'Οταν τον Μάιο του 2010 ξεκινούσε η κοινωνική μας συντριβή,στο Καστελόριζο συνετελέσθη η αρχή τής πιο βάρβαρης νέας Ελληνικής Ιστορίας ως Τιμωρία των Πολλών για την Εξουσία των Ολίγων,η εγκαθίδρυση της τηλεοπτικής υστερίας με όρους μαζικής προπαγάνδισης Καταστροφής και των φοβικών επιπτώσεών της στο σαστισμένο πόπολο
-κάθε βδομάδα σχεδόν,το μηντιακό στερέωμα έδινε ρεσιτάλ Γενικευμένου Πανικού,επέβαλε όρους και τελεσίγραφα,έστελνε γέροντες στα ταμεία των τραπεζών,δεσμίδες κάτω απ'τα στρώματα και αντικαταθλιπτικά σα χυμό πορτοκάλι αναζωογονητικά των επιδιώξεων ενός Συστήματος που έπαιζε τα ρέστα του,την επιβίωση της παρακμής του και τη ματαίωση της αντίδρασης τού κόσμου μέσω απόλυτης δαιμονικής κατάθλιψης
- βλέπε,άκου,τρόμαζε,πίστεψέ μας και σώπα
Κάθε εξάμηνο ερχόταν η day-zero,μια συγκλονιστική μάχη επιβίωσης παιζόταν στο δαιμονισμένο Κοινοβούλιο ,όπου οι Σωτήρες πάλευαν να κρατήσουν την πατρίδα στο ευρώ,τη γιαγιά στο σούπερ μάρκετ,τη βενζίνη στην άσφαλτο,το ψωμί στο τραπέζι και το ηλεκτρικό ρεύμα διαθέσιμο για να μην επιστρέψουμε στο 1950 κι ακόμα παραπίσω στον εμφύλιο τής δαιμονισμένης μαυρόασπρης ψωροκώσταινας,με την άοκνη υπερπροσπάθεια των ηγετών μας,με θυσίες και ιδρώτα και τη συναίσθηση επιτέλεσης ιερού σκοπού
-νυν υπερπάντων η θέση μας στην Ευρώπη,η Ελλάς κοιτούσε τα Σπρεντς σαν αστακομακαρονάδα,τα psi και οι Μoody's πήραν τη θέση τους στην οθόνη της εκπαιδευτικής μας αγωνίας και οι υπογραφές μας ως τιμιότις,πιστότις,ποιότις και θεσμική συνέχεια συνθηκών πολεμικού ανακοινωθέντος υπέρ Αγγλικού Δικαίου Ιθαγενών εκπολιτισμένων κι υποταγής στο δίκαιο τού ισχυρού Δανειστή,ήθελαν νύχτες Κυριακής,πριν ανοίξουν οι Αγορές και χυμήξουν στην καταβαραθρωμένη μας ελλαδίτσα να της δείξουν ασέλγεια,να ψηφίζονται τα πολυνομοσχέδια τού ενός άρθρου κατεπειγόντως,χωρίς ανάγνωση,χωρίς προετοιμασία ,συχνά και χωρίς μετάφραση,απ'ευθείας από το δεσποτάτο των Βρυξελών και του αναψοκοκκινισμένου υπουργού Οικονομίας,διεκπαιρεωτή των Επιθυμιών Βερολίνου και πασών των Αμερικανών Λαγκάρντ θεοτήτων παγκοσμοιοποίησης αγνών πλουσίων θεσμικών εγγυητών τής ειρήνης υμών των αμόρφωτων παραχα'ι'δεμένων,χρονίως πασχούντων καταναλωτισμού και χλιδοφαντασμένου νεοπλουτοσκυλάδικου κοπρόσκυλου βίου.
Και καθόμασταν έντρομοι στης τηλεόρασης την ξέπνοη μάχη πεπρωμένου
-τι να πω,μέχρι και τα dancing with the stars αναβάλλονταν μια βδομάδα για ζωντανή σύνδεση με το περιστύλιο τής Βουλής που ο πολεμικός ανταποκριτής θα μετέδιδε λεπτό προς λεπτό τον αγώνα τον καλό τής επώδυνης προσγείωσής μας απ'την ευμάρεια και την τεμπελιά και τη διεφθαρμένη μας ηλιοθεραπεία στον ξεκάθαρο δρόμο τής νεοφιλελεύθερης τιμωρητικής δημοκρατίας των Τραπεζών και τής μαντάμ Μέρκελ,τής απόλυτης Θεάς των Ελπίδων μας.
Από τότε που όλα ωραία,υποτακτικά,με χαμηλωμένο βλέμμα και ανήσυχη αβεβαιότητα αποδεχόμασταν ως ένα δρόμο που το κακό μας ριζικό,η αποχαλινωμένη μας μαλθακότητα κι η έμφυτη ελλαδικότητα όριζαν ως αναγκαία συνθήκη επιβίωσης για να παραμείνουμε ενταγμένοι στον καλό κόσμο και την ήπειρο της ευδαιμονίας,πέρασαν τέσσερα χρόνια,τρία μνημόνια και ένας γκρεμός που μάς πέταξαν χωρίς αλεξίπτωτο
-είδαμε μισθούς να κατρακυλούν,δικαιώματα να καταβαραθρώνονται,συνταξιούχους να πεθαίνουν,απολύθηκαν οι τρεις στους δέκα συνέλληνες,χρεωθήκαμε δέκα χαράτσια αλληλεγγύης κι είκοσι εισφορές ανταποδοτικότητας και πέντε μηνιάτικα γίναν φόρος κατοχής τού μέλλοντος,έφυγε το γέλιο μας,η ανάσα μας κόπηκε,τα επιδόματα,τα περισσευόμενα της αντοχής μας στέρεψαν,όσοι πληρώνονται ακόμα είναι φιλοδώρημα,διαλύθηκαν προγραμματισμένες χρεωμένες προοπτικές,υποθηκεύτηκαν σπίτια,ρημάξαν δρόμοι,κλείσαν νοσοκομεία,κόπηκε το πετρέλαιο ως πρώτη ύλη θέρμανσης και κίνησης κι έγινε κόσμημα ένδειξης πλουτισμού το καλοριφέρ,παγώσαν οι μαθητές στα έρημα σχολεία,έσβησε το εμπόριο,πετάχτηκαν λεμονόκουπες χρόνια εργασίας,τρακάραν αυτοκίνητα σαραβαλιασμένα χρόνια,μπήκαμε στην αρρώστια της αναξιοπρεπούς φτωχοποίησης
-αλλά το χειρότερο
-τούς είδαμε να κρατούν την πίττα δική τους,να συνεχίζουν τη μάσα,τον πλουτισμό,την αλαζονία της εξουσίας,να ξαναμοιράζονται καρέκλες,θέσεις,έργα,κέρδη,αφορολόγητη ασυδοσία,λίστες ξένων τραπεζών κι εξωχώριες μίζες αμύθητης κραιπάλης,μόνο για μας η τιμωρία,η κατρακύλα,η ερημοποίηση τής ζωής,εμείς τα φάγαμε,εμείς φταίμε,δικά τους πάντα τα προνόμια,επιχειρηματίες και πολιτικάντηδες σε ντηλ μαφιόζικης συμμορίας,γραβατοκολαρισμένοι επιτηρητές τής κατάπτωσής μας δίνουν μαθήματα αναλγησίας,φέραν Αδώνηδες να μάς κουνάν το δάχτυλο και Πάγκαλους να μάς εξυβρίζουν που δεν αποδεχόμαστε τη μοίρα τού ανειδίκευτου χειροκροτητή τους,άμισθοι,υπόδουλοι,ξεγραμμένοι,υποτακτικοί,απασχολήσιμοι,γλείφτες και τελειωμένοι στην καταχρεωμένη μας μοίρα.
Και το παραμύθι τής Σκληρής Διαπραγμάτευσης καιρό τώρα δεν έχει δράκο
-γελάμε πάλι με το δήθεν επίμονο κοπιαστικό τους έργο,τα φοβερά τους διλλήμματα,τις πάντα Κρίσιμες Ώρες,το Νομοσχέδιο Σταθμό της Σωτηρίας,τη συνταρακτική ολημερία συνεδρίαση και ψηφοφορία που θα δείξει αν το Έθνος θα παραμείνει στην άβυσσο τού χρέους ή θα διασωθεί χρεωμένο ώς την αυτοκτονία,τον πλειστηριασμό και την ανεργία τού γκετοποιημένου πληθυσμού των δικαιωμένων αριθμών τους
Κλεισμένοι στο Ανάκτορο τής Δημοκρατίας τους,ξεφτισμένοι κύρους,εξευτελισμένοι ιδεών και παθιασμένοι αυλοκόλακες τής γλειώδους υπεροψίας τους,οι εξουσιομανείς αρχηγοί κι οι κλακαδόροι βολεμένοι εθνοσωτήρες,έντρομοι στη σιωπή τού εξαγριωμένου πλήθους που δεν τολμούν να συναντήσουν,περιφραγμένοι με τεθωρακισμένη προστασία,απόντες σε κάθε ανοιχτή πλατεία,μηδέποτε κυκλοφορούντες πουθενά μόνοι τους,καταργώντας συγκεντρώσεις,διαλύοντας διαδηλώσεις,περιφράζοντας παρελάσεις,τρομοκρατούμενοι τις κάλπες που ξορκίζουν στην αποχή,την αποστασιοποίηση και την απολιτικοποίηση φέικ κινημάτων κοσμοπολίτικης ψευτοπροοδευτικότητας παραποτάμιας τεχνολογικής υπεροχής,ετοιμάζουν άλλη μιαν Κυριακή των Κρίσιμων Ωρών
-για το Γάλα του Λαού,για τα παιδιά μας που θα μεγαλώσουν σε Θερμική Επεξεργασία ηλιθιότητας,παστεριωμένα κι απο-ομογενοποιημένα,πρόβατα επί σφαγήν ΣαμαροΒενιζέλειων καθαρμάτων.
Οι κωλοτούμπες βολευτάδες που ξεκίνησαν πάλι τον αγώνα της καταψήφισης υπέρ των λα'ι'κών συμφερόντων,για το συνήθες δούλεμα της πελατείας των ψηφοφόρων τους,που τούς θεωρούν πάντα κοθώνια,τούς κρατούν πάντα σε μαυρογιαλούρειες εποχές,θεωρώντας τους λωτοφάγους,χαζούς κι επιμόνως αυτόχειρες (κι έτσι θα είναι για να τούς διαλέγους ακόμα...),βρήκαν ένα καλό ελληνικό λεξικό κι έγιναν λεξιπλάστες αναθεωρητές,έδωσαν άλλο ένα χαστούκι στην Τρόικα και τής κάναν τη μούρη κρέας,φρουροί ξανά τής δικής τους αποζημίωσης,πού να χάνουνε τώρα 8 χιλιάρικα μηνιάτικο και το κύρος του χειροκροτητή των Μεγάλων Τιμονιέρηδων
-γαργάλατα τα γάλατα,επιθεωρησιακός Σεφερλής ο της Αναπτύξεως Χατζιδάκης μάς διαβεβαιώνει πως παλεύει για να φτηνύνει η αγελάδα την άρμεξη και να φτάσει ευτυχισμένο το Γάλα της πατριώτισσας στην εύχαρη γαλανόλευκη οικογένεια -στη χώρα των γερασμένων,χωρίς γέννες,χωρίς παιδιά-ελληνικό γάλα μιας μέρας κατάμαυρης, φρεσκαδούρα κοροιδίας και υψηλής αποδοχής τής κατάντιας μας.
Από Δευτέρα τουλάχιστον,μετά το ΝΑΙ άλλης μιας επιτυχούς διαπραγμάτευσης,λίγο πριν το θαύμα τής εξόδου μας από το καταραμένο Μνημόνιο και πριν αποθεώσουμε τη Νέα τους Ελάδα,με προσευχές και γονυκλισίες στον ατρόμητο Αντώνη μας, μπορούμε αν και όπου τούς συναντήσουμε να τούς πετάμε κεσεδάκι αγνό ελληνικό γιαούρτι
- κάνει καλό στην επιδερμίδα τους και ξοδευόμαστε για την ανόρθωση και την πλεονασματκή μας Οικονομία.
-κάθε βδομάδα σχεδόν,το μηντιακό στερέωμα έδινε ρεσιτάλ Γενικευμένου Πανικού,επέβαλε όρους και τελεσίγραφα,έστελνε γέροντες στα ταμεία των τραπεζών,δεσμίδες κάτω απ'τα στρώματα και αντικαταθλιπτικά σα χυμό πορτοκάλι αναζωογονητικά των επιδιώξεων ενός Συστήματος που έπαιζε τα ρέστα του,την επιβίωση της παρακμής του και τη ματαίωση της αντίδρασης τού κόσμου μέσω απόλυτης δαιμονικής κατάθλιψης
- βλέπε,άκου,τρόμαζε,πίστεψέ μας και σώπα
Κάθε εξάμηνο ερχόταν η day-zero,μια συγκλονιστική μάχη επιβίωσης παιζόταν στο δαιμονισμένο Κοινοβούλιο ,όπου οι Σωτήρες πάλευαν να κρατήσουν την πατρίδα στο ευρώ,τη γιαγιά στο σούπερ μάρκετ,τη βενζίνη στην άσφαλτο,το ψωμί στο τραπέζι και το ηλεκτρικό ρεύμα διαθέσιμο για να μην επιστρέψουμε στο 1950 κι ακόμα παραπίσω στον εμφύλιο τής δαιμονισμένης μαυρόασπρης ψωροκώσταινας,με την άοκνη υπερπροσπάθεια των ηγετών μας,με θυσίες και ιδρώτα και τη συναίσθηση επιτέλεσης ιερού σκοπού
-νυν υπερπάντων η θέση μας στην Ευρώπη,η Ελλάς κοιτούσε τα Σπρεντς σαν αστακομακαρονάδα,τα psi και οι Μoody's πήραν τη θέση τους στην οθόνη της εκπαιδευτικής μας αγωνίας και οι υπογραφές μας ως τιμιότις,πιστότις,ποιότις και θεσμική συνέχεια συνθηκών πολεμικού ανακοινωθέντος υπέρ Αγγλικού Δικαίου Ιθαγενών εκπολιτισμένων κι υποταγής στο δίκαιο τού ισχυρού Δανειστή,ήθελαν νύχτες Κυριακής,πριν ανοίξουν οι Αγορές και χυμήξουν στην καταβαραθρωμένη μας ελλαδίτσα να της δείξουν ασέλγεια,να ψηφίζονται τα πολυνομοσχέδια τού ενός άρθρου κατεπειγόντως,χωρίς ανάγνωση,χωρίς προετοιμασία ,συχνά και χωρίς μετάφραση,απ'ευθείας από το δεσποτάτο των Βρυξελών και του αναψοκοκκινισμένου υπουργού Οικονομίας,διεκπαιρεωτή των Επιθυμιών Βερολίνου και πασών των Αμερικανών Λαγκάρντ θεοτήτων παγκοσμοιοποίησης αγνών πλουσίων θεσμικών εγγυητών τής ειρήνης υμών των αμόρφωτων παραχα'ι'δεμένων,χρονίως πασχούντων καταναλωτισμού και χλιδοφαντασμένου νεοπλουτοσκυλάδικου κοπρόσκυλου βίου.
Και καθόμασταν έντρομοι στης τηλεόρασης την ξέπνοη μάχη πεπρωμένου
-τι να πω,μέχρι και τα dancing with the stars αναβάλλονταν μια βδομάδα για ζωντανή σύνδεση με το περιστύλιο τής Βουλής που ο πολεμικός ανταποκριτής θα μετέδιδε λεπτό προς λεπτό τον αγώνα τον καλό τής επώδυνης προσγείωσής μας απ'την ευμάρεια και την τεμπελιά και τη διεφθαρμένη μας ηλιοθεραπεία στον ξεκάθαρο δρόμο τής νεοφιλελεύθερης τιμωρητικής δημοκρατίας των Τραπεζών και τής μαντάμ Μέρκελ,τής απόλυτης Θεάς των Ελπίδων μας.
Από τότε που όλα ωραία,υποτακτικά,με χαμηλωμένο βλέμμα και ανήσυχη αβεβαιότητα αποδεχόμασταν ως ένα δρόμο που το κακό μας ριζικό,η αποχαλινωμένη μας μαλθακότητα κι η έμφυτη ελλαδικότητα όριζαν ως αναγκαία συνθήκη επιβίωσης για να παραμείνουμε ενταγμένοι στον καλό κόσμο και την ήπειρο της ευδαιμονίας,πέρασαν τέσσερα χρόνια,τρία μνημόνια και ένας γκρεμός που μάς πέταξαν χωρίς αλεξίπτωτο
-είδαμε μισθούς να κατρακυλούν,δικαιώματα να καταβαραθρώνονται,συνταξιούχους να πεθαίνουν,απολύθηκαν οι τρεις στους δέκα συνέλληνες,χρεωθήκαμε δέκα χαράτσια αλληλεγγύης κι είκοσι εισφορές ανταποδοτικότητας και πέντε μηνιάτικα γίναν φόρος κατοχής τού μέλλοντος,έφυγε το γέλιο μας,η ανάσα μας κόπηκε,τα επιδόματα,τα περισσευόμενα της αντοχής μας στέρεψαν,όσοι πληρώνονται ακόμα είναι φιλοδώρημα,διαλύθηκαν προγραμματισμένες χρεωμένες προοπτικές,υποθηκεύτηκαν σπίτια,ρημάξαν δρόμοι,κλείσαν νοσοκομεία,κόπηκε το πετρέλαιο ως πρώτη ύλη θέρμανσης και κίνησης κι έγινε κόσμημα ένδειξης πλουτισμού το καλοριφέρ,παγώσαν οι μαθητές στα έρημα σχολεία,έσβησε το εμπόριο,πετάχτηκαν λεμονόκουπες χρόνια εργασίας,τρακάραν αυτοκίνητα σαραβαλιασμένα χρόνια,μπήκαμε στην αρρώστια της αναξιοπρεπούς φτωχοποίησης
-αλλά το χειρότερο
-τούς είδαμε να κρατούν την πίττα δική τους,να συνεχίζουν τη μάσα,τον πλουτισμό,την αλαζονία της εξουσίας,να ξαναμοιράζονται καρέκλες,θέσεις,έργα,κέρδη,αφορολόγητη ασυδοσία,λίστες ξένων τραπεζών κι εξωχώριες μίζες αμύθητης κραιπάλης,μόνο για μας η τιμωρία,η κατρακύλα,η ερημοποίηση τής ζωής,εμείς τα φάγαμε,εμείς φταίμε,δικά τους πάντα τα προνόμια,επιχειρηματίες και πολιτικάντηδες σε ντηλ μαφιόζικης συμμορίας,γραβατοκολαρισμένοι επιτηρητές τής κατάπτωσής μας δίνουν μαθήματα αναλγησίας,φέραν Αδώνηδες να μάς κουνάν το δάχτυλο και Πάγκαλους να μάς εξυβρίζουν που δεν αποδεχόμαστε τη μοίρα τού ανειδίκευτου χειροκροτητή τους,άμισθοι,υπόδουλοι,ξεγραμμένοι,υποτακτικοί,απασχολήσιμοι,γλείφτες και τελειωμένοι στην καταχρεωμένη μας μοίρα.
Και το παραμύθι τής Σκληρής Διαπραγμάτευσης καιρό τώρα δεν έχει δράκο
-γελάμε πάλι με το δήθεν επίμονο κοπιαστικό τους έργο,τα φοβερά τους διλλήμματα,τις πάντα Κρίσιμες Ώρες,το Νομοσχέδιο Σταθμό της Σωτηρίας,τη συνταρακτική ολημερία συνεδρίαση και ψηφοφορία που θα δείξει αν το Έθνος θα παραμείνει στην άβυσσο τού χρέους ή θα διασωθεί χρεωμένο ώς την αυτοκτονία,τον πλειστηριασμό και την ανεργία τού γκετοποιημένου πληθυσμού των δικαιωμένων αριθμών τους
Κλεισμένοι στο Ανάκτορο τής Δημοκρατίας τους,ξεφτισμένοι κύρους,εξευτελισμένοι ιδεών και παθιασμένοι αυλοκόλακες τής γλειώδους υπεροψίας τους,οι εξουσιομανείς αρχηγοί κι οι κλακαδόροι βολεμένοι εθνοσωτήρες,έντρομοι στη σιωπή τού εξαγριωμένου πλήθους που δεν τολμούν να συναντήσουν,περιφραγμένοι με τεθωρακισμένη προστασία,απόντες σε κάθε ανοιχτή πλατεία,μηδέποτε κυκλοφορούντες πουθενά μόνοι τους,καταργώντας συγκεντρώσεις,διαλύοντας διαδηλώσεις,περιφράζοντας παρελάσεις,τρομοκρατούμενοι τις κάλπες που ξορκίζουν στην αποχή,την αποστασιοποίηση και την απολιτικοποίηση φέικ κινημάτων κοσμοπολίτικης ψευτοπροοδευτικότητας παραποτάμιας τεχνολογικής υπεροχής,ετοιμάζουν άλλη μιαν Κυριακή των Κρίσιμων Ωρών
-για το Γάλα του Λαού,για τα παιδιά μας που θα μεγαλώσουν σε Θερμική Επεξεργασία ηλιθιότητας,παστεριωμένα κι απο-ομογενοποιημένα,πρόβατα επί σφαγήν ΣαμαροΒενιζέλειων καθαρμάτων.
Οι κωλοτούμπες βολευτάδες που ξεκίνησαν πάλι τον αγώνα της καταψήφισης υπέρ των λα'ι'κών συμφερόντων,για το συνήθες δούλεμα της πελατείας των ψηφοφόρων τους,που τούς θεωρούν πάντα κοθώνια,τούς κρατούν πάντα σε μαυρογιαλούρειες εποχές,θεωρώντας τους λωτοφάγους,χαζούς κι επιμόνως αυτόχειρες (κι έτσι θα είναι για να τούς διαλέγους ακόμα...),βρήκαν ένα καλό ελληνικό λεξικό κι έγιναν λεξιπλάστες αναθεωρητές,έδωσαν άλλο ένα χαστούκι στην Τρόικα και τής κάναν τη μούρη κρέας,φρουροί ξανά τής δικής τους αποζημίωσης,πού να χάνουνε τώρα 8 χιλιάρικα μηνιάτικο και το κύρος του χειροκροτητή των Μεγάλων Τιμονιέρηδων
-γαργάλατα τα γάλατα,επιθεωρησιακός Σεφερλής ο της Αναπτύξεως Χατζιδάκης μάς διαβεβαιώνει πως παλεύει για να φτηνύνει η αγελάδα την άρμεξη και να φτάσει ευτυχισμένο το Γάλα της πατριώτισσας στην εύχαρη γαλανόλευκη οικογένεια -στη χώρα των γερασμένων,χωρίς γέννες,χωρίς παιδιά-ελληνικό γάλα μιας μέρας κατάμαυρης, φρεσκαδούρα κοροιδίας και υψηλής αποδοχής τής κατάντιας μας.
Από Δευτέρα τουλάχιστον,μετά το ΝΑΙ άλλης μιας επιτυχούς διαπραγμάτευσης,λίγο πριν το θαύμα τής εξόδου μας από το καταραμένο Μνημόνιο και πριν αποθεώσουμε τη Νέα τους Ελάδα,με προσευχές και γονυκλισίες στον ατρόμητο Αντώνη μας, μπορούμε αν και όπου τούς συναντήσουμε να τούς πετάμε κεσεδάκι αγνό ελληνικό γιαούρτι
- κάνει καλό στην επιδερμίδα τους και ξοδευόμαστε για την ανόρθωση και την πλεονασματκή μας Οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου