ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ Φ.Π.Α.

Αγαπητέ μου υπουργέ της Οικονομίας Γιώργο.

Είμαι στη δυσάρεστη θέση να σου αναφωνήσω μια πικραμένη,βαριά κουβέντα,που θα σου θυμίσει περασμένες εποχές στο βαθύ ΠΑΣΟΚ...

" Γιώργο,χάσαμε!"

Στη συγκεκριμένη περίσταση,χάσαμε εννοώ τον ΦΠΑ!
Ματαίως τον αναζήτησα σε ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα φέτος στις διακοπές μου,μέσω των περιβόητων αποδείξεων,για την ακρίβεια ευκολότερα έβρισκες πολυτελή σουίτα τζάμπα σε πεντάστερο,παρά απόδειξη ταμειακής μηχανής,έτσι για σουβενίρ,να πεις ,την έχω να θυμάμαι τον τόπο των διακοπών μου!

Και να την πω την αμαρτία μου,υπουργέ μου,μετά τις πρώτες μέρες απαίτησής τους και άγχους και ψιλοκαυγάδων,σταμάτησα να καταστρέφω τα ηλιοβασιλέματα και απλώς έπαιζα το παιχνίδι,"θα φέρει ή όχι απόδειξη" ο ελληνολαμόγιος,θα πιει ή όχι εις υγείαν τού κοροιδοτουρίστα το επόμενο σφηνάκι;

Άντε να σου γράψω ένα-δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα...

Υπέροχο ηλιοβασίλεμα,πρώτη μέρα διακοπών,αποφασίζουμε μετά τη βουτιά να χαρίσουμε φρέσκο ψαράκι στον ουρανίσκο μας,είμαστε στη μαγευτική Μυτιλήνη,να πιούμε ένα ουζάκι!
Το λαχταριστό φαγγρόπουλο δεν ζυγίστηκε ποτέ μπροστά μου κι αυτό έπρεπε να με βάλει σε υποψία,όπως και η απόδειξη που έφτασε αμέσως με τα παγάκια και τα χόρτα,έγραφε "ποτά 21 ευρώ" και θύμιζε πως ωραίο το ηλιοβασίλεμα που βλέπαμε εννιά παρά δέκα,ε π τ ά ώ ρ ε ς μ ε τ ά απ' την ώρα που ανεγράφετο σε αυτήν,14.37'...Όταν λοιπόν έφερε τον λογαριασμό στο γνωστό μπακαλόχαρτο της παραγγελίας,ξύπνησε μέσα μου ο ράμπο του ΣΔΟΕ και μας άκουσε όλο το λιμάνι για να κοπεί το συνολικό μας ποσό μπροστά μου,εκείνη τη στιγμή,σε ταμειακή μηχανή.

Τελευταίο βράδυ στη ρεσεψιόν ενός υπέροχου ξενοδοχείου συνεννοούμαι με τον κύριο ΑΒ. για την αναχώρηση και παρ'ότι η γυναίκα μου επιμένει να πληρώσουμε με κάρτα,επιμένω για μετρητά- εκεί επεμβαίνει χαμογελαστός ο ιδιοκτήτης..."αφού θα πληρώσετε με μετρητά να σας ζητήσω μιαν εξυπηρέτηση,θα με διευκολύνατε να γράφει μικρότερο ποσό η απόδειξη"....
Εκεί η σύζυγος ενθυμείται τί δεν έκανε στη γαμήλια τελετή και μου πατάει το πόδι την ώρα που το βλέμμα της λέει "στά 'λεγα μαλάκα!"...αλλά εγώ συναινώ στα πλαίσια της ειλικρινούς εγκαρδιότητας και της ευχαρίστησης των προσφερόμενων υπηρεσιών και λέω "εντάξει,μικρότερη"...αλλά δεν φανταζόμουν πόσο μικρότερη ώς την επομένη, την ώρα που φόρτωνα βαλίτσες και πήγα να αποχαιρετήσω τον ξενοδόχο κι αντίκρυσα δήθεν απορημένη τη ρεσιεψονίστ να μην ξέρει πού είναι και να λέει,μαζί του τα κανόνισα και τίποτα δεν γνωρίζει κι ούτε τί ώρα θα γυρίσει,και τότε ένιωσα κινδυνεύει το στεφάνι μου γιατί η γυναικούλα μου είπε να ζητήσω τα λεφτά πίσω για να εμφανιστεί αμέσως,μην κάνουμε φασαρία και θα χάσουμε το πλοίο,πάνε κι οι αποχαιρετισμοί κι η απόδειξη επίσης...

Μην σας τα γράφω αναλυτικότερα κύριε Παπακωνσταντίνου μας...
Περάσαμε είκοσι μέρες με το σαφάρι των ματαιωμένων προσδοκιών...
Κάθε απόδειξη που μας έδιναν την υποδεχόμασταν με τιμές αρχηγού κράτους,θρησκευτική συγκίνηση και γνήσια επιθυμία κορνιζαρίσματός της.
Πηγαίναμε πρωί στην παραλία και μέναμε εκεί ώς το βράδυ;
Η ανάμνηση της παρουσίας μας στην ταμειακή μηχανή του μαγαζιού είχε μόνο τον πρωινό διπλό ελληνικό,αγνοώντας επιδεικτικά το χυμό στις 12,το ουζάκι στις3,το παγωτό στις 5 και τον καφέ της τελευταίας βουτιάς στις7.
Και η πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία στο χαρούμενο,ηλιόλουστο πρόσωπο του ιδιοκτήτη μετατρεπόταν με μιας σε σκιά πόνου δυσβάστακτου,χαροκαμένου πατέρα αν τολμούσαμε να ζητήσουμε το αγιόχαρτο-απόδειξη λιανικής..."να σας το δώσω να τους σώσετε τους λεχριτοΔουΝουΤούδες!"...και νιώθαμε πως είμαστε πια παρείσακτοι στην παραλία Του,αμαρτωλοί στον Παράδεισό Του,εστία μολύνσεως στην γη Του.

Τα ίδια παντού.
Μυτιλήνη-Χαλκιδική-Πάργα-Λευκάδα-όπου κι αν ταξιδέψαμε κύριε Γιώργο τζίφος!
Άρα και 200% να φτάσεις το ΦΠΑ ο 'Ελλην Πατριώτης θα συνεχίσει να αμύνεται περί πάρτης του.

Ηλιθίως επίμονος,ένας εμφανώς ηλίθιος ψηφοφόρος σας.