς γκάζι,πίσω απ'τα γλαρόπουλα,πάνω απ'τα σύννεφα,πέρα απ' τον ορίζοντα...κάθε μέσον μακριά,πίσω στο σπίτι,στης καρδιάς τα βάθη!
Πρόσωπα,ιστορίες,γεγονότα,μυρωδιές,αγγίγματα,κόκκινα αυγά,τσουρέκια,μαγειρίτσα,ποιος θ'ανάψει τη φωτιά,τί ώρα ξυπνάμε,ποιος ξέρει να γυρίζει τη σούβλα,θέλει γρήγορα στην αρχή να μην κάψει χωρίς βράσιμο τ'αρνί,να φτιάξουμε τέντα μη χαλάσει ο καιρός,τραπεζομάντηλο,μαχαιροπήρουνα τι τα θες,τυράκι,ελιές,σαλάτα,μεζεκλίκια για τους ψήστες,παγώνεις μπίρες,δυνάμωσε ήχο,κλαρίνο,φουστανέλα,χόρεψε αγάπη μου,μην τσιμπάς,είναι άψητο,φέτα,ελιά,ντομάτα,τσιπουράκι προτιμάς,ώρα να χαμηλώσει η σούβλα πήρε χρώμα,άλειψε λαδολέμονο,βγάλε τις πατάτες απ'τη θράκα,διάλεξε το αύθραστο αυγό,πέτσες έτοιμες για επίθεση,φέρτε λεκάνες,κόψτε σπάγγους,ωραία ψήθηκε,λύσσα τό'κανες.
Αιώνια η λιακάδα στην καρδιά - αυτό έμαθες ως Ελλήνων Πάσχα
-τι καταλαβαίνουν όσοι κοιμούνται ώς το μεσημέρι,είχα φίλους που δεν ψάξαν παρέα να χωθούν στο πανηγύρι,τούς βαρέθηκα που δεν έμαθαν να μοιράζονται χαρά,στο γλέντι ν'ανοίξουν τη μοναξιά,στο μοίρασμα να σωθούν,φωτογραφίες για νέες αντοχές,ματαιότητα αλλά αξίζει,για το γαμώτο πως δεν τέλειωσαν όλα,στο μοίρασμα των ευχών θα έχει και για σένα,διώξε τη λύπη παλικάρι,γέλα κοριτσάκι
-στιγμές ευτυχίας στο βιβλίο τού μυαλού,κοίταξε,καθαρός ουρανός,θυμήσου καινούργιες μελωδίες,σφίξε τα μελλούμενα σχέδια να γίνουν καλοκαίρια και κερδισμένα χρόνια.
Αέρας
-αυτό είναι το χαρακτηριστικό τής γιορτής,δεν είναι τα παγωμένα Χριστούγεννα,δεν είναι το αποπνιχτικό τού Αυγούστου,είναι το αγέρι να φυσήξει μέσα σου,να φύγει η κλεισούρα,η μούχλα κι η πανωλεθρία να καεί στο φως,να τσούξουν τα μάτια σου,ν'αναπνεύσεις μπας και διαλυθούν οι χειμώνες,ανοιχτές πόρτες και παράθυρα,έξω,κήπος,δρόμος,αυλή,ανάσα,οξυγόνο
-ν'αντέχεις,ν'αναστηθεί ό,τι αξίζει,να σωθεί.
Μια ψευδαίσθηση - το ξέρεις,οι μέρες θα περάσουν γρήγορα,οι αναμνήσεις θα θολώσουν ύπουλα στην κορύφωση των ανέμελων στιγμών θα θυμηθείς,η απουσία θα σε πονέσει,θα τρέξεις πιο γρήγορα απ'τα δάκρυα να φορέσεις γυαλιά για τα κοκκινισμένα μάτια,μη σε δουν και στεναχωρεθούν,θα σ'αγκαλιάσει γιατί σε καταλαβαίνει,θα πιεις ένα ποτηράκι κοιτώντας ψηλά για νά'χουν παρέα στα πέρα σύνορα οι βασιλιάδες τής καρδιάς σου,θα κλείσεις τη βαλίτσα να ξεκινήσεις πάλι πίσω,σιωπές στις επιστροφές κι η ανακωχή γαλήνης τελειώνει να ξαναρχίσει ο πόλεμος
-αναμένο καντηλάκι η θύμηση,ένα ματσάκι λουλούδια να κρατήσει το άρωμα γερά στο χρόνο...
Ζήστε έντονα κι επίμονα...ένα Καλό Πάσχα συνταξιδιώτες!
δεν θα τούς ξαναδείς,δε θα ξανακούσεις τις φωνές τους,δε θα κρατηθείς στο γέλιο τους,δε θα νιώσεις ποτέ ασφάλεια κοιτάζοντάς τους δίπλα σου
-έφυγαν,η σκέψη τους πέταξε,κρύβεις βαθειά μέσα σου τόση λύπη,επιτάφιος θρήνος για τους δικούς σου ανθρώπους...
Το Πάσχα είναι η παιδική ηλικία κι εκτείνεται ώς την πρώτη άδεια καρέκλα στο τραπέζι τής Λαμπρής,τώρα συγκρατείς το δάκρυ λες και μαζεύεις βιαστικά σκουπιδάκια κάτω απ'το χαλί,γέμισε φωνές η αυλή,μικροί κια μεγάλοι εν δράσει,κάρβουνα,σούβλα,η αναμονή τής ξεροψημένης τραγανής καθαρής χοληστερίνης,μεζέδες,ευχές,κρασί,μουσικές,όλα πάλι φωτεινά,παλεύεις με την απελπισία των καιρών και τη μελαγχολία τής μνήμης
-θα κερδίσεις,θέλεις τη ζωή δυνατά,όρθιος με φίλους,αγαπημένους,το νοιάξιμο των δικών σου ελπίδων
-αυτή είναι η γιορτή,το στοίχημα να προχωράς,σχεδόν ένα θαύμα.
Ένα ταξίδι τον Απρίλη,αι γενεαί πάσαι στη μεγάλη φυγή,στην επιστροφή στον γενέθλιο τόπο,εικόνες και τηλέφωνα και μυνήματα κι αποστάσεις,τώρα κοντά ξανά,όλα να χωρέσουν μια στιγμή στο δεύτε λάβετε φως να ξαναγίνονταν όλα όπως χθες
-το πλοίο φεύγει,το αεροπλάνο πέταξε,πατάς γκάζι,πίσω απ'τα γλαρόπουλα,πάνω απ'τα σύννεφα,πέρα απ' τον ορίζοντα...κάθε μέσον μακριά,πίσω στο σπίτι,στης καρδιάς τα βάθη!
Πρόσωπα,ιστορίες,γεγονότα,μυρωδιές,αγγίγματα,κόκκινα αυγά,τσουρέκια,μαγειρίτσα,ποιος θ'ανάψει τη φωτιά,τί ώρα ξυπνάμε,ποιος ξέρει να γυρίζει τη σούβλα,θέλει γρήγορα στην αρχή να μην κάψει χωρίς βράσιμο τ'αρνί,να φτιάξουμε τέντα μη χαλάσει ο καιρός,τραπεζομάντηλο,μαχαιροπήρουνα τι τα θες,τυράκι,ελιές,σαλάτα,μεζεκλίκια για τους ψήστες,παγώνεις μπίρες,δυνάμωσε ήχο,κλαρίνο,φουστανέλα,χόρεψε αγάπη μου,μην τσιμπάς,είναι άψητο,φέτα,ελιά,ντομάτα,τσιπουράκι προτιμάς,ώρα να χαμηλώσει η σούβλα πήρε χρώμα,άλειψε λαδολέμονο,βγάλε τις πατάτες απ'τη θράκα,διάλεξε το αύθραστο αυγό,πέτσες έτοιμες για επίθεση,φέρτε λεκάνες,κόψτε σπάγγους,ωραία ψήθηκε,λύσσα τό'κανες.
Αιώνια η λιακάδα στην καρδιά - αυτό έμαθες ως Ελλήνων Πάσχα
-τι καταλαβαίνουν όσοι κοιμούνται ώς το μεσημέρι,είχα φίλους που δεν ψάξαν παρέα να χωθούν στο πανηγύρι,τούς βαρέθηκα που δεν έμαθαν να μοιράζονται χαρά,στο γλέντι ν'ανοίξουν τη μοναξιά,στο μοίρασμα να σωθούν,φωτογραφίες για νέες αντοχές,ματαιότητα αλλά αξίζει,για το γαμώτο πως δεν τέλειωσαν όλα,στο μοίρασμα των ευχών θα έχει και για σένα,διώξε τη λύπη παλικάρι,γέλα κοριτσάκι
-στιγμές ευτυχίας στο βιβλίο τού μυαλού,κοίταξε,καθαρός ουρανός,θυμήσου καινούργιες μελωδίες,σφίξε τα μελλούμενα σχέδια να γίνουν καλοκαίρια και κερδισμένα χρόνια.
Αέρας
-αυτό είναι το χαρακτηριστικό τής γιορτής,δεν είναι τα παγωμένα Χριστούγεννα,δεν είναι το αποπνιχτικό τού Αυγούστου,είναι το αγέρι να φυσήξει μέσα σου,να φύγει η κλεισούρα,η μούχλα κι η πανωλεθρία να καεί στο φως,να τσούξουν τα μάτια σου,ν'αναπνεύσεις μπας και διαλυθούν οι χειμώνες,ανοιχτές πόρτες και παράθυρα,έξω,κήπος,δρόμος,αυλή,ανάσα,οξυγόνο
-ν'αντέχεις,ν'αναστηθεί ό,τι αξίζει,να σωθεί.
Μια ψευδαίσθηση - το ξέρεις,οι μέρες θα περάσουν γρήγορα,οι αναμνήσεις θα θολώσουν ύπουλα στην κορύφωση των ανέμελων στιγμών θα θυμηθείς,η απουσία θα σε πονέσει,θα τρέξεις πιο γρήγορα απ'τα δάκρυα να φορέσεις γυαλιά για τα κοκκινισμένα μάτια,μη σε δουν και στεναχωρεθούν,θα σ'αγκαλιάσει γιατί σε καταλαβαίνει,θα πιεις ένα ποτηράκι κοιτώντας ψηλά για νά'χουν παρέα στα πέρα σύνορα οι βασιλιάδες τής καρδιάς σου,θα κλείσεις τη βαλίτσα να ξεκινήσεις πάλι πίσω,σιωπές στις επιστροφές κι η ανακωχή γαλήνης τελειώνει να ξαναρχίσει ο πόλεμος
-αναμένο καντηλάκι η θύμηση,ένα ματσάκι λουλούδια να κρατήσει το άρωμα γερά στο χρόνο...
Ζήστε έντονα κι επίμονα...ένα Καλό Πάσχα συνταξιδιώτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου