ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

Λυσσάξαν τα χουντοσαμαράκια,αφρίσαν τα βουρκοποταμίσια λαμόγια με τη χαρά των εργαζόμενων της ΕΡΤ.

Κατήγγειλαν πρωί πρωί πως έγινε παρέλαση γελαστών ΣΥΡΙΖΑίων
-γιατί όχι;
,καλά έκαναν,αφού η στήριξη στον αγώνα των απολυμένων εκεί (όπως κι η πραγματική τους αλληλεγγύη στις καθαρίστριες,τους σχολικούς φύλακες,τη Βιομέχ,την κόκα κόλα,τις Σκουριές)







 τούς έδωσαν την ώθηση απ'τα συνήθη γκρινιάρικα μηδέν στην εμπιστοσύνη των πολλών και τη νίκη απέναντι στα καθαρματα που μάς τυράννισαν χρόνια.

Το βράδυ μετά τη δουλειά ξαναπήγαμε
-δυο χρόνια μετά εκεί,στη γιορτή τους

Και καθόλου δε νιώσαμε καπελωμένοι ή μέρος κομματικού στρατού...
...στην απάνεμη νύχτα στην Αγία Παρασκευή όλοι είχαμε μια ιστορία να θυμηθούμε απ'τις έντονες κακοκαιρίες στο θλιβερό καλοκαίρι Συγκυβέρνησης της Αλήτικης Κλίκας των Βενιζέλειων Εκτελεστών μιας Κατάμαυρης Δημοκρατίας.

Περάσαμε για το στοίχημα να μην πάει χαμένη η ελπίδα,για τις παρέες που ακόμη γράφουν ιστορία,για τα όνειρα μιας αλλιώτικης πορείας,για να ανήκουμε σε μιαν κοινωνία που θ'αξίζει τον ιδρώτα μας,ρε γαμώτο !

Αύριο η κριτική
-πρώτοι εμείς θα σταθούμε απέναντι στην κορο'ι'δία και την αλαζονία θα στιγματίσουμε πιο έντονα αν επιστρέψει σε μιαν ακόμα εξουσιαστική αγυρτία.

'Οχι απόψε
-είχε ζεστασιά και καλόκαρδο αεράκι στην ΕΡΤ,
είχε αλήθεια στα βλέμματα,γνήσια συγκίνηση κι όμορφους ανθρώπους.

Και πάντα τα τραγούδια προσευχές
-τις θάλασσες σταμάτα,στα σύννεφα περπάτα...

...καλοτάξιδη ΕΡΤ,μαζί,μπροστά μόνο πια!