Το πιο κοντινό σε πόλεμο που έζησα ,
ήταν μια ηλιθιότητα των αξιωματικών που είχα φαντάρος στο στρατό.
-σε μιαν άσκηση ετοιμότητας που έπρεπε να ακολουθήσουμε πεζοί πίσω απ'τα τανκς που έβαλαν με αληθινά πυρά,μάς έβγαλαν βιαστικά και βρεθήκαμε τελικά μπροστά τους και ξαφνικά ένα πυροβόλο από τεθωρακισμένα άρχισε βολές πάνω απ'τα κεφάλια μας και καμιά εικοσαριά εικοσάχρονα σκάβαμε τη λάσπη στον Έβρο να χωθούμε μέσα,ενώ οι λοχίες αιφνιδιασμένοι φώναζαν "πέστε κάτω!" κι έβριζαν απ'τους (χαλασμένους) ασυρμάτους
-θυμάμαι πώς σφύριζαν τα βλήμματα και σάρωναν τα δέντρα μπροστά στα μάτια μου,λίγα λεπτά κράτησαν πριν γίνει η νέα συννενόηση και χέζομαι ακόμα...εικοσιπέντε χρόνια μετά
74 χρόνια πριν ,
χιλιάδες χαθήκαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου
-αλλά η Ιστορία στα σχολεία δεν έχει κρυοπαγήματα,φτώχεια,εξαθλίωση,καθημερινότητα βρωμιάς,ψείρας,αίματος,γάγγραινας,απελπισίας,ταξικής αποξένωσης σε ύποπτη συναλλαγή και τιμωρημένους πληθυσμούς,το κράτος ατιμίας,κλεψιάς,διχόνοιας αποσύρει τις σκοτεινές του σελίδες,δεν επιλέγει αφηγήσεις ή σκέψεις λιποταξίας,φόβο θανάτου,δεν δείχνει έρημα τοπία εγκατάλειψης,περιθωριοποιημένα σημάδια στον χάρτη ενδόξου και περήφανου γένους,δεν εστιάζει στούς μισερούς,τους δίγλωσσους,τους επικίνδυνους τής τάξεως,τους σεσημασμένους "προδότες" εποχών δίσεκτων,τα εύκολα θύματα,την πρώτη γραμμή των απεγνωσμένων
Στα χιόνια δεν έχει χρόνια θάνατο
-φτιάξαμε σαλέ και ψησταριές με θέα τις κοιλάδες για σλάλομ στα πέδιλα τού σκι
-η πατρίδα ευγνωμονεί τη λήθη,τη διαστρέβλωση και την επιλλεκτική εξιστόρηση,καταργεί την παιδευτική επιστροφή στις πηγές της ιστορικής αλήθειας,ωραιοποιεί τ'ανδραγαθήματα των πολλών φτιάχνοντάς τα "επιτυχίες" των εκλεκτών,των ισχυρών,των αρχόντων,της πολιτικάντικης εξαργύρωσης,των παιχνιδιών εξουσίας.
Οι εχθροί που γίνονται σύμμαχοι κι ύστερα πάλι εχθροί κι ύστερα πάλι αγκαλιές μαζί στα μυστικοσυμβούλια των απρόσωπων οργανισμών παγκοσμιοποιημένης επιβουλής κανόνων συνδιαλλαγής κογκλαβίων εξουσιομανιακών
-στο μεσοδιάστημα καίγονται χωριά,σφάζονται αθώοι,πελαγώνουν λαοί,σκοτώνονται αδέλφια,μισιούνται γενιές ολόκληρες,σκίζονται παραδόσεις,χάνεται η συντροφικότητα,η κοινή μοίρα στους τόπους που ιδρώνουν καθημερινότητες
-στα διπλωματικά σαλόνια,στα στρατηγεία,στα οικονομικά σχεδιαγράμματα,στις ζώνες επιρροής ασήμαντοι οι άνθρωποι,αριθμοί και πιόνια,πληγές χαίνουσσες αποδεικτικά επιβολής,παράσημα,παράτες,παρελάσεις,χειραψίες,λυκοφιλίες.σπορά διχόνοιας,πολέμοι και πάθη,το αίμα έχει φυλή,σημαία,μεγάλες ιδέες,μίσος και παθιασμένη πατριδοκαπηλεία για να γίνουν ατρόμητοι βασιλιάδες,αρχηγοί οχυρωμένα παλάτια,χούντες και ηγέτες πεφωτισμένοι,στις σάρκες ανωνύμων πεσόντων,στατιστική χαντακωμένων,τις λιωμένες ελπίδες και τα χαμένα όνειρα στον πανικό των κατεστραμένων χωριών,των ερημωμένων πόλεων,της διάλυσης συνόρων προς τέρψιν αφρόνων απάτριδων διαδρομιστών,πλιατσικολόγων ιδεών και κερδοφόρων χρηματιστηριακών λόμπι
-πρώτη ύλη πάντα η αφέλεια των ανθρώπων,η εύκολη παγίδα εθνικισμών,η σύγχιση ημιμάθειας,η διασπορά αμφιβολιών,διαστρεβλωμένων παραδόσεων τετριμένης απολυτότητας,ανώτερες φυλές,μεγαλοιώδεις θούριοι,προπαγάνδα,μικρότητες,υπερβολές,οφθαμός αντί οφθαλμού,η ελευθερία είναι ο εχθρός,η γνώση είναι επικίνδυνη,η κατανόηση είναι απειλή,η συναδέλφωση γίνεται αντίπαλος,η αλληλεγγύη θα σπαρθεί υστεροβουλία να βγει έχθρα και πολτός εθνικοφροσύνη απλούστευσης,
άσπρο/μαύρο,καλό/κακό,
παροξυσμός βουλιμικής αντιπαράθεσης,ο θάνατός σου η ζωή μου,πόλεμος στην ειρήνη των λαών,μίσος στην αγάπη των ήρεμων χρόνων,καταιγίδα στα ηλιοβασιλέματα,οι γιορτές να γίνουν σφαγές,οι θρησκείες να γίνουν αγχόνες μεσαιωνισμών,οι πεδιάδες της ευφορίας να γεμίσουν νεκρούς αποχέρσωσης ελπίδων
-το κοινό καλό είναι μύθευμα για να έχουν κέρδος οι υπηρέτες κάθε αφεντάδων
Παιδιά της πατρίδας που έχει πάντα κενό στην καρδιά
-το μοίρασμα γίνεται μέρισμα και το υπερήφανο μέτωπο λεκές παραδομένων τού χρήματος.
Σιδερόφραχτη παρέλαση ελεεινών της διεφθαρμένης κλίκας που χαρίζουν πατρίδες για μια χούφτα δολάρια/ευρώ/ρούβλια/γιεν/λέβρες χρυσού/μάρκα/
Τσιρίζουν εθνικοφροσύνη,θερίζουν λυσσαλέα την λα'ι'κή θέληση για καλύτερη ζωή.
Ποδηγετούν και διαβρώνουν ό,τι ενώνει τους πολλούς,
συνειδητά,ύπουλα,αθόρυβα,αγύρτικα,προπαγανδιστικά,αρρωστημένα.
Γύρω μας καίγεται ο τόπος και θέλουν να είμαστε περήφανοι που βρήκαν κεφάλαια να σωθούν οι τραπεζίτες.
Δίπλα μας πεθαίνουν οι γονείς μας ντροπιασμένοι,αναξιοπρεπείς,εξαθλιωμένοι.
Τα καλύτερα παιδιά χάνονται συνειδητοποιώντας την παγίδα αργοπορημένα κι άμαθα στα ζορίσματα και ξυπόλητα στ'αγκάθια των αλλιώτικων πολέμων,ξάφνου σε λίστες ανεργείας
-αν δεν ψευδίζουν μπερδεμένα λα'ι'φστα'ι'λίστικα πρότυπα φέισμπουκ κι iphone υπεροψίας
-και οι λίγοι τυχεροί κυνηγούν το εύκολο κέρδος στα μεταμοντέρνα μεταναστευτικά ξένα σαλόνια κι όσο κρατούν τα εφόδια των εφεδρικών λύτρων που κράτησαν οι γονείς τους στους λογαριασμούς αδήλωτων υπερκερδών των χρόνων τής ψευτοαφθονίας.
Ποιας πατρίδας έλληνες,σε ποιαν απελευθέρωση να πιστέψουμε,ποια μαρτυρία να χωρέσουμε εξιστόρηση διαδαχής και μνήμης,ποιας αξίας ιδανικών να δημιουργήσουμε νέα γη,αληθινη ζωή και παθιασμένη επίμονη δουλειά κοινής πορείας με ποιων φίλων,αδελφών,συνοδοιπόρων,ονειροπαρμένων,επαναστατημένων,χαρούμενων,ερωτευμένων.
Δεν χωράω πουθενά,δεν εμπιστεύομαι κανέναν,τα κατάφεραν να είμαι ασήμαντος,χαμηλωμένος,εξοργισμένος,κουρασμένος και μίζερος.
Σιχαίνομαι τις γελοίες κραυγάζουσες εξουσίες που πουλούν επετείους ψεύτικες διαγγελματικές κοινοτυπίες,οι κυβερνώντες που μάς εξευτέλισαν θέλουν να τους επιβεβαιώνουμε και καθοδηγητές στη φτηνιάρική τους μεγαλοπρέπεια.
Μόνη μου ευχή η Σιωπή
- σαν αξία επίγνωσης μιας συντριβής που δεν έσκασε οβίδα στο μέτωπο μάχης,μια συνέτριψε την ψυχή μου εντός,κομμάτια και θρύψαλα.
Διαβάζω ξανά τα παλιά μου βιβλία
-είναι ματωμένα τα χώματα και στυφή η γεύση των λαθών μας,των ματαιωμένων ονείρων,των αδειανών πουκάμισων και των πουλημένων ιδανικών για την ουτοπία μιας Γης Επαγγελίας που δεν χαρίζεται,δεν γεννιέται,δεν ξημερώνει ποτέ,αν δεν συνεχίσω να την πιστεύω αναπνοή,χάδι και λιμάνι τής ζωής μου.
Δεν μπορώ άλλο να χάνομαι.
Πρέπει να ξαναβρώ πατρίδα να περπατήσω.
'Ενα αύριο να φυσήξει αέρας καθάριος.
ήταν μια ηλιθιότητα των αξιωματικών που είχα φαντάρος στο στρατό.
-σε μιαν άσκηση ετοιμότητας που έπρεπε να ακολουθήσουμε πεζοί πίσω απ'τα τανκς που έβαλαν με αληθινά πυρά,μάς έβγαλαν βιαστικά και βρεθήκαμε τελικά μπροστά τους και ξαφνικά ένα πυροβόλο από τεθωρακισμένα άρχισε βολές πάνω απ'τα κεφάλια μας και καμιά εικοσαριά εικοσάχρονα σκάβαμε τη λάσπη στον Έβρο να χωθούμε μέσα,ενώ οι λοχίες αιφνιδιασμένοι φώναζαν "πέστε κάτω!" κι έβριζαν απ'τους (χαλασμένους) ασυρμάτους
-θυμάμαι πώς σφύριζαν τα βλήμματα και σάρωναν τα δέντρα μπροστά στα μάτια μου,λίγα λεπτά κράτησαν πριν γίνει η νέα συννενόηση και χέζομαι ακόμα...εικοσιπέντε χρόνια μετά
74 χρόνια πριν ,
χιλιάδες χαθήκαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου
-αλλά η Ιστορία στα σχολεία δεν έχει κρυοπαγήματα,φτώχεια,εξαθλίωση,καθημερινότητα βρωμιάς,ψείρας,αίματος,γάγγραινας,απελπισίας,ταξικής αποξένωσης σε ύποπτη συναλλαγή και τιμωρημένους πληθυσμούς,το κράτος ατιμίας,κλεψιάς,διχόνοιας αποσύρει τις σκοτεινές του σελίδες,δεν επιλέγει αφηγήσεις ή σκέψεις λιποταξίας,φόβο θανάτου,δεν δείχνει έρημα τοπία εγκατάλειψης,περιθωριοποιημένα σημάδια στον χάρτη ενδόξου και περήφανου γένους,δεν εστιάζει στούς μισερούς,τους δίγλωσσους,τους επικίνδυνους τής τάξεως,τους σεσημασμένους "προδότες" εποχών δίσεκτων,τα εύκολα θύματα,την πρώτη γραμμή των απεγνωσμένων
Στα χιόνια δεν έχει χρόνια θάνατο
-φτιάξαμε σαλέ και ψησταριές με θέα τις κοιλάδες για σλάλομ στα πέδιλα τού σκι
-η πατρίδα ευγνωμονεί τη λήθη,τη διαστρέβλωση και την επιλλεκτική εξιστόρηση,καταργεί την παιδευτική επιστροφή στις πηγές της ιστορικής αλήθειας,ωραιοποιεί τ'ανδραγαθήματα των πολλών φτιάχνοντάς τα "επιτυχίες" των εκλεκτών,των ισχυρών,των αρχόντων,της πολιτικάντικης εξαργύρωσης,των παιχνιδιών εξουσίας.
Οι εχθροί που γίνονται σύμμαχοι κι ύστερα πάλι εχθροί κι ύστερα πάλι αγκαλιές μαζί στα μυστικοσυμβούλια των απρόσωπων οργανισμών παγκοσμιοποιημένης επιβουλής κανόνων συνδιαλλαγής κογκλαβίων εξουσιομανιακών
-στο μεσοδιάστημα καίγονται χωριά,σφάζονται αθώοι,πελαγώνουν λαοί,σκοτώνονται αδέλφια,μισιούνται γενιές ολόκληρες,σκίζονται παραδόσεις,χάνεται η συντροφικότητα,η κοινή μοίρα στους τόπους που ιδρώνουν καθημερινότητες
-στα διπλωματικά σαλόνια,στα στρατηγεία,στα οικονομικά σχεδιαγράμματα,στις ζώνες επιρροής ασήμαντοι οι άνθρωποι,αριθμοί και πιόνια,πληγές χαίνουσσες αποδεικτικά επιβολής,παράσημα,παράτες,παρελάσεις,χειραψίες,λυκοφιλίες.σπορά διχόνοιας,πολέμοι και πάθη,το αίμα έχει φυλή,σημαία,μεγάλες ιδέες,μίσος και παθιασμένη πατριδοκαπηλεία για να γίνουν ατρόμητοι βασιλιάδες,αρχηγοί οχυρωμένα παλάτια,χούντες και ηγέτες πεφωτισμένοι,στις σάρκες ανωνύμων πεσόντων,στατιστική χαντακωμένων,τις λιωμένες ελπίδες και τα χαμένα όνειρα στον πανικό των κατεστραμένων χωριών,των ερημωμένων πόλεων,της διάλυσης συνόρων προς τέρψιν αφρόνων απάτριδων διαδρομιστών,πλιατσικολόγων ιδεών και κερδοφόρων χρηματιστηριακών λόμπι
-πρώτη ύλη πάντα η αφέλεια των ανθρώπων,η εύκολη παγίδα εθνικισμών,η σύγχιση ημιμάθειας,η διασπορά αμφιβολιών,διαστρεβλωμένων παραδόσεων τετριμένης απολυτότητας,ανώτερες φυλές,μεγαλοιώδεις θούριοι,προπαγάνδα,μικρότητες,υπερβολές,οφθαμός αντί οφθαλμού,η ελευθερία είναι ο εχθρός,η γνώση είναι επικίνδυνη,η κατανόηση είναι απειλή,η συναδέλφωση γίνεται αντίπαλος,η αλληλεγγύη θα σπαρθεί υστεροβουλία να βγει έχθρα και πολτός εθνικοφροσύνη απλούστευσης,
άσπρο/μαύρο,καλό/κακό,
παροξυσμός βουλιμικής αντιπαράθεσης,ο θάνατός σου η ζωή μου,πόλεμος στην ειρήνη των λαών,μίσος στην αγάπη των ήρεμων χρόνων,καταιγίδα στα ηλιοβασιλέματα,οι γιορτές να γίνουν σφαγές,οι θρησκείες να γίνουν αγχόνες μεσαιωνισμών,οι πεδιάδες της ευφορίας να γεμίσουν νεκρούς αποχέρσωσης ελπίδων
-το κοινό καλό είναι μύθευμα για να έχουν κέρδος οι υπηρέτες κάθε αφεντάδων
Παιδιά της πατρίδας που έχει πάντα κενό στην καρδιά
-το μοίρασμα γίνεται μέρισμα και το υπερήφανο μέτωπο λεκές παραδομένων τού χρήματος.
Σιδερόφραχτη παρέλαση ελεεινών της διεφθαρμένης κλίκας που χαρίζουν πατρίδες για μια χούφτα δολάρια/ευρώ/ρούβλια/γιεν/λέβρες χρυσού/μάρκα/
Τσιρίζουν εθνικοφροσύνη,θερίζουν λυσσαλέα την λα'ι'κή θέληση για καλύτερη ζωή.
Ποδηγετούν και διαβρώνουν ό,τι ενώνει τους πολλούς,
συνειδητά,ύπουλα,αθόρυβα,αγύρτικα,προπαγανδιστικά,αρρωστημένα.
Γύρω μας καίγεται ο τόπος και θέλουν να είμαστε περήφανοι που βρήκαν κεφάλαια να σωθούν οι τραπεζίτες.
Δίπλα μας πεθαίνουν οι γονείς μας ντροπιασμένοι,αναξιοπρεπείς,εξαθλιωμένοι.
Τα καλύτερα παιδιά χάνονται συνειδητοποιώντας την παγίδα αργοπορημένα κι άμαθα στα ζορίσματα και ξυπόλητα στ'αγκάθια των αλλιώτικων πολέμων,ξάφνου σε λίστες ανεργείας
-αν δεν ψευδίζουν μπερδεμένα λα'ι'φστα'ι'λίστικα πρότυπα φέισμπουκ κι iphone υπεροψίας
-και οι λίγοι τυχεροί κυνηγούν το εύκολο κέρδος στα μεταμοντέρνα μεταναστευτικά ξένα σαλόνια κι όσο κρατούν τα εφόδια των εφεδρικών λύτρων που κράτησαν οι γονείς τους στους λογαριασμούς αδήλωτων υπερκερδών των χρόνων τής ψευτοαφθονίας.
Ποιας πατρίδας έλληνες,σε ποιαν απελευθέρωση να πιστέψουμε,ποια μαρτυρία να χωρέσουμε εξιστόρηση διαδαχής και μνήμης,ποιας αξίας ιδανικών να δημιουργήσουμε νέα γη,αληθινη ζωή και παθιασμένη επίμονη δουλειά κοινής πορείας με ποιων φίλων,αδελφών,συνοδοιπόρων,ονειροπαρμένων,επαναστατημένων,χαρούμενων,ερωτευμένων.
Δεν χωράω πουθενά,δεν εμπιστεύομαι κανέναν,τα κατάφεραν να είμαι ασήμαντος,χαμηλωμένος,εξοργισμένος,κουρασμένος και μίζερος.
Σιχαίνομαι τις γελοίες κραυγάζουσες εξουσίες που πουλούν επετείους ψεύτικες διαγγελματικές κοινοτυπίες,οι κυβερνώντες που μάς εξευτέλισαν θέλουν να τους επιβεβαιώνουμε και καθοδηγητές στη φτηνιάρική τους μεγαλοπρέπεια.
Μόνη μου ευχή η Σιωπή
- σαν αξία επίγνωσης μιας συντριβής που δεν έσκασε οβίδα στο μέτωπο μάχης,μια συνέτριψε την ψυχή μου εντός,κομμάτια και θρύψαλα.
Διαβάζω ξανά τα παλιά μου βιβλία
-είναι ματωμένα τα χώματα και στυφή η γεύση των λαθών μας,των ματαιωμένων ονείρων,των αδειανών πουκάμισων και των πουλημένων ιδανικών για την ουτοπία μιας Γης Επαγγελίας που δεν χαρίζεται,δεν γεννιέται,δεν ξημερώνει ποτέ,αν δεν συνεχίσω να την πιστεύω αναπνοή,χάδι και λιμάνι τής ζωής μου.
Δεν μπορώ άλλο να χάνομαι.
Πρέπει να ξαναβρώ πατρίδα να περπατήσω.
'Ενα αύριο να φυσήξει αέρας καθάριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου