Προχθές "άγνωστοι" έριξαν στη συναυλία τού Νταλάρα επί σκηνής γιαούρτια,αυγά και καρέκλες...
...ήταν κυριολεκτικά τζάμπα οι μάγκες,αφού ο τραγουδιστής που τον λένε κάθαρμα ως σύζυγο υπουργού κι άρα λακέ τής Τρόικας και προσκυνημένο,δεν έβαλε εισιτήριο,κάνει παραστάσεις σε Δημοτικά Γήπεδα μ'ελεύθερη είσοδο
...κι όχι μπουκάλι ουίσκι 200 ευρώ ανά τέσσερις όπως οι λοιποί τόσο αριστεροί κι ευαίσθητοι συνάδελφοί του στα γιαφκαταγώγια τής οδού Πειραιώς,τις ροκ μπουζουκλερί λάιτ.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι αν ο Νταλάρας είναι ωραίος ή άσχημος,υπέροχος ή μαλάκας,επαγγελματίας ή κρατικοδίαιτος - το θέμα είναι γιατί κρυφογελάμε χαιρέκακα λέγοντας "καλά να πάθει" κι η επιλεκτική αποδοχή τής Οργής τού Λαού...
...την προηγούμενη εβδομάδα έγινε στο Σύνταγμα,στα πλαίσια συλλαλητηρίου τής ΓΣΕΕ,συναυλία με τον Μανώλη Μητσιά - αν πήγαινα εκεί να πετάξω γιαούρτια,σήμερα θα είχα τα εννιάμερά μου και θα με θυμόσασταν με κονιάκ,κόλυβο και παξιμαδάκι,ενώ θα έμενα στη συλλογική μνήμη ως ΚΥΠατζής που αμαύρωσε το Αγνό Συλλαλητήριο.
Με την ίδια λογική,θέλω να πετάξω αυγά και στον κύριο Θάνο Μικρούτσικο γιατί αποδέχθηκε να γίνει υπουργός τού Ανδρέα και της Μιμής...πιθανόν και γιατί παρακινεί τους νέους σε Μετανάστευση τραγουδώντας "γιέ μου πού πας; -μάνα θα πάω στα καράβια".
Το μακρινό 1989 ο Σαββόπουλος πρόκρινε ως μόνη πολιτική καθαρή λύση τον Μητσοτάκη,ξυρίστηκε,κουρεύτηκε,έβαλε γραβάτα κι έδινε συναυλίες για τον υδραυλικό που θα καθάριζε τη χώρα απ' τις βρωμιές τού κακού σοσια-ληστή...οι προδομένοι του φανατικοί τον κυνηγούσαν από θέατρο σε κινηματογράφους κι όπου τολμούσε να τραγουδήσει τον έβριζαν και διέκοπταν με κάθε τρόπο τον προσκυνημένο ξεπουλημένο τής αγαθής κι ηρωικής Συγκέντρωσης τής ΕΦΦΕΕ που έφτυνε το Βρώμικο Ψωμί του...
Ξέχασα να γράψω πως σιχαίνομαι τα λιγδιάρικα μαλλιά τού Γιάννη Κότσιρα κι ετοιμάζομαι ν'ανέβω στο πάλκο και να τον κουρέψω γουλί.
Αποθεώνεται ο Τζιμάκος Πανούσης,είναι πια ο τροβαδούρος τού Αντιμνημονιακού Αγώνα και καταγγέλει ραδιοφωνικά τη Χούντα των Γερμανοτσολιάδων προτρέποντας το λαό σε αυτοδιαχείρηση με πρώτο του μέλημα ένα ωραιότατο κρέμασμα στο Σύνταγμα...μακάρι να έγραφε με το ίδιο πάθος και καινούργια τραγουδάκια...να μπω στην Κάτζα να τον σφαλιαρίσω γιατί βαρέθηκα την ίδια κασέτα χρόνια.
Το 1963 Ερμού και Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη ο βουλευτής Λαμπράκης σκοτώνεται από αγανακτισμένους παρακρατικούς που τον χτύπησαν με γκλομπ απ' την καρότσα ενός τρίκυκλου(που από τότε τους λέμε και Γκοτζαμάνηδες απ' τον τύπο που έριξε κατακέφαλα) σε μια νύχτα που αναπαράστησε ο Γαβράς σε μια ταινία ντοκουμέντο κι επένδυσε μουσικά με το Γελαστό Παιδί ο Μίκης
- ένα απ' τα τραγούδια που έλιωσε στις συναυλίες του τής Μεταπολίτευσης το αγαπημένο του παιδί,ο Νταλάρας...τον οποίο και δεν θυμήθηκε δυο μέρες τώρα να υπερασπιστεί και να στηρίξει...έχει πιο σοβαρές ασχολίες ο εθνικός μας Συνθέτης,φτιάχνει το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο με καμένους τσεγκεβαρεμενιστές που κατανοούν πως στην αντίδρασή τους οι κατατρεγμένοι τού Μνημονίου μπορούν και να ρίξουν ένα γιαουρτάκι,τί είναι μια πετσούλα στη λαίλαπα των Μνημονίων;
Στην παρουσίαση τής φανέλας τής Εθνικής Ποδοσφαίρου για το ΕΥΡΟ 2012 τραγούδησε και ο Σάκης Ρουβάς,ευτυχώς δεν αποδοκιμάστηκε,γεγονός που βοηθά τον γνωστό αγωνιστή τού Εξεγερμένου Τύπου κι "ανηψιό" τού αδούλωτου Τράγκα Χατζηνικολάου να προσφέρει μέσω τής real αδαμάντινης Ναυαρχίδας τού Ανταρτοπόλεμου στους Γκεσταπίτες τής Ευρώπης εκπτωτικό κουπόνι για να χαρούμε τον ευθυτενή πατριώτη/περφόμερ στο φαντασμαγορικό του σώου τώρα που τελειώνουν τα λεφτά απ' τα χαράτσια που δεν μάς αφήνουν να γλεντήσουμε πρώτο τραπέζι πίστα.
Έχουμε ξεφύγει εντελώς.
Ανεχόμαστε τη Βία τού Όχλου.
Οι τραμπούκοι γίνονται τιμητές.
Αν δεν ακολουθείς τη φενάκη περί Λα'ι'κής Εξέγερσης και δεν απαιτείς Εκτέλεση στο Γουδί,κινδυνεύεις απ' τους Αγανακτισμένους να χαρακτηριστείς Προδότης.
Έχουμε τρελαθεί εντελώς.
Χάθηκε ο λόγος,πίπτει η αγιασμένη Ράβδος τού Αδικημένου.
Ναι στους εξτρεμιστές,ζήτω οι ακτιβιστές με τα ρόπαλα,καλά παιδιά μωρέ κι οι χρυσαυγίτες,να μπουν στη Βουλή να σφίξουν κι οι κώλοι των λαμόγιων.
Απλά,επαναστατικά,αν δεν συμφωνείς με την αποψάρα τους,λιανίζεσαι στοχοποιούμενος.
Μαθήματα Φασισμού με την επίκκληση τής χαμένης μας Δημοκρατίας
(δακρυσμένο πλάνο θυμωμένου Λαζοπουλοτσίπρα)
Ατιμώρητοι και κρυμένοι στο πλήθος,κακόμοιροι θρασύδειλοι,με κουκούλες και στο σκοτάδι,χωρίς πρόσωπο οι ομάδες που εφορμούν σε στάδια,ουζερί κι αμφιθέατρα και πολιτικά γραφεία και στα σπίτια- χωρίς θέση κι άποψη,σκέτο ξύλο,προστατευόμενοι απ'τους Νόμους που δήθεν αντιμάχονται και προσφάτως εξ αρχής αθωωμένοι στη γενική απολυτότητα,
"τόσα έφαγαν,ας πληρώσουν με μια ντομάτα κι ένα αυγό,να νοστιμέψουν κιόλας".
Κι η Διαμαντοπούλου,στην τελευταία της συνέντευξη ως Υπουργός Παιδείας πριν τα σαλόνια τής Ανάπτυξης,να ζητά συγγνώμη απ' τους μαθητές που μούτζωσαν τους επισήμους στην παρέλαση,σ'απλά μαθήματα επανεκλογής και ψηφοθηρίας...αλλά πιο επικίνδυνο το σκεπτικό για το "σόρι!"...
"δεν γνώριζα πως ήταν παιδιά από οικογένειες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα"
...κι εγώ Αννούλα δεν ήξερα πως οι γονείς μου με μεγάλωσαν κι η ζωή μ'έμαθε όταν ζορίζομαι και τα βγάζω δύσκολα να βγάζω τα μάτια τού διπλανού μου,να το φχαριστιέμαι που δεν υποφέρω μόνος,στα ζωώδη μου ένστικτα σημαιοφόρος...
Όσα συμβαίνουν στην κοινωνία τής ευδαιμονίας που μεγάλωσε με παραμύθια και σκυλάδικα,με χαρτζηλίκι δυο μου μηνιάτικα στα πριβέ κλαμπ σκαφάτοι στις Μυκόνους και διδακτορικό Επανάσταση στ'Αμφιθέατρα βόλτα με κάμπριο απ' τα Βόρεια Προάστεια,τεκίλα και μολότωφ στις καλοκαιρινές εξεγέρσεις (το χειμώνα έχουμε εξορμήσεις τζάκι και κοκτέιλ μπάφων στην Αράχωβα για σκι) - είναι το Αβγό τού Φιδιού α λα Γκρέκα.
Είναι το τέλος μιας Ελλάδας - ανιστόρητης,απαίδευτης και κακομαθημέμης.
Έτοιμοι απ' τον κεσέ γιαούρτι στον Νταλάρα και τη σπασμένη βιτρίνα στη Σταδίου να περάσουμε και σε κανονικό κανιβαλισμό,τόσο απλό,σαν ταινία.
Δεν ξέρω πώς θα νικήσουμε αυτή την τηλεοπτική επικυριαρχία και την τεχνολογική ευδαιμονία που διοχετεύει στα πλήκτρα όλες τις αρρώστιες των ιδεολογισμών,παροξυσμό και κυνισμό που υψώνονται τοίχος απροσπέλαστο για την επιβίωση.
Δεν μάς αξίζει κάτι καλύτερο απ' την καταστροφική μας αποκτήνωση;
Έχουμε τόσο συνηθίσει την όψη τού Τέρατος...η εύκολη διαδρομή.
Θέλει κόπο να παραμείνουμε Άνθρωποι - σ' α υ τ ή ν την Ελλάδα ανήκω
και ξέρω κόσμος πολύς αυτήν έχει Πατρίδα...το μοίρασμα,την αλληλεγγύη,το μόνοιασμα,την Αγάπη
-δεν θέλουμε,δεν ξέρουμε και δε θα παίξουμε ποτέ αλήτικα
...πάντα αξιοπρεπείς και στον πόνο και στη δοκιμασία,με όνειρα κι ελπίδα για καλύτερη ζωή.
...και γιαούρτι με λίγα λιπαρά αποκλειστικά στο ψυγείο για τη δίαιτα.
...ήταν κυριολεκτικά τζάμπα οι μάγκες,αφού ο τραγουδιστής που τον λένε κάθαρμα ως σύζυγο υπουργού κι άρα λακέ τής Τρόικας και προσκυνημένο,δεν έβαλε εισιτήριο,κάνει παραστάσεις σε Δημοτικά Γήπεδα μ'ελεύθερη είσοδο
...κι όχι μπουκάλι ουίσκι 200 ευρώ ανά τέσσερις όπως οι λοιποί τόσο αριστεροί κι ευαίσθητοι συνάδελφοί του στα γιαφκαταγώγια τής οδού Πειραιώς,τις ροκ μπουζουκλερί λάιτ.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι αν ο Νταλάρας είναι ωραίος ή άσχημος,υπέροχος ή μαλάκας,επαγγελματίας ή κρατικοδίαιτος - το θέμα είναι γιατί κρυφογελάμε χαιρέκακα λέγοντας "καλά να πάθει" κι η επιλεκτική αποδοχή τής Οργής τού Λαού...
...την προηγούμενη εβδομάδα έγινε στο Σύνταγμα,στα πλαίσια συλλαλητηρίου τής ΓΣΕΕ,συναυλία με τον Μανώλη Μητσιά - αν πήγαινα εκεί να πετάξω γιαούρτια,σήμερα θα είχα τα εννιάμερά μου και θα με θυμόσασταν με κονιάκ,κόλυβο και παξιμαδάκι,ενώ θα έμενα στη συλλογική μνήμη ως ΚΥΠατζής που αμαύρωσε το Αγνό Συλλαλητήριο.
Με την ίδια λογική,θέλω να πετάξω αυγά και στον κύριο Θάνο Μικρούτσικο γιατί αποδέχθηκε να γίνει υπουργός τού Ανδρέα και της Μιμής...πιθανόν και γιατί παρακινεί τους νέους σε Μετανάστευση τραγουδώντας "γιέ μου πού πας; -μάνα θα πάω στα καράβια".
Το μακρινό 1989 ο Σαββόπουλος πρόκρινε ως μόνη πολιτική καθαρή λύση τον Μητσοτάκη,ξυρίστηκε,κουρεύτηκε,έβαλε γραβάτα κι έδινε συναυλίες για τον υδραυλικό που θα καθάριζε τη χώρα απ' τις βρωμιές τού κακού σοσια-ληστή...οι προδομένοι του φανατικοί τον κυνηγούσαν από θέατρο σε κινηματογράφους κι όπου τολμούσε να τραγουδήσει τον έβριζαν και διέκοπταν με κάθε τρόπο τον προσκυνημένο ξεπουλημένο τής αγαθής κι ηρωικής Συγκέντρωσης τής ΕΦΦΕΕ που έφτυνε το Βρώμικο Ψωμί του...
Ξέχασα να γράψω πως σιχαίνομαι τα λιγδιάρικα μαλλιά τού Γιάννη Κότσιρα κι ετοιμάζομαι ν'ανέβω στο πάλκο και να τον κουρέψω γουλί.
Αποθεώνεται ο Τζιμάκος Πανούσης,είναι πια ο τροβαδούρος τού Αντιμνημονιακού Αγώνα και καταγγέλει ραδιοφωνικά τη Χούντα των Γερμανοτσολιάδων προτρέποντας το λαό σε αυτοδιαχείρηση με πρώτο του μέλημα ένα ωραιότατο κρέμασμα στο Σύνταγμα...μακάρι να έγραφε με το ίδιο πάθος και καινούργια τραγουδάκια...να μπω στην Κάτζα να τον σφαλιαρίσω γιατί βαρέθηκα την ίδια κασέτα χρόνια.
Το 1963 Ερμού και Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη ο βουλευτής Λαμπράκης σκοτώνεται από αγανακτισμένους παρακρατικούς που τον χτύπησαν με γκλομπ απ' την καρότσα ενός τρίκυκλου(που από τότε τους λέμε και Γκοτζαμάνηδες απ' τον τύπο που έριξε κατακέφαλα) σε μια νύχτα που αναπαράστησε ο Γαβράς σε μια ταινία ντοκουμέντο κι επένδυσε μουσικά με το Γελαστό Παιδί ο Μίκης
- ένα απ' τα τραγούδια που έλιωσε στις συναυλίες του τής Μεταπολίτευσης το αγαπημένο του παιδί,ο Νταλάρας...τον οποίο και δεν θυμήθηκε δυο μέρες τώρα να υπερασπιστεί και να στηρίξει...έχει πιο σοβαρές ασχολίες ο εθνικός μας Συνθέτης,φτιάχνει το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο με καμένους τσεγκεβαρεμενιστές που κατανοούν πως στην αντίδρασή τους οι κατατρεγμένοι τού Μνημονίου μπορούν και να ρίξουν ένα γιαουρτάκι,τί είναι μια πετσούλα στη λαίλαπα των Μνημονίων;
Στην παρουσίαση τής φανέλας τής Εθνικής Ποδοσφαίρου για το ΕΥΡΟ 2012 τραγούδησε και ο Σάκης Ρουβάς,ευτυχώς δεν αποδοκιμάστηκε,γεγονός που βοηθά τον γνωστό αγωνιστή τού Εξεγερμένου Τύπου κι "ανηψιό" τού αδούλωτου Τράγκα Χατζηνικολάου να προσφέρει μέσω τής real αδαμάντινης Ναυαρχίδας τού Ανταρτοπόλεμου στους Γκεσταπίτες τής Ευρώπης εκπτωτικό κουπόνι για να χαρούμε τον ευθυτενή πατριώτη/περφόμερ στο φαντασμαγορικό του σώου τώρα που τελειώνουν τα λεφτά απ' τα χαράτσια που δεν μάς αφήνουν να γλεντήσουμε πρώτο τραπέζι πίστα.
Έχουμε ξεφύγει εντελώς.
Ανεχόμαστε τη Βία τού Όχλου.
Οι τραμπούκοι γίνονται τιμητές.
Αν δεν ακολουθείς τη φενάκη περί Λα'ι'κής Εξέγερσης και δεν απαιτείς Εκτέλεση στο Γουδί,κινδυνεύεις απ' τους Αγανακτισμένους να χαρακτηριστείς Προδότης.
Έχουμε τρελαθεί εντελώς.
Χάθηκε ο λόγος,πίπτει η αγιασμένη Ράβδος τού Αδικημένου.
Ναι στους εξτρεμιστές,ζήτω οι ακτιβιστές με τα ρόπαλα,καλά παιδιά μωρέ κι οι χρυσαυγίτες,να μπουν στη Βουλή να σφίξουν κι οι κώλοι των λαμόγιων.
Απλά,επαναστατικά,αν δεν συμφωνείς με την αποψάρα τους,λιανίζεσαι στοχοποιούμενος.
Μαθήματα Φασισμού με την επίκκληση τής χαμένης μας Δημοκρατίας
(δακρυσμένο πλάνο θυμωμένου Λαζοπουλοτσίπρα)
Ατιμώρητοι και κρυμένοι στο πλήθος,κακόμοιροι θρασύδειλοι,με κουκούλες και στο σκοτάδι,χωρίς πρόσωπο οι ομάδες που εφορμούν σε στάδια,ουζερί κι αμφιθέατρα και πολιτικά γραφεία και στα σπίτια- χωρίς θέση κι άποψη,σκέτο ξύλο,προστατευόμενοι απ'τους Νόμους που δήθεν αντιμάχονται και προσφάτως εξ αρχής αθωωμένοι στη γενική απολυτότητα,
"τόσα έφαγαν,ας πληρώσουν με μια ντομάτα κι ένα αυγό,να νοστιμέψουν κιόλας".
Κι η Διαμαντοπούλου,στην τελευταία της συνέντευξη ως Υπουργός Παιδείας πριν τα σαλόνια τής Ανάπτυξης,να ζητά συγγνώμη απ' τους μαθητές που μούτζωσαν τους επισήμους στην παρέλαση,σ'απλά μαθήματα επανεκλογής και ψηφοθηρίας...αλλά πιο επικίνδυνο το σκεπτικό για το "σόρι!"...
"δεν γνώριζα πως ήταν παιδιά από οικογένειες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα"
...κι εγώ Αννούλα δεν ήξερα πως οι γονείς μου με μεγάλωσαν κι η ζωή μ'έμαθε όταν ζορίζομαι και τα βγάζω δύσκολα να βγάζω τα μάτια τού διπλανού μου,να το φχαριστιέμαι που δεν υποφέρω μόνος,στα ζωώδη μου ένστικτα σημαιοφόρος...
Όσα συμβαίνουν στην κοινωνία τής ευδαιμονίας που μεγάλωσε με παραμύθια και σκυλάδικα,με χαρτζηλίκι δυο μου μηνιάτικα στα πριβέ κλαμπ σκαφάτοι στις Μυκόνους και διδακτορικό Επανάσταση στ'Αμφιθέατρα βόλτα με κάμπριο απ' τα Βόρεια Προάστεια,τεκίλα και μολότωφ στις καλοκαιρινές εξεγέρσεις (το χειμώνα έχουμε εξορμήσεις τζάκι και κοκτέιλ μπάφων στην Αράχωβα για σκι) - είναι το Αβγό τού Φιδιού α λα Γκρέκα.
Είναι το τέλος μιας Ελλάδας - ανιστόρητης,απαίδευτης και κακομαθημέμης.
Έτοιμοι απ' τον κεσέ γιαούρτι στον Νταλάρα και τη σπασμένη βιτρίνα στη Σταδίου να περάσουμε και σε κανονικό κανιβαλισμό,τόσο απλό,σαν ταινία.
Δεν ξέρω πώς θα νικήσουμε αυτή την τηλεοπτική επικυριαρχία και την τεχνολογική ευδαιμονία που διοχετεύει στα πλήκτρα όλες τις αρρώστιες των ιδεολογισμών,παροξυσμό και κυνισμό που υψώνονται τοίχος απροσπέλαστο για την επιβίωση.
Δεν μάς αξίζει κάτι καλύτερο απ' την καταστροφική μας αποκτήνωση;
Έχουμε τόσο συνηθίσει την όψη τού Τέρατος...η εύκολη διαδρομή.
Θέλει κόπο να παραμείνουμε Άνθρωποι - σ' α υ τ ή ν την Ελλάδα ανήκω
και ξέρω κόσμος πολύς αυτήν έχει Πατρίδα...το μοίρασμα,την αλληλεγγύη,το μόνοιασμα,την Αγάπη
-δεν θέλουμε,δεν ξέρουμε και δε θα παίξουμε ποτέ αλήτικα
...πάντα αξιοπρεπείς και στον πόνο και στη δοκιμασία,με όνειρα κι ελπίδα για καλύτερη ζωή.
...και γιαούρτι με λίγα λιπαρά αποκλειστικά στο ψυγείο για τη δίαιτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου