Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

ΘΕΡΙΝΑ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ

Εν αναμονή αποδράσεως ρίχνω μια βιτριολική (ελπίζω) κι ανάλαφρη (θέλω να πιστεύω) ματιά στις αιώνιες ευλογημένες ελληνο Φυλές τού παροξυσμικού Καλοκαιριού που λατρεύουμε να μισούμε (ιδιαιτέρως όταν μάς λείπει αφόρητα...)

(και ζητώντας συγγνώμη για τ'αυθαριρέτως προσκολλιόμενα άσματα που προσπάθησα να ταιριάξω,ως αεράκι σε αμμουδάκι)












Καλοκαίρι τού Νεοφιλελέ επερχομένου
-είναι ασυγκράτητο,έκδηλο παθιασμένης πατριδοξεπώλησης μ'επιθετικοξεία σκουρια-αδαη-νίνη αισχρής Αριστοσύνης





Καλοκαίρι του  Κουλτουριάρη
-μυρίζει ρόγχο ερκοντισιονίλα-εντεχνίλα σ'απροσπέλαστη χώρα υπαρξιακής κρίσεως και φιλοσοφικής ιδρωτίλας









Καλοκαίρι του Ερημοκάμπινγκ απλύτου
-στα κατσάβραχα απελπισίας μιαν στιγμή αντιτουριστικής φυσιολατρείας κι αφοδεύσεως ελευθέρου πνεύματος στη μοναξιά τού ρακόμελου μουχρώματος






Καλοκαίρι τού 'ΟλοΤοΧειμώναΓυμναστήριο personal trainer
-μυρίζει ιαλουρονική τεστοστερόνη κι αποτριχωμένο αντριλίκι εν ώρα συμπληρώσεως αιτήσεως για το επόμενο σορβάιβορ,ιερόν στόχο επιδείξεως κοιλιακών και άλλων λιμπιντοστερητικών συνδρόμων επιβεβαίωσης



















Καλοκαίρι τού αισθαντικού της διαφορετικότητας
-μυρίζει προδομένη φαντασίωση σε δακρυσμένη απόρριψη,γοερόν κλάμα,με την προσοχή μην λερώσει το eye-liner















Καλοκαίρι του σκυλαδοφραγκάτου
-κουνάει στο κότερο και γλεντάει κοκαλόσκονη επιδεικτικής επιδεικτικής παολαρέμειας έντασης βοώντες εν ερήμω στα  πεντάστερα τής πρώην άγονης γραμμής φολέγανδρο-κουφονήσια

 



Καλοκαίρι τού i-phonιά των χάιτεκνόλοτζι  μεγκαμπα'ι'τά
-πληκτρολογεί ενσταντανέ δειλινά σ'ηδονικά pixel για instagram οργασμικές λα'ι'καοαποθεώσεις





Καλοκαίρι τού ερωτοχτυπημένου
-χεράκι χεράκι βραχάκι το βραχάκι σπηλίτσα σπηλίτσα εκκλησάκι εκκλησάκι φιλάκι το φιλάκι μωράκι το μωράκι αγαπάκι το σ'αγαπάκι,να σ'αλείψω να μ'αλείψεις μην καούμε να σωθούμε love for ever πάμε ν'αγοράσουμε μαγνητάκι για το γλυκούλι μας το ζουζουνοψυγειάκι




Καλοκαίρι τού Γιαννάκη'ΟχιΣταΒαθειά
μπαμπάκου
-τσιρίζει ακαταπαύστως,πίνει ούζα με κοψίδια στην ακροθαλασσιά
 που δεν μπορεί πριν βουτήξει να ρευτεί
(ή το ανάποδο,ντίρλα είναι πάλι,θα πνιγεί και το κωλόπαιδο ο Γιαννάκης,πού είναι η μάνα του να το μαζέψει...)



Καλαοκαίρι τού ΜούκαψεςΤοΜυαλόΜου τσιγαρενήλικα
-ζωνιανά μπλόκα σε
καταραμένα καρακόλια,αλωνίζει μεσοπέλαγα σε νταλγκαδιασμένες ψευδαισθήσεις και δακρύζει πολύβουες μοναχικότητες σ'αθώες εμμονικές εξαρτήσεις που τον έχουν κάμει λίγο μπα'ι'λντισμένο τα τελευταία δέκα γραμμάρια...



Καλοκαίρι τού νεορομαντικού  ΠανσεληνοΚλάψεΚαρδιά ΜουΚαυμένη
-πικραμένος αναζητά τον χωροχρόνο που  αξίζει στην φλογισμένη του ψυχή της ματαιωμένης προσδοκίας
















Το Καλοκαίρι μου μαζί σου που είμαι τυχερός να το ζήσω και μη με ξυπνάτε να μη μού πείτε να χρειαστεί πως θα γυρίσω...
...πόσες και σήμερα ;;;;;;
...ω Θεο ί των Μακαρίων Νήσων και των Ασυγκράτητων Ακρογιαλιών;;;;;;;;












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου