Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ

Δεν υπάρχει πιο ειλικρινής δήλωση απ'αυτή που επαναλαμβάνει μονότονα ο Σαμαράς
-"ξεχάστε τις εκλογές"
-αυτό (δεν)θέλει,αυτό τρέμει,αυτό τού χαλάει τα σχέδια.

Η  Καθημερινή οργάνωσε,μαζί με αμερικάνικη  εφημερίδα,φόρουμ "αναζήτησης και προβληματισμού" με θέμα "η Δημοκρατία τρεμοπαίζει"
-μαζεύτηκαν σε πεντάστερο ξενοδοχείο κι ένα βράδυ στην αποκλεισμένη στοά Αττάλου στην Πλάκα,απ'την Ντόρα Μπακογιάννη ώς τον Σημίτη κι απ'τον Βενιζέλο ώς τον Σαμαρά,εφοπλιστές,επιχειρηματίες,διευθυντάδες,μάνατζερ και πολιτικοί γλείφτες ομιλούντες υποχρεωτικώς την Αγγλικήν για να μην πλερώνουμε και μεταφραστές τώρα...
- να δηλώσουν με στόμφο,όλοι οι τραπεζοκράχτες της πλεονεξίας,όλοι οι χαρτογιακάδες των χρηματιστηρίων,των φαντς,των κολοσσών ενός συστήματος αποκλειστικής αλληλοδωροληψίας,
πως..."ο λα'ι'κισμός και ο εξτρεμισμός επιχειρούν να ακυρώσουν την ορθοπόδηση της οικονομίας και διασσαλεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς"...

...ο λύκος που φυλάει τα πρόβατα...
-διότι,αυτό εννοούν,πως η Δημοκρατία (τους) κινδυνεύει επειδή αν γίνουν Εκλογές,θα τις χάσουν
-έχουν αποθρασυνθεί βλέποντας το έδαφος να χάνεται κάτω απ'τα πόδια τους
-αν στηθούν τώρα κάλπες...
"θα εξαφανιστούν όλα τα χρήματα απ'τις τράπεζες" (λες κι έχει κανείς μας έστω ένα περισσευόμενο ευρώ...)...θα διαλυθεί η χώρα,θα μάς διώξουν απ'την Ευρωπα'ι'κή ένωση,θα γυρίσουμε στη δραχμή,θα έχουμε περιπέτεια,φτώχεια και υπανάπτυξη
...ο ίδιος σαλεμένος μανιακός κι εμμονικός τρομολάγνος μπαμπούλας,που εδώ και τρία χρόνια στοιχειώνει τις μέρες και τις νύχτες μας,όλα τα σκυλιά γαβγίζουν το τροπάρι τής Καταστροφής,οι βορίδηδες κι οι Αδώνηδες,οι χρυσοχο'ί'δηδες κι οι Καψήδες,στην ίδια κασέτα
-αλλά τώρα πια ξέρουμε,ή μάλλον ζούμε.

...αυτό το σενάριό τους είναι καιρό τώρα η αληθινή μας ζωή
-άφραγκοι,εξαθλιωμένοι,σ'εργασιακό μεσαίωνα (όσοι ακόμα λέμε πως έχουμε δουλειά),λεηλατημένοι,με καταρρακωμένο καθημερινό πανικό επιβίωσης,με κουρασμένους συνταξιούχους σ'απαξιωτικό κι αναξιοπρεπές διαλυμένο σύστημα υγείας,χωρίς πρόνοιες,χωρίς παροχές κοινωνικής μέριμνας,στα όρια μιας επιλεκτικής φτωχοποίησης
-και με τους Προστάτες των Θεσμών να μάς βομβαρδίζουν στην πιο αισχρή και ταπεινωτική προπαγάνδα
-πως είμαστε οι ίδιοι υπεύθυνοι για την αδυναμία μας να βγεί ο μήνας των χρεών και των τόκων και των φορολογικών επιθέσεων και των πανάκριβων προ'ι'όντων διατροφής και νοικοκυριού,πως είμαστε χαζοί και δεν καταλαβαίνουμε το περίπλοκο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και πως οι διεθνείς μας υποχρεώσεις είναι τόσο μακριά από την απαίδευτη κι αμόρφωτη νοοτροπία μας που πρέπει υπομονετικά και καρτερικά να περάσουμε απ'την κινεζοποίηση των αναγκών μας,να σκύψουμε το τεμπέλικό μας κεφάλι ξεχνώντας τα δικαιώματα που μάς χάρισε η μεγαλοπιασμένη μας
φαντασίωση πως μπορούμε να φτιάξουμε με τον ιδρώτα μας οικογένεια,σπίτι,εξοχικό και να έχουμε διαθέσιμο εισόδημα να παίρνουμε άδεια για διακοπές,ταβερνάκια και δώρα στους συγγενείς και φίλους,πλούσιοι κι αυτάρκεις για να καθόμαστε μιαν κυριακή στην παραλία να πιούμε καφέ,ένα θέατρο κι ένα σινεμά  να πάμε,τόση μεγαλοπρέπεια πια κι αντί να ευγνωμονούμε τους Πορτοσάλτε,τους Μπάμπηδες και τους Πρετεντέρηδες που μάς προστατεύουν απ'τη χυδαία επαναστατική λεχρίτικη επίθεση των βρωμοσυριζαίων μετακομμουνιστών που απειλούν τη σταθερότητα των κεφαλαίων και την επιμήκυνση των χρεών και την επιστασία των τραπεζών στην αφόρητή μας δουλοπρέπεια,τολμάμε να θέλουμε πίσω την αχαλίνωτή μας διάθεση να νιώθουμε άνθρωποι ζωντανοί,αλληλέγγυοι των αδυνάτων,συμπορευτές των ηλικιωμένων,χαρούμενοι των παιδιών που μεγαλώνουμε,ήσυχοι των κόπων δουλειάς μιας ολόκληρης ζωής.

-οι Σαμαράδες κηρύττουν τον αγώνα υπεράσπισης των κεκτημένων τους
-και διαλύουν κάθε κοινωνική συνοχή τρεμάμενοι μπροστά στον κανιβαλισμό των απρόσωπων κι απάνθρωπων αφεντικών τους
-οι λαγκάρντ κι οι μέρκελ ως θεσμικός τύραννος,χαμένοι στον παραδείσιο ευδαιμονισμό τους,βουτηγμένοι στη διεφθαρμένη ματαιόδοξη αλαζονία τους,στον στυγνό αριθμητικό και στατιστικό τους κυνισμό μάς οδηγούν στην ισοπέδωση

-και παραληρούν
-ο Γκίκας Χαρδούβελης,όπως ο Στουρνάρας παλιότερα,ο κάθε τεχνοκράτης,ο κάθε τραπεζοκάνθαρος,ο οποισδήποτε ευρωπαίος αξιωματούχος,δηλώνουν παθιασμένα πως όλα τα κάνουν ως θυσία για το καλό μας..."παίρνω καθαρα τέσσερις χιλιάδες ευρώ,αφήνοντας πολύ περισσότερες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα για να προσπαθήσω να ορθοποδήσω τη χώρα" λένε,ανερυθρίαστοι,έχοντας περιουσίες που όλοι μας θα έπρεπε να δουλέψουμε είκοσι γενιές για να τις αποχτήσουμε,απολαμβάνοντας προνόμια και χορεύοντας στις οφσόρ,τις εκδουλεύσεις,τα προστατευτικά λόμπι,τα κονδύλια τής αριστοκρατίας των Βρυξελών,στις κρυφές οδούς επιχειρηματικών κολοσσών,στη νομική και δικαστική αποχαλίνωση εκμετάλλευσης κάθε εξουσίας
-και βυσσοδομούν εναντίον μισθωτών και απόκληρων εργασίας,καταδικάζουν κάθε επαγγελματία και λειτουργό επιστήμης,συκοφαντώντας με περιπτωσιολογία διαφθοράς,που οι ίδιοι ανέχτηκαν (αν δεν χρησιμοποίησαν,πάντως τη δημιούργησαν προστατευτικά),αυτοί,οι πιο εξωνημένοι,οι πιο βρώμικοι,οι πιο λίγδες,οι πιο προσκυνημένοι στο μαύρο χρήμα,των μυστικών κονδυλίων,της μίζας και της διαπλοκής,στερεύουν τη γνώση,την παιδεία φοβούνται,την πληροφόρηση,την αναζήτηση ονείρων κι ουτοπίας,την αλληλεγγύη και την βελτίωση των συνθηκών τρέμουν,
τον Ελεύθερο Άνθρωπο φοβούνται
-μη χάσουν την κουτάλα.

Ξορκίζει τις Εκλογές ο θλιβερός Σαμαράς
-ναι,αυτός ο επικίνδυνος μισσαλόδοξος ακροδεξιός ιεροκήρυκας μίσους
-κρυπτόμενος των θεσμικών του υποχρεώσεων,κυκλοφορεί σιδερόφραχτος,σε ασφαλές περιβάλλον,τρέμοντας την κατακραυγή των πολιτών,δε δίνει ανοιχτές συνεντεύξεις,δεν παρουσιάζεται στη Βουλή,δεν λειτουργεί υπουργικά συμβούλια,πρες ρουμ,κοινοβουλευτικές ομάδες,μυστικοσύμβουλοι του,παραθεσμικοί διαδρομιστές ανεξέλεγκτοι,σκοτεινοί,ασήμαντοι,υπαλληλάκοι Μπαλτάκοι κινδυνολογούν,στήνουν συμμορίες φασίζουσων παρακρατικών,εκλεκτικές παρακολουθήσεις και πολιτικοί εκβιαστές
-κι εμφανίζονται ως οι κήνσορες τής Δημοκρατίας,θεωρώντας τις Εκλογές ως έγκλημα,πυρηνική καταστροφή και υποταγή στον λα'ι'κισμό

Τους αξίζει κακό τέλος
-πριν μάς τα πάρουν όλα
-όχι τα λεφτά,όχι τα γραβατωμένα τους συμβόλαια,όχι την απληστία των ισχυρών τους θεοτήτων,όχι!
-τα απλά που μάς ξέσκισαν,τα αληθινά που μάς κατακρεούργησαν,τα ιδανικά,τις ελπίδες,τις αντοχές των τραγουδιών και τα ηλιοβασιλέματα των ήσυχων καλοκαιριών,τις αγκαλιές της ξαστεριάς και τις ανάσες των αμέριμνων απογεμάτων
-να έχουμε τουλάχιστον την περηφάνεια πως είπαμε φτάνει πια,σάς καταλάβαμε,σας πολεμήσαμε,σάς διώξαμε καθάρματα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου